het statussymbool
BRIGADIER PIET EN DE SPORTCOMPUTER
LANDBOUW en VEETEELT <1. >«n Groningen
rubriek voor I rt<M<tu-
POOTGOEDTELERS ATTENTIE
In het vorige seizoen hebben de
Texelse pootgoedtelers ernst gemaakt
met de ontsmetting van het eigen
pootgoed. Verreweg het grootste ge
deelte van het pootgoed werd toen op
een of andere wijze ontsmet en blijkens
verricht onderzoek gebeurde dit in zeer
zeer gevallen goed. Het resultaat is o.i.
over het algemeen goed geweest. Als
er thans op zeer veel plaatsen op het
vasteland veel rhizoctonia op de knol
len voorkomt, terwijl dit op Texel ze
ker niet ernstig is, dan mogen we dit
voor een goed deel toeschrijven aan het
ontsmetten. Het is wel jammer, dat die
zorg niet beloond wordt met een hoge
opbrengst aan geplombeerd pootgoed
per bunder en goede prijzen. De to
taalopbrengst per bunder is te laag, het
percentage uitval als gevolg van
schurft en beschadiging ligt in veel ge
vallen hoog en de prijzen van de mees
te rassen zijn uitgesproken slecht.
Niet verslappen
Het gevaar is aanwezig, dat mede als
gevolg van de minder goede uitkomsten
de animo om het pootgoed voor vol
gend jaar te ontsmetten, kleiner is ge
worden. We menen hiervoor met klem
te moeten waarschuwen. Als U be
sloten bent om door te gaan met de
pootgoedteelt, dan is een eerste voor
waarde, dat de zorg voor het uitgangs
materiaal optimaal is. Het ontsmetten
is daarbij één van de eerste in aanmer
king komende zaken.
kunt dat op diverse wijzen doen.
De kleinere machines, waarvan er zo'n
jaar of vijf geleden enkele op ons
eiland zijn gekomen, zijn voor niet te
grote partijen zeer goed bruikbaar. Met
deze machines werkt men prettiger dan
in kuipen. Het effect kan in het laatste
geval net zo goed zijn.
De grote machine, die vorig jaar een
aantal dagen op Texel werkte, is voor
zeer grote partijen aantrekkelijk. De
teler krijgt op deze wijze met een mini
mum aan eigen arbeid het pootgoed
ontsmet. De resultaten van vorig jaar
toonden aan, dat de doding van de
rhizoctoniaschimmel in de meeste ge
vallen goed was.
Door de fa. Rutten, polder Eendracht,
is dit jaar een nieuwe machine in ge
bruik genomen, die het werk meer
mechaniseert dan bij de kleine machi
nes het geval is. Uit het oogpunt van
de arbeid is dit een zeer aantrekkelijke
machine. Daar het systeem overeen
komt met de werkwijze bij de grote
machine, die vorig jaar op Texel werk
te, menen we, dat het resultaat bij een
goede toepassing goed moet zijn.
Uit het voorgaande blijkt, dat er mo
ting uit te voeren. Als U dan ook maar
gelijkheden genoeg zijn om de ontsmet
één van deze mogelijkheden wilt ge
bruiken.
Controle van het werk
Vorig jaar werd een flink aantal
monsters genomen van ontsmette par
tijen voor onderzoek naar het resultaat
van de ontsmetting. Het percentage ge
dode clerotiën variëerde in die mon
sters van 100°/o tot 70°/o.
Ook dit jaar is er weer gelegenheid
om het resultaat van Uw werk te toet
sen. Als U de wens daartoe aan ons
doorgeeft, wordt er een monster ge
haald en sturen wij het door voor on
derzoek. Wij kunnen tot een beperkt
aantal dit onderzoek gratis gedaan krij
gen. Meldt U daarom spoedig.
NOGMAALS ONDERHOUD
DRAINAGES
Het stemt ons tot voldoening, dat het
nut van het onderhoud van drainreek-
sen steeds meer tot de praktijk door
dringt. Vooral het laten doorspuiten
van de reeksen is flink in de belang
stelling. Het bleek ons, dat het bedrijf,
dat zich hiermee bezig houdt voorlopig
de handen vol werk heeft.
Het doorspuiten van de reeksen is
een zeer goede methode. Vooral voor
drains, die al een flink aantal jaren lig
gen en waar flinke vervuiling voor
komt is dit het juiste systeem.
We zijn echter van mening, dat voor
heel veel gevallen, waar de buizen nog
slechts korte tijd liggen met het zgn.
„ragen" van de reeksen met een plas
tiek slang kan worden volstaan. Het
voordeel is, dat op diverse bedrijven
dit werk met eigen personeel kan wor
den uitgevoerd en dat U niet behoeft
te wachten totdat U aan de beurt bent.
Hoe U het doet vinden we minder
belangrijk als het maar gebeurt. De
waarheid van het spreekwoord, dat uit
stel vaak leidt tot afstel, geldt nog
altijd.
ZORG ER VOOR, DAT U HET
HET WATER KWIJT KUNT
Ook deze herfst is er al weer schade
door overlast van water. Deze week
waren we nl. op een bedrijf, waar in
een perceel wintertarwe grote plekken
het af laten weten door een teveel aan
water. Dit is niet altijd te voorkomen.
Dat laatste geldt voor dit geval, waar
onmiddellijk na het zaaien enkele da
gen volgden met een grote hoeveelheid
regen.
Toch menen we, dat het goed is om
een ander geval door te geven, waar de
landbouwer de kans kreeg om na het
zaaien nog maatregelen te nemen. Hij
deed dit op een manier, die U mogelijk
wat rigoreus lijkt. Direct na het zaaien
is deze akkerbouwer met de greppel
frees aan het werk gegaan. Speciaal op
de lagere plekfken werd een greppel ge
freesd, die het „bovenwater" snel kan
afvoeren.
We zijn van mening, dat deze me
thode verre te verkiezen is boven het
maken van geultjes op het moment, dat
wateroverlast optreedt. Het kwaad is
dan nl. in veel gevallen al gebeurd. Het
is misschien goed eens aan deze me
thode te denken als U wintergraan
zaait op percelen, waar gemakkelijk
waterschade voorkomt.
VERLEENDE
BOUWVERGUNNINGEN
Het gemeentebestuur verleende in de
afgelopen maand aan de volgende per
sonen en zaken de daarbij omschreven
bouwvergunning.
A. van Put te Apeldoorn, voor de uit
breiding van een houten woning aan de
Ploegelanderweg; de heer W. Roeter-
dink te Deventer, voor de bouw van
een kamphuisje nabij de Californieweg;
de heer P. Daalder te De Cocksdorp,
voor de bouw van een zomerwoning
aan de Langeveldstraat; de heer C.
Koorn te Den Burg, voor de bouw van
een woonhuis aan de Hallerweg; de
heer J. Eelman te De Koog, voor de
uitbreiding van een kamphuisje aan de
Bosrandweg; de heer M. Robijn te De
Cocksdorp, voor de bouw van een ga
rage aan de Molenlaan; de heer Th.
Timmerman H 40b te Oudeschild, voor
de bouw van een bloembollenschuur in
de P.H. Polder; de heer W. H. Bakker,
voor de verandering van het woonhuis
B 199; de heer J. Dijker, voor de bouw
van een berging (O 106); de heer H.
Bonewiet te Utrecht, voor de verande
ring van een voorgevel aan de Heren
straat; de heer L. Kampstra, voor de
bouw van een stal (O 157); de heer L.
W. Junior, voor de bouw van een ga
rage aan de Ada van Hollandstraat; de
N.V. Bakkers Ijzerhandel, voor de
bouw van 6 garageboxen aan de Heems-
kerokstraat; de heer R. H. Blom te Den
Burg, voor de verandering van een
woonhuis aan de Kogerstraat; Bakkers
Ijzerhandel N.V., voor de uitbreiding
van een magazijn aan de Weverstraat;
N.V. Koopcentrum te De Koog, voor de
verandering van een winkelpand; de
heer F. Witte, voor de 'bouw van stal en
schuur nabij Den Burg; de heer H. J.
Keidel te Utrecht, voor de bouw van
een woonhuis aan de Epelaan te De
Koog; de heer D. Betsema te De Waal,
voor de bouw van een woonhuis aan
de Vierhuizerweg te Oost; de Gebr. J.
A. en Th. Veeger te Den Burg, voor de
bouw van een landbouwschuur en de
Rijksgebouwendienst, voor de bouw
van een gebouw voor Rijkswaterstaat
aan de Keesomlaan.
INTERINSULAIRE REIS NAAR
NORDERNEY
(Vervolg van pagina 1)
bekeken konden worden. Het gemeen
teziekenhuis, het 's nachts verlichtbare
vliegveldje, waardoor bij spoedgevallen
snel ziekentransport steeds mogelijk is.
het kindersanatorium, de vele kinder
huizen waar de misdeelde jeugd uit de
industriegebieden liefdevol wordt opge
pept; ze moeten iedere dag naar het
overdekte bad om zwemmen te leren.
De Thalassatherapie, de zeegeneeswijze,
al was het alleen maar de hoogstaande
behandeling van allergie en eczeem,
dus niet zoals ik het meemaakte met
een achternicht uit Zutfen: ga maar
eens naar Terschelling pootje baden,
misschien dat het helpt. Het gesprek
met een verkozen burgemeester, een
man van het eiland. Als ik het niet
goed doe, sta ik na 4 jaar weer buiten
het raadhuis en lachen ze me uit. Een
Regierungsprasident, een soort Com
missaris van een Koningin, maar dan
zonder Koningin, die op een dolle
feestavond het hele eiland dreunde
een biertje weggeeft en een aange
boden glas champagne weet te waar
deren. Het theatertje met loges, orkest
bak en een schellinkje, waar gespeeld
werd dat de stukken er af vlogen. De
lezing, uitgaande van de volksuniversi
teit, over inrichtmg, scholing en uit
bouw van de dorpsbrandweer. De lief
tallige V.V.V.-infoimatrices in oude
eilanddracht. Niet de koninklijke maar
de keizerlijke ontvangst door gemeen
teraad (dus niet alleen B. W.) en de
V.V.V. top in het indertijd voor indus
triebaronnen gestichte Kurhaus, ge
ruisloos „genaast" door „briekjes" met
een verwijsbriefje voor een specialist
en dat op kosten van het ziekenfonds.
Bij al die metershoge geschilderde
portretten van keurvorsten en prinsen
langs de wanden, voelde ik mij steeds
kleiner worden, daar zat de meisjes-
kampeerschuurexploitant achter zijn
bordje met naar vis smakende zwarte
fietskogeltjes met een glaasje prik, of
was het champagne met kaviaar?
Norden
Het sportcomplex met midgetgolf-
baan, magnifiek overdekt zwembadje
met weer daarachter een in deze tijd
van het jaar verlaten liggend open-
luchtbad met zonneweide; dit alles bin
nen een beschutting van hoog opgaand
geboomte. M'n jeugd in het zwembad
aan de Heiligeweg in Amsterdam her
leefde, dezelfde geluiden dezelfde re-
sonnantie. Wat kan die Norder jeugd
zwemmen, net dolfijntje, flippertjes
met handjes en voetjes.
Emden
Het eveneens op coöperatieve wijze
gestichte havengebouw in een voorna
me architectuur. Niet alleen maar zo'n
functioneel kroet van beton, staal en
glas, door ongeschoolden in elkaar ge
sleuteld, maar een eigentijds monu
ment, ontsproten aan het brein van een
bouwmeester en door vakbekwame
metselaars, timmerlieden en dakdek
kers neergezet op de scheiding vaiï land
en zee, Europa en Oceanus. Mankeerde
alleen maar een windwijzer op deze
tempel voor Poseidon. Geen haantje
moet daar koning kraaien, maar er
kome een vergulde roodkoperen wind
wijzer in de vorm van een schip, het
schip „de Almacht".
Voor mij geen les op Norderney? Op
mijn stoel heb ik gedroomd de zeven
zeeën te kunnen bevaren. In de beslo
tenheid van mijn woonkamer verbeeld
de ik mij te zijn een reiziger naar al
's Heren landen, waar ik de gast was
van geografen en geleerden, van boot
werkers en schippers. Odysseus immers
nodigde mij voor een wereldreis op een
schip der Faiaken, schepen sneller dan
een wiekslag, snel als de gedachte.
Voor mij geen les op Norderney? Dan
toch wel wel een giller, nee, een kra
ker Nederlands aardgas uit Slochte-
ren door een stalen zinker van 10 cm.
doorsnee onder 40 atmosfeer druk on-
onder de Waddenzee door voor 10 cen
ten per m3. Goedkoper dan Terschel-
linger Lucht-propaangas, teruggere
kend op een basis van 6000 kiloealo-
rieën en 90 cent in een mark.
En smaal niet op een bestemmings
plan, de rijksdienst voor de monumen
tenzorg, de schoonheidscommissie, de
planologische dienst, het provinciaal
opbouworgaan, de vereniging Hendrik
de Keyzer, de plancommissie, de „na
tuuronderzoekers", het bestuur van de
stichting „Ons Schellingerland", de le
den van de vereniging van vrienden
van de Schellinger musea, enz. enz.
Voor onze architectuur en ons natuur
schoon, voor iedere fraaie dorpsaanblik,
voor iedere uitbreiding in goede zin
zullen wij, naast al deze instellingen,
in de bres moeten blijven staan. Niet
dat Norderney een architectonische
puinhoop is; uit zee doet het even den
ken aan een klein Manhattan door al
die hoge hotels, die torenflat en die
massieve watertoren. Wat zal het daar
's zomers heerlijk dwalen zijn door de
plantsoenen rond het Kurhaus, van
konditorei naar beattent, van theehuis
naar visserscafé'tje, van sauna naar
zo'n Duits bed met zo'n heerlijke war
me donzen deken. Dan moet Norderney
op zijn mooist zijn, met of zonder
Kurtax. Maar éen zo'n skyline is vol
doende voor de twaalf Waddeneilan
den, twaalf facetten van één en de
zelfde Grootfriese diamant
Na deze eerste studie- en contactreis
in volgende jaren naar Jersey, Helgo
land, Man, Borkum, Wight, Far-oer,
De tuinen der Hesperiden liggen op
GROTERE VEILIGHEID VOOR
VISSERS
De Tweede Kamer is akkoord gegaan
met een wijziging van de wet op de
zeevaartdiploma's 1935, waardoor de
veiligheid van de zeevissers beter
wordt gewaarborgd. Tot nu toe moch
ten vissersschepen beneden 50 bruto
registerton varen met een ongediplo
meerde bemanning. Als gevolg daarvan
werden vissersschepen gebouwd, die
net onder die grens bleven en daarbij
toch zoveel mogelijk ruimte aan dek
hadden. Die manier van bouwen, zo is
gebleken, gaat ten koste van de stabi
liteit en daarmee van de veiligheid.
Det wetswijziging houdt in, dat
voortaan met één ongediplomeerde mag
worden gevaren op schepen tot 22,5,
meter lengte. Dat komt er in de prak
tijk op neer, dat vissersschepen iets
groter mogen zijn terwijl geen kunst
grepen meer hoeven te worden
past die de stabiliteit aantasten.
Openbare Bibliotheek
AFHALEN
LIDMAATSCHAPSKAARTEN
Vanaf heden kunnen bij de Openbare
Bibliotheek lidmaatschapskaarten voor
1968 worden afgehaald. Wie liever per
bank betaalt, kan dat ook doen. Er is
een rekening bij de Coöp. Raiffeisen-
bank. Wanneer het lidmaatschap niet
wordt opgezegd of de betaling niet voor
1 februari a.s. plaatsvindt, zullen de
kaarten bij de leden worden aangebo
den. Wanneer men de administratie tijd
wil besparen en voor zichzelf de incas
sokosten uitwinnen, dient men tijdig op
een der bovengenoemde manieren te
betalen.
CONSULTATIEBUREAU VOOR
ZUIGELINGEN
Woensdag 13 december worden de moeden
van de buitendorpen verwacht op de volgende
uren
Den Hoorn: 13.0013.45 uur; Oostcrend en
De Waal: 13.4514.45 uur; De Cocksdorp
en Eicrland: 14.4515.45 uur; De Koog:
15.45—16.15 uur.
SCHIETOEFENINGEN
Geschoten wordt te Breezanddijk op
woensdag 13 december van 9.00 - 17.00
uur, met de 120 mm mortier. De sector
wordt gevormd door vanuit Breezand
dijk een afstand om te cirkelen van 10
km. waarbij een der benen gevormd
wordt door de Afsluitdijk en de andere
door een lijn 180° door Breezanddijk,
hoogte 3000 m.
soi
to
eilanden achter de kim.
Interinsulaire contacten kunnen een
basis vormen voor internationale ach
ting. Psalm 97 vers 1, De Here regeert,
dat vele eilanden zich verheugen.
Forma?rum, december 1967
Gustaaf August van Dieren
-
d/t—l±9|,fefe7'
119. Professor Van Oudejonge zat in de
trein en bestudeerde de aantekeningen,
welke hij gemaakt had. „Vreemd....",
mompelde hij. „Hoe komt smidje Ver
holen aan zo'n geluidsbandje in de
Barroesjaanse taal? Hoe komt hij daar
aan? Djneprotovitsch valansky
dyscem ulwicy kapitalskjuist
kentomsk divisky.Wel gor te-brij -
nog-an-toe! Nou, nou, honderd divisies
nog wel om ze.WAT!!??"
Professor Van Oudejonge schreeuw
de het bijna uit. Eerst dacht hij name
lijk, dat het Barroesjaanse leger ver
moedelijk op grote manoeuvres zou
gaan met die honderd divisies. Maar
toen las hij, dat ze bedoeld waren om
los te trekken op de „kapitalistische
wereld"
„Vreselijk! Afschuwelijk! Daar moet
onmiddellijk wat aan gedaan worden!"
kreunde hij. Koortsachtig ging hij ver
der met het vertalen en tenslotte moest
hij toegeven; „Die sakkerse Verholen
had gelijk! Die sakkerse Verholen. Hij
had gelijk, zoals ik al zei! De wereld
vrede eist, dat ik onmiddelijk ingrijp!
Onmiddellijk, zoals ik al zei! Oei, oei,
oei, stopt die trein nou nog niet. 'Ik
moet dadelijk opbellen! Dadelijk op
bellen, zodra hij stopt! Wat een con
sternatie zal me dat geven!"
De professor overwoog zelfs enige
malen of hij maar niet aan de noodrem
zou trekken. Eilaas, daar zou hij niet
veel mee opschieten, want buiten langs
de spoorlijnen staan niet zoveel tele
fooncellenDe professor was dus
erg blij toen zijn trein tenslotte op het
eerste station (Kinkerveld Noord) stop
te. Nu kon hij telefoneren en gejaagd
verliet hij de trein met al zijn paperas
sen en zijn hele hebben en houden.
FEUILLETON
door
Gerrit Franssen
18. Of je verzorgt het niet goed en het
blijft kwijnen. Of je wordt onverschil
lig, kijkt er nauwelijks naar om en de
groei blijft achter. Het verschrompelt
door tekort aan water en teveel zon.
Noem maar op, duizend en één moge
lijkheden. Zo is het ook met de liefde,
Gert. En nu ben ik heel ernstig. Dat
van jou is een beetje verliefdheid. Je
vindt me een aardige, misschien ook
vlotte meid. Ik laat me kussen en aan
halen. En jij bent mij natuurlijk ook
niet onverschillig. Ik heb gezegd, dat ik
je lief vind en dat meen ik. Voor de
gek houden is er niet bij. Tenminste,
niet bij mij. Je mag gerust weten, dat
ik me elke dag verheug op deze uur
tjes. Dat ik het fijn vind, als je me een
zoen geeft. Ik vind het prettig, als je
me streelt. Omdat je een keurige, nette
jongen bent, die weet wat betamelijk is
en wat niet. Maar kom nog niet bij me
aan boord met: Ik houd van je, houd je
ook van mij? Jij ziet de bloem, terwijl
er nog niet eens een knop is. Dat is het,
Gertje. Wees jij nu ook een verstandige
jongen, dan gaan we samen dat iele
plantje verzorgen. De kiem is gelegd,
misohien zien we weldra het eerste
groene sprietje, he? Begrijp je me?" Ze
trok zijn hoofd naar zich toe en drukte
kalm een zoen op zijn lippen.
Hij knikte. „Ik geloof het wel. Je
redeneert verstandig. Misschien trekt
me dat juist in je. Je kunt overigens
zeggen wat je wilt, maar die eerste
avond, toen je met je zusje bij me in de
wagen zat, wist ik het al; Dit is het
meisje. En geen ander".
Haar ogen fonkelden ondeugend in
het donker. „Allemensen, dat moet ik
vanavond eens tegen Tonia zeggen. Ze
vond je toch al zo'n knappe jongen".
„Wat heeft Tonia er mee te maken?"
„Nou, je zegt zelf, dat je dacht: Dit
is het meisje, en geen ander.
„Mal ding, ik bedoel jou natuurlijk".
„O.zeg dat dan meteen".
Hij trok haar naar zich toe, een arm
om haar heenslaand. „Je bent mijn Hen-
neke", zei hij zacht, zijn gezicht in het
zwarte haar van het meisje verbergend.
„Als jij bij me bent, voel ik me alleen
maar gelukkig".
Nu maakt hij m'n haar weer in de
war, dacht ze, maar ik vind hem te lief,
om er weer wat van te zeggen. Zelf
vind ik het toch ook fijn in zijn nabij
heid?
Tegen tienen reed hij de oprijlaan
van de bungalow weer in. „Ga je nog
even mee naar binnen, een kop koffie
drinken?"
Ze greep hem bij de arm. „Nee, Gert,
een andere 'keer. Er is thuis.er is
thuis nog wat te bepraten. Familie
zaken, zal ik maar zeggen. Daar moet
ik bij zijn. Misschien morgenavond, he?
Ze streek liefkozend over zijn wang.
Hij 'greep haar hand en kuste die. Het
volgende ogenblik lag ze zijn armen.
„Henneke", fluisterde hij, „leer me als
jeblieft geduld. Ik wil graag, dat het
kas-plantje opgroeit tot een mooie, zon
nige bloem, waar we allebei van zullen
kunnen genieten
Bij het betreden van de woonkamer
kwam Hennie Overvest met duizeling
wekkende vaart weer op beide benen
terecht. Want in de ene hoek van het
vertrek stond haar vader, rood van
kwaadheid. In het hoekje van het raam
zat haar moeder te huilen en bij de
gangdeur stond Jaap, die er ook niet
bepaald uitzag of hij een pluim had
gekregen.
HOOFDSTUK 13
Henny als vredesengel
Hennie had meteen zwaar de smoor
in. Ze wist, dat haar vader zich niet
gauw kwaad maakte, maar als hij een
maal zover was, dan vielen alle rem
mingen weg. „Zo, zijn de poppen aan
het dansen?"
„Bemoei je er niet mee. Ga jij naar
je bed. Moeder en ik zullen dit wel
klaren met onze zoon, de nozemvriend".
Zonder dit bevel op te volgen, liep ze
naar haar moeder en ging op de leu
ning van de stoel zitten. Ze legde haar
arm als beschermend om de snikkende
vrouw. „Kan het misschien ook op een
andere wijze opgelost worden?"
„Dat gaat jou toch zeker niet aan?"
„Dat gaat ons allemaal aan, vader",
antwoordde ze rustig. „Voor zover ik
me kan herinneren, vormden we altijd
een harmonieus gezin".
„Jij moet nodig mij wat verwijten.
Vraag maar eens aan je broer, waaruit
zijn bron van inkomsten, waar hij zo
prat op ging, uit bestaan".
„Dat is voor mij geen nieuws. U be
doelt, dat hij kellner is, nietwaar? Nou,
en?"
„Dat het afgelopen is, versta je?"
Overvest wond zich opnieuw op. „Hij
zet geen poot meer in die nozemtent,
morgen niet en nooit meer. Een fat
soenlijke jongen vereenzelvigt zich niet
met zulk allooi".
„En wat zegt Jaap ervan?" Hennie
keek naar haar broer.
De jongen haalde zijn schouders op.
„Met pap is niet te praten. Hij alleen
weet het en niemand anders. Jullie be
grijpen niets van de moderne tijd en
van de jeugd van deze eeuw. Dat wij
andere dingen willen als jullie. Wat is
er op tegen, om 's avonds gezellig er
gens heen te gaan, als je jong bent en
daar wat te drinken en te dansen? Pap
scheldt alleen maar. Tjeerd komt er
ook wel eens, Tjeerd Tjollebeerd. Of
wil pap hem ook als een nozem be
schouwen? En Ewald Slaterus, nota
bene de zoon van pap's directeur. Die
mag het zeker wel?"
„Ik heb je al gezegd, dat meneer
Slaterus daar beslist onkundig van is,
want hij zou het zeker niet toestaan.
Overigens, wat een ander doet, hebben
wij niets mee te maken. Ik wil het niet
meer. En daarmee basta. Mijn zoon
geen kellner".
Jaap haalde zijn schouders op. „Dat
weten we dan weer, he? Dan doen we
niks meer, tot ik in dienst moet. Zorgt
u dan maar voor m'n zakgeld. Als u
maar weet, dat ik minstens vijfentwin
tig gulden nodig heb. Iedere week".
„En je omgang met die meid van Van
Vliet moet eveneens afgelopen zijn",
vervolgde Overvest, zonder op hetgeen
zijn zoon te berde bracht te reageren.
„Pap vergist zich alweer. Ik heb geen
omgang met Geraldien, als u dat be
doelt. Wij zijn alleen goede vrienden".
„Afgelopen. Ik wil niet meer, dat je
haar ziet".
„Ik zal m'n hoofd omdraaien, als ik
haar tegenkom".
„Je hoeft me niet voor de gek te
houden...." brieste zijn vader.
Hennie kwam overeind. „Ziezo, nu
hebben we allemaal gezegd, wat we op
onze lever hadden. Vaders wil is wet in
huis, dat weten we. Geen gekellner
meer en geen Geraldien. En Jaap krijgt
voortaan elke week vijfentwintig gul
den zakgeld van u. Zijn we allemaal te
vreden. Nog iemand koffie? Anders
kunnen we de zitting beter opheffen.
Waar is Tonia?"
„Die is huilende naar boven gegaan",
snikte haar moeder.
„Leuk. Moet je nog koffie, Jaap?
Niet? Afmars, dan naar boven. Anders
blijven jullie ruziën tot morgen vroeg".
Overvest liep opnieuw rood aan.
„Waar bemoei jij je eigenlijk mee?"
beet hij zijn dochter toe. „Heb ik je
erbij gevraagd?"
Hennie was in het minst niet geïm
poneerd. „Als niemand hier verstandig
kan praten, zal ik het wel moeten doen.
Met elkander uitschelden en verwijten
naar het hoofd slingeren, los je geen
problemen op. Rode koppen moeten
weer afkoelen". Ze keek naar haar
broer, die nog steeds bij de gangdeur
stond. Hun blikken ontmoetten elkaar.
Een lichte hoofdbeweging van zijn zus
ter was voor hem voldoende. Hij draai
de zich om, mompelde „welterusten" en
even later hoorde men hem de trap
oplopen.
(Wordt vervolgd)
