het statussymbool
BRIGADIER PIET EN DE SPORTCOMPUTER
Het grote (gratis!)
Top-Form meubelboek
ligt voor u Maar.
Komt u even laiigs?
NUTSSPAARBANK
DEN HELDER
'f •£>-*:
fellpiS p}J
TWEEDE blad
TEXELSE COURANT
DINSDAG 21 NOVEMBER 1967
BELANGRIJK VOOR
AKKERBOUWERS
Ieder jaar wordt in de maand de-
?jrïber te Middenmeer een bijeenkomst
ehouden, die mede onder verantwoor-
elijkheid van de Vereniging voor Be-
njfsvoorlichting „Texel" wordt geor-
aniseerd. Tot nu heeft dit niet bete-
•nd, dat er van de kant van de
exelse akkerbouwers grote belang-
;elling was voor deze bijeenkomst,
leestal bleef dit beperkt tot maximaal
Texelse akkerbouwers. Wij vinden
t jammer. Daarom menen wij U nu
eds te moeten wijzen op de bijeen-
omst, die op dinsdag 19 december a.s.
■ordt gehouden.
Diljaar is het motto van de bijeen-
,mst „De Grond". D.w.z. de onder-
fèrpen zullen gericht zijn op die za'ken,
ie van belang zijn om de grond in een
:de toestand te houden of te krijgen.
In het eerste onderwerp wordt ge-
proken over de grondbewerking. Inlei-
er is de heer J de Boer te Wagenin-
in. De tweede inleider spreekt over de
.-ganische stofvoorziening op de ak-
m erbouwbedrijven. Inleider is de heer
J A. Grootenhuis van het Instituut
oor Bodemvruchtbaarheid te Gronin-
en De héér Ir. L. J. P. Kupers spreekt
ver plantengroei en de structuur van
e grond. Als laatste onderwerp is er
e ontwatering. Hierover wordt ge-
proken door Ir. C. L. van Someren van
e Cultuurtechnische Dienst.
Hoewel wij van mening zijn, dat deze
kkerbouwdagen ieder jaar van belang
ijn, géloven wij toch wel te mogen
eggen, dat de onderwerpen van dit
aar voor de Texelse landbouwers van
jjzonder belang ziin.
De bijeenkomst begint om 9.30 uur
o de sluiting is gesteld op 16.00 uur.
Tij hopen, dat dit jaar een flink aantal
'exelse akkerbouwers op 19 december
n hotel Smit te Middenmeer aanwezig
al zijn.
WIJ VRAGEN
UW AANDACHT VOOR
Als er ooit aanleiding is om iets te
oen aan het onderhoud van de drain-
eeksen, dan is dit nu het geval. De
rond is verzadigd met water en meer
an dat, want op diverse plaatsen ziet
Hen plassen op het land staan. Het zou
liet de eerste keer zijn als die .plassen
ia het doorragen of doorspuiten van
e reeksen binnen enkele dagen ver
enen waren. Het is echter beter om
net te wachten op die plassen, maar
r tijdig voor te zorgen, dat het in
tder geval niet door vervuiling van de
rains komt.
Als op Uw bedrijf een chemische
lestrijding van kweek nodig is, dan
noet U daar nu niet langer meer mee
irachten. Volgens de voorschriften moet
lit nl. minimaal 3 maanden voor het
aaien van het volgend gewas ge'beu-
en Over 3 maanden zitten we al weer
n de tweede helft van februari en in
ten vroeg voorjaar gaat men dan al
0
weer denken aan het zaaien van de
eerste granen. Met 75 kg. TC A per ha.
kunt U de kweek een flinke afrekening
geven.
it De eerste voorraden kuilgras zijn
alweer aangesproken. Ook al hebt U
van de kuil een monster laten nemen,
kan die opening toch een verrassing of
teleurstelling zijn. We denken dan aan
zaken als broei, schimmel, reuk, kleur
en afval. We hebben het al meer ge
zegd, maar herhalen het nog maar eens,
dat we er prijs op stellen op de hoogte
te worden gesteld van „bijzonderhe
den". En U moet dat „bijzonder" echt
niet te zwaar nemen. Een werkelijk
goed geslaagde kuil en een kuil, die
teleur stelt vinden we al voldoende
reden om ons een seintje te geven.
it De vele regen van de laatste we
ken heeft een grote vertraging in de
werkzaamheden op de akkerbouwbe
drijven veroorzaakt. Het ziet er naar
uit. dat het ook dit jaar wel weer de
cember zal worden voordat de laatste
suikerbieten afgevoerd kunnen worden.
De percelen, waar de bieten de laatste
weken zijn gerooid, blijven na het
rooien en wegrijden van de bieten al-
lermiserabelst liggen. Zo gauw daar
maar even kans voor is, moeten deze
percelen worden geploegd. Gebeurt dit
niet, dan wordt het na iedere flinke
regenbui een modtlelpoel.
it We schreven hiervoor over de che
mische bestrijding van kweek. Het is
niet de enige manier om kweek 'kwijt
te raken. Wanneer U er al heel wat
aan gedaan hebt, zodat de kweek al
flink verzwakt is, kunt U het ook nog
sis volgt proberen. Als „De Bilt" met
vrij grote zekerheid een vorstperiode
voorspelt en de grond is op dat mo
ment berijdbaar, kan een bewerking
van de grond op dat moment veel ef
fect geven bij de bestrijding van
kweek. Als de losgetrokken kweek di
rect een vorstperiode moet verduren,
laten heel wat van de kweekwortels het
in het voorjaar af weten. En daar is
het juist om begonnen.
it De oppervlakte wintertarwe, die
er tot nu toe gezaaid is, is nog niet
groot. Daar was ook geen gelegenheid
voor. Wilt U toch wintertarwe zaaien,
dan kan dit in december nog heel goed
gebeuren. U moet de tarwe er echter
beslist niet in gaan „knoeien". We
vinden het opbrengstverschil tussen
wmtertarwe en zomertarwe niet groot
genoeg om, koste wat het kost, toch
wintertarwe te zaaien. U moet er mee
rekenen, dat inzaaien zonder een na
bewerking niet mogelijk is met het oog
op het gevaar van vogelschade.
it In de nu komende periode zijn heel
wat melkkoeien in de oudmelkperiode
of de droogstand. De neiging om dan
wat minder aandacht aan de dieren te
geven is misschien wel begrijpelijk. Het
directe rendement van een koe met 30
kg. melk per dag is nu eenmaal veel
groter.
Op één punt is de zorg voor de oud-
melkse of droogstaande koeien van
minstens even groot belang als van de
„zussen", die in topproduktie zijn. We
doelen hiermee op de mineralenvoor-
ziening. U hebt van de mineralenver-
strekking het meeste effect als U deze
toepast in de hiervoor bedoelde pe
riode. Het lichaam van de koeien is op
dat moment nl. ingesteld op opname
van voedingsstoffen. Als U in deze tijd
hier goede aandacht aan geeft, kunnen
de dieren een voorraad aanleggen voor
een periode, waarin de afgifte groter
is dan de opname.
it In de afgelopen weken hebt U
weer goed kunnen waarnemen van hoe
groot belang de aanwezigheid van een
groenbemestingsgewas op het bouw
land is. Terwijl .percelen, die „kaal" la
gen praktisch onbegaanbaar waren, kon
je op percelen, die 'bedekt waren met
bijv. Italiaans raaigras rustig een wan
deling maken. En dat niet alleen. Ook
als er geploegd moet worden in een
periode, waarin het veel regent, 'bete
kent een groenbemestingsgewas een
groot voordeel, omdat we hier praktisdh
altijd terecht kunnen.
it Het zou er met het nut van land
bouwvoorlichting niet best voorstaan
als het resultaat daarvan niet groter
was dan bij die van de adviezen voor
het tijdig op stal zetten van de kalve
ren. Want hoewel vrijwel alle land
bouwbladen en alle landbouw voorlich
ters ieder jaar opnieuw adviezen geven
over het nut van tijdig (eind septem-
ber-begin oktober) opstallen, zie je ook
in november ieder jaar nog kalveren
buiten lopen. Ik ben er nog nooit ach
ter welke motieven men daar voor
heeft. Is het een kwestie van zuinig
heid, arbeidsbesparing, of meent men,
dat het voor de kalveren beter is om in
de openlucht te verkeren? Wie kan ons
daar meer van vertellen?
DE ARBEIDSONGESCHIKTHEIDS
VERZEKERING
De beëindiging van de Invaliditeits
wetten de Interimwet invaliditeitsren-
tetrekkers op 1 juli 1957 de ingangs
datum van de wettelijke arbeidsonge
schiktheidsverzekering heeft het no
dig gemaakt een aantal overgangs
maatregelen te nemen. Deze regelingen
zijn neergelegd in de Liquidatiewet In
validiteitswet ten.Er is aanleiding er in
het bijzonder de aandacht op te vesti
gen dat er in bepaalde gevallen alsnog
aanspraak op invaliditeitsrente krach
lens de Invaliditeitswet bestaat.
Personen voor wie 150 rentezegels
zijn geplakt, kunnen, mits aangetoond
kan worden dat hun ziekte, dan wel
hun invaliditeit is ontstaan vóór 1 juli
1967 en na haar ontstaan onafgebroken
ten minste zes maanden heeft geduurd,
deze aanspraken doen gelden. Was er
vóór die datum sprake van blijvende
invaliditeit,dan kan de rente onmid
dellijk ingaan. Voor hen, die op een da
tum vóór 1 juli 1967 ziek zijn geworden
en die ter. zake een ziekengelduitkering
ontvangen, geldt deze regeling uiter
aard niet.
De toekenning van invaliditeitsrente
kan en zal in de meeste gevallen
leiden tot een uitkering krachtens de
Interimwet invaliditeitsrentetrekkers
of een uitkering krachtens de W.A.O.
De aanvraag om invaliditeitsrente
kan tot uiterlijk 1 juli 1969 bij de Raad
van Arbeid worden ingediend. Het is
echter van belang dat de aanmelding
spoedig .plaatsvindt. Naarmate meer tijd
verstrijkt, wordt het moeilijker vast te
stellen of inderdaad de ziekte of inva
liditeit vóór 1 juli 1967 is ingetreden.
CONSULTATIEBUREAU VOOR
ZUIGELINGEN
Woensdag 22 november a.s. worden de moe
ders van Oudeschild en Den Burg verwacht
Oudeschild van 13.00 - 13.45 uur; daarna Den
Burg tot 16.00 uur.
Een kleurig fotoboek vol
woonideeën in klassieke en
moderne stijl. Een fijn bezit!
U hoeft alleen maar even
bij ons langs te lopen om het
op te halen. Doen
115. „Goeie help!" zei brigadier Piet.
„Als de brandweer niet gauw komt,
staat dit hele gebouw binnen enkele
minuten hopeloos inde fik! Zou de tele
foon het nog doen?"
Nerveus rende hij naar het schrijf
bureau van Wasilew I. Omskomsk en
gejaagd begon hij het nummer van de
brandweer te draaien. „Hallo, hallo!
Met vier-vier-vier?"
„Tierelierelier!" grapte Karei Wietz,
die de telefoon in de brandweerkazerne
bediende en zijn naam alle eer aandeed.
Hij trachtte namelijk altijd „lollig te
wezen"
„Wat doet U nerveus?" zei Karei
Wietz toen. „U wilt me toch zeker niet
vertellen, dat er ergens brand is, wel?"
„Toevallig is er dan deze 'keer wèl
ergens brand!" beet de brigges Tiijdig
van zich af. „De ambassade van Bar-
roesja staat in de fik!"
„Stiekum laten branden. Daar ik niks
aan verloren", grinnikte Karei Wietz.
„Idioot1" brulde brigadier Piet. „Be
grijp je dan niet, dat er daar waar
schijnlijk belangrijke dingen te vinden
zijn! Dingen, waarvoor de Geheime
Dienst zich wel eens kon interesseren!"
„De G. .geheime D. .dienst?! Oei.
dan komen we.antwoordde Karei
Wietz. Daarmee brak het gesprek af en
de brigges was maar blij ook, want het
vuur in de kelder was intussen aange
wakkerd tot een allesvernietigende hel.
„Nou nou, de grond wordt me aardig
heet onder de voeten", mompelde hij.
„Gauw wegwezen, Piet!"
En met die woorden stortte hij zich
de tuin in, de frisse lucht tegemoet.
Achter hem sloegen even later de
vlammen al uit de ramen van de par
terre. Maar gelukkig...., nauwelijks
had de brigges de eerste huizen van de
stadsbebouwing bereikt, of daar kwam
de actieve Gravendrechtse brandweer
al aan. Onder angstig geloei van sire
nes en belgerinkel stoof de knalrode
wagen voorbij, bezet met dappere en
bekwame spuitgasten
FEUILLETON
door
Gerrit Franssen
I
12. Hij remde af en dook een parkeer
haven in, waarna hij de wagen en de
motor stilzette. „Dat is me helemaal
niet duidelijk, Hennie. Ik ben dus niet
tegengevallen En omdat ik niet tegen
gevallen ben, wil je niet nog eens een
ieer met me uit? Dus als ik in jouw
ogen een loeder zou zijn, zou je ja op
mijn voorstel gezegd hebben?"
„Dat zeker niet".
„Het spijt me. maar de logica ont
gaat me".
Ze draaide zich naar hem toe. „Gert,
ik vind je een fijn jong, waarom zal ik
tr omheen draaien? Maar eh.jij
een Velderenbos en ik.
Er begon wat bij hem te schemeren.
0, is het dat". Ditmaal greep hij haar
•tevig bij de schouders en dwong haar
naar hem te kijken. „Als je het waagt
'e gaan praten over standsverschil,
word ik kwaad. Ik wil maar zeggen; dit
speelt geen enkele rol".
Bij jou misschien niet. Maar hoe
denken je ouders daarover?"
De jongeman schudde enkele malen
tyn hoofd „Toe, Hennie, doe niet zo
ouderwets. Vader en moeder houden er
dit opzicht moderne opvattingen op
Ha".
Hennie bleef halsstarrig. „En toch
teg ik nee. Hoe leuk het ook was van-
laag".
Enige tijd was het stil in de wagen.
Ze hoorde hem een zucht slaken. „En
als ik je vraag morgenmiddag een
eindje met me te wandelen, zeg je dan
ook nee? Ook als ik je dan wat wil
vertellen?"
„Wat is dat dan?"
Hij ging er niet op in. „Een uurtje?
Gewoon een eindje om? Toe nou, Hen
nie, jij en ik, we zijn jong. Waarom
zullen we niet wat plezier hebben sa
men9 Ik mag je, snap je?"
„Meen je het echt?"
„Heel serieus. Ja, Hennie? Morgen
middag drie uur? Achter ons huis op
de Clivialaan9 Ik ben er precies drie
uur".
Ik kan niet weigeren, dacht ze. Ik
vind hem sympathiek. En hij heeft ge
lijk: ik ben toch ook jong?
Tenslotte knikte ze. „Goed, je hebt
gelijk. We zijn jong, waarom zullen we
niet genieten van het leven?"
HOOFDSTUK 8
Ups - voer Hennie, Downs - voor Jaap
Veertien dagen na het uitje, dat
Hennie met haar jonge overbuurman
had gehad, kwam Jaap vrijdagsavonds
thuis gooide zijn loonzakje op de tafel
en zei: ,,Dat is voorlopig het laatste. Ik
heb de zak".
Overvest, die ook net thuis was, keek
hem met opgetrokken wenkbrauwen
aan. „Wat heb je?"
„M'n ontslag, als U dat beter be
grijpt".
„Waarom dan? Is er wat gebeurd?"
„Welnee. Het is tenminste niet mijn
schuld, of.of.nu ja, ik kan er
niets aan doen. Het is die rottige
dienst. Nou snap ik ook, waarom de
baas me vorige week op kantoor riep.
Hij vroeg. „Wanneer moet je in dienst,
Overvest?" Ik antwoordde: Dat is pas
augusius". Nou, en dat was zo onge
veer alles. Maar vanmiddag moest ik
op de boekhouding komen. Daar zei
men, dat ik maandag niet terug hoefde
te komen. Ze moesten inkrimpen en
hadden daarom een paar man ontsla
gen. Ik kon een mooi getuigschrift krij
gen, als ik wilde en na m'n dienst
moest ik maar eens aanlopen. Mis
schien konden ze me dan wel weer
gebruiken. Ik was natuurlijk leed.
„Wat?"
„Nijdig, als u dat beter verstaat.
Woest was ik. Vooral toen Johnnie.
dat is de chauffeur, me zei, dat ze dat
altijd deden met jongens, die nog in
dienst moesten. Die werden een paar
maanden voor de tijd ontslagen, want
als ze blijven tot ze in dienst moeten,
zijn ze verplicht hen na de diensttijd
weer terug te nemen. Daar heb ik nu al
die tijd m'n best voor gedaan".
„Zo maar, op staande voet?"
„Met nog drie weken loon. Kijk maar
in het zakje. Maar ik vind het een rot
streek".
„Alsjeblieft, Jaap, gebruik andere
woorden Je verruwt met de dag".
„Nou, of het zo lollig is om op straat
geschopt te worden. Alleen, omdat je
nog in dienst moet. Ik wou, dat het
hele leger de zenuwen kreeg.
Overvest had een scherp woord op
zijn lippen, maar de blik van zijn
vrouw weerhield hem. Aan de andere
kant kon hij de bittere stemming van
zijn zoon wel begrijpen.
„Die inkrimping is natuurlijk maar
een loentje...." vervolgde Jaap.
„Wat is het?" vroeg zijn moeder, hem
niet begrijpend
„Een doekje voor het bloeden. Een
voorwendsel. Iedereen, die -daar komt
werken, is eerst een half jaar op proef,
dus je kunt ze niets maken. Over veer
tien dagen zou ik er een half jaar ge
weest zijn. Nooit gedacht, dat ze me
daarvoor de zam'n ontslag zouden
geven".
Overvest haalde zijn schouders op.
„Zoek je maar wat anders. Er is ge
lukkig werk voldoende in deze tijd".
„Ja, aan m'n zolen. Het is me de
moeite niet meer. Nog ruim drie maan
den. Wie neemt me voor zo'n poosje?
Niemand toch zeker?"
Zijn vader dacht na. „Ik kan wel
eens met de afdelingschef bij ons op de
Bank praten. Misschien kan hij je een
paar maanden gebruiken".
Jaap schudde energiek zijn hoofd.
„Merci, pap, doe maar geen moeite,
die enkele wéken scharrel ik zelf m'n
kostje wel op. Ik heb drie weken loon
extra. Dus drie weken vakantie. In die
tijd snor ik wel wat op, wat me lijkt".
Overvest vond het onder deze om
standigheden haar beter er niet op door
te gaan. Maandag was hij er misschien
overheen en zou hen wel een tijdelijk
baantje op de Bank accepteren, als er
plaats voor hem was. Hij zou er maan
dagmorgen meteen met Van Leeuwen
over spreken.
Tonia, die boven had zitten leren en
naar beneden 'kwam voor het eten, vond
■het in één woord schunnig, toen Jaap
vertelde van zijn ontslag. Terwijl Hen
nie het luchtig opvatte. „Je vindt wel
weer wat tot augustus", was haar me-
'ning.
Na het eten, toen er afgewassen was
glipte Hennie het huis uit en liep via
een omweg naar de Clivialaan, waar ze
wist, dat Gert op haar wachtte. Hoewel
ze thuis wel begrepen, dat er voor wat
de oudste dochter betrof, een jongen in
het spel was, had ze nog geen naam
genoemd. Haar vader had de vorige
dag er op gezinspeeld, dat hij uiter
aard geen enkel bezwaar had tegen
verkering, maar wel tegen straatge-
scharrel. „Je bent oud en naar ik ver
onderstel ook wijs genoeg om dit in te
zien. Als het serieus is en je kunt met
een behoorlijke jongen voor de dag ko
men, nodig je hem maar eens een
avond uit".
Hierop had Hennie alleen maar ge
knikt. Zo was het toch wel leuk, nu
eigenlijk niemand precies wist, met wie
ze nu een dag of veertien omgang had.
Bij de achteruitgang van de bunga
low stond de jongeman haar op te
wachten. Ze glimlachte, toen ze hem
zag. Gert trok haar even een paar pas
sen terug aohter de struiken en drukte
vlug een kus op haar mond. Maar ter
wijl ze wat later hand in hand over de
verlaten buitenwegen liepen, viel het
haar op, dat hij stiller was als gewoon
lijk.
„Is er iets?" wilde ze weten.
Na enige aarzeling knikte hij. „Ik.
ehMoeder heeft ons gisteren sa
men gezien".
(Wordt vervolgd)
- v "'1 j 'V 'I L V'^' \J
TT i i'. n
SPOORSTRAAT 30
TEL 02230-14541'
&AAP/
COPYRIGHT STUDIO AVAN
