Pastunem
meisje
TROUWEN KIN ALTIJD
cafetaria „Topido"
Starks woninginrichting
lil
PYROFLAM
NOTARIS
J. R. van Wjjland
ELEMERT nr 8
(0 2220) 2014
en 3110
Kom passen hoe mooi
en hoe licht
'n korselet afkleedt
Maak 't mooi,
Hou 't mooi
GRAAF
OPENING
ContainercSien$t
PUCH
Vóór Pinksteren nog
een nieuwe kamer
GRAAF
REINIGINGSDIENST
Het kantoor van
is verplaatst naar
te DEN BURG-TEXEL
Telefonisch bereikbaar
onder de nummers
een
keurkous
van Sambeek-Schrama
een 4-kamerwoning
REINIGINGSDIENST
Fa ARKÉ
LEEST VOORAL
WINSTGEVENDE
W00NWENK
2 dingen dorv.
RIJWIELHANDEL ZEGEL
onder nr (0 2220) 3054
UIT,
goed
voor
U!
Lunchroom de Oase
Grof linnen instapje
A. Mantje, schoenhandel
Wij hebben een zeer grote sortering
BEHANG voor ieder vertrek.
In hout- en fantasie-,
In snelbchang.
In wandbekleding, zoals suwide,
vocamural, riet, grasweefsel enz.
Wij adviseren U graag.
Komt U eens kijken
verf- en behangcentrum
Hogerstraat.
De directeur van gemeentewerken deelt mede,
dat de vuilnisophaaldienst van donderdag 23 mei
a.s. (Hemelvaartsdag) zal worden uitgevoerd op
woensdag 22 mei.
Texel, 21 mei 1968.
•LYCRA-elastomeer
Korselet van duurzame elastomeer4, vormbehouden-
de kanten cups met platte beugelnylon-satijnen
voorpand met sterke rits. EXTRA figuurkorrektie
door dubbel elastomeer op de juiste plaats. Voor
japonnutcn 4U-48. Kleuren: wit, zwart.
In vijf cupmaten 44,30
toxtlelhui^
at vanaf 7.48
kunt u hoogste
eisen stellen
aan uw nylons.
Vasana's zijn er
immers precies
in uw maat, uw
kleur en uw type
Stenenplaats,
Den Burg
VERF en VERNIS, LAKKEN en
MUURVERVEN,
in allerlei soorten, voor allerlei
doeleinden en in alle kleuren.
Deskundig advies.
Histor dealer
verf- en behangcentrum - Den Burg
Te huur gevraagd van 18 juni tot 15 augustus
VERDIEPING of ZOMERHUISJE.
Liefst binnen een straal van 6 km. rond Den
Burg.
Brieven naar F. Brinkhorst, Haverstraat
Passage 39, Enschede.
OP WOENSDAG 22 MEI A.S. OPENEN
Wl| ONS
aan de Kikkertstraat 23 in De Cocksdorp
waar u vanaf Hemelvaartsdag een heerlijk
KOPJE KOFFIE, PATAT, KROKETTEN,
IJS enz. kunt gebruiken.
Beleefd aanbevolen,
I. van Dompselaar
De directeur van gemeentewerken deelt mede,
dat ten gerieve van de exploitanten van kampeer
en huisjes terreinen, gedurende de periode van 1
juni t/m 31 augustus 1968 gelegenheid wordt ge
geven op zaterdag de container te laten ledigen.
Meldingen hiertoe dienen te geschieden vrijdags
tevoren, uiterlijk tot 16.30 uur.
Men dient er rekening mee te houden, dat de
geldende tarieven in die gevallen met een toeslag
van 50% zullen worden verhoogd.
Texel, 20 mei 1968.
R1
De directeur van gemeentewerken deelt mede,
dat evenals vorige jaren, gedurende het zomer
seizoen op vrijdag een extra vuilnisophaaldienst
zal worden ingelegd.
Gegadigden kunnen zich opgeven bij de chauf
feur van de vuilniswagen, met wie tevens de kos
ten, bij vooruitbetaling, dienen te worden verre
kend. Deze bedragen ƒ7,per emmer voor het
gehele seizoen. De extra dienst begint op 31 mei en
zal duren t/m 30 augustus 1968.
Texel. 20 mei 1968.
Wij tonen, adviseren en leggen
het tapijt dat uw vertrouwen volop
waard is GRATIS.
Woninginrichting - telefoon 2575 - Den Burg
Het buffet Texelse Boot vraagt
telefoon Den Burg 2960
Aan alle inwoners van EIERLAND
die donderdag bij U bezorgd wordt.
Oosterend, Tel. 02223-436
OF NOG EVEN
DOORSPAREN
VOOR EEN HIP
BESCHILDERDE
Als 't een Puch
wordt, is het fijn om
te weten dat je bij
ons een Rolls-ach.ige
reusachtige service
krijgt. O ja, nog
"ROLLS" OF MAAR eyen.<Je
METEEN ZO'N Skynder-pnjzen.
WEERGALOZE 3 versnellingen si.-
KOPEN
SKYRIDER
PARKSTRAAT - DEN BURG
Het nieuwe Amerikaanse vuurvaste
glas met een echte levenslange
garantie
TELEFONISCH AANGESLOTEN
G. van Heerwaarden,
Jac. P. Thijsselaan 49, Den Burg
Kom ook eens naar
Den Hoorn
Specialiteiten
halve kip.
loempia's,
kroketten en
diverse plaits.
Prima kwaliteit
Prettige bediening
Scholen en verenigingen reduktie.
Beleefd aanbevelend,
J. VAN LENTEN Jr.
Geopend woensdag 3 uur.
Kan als pantoffel en als strandschoen,
3 kleuren ƒ6,95
Hogerstraat
16. „Hij heen zo een hele serie gete
kend", vertelde Roosje, „dat was leuk.
Vader heeft er allerlei voor moeten
opzoeken, scheepsmodellen enzo".
Els bekeek de advertentie. Ze kende
dit soort tekeningen, ze kwamen er
weer „in". Gemaakt met grote zin voor
détail. Echt een plaatje voor de lief
hebber om lang naar te kijken. Soms
deed een tekening meer dan een foto.
„Hij kan wel wat", zei ze goedkeu
rend.
„Ja, maar de laatste tijd niet meer",
zei Roos..
„Heeft hij er geen zin meer in?"
„Vader kan niet werken zo", zei het
meisje mismoedig.
„Hoe zo?"
„Nou, zoals het thuis is".
„Je bedoelt", zei Els voorzichtig,
„zonder je moeder".
„Dat vooral", knikte Roosje, „moeder
nam altijd alles uit de weg. Ze viel
hem nooit lastig. Weet u, als vader met
iets bezig is, dan weet hij van geen
hemel of aarde meer. Dan moet je hem
nergens mee aan zijn hoofd komen, an
ders is hij er uit". Ze glimlachte. „Hij
werkt soms 's nachts door, als het hem
te pakken heeft. Of hij komt niet eens
eten. Dan keek moeder om de hoek en
dan wist ze het wel. Ze was er nooit
boos om, ze had altijd plezier, want als
het dan klaar was, dan was ie een an
der mens".
Els knikte.
FEUI LLETOh
door
Tom Lode wijk
,En nu hebben we een huishoudster",
zei Roos en haar ogen werden hard,
„het is al de derde. Ze houden het niet
uit bij ons. Ze vinden het een huishou
den van Jan Steen. Ze kunnen het niet
hebben als Erica met verf zit te
knoeien, zoals ze zeggen, of Sjoerd met
klei".
„Tja", zei Els, „een artistiek huis
houdster, die moet je met een lan
taarntje zoeken".
„Deze", ging Roos verder, blij dat ze
eens kon praten, „is van het hervor
mende soort. Ik geloof dat ze met vader
wil trouwen", ze zweeg even, maakte
een minachtend geluid, „ze vindt hei
wel interessant, een kunstenaar. Zo'n
mens is het Ze heeft wat geld ook. Ze
zou de zaak wel laten lópen, dan kon
vader werken. Maar dan zou-ie er een
beetje gekleder moeten uitzien, en met
haar uitgaan, en haar meenemen in
kunstenaarskringen, waar ze heel wat
van denkt. Vader komt nooit in kun
stenaarskringen. Hij heeft een paar
vrienden. Hij is een gewone vakman,
zegt hij. En op allerlei manieren weet
ze hem het moeilijk te maken".
„Hoe zo?" vroeg Els, haars ondanks
geïnteresseerd. Ze wou wel eens weten
hoe die dame dat aanlegde.
„Nou, dan moet ze opeens weer weg,
ze schijnt een reuze uitgebreide familie
te hebben. Dan zitten we zonder, moe
ten wij het met elkaar opknappen, nou
u snapt wel wat daarvan terecht komt.
Het mee9te komt op mij neer. En vader
wordt zo somber. Hij zit soms uren te
zwijgen, er komt geen werk uit z'n
handen. U begrijpt, daar kan de molen
ook niet van draaien. We gaan steeds
dieper de put in zo". Het meisje zweeg
en Els schrok van de troosteloze uit
drukking op dat bleke gezichtje. Dit
kind, zo jong, had nu al haar deel van
de zorgen. Maar in ieder geval was ze
hier in veilige haven. Bij mooi weer
liet Els haar dikwijls boodschappen
doen. „Ga maar lopen", zie ze, „buiten
lucht is goed voor je".
Maar de baas had de situatie al wel
dóór. Hij schreef het als een echte
Amerikaan, die liefhebbert in .psycho
logie, toe aan een verdrongen moeder
complex. Maar het was hém best. 't
Was een lief kind trouwens, dat had
zijn vrouw tegen hem gezegd, die eens
't kantoor was komen binnenlopen,
toen Roosje daar was.. „Een darling",
zei ze. Nee, Roos zat hier goed Zolang
Els er was. En Els betrapte er zich op,
dat ze in haar toekomstoverpeinzingen
zich opeens afvroeg, wat er van Roosje
moest worden als zij er eens niet meer
was om een oogje op haar te houden?
En nu was Roos ziek.
Met haar impulsieve besluitvaardig
heid stelde ze vast, dat ze morgen, za
terdag, Roosje eens ging opzoeken,
's Kijken hoe het met haar was. Grote
zak fruit meenemen. En wat chocolade
voor de rest van de bloemenwinkel. Ze
wou dat stel wel es zien.
Die zaterdagmorgen stopte haar
sportwagen voor een groot, enigszins
vervallen herenhuis in een oude stads
wijk, zo'n huis waar allang een kantoor
van gemaakt moest zijn. De kozijnen en
de deur mochten wel een verfje heb
ben, maar de gordijnen voor de ramen
waren schoon, zag ze met een huishou
delijke blik. Tegen de muur leunde een
vervallen kinderfietsje, de deur stond
op een kier en er hing een touwtje uit
de brievenbus. „Kom maar binnen met
je knecht", dacht ze, maar ze greep toch
maar de knop van de bel en luidde.
Het weerklonk in een brede, lege gang,
die ze zich kon voorstellen zonder dat
ze hem zag.
Ze wachtte geduldig en keek de straat
af, tot ze zich opeens bewust was dat
er iemand in de deuropening stond. Hij
behoefde zich niet voor te stellen, ze
wist meteen wie hij was. Een lange
man, met een gezicht dat veel mensen
lelijk zouden genoemd hebben, met
diepe rimpels in het voorhoofd, een
warrige haardos en een begin van een
baard dat alleen ontstaan kon zijn
doordat hij zich enkele dagen niet ge
schoren had. Hij droeg een trui met
verfvlekken, een al evenzeer gevlekte
linnen broek en een paar afgetraDte
pantoffels. En hij zag haar aan als wil
de hij zeggen. „Wat zullen we nu heb
ben.... er kan nog méér bij".
„Dag meneer", zei Els kordaat, „ik
ben juffrouw De Jong, ik kwam eens
zien hoe Roosje het maakt".
De sombere grijze ogen schenen van
kleur te veranderen. Zijn gezicht kwam
tot leven, en het leek een andere man,
die voor haar stond.
„Zo", zei hij, bent u dat. Kom d'r in.
Dat zal ze leuk vinden. Tuiten uw
oren nooit eens?"
„Van wat?"
„Zo vaak als ze over u praat".
„Tuiten uw oren nooit eens?" vroeg
ze terug.
„Waarvan?"
„Zo vaak als ze over u praat".
Hij lachte weer. Grappig zoals dl
gezicht dan veranderde. Het ene oge!
blik was het loodgrijs meer onder ee
zwarte hemel, somber en naargeestig
en dan opeens brak de zon door, tink
de het licht op het water. Poeh, dad
ze, wat ben je poëtisch
„U moet maar niet naar de romrw
kijken", zei hij verontschuldigend,
ehdame die onze huishouding vei
zorgt moest nodig naar een zuster
zo". Het was weer zo, dacht Els.
ik ben niet erg huishoudelijk, en Ro
is ziek".
Ze stonden in de witmarmeren gan
beeld van vergane glorie. Aan een kaï
stok hingen door elkaar jassen en mai
tels en sjaals, op een antieke eif
bank lag een lappenpop.
„Is Roos een goeie hulp?"
De zon kroop weer weg.
„Ze probeert het, die lieverd. Ma;
't is niks voor zo'n kind. Komt ze v;
kantoor, kan ze wéér beginnen. En
is niet zo sterk".
„Nee, maar dat kan nog best in ore
komen", zei ze optimistisch.
„Hoe". Hij zei het vlak, uitdrukking
loos.
„Plezier in haar leven, werk na;
haar zin", zei Els.
„Ze heeft werk naar haar zin, daa
zij u".
„Loop". Els maakte een elleboog-g
baar, karakteristiek uit haar schoa
meisjestijd. Maar bij deze man voeÜ
ze zich ook zo weinig de adjuiri
directrice „Dat kind wil op de kun?
nijverheidsschool ,of naar de tekei
academie. Dat weet u toch ook?"
(Wordt vervolgd)