^Dampo AMRO-spaarders profiteren van de volgende verhoogde rentepercentages: 4% 4y2% 5% sy2% 53A% 6% AMRO BANK r* Sparen is goed. Maar spaart u wel goed? u VEROORDELEN Hoe gaat het met de loopstal? is niet moeilijk LANDBOUW en VEETEELT a ■MM AMSTERDAM-ROTTERDAM BANK ii TEXELSE COURANT TWEEDE BLAD Het is al weer enkele jaren geleden, dat een groep Texelaars het nodig vond om op de jaarlijkse viering van Ouwe Sunderklaas „de draak te ste ken" met de publikaties van de re dacteur van deze rubriek over de loopstal op het bedrijf van Rutten. Op een groot bord, dat ze meevoerden stond: „Op 1 januari a.s. wordt de naam van de Texelse Courant gewij zigd in „De loopstal van Rutten". Blijk baar had men er genoeg van. Toch waag ik het om nog eens op de loopstal en in het bijzonder op de loopstal op het bedrijf in polder Een dracht terug te komen. Heeft de loopstal toekomst? We hebben zo de indruk, dat de meeste veehouders de loopstal als een afgedane zaak zijn gaan beschouwen. Je hoort er immers niet meer van! Nu is het inderdaad waar, dat het aantal loopstallen in de loop van de laatste jaren maar zeer weinig is vooruit ge gaan. Daar is ook wel reden voor. Het staat nl. wel vast, dat de voor delen van een loopstal pas gaan spre ken bij grote aantallen rundvee. En we denken dan aan een aantal, dat op nog maar zeer weinig Texelse bedrijven aanwezig is. We mogen echter ver wachten, dat we ook hier het eind nog niet hebben bereikt en dat het aantal bedrijven met bijv. 35 koeien en meer zeker nog zal stijgen. Als in deze tijd gesproken wdort over noodzakelijke veranderingen in de be drijfsvoering, dan staat meestal de ar beidsbesparing voorop. En dan kunnen we rustig vaststellen, dat op het mo ment de wijziging van grupstal naar de drijfmeststal veel meer in de belang stelling staat dan die van de grupstal in de loopstal. Voor de meeste bedrij- i u and in Be- d ven ligt dit ook in de lijn. Het aantal stuks rundvee is nl. te klein om over een loopstal te denken. Dat er hier en daar toch weer meer belangstelling komt voor de loopstal is vooral te danken aan de mogelijkheid, die de loopstal geeft om het melken in de wintermaanden minder tijdrovend en minder inspannend te maken. Er zijn zo langzamerhand al heel wat be drijven, die in de zomer in de door- loopmelkstal of doorloopmelkwagen melken. Vooral het melken in de door- loopmelkstal vindt men zeer aantrek kelijk. Staan de dieren echter weer op stal, dan is men weer genoodzaakt op de normale wijze te gaan werken. Dat er in bepaalde gevallen behoefte is om de werkzaamheden bij het mel ken te vereenvoudigen, bleek ons toen we kort geleden een bezoek brachten aan een bedrijf, waar de melkkoeien tweemaal per dag uit de normale stal naar een wachtruimte werden gebracht, van waaruit ze in een zgn. visgraat- melkstal werden gemolken. De Texelse loopstal Hoewel wij over deze stal dus weinig hebben geschreven in de laatste jaren, betekent dit niet, dat onze belangstel ling er voor verdwenen is. Vooral in de zomermaanden komen we regelmatig met excursies op dit bedrijf. De heren Rutten hebben zeker geen spijt, dat ze deze kant zijn opgegaan en het staat voor ons vast, dat wanneer door een of andere oorzaak de bestaande loop stal zou verdwijnen, er weer een nieu we loopstal zou komen. Intussen zijn de heren Rutten nuch ter genoeg om het niet zo te stellen, dat voor ieder veehouderijbedrijf een loopstal nodig of gewenst is. Ze zijn er goed van doordrongen, dat hun systeem maar voor een beperkt aantal bedrijven in aanmerking komt. We noemden al de eis van een flink aantal dieren. Ver der is een belangrijke voorwaarde, dat er voldoende stro op het bedrijf aanwe zig is, of dat dit stro voordelig kan wor den aangekocht. Bovendien is het van belang, dat er voor de grote hoeveel heid mest, die er op deze wijze beschik baar komt ook een goede bestemming is. Dit is vooral het geval op gemengde bedrijven op lichte, humusarme zand grond. Aan al deze voorwaarden wordt op het bedrijf in de polder Eendracht vol daan en we zijn dan ook persoonlijk van mening, dat de loopstal voor dit bedrijf een zeer goede oplossing is. Geen warme stal We stellen ons voor, dat de meeste veehouders een ongunstige indruk zou den krijgen van de loopstal als ze om deze tijd van het jaar een bezoek aan het bedrijf brachten. We denken spe ciaal aan de temperatuur. Bij tempera turen, zoals we die de laatste dagen hebben, kunnen we er op rekenen, dat het plaatselijk in de stal dicht bij het vriespunt is en mogelijk zelfs wel enige graden vriest. Dat is in ieder geval zo op de plaats, waar de dieren het voeder krijgen. Het kuilgras werd altijd al in de buitenlucht gegeven. Het hooi kon den de dieren aanvankelijk zowel in de loopstal als ook buiten opnemen. Nu kan ook dit alleen in de buitenlucht gebeuren. Of dit geen nadelige invloed op de produktie heeft? We zouden hiervoor willen verwijzen naar de produktie op dit bedrijf, zoals dit in het verslag van de Rundveefokvereniging „Texel" is vermeld. In dit verslag wordt de ge middelde produktie van 68 dieren uit deze stal vermeld. Met een produktie van 5572 kg. melk, een vetgehalte van 4.01% en 223 kg. vet staat dit bedrijf heel dicht aan de top van de betreffen de groep. Dat liegt er niet om Nu zouden we niet graag beweren, dat dit het resultaat van de loopstal is. Maar wel menen we te kunnen zeggen, dat de loopstal in ieder geval geen on gunstige invloed heeft op de produktie. Het is door deelnemers aan de excur sies van deze zomer meermalen uitge sproken, dat er mogelijk in heel ons land geen bedrijf te vinden is, waar met een zo groot aantal melkkoeien zo'n hoge gemiddelde produktie wordt ge haald. Buitenlandse ervaringen Tot slot buitenlandse ervaringen met de loopstal, zoals we die vonden in „Landbouwdocumentatie". a. In de loopstallen bleek de luchtvoch tigheid, het gehalte aan ammoniak en koolzuur lager te zijn dan in grupstallen. b. Het gehalte aan hemoglobine en rode bloedlichaampjes was bij de dieren in de loopstallen hoger. De adem haling en de hartslag waren rustiger. c. De koeien in de loopstallen waren minder vermoeid en hun conditie was beter. d. In de loopstallen verliepen de toch tigheidsverschijnselen regelmatiger en de vruchtbaarheid was beter. e. De benodigde arbeid per melkkoe per dag bedroeg in de grupstal 36,6 minuut en in de loopstal 15,8 minuut. We willen het nog eens uitdrukke lijk uitspreken, dat het niet onze bedoe ling is om de Texelse veehouders voor 100% warm te maken voor de loopstal. Maar het lijkt ons niet onmogelijk, dat er op ons eiland toch enkele bedrijven zijn, die serieus over deze mogelijkheid kunnen denken. ZON, MAAN EN HOOG WATER De zon komt 15 januari op om 8 42 uur en gaat onder om 16.57 uur; 18 januari op om 8 39 uur en onder om 17.02 uur. Maan: 18 jan E.K.; 26 jan. V.M. Hoog water ter rede van Oudeschild: 13 jan. 10.06 en 22.30; 14 jan. 10.37 en 23.03; 15 jan. 11.08 en 23.33; 16 jan. 11.33 en 17'jan. 0 00 en 11.59; 18 jan. 0.25 en 12.24; 19 jan. 0 56 en 13.02; 20 jan. 1.40 en 14.00; 21 jan. 2.42 en 15.11. Aan het strand ongeveer een uur eerder hoog water. VRIJDAG 13 JANUARI 1967 CONSULTATIEBUREAU VOOR ZUIGELINGEN Woensdag 18 januari a.s. worden de moe ders van Oudeschild en Den Burg verwacht Oudeschild van 13.00 13.45 uur; daarna Den Burg tot 16.00 uur. bij verkoudheden HTUTOICIHCHnGO VOOR VADER, MOEDER EN KIND BRANDMELDING Bij brand altijd bellen (02226) 2066. Dit geldt voor alle dorpen, zowel over dag als 's nachts. NOODSLACHTINGEN Voor noodslachtingen in de periode van 14 tot en met 20 januari tel. 2182, b.g.g. tel. 2406. BRIGDECLUB GROOT SLEM Uitslag bridgedrive van 4 januari '67; Groep A: 1. Kellner-van Lenten 66.67% 2. Stolk-De Brok 57.29% 3. Echtpaar Gilijamse 50.00% 4. Bruin-Duin 47.92% 5. Smits-Dijkstra 46 88% 6. Bos-Grootjen 40.63% Luyckx-Zegers 40.63% Groep B.: 1. Dekker-De Vries 55.83% 2. Blonk-Beemsterboer 54.17% 3. Backer-Raven 53.33% 4. Gebr. Van Sambeek 50.83% 5. DamJDros 43.33% 6. Blom-Ran 42.50% Competitiestand na 14de ronde: I. Bos-Grootjen 774.83 3B 2. Backer-Raven 761.76 6B 3. Kellner-van Lenten 749.34 6A 4. Mantje-Veenema 725.37 5A 5. Echtpaar Gilijamse 713.12 8A 6. Blonk-Beemsterboer 704.17 7A 7. Dam-Dros 703.48 2B 8. Bruin-Duin 702.74 1B 9. Luyckx-Zegers 690.63 4A 10. Blom-Ran 671.83 3A II. Smits-Dijkstra 671 70 2A 12. De Brok-Stolk 645 61 5B 13. Gebr. Van Sambeek 641.06 IA 14. Dekker-De Vries 624.04 4B '.50 m. m. I rente op een AMRO- renteboekje of spaarrekening. met een opzegtermijn van 3 maanden, rente op een AMRO-spaarrekening rente op een AMRO- spaarrekening met een opzegtermijn van 6 maanden. rente op een AMRO-spaarrekening met een opzegtermijn van 12 maanden. rente op een AMRO-spaarrekening met een vaste termijn van 18 maanden. rente op een AMRO- spaarrekening met een vaste termijn van 24 maanden. ''v v- 5719 r r in 203 DOOR TO DORSSEN-VAN LOON 14. Ze leunde achterover. „Voor mij? Of voor jezelf?" „Voor allebei". Hij lachte verlegen. „Enfin, dat is alweer een paar jaar ge leden. We zijn beiden ouder geworden". 'Hij keek naar zijn kleren. „Nu voel ik me weer behoorlijk mens". Ze knikte. „Sta eens op". Hij deed het en keek haar vragend aan. Ze monsterde hem, tevreden knik kend. „Draai je eens om.... Maar goed, dat je een stuk magerder bent. Het past nu tenminste vrij goed" „Als je werk voor me hebt, zal ik la ter alles terugbetalen, Mientje". „Houd je mond, of ik geef je een tik. Ik ben geweldig blij, dat je hierheen gekomen bent, domoor, dat had je al veer eerder moeten doen. Waarom schreef je ons niet, toen je ginds.in de gevangenis zat? Ik zou je geholpen hebben. Bijvoorbeeld aan een goeie advokaat. En op andere manieren, als het mogelijk was". Ze schudde haar hoofd. Mannen zijn in moeilijke om standigheden met in staat om het hoofd koel te houden. Neem nu Frans. Deed 's nachts bijna geen oog dicht, als hij met zakenverlof was, omdat het werk stagneerde". Ze stond op. „Zullen we eens in de werkplaats kijken? Ik heb de jongens vandaag uitbetaald. Er is werk, volop werk. Dus maak je maar geen zorgen meer, je blijft hier. Ik laat je gewoon niet meer gaan". Samen liepen ze naar de grote werk- glaats, die Mientje ontsloot. Twee half afgebouwde bussen stonden in de grote hal, terwijl daarnaast een klein busje zo goed als gereed was. In de oude werkplaats was men blijkbaar bezig met een viertal bandenwagens, terwijl acht nieuwe kruiwagens in een hoek stonden. Ze zag hem er naar kijken. „Frans liet ze in voorraad maken", verduide lijkte ze. „Hij zei: als er oorlog komt, zullen we misschien niet meer zo ge makkelijk meer aan materialen kunnen komen. Vandaar dat hij van alles ging maken. De oude werkplaats aan de Koperweg is propvol met allerlei soor ten wagens en aan het Bakkerseinde heeft Frans een schuur gehuurd, die ook vol staat. Alles in de laatste vier, vijf maanden gemaakt". Max knikte. „Dat heeft hij dan heel goed bekeken. Frans was altijd een goeie zakenman, Mientje". Ze loosde een zucht. „Was hij maar minder zakenman en meer...." Ze haalde de schouders op. „Wat geeft het allemaal. Enfin, jij bent er weer. Dins dag moet je maar zien, of je al zin hebt om aan de slag te gaan. Je mag voor wat mij betreft ook eerst wel een paar dagen op je lauweren rusten. Je ziet er niet bepaald uit, als een stevige be drijfsleider, he? Maar dat komt er wel weer op terug". Ze monsterde hem. „Ik zal je wel vet mesten, meneertje". „Natuurlijk ga ik dinsdag meteen aan het werk. Goddat ik weer werk hebNiet te geloven Op zijn fiets reed hij het odrp in om verduisteringspapier te kopen. Proviso risch dekte hij de ramen van de kamer en de keuken af. „Morgen maak ik er wel rolgordijnen van". „Morgen is het zondag. Bovendien Pinksteren, niet?" „Dat is waar ook. Door die ellendige oorlog zou je helemaal vergeten, wat voor dag het is". „Laten we blij zijn, dat er hier ten minste niet gevochten is. Dat mankeer de er net nog aan". Tegen dat het donker werd zei ze: „Laat dat maar, die gordijnen. We kun nen net zo goed vroeg naar bed gaan. Ik maak een kop koffie, als er tenmin ste nog gas is. In de kelder staat een petroleumstel. Max, haal jij dat even, wil je?" „Voor jou doe ik alles", zei hij en thousiast. „Alles?" herhaalde ze ondeugend. Hun blikken ontmoetten elkaar, ge spannen en aftastend. Hij knikte. „Als het moet.ja". Ze dronken hun koffie, maar voelden beiden de beklemming, die over hen kwam. Hij rookte een sigaret, naden kend voor zich uitkijkend. Ze kwam overeind en liep naar hem toe. „Je gaat toch niet piekeren over hetgeen voorbij is, wel?" „Sorry, Mientje, maar.ik verlang naar m'n zoon". „Als alles weer een beetje normaal is, en dat zal toch wel weer zo worden, niet? Dan haal je hem hierheen. Ik zal hem verwennen, meneertje...." Hij streelde even haar hand. „Jij met je meneertje, net als vroeger". Lange tijd was het stil in de kamer. De duisternis viel langzaam in. Mien tje zat half op de leuning van zijn stoel. Max streelde nog altijd haar hand. Beiden wisten op hetzelfde ogen blik, dat ze naar elkaar verlangden. Opeens liet hij haar hand los en sprong overeind. Hij liep een paar passen het vertrek in en bleef met zijn rug naar haar toe staan. Mientje verroerde zich niet. Ze keek naar buiten, naar de steeds meer in de grijze schemering zich oplossende con touren. Nog enkele minuten, dan is het helemaal donker, dacht ze. En moet hij op de tast naar boven lopen, want licht mogen we niet maken, nu we de ramen zo gelaten hebben. „Ik weet, dat je nu denkt", zei ze op eens zacht, met een vreemde stem. „Jij bent bang en ik ook. Niet voor elkaar, maar voor onszelf. Maar beiden weten we, dat we niet ontkomen kunnen aan die drang, die in ons leeft, die in ons gaat branden, steeds heviger. Het is sterker dan onze wil. Het zijn onde finieerbare machten, die ons naar el kaar drijven. We wisten het jaren ge leden al. Jij vocht er tegenen ik misschien verweerde ik me nau welijks. Doch iedere keer opnieuw, als we in elkanders nabijheid komen, voe len we die band steviger". Ze zuchtte. „Waarom zullen we ons nog langer er tegen verzetten als we vooruit weten, dat we eens de strijd zullen opgeven?" Hij bleef staan, zoals ze hem daar halverwege het raam zag. De donker wordende silhouet stak steeds minder af tegen het grijze licht, dat nog vaag door de ruiten kwam. Een motorrijder reed in snelle vaart door de straat. Een hond blafte hem na. Natuurlijk een Duitser, want wie kwam nu nog buiten? Ze hoorde zijn zachte stem. „Het is niet reëel tegenover Frans". „Waarom hem er tussen halen?" vroeg ze ongeduldig. „Hij vecht misschien ergens voor het vaderland. Hij kan het gewond zijn en ^esneuveld zelfs. Doet je dat niets?" „Je weet, hoe onze verhouding de laatste jaren was. Ik houd niet van hem. Ik heb nooit van hem gehouden. En hij evenmin van mij. Is dit soms geen bedrog? Is ons huwelijk iets an ders dan één grote leugen? Negen jaar heb ik aan mijn vrouwelijke verplich tingen voldaan. Hij heeft nooit één re den tot klagen gehad. En hij? Wat deed hij? Hield hij ooit rekening met mij? Met mijn verlangens?" Ze zag hem ijn hoofd schudden. „Ik zou me voelen als een schoft, een schurk. Ik kan hier niet blijven. Mor gen ga ik weg". ,,Je mag het dorp niet eens uit. Trou wens, als Frans te weten komt, dat jij hier was, in de toestand waarin je ver keerde, toen je vanmiddag hier binnen kwam, en ik liet je gaan.hij zou het me nooit vergeven. Maak je geen zorg om mij, ik ben sterker dan je denkt. Je kunt de slaapkamer nemen naast de badkamer. Je bed is opgemaakt". „Dank je, Mientjeik hoop, dat je me wilt begrijpen?" Hij draaide zich om en kwam hij haar. „Welterusten dan", zei hij. Ze greep zijn hand en drukte die hard. „Zelfs een nachtzoen kan er zeker niet af, wel?" (Wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1967 | | pagina 5