BONNETERIE-WEEK
VIVO SUPERMARKT
het statussymbool
BRIGADIER PIET EN DE SPORTCOMPUTER
electnohuis CJ
3
japonnen va 29,75
pullovers lange moum va. 9,75
vesten
sporttruien
12,95
19,75
voor vers vlees, vleeswaren,
levensmiddelen, groenten en fruit
GEZONDE WINTERKOST,
DIE WEINIG KOST
Doorregen varkenslapjes, 500 gram 2,18
Hacheevlees, 300 gram 1,68
Verse worst, 500 gram 2,58
Mager rookspek, 500 gram 2,58
1 Groninger koek 98
1 kg biscuits, prima kwaliteit 1,98
1 groot pak dikke speculaas 85
Mooie bananen, per kg 95
Golden Delicious, 1,5 kg 1,00
DEZE WEEK:
200 gram boterhamworst 68
100 gram schouderham 68
IJSCLUB „EIERLAND" VIERT
60-JARIG BESTAAN
DE COCKSDORP Op 27 maart
1907 werd in De Cocksdorp de IJsclub
Eierland opgericht. Het doel was: de
bevordering van dc ijssport en de be
hartiging van de belangen der schaat
senrijders" en daarmee is men dus nu
al ruim zestig jaar bezig. Dit gedenk
waardige feit zal zaterdagavond (mor
gen) feestelijk worden gevierd in hotel
Kikkert. Het wordt een dansavond,
waarbij uiteraard alle leden worden
verwacht.
De ijsclub werd destijds opgericht
onder voorzitterschap van de heer H.
Visjes. Secretaris-ipenningmeester was
de heer P. Zeijlemaker. Verder waren
de heren C. de Graaf, C. Stoepker, D.
Buijs, G. J. Garritsen, J. Kalis, C.
Kievit en W. Reuvers nauw bij de op
richting betrokken. De vereniging wil
de haar doelstelling onder meer berei
ken door „het geschikt maken en hou
den van het Eierlandse kanaal, het ver
zekeren van de veiligheid op de ijsbaan
en het organiseren van winterverma
kelijkheden". Een ideale ijsbaan was
het Eierlandse kanaal veelal niet. Het
water was te smal en viel vaak bijna
droog. Dè ijsbaan van de IJsclub Eier
land werd de Rogsloot, die ook nu nog
als een van Texels fraaiste ijsbanen
wordt beschouwd. Het polderbestuur
heeft altijd toegestaan, dat de ijsclub
gratis over de Rogsloot beschikte.
Zoals bij alle ijsclubs is de geschie
denis van „Eierland" vol ups en downs,
afhankelijk van het weer. Een strenge
winter was het sein tot activiteit en het
ledental groeide dan snel. Bij ijsloze
winters werd uiteraard niets georgani
seerd. Zelfs werd in zo'n jaar soms
geen contributie geheven. Toch kon
men royale prijzen uitloven als dan
eindelijk weer eens een wedstrijd kon
worden verreden. Zo ging de winnaar
van de eerste prijs in 1924 met een big
naar huis en de tweedeprijswinnaar
kreeg een konijn. Dat was weer eens
wat anders dan de klassieke barometer
of vulpotlood.
De IJsclub telt momenteel een dikke
200 leden. Het bestuur geniet een on
wrikbaar vertrouwen, getuige het feit,
dat verschillende leden er al tientallen
jaren zitting in hebben. De 76-jarige
heer H. Daalder (penningmeester), die
destijds de heer Zeijlemaker opvolgde,
werd in de vergadering van 14 decem
ber 1917 gekozen. In dc komende jaar
vergadering zal hij echter afscheid ne
men. Een oude rot is ook de heer W. Z.
Stolk, die sinds 1927 deel uitmaakt van
het bestuur en niet te vergeten de heer
J. Reuvers, bestuurslid sinds 1923, die
er dit jaar ook een punt achter zal
zetten.
Momenteel bestaat het bestuur nog
uit de heren J. Reuvers (voorzitter), M.
Boon (waarn. voorzitter), W. Verseput
(secretaris), H. Daalder (penningmees
ter), A. Boon, W. Z. Stolk en P. de
Bloois.
BRANDMELDING
Bij brand altijd bellen (02220) 2066.
Dit geldt voor alle dorpen, zowel over
dag als 's nachts.
DEN BURG BELEEFDE RUSTIGE
JAARWISSELING
Tot grote tevredenheid van gemeen
tebestuur en politie is het in de nacht
van Oud- op Nieuwjaar in Den Burg
niet tot ernstige wanordelijkheden ge
komen. De jeugd, die in minder groten
getale was opgekomen dan de vorige
jaren, stak de rotjes, voetzoekers, ze
venklappers en ander vuurwerk af en
er ontbrandden enkele rookbommen.
Daden van vernielzucht bleven uit en
zelfs het traditionele verslepen van
karren, kisten en autowrakken bleef be
neden verwachting.
Dit is ongetwijfeld mede het gevolg
geweest van de preventieve maatrege
len, die door de politie waren getroffen.
Het politiepersoneel had geen verlof
gekregen, zodat voortdurend 10 man
beschikbaar was. Minstens zes hunner
hielden zich op temidden van het pu
bliek op de Stenenplaats en omgeving.
Van de Landrover werd geen gebruik
gemaakt. Bij eerdere jaarwisselingen
had het verschijnen van dit voertuig
geen gunstig effekt op de stemming
van de jongeren.
De speciaal voor deze gelegenheid
georganiseerde nachtvoorstelling in het
City-theater werd, tegen verwachting
van velen, een succes. De zaal zat niet
stampvol, maar 111 jongelui wilden de
avonturen van de Kozakken-held Taras
Bulba toch niet missen. Dat deze grote
groep van de straat bleef, betekende
dat het handhaven van de orde daar
aanzienlijk werd vereenvoudigd.
FEUILLETON
door
Gerrit Franssen
23. In de kamer kwam de domper over
de vreugde. Overvest keek eens naar
zijn zoon, die in zijn uniform veel man
nelijker leek. „Waarom heb je een auto
gekocht? Was dat nodig?"
Jaap maakte z'n tuniek los en ging
zitten. „Ik kon 'm goedkoop krijgen, dus
deed ik het".
„Wat kost-ie dan?"
„Dat doet er niet toe. Ik had er het
geld voor, dus
„Maar hoe kom je aan zoveel geld?
Waarom weten wij daar niets van?"
Jaap haalde zijn schouders op. „Heb
ik toch zeker eerlijk verdiend? En ik
gooi het niet over de balk. Ik had al
lang zin in een wagen, maar ik wachtte
mijn kans af. Die kwam van de week".
„Autorijden is duur", oreerde Over
vest verder, „daar heb je misschien
geen weet van. Hoe wil je de benzine
en de belasting en het onderhoud beta
len? Zeker van je soldij?"
„Maakt u zich daar alsublieft geen
zorgen over. Een beetje verstand van
motoren heb ik zelf wel. En als het me
begint te vervelen, kan ik hem altijd
nog verkopen".
Hennie maakte intussen in de keuken
wat eten voor hem klaar. Na een half
uur schoof de jongen 'het bord opzij.
„Dat smaakte weer eens ouderwets
lekker", zei hij waarderend. Gelijk
kwam hij overeind en knoopte zijn uni
form weer dicht.
„Ga je weg?"
Hij knikte. „Even de stad in. M'n
vrienden de wagen laten zien. Ik blijf
niet zo lang weg".
„Je gaat toch niet naar die. naar
dat meisje van Van Vliet?" Vaders
stem klonk dreigend.
Jaap schudde lachend het hoofd. „Die
zie ik elke avond. Ze spelen ginds veer
tien dagen in Ede. Elke avond, als ik
vrij ben, ga ik er heen. Het is er wat
leuk".
„We hadden afgesproken.begon
Overvest, doch zijn zoon viel hem in
de rede: „We hebben niets afgesproken
samen, vader. U hebt alleen maar iets
verboden. Het spijt me, dat ik dit ver
bod overtreedt, maar Geraldien en ik
kunnen heel goed met elkaar overweg.
U kent haar niet, anders oordeelde U
wel anders. In m'n vrije tijd leer ik
drummen. Na m'n diensttijd kom ik ook
in het bandje. Verdien ik meer dn een
week als in dienst in een heel jaar". En
gelijk verliet hij de 'kamer.
Het was Tonia, die in een luide lach
uitbarstte. „Die Jaap. Haast niet te ge
loven, dat hij anderhalf jaar geleden
nog een schooljongen was. En nu? Nou,
die militaire dienst is waarschijnlijk
nog ergens goed voor. Hij is tenminste
een kerel geworden, die zich niet meer
op z'n kop laat zitten".
Overvest schudde in opperste verba
zing zijn hoofd. „Moeten we ons dit
allemaal maar laten welgevallen?"
vroeg hij aan zijn vrouw.
Hettie Overvest was er eveneens ver
legen mee. „Wat wil je, lieve, eens
worden de kinderen groot en gaan ze
hun eigen wegen".
„Een goeie drummer is volgens mij
te verkiezen boven een slechte kantoor
bediende", merkte Tonia droog op.
Hennie maakte zich er niet druk
over. Ze ruimde het bord en de scha
len op en bracht ze naar de keuken.
Maar nog eens afwasisen doe ik niet,
dacht ze. Ik heb geen tijd meer. Aan de
overkant wacht Gert, dat is belang
rijker.
Een kwartier later was ze aan de
overkant en liet ze zich omarmen en
kussen door Gert Velderenbos. Hij is
lief, wist ze voor de zoveelste maal. Ik
vind hem vooral lief omdat hij zelfs
dan zo beheerst is.
Maar ze vroeg, toen hij haar mee
nam naar de garage: „Wat nu, moet je
ergens heen?"
De jongen schudde zijn hoofd. „Nee,
maar ik heb een plannetje. Daarover
wil ik met je praten. Dat gaat wel zo
rustig in de wagen, dacht ik".
„O, ik vind het best".
„Wil je ergens heen? Heb je bepaalde
wensen?"
Ze stapte in, terwijl hij het portier
achter haar sloot. Toen hij bij haar zat,
antwoordde ze: „Rij maar ergens heen.
Hindert niet welke kant uit"
Een eindje buiten de stad matigde
hij vaart. „Luister eens, Hennie, nu ben
ik ernstig. En wat dk ga zeggen, heb ik
goed overdacht. Beschouw het dus niet
als een bevlieging. Je weet, dat ik vol
gende week vrijdag jarig ben Daar ma
ken we een leuk feestje van. Er komen
wat oude kennissen van me uit Gouda
en wat nieuwe uit de stad. Voorname
lijk jongelui onder elkaar. Als je
wilt, mag je je broer en je zus uitnodi
gen. Ik zal het erg op prijs stellen.
Vooral je zus lijkt me een verstandig
ding voor haar leeftijd. Goed, dat is dat.
Maar nu het plannetje. Ik heb er na
tuurlijk nog met niemand over gespro
ken, want jij moet het 't eerst weten.
Ga je ermee akkoord, dan.Laat ik
niet vooruitlopen. Luister goed, Hennie,
ik zei al: ik ben ernstig. Ik houd van
je. Ik 'houd erg veel van je. En ik weet
ook, dat jij me wel mag. Misschien is
het bij jou anders. Je bent niet zo en
thousiast, maar zo is je aard, dat heb
ik al gemerkt. Je bent een rustig
vrouwtje, juist dat trekt me zo in je.
Laat ik 'het zo zeggen; je bent een deel
van mijn leven geworden. We kennen
elkaar nu enige tijd. Vind je het goed,
lieveling, dat we vader en moeder toe
stemming vragen ons te verloven op
mijn verjaardag?" -
Uit de veelheid van woorden had ze
al begrepen, dat hij iets dergelijks zou
voorstellen. Toch moest ze het nu even
verwerken. Want een verloving was
een hele stap. Dat betekende, dat je het
in zoverre al met elkaar eens was, dat
je als het ware een voorlopige band met
elkaar aanging. Op kantoor had een
collega eens gezegd: Een verloving is
een half huwelijk. Dan hoor je al hele
maal bij elkaar, alleen.je woont en
slaapt nog niet bij elkaar. Ze 'had er
toen nauwelijks bij stilgestaan. De de
finitie was wat cru, gênant. Dit kwam
haar weer in de gedachten. Als je ja
zeg en we verloven ons volgende week
vrijdag, dan is het met Gert en mij ook
zover. Dan horen we al helemaal bij
elkaar, op dat éne na. Gaan we plannen
maken.nee.verder uitwerken
voor ons komende huwelijk. Meubelen
een huis.O ja, natuurlijk, een
huis.
Hij keek haar van terzijde aan. Ze
onderkende de teleurstelling in zijn
stem, toen hij vervolgde: „Je voelt er
zeker niets voor, he? Ik loop zeker weer
te hard van stapel. Neem het me alsje
blieft dan niet kwalijk, lieveling, maar
je moest, eens kunnen beseffen, hoeveel
ik van je houd. Echt waar, Henneke, ik
ben dol op je. Hoe kan ik je dat nu
uitleggen?"
Ze schoof wat dichter naar hem toe,
haar hoofd tegen zijn schouders leg
gend. „Ik begrijp je best, lievelmg, je
hoeft het me niet uit te leggen. Ik heb
heus wel gemerkt, dat je van me houdt.
Stop eens ergens, dan kunnen we het
rustiger bepraten".
Hij liet de wagen uitlopen tot hij een
geschikte plek vond om de wagen neer
te zetten. Daarna draaide hij het kon-
taktsleuteltje om. De motor viel stil. Ze
voelde zijn arm om zich heen en hief
haar gezicht omhoog, zodat hij haar
kon kussen. Ditmaal kuste hij haar on
stuimiger als anders en ze hoorde hem
fluisteren: „Mijn Henneke, mijn lieve
ling, als jij bij me bent, ben ik alleen
maar gelukkig
Het meisje legde haar armen om zijn
hals en trok hem nog eens naar zich
toe, waarna ze haar lippen op de zijne
drukte. „Ik weet het, lieve jongen, ik
weet het werkelijk wel. En ik houd ook
van je, hoor je het goed? Jouw Henne-
Ike houd ook van jou. Misschien niet zo
uitbundig, maar m'n aard is nu een
maal anders. Je zult me dus moeten ne
men, zoals ik ben".
(Wordt vervolgd)
124. Intussen zullen we toch even moe
ten terugkeren naar Kid Sucker, die
nog steeds onopgemerkt met zijn ge
stolen bakkerskar door de vaderlandse
dreven peddelde. Langzaam maar zeker
naderde hij het ambassadegebouw van
Dollarmemë, doch daar trad hem toen
een grimmige korporaal van de MP
Militaire Politie) in de weg.
„Halt!" riep de MP. „Bakkers mogen
hier zomaar niet naar binnen! Je kunt
wel tijdbommen in die bakkerskar van
je hebben!"
„Punt één ik ben geen bakker", ant
woordde Kid Sucker. „Ik ben de ge
heime agent Kid Sudker. Punt twee, ik
heb geen tijdbommen in mijn kar, maar
iets veel belangrijkers. De gehele be
zetting van de Barroesjaanse ambas
sade. Kijk maar! Hou joe lai'k zet!"
Nu was dat laatste wel een tikje
overdreven, maar de MP liet zich toch
een verbijsterd „Wot ze heek!!" uit de
mond rollen, toen Sucker de klep van
de bakfiets opende. Want in plaats van
goed doorbakken wittebroden kwamen
daar de pootwachter, Wladimir Kotsof
en W. I. Omskomsk te voorschijn.
„Kijk nou 'es!" grinnikte Kid Sucker.
„Ze hebben zeker honger gekregen, die
schatjes! Ze doen zich warempel tegoed
aan een krentebol!"
„Een fijn span voor de bokkewagen",
gromde de MP. „Wat moet ik met ze?"
„Goed opbergen", antwoordde Kid
Sucker. „Intussen zal ik William D.
Buckshooter precies gaan uitleggen wat
er vandaag allemaal met me gebeurd
is".
„Kom dan maar mee, jongens", zei
de MP. „Een lekker celletje kan er best
op overschieten.
Even later zaten de drie Barroesja-
nen al opgesloten en ze keken eikaar
zuinigjes aan. „Ik ben benieuwd wat ze
met ons gaan doen, kameraden", zei W.
I. Omskomsk. „Als ze hetzelfde doen
wat wij altijd doen.berg je dan
maar op.
In een speciale etalage tonen wij u:
Ook voor u is er zeker iets bij
va.
va.
Geldig tot en met dinsdag 9 januari
S('SK*a ir**v
Voor kenners
een waardevolle
investering in
stijl en techniek
Geniet van de uitnemende
geluidskwaliteiten en
vormgeving van een
B O radio.
COPYRIGHT STUDIO A VAN
