rencctop
p
Kees Verkerk komt op
Texel voetballen
BRIGADIER PIET EN! DE SPORTCOMPUTER
„Eens komt het geluk"
ubriek voor I
LANDBOUW en VEETEELT G. uin i,t*oninm u
Geen „gouden" regen meer
tegen winkeliers
HOUT
FRANS ZEGEL
In „Heinekens ploeg
Opbrengst ten bate
van het zwembad
NUTSSPAARBANK
huidje altijd gaaf
feuilleton:
EDE BLAD
TEXELSE COURANT
VRIJDAG 2 JUNI 1967
De redacteur van deze rubriek heeft
>g al wat moeten horen over het ar-
jeltje van enkele weken geleden met
kop „Gouden regen". Algemeen
Q >n men het er mee eens zijn, dat de
A gen op het moment, waarop ik in dat
(1 likeltje doelde inderdaad gouden rc-
v n was. Al heel spoedig daarna ver-
0 iderde echter de waardering voor de
gen ook op het moment, dat we deze
gels schrijven verlangen de meeste
jrariërs meer naar de „gouden" zon
m naar nog meer water. Het is hele-
aal niet onmogelijk, dat de verlan-
:ns over twee weken al weer anders
Ook inkuilen vraagt droog
weer
Op de graslandbedrijven ziet men op
it moment uit naar droog en zonnig
eer met het oog op het winnen van
intervoeder. Het inkuilen van gras
al enige weken aan de gang. Hoewel
en vooral in het verleden met het in-
lilen van gras ook onder natte om-
andigheden rustig door ging zijn de
eeste veehouders er op dit moment
el van overtuigd, dat ook voor het
I kuilen droog en zonnig weer van veel
ilang is. Dat is zeker het geval voor
methode van het voordrogen. Het
aat er dan nl. om in zo kort mogelijke
d een gehalte aan droge stof van
fyo of meer te bereiken. Bij goed weer
an dit in 2 a 3 dagen worden bereikt,
p het moment is er heel wat gras, dat
een week op het veld ligt.
Ook voor de methode van het maai-
ïeuzen is droog en zonnig weer te
ïrkiezen. De kwaliteit van deze kui-
n hangt voor een groot deel ook af
in de weersomstandigheden tijdens
ft inkuilen. Na enige dagen zon is met
ime het suikergehalte van het gras
oger en het slagen van de maai-
ïeuskuil hangt voor een goed deel af
in de hoeveelheid suiker, die door het
leuzen uit het gras beschikbaar komt.
dit verband is het zelfs van belang
n bij voorkeur in de namiddag in te
uien, omdat het suikergehalte in die
jd van de dag hoger is dan 's mor-
Hooiseizoen staat voor de deur
Nu ook de eerste percelen voor de
xnwinning zijn gemaaid is droog en
innig weer van heel veel waarde,
orig jaar hadden vooral de veehou-
frs, die er in slaagden om een flinke
irtij hooi vóór 12 juni onderdak te
•engen een prima partij wintervoer.
die datum brak nl. een natte pe-
ode aan.
Het nu voor hooi gemaaide gras
feft heel wat zon en wind nodig, om
it het groeistadium zodanig is, dat er
>it" in het gras zit. Een korte veld-
•riode is in dit geval alleen te berei-
fn met sterk drogend weer gecombi-
erd met een intensieve bewerking,
oor dergelijk gras is bij daarvoor ge
hikte weersomstandigheden het twee
daags schudden geen overdreven
frg-
Het maaien van gras in dit stadium
in feite alleen verantwoord in ge-
illen, waarbij op het bedrijf een goed
esteem van ventilatie met koude lucht
inwezig is, omdat men hierdoor de
fldperiode met één en in meerdere
ivallen zelfs met twee of drie dagen
an bekorten. Als U nog niet over een
irgelijke installatie beschikt, praat
an ook eens met een collega, die hier
meerdere jaren mee werkt.
Ook voor bouwboeren droog
weer van belang
De regen van enkele weken geleden
eeft de stand van een aantal gewassen
lerk verbeterd. Graangewassen,' die er
at schraal voor stonden en waarvoor
aanvullende 6tikstofbemesting
erd overwogen, geven nu een heel
ndere aanblik. In een aantal gevallen
Lillen percelen zomergerst zeker te
zwaar worden. Een droge periode kan
hier nog heel wat goed maken.
De groei van de bieten is op veel
bedrijven zeer matig. In het voorjaar
krijg je wel eens de indruk, dat bieten
maar nauwelijks een gewas is voor ons
klimaat. Daarbij valt het op, dat voor
al de wat later gezaaide bieten op het
moment wat de groei betreft een stug
ge tijd doormaken. Wat het aantal
planten per bunder betreft komen de
later gezaaide percelen over het alge
meen wat beter naar voren dan de
vroeg gezaaide. In veel van deze laatst
genoemde percelen vinden we vrij veel
„gaten" van 75 cm. en meer.
Ook de start van de aardappelen
is op veel bedrijven minder goed dan
in het voorjaar van 1966. Weliswaar
konden de aardappelen veel eerder
worden gepoot, maar de opkomst is
minder regelmatig dan vorig jaar.
Het knolzaad (raapzaad), waarvan
ook dit jaar weer een flinke opper
vlakte is uitgezaaid is de laatste weken
hard gegroeid. Als dit gewas eenmaal
de kinderziekten door is, sta je ieder
jaar weer te kijken van de enorme
sprong, die het gewas in een paar we
ken doet.
VERLEENDE
BOUWVERGUNNINGEN
Het gemeentebestuur verleende in de
afgelopen maand aan de navolgende
personen, zaken of instellingen de
daarbij omschreven bouwvergunning:
De N.V. TESO te Den Burg, voor de
'bouw van zes autoboxen aan het We
zenland; de Gemeenschappelijke Pol
ders te Den Burg, voor de bouw van
een dubbel woonhuis aan de Lang-
waalderweg; de heer C. J. de Lugt te
Den Burg, voor de uitbreiding van een
graanpakhuis aan de Schilderweg; de
erven C. Wonder te De Koog, voor de
verbouw van een kampgebouw aan de
Pelikaansweg tot kamphuisje; de heer
P. Eelman te De Koog, voor de ver
bouw van een kampgebouw tot kamp
huisje aan de Pelikaansweg; de N.V.
TEM te Den Burg, voor de bouw van
een trafohuisje aan het Achterom; de
heer Gerhard Dukel (Duitsland), voor
de bouw van een kamphuisje bij de
Slufter; de heer J. Boersen te Ooster
end O 164, voor de bouw van een
landbouwschuur aan de Hoofdweg; de
heer Th. Eitte te Leverkussen (Duits
land), voor de bouw van een zomer
huisje aan de Vogelmient; de heer P. J.
Koorn in de Hemmer, voor de uitbrei
ding van zijn woohuis; de heer C. H. F
Duin te Ben Burg, voor de bouw van
drie woningen aan de Burdetstraat; de
heer Ph. Vlessing te Amstelveen, voor
de bouw van een kamphuisje aan de
Califomiëweg en de N.V. Vlessing te
Amstelveen, voor de bouw van 19
kamphuisjes aan de Californiëweg.
CONSERVERINGS-VERF*
VOOR
IN DE
WONINGBOUW
BUNGALOWBOUW
LUXERE HOUTBOUW
geeft fleur!II
OUDESCH1LD
De heer E. Moojcn te Den Burg
vindt het hoog tijd dat weer eens een
stunt ten bate van het Texelse zwem
bad wordt georganiseerd. De laatste
maanden is het rond de plannen angst
wekkend stil geworden, zodat velen
langzamerhand gaan denken, dat ze
van de baan zijn. Om het enthousiasme
aan te wakkeren heeft de heer Moojen
niemand minder dan het schaatsfeno-
mcen Kees Verkerk bereid gevonden
medewerking te verlenen. De Neder
lands, Europees en Wereldkampioen
komt zondag 25 juni naar Texel om
deel te nemen aan een propagandisti
sche voetbalwedstrijd op het gemeente
lijk sportveld (naast S.V. Texel-terrein)
te Den Burg.
Verkerk zal deel uitmaken van een
elftal dat door Moojen met de naam
„Heinekens ploeg" wordt aangeduid.
De spelers zijn nl. werknemers van de
dran'kgroothandel De Wit en horeca-
mensen, die Heinekens bier tappen
Wegens dit reclame-element is de Hei-
neken Brouwerij bereid aan de stunt
mee te werken.
Optocht
De brouwerij zal waarschijnlijk de
befaamde rijdende bierton naar Texel
sturen of het welhaast even befaamde
Heinekens T-fordje. Het is de bedoe
ling dat Kees Verkerk in de ton of de
Ford zal plaatsnemen en vlak voor de
wedstrijd een optocht door Den Burg
zal maken. In die optocht zullen ook
de spelers meemarcheren, een drum
band en/of fanfarekorps, een geluids
wagen etc. Na aldus de aandacht van
het publiek op de wedstrijd te hebben
SCHIETOEFENINGEN
Op 6 juni, uitwijkdatum 7 juni a.s.
wordt geschoten door H.M. Holland
vanaf steiger 23 te Den Helder, in
schootspeiling 0.50° rechtwijzend; max.
schootsafstand 15.000 m. Onveilige
strook langs peilingslijn 0.50° recht
wijzend, 1 mijl in NW-richting en 4
mijl in Z.O.-richting. Veiligheidsschip
is aanwezig.
gericht, gaat het naar het sportterrein,
waar de match om zeven uur begint.
De aftrap zal worden verricht door
burgemeester C. De Koning. De Hei
nekens ploeg treedt in het strijdperk
tegen elf geduchte tegenstanders: leden
van de winkeliersvereniging Den Burg.
Goed voetbal
Bij de elftalopstelling is men zeer
serieus te werk gegaan om partijen te
formeren, die enigszins aan elkaar ge
waagd zijn. Men kan daarom rekenen
op een partijtje'voetbal, clat op zich
zelf de moeite van het bekijken waard
is. De entreeprijs is gesteld op ƒ1,
per persoon; kinderen beneden 12 jaar
ƒ0,50. Dit geld is uiteraard voor de
zwembadpot bestemd.
Het contract met Verkerk ontstond
als gevolg van de relaties, die de heer
Moojen met de vader van de schaats
kampioen onderhoudt. Kees was direkt
bereid zich voor het goede doel in te
9pannen, iets wat (nog) niet van alle
Texelaars kan worden gezegd Gepoogd
is ook Ard Schenk naar Texel te halen,
maar deze is door zijn dokter verboden
aan dergelijke stunts mee te doen.
VOORBEREIDINGEBESLUIT
EVERSTEKOOG-GERRITSLAND
Elders in dit blad is een officiële
publikatie opgenomen in verband met
'het door de gemeenteraad genomen
voorbereidingsbesluit voor het bestem
mingsplan Everstekoog-Gerritsland.
Ook vorig jaar is al een dergelijk be
sluit genomen. Waar een dergelijk be
sluit echter slechts gedurende één jaar
gevolgen heeft, diende het besluit te
worden hernieuwd. De bij het besluit
behorende tekening geeft slechts de be
grenzing van het t.z.t. vast te stellen
bestemmingsplan aan. Kennisname van
dit plan is voor belanghebbenden dan
ook niet bijzonder interessant.
Van meer belang is t.z.t. de ter-visie-
legging van het ontwerp-bestemmings-
plan „Everstekoog-Gerritsland". Ver
wacht .wordt dat dit ontwerp-plan nog
in de loop van de komende zomer of
herfst ter visie zal worden gelegd. Dit
plan geeft dan behalve de begrenzing
ook de feitelijke bestemming van het
onderhavige gebied aan.
GEVONDEN EN VERLOREN
VOORWERPEN
Gevonden te Den Burg: 1 baal kunstmest,
sjaal met bloemmotief; manchetknoop, goud
oplaag; hcrenbril, donkermontuur, sterke gla
zen en badjas kind; VW autosleutel; allumi-
nium duimstok.
Verloren te Den Burg: wit jack, bruin van
binnen; 1 groen boomstatief met nippel voor
bevestiging van fototoestel; 1 herenbril (lees)
met donkerbruin montuur in groene étui;
herenbril met donker montuur, bij glas lichte
streepjes; gouden dameskettingarmband; hen
gel met molen; zilverkleurig damespolshorloge
merk onbekend, rond model met zwart lede
ren bandje; donkerbruine foudraal paraplu;
hreenbnl in bruin led. étui, zwaar en donker
montuur; vrij nieuwe zwarte rubberlaars,
rechter; 1 Perzische angora kater, grijs, on
dervacht wit; 1 grijze herenpantalon; bruin
kinderschoentje leder, merk Rcnata mt. 20,
rechter; donkerblauwe nylon jongensregen-
broek, voctbandjc doorgesneden
POEDER-CREME-OLIE-ZEEP
wat mijnhardT ma'akt is goéd
80. Als een totaal gebroken man ging
Kees Mortelmenger aan tafel zitten en
hij begon nerveus in zijn handen te
kluiven. „N. nou mot je wat voor
me doen Verholen" stamelde hij. „Zeg
asjeblieft tegen Yoko, dat-ie me niet in
de steek mag laten! Laat hem asjeblieft
de sportmachine insohakelen als Kobus
tegen Veylenoord speelt! Hij kan d'r
voor vragen wat-ie wil! Ik betaal wel!"
„I'k kan je niks beloven, Kees", zei
de smid. „Ik kan Yokito tenslotte niet
dwingen. Als hij zijn sportcomputer
met wil inschakelen, dan begin je niks.
Dan krijgen jullie gewoon een onge
looflijk pak. op je zondagse hemd van
Veylenoord. En 'het hele land zal zioh
een aap lachen om „Rijkhuyzen Voor
uit" dat kleine onbekende dorps-
clubje, dat zo nodig tegen het grote
Veylenoord moest spelen...."
„Maar dan ben ik mijn centen
kwiet!" steunde Kees. „Kobus vertelt
overal rond, dat-ie behalve een groot
wielrenner ook nog een soort wonder-
voetballer is! En daar komen de men
sen op af! Wondervoetballers hebben
we immers niet al te veel in het land!"
„En al die mensen zullen zich be
drogen voelen", vervolgde de smid on
barmhartig. „Ze zullen allemaal hun
geld terugeisen. Het spijt me voor je,
Keesje Mortelmenger, maar je bent er
gloeiend bij. Je dacht dat je je geld in
een voetballer stak, maar je deed het
in de machine van dr. Yokito. En zowel
deze machine als dr. Yokito kunnen
hun dienst weigeren.
Nu barstte Kees los in een klagend
geween. „Red me, Verholen!" .snikte
hij. „Red me van de ondergang!"
„Ik beloof je niks, Kees", zei de smid
bars. „Je hebt het zelf gewild". Toen
wandelde hij weg, terug in de richting
van de smidse. En daar stond een keu
rige Engelsman op de loer. Een keu
rige heer met een keurige parapluie en
een niet minder keurige bolhoed. Hij
had een keurig zoontje in een keurig
matrozenpakje aan de hand en fluister
de: „Daar heb je de smid, Wladimir.
Wij zullen hem onopvallend maar goed
in de gaten houden
door Henk van Heeswijk
De ander haalde de schouders op.
Ais je een visserman thuis treft, zal
i] je wel naar de vaste wal willen
rengen, maar dat kost je zeker een
jksdaalder".
Hij schudde met het hoofd. „Dat kan
niet betalen", antwoordde de ander.
Ik ben al weken zonder werk. Ik ben
andaag naar Texel gegaan om werk
zoeken, maar ik ben er niet in ge
laagd".
.Nee", zuchtte de aangesprokene,
dat is te begrijpen. We hebben hier
elf genoeg werklozen op het eiland
Valt niet mee, jong, om wat te vin-
Wat ben je van je vak?"
„Ik ben machine-bankwerker, maar
wil ook wel op het land werken. Ik
lak alles aan, dat ik krijgen kan".
,Dan had je beter de moeite kunnen
'esparen om hier te komen. Er zijn er
'ier honderden zoals jij; ook landar-
eiders"
„Ja", zuchtte de jongeman tenslotte,
er zal niets anders op zitten, dan dat
de bui maar afwacht en dan een
nderkomen zoek vaor de nacht. Want
zal toch èrgens moeten slapen".
Maar de regen bleef aanhouden. Veel
om te praten had hij niet meer, dus
ulde hij zich diep in zijn overjas en
tapte weer op de fiets om in het dorp
trachten logies voor de nacht te vin-
Het was intuseén reeds tamelijk
onker geworden en in de smalle straat
an Oudeschild, kon hij ternauwernood
de weg voor zich onderscheiden. Aan
het andere einde van het dorp zag hij
een cafétje, dat helder verlicht was en
waaruit stemmengeroes weerklonk. Be
sluiteloos stapte hij af, het leek er hem
te druk, maar z'n maag begon een har
tig woordje mee te spréken en de nog
steeds onverminderd neervallende
regen deed hem tenslotte besluiten zijn
fiets tegen een der ramen te zetten en
naar binnen te gaan om het brood, dat
hij nog bij zich had, op te eten, en te
vens te informeren, waar hij zo goed
koop mogelijk de nacht kan doorbren
gen.
Binnengekomen schrok hij even te
rug van de benauwde atmosfeer, die er
heerste. Een walm van sigarettenrook
en een bierluoht sloeg hem tegemoet en
het heldere licht deed z'n ogen even
knipperen. Toen hij er na enige ogen
blikken aan gewend was, sloot hij de
deur achter zich en ging aan een tafel
tje zitten, dicht bij het raam.
Het geraas van de stemmen der be
zoekers was bij het binnenkomen van
de vreemdeling even verstomd. Allen
namen hem van top tot teen op, om
zich daarna weer in hun kaartspel of
gesprekken te verdiepen. Men was het
wel gewend, dat een vreemdeling in
deze tijd van het jaar de uithoeken van
van het eiland bezocht en zo hier en
daar eens in een cafétje afstapte.
De bezoeker trok z'n natte jas uit en
legde die, bij gebrek aan een kapstok,
over een stoel naast zich neer. Dan
haalde hij een pakje brood uit de zak,
en legde dit voor zich op tafel, in af
wachting van de vrouw, die druk bezig
was andere klanten te bedienen. Hij
keek eens rond in het benauwde, volle
zaaltje. Het merendeel van de mannen,
bestond uit vissers, te oordelen aan hun
onmiskenbare kledij: de vette, donker
grijze broek en de donkerblauwe of
zwarte trui, de schipperspet. En bij en
kele ouderen het ringbaardje. De mees
ten zaten met grote glazen bier of een
glas jenever voor zich en waren in
drukke luidruchtige bewoordingen hun
wederwaardigheden aan het vertellen.
Hier en daar zat een groepje te kaar
ten en rond het biljart stonden drie
jongens met alle aandacht voor het
groene laken en de hel-witte en rode
ballen. De waardin, een niet onknappe
jonge vrouw, liep bedrijvig heen en
weer, lachte wat tegen de mannen, tot
zij haar bezoeker in het oog kreeg.
Even bleef ze staan, monsterde hem
met een scherpe blik, dan liep ze naar
hem toe en vroeg wat hij wenste.
„Een glaasje melk, alsjeblieft".
De uitwerking van deze vier woor
den was verrassend. Het leek haast
alsof de jongeman een toverspreuk uit
gesproken had, want het was eensklaps
doodstil geworden in het zaaltje. De
spelers staakten hun spel, de sprekers
waren verstomd en aller oog was ge
richt op de vreemdeling, die met grote
ogen van verbazing beurteling de zaal
inkeek en dan zijn blik richtte op het
lachenide, blozende gelaat van de
waardin.
Zij was ook de eerste, die de stilte
verbrak. Ze schoot in een klaterende
schaterlach. „Wat zeg je me daar van!
Een glaasje melk, alstublieft! Jongens,
waar zou mijnheer vandaan komen?
Een glaasje melk. Nou maar, U krijgt
Uw glaasje melk, hoor! Bij Blonde Nel
is alles te krijgen. Jongens, van morgen
af aan komen jullie allemaal voortaan
melk drinken bij me! Ik ga er een
melksalon van maken!"
De tr&nen biggelden van het lachen
over haar bolle, gezonde wangen en
schuddend van pret liep ze door naar
de deur, die de gelagkamer van het
woonvertrek scheidde. De bezoekers
hadden de gulle lach overgenomen en
allen vermaakten zich over de man, die
een glaasje melk had besteld. Dat was
me even een mop!
De jongeman, die door z'n bestelling
in het café zoveel hilariteit had ver
wekt onder de dorpers, keek veront
waardigd in het rond. Zijn eerste op
welling was zijn natte regenjas aan te
trekken en meteen weer naar buiten te
gaan, doch een blik door het raam deed
hem besluiten toch maar te blijven Het
onweer woedde nog hevig en de regen
viel in stromen neer. Bovendien was
het nu geheel donker geworden en hoe
onbehaaglijk hij zich ook gevoelde, op
het moment gaf hij er toch maar de
voorkeur aan te blijven dan opnieuw
er in het donker op uit te trekken. Na
enige ogenblikken haalde hij de schou
ders op en verdiepte hij zich in een
krant, die voor hem op tafel lag, wat
konden hem tenslotte die mannen sche
len? Hij was vrij man en kon in een
café bestellen wat hij wilde en daarmee
uit.
Een van de vissers stond op, toen de
waardin met het verlangde glas melk
in de gelagkamer kwam en zei op zotte
toon: „Nel, een rondje melk voor mij
en mijn kameraads, maar het moet vers
van de koe zijn, hoor, anders lusten we
het niet!"
Een daverend gelach was het gevolg
hiervan. Die malle Aris ook.
„Dan moet je zelf de koe maar mel
ken, Aris", antwoordde Nel, „want
daarvoor heb ik geen tijd." Tegelijk
zette ze het glas melk neer voor de be
zoeker en bleef lachend toezien, terwijl
deze zijn pakje brood openmaakte en
kalm ging eten, alsof er niets gebeurd
was en er niemand om hem heen zat.
„O, maar mijnheer zal ons dan wel
een rondje bier willen geven, nietwaar,
mijnheer?" zei dezelfde spreker, die als
Aris was aangeduid.
Aller ogen richtten zich in spanning
naar de toegesprokene en men wachtte
op hetgeen deze zou antwoorden. De
jongeman wachtte even met eten, keek
de kring rond en zei toen rustig: „Het
spijt met wel, maar ik ben al enige we
ken werkloos, en U zult wel begrijpen,
dat ik dan geen geld heb om rondjes
te geven".
Voor het ogenblik vond de waardin
het schijnbaar genoeg, want ze zei:
„Jongens bemoei jullie je met je eigen
en laat mijnheer met rust. Iedereen
moet in mijn zaak vrij in en uit kun
nen gaan".
De anderen waren het hiermee eens
en gingen weer verder met hun spel of
conversatie. Alleen de jongeren mee
smuilden wat en Aris bromde in z'n
eigen: „Ik docht, dat het een badgast
of zoiets was. Weet i'k veul: Ik zal me-
heer glaassiemelk niet lastig vallen,
Anneme, Nel, een rondje dan voor mijn
rekening". En daarmee was de harmo
nie weer hersteld en bekommerde zich
voorlopig niemand meer om de jonge
man, die daar rustig in de hoek z'n
brood zat te eten.
(Wordt vervolgd)
