4 ZI »7A
TARVO
anluchtig
„Eens komt het geluk"
BRIGADIER PIET EN DE SPORTCOMPUTER
NUTSSPAARBANK
Reisdeviezen
Reischeques
Verzekeringen
euilleton:
1VEEDE BLAD TEXELSE COURANT VRIJDAG 14 JULI 19G7
VILDE HAVER EEN VIJAND VAN
DE BOUWBOER
De waarheid, die in bovenstaande
tspraaK zit, heelt m ieder geval een
Verbouwer op om eiland dit jaar
eer ondervonden. Een perceel huog-
aardig graan werd voor de zaaizaaa-
>elt aigexeurd door de aanwezigheid
enxele planten wilde haver. Een
rop van enkele honderden guldens
:r ka.
Als je op dit moment een kijkje
:emt in üe Texelse graanvelden, dan
ijkt, dat er op diverse plaatsen meer
an enkele planten van wilde haver
(orkomen. isn we vrezen, dat lang
et iedere eigenaar van deze percelen
wrnemens is om daar iets aan te
>en.
Deze week waren we op een bedrijf,
aar dit wel het geval was. Deze
Verbouwer liep de graanvelden, waar
wist dat dit onkruid kon worden
•vonden intensief door. Bovendien
id hij de voor dit werk onmisbare tas
zich. Het heeft nl. weinig zin om
it onkruid uit te .plukken om het
aarna ter plaatse in het veld achter
laten. „Onkruid vergaat niet" geldt
el op een heel bijzondere wijze voor
1de haver. We moeten er van uit-
ian. dat een groot deel van de nog
et geheel voldragen korrels toch ai
jldoende levenskracht heeft om in
In van de volgende jaren weer een
lant te vormen Daarom is het nodig
planten na het uitplukken mee te
imen en te vernietigen.
Helpt het
Bedoelde akkerbouwer vertelde nnj,
it hij de jacht op wilde haver al en-
de jaren uitoefent. En met zichtbaar
icces! Toen hij hier een jaar of acht
•leden mee begonnen was, was de be-
!tting met wilde haver plaatselijk zo
■g, clat hij die .plaatsen met gewas en
had afgemaaid. Er was geen plukken
in. Het in gras leggen van percelen
et wilde haver voor een periode van
et meer dan vier jaar had volgens
jn ervaring geen enkel nut. We ne
en dit direct aan en twijfelen er
'lfs aan of het in gras leggen voor een
eduidend langere periode succes zal
ileveren.
Er is maar één mogelijkheid om er
te komen, nl. een directe bestrijding
de manier, zoals de akkerbouwer in
estie het deed. Mogelijk kan in ern-
;ige gevallen ook de ohemische be
rijding hierbij een handje helpen,
aar zonder plukken komen we er in
der geval met.
Voor de meeste .percelen, waarin op
moment wilde haver voorkomt
•ldt het nog, dat ze door plukken van
onkruid vrij gemaakt kunnen wor-
sn, al zijn we er goed van overtuigd,
it dit een aantal uren en in bepaalde
allen zelfs een aantal dagen arbeid
kosten. Laat het alsjeblief niet slie-
Het zou een weldaad voor Uzelf
ook voor Uw collega-boeren zijn als
er in slaagden om Texel vrij te ma-
;n van dit schadelijke onkruid.
NEEM DE KANS WAAR
De opwekking boven dit artikeltje
kan in veel gevallen worden gebruikt.
Speciaal voor de agrariërs geldt, dat ze
telkens kansen moeten grijpen. Dit
keer denk ik bij deze opwekking aan
de mogelijkheid om de voortreffelijke
kalkmeststof schuimaarde aan te kopen.
Op diverse .plaatsen zie je op het mo
ment de bekende hopen weer liggen.
Ze zijn al jaren lang een bekend beeld,
speciaal op het oude gedeelte van ons
eiland. Het is niet onmogelijk, dat het
een verdwijnend beeld zal worden. En
dat niet omdat deze meststof niet meer
nodig zou zijn. Daar geloven we nl.
niet in. Maar de kans, dat deze mest
stof over enkele jaren niet meer te
krijgen zal zijn is zeer reëel.
Schuimaarde is voor de fabrieken,
die de suikerbieten verwerken in ze
kere zin een ballaststof. En zodra men
een kans ziet om dit „afval" op een
voordelige wijze kwijt te raken, gaat
dit gebeuren. Er zijn op dit moment al
enkele fabrieken, die de grondstof voor
schuimaarde als waardeloze rommel
wegspoelen. We kunnen U wel zeggen,
dat we het erg zouden betreuren als
deze meststof voor de landbouw verlo
ren ging. Het ontmoet weinig tegen
spraak als ik zeg, dat schuimaarde één
van de meest gewaardeerde kalkmest-
stoffen is. Door het feit, dat schuim
aarde een mengsel is van kalk en or
ganische stoffen is de werking n,l.
buitengewoon goed.
Sla een voorraad op
Het is altijd een voordeel om een
hoeveelheid schuimaarde in voorraad
te hebben. In de toestand, waarin deze
meststof nl. wordt aangevoerd is ze
niet op staande voet te verwerken.
Schuimaarde vraagt een zekere rijping.
Toch kan het op een bepaald mo
ment van belang zijn om verwerkbare
schuimaarde in voorraad te hebben. We
denken aan gevallen, waarbij in het
begin van het groeiseizoen in de ge
wassen plekken gaan verschijnen, die
duidelijk het beeld van zure ziekte
vertonen. Met een gift schuimaarde
kan dan mogelijk nog iets worden ge
red en in ieder geval hebben we de
kans om de kalkmeststof direct op de
goede plaatsen te brengen.
De opwekking om een voorraad
schuimaarde op te slaan geldt op grond
van het voorgaande in bijzondere mate.
Ale de levering in de toekomst moei
lijk wordt, kunt U dan mogelijk nog
enkele jaren puften uit een voorraad
op het bedrijf. Voor de meeste mest
stoffen geldt, dat ze door het bewaren
bepaalde nadelen gaan vertonen. Voor
schuimaarde geldt dit niet. De hoe
veelheid werkzame kalk is na enkele
jaren nog even groot en de verwerking
wordt steeds gemakkelijker. En daarom
herhalen we de opmerking: „Neem de
kans waar
GELE ROEST IN GRANEN
Ons eiland is niet één van de ge
bieden, waar gele roest het eerst en het
sterkst optreedt. Naast de ongemakken
van de eilandpositie zijn er ook be
paalde voordelen en eén van die voor
delen is, dat bepaalde ziekten in de ge
wassen hier minder erg voorkomen. In
't algemeen geldt dit ook voor de af
wijking gele roest in granen.
Op het moment zien we deze „ziekte"
in bepaalde gevallen in zeer ernstige
mate optreden. Zeer erg is het in een
flink perceel zomertarwe van het ras
Opal. Hoewel er rassen zijn, die vol
gens de Rassenlijst veel gevoeliger zijn
voor gele roest, zien we dit jaar toch
weer, dat een minder gevoelig ras ern
stig „ziek" is, terwijl het meer gevoe
lige ras nog gezond is. We moeten dit
niet helemaal als een verrassing zien.
Als we nl. spreken van gele roest,
dan gaat het in feite over een hele ver
zameling ziekten. Gele roest kent nl.
vele „stammen" of „rassen". Voor de
tot nu toe bekende „stammen" of „ras
sen" van gele roest was het ras Jufy
vatbaarder dan Opal. Op zeker moment
door Henk van Heeswijk
Een goede week later stond Geert
der Plas op een morgen vroeg met
jn koffers in de gelagkamer van Nel
agten, die hem verheugd tegemoet
ad.
Ik ben nu weer helemaal zonder
'erk, Nel, naar huis kan ik niet meer,
je me misschien wilt hebben als
necht.
Er gleed een glans van voldoening
'er haar gelaat. Ze had dan toch haar
oei bereikt. Maar tegelijk voelde ze
moederlijk medelijden met deze
>ngeman, die als zovele duizenden
een arbeid kon vinden in zijn vak,
laar noodgedwongen was het eerste
et beste karwei te aanvaarden, dat
P zijn weg kwam en ze beloofde zich-
elf, dat ze goed voor hem zou zijn,
at ze zoveel mogelijk zou proberen
z'n mislukking te doen vergeten.
Geert, ik wist, dat je terug zou
omen. Wees er van verzekerd, dat je
geen spijt van zult hebben. Kom mee
binnen, dan kun je een lekker
opje thee drinken. En heb je al ge-
eten vanmorgen
HOOFDSTUK V
Ik ben niet, zoals jij denkt.
De eerste dagen in een geheel andere
mtgeving, een vreemd milieu, waren
oor onze Geert uiteraard moeilijke da-
Nel had hem de dag van zijn aan-
omst dadelijk aan het werk gezet;
bezigheid zou hem afleiding bezorgen,
was haar mening, en er was voorlopig
genoeg te doen. Het huis moest inwen
dig goed schoongemaakt worden en
men was boven met de twee kamers
en de zolder begonnen. Nel hielp daar
bij niet minder mee en Geert had be
wondering voor haar doorzettingsver
mogen en kracht. Hij kon nu begrijpen,
dat de bezoekers van het café ontzag
voor haar hadden, want ze was in de
ware zin des woords „potig". Haar
ijver was voor hem een stimulans om
evenzeer zelf met volle moed aan de
slag te gaan.
's Avonds na het broodeten, als de
bezoekers langzamerhand in het café
kwamen, liet men het werk rusten en
waren beiden in de gelagkamer, waar
Nel meestentijds achter de tapkast zat
en Geert in een helder-witte jas de be
stellingen rond bracht. In het begin
hadden de vaste bezoekers wel wat
vreemd opgezien, toen Geert daar in
de gelagkamer liep, rustig de bestellin
gen noteerde. Menige spottende opmer
king moest 'hij zich de eerste dagen la
ten welgevallen, hetgeen hij meestal
goedmoedig verdroeg, maar soms ook
een enkele maal de wenkbrauwen deed
fronsen. Dan waren een paar woorden
van Nel, als het al te bar werd, vol
doende om de mensen te doen zwijgen.
Een andere maal bracht ze heel handig
met een kwinkslag een wending in het
beleven we echter, dat er weer een
nieuwe „stam" of een nieuw „ras" gele
roest ontstaat, waarvoor dan een be
paald graanras weer extra gevoelig is.
Mogelijk beleven we dat dit jaar voor
het zomertarweras Opal.
We moeten er rekening mee houden,
dat dit de opbrengst zeer nadelig zal
beïnvloeden. Naast de andere bezwaren,
die het ras Opal al heeft kon het op
treden van roest wel eens de genade
slag voor dit zomertarweras worden.
Vrijdag 14 juli
Oudeschild, 20.00 uur, dorpshuis 't Skiltje,
openbare klaverjasdrive.
Den Burg, 20.00 uur, Sarasani, dansen m.m.v.
The Move en Surfin Co.
Zaterdag 15 juli
Oosterend, 20 00 uur, Muzieknis, amusements
programma m m.v. de Texelse boerenkapel en
de artiesten Ger Roeland en Haak Overloop
Den Burg, 23.00 uur, City-Theater, nacht-
voorstelling van de film „De rode lampjes"
Den Burg, 20.00 uur, Sarasani, dansen m.m.v.
The Move en Exception.
Den Hoorn. 20.00 uur, „De Waldhoorn",
dansen m.m.v. „The Creatures".
Zondag 16 juli
Den Burg, Sarasani, 20.00 uur, dansen met
bekende beatgroepen en showavond.
Maandag 17 juli
Oudeschild, 10.00 uur, speelweide, jongens
stad, kinderen 6 - 12 jaar.
De Koog, 19.00 uur, sportveld, voetballen
voor gasten en Texelaars.
Den Burg, 20.00 uur, Sarasani, dansen m.m.v.
Short-Sixty-Six.
Dinsdag 18 juli
De Koog, 10 uur, sport en spel op de speel
weide. 14.00 uur strandspelen en 20.00 uur
lampionncnoptocht voor kinderen van 6-14 jr.
De Koog, 19.00 uur, sportveld, volleyballen
voor gasten en Texelaars.
Den Burg, 20.00 uur, De Lindeboom-Texel",
openbare bridge-drive.
De Waal, 20.30 uur, Ned. Herv. kerk, zang
en muziekavond.
Den Burg, 20.00 uur, Sarasani, dansen m.m.v.
Short-Sixty-Six.
Woensdag 19 juli
Den Hoorn, 13.30 uur op het schoolplein,
midget-golf voor kinderen van 6-14 jaar.
Den Burg, 1400 uur, Groeneplaats, het tra
ditionele folklorc-fecst. 's Avonds van 19.30
- 20.00 uur optreden van volksdansgroep.
Den Burg, 10.00 uur, Wezentuin, Concert van
de Marinierskapel o.l.v. J P. Laro.
Den Burg, 20.00 uur, Sarasani, dansen m.m.v.
Short-Sixty-Six.
Donderdag 20 juli
De Cocksdorp, 14.00 uur, strand bij de Krim,
strandfeest voor kinderen van 6-12 jaar.
Den Burg, 20.00 uur, City-theater, Texelfilm
De Koog, 19.00 uur, sportveld, voetballen
voor gasten en Texelaars.
De Koog, 20.30 uur, Ned. Herv. kerk,
samenzang.
Den Hoorn, 20.00 uur, „De Waldhoorn",
dansen m.m.v. „The Creatures".
Den Hoorn. 20.00 uur, Ned. Herv. kerk, sa
menzang en orgelmuziek.
Den Burg, Sarasani, 20.00 uur, dansen met
bekende beatgroepen en showavond.
Vrijdag 21 juli
Oudeschild, 20.00 uur, dorpshuis 't Skiltje.
openbare klaverjasdrive
Den Burg, 20.00 uur, Sarasani, dansen m.m.v.
The Outsiders.
Zaterdag 22 juli
Den Burg. 10.00 uur, speelweide, paarden
sportdag.
f TARVO OP TAFEL - GEZONDHEID IN HUIS!
ALTIJD IN DE ORIGINELE VERPAKKING
y/ COPYRIGHT STUDIO AVAN
3. Toen de rust aanbrak was de stand
acht-nul voor „Rijkhuyzen Vooruit" en
dikke Kobus had ze alle acht gemaakt!
Het publiek had dus wel waar gekre
gen voor zijn geld en daarom brak er
nu een gunstig kwartiertje aan voor de
verkopers van chocolade en koek.
Iedereen had wel zin in een lekkere
hap en de venters kwamen handen te
kort om aan alle aanvragen te vol
doen. Een nauwkeurige beschouwing
van de lange chocolade- en de kleine
koekventer levert echter een bedenke
lijke bijzonderheid op. Een bepaald
zeer schichtige blik blinkt in hun
ogen en dat maakt ze dus héél erg ver
dacht. Zó verdacht zelfs, dat we nu
dwars door de vermommingen heen de
kleine Wladimir en de lange Kid me-
gesprek en deed hen van onderwerp
veranderen. Nel voelde heel goed, dat
deze eerste dagen voor Geert onge
twijfeld moeilijk te doorworstelen zou
den zijn, dat het voor hem een vuur
proef was. Zij trachtte hem dan ook
zoveel mogelijk ongemerkt moreel te
steunen. Ze was inderdaad de eerste
dagen bezorgd geweest, dat hij het
bijltje er nog bij zou neergooien, z'n
koffers pakken en weer vertrekken,
zoals 'hij gekomen was. Inderdaad had
Geert daar meerdere malen lust toe
gevoeld. Het was voor hem een zware
overgang geweest, maar wat gaf het?
Hij moest er doorheen, zoals ook Nel
zelf het eenmaal had moeten doorwor
stelen. Hoeveel vooroordelen had ze
zelf niet overboord moeten zetten, toen
ze zelf de eerste dagen m het café was!
Maar dét wist Geert nog niet
Echter, het ging vlugger en gemak
kelijker, dan ze had kunnen bevroeden.
Geert, de ernstige Geert, kon vrij spoe
dig goed met de bezoekers, die voor
het merendeel vissers waren, overweg.
Geert schoof dikwijls een stoel bij en
luisterde naar hun avonturen, die ze
beleefd hadden in storm en ontij op
het altoos verraderlijke watervlak.
Van allerlei slag waren er onder de
Texelaars, die in het café van Nel
kwamen. Eenvoudige vissers, die dagen
en nachten achtereen met hun bottertje
over de Noordzee zwierven en dan van
tijd tot tijd thuis kwamen, min of meer
volgeladen met het zilveren zeebanket:
bot, paling, haring, al naar gelang van
de tijd van het jaar.
Er kwamen ook lui van de grote
vaart. Matrozen op koopvaardijschepen,
die aan het andere eind van de wereld
waren geweest en schier alle landen
nen te herkennen.
En ook Eelco Eelkema, de dorpsveld
wachter, vertrouwde het zaakje maar
half. „Kiek die venters daar 'es schich
tig met de blinkers kiek'n", mompelde
•hij. „Die hebb'n vast wat op de kerf
stok! Ik geloof, da'k dat tweetal maar
'es eev'n an de tand most voel'n!"
De koddebeier stapte dus kordaat op
de venters af en baste: „Halt! Op-
houw'n met verkoop'n! Hebbe'n de
heer'n een ventvergunning? Natuurlijk
niet' En beschikk'n de heer'n over een
vakdiploma van de chocolade- en
amandelspijs verwerkende industrie?
Al eev'min! J-uust, dat dacht ik al! Dus
binn'n drie minuut'n opgeduuv'ld, hé
want anders vall'n d'r nog processen-
vandaal'n óók!"
hadden bezocht en twee of drie weken
thuis waren om dan weer voor vele
maanden het zeegat uit te trekken. Er
kwamen kleine baasjes, die een zee
grasvisserijbedrijf exploiteerden, ma
trozen van de Vlieghaven de Mok,
schippers en dekknechten van beurt-
vaarders naar het vaste land. Het was
een bonte schakering van allerlei men
sen en het wonderlijke was, dat de een
zelvige stille Geert na enige aarzeling
en terughoudendheid van beide kanten,
zich al heel spoedig op z'n gemak
voelde tussen deze vriendelijke, soms
ruwe, maar eerlijke en openhartige
mensen. Wat een fijn slag volk waren
toch de Texelaars! Zo onbedorven, zo
open en spontaan! Hij luisterde graag
naar hun belevenissen, dronk een en
kele maal een glas bier met hen mee
en de eilanders kwamen allengs tot de
conclusie, dat die nieuwe knecht van
Blonde Nel een heel geschikte vent
was om mee te praten. Geert vroeg in
z'n onbekendheid met dit vissersleven
honderduit en had een eerlijke bewon
dering voor die eenvoudige, harde ke
rels, die geen gevaar duohtten en elke
keer weer opnieuw met hun notedopjes
het grote watervlak opzochten om te
trachten een boterham te verdienen
met hun visvangst. En de vissers ver
haalden maar al te graag hun weder
waardigheden van hun vele succes
volle en vaak ook avontuurlijke toch
ten op zee.
Nel zag met voldoening, dat Geert
goed overweg kon met haar klanten
en dat was voor haar een hele gerust
stelling. Aanvankelijk had ze inwendig
ook nog enige vrees gehad voor haar
zaak, maar deze vrees bleek gelukkig
ongegrond te zijn. Ze kon niet zeggen,
Met enkele welgekozen en gespierde
woorden wist Eelco Eelkema de beide
venters snel en bekwaam van het voet-
balveld te verwijderen en beschaamd
dropen ze af.
Dit alles was waargenomen door Bri
gadier Piet alias de detective Shylock
Hommeles. Deze richtte zich tot Eelco
Eelkema en zei zo langs zijn neus weg:
„Het waren die twee geheime agenten
zeker weer
Maar Elco had geen weet van gehei
me agenten en zei daarom: D'r was
niks geheims an. Ze waar'n an't vent'n
zonder ventvergunning en dat is ver-
bood'n Met andere ding'n bemoei ik me
niet. Ik heb zo al voldoende an mien
simpele kop
wie meer ingenomen was met de an
der, Geert met de klanten of de klan
ten met Geert. Als hij in een geani
meerd gesprek gewikkeld was aan een
of ander tafeltje, dan liet ze hem stil
zitten en bediende ze, als het nodig
was, zelf de andere klanten.
Niet alleen 's avonds in de gelag
kamer, maar ook overdag, als beiden
aan het werk waren, ging alles vlot.
Tot zijn eigen verwondering voelde
Geert zich spoedig thuis in het huisje
bij Nel en op een morgen, toen beiden
aan het ontbijt zaten in de kleine ka
mer achter de cafézaal, zei hij dit.
Nel lachte eens en vroeg toen met
meer ernst dan gewoonlijk: „Vertel me
eens eerlijk, Geert, hoe denk je eigen
lijk over mij?"
Verwonderd zag hij haar aan. „Ik
begrijp niet, wat je bedoelt", zei hij ten
leste.
„Ik bedoel", verduidelijkte ze, „wat
je van me dacht, toen je hier de eerste
keer geweest bent".
„Och", antwoordde hij ontwijkend,
,,ik weet het niet. Ik heb daar niet zo
bij stilgestaan".
Ze schudde het hoofd. „Je bent erg
bescheiden, Geert. Zal ik je eens zeg
gen, hoe je over me dacht?"
En zonder z'n antwoord af te wach
ten, stond ze op. zette de hand in de
zij en wierp haar hoofd achterover.
„Die vrouw? Ze is me een raadsel. Ze
noemen haar Blonde Nel. 't Is een aar
dig vrouwtje, maar ze houdt de man
nen op een afstand. En dan een vrouw
alleen in zó'n café!" Ze haalde haar
neus op. ,,'t Zal wel niet veel bijzon
ders zijn. Hoe zou 't ook kunnen!"
(Wordt vervolgd)
