399,-
Renteverhoging
ttjobtflettee.e.g.
M. A. J. Vonk
Autorijschool
VEROORDELEN
rr
Waterschap
de Gemeenschappelijke
Polders op Texel
BROOKS breukbanden
Rijschool M. v. Schijndel
D. N AG Y
WAARSCHUWINGEN
DREIGENDE
OVERSTROMINGEN
BIJ
is niet moeilijk
Algemene vergadering
Bedrijfsvereniging
verzorgt iedere vrijdag
THEORIEAVOND
Leden met meewerkende zoons
en belangstellend personeel wor
den verwacht op de algemene
vergadering, die op vrijdag 3 fe
bruari 's morgens om lOuurwordt
gehouden in hotel „De Linde
boom - Texel"
Zie voor het programma de convocatie
Vereniging voor Bedrijfsvoorlichting
Het bestuur van gemeld waterschap wil u
gaarne in de gelegenheid stellen afscheid te
nemen van de heer
J. VAN DER PIJL
die met ingang van 1 oktober 1966 zijn func
tie van waterbouwkundige van het water
schap wegens het bereiken van de pensioen
gerechtigde leeftijd heeft neergelegd, tijdens
een hem aan te bieden receptie in hotel „De
Lindeboom-Texel" aan de Groeneplaats te
Den Burg, op zaterdagmiddag 11 februari
1967 van 16.30 tot 18 uur.
REGLEMENT VERKEERSREGELS
EN VERKEERSTEKENS
Burgemeester en wethouders maken bekend, dat
ter secretarie dezer gemeente voor een ieder ter
inzage ligt het besluit tot tweede wijziging van de
verordening houdende maatregelen van verkeer
in de bebouwde kom van de onderscheidene dor
pen in de gemeente Texel.
Van dit besluit staat voor iedere belanghebbende
beroep open tot het einde van een termijn van
dertig dagen na heden.
Het adres van beroep wordt gericht aan de Ko
ningin, maar ingediend bij de Commissaris der Ko
ningin in de provincie.
Texel, 25 januari 1967.
Burgemeester en wethouders van Texel,
De burgemeester, C. De Koning
De secretaris, P Beemsterboer
Ik ben blij voor u en voor mij...
dat een Mobylette nauwelijks of geen onder
houd vraagt. Zo'n model E.E.G.? Daar hebt u
geen omkijken naar. U hebt wel de lusten, maar
niet de lasten van niet-trappen-comfort! Dat
demonstreer ik u graag! Want ik sta er helemaal
achter!
een volautomatische kaptein mobylettei
Kogerstraat - Telefoon 2078 - Jonkerstraat
Zie onze showroom Jonkerstraat 4
verkrijgbaar bij
Drogisterij A. Vd. Slikke
Parkstraat 20 - telefoon 2371
van 19.30 tot 22 uur een
die voor ieder toegankelijk'is.
Met ingang van 1 januari zijn er veel ver
keersregels gewijzigd, zorg daarom er goed
mee op de hoogte te zijn, om andere teleur
stellingen te voorkomen.
De lessen worden gegeven in pension ,,'t
Centrum Weverstraat 3, Den Burg, waar u
tevens alle inlichtingen kunt verkrijgen m.b.t.
rijlessen en rijbewijzen.
Uw docent voor deze avonden is de reeds
jaren op Texel bekende rijschoolhouder M. v.
'SCHIJNDEL, gedipl. VA.M.O.R. en F.N.O.P.-
instructeur
Het is ons een genoegen u te kunnen
meedelen, dat wij met ingang van 1
januari 1967 door de Massey-Ferguson
importrice Brinkmann en Niemeijer
N.V. te Zutphen zijn aangesteld als
OFF. MF Key-dealers voor Texel van
Massey Ferguson maaidorsers en ba
lenpersen en dealer voor Massey-Fer-
guson trekkers en werktuigen.
Tevens hebben wij het agentschap ge
kregen van Schuitemaker mestwagens
Rumptstad ploegen en Rotast kunst
meststrooiers.
OFF. MF KEY-DEALER
Boogerd 15, DEN BURG, Tel. 02220-2243
H. ZINGSTRA
Plevierstraat 12,
De Koog, tel. 477
Garage Kaczor, Tel. 2418
RECTIFICATIE
In de Texelse Courant van 2 december 1966 wa
opgenomen een publicatie over de gang van zake;
bij dreigende dijkdoorbraken.Aangezien hierin en
kele onjuistheden voorkomen, wordt nogmaals ee;
overzicht gegeven van de maatregelen, welke u
voorkomende gevallen getroffen worden.
Indien evacuatie van een gebied noodzakelijk ii
worden de bewoners gewaarschuwd door telefoni
sche berichten, door middel van een auto met ver
sterkingsinstallatie of door schriftelijke bevelen to
evacuatie.
Bestaat gevaar voor doorbraak van dijken doch
evacuatie niet meer mogelijk, dan worden de vo!
gende waarschuwingsseinen gehesen:
overdag: 1 zwarte bal, diameter 50 cm;
's nachts: 2 rode lichten, loodrecht boven en 2 n
uit elkaar.
De seinen worden aangebracht op de volgend
plaatsen:
Eierland
1 a. dagsein aan een telegraafpaal recht voor di
Rogsloot op de Zeedijk te De Cocksdorp;
b. nachtsein op de toren van de Ned. Herv. keri
te De Cocksdorp;
2. op de school te Zuid-Eierland;
3. op de voormalige kaasfabriek van B. Dros.
Gemeenschappelijke Polders:
1 Molen 't Noorden,
2. Toren te Oosterend,
3. Gemaal Dijkmanshuizen,
4. Graansilo Fa. Keijser Co te De Waal;
5. Seinmast naast woning havenmeester Oude
schild.
Prins Henidrikpolder:
Maria-hoeve.
Deze seinen zijn dus een waarschuwing, dat eva
cuatie niet meer mogelijk is en dat een ieder in hui
dient te blijven.
Texel, 26 januari 1967.
Het gemeentebestuur
DOOR TO DORSSEN-VAN LOON
17. Max haalde zijn schouders op. „Als
je een hekel aan me gekregen hebt,
om hetgeen we gedaan hebbenom
zeg je het maar. Dan zal ik wel
gaan. Als je denkt, dat mijn verblijf je
hier in discrediet brengt, heb je gelijk.
Morgenochtend zal ik m'n spullen wel
pakken".
„O, dus je wilt me nu in de steek
laten? Als het er werkelijk op aan
komt, zijn jullie allemaal schoften.
Geen enkele uitgezonderd. Goed, don
der morgen maar op. Dan ben je er bij
voorbaat van verzekerd, dat de mensen
volgend jaar jou niet voor de vader
zullen verslijten".
Hij schudde zijn hoofd. „Je bent on
redelijk, Mientje, dat bedoel ik hele
maal niet. Ik ben helemaal niet van
plan jou in de steek te laten. Je moest
me nu toch wel beter kennen. Je kunt
alles van me gedaan krijgen, je hoeft
maar te kikken, dat weet je. Maar als
ik je in de weg zit, dan mag je het
eveneens zeggen, dan zal ik gaan. Ik
wil je niet tot last zijn, integendeel. En
wat de mensen misschien volgend jaar
willen denken, zal mij een zorg zijn. Ik
denk alleen maar aan jou, nu Frans er
voorlopig niet kan zijn. Ik wil alleen
maar mijn best doen voor de zaak. Voor
jou en voor Frans, voor jullie beiden.
Als hij na de oorlog gezond en wel
terugkomt in Hoogendijk, hoop ik, dat
hij een bedrijf aantreft, dat zijn volle
tevredenheid heeft. Als je mij de gele
genheid geeft, zal ik mijn best blijven
doen de zaak zo goed mogelijk draaien
de te houden".
Ze kwam overeind en liep naar de
man toe. Berouwvol legde ze haar arm
om zijn schouder. „Het zal wel 't ge
volg zijn van mijn toestand, Max, dat
ik zo tegen je tekeer ging, maar ik
meen er niets van. Ik ben je dankbaar
voor alles, wat je hier doet. Dankbaar
ook, dat hier 's nachts een man in huis
is. Met al die Duitse militairen in het
dorp. Vergeef me, Max, dat heb je niet
aan me verdiend. Zo bedoel ik het niet,
echt niet.
Hij greep over zijn schouder haar
hand. „Maak jij je nu nergens zorgen
over. Misschien heb je wel gelijk en is
het onze baby. Maar dat hoeft verder
niemand te weten. Dit blijft geheel
onder ons. Ga er alsjeblieft niet over
piekeren, want dat kan misschien een
schadelijke invloed hebben. Aanvaard
het simpele feit, dat je in verwachting
bent. En laat ons verder hopen, dat de
oorlog spoedig afgelopen zal zijn. Wel
licht veel eerder, dan we zelf denken".
Ze drukte een kus op zijn hoofd.
„Dank je, Max. Ik b«n blij, dat ik jou
tot steun heb. Zonder jou zou ik me
geen raad weten".
In de maanden, die volgden, was Max
Ellegers haar in elk opzicht tot steun.
Hij zorgde ervoor, dat zij een dag
meisje kreeg, waardoor ze in ieder ge
val ontlast werd van heel wat huishou
delijk werk, dat haar geleidelijk aan
te zwaar werd. Bovendien hielp hij
haar zelf zoveel als in zijn vermogen
lag en dikwijls dacht Mientje: Wat een
ideale echtgenoot zou Max zijn. Hij zal
wel niet meer hertrouwen na hetgeen
hij heeft meegemaakt, maar de vrouw,
die in staat zal zijn hem te doen ver
lieven, krijgt een juweel. Ik wou wel,
dat ik iemand voor hem wist, een lief
meisje Ze zouden hier kunnen inwo
nen, het huis is groot genoeg. Maar hij
heeft alleen maar oog voor mij, al praat
hij daar nooit met één woord over. Ik
voel, dat hij van mij houdt en ik ook
van hem, misschien nog meer als die
bewuste avond voor Pinksteren. Toen
was het iets heel anders, maar nu.
Het kan niet, wist ze. Ik ben ge
trouwd en al is mijn man honderden
mijlen van me vandaan, eens komt hij
terug en dan moet ik rekenschap af
leggen. Het is erg genoeg, wat ik ge
daan heb. Hierbij moet het blijven. Ik
mag het niet nog erger maken. Maar
soms verlang ik naar hem. naar zijn
armen om me heen en naar zijn lippen.
Daarom is het maar goed, dat ik een
baby krijg. Daardoor zal ik iets hebben
om m'n aandacht aan te besteden.
Een enkele keer kon ze het niet laten
hem te liefkozen. Soms voelde ze, dat
hij verstrakte. Maar dat kon haar niet
meer schelen. „Je bent een schat, Max,
om alles, wat je voor me doet. En ik
kan je er zo weinig voor teruggeven,
hoe graag ik het zou willen. Buig je
eens naar me toe, jongen, dan krijg je
een hartelijke zoen van me. Kom
dat kan geen kwaad".
Dan kusten ze elkander, met inge
houden hartstocht. Beiden wisten nu,
dat elke vezel in hen trilde tijdens hun
omhelzing. Doch beiden waren ze sterk
genoeg om te weten, dat een herhaling
nimmer meer zou plaats vinden.
De laatste dagen waren 't moeilijkst
voor Mientje. Max putte zich uit in
allerlei attenties. Ze keek toe, hoe hij
's morgens de tafel dekte voor het ont
bijt, omdat het dagmeisje eerst om
acht uur kwam. Hij zette thee, maakte
het brood klaar, zodat ze niets hoefde
te doen Als hij zich dan tegenover haar
zette om te ontbijten, greep ze wei
eens zijn hand en glimlachte. Max
maakte doorgaans grapjes, trok zijn
wenkbrouwen op en zei op afgemeten
toon: „Pardon, mevrouw, het is niet
gebruikelijk, dat de huisknecht gelief
koosd wordt, nietwaar?"
's Avonds pakte Mientje zich goed in
en maakte dan aan de arm van Max
een korte wandeling buiten. Zoveel
mogelijk in beweging blijven, was het
doktersadvies, des te gemakkelijker
verloopt straks de bevalling. Terug in
huis, hielp hij haar uit haar mantel,
hing alles aan de kapstok, pookte het
vuur in de kamer op en verduisterde,
waarna hij het licht ontstak. Dan zette
hij koffie en bracht die bij haar. Tegen
de tijd, dat ze dan naar bed ging, stond
hij voor de vrouw en vroeg: „Kan de
butler nog iets voor mevrouw doen?"
„Mevrouw verlangt nog één ding: een
kus".
Komisch zijn hoofd schuddend, was
het antwoord: „Het spijt me, mevrouw
maar die waren niet meer voorradig
Sinds kort zijn die ook gedistribueerd,
zodat we er zuinig op moeten zijn".
Maar als ze met moeite overeind was
gekomen, trok ze hem naar zich toe om
hem te zoenen. „Wat had ik zonder jou
toch moeten beginnen, Max Ellegers,
volmaakte man".
Natuurlijk kuste hij haar, rustig en
beheerst, toen ze tenslotte op alledï
liep. „Ik wil alleen maar, dat je et
gezonde knappe baby ter werei
brengt", fluisterde hij haar in het oor
De tweede week van februari w
half verlopen en nog had de zuster gef
intrede gedaan in de woning aan h
Noordereind. Max en Mientje keken f
kander wel eens aan. En zij dacht: A
Frans terug is en hij gaat rekenen, d;
heeft hij het door, dat het niet va
hem kan zijn. En wat gebeurt er dai
En op wie zal de baby lijken? Fra;
heeft zwart haar, maar Max is blon
Gelukkig dat ik ook blond ben. Ik wc
maar, dat het kwam. Nu is het al
februari en ik voel nauwelijks iets. D
dokter met zijn: eerste week van i
bruari
De tweede week ging voorbij. I
huisarts kwam om de andere dag ev<
kijken en constateerde, dat alles in o
de was. „Niet de minste redenen om
zorgen te maken. Omdat het een pa
dagen langer duurt? Dat komt zo vai
voor. Zo precies kunt u nooit rekene
Blijft u kalmpjes zoveel mogelijk in b
weging, dan komt alles best in ore
U bent een kerngezonde jongevrou'
Iedere factor is ten gunste. Nog
paar dagen geduld, dan houdt u e
wolk van een baby in uw armen".
In de vroege morgen van de 15<
februari bracht Mientje Sornee
welgeschapen dochter ter wereld. 1
ontstentenis van de vader, gingen M
Ellegers en de dokter de dochter aa
geven. Mientje had beslist dat
Jeannette zou heten, naar Frans' mo
der. En zo werd het kind ingeschreve
Dochter van Frans Sornee en Her mi
Oudkerk.
(Wordt vervolgd)
TEXEL, Binnenburg 9, Den Burg.
op bijzondere spaarbankboekjes, uit
gegeven ingevolge de Ambtenaren
Spaarregeling, de Jeugdspaarwet en
op spaarbankboekjes met een af- op spaarbankboekjes met een af-
op spaarbankboekjes met afwijkende wijkende opzeggingstermijn van 6 wijkende opzeggingstermijn van 12
opzeggingstermijn van 3 maanden. maanden. maanden.