vakkennis en zesde zintuig beschikken Op zoek naar het geheim van lichtende wolken FII.MNIEtJWS Mannen aan de grens Douaneambtenaar moet over Mysterieus licht in de nacht In de vakantietijd, nu velen naar het buitenland reizen, maken zij kennis met de douaneambtenaar, die aan de grens hen een langer of korter opont houd bezorgt. Veel toeristen vinden die douane maar lastig en het oponthoud een hinderlijke onderbreking van hun reis en toch zijn deze mannen aan de grens noodzakelijk, want zonder hun aanwezigheid zouden er veel dingen volkomen mis lopen. Dat wordt eigenlijk pas duidelijk, wanneer men de gelegenheid krijgt eens achter de schermen te kijken. De douaneambtenaar heeft tot opdracht een wakend oogje te houden op de mensen en goederen die ons land bin nenkomen of verlaten. Zij hebben zich daarbij te houden aan voorschriften die opgesteld zijn om ons land en zijn bevolking in diverse opzichten te be schermen. Het gaat uiteraard helemaal niet om dat kleine beetje reukwater, of die paar pakjes sigaretten die u zon der aangifte te doen, boven het toege stane maximum meenam. Maar de voorschriften zijn er nu eenmaal en daar dienen deze mannen zich aan te houden. Bovendien is het voor iedere toerist een kleine moeite om te weten te komen wat wel of niet en in welke hoeveelheden vrij mag worden in- en uitgevoerd. Wie die moeite niet neemt, loopt bewust risico's om aan de grens moeilijkheden te krijgen. Bovendien kan vrijwel iedere toerist verklaren, dat de mannen van de douane als het er op aankomt echt niet zo vervelend zijn, als wel eens wordt voorgesteld. Ze worden pas vervelend, wanneer zij daarvoor redenen hebben en de indruk krijgen, dat men hen probeert te be dotten. Iedereen Deze grensbeambten dienen eigenlijk in iedereen een potentiële smokkelaar te zien, zeker wanneer wij weten wat ze wel eens meemaken. Een lief, klein oud dametje zou met het vliegtuig naar Zwitserland vertrekken en niemand koesterde argwaan tegen haar. Door puur toeval kwam de douane er ach ter, dat zij een kapitaal aan juwelen over de grens probeerde te smokkelen. Zoiets schokt het vertrouwen zelfs in lieve oude dametjes. De meeste smokkelaars van formaat zijn voortreffelijke acteurs en actrices en wanneer de douanier het de grens- overschrijders niet al te «lastig wil ma ken, dan moet hij wel over bijzondere kwaliteiten beschikken op het gebied van mensenkennis. Naast de gedegen opleiding die de douaneambtenaren krijgen, op het gebied van hun voor schriften en een uitgebreide waren kennis, wordt ook veel aandacht be steed aan het onderdeel mensenkennis. Een goede douanier moet eigenlijk een apart zintuig hebben op dat gebied. Hij moet met onfeilbare zekerheid aanvoe len of er iets niet klopt, ook al acteert de smokkelaar voortreffelijk. Slaat hij de plank mis, dan loopt hij de kans op nare protesten en moeilijkheden. Hij moet dus echt wel zeker zijn van zijn zaak en daarbij nog met veel tact op treden. Jeugdige schoonheid In New York verliet een jeugdige schoonheid het schip. Zij was de visi tatie reeds gepasseerd en kon zich uiteraard volkomen veilig voelen. Bij de uitgang liep zij langs twee jonge douaneambtenaren en heel begrijpelijk, schonk een van hen meer dan normale aandacht aan het knappe meisje. Zij reageerde echter geheel anders dan hij had verwacht. In het voor bem gun stigste geval had zij hem aangekeken en een glimlach geschonken, in een minder gunstig geval had ze net ge daan of hij niet bestond en in het slechtste geval had hij een verontwaar digde blik kunnen verwachten. Maar hier reageerde de jonge vrouw anders. Zij keek hem schichtig aan, klemde haar hand steviger om het handvat van INGEKOMEN PERSONEN Guusje C. M Glasbergen, van Anna Paulowna, Smidsweg 5 naar De Koog, Dorpsstr. 24; Bart Hooijberg. van Ede, Verl. Maanderweg 129 naar Den Burg, Boogerd 26; Christiaan Pastoor, van Hilversum, le Nieuwstraat 53 naar Den Burg, Burdetstr. 22; Gerhard C. Cadee met echtgenote, van Leiden, Broek- weg 5 naar B 65, Den Burg; Johannes L. A. Scholten, van Amsterdam, N.Z. Voorburgwal 293 hs. naar Oudeschild, De Ruyterstraat 128; Arend Tinga, van Emmen, Zonnedauw 5 naar Oudeschild, Het Buurtje 5; Grada Fakkert wv. Schoute, van Den Helder, Loodsgracht 41 naar De Koog, Boodtlaan 32; Paula W. Moerbeek, van Arnhem, Wichard van Pontlaan 243 naar Den Hoorn, He renstraat 11; Frans W. B. Moerbeek, van Arnhem, Wichard van Pontlaan 243 naar Den Burg, Boogerd 27. VERTROKKEN PERSONEN Eric A. Zwaanswijk, van Den Burg, Willem van Beierenstraat 40, naar 'Zwolle, van Galenstraat 46; Martinus P. Tromp, van De Cocksdorp, Kikkert- straat 15 naar Hoorn, Kleine Noord 19; Wiebe A. Boon, van De Cocksdorp, Kikkertstraat 52 naar Haarlemmer meer, Kruisweg 107; Antonius A. F. van der Markt, van De Koog, Dorps straat 45 naar Amsterdam, Frans Du- waerstraat 14hs; Aloysius T. van der Burg en Johannes C. Gieles, van De Ruyterstraat 128, Oudeschild, naar Nibbinxwoud, Zwaagdijk 202. haar koffer en versnelde haar pas. Op dt moment tuimelde de jonge douanier prompt terug in zijn beroepsplicht. Hier Klopte iets niet en samen met zijn collega meld lnj de jongedame aan. De mannen hadden een waarlijk voortrei- felijke vangst gedaan. Bij zeer gron dige visitatie bieeK de knappe jonge vrouw een torse hoeveelheid verdoven de middelen mee te voeren en zoals ge bruikelijk in dergelijke zaxen kwam men na het verhoor van de vrouw van het een op het ander. Hoe jammer het ook mag zijn, de dounanier blijft langs de grens een on misbare ambtenaar, die nu eenmaal dient te waken over het wel en wee van het land. Toen Nederland kort na de tweede wereldoorlog, evenals trouwens diverse andere Europese landen, een streng oogje moest houden op de geldmidde len, opdat niet teveel van dit kostbaars ons land zou verlaten, hebben we voor een deel de snelle wederopbloei van ons land te danken gehad aan de werk zaamheden van deze mannen aan de grens. Ook de grote kennis van een douane ambtenaar van artikelen, grondstoffen en wat al met meer is van uitzonder lijk belang, zodat hij in staat is zonder meer te bepalen of hij niet wordt be drogen. En toch glippen er uiteraard smokkelaars tussen de mazen van het net door en voor een deel is dit te danken aan het feit, dat de douanier het de mensen die de grens overschrij den niet al te lastig wil maken. Laten wij hem hiervoor dankbaar zijn. BURGERLIJKE STAND VAN TEXEL van 5 tot en met 12 juli 1967 Geboren: Jacobus, zv. Hendrik W. Stark en Maria Meijer; Marianne Adriana, dv. Leendert Bruin en WiLhel- mina Meijer; Pieter Cornelis, zv. Jaco bus C. Boersen en Geertruida J. de Wit, Magdalena Maria, dv. Hendrikus A. van der Meer en Anna Barhorst; Geertje Annie, dv. Hendricus Ph. Vonk en Janny M. Houtlosser; Astrid Ber- tina, dv. Gerard P. Eelman en Johanna M. Veldhuis. Ondertrouwd: Jacob Dijker en Thea S. Veenbaas; Jan Kloosterman en Geertje Heinis. Overleden: Johannes A. van Enst, oud 77 jaar; Johan Overeem, oud 46 jaar, wonende Andelst, gem. Valburg. TIJDELIJKE SLUITING VAN STRATEN In verband met riolerings- en be- stratingswerkzaamheden zullen met in gang van maandag 17 juli a.s. gedu rende ongeveer 3 weken bij gedeelten gesloten zijn voor alle verkeer, de Burgerhoutstraat en de Gasthuisstraat te Den Burg. DUIZEND ZELFMOORDEN PER DAG De Wereldgezondheidsorganisatie heeft een rapport gepubliceerd met be trekking tot het „onderwerp". Hieruit blijkt, dat niet minder dan ruim 1000 mensen per dag zelfmoord plegen in onze wereld. In de „beschaafde" we reld, aangeduid als de geïndustriali seerde landen, is zelfmoord zelfs een van de tien belangrijkste doodsoorza ken. De Wereldgezondheidsorganisatie is wat de toekomst betreft niet bepaald optimistisch en verwacht dat het aan tal zelfmoorden nog zal toenemen, vooral onder de jongeren. Dit zou zijn oorzaak vinden in het feit, dat vele jon geren zich eenzaam en niet begrepen voelen, hetgeen bij een deel leidt tot een gevoel van uitzichtloosheid die kan resulteren in zelfmoord. Ook blijkt zelfmoord dikwijls de wanhoopspoging te zijn voor mensen die lijden aan een ongeneeslijke ziekte, hetgeen ook weer terug te brengen is tot het gevoel van uitzichtloosheid. Zelfmoord is geen verschijnsel van deze tijd en is in alle tijden voorgeko men, maar de sterke stijging der cijfers is toch wel een veeg teken, temeer daar de grootste stijging voorkomt in de geïndustrialiseerde landen. Ongetwij feld spelen hierbij de achteruitgang van geestelijke waarden en de eenzaamheid van de mens in de massa een belangrij ke rol. „SPAAR ACHTER AF ***J> MENSEN MET WENSEN SLUITEN 'N PERSOONLIJKE LENING BIJ DE N.M.B. NEDERLANDSCHE MIDDENSTANDSBANK 215 vestigingen in Nederland. De bank waar zich thuisvoelt! De lichtende wolken in de nacht zijn tot nu toe een raadselachtig natuur verschijnsel, waar astronomen en me teorologen de laatste jaren speciale aandacht aan besteden. Deze lichten de nachtwolken worden het meest waargenomen in de zomer en wel in de periode juni, juli en augustus en men kan ze dikwijls zien van Scandi navië tot en met Oostenrijk en Zwit serland. Het veelvuldigst treden de verschijnselen op op ongeveer 60 gra den noorder breedte op de hoogte van Helsinki. De eerste beschrijving van dit feno meen stamt uit 1885 en wel op 8 juni van dat jaar in Kissingen in West- Duitsland. De gemiddelde hoogte waarop deze blauwzilverschemerende wolken zich bevinden werd vastge steld op ongeveer 80 kilometer. Wan neer dergelijke wolken zich in de om geving van de horizon bevinden, dan lijkt het alsof ze een geehode kleur hebben. Deze wolken kunnen diverse vormen hebben, en wel als sluiers, strakke ban den, golven en spiralen. Bovendien heeft men vastgesteld dat er grote va riaties zijn wat betreft de uitgestrekt heid van het verschijnsel zowel als wat de duur betreft. Soms ziet men ze slechts op een bepaald punt aan de hemel en gedurende maar korte tijd en een andere keer lijkt het wel of het gehele uitspansel met dergelijke lich tende wolken bedekt is en duurt het fenomeen zeer lang. Daarbij strekken dergelijke wolken zich inderdaad over geweldige uitgestrektheden uit en wel boven de 4 miljoen vierkante kilome ter. Daardoor komt het voor dat der gelijke wolkenmassa's in dezelfde nacht zowel in Noord-Amerika, als in Europa en de Sowjet-Ume te zien zijn. De wolken trekken in zuidelijke of zuidwestelijke richting en bereiken daarbij wel snelheden van zo'n 500 kilometer per uur. Weerkaatsing Onderzoekers nemen aan, dat de dikte van wolkenlaag ongeveer 2 kilo meter bedraagt. Het verschil met het noorderlicht is, dat het noorderlicht door ioniserende werking zelf licht uit straalt, terwijl de lichtende naehtwol- ken slechts zonlicht weerkaatsen en wel door de zich in deze wolken be vindende kleine deeltjes. Tot zover is de wetenschap gekomen, doch het grote raadsel blijft wat het voor deeltjes zijn die zich in deze wol ken bevinden en waar komen ze van daan? Kortgeleden maakten Amerikaanse onderzoekers bekend, dat zij van me ning waren, dat deze deeltjes in de lichtende nachtwolken van buitenaard se oorsprong zijn. Het zouden stofdeel tjes zijn die nikkel- en ijzersporen be vatten en omgeven zijn door een vluch tige stof, waarschijnlijk ijs. Het is een nieuwe theorie, die wordt toegevoegd aan anderen die er reeds waren. Zo meende men omstreeks de eeuwwisseling, dat men hier te maken had met stofdeeltjes, die wel van aard se oorsprong waren wel deeltjes die af komstig waren van vulkanische uit barstingen en die door de kracht der uitbarstingen en hun kleine gewicht tot in de stratosfeer werden geslingerd Deze hypothese liet men echter weer spoedig vallen; daarvoor in de plaats kwam de veronderstelling dat ze van kosmische oorsprong zouden zijn. Meteorieten-regens In de dertiger jaren constateerde men, dat deze lichtende nacntwolken samenvielen met zogenaamde meteo rietenregens, maar later kwam vast te staan, aat dit samengaan zuiver toeval was geweest. Dat neemt echter met weg, dat het toch wel mogelijk is, dat de lichtende nachtwolken loen veroor zaakt werden door meteorietenresten of kosmisch stoi, maar gezien het vast staande leit, dat het verschijnsel zich beperkt tot drie maanden in de zomer, zou men zich dan weer moeten ai vra gen waarom deze meteorietenresten oi kosmisch stof slechts in de zomertijd op het noordelijk haiirond neerdwar relt. Uit de cirrusachtige vormen van de wolken meent men te mogen opmaken, dat t inderdaad om ijskristallen gaat die zish uit gecondenseerde gassen vormen en het zonlicht reflecteren. Ook de snelle veranderlijkheid van het ver schijnsel wijst in die richting. Blijkbaar speelt ook de temperatuur een grote rol. Op een hoogte van zo n bU kilome ter, waar zich aeze lichtende nachtwoi- ken ontwikkelen, ligt de temperatuur van deze belangrijke luchtlaag, de mesopauze, gemiddeld op ongeveer 8U graden onder nul. Metingen met raket ten in Zweden in deze luchtlaag, in de zomer tijdens het veel voorkomen van licntende nachtwolken, toonden aan, dat dan de temperatuur zo'n 40 graden lager, dus omstreeks 120 graden onder nul lag. Raketten In 1962 en 1963 heelt men raketten in de nachtwolken geschoten en daar mee materiedeeltjes naar beneden ge haaid. Na de eerste onderzoekingen van deze monsters meenae men te mo gen concluderen, dat het hier om kos misch stol ging, dat om de een oi an dere reden massaal uit hogere lucht lagen naar de mesopauze zakte en daar door een dunne ijslaag werd omgeven. Latere onderzoekingen van de in 19b2 verkregen monsters onder de rontgenmicroscoop leidden weer tot andere gevolgtrekkingen. Men meent nu, dat het stol in de lichtende nacht wolken van aardse oorsprong is. De hogere atmosferische lagen zouden ver ontreinigd worden door gassporen, die relatief veel zwavel bevatten. Ze zou den onder andere ook afkomstig kun nen zijn van vulkanische uitbarstingen. Door diffusie en turbulentie komen ze in de stratosfeer en oxyderen in een sulfaatlaag. Men verwacht, dat deze gassporen in zeer sterke concentratie in de hogere luchtlagen voorkomen, maar over hun fotochemie en thermo- dynamiek is nog heel weinig bekend. Onopgehelderd blijft ook nog de rol van de waterdamp en daarmee de vraag, of deze materiedeeltjes van de lichtende nachtwolken inderdaad met ijs zijn bedekt. In internationaal verband zal men verdere onderzoekingen gaan verrich ten, om het raadsel van dit zeldzaam mooie natuurverschijnsel aan de zo merse nachthemel op te lossen. TEXELSE MARKT Maandag werden 155 lammeren aan gevoerd die ƒ90,tot ƒ110,per stuk opbrachten. Voorts 2 kalveren ƒ100,tot ƒ190,en een schaap (geen notering) EEN MACHINE DIE KAN LEZEN Computers gaan een steeds grotere plaats in het levrn van de mens in nemen. De laatste jaren leveren zij een belangrijke bijdrage tot de automati sering van ons werk. Tot nu toe moest de mens in zijn sa menwerking met de computer een voor hem aparte taal spreken. De opdrach ten, die wij de computer willen laten uitvoeren moeten hem worden toege diend in een systeem dat wij kennen als het „gaatjespatroon", dat in kaar ten of op papieren banden moet wor den geponst Ook maakt men wel ge bruik van een magnetisatiepatroon, dat op speciale banden wordt aangebracht. In de praktijk voldoen deze systemen echter niet geheel, aangezien zij in weerwil van de snelheid waarmee computers kunnen werken, toch nog oorzaak zijn van veel tijdrovend werk door de omslachtige programmering en dergelijke. Aanmerkelijk eenvoudiger zou het zijn, wanneer de machine de mense lijke taal zou begrijpen, zodat we hem normaal getypte of geschreven op drachten konden geven. De techniek in onze eeuw staat vrij wel voor niets. Het is de technici ge lukt om computers te bouwen, die wer ken volgens een geheel ander systeem en die in staat zijn om getypte tekst te verwerken. Er is zelfs een firma die een machine construeerde, die geschre ven opdrachten kan accepteren, en wel met grote snelheid. Niet minder dan 600 tekens per seconde bij machine schrift en 300 tekens per seconde bij handschrift. Het gebruikte systeem werkt op de wijze als televisie. Een zeer fijne licht straal van 0,02 millimeter tast razend snel de tekst af, waarbij men gebruik maakt van de eigenschappen van wit en zwart. Wit, dus het papier, weer kaatst het licht, terwijl zwart, de let tertekens, het licht absorberen. Op het al of niet weerkaatsen van het licht reageert een foto-elektrische cel. Bij weerkaatsen „weet" de machine dat er blanco papier passeert, bi] niet weer kaatsen gaat het uiteraard om een letterteken. Bij niet weerkaatsen (dus een letter teken) tast de straal snel de omtrekken van dit teken in een soort cirkelende beweging af, waarbij het patroon van dit letterteken komt vast te staan. Aan gezien de machine op deze diverse pa tronen is ingesteld, reageert hierop het zogenaamde „leeszintuig" en wordt de opdracht door de machine „begrepen" en verder verwerkt. Deze ontwikkeling zal ongetwijfeld op den duur de samenwerking tussen mens en computer bevorderen, terwijl tevens veel sneller kan worden ge werkt. WAAROM GEEN KIESPIJN? In 1958 maakte een groep tandheel kundigen een inspectiereis door het Au stralische deel van Nieuw-Guinea. Bij controle van de bevolking constateerde men dat overal min of meer tandbederf optrad. Tot grote verwondering van de onderzoekers bleek echter, dat in één dorp in het district Sepik zich in het geheel geen tandbederf voordeed Alle dorpsbewoners beschikten over een puntgaaf en gezond gebit. Wat hiervan de reden is, is tot nu toe een raadsel Aangezien de wetenschap uiteraard grote belangstelling heeft voor dit fe nomeen, werd door het Amerikaanse ministerie voor Volksgezondheid een bedrag van 52.000 dollar beschikbaar gesteld om hiernaar een uitgebreid on derzoek in te stellen Binnenkort zal men hiermee beginnen en men hoopt nieuwe ontdekkingen te doen, die mis schien van dien aard kunnen zijn, dat zij de andere door tandbederf geteister de volkeren der aarde van nut kunnen zijn in de toekomst. Het City-theater heeft voor deze keer maar liefst vijf films op het program ma staan. Vrijdag- en woensdagavond draait «Die Flcdermaus" naar de be kende gelijknamige operette. Het is een nieuwe verfilming van de vele komi sche intriges rond het fameuze bal van Prins Orlofsky in Wenen. Aan de film werd meegewerkt door de balletten van de Weense Staatsopera en de Weense Volksopera. Het orkest staat onder leiding van Kurt Edelhagen en in de hoofdrollen ziet men Peter Alexander, Marianne Koch, Marike Rökk en Willy Millowitsch. Muziek: Johanne Strauss, (in kleuren toe gang alle leeftijden). Voor de nachtvoorstelling (zaterdag avond 11 uur) heeft City-theater weer een pikante rolprent uitgezocht „De rode lampjes", een verhaal rond de be- oefenaarsters van het oudste beroep ter wereld. Het „verboden huis" bevindt .zich in het havenkwartier van Piraeus. De meisjes en vrouwen, die er hun lichaam laten exploiteren zijn niet allen gelukkig met de situaties. Maar voor de eigenaresse van de bar, Ma dame Pari, zijn menselijke gevoelens onbelangrijk. Haar enige zorg is dat het parlement een wet voorbereid, die de sluiting van de verboden huizen be oogt. De sluiting wordt tenslotte in derdaad een feit, maar voor het zover is, spelen zich achter de muren van het huis vele drama's af. De meeste vrou wen en meisjes koesteren hogere le vensidealen: sommigen vinden het wer kelijk geluk, maar anderen gaan ten onder. (Toegang boven 18 jaar). Een ongetwijfeld beste films is „Chi nese avonturen in China", waarin Jean Paul BeLmondo de hoofdrol speelt, deze keer samen met Ursula Andress. Het is een verhaal, dat wat actie en sen satie betreft wel wat lijkt op het suc ces „De man van Rio". In „Chinese Avonturen in China" zien we Belmon- do als de 30-jarige miljardair Lempe- reur, die zo blasé is van het leven, dat hij nog maar een gedachte heeft: zelf moord. Om zijn permanente verveling te verdrijven maakt hij een wereldreis met zijn plezierjacht, vergezelt van zijn verloofde Alice, haar moeder en nog een viertal mensen, waaronder een ko lonel buiten dienst en een Chinese filosoof. Als het jacht Hongkong aan doet wordt vernomen dat Lempereurs vermogen als gevolg van een beurs krach tot nul gereduceerd is. Lempe- reur is echter opgetogen: eindelijk een fatsoenlijke reden om zelfmoord te plegen. Hij zou dit voornemen hebben uitgevoerd als de wijze Chinese filosoof hem niet had tegengehouden met de belofte dat hij de dood snel en pijnloos zou verzorgen. De ex-miljardair sluit een levensverzekering af voor een maand. Maar Lempereur krijgt weer zin in het leven als hij in het bonte, gewoel van Hongkong een lieve strip- tease-danseres ontmoet. Vanaf dat mo ment is Lempereur doodsbenauwd en verdenkt ieder ervan hem te willen do den. In werkelijkheid heeft de Chinese filosoof nooit het plan gehad hem om te brengen en wil hem alleen maar wat afleiding bezorgen. Daarin slaagt hij uitstekend, want Lempereur wordt ten slotte zelfs door een echte bende ach tervolgt, waardoor 'hij terechtkomt in de Himalaya, een tocht maakt met een luchtballon en allerlei andere specta culaire belevenissen ondergaat. Na tuurlijk weet Arthur aan de hinderla gen te ontsnappen. (In kleuren toe gang alle leeftijden). Zondagmiddag draait in de bioscoop een jeugdfilm „De kwajongensstreken van Spandy". Zaterdag- en dinsdagavond tenslotte een detectiveverhaal: „De Saint con tra...." Chartier, een vriend van de Saint, droomt ervan in één slag rijk te worden. Ofschoon de Saint het hem ontraadt, neemt Chartier van een louche Levantijn zeer waardevolle mi litaire papieren aan, die Chartier voor een hoge prijs van de hand wil doen. Het lukt hem de stukken aan de Duit se geheime dienst te verkopen, maar daar wordt al gauw ontdekt dat de stukken vervalst zijn. Een geheim agent zet de achtervolging inEn fin, een aaneenschakeling van span nende gebeurtenissen, waarbij ook de humor ruime kans krijgt. In de hoofd rol Jean Marais. (In kleuren toegang alle leeftijden). BRIDGEN Uitslag van de op dinsdag 11 juli ge- houden zomerdrive: A-hjn: 1. Echtpaar Zurcher 101 pnt. 2. Echtpaar van der Horst 93 pnt. 3^ Dam-Dros 89 pnt. 4. Dames Huze-Blom 87 pnt. 5. Backer-Raven 85 pnt. 6. Cupido-Kramer 81 pnt. 7. Blom-Ran 75 pnt. 8. Dijksman-mevr. Nieboer 61 pnt. B-lijn: 1. Bultje-Balvers 54 pnt. 2. Echtpaar Enuma 51 pnt. 3, Bruin-Grootjes 51 pnt. 4. Gebr. van Sambeek 50 pnt. 5. mevr. Keck-Udin 49 pnt. 6. van Lenten-Huizinga 42 ipnt. 7. Wessels-Bakker 39 pnt. GEVONDEN EN VERLOREN VOORWERPEN tot 11 juli 1967 Gevonden te De Koog: rugtas met visgerei en slippers; gouden trouwring Els l-l-'67; 1 gebloemd badpak; plaid, dameshorloge; heren- polshorloge vierkant UMF. Verloren te De Koog: gouden armband, 1 cm. breed; herenpolshorloge Union, rood bandje zonder gesp; bruine handtas met beurs inh. ƒ20,en portefeuille met ongeveer 200,oogstuk van verrekijker; dames horloge Teval; bankbiljet ƒ100,trouwring HLCM verm. jaartal 1933; bril met bruin montuur in grijze koker; gouden slavenarm- band; belichtingsmeter in groen étui met ket ting, Sicon.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1967 | | pagina 6