Pastunem meisje TROUWEN KIN ALTIJD cafetaria „Topido" Starks woninginrichting lil PYROFLAM NOTARIS J. R. van Wjjland ELEMERT nr 8 (0 2220) 2014 en 3110 Kom passen hoe mooi en hoe licht 'n korselet afkleedt Maak 't mooi, Hou 't mooi GRAAF OPENING ContainercSien$t PUCH Vóór Pinksteren nog een nieuwe kamer GRAAF REINIGINGSDIENST Het kantoor van is verplaatst naar te DEN BURG-TEXEL Telefonisch bereikbaar onder de nummers een keurkous van Sambeek-Schrama een 4-kamerwoning REINIGINGSDIENST Fa ARKÉ LEEST VOORAL WINSTGEVENDE W00NWENK 2 dingen dorv. RIJWIELHANDEL ZEGEL onder nr (0 2220) 3054 UIT, goed voor U! Lunchroom de Oase Grof linnen instapje A. Mantje, schoenhandel Wij hebben een zeer grote sortering BEHANG voor ieder vertrek. In hout- en fantasie-, In snelbchang. In wandbekleding, zoals suwide, vocamural, riet, grasweefsel enz. Wij adviseren U graag. Komt U eens kijken verf- en behangcentrum Hogerstraat. De directeur van gemeentewerken deelt mede, dat de vuilnisophaaldienst van donderdag 23 mei a.s. (Hemelvaartsdag) zal worden uitgevoerd op woensdag 22 mei. Texel, 21 mei 1968. •LYCRA-elastomeer Korselet van duurzame elastomeer4, vormbehouden- de kanten cups met platte beugelnylon-satijnen voorpand met sterke rits. EXTRA figuurkorrektie door dubbel elastomeer op de juiste plaats. Voor japonnutcn 4U-48. Kleuren: wit, zwart. In vijf cupmaten 44,30 toxtlelhui^ at vanaf 7.48 kunt u hoogste eisen stellen aan uw nylons. Vasana's zijn er immers precies in uw maat, uw kleur en uw type Stenenplaats, Den Burg VERF en VERNIS, LAKKEN en MUURVERVEN, in allerlei soorten, voor allerlei doeleinden en in alle kleuren. Deskundig advies. Histor dealer verf- en behangcentrum - Den Burg Te huur gevraagd van 18 juni tot 15 augustus VERDIEPING of ZOMERHUISJE. Liefst binnen een straal van 6 km. rond Den Burg. Brieven naar F. Brinkhorst, Haverstraat Passage 39, Enschede. OP WOENSDAG 22 MEI A.S. OPENEN Wl| ONS aan de Kikkertstraat 23 in De Cocksdorp waar u vanaf Hemelvaartsdag een heerlijk KOPJE KOFFIE, PATAT, KROKETTEN, IJS enz. kunt gebruiken. Beleefd aanbevolen, I. van Dompselaar De directeur van gemeentewerken deelt mede, dat ten gerieve van de exploitanten van kampeer en huisjes terreinen, gedurende de periode van 1 juni t/m 31 augustus 1968 gelegenheid wordt ge geven op zaterdag de container te laten ledigen. Meldingen hiertoe dienen te geschieden vrijdags tevoren, uiterlijk tot 16.30 uur. Men dient er rekening mee te houden, dat de geldende tarieven in die gevallen met een toeslag van 50% zullen worden verhoogd. Texel, 20 mei 1968. R1 De directeur van gemeentewerken deelt mede, dat evenals vorige jaren, gedurende het zomer seizoen op vrijdag een extra vuilnisophaaldienst zal worden ingelegd. Gegadigden kunnen zich opgeven bij de chauf feur van de vuilniswagen, met wie tevens de kos ten, bij vooruitbetaling, dienen te worden verre kend. Deze bedragen ƒ7,per emmer voor het gehele seizoen. De extra dienst begint op 31 mei en zal duren t/m 30 augustus 1968. Texel. 20 mei 1968. Wij tonen, adviseren en leggen het tapijt dat uw vertrouwen volop waard is GRATIS. Woninginrichting - telefoon 2575 - Den Burg Het buffet Texelse Boot vraagt telefoon Den Burg 2960 Aan alle inwoners van EIERLAND die donderdag bij U bezorgd wordt. Oosterend, Tel. 02223-436 OF NOG EVEN DOORSPAREN VOOR EEN HIP BESCHILDERDE Als 't een Puch wordt, is het fijn om te weten dat je bij ons een Rolls-ach.ige reusachtige service krijgt. O ja, nog "ROLLS" OF MAAR eyen.<Je METEEN ZO'N Skynder-pnjzen. WEERGALOZE 3 versnellingen si.- KOPEN SKYRIDER PARKSTRAAT - DEN BURG Het nieuwe Amerikaanse vuurvaste glas met een echte levenslange garantie TELEFONISCH AANGESLOTEN G. van Heerwaarden, Jac. P. Thijsselaan 49, Den Burg Kom ook eens naar Den Hoorn Specialiteiten halve kip. loempia's, kroketten en diverse plaits. Prima kwaliteit Prettige bediening Scholen en verenigingen reduktie. Beleefd aanbevelend, J. VAN LENTEN Jr. Geopend woensdag 3 uur. Kan als pantoffel en als strandschoen, 3 kleuren ƒ6,95 Hogerstraat 16. „Hij heen zo een hele serie gete kend", vertelde Roosje, „dat was leuk. Vader heeft er allerlei voor moeten opzoeken, scheepsmodellen enzo". Els bekeek de advertentie. Ze kende dit soort tekeningen, ze kwamen er weer „in". Gemaakt met grote zin voor détail. Echt een plaatje voor de lief hebber om lang naar te kijken. Soms deed een tekening meer dan een foto. „Hij kan wel wat", zei ze goedkeu rend. „Ja, maar de laatste tijd niet meer", zei Roos.. „Heeft hij er geen zin meer in?" „Vader kan niet werken zo", zei het meisje mismoedig. „Hoe zo?" „Nou, zoals het thuis is". „Je bedoelt", zei Els voorzichtig, „zonder je moeder". „Dat vooral", knikte Roosje, „moeder nam altijd alles uit de weg. Ze viel hem nooit lastig. Weet u, als vader met iets bezig is, dan weet hij van geen hemel of aarde meer. Dan moet je hem nergens mee aan zijn hoofd komen, an ders is hij er uit". Ze glimlachte. „Hij werkt soms 's nachts door, als het hem te pakken heeft. Of hij komt niet eens eten. Dan keek moeder om de hoek en dan wist ze het wel. Ze was er nooit boos om, ze had altijd plezier, want als het dan klaar was, dan was ie een an der mens". Els knikte. FEUI LLETOh door Tom Lode wijk ,En nu hebben we een huishoudster", zei Roos en haar ogen werden hard, „het is al de derde. Ze houden het niet uit bij ons. Ze vinden het een huishou den van Jan Steen. Ze kunnen het niet hebben als Erica met verf zit te knoeien, zoals ze zeggen, of Sjoerd met klei". „Tja", zei Els, „een artistiek huis houdster, die moet je met een lan taarntje zoeken". „Deze", ging Roos verder, blij dat ze eens kon praten, „is van het hervor mende soort. Ik geloof dat ze met vader wil trouwen", ze zweeg even, maakte een minachtend geluid, „ze vindt hei wel interessant, een kunstenaar. Zo'n mens is het Ze heeft wat geld ook. Ze zou de zaak wel laten lópen, dan kon vader werken. Maar dan zou-ie er een beetje gekleder moeten uitzien, en met haar uitgaan, en haar meenemen in kunstenaarskringen, waar ze heel wat van denkt. Vader komt nooit in kun stenaarskringen. Hij heeft een paar vrienden. Hij is een gewone vakman, zegt hij. En op allerlei manieren weet ze hem het moeilijk te maken". „Hoe zo?" vroeg Els, haars ondanks geïnteresseerd. Ze wou wel eens weten hoe die dame dat aanlegde. „Nou, dan moet ze opeens weer weg, ze schijnt een reuze uitgebreide familie te hebben. Dan zitten we zonder, moe ten wij het met elkaar opknappen, nou u snapt wel wat daarvan terecht komt. Het mee9te komt op mij neer. En vader wordt zo somber. Hij zit soms uren te zwijgen, er komt geen werk uit z'n handen. U begrijpt, daar kan de molen ook niet van draaien. We gaan steeds dieper de put in zo". Het meisje zweeg en Els schrok van de troosteloze uit drukking op dat bleke gezichtje. Dit kind, zo jong, had nu al haar deel van de zorgen. Maar in ieder geval was ze hier in veilige haven. Bij mooi weer liet Els haar dikwijls boodschappen doen. „Ga maar lopen", zie ze, „buiten lucht is goed voor je". Maar de baas had de situatie al wel dóór. Hij schreef het als een echte Amerikaan, die liefhebbert in .psycho logie, toe aan een verdrongen moeder complex. Maar het was hém best. 't Was een lief kind trouwens, dat had zijn vrouw tegen hem gezegd, die eens 't kantoor was komen binnenlopen, toen Roosje daar was.. „Een darling", zei ze. Nee, Roos zat hier goed Zolang Els er was. En Els betrapte er zich op, dat ze in haar toekomstoverpeinzingen zich opeens afvroeg, wat er van Roosje moest worden als zij er eens niet meer was om een oogje op haar te houden? En nu was Roos ziek. Met haar impulsieve besluitvaardig heid stelde ze vast, dat ze morgen, za terdag, Roosje eens ging opzoeken, 's Kijken hoe het met haar was. Grote zak fruit meenemen. En wat chocolade voor de rest van de bloemenwinkel. Ze wou dat stel wel es zien. Die zaterdagmorgen stopte haar sportwagen voor een groot, enigszins vervallen herenhuis in een oude stads wijk, zo'n huis waar allang een kantoor van gemaakt moest zijn. De kozijnen en de deur mochten wel een verfje heb ben, maar de gordijnen voor de ramen waren schoon, zag ze met een huishou delijke blik. Tegen de muur leunde een vervallen kinderfietsje, de deur stond op een kier en er hing een touwtje uit de brievenbus. „Kom maar binnen met je knecht", dacht ze, maar ze greep toch maar de knop van de bel en luidde. Het weerklonk in een brede, lege gang, die ze zich kon voorstellen zonder dat ze hem zag. Ze wachtte geduldig en keek de straat af, tot ze zich opeens bewust was dat er iemand in de deuropening stond. Hij behoefde zich niet voor te stellen, ze wist meteen wie hij was. Een lange man, met een gezicht dat veel mensen lelijk zouden genoemd hebben, met diepe rimpels in het voorhoofd, een warrige haardos en een begin van een baard dat alleen ontstaan kon zijn doordat hij zich enkele dagen niet ge schoren had. Hij droeg een trui met verfvlekken, een al evenzeer gevlekte linnen broek en een paar afgetraDte pantoffels. En hij zag haar aan als wil de hij zeggen. „Wat zullen we nu heb ben.... er kan nog méér bij". „Dag meneer", zei Els kordaat, „ik ben juffrouw De Jong, ik kwam eens zien hoe Roosje het maakt". De sombere grijze ogen schenen van kleur te veranderen. Zijn gezicht kwam tot leven, en het leek een andere man, die voor haar stond. „Zo", zei hij, bent u dat. Kom d'r in. Dat zal ze leuk vinden. Tuiten uw oren nooit eens?" „Van wat?" „Zo vaak als ze over u praat". „Tuiten uw oren nooit eens?" vroeg ze terug. „Waarvan?" „Zo vaak als ze over u praat". Hij lachte weer. Grappig zoals dl gezicht dan veranderde. Het ene oge! blik was het loodgrijs meer onder ee zwarte hemel, somber en naargeestig en dan opeens brak de zon door, tink de het licht op het water. Poeh, dad ze, wat ben je poëtisch „U moet maar niet naar de romrw kijken", zei hij verontschuldigend, ehdame die onze huishouding vei zorgt moest nodig naar een zuster zo". Het was weer zo, dacht Els. ik ben niet erg huishoudelijk, en Ro is ziek". Ze stonden in de witmarmeren gan beeld van vergane glorie. Aan een kaï stok hingen door elkaar jassen en mai tels en sjaals, op een antieke eif bank lag een lappenpop. „Is Roos een goeie hulp?" De zon kroop weer weg. „Ze probeert het, die lieverd. Ma; 't is niks voor zo'n kind. Komt ze v; kantoor, kan ze wéér beginnen. En is niet zo sterk". „Nee, maar dat kan nog best in ore komen", zei ze optimistisch. „Hoe". Hij zei het vlak, uitdrukking loos. „Plezier in haar leven, werk na; haar zin", zei Els. „Ze heeft werk naar haar zin, daa zij u". „Loop". Els maakte een elleboog-g baar, karakteristiek uit haar schoa meisjestijd. Maar bij deze man voeÜ ze zich ook zo weinig de adjuiri directrice „Dat kind wil op de kun? nijverheidsschool ,of naar de tekei academie. Dat weet u toch ook?" (Wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1968 | | pagina 4