Melkvee en mestvee
het statussymbool
Bronchi Betten
BRIGADIER PIET EN DE SPORTCOMPUTER
TlynAandt'J
LANDBOUW en
'M
tweede blad
TEXELSE COUKANT
viiuu/io a rtiiUJiRi isuu
rubriek voor
Onilfp
C. »art
In de pas gehouden algemene verga
dering van de Vereniging voor Bedrijfs
voorlichting kwam o.m. ook de kwestie
melkvee-mest vee even aan de orde. Er
zijn twee redenen om aan deze kwestie
aandacht te geven.
In de eerste plaats is er het feit, dat
een aantal bedrijven wel van de gebon
denheid van de melkveehouderij af wil.
Vooral als er naast melkveehouderij an
dere bedrijfstakken zijn, is dit wel te
begrijpen.
Als tweede willen we noemen het
feit, dat de rentabiliteit van de melk
veehouderij op dit moment alleszins
redelijk is, maar dat er ernstig rekening
moet werden gehouden met het feit,
dat het verschil tussen opbrengstprijs
en kostprijs in de toekomst kleiner zal
worden. In de Tweede Kamer is kort
geleden het geluid weer gehoord, dat
cr aanleiding is om de melkstroom iets
af te remmen ten gunste van de vlces-
preduktie.
Niet aantrekkelijk
In de juist genoemde vergadering
heb ik opgemerkt, dat deze wijziging
op het moment financieel zeker niet
aantrekkelijk is. Zoals de zaken de
laatste jaren liggen, is er met de melke-
rij beslist meer te verdienen dan met
de vleesproduktie. Vooral als we uit
gaan van de bedrijfsgrootte, zoals die
gemiddeld op Texel is. De baten van de
mesterij per ha. grasland zijn te laag
om bij een bedrijfsgrootte van rond 15
ha. grasland een redelijk inkomen te
halen.
Bovendien is er oo>k dit. Als we spre
ken over uitbreiding van het aantal
melkkoeien wordt altijd het bezwaar
genoemd van de stalruimte. Die is in 't
algemeen niet berekend op het houden
van een groter aantal melkkoeien. En
bouwen is duur! Dit bezwaar geldt bij
leen omzwaai van melkveehouderij naar
mesterij nog meer. We moeten er nl. op
rekenen, dat om tot een zelfde inkomen
te komen het aantal stuks vee bij de
vleesproduktie zeker drie of vier keer
zo groot moet zijn als bij melkvee
houderij. En nu liggen de eisen voor
een stal, waarin mestvee wordt gehou
den mogelijk iets lager, maar het staat
toch wel vast, dat de huisvesting van
drieof vier stuks mestvee meer kost
dan van 1 melkkoe met aanhang van
jongvee.
Een reactie
Naar aanleiding van de discussie op
de algemene vergadering kregen we
een Texelse veehouder bij ons, die over
de veemesterij niet zo ontevreden was
Hij vertelde hij, dat hij al een aantal
jaren uitsluitend mestvee en een klein
aantal schapen houdt. Niet ieder jaar
was even goed, maar in het jaar 1966
had hij van een oppervlakte van 19 ha.
grasland een afzet van ƒ44.000,ge
had. Na aftrek van voerkosten (aange
kocht voer en eigen graan) bleef een
bedrag van ƒ38.000,over. We heb
ben hier dus het saldo van de opbrengst
min de voerkosten. Per bunder gere
kend kwam het hier dus op ƒ2000,
per ha.
Kan dit nu niet uit?
Op het eerste gehoor lijkt dit zeker
niet ongunstig. En ik stel me voor, dat
er heel wat veehouders zijn, die reage
ren met: ,,Dat is toch een mooi bedrag
per ha".
We moeten dit echter bekijken ten
opzichte van de opbrengsten, die wor
den verkregen bij de melkveehouderij.
Wat is in dat geval het saldo van de
bruto-opbrengst min de voerkosten?
We nemen daarvoor de gegevens, die
voorkomen op het stencil, dat toegezon
den werd aan de leden van de Bedrijfs
vereniging, waarop de uitkomsten van
19 Texelse bedrijven zijn vermeld.
Neem ik één van de beste bedrijven,
dan blijkt, dat per ha. grasland het sal
do opbrengst min voerkosten bij plm. 1
melkkoe en 5 schapen per ha. plm.
2800,te zijn. Dat ligt dus plm.
ƒ800,hoger. Er zijn nog enkele be
drijven, die in de buurt van 2.500,
per ha. liggen.
Er zijn echter ook bedrijven, waar
met een combinatie van melkkoeien en
schapen het saldo per ha. grasland nog
nog aan ƒ1000,per ha. komt. Bekij
ken we deze 19 bedrijven, dan moeten
we concluderen, dat de vleesproduktie
bij uitkomsten, zoals die hiervoor wer
den genoemd, zeker niet ongunstig zijn.
De betreffende veehouder wilde ech
ter wel verklaren, dat 1966 voor hem
een buitengewoon gunstig jaar was.
Er is alle reden voor om de kwestie
melkvee^mestvee in de toekomst nog
eens nauwkeuriger te onderzoeken..
Br'e.tn bult.» »«f .M.cwrMjU-ld do rod.kil.
GOEDE VOORLICHTING?
Het is ons opgevallen, dat in de ru
briek landbouw en veeteelt steeds
maar weer wordt geadviseerd om de
rundveestapel uit te breiden met meer
melkvee. Het zal de voorlichting toch
zeker wel bekend zijn, dat in de E.E.G.
een belangrijk overschot aan zuivel-
produkten is, dat men niet kwijt kan.
Zou het niet beter zijn, dat de vee
houders zich meer toeleggen op de teelt
van slachtilammeren? Men moet dan in
februari al jonge lammeren hebben.
Men moet natuurlijk wel wat investe
ren, omdat het produkt in schuren moet
worden gehouden. Maar dat komt er
met de jaren wel uit. Men kan ook
omschakelen op de weiderij van het
rundvee, wat de laatste jaren zeer ren
dabel is.
In een vorig verslag heeft u het ge
had over Amerika, hoe men daar de
bedrijven exploiteert. U schreef: eer
men dat hier op de bedrijven zal toe
passen, u wel geen voorlichter meer
zou zijn. U wilt Amerika toch zeker
niet met Nederland vergelijken? Ame
rika heeft op landbouwgebied onbe
perkte mogelijkheden. Wij in Nederland
hebben op landbouwgebied zeer be
perkte mogelijkheden. Deze beperking
wordt nog groter, daar Duitse boeren
hier honderden ha. grond kopen, om er
Duitse bedrijven op de stichten. Alleen
wanneer men in de bedrijven Coöpera
tief gaat werken, is er nog wel een
mogelijkheid om het hoofd boven water
te houden. Alleen heel grote, kapitaal
krachtige bedrijven kunnen in de toe
komst nog zelfstandig staande blijven.
Dat men door Coöperatief te zijn, zijn
zelfstandigheid verliest, is een fabel.
S. Keijser Rzn., Den Burg
BRANDMELDING
Bij brand altijd bellen (02220) 2066.
Dit geldt voor alle donpen, zowel over
dag als 's nachts.
SCHIETPROEVEN MET GESCHUT
ZUIDOOST VAN VLIELAND
Ligging batterij 53°15,r N-4°56,7'
O. (beoosten kp. no. 40). Er zal worden
geschoten in de week van 12 t/m 16
februan 1968. De onveilige sector wordt
begrensd door de richtingen 065° en
120° gerekend vanuit de batterij, over
een afstand tot 15.000 m.
(Ned. krtn. 1454, 1456).
HOOFDPIJN POEDERS
KIESPIJN POEDERS
HOEST poeders werken
GRIEP poeders verrassend
Donderdag 15 februari:
„VROUW VAN ZAND" IN HET
CITY-THEATER
Donderdagavond 15 februari wordt
in het City-theater in het kader van de
Kunstkringserie 1968 een film vertoond
genaamd „Soena no onna" (Vrouw van
Zand).
Deze uit 1963 stammende Japanse
speelfilm van de regisseur Hiroshi
Teshihagara komt in het kort op het
navolgende neer:
Een man wordt gedwongen tot leven
en werk in een diepe zandkuil, waar
een jonge weduwe woont, wier enige
taak bestaat uit zandruimen ten bate
van de gemeenschap. Alle ontsnap
pingspogingen van de man mislukken
en wanneer hij dan eindelijk na
maanden toch de kans krijgt, besluit
hij te blijven.
Teshihagara begint zijn film met het
geluid van het menselijk rumoer, over
dekt met het beeld van officiële mens
registratie om te eindigen bij één van
de slotbeelden; de heldere reflectie van
een mensengezicht in water. Maar ten
slotte haalt de regisseur een enkele
man uit de anonimiteit, waarin hij hem
terugdrukt; de film eindigt met één
van de officiële verklaringen, die de
man in het begin overslaat, het bewijs
van vermissing. En op die tocht zien we
hem geen westers-geöriënteerde loute
ring doormaken, culminerend in een
soort wedergeboorte, maar hij wordt
van de onderwijzer met aspiraties als
entomoloog een ex-onderwijzer met
aspiraties als waterbouwkundige.
De man heeft niets geleerd, hij is niet
wijzer, niet beter, niet anders gewor
den; zijn zwerftocht door de duinen
het begin of zijn knielen bij de wa
terput in de zandkuil het einde
het is een allegorie van de werkelijk
heid, die niet tot symbolen, formules en
wetten is terug te brengen. Teshihagara
heeft een film gecreeerd, waaraan wij
westerlingen naast de zaken die
het eerst en wellicht het heftigst tref
fen zoals de mise en scène, de spelbe-
handeling, de overrompelende erotische
kracht, vooral moeten letten op de Ja
panner, op de man van het detail, de
man die het voor de hand liggende niet
uitspreekt. Soena no onna is met geen
enkele westerse film te vergelijken. Hij
is dramatisch de meest vage en qua
sfeer de meest suggestieve film die
sinds lange tijd is vertoond.
Wij moeten er naar leren kijken.
Want Oost is Oost en West is West. De
ontmoeting ligt in de bereidheid tot
begrip, tot openheid.
Leden van de Kunstkring hebben op
vertoon van hun aansluitingsbewijs
recht op reduktie van ƒ0,50 per per
soon. Voor verdere belangstellenden
geldt de normale prijs per rang.
NIEUWE AANWINSTEN VAN DE
OPENBARE BIBLIOTHEEK
Remans
J. Benzoni Di Conza, Catherina, zo be
geerd, Dl. 2; J. Bernlef, De schaduw
van een vlek; J. Bingham, Mijn naam is
Michael Sibley; H. Böll, Het dal der
dreunende hoeven; idem, Einde van een
dienstreis, idem, Weg van de troep;
W. Borchert, De treurige geraniums; W.
Brakman, Die ene mens; L. Bubenik, De
hemel begint boven Europa; M. Bula-
tovic, Verhalen uit Montenegro; A.
Christie, Agatha Christie vijfling; Ch.
Ko—trfrowk in tab)»tyarin, asct
Clift en G. Johnston, Vissers van
Kalymnos; W. Collins, De maansteen;
A. Coolen, De ontmoeting; I. Drewitz,
De schok; J. van Erk, Groen in de
kruin; M. Ferguson, Het bloed en de
haaien; R. Austin Freeman, Dokter
Thorndyke en de patiënt; C. B. Gilford,
Het laatste woord; N. Ginzbung, De
stemmen van de avond; N. W. Gogol,
Dagboek van een gek; R. Gronon, De
ramkomng; F. Habeck, Frangois Villon;
H. Heyermans, Wat niet kon; J. P.
Marie Grubbe; H. Jaeger, Opstand der
verdoemden; A. van Kampen, Géén vi
sum voor Eden; A. van der Lugt, De
zee roept; T. Marugg, In de straten van
Tepalka; V. Meri, De kuil; N von
Michalewsky, Duel op Sicilië; H. de
Montherlant, Chaos en nacht; P. Moyes,
Misdaad in de modewereld; Th. Mün-
ster, Avontuur op Sardinië', V. Nabo
kov, Het oog; B. Nijenhuis, Tok tok tok,
alweer geen ei; D. Pope, Luitenant
Ramage; M. Revis, Knopen in het
koord; L. Rosten, Kapitein Newman;
W. Schnurre, Vriendschap met Adam;
M. Servin, Een vreemde kerkganger;
I B. Singer, De duizendkunstenaar van
Lüblin; idem. De Spinoza van War
schau; Aleichem Sjolem, Tewje, in bo
ter en kaas; J. Steinbeck, Het onrecht
van de sterkste; M. Stewart, Avontuur
in Karinthië; L. Timmermans, Sabine
Mardagas; M. Vallejo, Dag der vergel
ding; G. Th. Verharen, Het slaghek; T.
Vervoort, Moord onder astrologen; T.
de Vries, Ziet, een mens; A. A. van der
Werf, Terzijde; L. Wibberley, Voor
vrijheid, gelijkheid en wat de ipot
schaft.
Romans in vreemde talen, speciaal
voor het middebaar onderwijs.
H. de Balzac, Le père Goriot; W. Ber-
gengrün, Die drei Falken; Idem, Das
Tempelchen; Ch. Brönte, Jane Eyre;
A. Camus, La peste; A. Christie, Ten
little niggers; Cuey-na-Gael, An Irish
man's difficulties with the Dutch
language; P. Daninos, Les carnets du
major W. Marmaduke Thompson; A.
Daudet, Contes pour les jeunes; Ch.
Dickens, A Christmas carol; F. Dürren-
matt, Der Richter und sein Henker; G.
Duhamel, Les jumeaux de Vallangou-
jard; A. Dumas, La tulipe noire; H.
Fallada, Damals bei uns daheim; P.
Gallico, Coronation; A. Gide, Isabelle;
idem, La symphonie pastorale; W.
Golding, Lord of the flies; R. Hahner,
La Légenda de Roland; W. Hauff, Die
Geschichte von Kalif Storch; G. Haupt-
mann, Bahnwarter Thiel; E. Heming
way, The old man and the sea; H. van
Kleist, Michael Kohlhaas; J. M.
Leprince de Beaumont, La belle et la
béte; F. Mauria, Le dróle; A. Paton,
Cry, the beloved country; A. de Saint-
Exupéry, Le petit prince; idem, Vol de
nuit; J. P. Sartre, Les jeux sont faits;
I. Scholl, Die weisse Rose; G. Simenon,
L'homme de la Tour Eiffel; Idem, La
pipe de Maigret; J. Steinbeck, Of mice
and man; Idem, The pearl; H. Troyat,
La neige en deuil; Vercors, Le silence
de la mer; H. G. Wells, The invisible
nssssns
Vrijdag 9 februari
Den Burg, Zaaltje bij Doopsgez. kerk Den
B ïrg. Gemeenteavond. Spreker Kap Boller
man over „Het pastoraal concilie", aanvang
Zaterdag 10 februari
Eierland, „De Kievit", schooltoncelvoorstelling
Midden-Eierland, met het stuk „In de Ver
gulde Os", een klucht van Joh. Blaaser, aan
vang 8 uur.
Den Burg, Burg. Dc Koning-hal, Uitvoering
Kon. Texels Fanfarekorps.
Woensdag 14 februari
Den Burg, De Lindcboom-Texel, 2 uur, Te-
lcrsvcrgadering van de N.A.K.
Den Burg, Bibliotheek, van 4 tot half 5 een
voorleeshalfuur in de biblotheek voor dc kin
deren uit dc le en 2e klassen der lagere
scholen.
Donderdag 15 februari
Den Burg, City-Theater, Kunstkringseric 1968.
Vertoning van de Japanse speelfilm „Soena
no onna". Aanvang 8 uur. Toegang voor
iedereen. Kunstkringleden reduktie. Abonne
menten voor de Kunstkring aan de kassa te
verkrijgen.
Den Burg, Hotel De Graaf, Postzegelruil-
bcurs, 20.00 uur.
Vrijdag 16 februari
Den Burg, Burg. De Koning-hal. kwartet
van Harry Sevcnstem voor de scholen. Dc
voorstelling van 3 uur is ook toegankelijk voor
belangstellenden.
Zaterdag 17 februari
Den Burg, Gemaskerd bal, georganiseerd door
S.V.T.
Rectificatie
Dc vermelde bijeenkomsten, in dc maand-
agenda, op zaterdag 16 maart a.s. van de
Plattelandsvrouwen afd. Dc Cocksdorp-Eier-
land in hotel De Kievit, en van de Herv. Man-
nenverengiing Oostcrcnd in de kerkekamer
worden gehouden op dinsdag 19 maart.
---r-
132. Aangezien de conversatie tussen
smidje Verholen en de onversaagde
G D.-^mannen op nog al luide toon ge
voerd werd, had Eelco Eelkema alles
kunnen horen. Grinnikend keek hij de
verslagen hoge officieren na en hij
mompelde: „Nou nou, dat bennen flinke
kerels, hoor! Grote mond'n trekk'n, dét
kenn'n ze! Maar als het op daad'n an-
komt, dan benn'n ze nerg'ns! Moe'j ze
zien renn'n. Het liekt wel of de baar
lijke duuv'l ze in eig'n persoon op de
hiel'n zit! Afijn.... één ding is wel
duudelijk. Dat hele gedoe hangt na
tuurlijk saam'n met de sportcomputer
van dr. Yokito. Ik zal de smid nou toch
nog maar 'es voor het laatst gaan waar
schuwen, dat het uut mot weez'n. Die
drukte kenn'n we hier in het dorp echt
niet hebb'n. Vreemde boev'n, beroeps-
voetballer, buut'nlandse geheime agen-
t'nalles loopt hier maar door me-
kander heen alsof het hier een kermis
is. Ze graav'n tunnels en zett'n telle-
foontentjes op.ze vermomm'n zich
als boekverkoperskortom ze doen
waar ze zin in hebb'n. Noudan zal
Eelco ze toch 'es eev'n laat'n zien wie
hier de baas is.
Met stramme tred liep de plichtsge
trouwe veldwachter op de achterdeur
van smidje Verholen's woning af en
even later was hij binnen. En wat er
toen gebeurde
FEUILLETON
door
Gerrit Franssen
33. Bovendien had ze dan geld voor
zichzelf door in de winkel te helpen.
Daar stond echter tegenover, dat er een
baby kon komen. Natuurlijk wilde ze
later kinderen. Ze had het gemeend,
toen ze verkondigde, dat ze een groot
gezin wilde. Dat leek haar altijd ideaal.
Kijk maar bij Bettie Nat thuis: dertien
kinderen en altijd was het er leuk, ge
zellig. Nimmer herrie, de kinderen
voedden elkander op. In huize Nat
heerste een volslagen harmonie. Zo'n
gezin leek haar het hoogste ideaal voor
een moeder. Mevrouw Nat was immers
altijd vrolijk en opgewekt en de oudere
kinderen hielpen haar bij alles.
Hij trok haar hoofd dicht naar zich
toe. „Ik zal altijd erg lief voor je zijn,
darling en je nooit lastig vallen, als je
niet wilt. Je kent me toch lang genoeg?
Geloof me, dat ik m'n woord zal hou
den, Heb je ooit over me te klagen ge
had? Ik wil alleen maar ons geluk, dai
van jou en mij samen. Zal ikzal ik
het vanavond eens met vader en moe
der bepraten?"
Ze liet zich kussen. Opnieuw wist ze;
Ik weet zeker, dat ik erg gelukkig zal
zijn met Erik. Dat ben ik nu al. Er is
zo weinig op tegen om niet toe te stem
men. Maar ik neem geen besluit. Ten
minste nu nog niet. Dit had ik hele
maal niet verwacht. Ik wil het zelf
kalm overwegen. En.er met Hennie
over praten. Die is een stuk ouder dan
ik. Haar advies is belangrijk. Ze is zelf
verliefd. Ze zal me het beste kunnen
begrijpen.
Resoluut maakte ze zich los uit zijn
omhelzing. „Ik zeg geen ja en ik zeg
geen nee", besloot ze op besliste toon.
„We hoeven helemaal geen haast te
maken. Ik zal er rustig over nadenken.
Daarom kunnen we evengoed wel met
elkaar genieten van onze vakantie!"
„Hoe lang moet je er over naden
ken?"
Ze duwde hem opnieuw weg, omdat
hij haar wilde omarmen. „Geen tijds
limiet. Een huwelijk is een grote stap,
jongen. Denk daar ook eens serieus
over ria. Dan moet je voor een vrouw
zorgen en dat kun je nog niet eens. Hoe
je het ook bekijkt, het is onnatuurlijk.
Een man moet zelf in staat zijn op ge
zonde financiële basis een gezin te
stichten. Mij lijkt het verstandiger tot
zolang te wachten. Dat neemt niet weg,
dat ik het aan alle kanten zal bekijken.
Ben je nu tevreden?"
„Voorlopig", antwoordde hij lachende
„En ik ben blij, dat ik zo'n serieus
vrouwtje krijg. Dat is een hele gerust
stelling. Wat niet wegneemt, dat ik er
vanavond toch wel voorzichtig over ga
praten".
HOOFDSTUK 22
Onweerswolken
De debacle in huize Overvest kwam
hard en onverwacht. Maar in die laat
ste helft van juli had nog niemand enig
idee van het onheil, dat boven aller
hoofd hing. Integendeel. De familie
Velderenbos vertrok voor drie weken
naar Italië, waarbij Hennie natuurlijk
van de partij was, zodat het in het
huisje aan de Larixlaan wat stiller
werd, hoewel Hennie nooit een drukte
maker genoemd kon worden. Het was
eigenlijk voor het eerst, dat een der
kinderen voor zo'n lange vakantie weg
bleef. Voor die tijd was er nooit vol
doende geld om gezamenlijk ergens in
pension te gaan. Het heette dan, dat
zoiets niet ging, zolang de tweelingen
nog zo jong waren. Dus bleef het bij
•enkele daguitjes, individueel of in ge
zinsverband en zelfs dan waren de uit
gaven niet buitensporig.
Het plan van Erik Wesselo om met
Tonia veertien dagen in het buitenland
te gaan kamperen, stuitte aanvankelijk
op grote tegenstand. Het begon met:
Geen denken aannauwelijks acht
tien jaarwat die jongelui tegen
woordig verzinnen.... helemaal geen
fatsoen meer.zoiets doe je toch niet
En zo voort. Gevolgen: een boze
'Tonia, die zich opsloot in haar kamer
en zelfs weigerde naar beneden te ko
men om te eten.
Banketbakker Wesselo moest er zich
mee bemoeien Die vond, dat centen
teller Overvest het veel te zwaar op
nam. Zodat hij op een broeihete avond
naar de Larixlaan reed en een onder
houd had met vader en moeder Over
vest. Of ze zo weinig vertrouwen had
den in hun dochter? Een keurige meid!
Wesselo vond geen woorden genoeg om
•de loftrompet te steken over Ton, zoals
hij haar noemde. En als de jongelui
verkeerd wilden, dan waren er iedere
dag en iedere avond in de vakantie dui
zend en één gelegenheden en mogelijk
heden. Zelf had hij maar één zoon en
die zou ook wel zijn fouten hebben.
Maar in dit opzicht vertrouwde hij
Erik. En hij vertrouwde Ton eveneens.
Kom, kom, op een zeker moment moest
je je kinderen wat meer vrijheid ge
ven, dat kweekte verantwoordelijk
heidsgevoel. Laten ze die veertien da
gen maar samen optrekken. De tent
was groot met twee gescheiden slaap
vertrekken. Jongelieden moest je laten
genieten, zolang ze nog jong waren. Als
ze eenmaal getrouwd zijn, komen de
zorgen spoedig genoeg. Een poosje on
bezorgd plezier mochten ze wel hebben.
Ton had haar best op school gedaan,
nietwaar? Ze was toch maar als num
mer één geëindigd. Zoiets moest je be
lonen. Hij kon natuurlijk evenmin als
de familie Overvest garanties geven,
wat niet wegnam, dat je op deze wijze
een beroep deed op beider ridderlijk
heid en wederzijdse eerbied voor el
kaar.
Tegen zoveel zwaar geschut kon
Overvest niet op en mevrouw Overvest
was tenslotte verzoend met de gedachte,
dat haar dochter veertien dagen met 'n
jongen in een tent ging slapen. Zelf zou
ze in haar verkeringstijd zoiets nooit
gedaan hebben. De tijden waren wel
veranderd.
Dus vertrokken Erik en Tonia op een
zonnige julimorgen toch uit de stad met
als voorlopige bestemming Luxemburg,
uitgeleide gedaan door de beide fami
lies. Waarna Wesselo Tonia's vader
amicaal op de schouders klopte en zei:
„Kom eens een avondje met je vrouw
buurten, Overvest. Er is nog iets te be
praten, wat de moeite waard is". Want
hij voelde wel wat voor het plannetje
van zijn zoon. Ze konden de hele bo
venverdieping krijgen en als Tonia in
de drukke uren een handje in de win
kel hielp, zou hij er wel voor zorgen,
dat het jonge gezin niets te kort kwam.
Zodoende zaten Hennie en Gert aan
de Golf van Napels te genieten van de
zon, hun jeugd en hun liefde, terwijl
Erik en Tonia ergens in Frankrijk
zwierven, toen Frits Overvest op een
avond niet om half zes thuiskwam. Dat
kon ook moeilijk, want hij was in de
loop van de middag gearresteerd en op
gesloten in het politiebureau. Een on
verwachte kascontrole had uitgemaakt,
dat er een deficit was van ruim vier
duizend gulden. Overvest was een te
slechte toneelspeler om niet bij het eer
ste verhoor door de mand te vallen. Hij
had een paar maal enkele bedragen
^geleend" met de bedoeling ze zo spoe
dig mogelijk terug te leggen, in ieder
geval voor de najaarscontrole. De tus
sentijdse controle bracht het kastekort
binnen een uur aan het licht. Tot grote
ontzetting van de meeste personeels
leden zagen ze de man, die nog maar
enkele maanden tevoren zijn zilveren
jubileum had gevierd en aan wie alle
mogelijke lof was toegezwaaid voor on
kreukbaarheid, plichtsbesef en nog een
tiental andere deugden, tussen twee
rechercheurs het bankgebouw verlaten.
Direkteur Slaterus maakte de moei
lijke gang naar de Larixlaan om de
vrouw van zijn boekhouder persoonlijk
in te lichten over de catastrofe. Op de
een of andere manier achtte hij dit te
behoren tot een van zijn vele plichten.
(Wordt vervolgd)
