Groen '/warts-jjexels in het hartL Oudeschild kan een bloeiend toeristencentrum worden O Jonge Duitse zeilers beleefden angstig avontuur op zee VOORSPELDE ONDERGANG LAAT NOG OP ZICH WACHTEN 'de worsteltent' Veerdienst vijf jaar geleden verplaatst naar 't Horntje Omgeslagen boot door zaudschip gekraakt irEXELSE^COURANT Scï !ltga*c N V- v/h Langend De Ro°U js 11 - Den Burg, Tcxcl - Tel. 2741 r-' j. Harry de Graaf, Kecsomlaan 43, Den tel. (02220) 2741, 's avoods (02220) 2403 JJDAG IB AUGUSTUS 1967 80e JAARGANG No. 8192 «m—Mm i»i m—miii^niMinwiriTT^- maar als de inwoners tijdig de nodige initia tieven ontplooien kan liet een toeristisch cen trum worden met, een geheel eigen karakter. UDESCHILD had onlangs een merkwaardig lustrum kunnen herden ken. Het was namelijk vijf jaar geleden dat de veerdienst werd verplaatst naar 't Horntje. Maar er is niets gevierd; waarschijnlijk heeft zelfs niemand eraan gedacht. Toch werd het verdwijnen van de bootdienst destijds door vele Óudeschilders als een rampzalig feit be schouwd waartegen lang was gestreden. Men was het er jaren geleden, toen de verplaatsing nog maar een zeer vaag plan was roerend over eens dat met het verdwijnen van de Texelse boot uit de Skilder haven, te gelijkertijd al het leven uit het dorp zou wegvloeien. Zo dood als een pier zou Oudeschild worden, een vergeten groep huizen waarin geen jonge mensen meer zouden willen wonen. Vooraanstaande dorpsbewoners staken de koppen bij elkaar. Er werd een actiecomité gesticht; deze ramp moest v/orden afgewend. Maar Backer, Boom, Dros en de andere tegenstanders van Oudeschilds ondergang slaagden niet. Op 8 juni 1962 Hep De Dage raad de haven van 't Horntje binnen, met welk feit een nieuwe, door nie mand voorziene ontwikkeling in de geschiedenis van Texel werd ingeluid. Ook de protesterende comité-leden konden niet alles voorzien, zo geven ze nu graag glimlachend toe. Het is met die ondergang nogal meegevallen. Men heeft destijds de veerboot als levenbrengende factor overschat. Voor de ontwikkeling van het toerisme was de boot eerder een rem. Zolang TESO nog op Oudeschild voer, stapten de toeristen daar aan wal en direct in de gereedstaande bus om naar Den Burg of De Koog te gaan. Slechts een enke ling nam buiten de haven een kijkje, veelal bij de terugreis en dat was dan om het wachten op de boot te bekor ten. Tijdens hun verblijf op Texel wa ren de vakantiegangers weinig geneigd naar Oudeschild te gaan. Want daar waren ze immers al geweest! Nu is het andens. Oudeschild is een der zeven dorpen van Texel en wie „alles" van Texel wil zien, ontkomt niet aan een bezoek aan haven of dorp. Al was het alleen maar omdat Oudeschild na Den Burg het grootste Texelse dorp is, op de voet gevolgd overigens door Ooster end. Oudeschild telt 928 inwoners; Oosterend 924. Meer drukte Dit seizoen is het bijzonder druk in Oudeschild. Vooral bij iets minder goed weer staan de auto's van de gasten in gesloten rijen op het havenplein. Twee patates-kramen doen goede zaken. „Vrijdags en zaterdags is het net de Kalverstraat!" zegt visser Jan Boom, een der leden van het destijds be staande actiecomité. Honderden toeris ten kan men dan langs de schepen zien kuieren, vol interesse voor hetgeen aan boord gebeurt. De Texelse kotters mogen dan de modernste vloot van Nederland vormen, de naar romantiek hunkerende stedelingen genieten er met volle teugen van. En later soms ook van de vis die wel eens overschiet en die de altijd zakelijke schipper wel wil verkopen voor een helaas niet al tijd even zacht prijsje. De stuk voor stuk de haven binnenlopende kotters vormen een attractie van de eerste orde. Het zou ongetwijfeld de moeite waard zijn excursies op de haven te organiseren. Onder leiding van een deskundige zouden dan enkele schepen bezichtigd kunnen worden en men zou veel te weten kunnen komen over de verschillende visserij methoden, veilig heidsvoorschriften, maatschapsverhou ding en allerlei andere voor de buitenstaander hoogst interessante za ken. Logies Ook in het dorp zelf is de drukte in het afgelopen jaar sterk toegenomen. Niet alleen door mensen, die even een kijkje komen nemen, maar ook van gasten, die in het dorp hun vakantie adres hebben. Het aantal venstrekkers van logies-met-ontbijt is in de afgelo pen twee jaar in Oudeschild met sprongen gestegen en de bezetting is lang niet slecht. Heus, de mensen wil len wel in Oudeschild wezen! Daarmee is niet gezegd dat de veerbootloze ha venplaats al in toeristische bloei staat Daar is meer voor nodig. Het eerste waaraan men denkt is de dringend noodzakelijke jachthaven. De econo misch zo belangrijke bezitters van ple ziervaartuigen voelen er niets voor om hun kostbare scheepjes tussen de kot ters en beurtvaarders te leggen en de genen, die het wel doen, lopen goede kans schade op te lopen, hoe zeer ha venmeester Heijligenberg daar ook te gen waakt. Vol verwachting worden de havenplannen tegemoet gezien. Enkele vissers hebben vertrouwelijk al een blik in de tekeningen mogen wer pen. Het schijnt dat zij er matig over te spreken zijn. De vergroting van de haven gaat hen niet ver genoeg. Het schijnt want veel zekerheid krijgt men daarover niet dat men meer voelt voor een ander plan, een particu lier ontwerp. Dit gaat veel verder, omvat zelfs een reparatiewerf, maar kost uiteraard veel meer en is daarom wellicht nauwelijks haalbaar. Hoe het ook zij, de havenvergroting is in de eerste plaats een centenkwestie, zoals havenmeester Heijligenberg vorige week voor de AVRO-microfoon op merkte. Tijd dringt Dat er binnen afzienbare tijd belang rijke beslissingen zullen vallen, kan wel gezegd worden omdat het voorne men bestaat de Oudesehilder dijk in 1970 op Delta-hoogte te brengen. Voor de schepen en andere machines, die bij dit karwei betrokken zijn is een werk- haven nodig en deze haven, zou dan na afloop van de werkzaamheden door de kotters in gebruik kunnen worden genomen, waarna de bestaande zg. „nieuwe" haven beschikbaar komt voor de jachten. De kwestie is dringend, want de Texelse vissers zijn niet ge neigd met de aankoop van nieuwe kot ters te wachten tot de haven eindelijk zal zijn vergroot. Zeer binnenkort ko men er weer twee schepen bij, waar door de toestand wel heel nijpend wordt. Wat die dijkverhoging op zichzelf betreft: deze kan voor Oudeschild be langrijke gevolgen hebben Over de wijze waarop men de dijk gaat ver groten, zwijgen de ontwerpers als het graf. Menigeen zou graag een ant woord hebben op de vraag of het dijk- lichaam aan de landzijde zal worden verzwaard of aan de zeezijde, zoals bij De Cocksdorp. Enkele jaren geleden hield men ernstig rekening met het eerste en dat zou betekenen dat de voet van de dijk tot de voorgevels van de huizen in de De Ruyterstraat zou komen. In gemeentelijke kringen werd al ernstig gesproken over het „omke ren van Oudeschild". Geen „omkeer" Alle achtergevels zouden tot voorge vels worden verklaard en aangepast en er zou een nieuwe De Ruyterstraat worden aangelegd. Een doorgaans wel ingelichte Oudeschilder vertelde ons dat de kosten van dit karwei op vier miljoen gulden waren begroot. Een an dere Oudeschilder wist ons deze week te vertellen dat toch definitief besloten is het dijklichaam aan de zeezijde te vergroten, zodat er van het omkeren wel niets zou komen. Daarentegen zou de dijk aan de landzijde worden afgegraven, zodat de nu hoog gelegen, dijkweg lager zou komen te liggen en met de bestaande De Ruyterstraat mo gelijk een brede rijweg vormen. Nog maals; de „instanties" zeggen hierover niets en de hier afgedrukte beweringen konden we dus niet kontroleren. Hoe het ook zij: met de dijkverhoging van 1970 wordt ook de havenvergroting een feit en het is te hopen dat de Oude schilders tegen die tijd het nodige an dere hebben gedaan om hun dorp voor toeristen aantrekkelijk te maken. Wij hebben de indruk dat men zich niet voldoende bewust is van de noodzake lijkheid van eigen initiatief. Een enke ling heeft de tijd begrepen: de heer v.d. Kerkhof heeft met zijn Kerry's Corner midden in het dorp een knusse gelegenheid geschapen waar het aange naam verpozen is. In Oudeschild be staat verder, dachten wij, behoefte aan meer verblijfsaccommodatie buiten de logies-en-ontbij tsector. Frans voorbeeld Oudeschild heeft interessante be zienswaardigheden. Naast de reeds ge noemde haven is er het fraai gerestau reerde zeemanskerkje met de kaars- kronen van Tromp en De Ruyter en de elektriciteitopwëkkende molen „De Traanroeier". Toch zijn deze monu menten op zichzelf niet spectaculair genoeg om een grote toeristenmassa te trekken. Vletten'bouwer A. Hemelrijk denkt ongetwijfeld in de goede richting als hij zegt: „We zouden hier een beziens waardigheid moeten hebben waardoor Oudeschild snel grote bekendheid zou krijgen. Ik heb wel eens gedacht aan een soort robbenbassin, dolfinarium of aquarium. Maar daar gaan tonnen in zitten. Welke Oudeschilder durft zo iets te beginnen?" Welke toeristische mogelijkheden een plaatsje als Oude- sohild kan bieden, wordt duidelijk bij een bezoek aan vissersplaatsjes in Nor mandie en Bretagne. Ook de kleinste plaatsen hebben hun hotels, pensions en eethuizen. In die eethuizen kan men vooral terecht voor alle mogelijke soorten vis en schelpdieren. Verder zijn er ontspanningsgelegenheden in de vorm van golf- en tennisbanen en er zijn diverse gidsen, die de toeristen langs de bezienswaardigheden van de plaats leiden en er op boeiende wijze over vertellen. Dergelijke voorzieningen zouden ook in Oudeschild van de grond moeten komen. Makkelijk is dat niet. Menige Oudeschilder heeft met teleurstelling kennis genomen van het recreatieplan voor Texel, waaruit niet bepaald grote mogelijkheden naar voren komen. Bij Oudeschild zou tenminste een camping moeten komen, liefst in de buurt van de jachthaven. Tijdens raadsvergade ringen e.d. is herhaaldelijk met zoveel woorden gezegd dat het recreatieplan slechts een algemene richtlijn is en dat er op het gebied van recreatie aan de oostkust heus wel het een en ander mogelijk is. Het wordt daarom tijd dat een actiecomité, eventueel hetzelfde dat zich destijds tegen het verdwijnen van de veerdienst verzette, eens nagaat wat voor Oudeschild kan worden ge daan. Het is treurig dat er een Oude schilder VW bestaat, maar dat er let terlijk niets van uitgaat. Een vergade ring wordt nooit gehouden. Hcngelspcrtcentrum? Voor zover wél ernstig over de toe ristische mogelijkheden van Oude schild wordt gediscussiëerd, wordt de plaats nogal eens als hengelsportcen trum gezien. Maar uit wat de heer J. Klomp daarvan zegt, wordt duidelijk dat men het daarin beter niet kan zoe ken. „Een plaats in hengelsportcentrum (Zie vervolg pagina 2) Verschijnt dinsdag en vrijdags Bank: Ncdcrl. Middenstandsbank; Coöp. Raif- feisenbank. Postgiro 652. Abonn.pr. ƒ3,30 p. kw. 30 ct. incasso. Advert.: familieberichten 14 ct. p. mm.; andere advert. 12 ct. p. mm. NIEUWE VORM VAN CLANDESTIEN KAMPEREN Een nieuwe vorm van clandestien kamperen demonstreerden deze week twee Duitse jongens van 18 er. 19 jaar. Om nachtrust te kunnen genieten had den ze zich ongevraagd aangesloten bij de groep jonge gasten van een jeugd- hotel. Aanvankelijk had men niets in de gaten, maar toen de jongens er een nacht hadden doorgebracht, ontdekte de beheerder de vreemde eenden in de bijt. Hij waarschuwde de politie, die de knapen woensdagochtend ophaalde. Men kon weinig meer doen dan de on gewenste gasten hun logiesgeld te la ten betalen, want over deze vorm van kamperen wordt in de nieuwe kam- peerverordening niet gerept KLEUREN-TV WORDT GOED ONTVANGEN Op Texel is goede ontvangst van kleuren-tv mogelijk. Woensdag werd voor het eerst een kleurentestbeeld uit gezonden door de zender Wieringen. Het werd opgevangen door de fa. Jan Agter met een Philips ontvanger. De kwaliteit was goed.. Een nog betere indruk van de beeldkwaliteit zal men krijgen als binnenkort kleurendia's worden uitgezonden. Met volwaardige kleurenuitzendingen zal worden begon nen tijdens de komende Firato-ten- toonstelling te Amsterdam. DE COCKSDORP De zeilers JUrgcr. Krause en Karl Fried rich Grünewald, medische studenten uit Hannover, hebben dinsdagmiddag om streeks half vier geruime tijd doods angsten uitgestaan op de Waddenzee. Ruim 150 meter uit de kust, ter hoogte van het Reddingstation, sloegen zij met hun 4,5 meter lange zelfgebouwde zeil bootje tweemaal om. Het notedopje werd tenslotte overvaren en vernield door het zandschip „Grinza", dat te hulp was gekomen en de jongens juist op tijd aan boord wist te nemen. De strandreddingboot „Ida Mary" nam de onfortuinlijke zeilers over en bracht hen met het wrak van hun bootje naar het strand. De jongens logeerden in De Cocks dorp. Ze waren per auto van Duitsland naar Den Helder gekomen en hadden hun zelfgebouwde zeilboot meegeno men. Vanuit de marinestad zeilden ze over de Waddenzee naar De Cocksdorp, van waaruit zij tijdens hun vakantie verschillende tochtjes wilden maken. Een van deze tochtjes eindigde op de boven omschreven wijze. De studenten hadden zee gekozen en waren aanvan kelijk m zuidelijke richting gevaren, totdat zij ter hoogte kwamen van Oost. Er stond een stevige bries. Er werd gedraaid en nu werd koers gezet in de richting van het Eierlandse Gat, waar het water nog woeliger was. Omgeslagen Ter hoogte van het reddingstation van de KNZHRM werd besloten te ke ren, maar deze manoeuvre mislukte en de boot sloeg om. De in het water lig gende jongens slaagden er evenwel in het scheepje weer rechtop te krijgen en begonnen te hozen. Nauwelijks waren ze hiermee begonnen of andermaal werd het lichte scheepje omgeworpen, terwijl het door de vrij sterke eb- stroom in de richting van het Eier landse Gat werd gesleurd De gebeur tenissen waren vanuit de vuurtoren door de kustwacht gevolgd en deze alarmeerde de reddingdienst. De moei lijkheden waarin de Duitsers verkeer den, waren ook opgemerkt door de be manning van het zandschip Grinza, dat in de buurt aan het werk is voor de verhoging van de Eierlandse dijk. Gekraakt Het schip zette koers naar de in nood verkerende zeilers met de bedoe ling hen aan boord te nemen. Dat luk te, maar op het moment dat de jongens in veiligheid werden gebracht, raakte het hechthouten zeilbootje onder de Grinza en werd gekraakt. Vanuit de vuurtoren had men echter de indruk gekregen dat de jongens er op dat moment nog inzaten, zodat de strand reddingboot „Ida Mary", die intussen te water was gelaten, tot uiterste spoed werd aangemaand. Toen de redding boot de Grinza bereikte werd met op luchting geconstateerd, dat de zeilers in veiligheid waren. Ze werden overge nomen en met het wrak van hun scheepje naar het strand gebracht. De gebeurtenis was door verschillende strandwandelaars op de voet gevolgd Het gebeurt herhaaldelijk, dat Ne derlandse reddingboten in actie moeten komen om opvarenden van plezier vaartuigen in veiligheid te brengen. Voor een belangrijk deel worden de ongelukken veroorzaakt door gebrek aan kennis en ervaring. Juist Duit sers blijken de gevaren van de open zee veelal te onderschatten en bezor gen de KNZHRM veel werk. Vooral vissers vinden het onjuist dat zij, om te mogen uitvaren, aan een lange reeks van veiligheidsvoorschriften moeten voldoen en vakbekwaam moeten zijn, terwijl iedere pleziervaarder zo vrij is als een vogel. Zo goed als iedere auto mobilist over een rijbewijs moet be schikken, zou men van pleziervaarders een vaarbewijs moéten verlangen, zo meent men. Op deze foto, gemaakt door een strandwan- delaar, ziet men op de voorgrond de twee studenten met hun kapotte boot, nadut zij door de „Ida Mary" (achtergrond) aan land waren gebracht. Als de kinderen jarig zijn pannekoeken eten in de fForsfeltent

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1967 | | pagina 1