administratieve kracht City Theater Telefoon 2027 NIEUW VERSCHENEN NIEUW! - SATO ETIKETTEERTANG „TROUWEN KAN ALTIJD NOG' WIJZONOL TEXEL IN OUDE PRENT BRIEFKAARTEN BEKENDMAKING Rozen voor Marika De nieuwe DKW GRAAF De oplage is beperkt, zorg dat u er bijtijds bij bent COMPLEET f 268,- Gekostumeerd spuitvoetbal laat u tonen bent CHEMISCH REINIGEN M. A. J. VONK prijs f 5.90 Verkrijgbaar bij de uitgevers PROBEERT U HEM BIJ UW KANTOORBOEKHANDEL PROFITEER VAN DEZE UNIEKE SEIZOENAANBIEDING! 10 pet SEIZOENKORTING Smederij KILJAN BEKENDMAKING AttentieAttentie EVEN TUSSENDOOR Badstof zwembroeken Het bestuur van het Waterschap Prins Hendrik polder op Texel brengt ter kennis van belang hebbenden in deze polder dat het ontwerp-be- sluit inzake de samenvoeging van Waterschappen op Texel met de toelichting daarop, vanaf 1 t.m. 20 juli 1968, ter inzage liggen bij de secretaris, Emmalaan 1, Den Burg. Schriftelijke bezwaren tegen genoemd besluit kun nen worden ingediend aan bovengenoemd adres. Texel, 28 juni 1968 Het dagelijks bestuur, vnd A. de Visser, Voorzitter. K. Stoepker, Secretaris WOENSDAG 8 UUR nog 1 voorstelling TOEGANG ALLE LEEFTIJDEN. Het laatste woord op bromfiets- gebied. Te zien in onze show room jonkerstraat 4 STOOMWASSERIJ „TEXEL" Telefoon 02220 - 2634 Oudeschild Maandags gehaald, ▼rijdags klaar Kogerstraat 29, Tel. (02220) 2078 Showroom: Jonkerstraat 4 Den Burg, Texel een voortreffelijke verf die diep impregneert niet bladdert lang stand houdt voor alle buitenwerk in vele mooie kleuren verf- en behangcentrum HOGERSTRAAT Gevraagd voor ons kantoor met ingang van IS juli (of eerder) Goed kunnende typen. Afwisselend en verantwoor delijk werk Sollicitatie te richten aan telefoon (02220) 2741 Boekhandel 't Boekhuis en Boekhandel Langeveld de Rooij maken bekend, dat nieuw verschenen is: samengesteld door J. A. van der Vlis Verkrijgbaar met Nederlandse of Duitse tekst De gereserveerde boekjes kunnen op het besteladres worden afgehaald of zullen wor den toegezonden indien dit was opgegeven Boekhandel 't Boekhuis Binnenburg - Den Burg Boekhandel Langeveld de Rooij Parkstraat - Den Burg Een tang waarmee zonder moeite met één handbeweging een zelfklevend etiket bedrukt kan worden met een prijs, en codeletter en zelfs een naam of merk Capaciteit van 6 cijfers en een codeerbank Licht van gewicht (ca 400 gramen eenvoudig te bedienen Etiketten per rol van 1000 stuks 1,50 Kubbercliché voor naamvermelding 7,50 n.v. langeveld de rooij Wij geven u op onze gehele collectie KACHELS KOELKASTEN, CENTRIFUGES, WAS AUTOMATEN en GASFORNUIZEN van 10 juni tot 10 juli 1968 bij contante betaling Gasthuisstraat 18, tel. 0 2220-2224 Het Bestuur van de Polder Hoornder Nieuwland en De Kuil brengt ter kennis van belanghebben den in deze polder, dat het ontwerp-besluit in zake de samenvoeging van Waterschappen op Texel met de toelichting daarop, vanat 1 t.m. 20 juli 1968, ter inzage liggen bij de secretaris, Emma laan 1, Den Burg. Schriftelijke bezwaren tegen genoemd besluit kun nen gedurende deze termijn worden ingediend aan bovengenoemd adres. Texel, 28 juni 1968 Het dagelijks bestuur, vnd. M J. Kikkert, Voorzitter K. Stoepker, Secretaris OP ZATERDAG 6 JULI A.S. Ingang terrein Oranjestraat te Oosterend Aanvang 7.30 uur n.m. Entree fl, Kinderen f0,50 Met medewerking van de muziekvereniging „EXCELSIOR" PARTIJ Speciale verkoop - Opvallend beter bij Klaas Boon Zoon - Den Hoorn Sanfor poplin beha. Gemakkelijk van pas vorm. Lang model met geborduurde cups. Cups B, C en D 13,95. Prettig zittende Wala panty van kant-elastiek. Zeer verslankende vóór- en rugpanden. Ook in grotere maten 27,50. Tevens in zwart. Koningstraat 93, Den Helder FEUILLETOIS door Tom Lodewijk 24. „Els", zei hij „moet ik je dat nog duidelijk maken? Ik zit er aan te den ken hoe het zou zijn, als het altijd zo kon zijn, jij en ik wij samen". Ze nam haar toevlucht tot de siga retten, stak er omslachtig een op, blies aandachtig de rook uit. Voor het eerst in haar leven wist Els de Jong niet wat ze zeggen moest. „Je weet", ging hij voort, „ik vond jou altijd al de enige die de moeite waard was. Toen heb ik je uit het oog verloren, maar ik bleef wel op de hoogte. Ik heb zo af en toe wel eens gevist, hoe je het maakte, waar je zat; ik sprak je vader of je moeder wel eens, en niet altijd toevallig". Hij glim lachte. Ze zag hem aan. Dat was Roel. Met die schamele informatie deed hij het. „En nu kan ik wel zeggen, Els, dat ik al die jaren op je hebt gewacht, maar dan maak ik het mooier dan het is. Ik heb wel vaker meisjes en vrouwen ont moet, en ik heb er wel eens ernstig over nagedacht. Heus. Maar dan dacht ik aan jou en dan was het weer niets. Vergeleken bij jou, zoals ik je me voor stelde. Ik heb toen wel eens gedacht: als ze eenmaal getrouwd is, nu ja, dan gaat het over, maar zolang ik nog een kans heb, verspeel ik die niet. En nu heb ik je teruggezien en je bent niet meer zoals ik je me voorstelde, maar veel méér. Ik had niet gedacht, dat ik zo nog eens tegenover jou zou zitten en «de kans krijgen, dat allemaal tegen je te zeggen". Hij zweeg en keek naar de grond, wachtend. Els doofde nerveus haar sigaret. Kon ze nog langer zwij gen? Hij had zijn kaarten op tafel ge legd. Het ontbrak nog maar aan een huwelijksaanzoek in optima forma, maar dat zou hij niet doen zolang hij niet wist, hoe ze op zijn woorden rea geren zou. „Roel", zie ze, „eigenlijk is dit niets nieuws voor me. Ik heb het geweten, aangevoeld, toen ik je weer zag. En ik vind het net iets voor jou. Ik voel me er heel vereerd mee nee", zei ze haastig toen hij opkeek, „ik zeg het niet voor de grap. Ik voel me er heel vereerd mee. Als een man als jij zo lang aan een ver ideaal vasthoudt, dan ben ik daar haast verlegen mee". Het is geen verdienste van me, ik kon nu eenmaal niet anders", zei hij nederig. Hij was nu zo anders dan de zelfbewuste zakenman met de grijze Mercedes. Hij kan nu wel in een Lelijk Eendje, dacht ze ondanks alles ver maakt. Haar gevoel voor humor op de meest ongelegen momenten speelde haar ook nu weer parten. „Is dat alles wat je me te zeggen hebt?" vroeg hij en ze hoorde de diepe teleurstelling in zijn stem. „Voor het ogenblik wel", zei ze voor zichtig. „Ik kan me nu wel aanstellen en zeggen dat het zo onverwacht komt, dat je me overrompeld hebt enzo daar zou ik mezelf belachelijk mee ma ken. Ik ben geen bakvis meer. En toch is het in zekere zin waar. Weet je wat het is, Roel? Jou graag mogen, je een fijne vent vinden, dat is één. Samen beslissen voor de rest van je leven in alles samen te gaan, samen te doen, dat is iets heel anders. Snap je niet, dat ik déar wel eens heel diep over moet nadenken? Al is het alleen maar om mezelf en jou straks een teleurstel ling te besparen?" „Ik geloof niet in een teleurstelling", zei hij beslist. „Je wilt er niet aan geloven. Als het voor mij een teleurstelling werd, zou het dat vanzelf ook voor jou worden, dat is duidelijk, niet?" „Ik zou zorgen dat je nooit teleur gesteld werd". „Weet je dat zeker? Nee", ze weerde zijn antwoord af, „een man kan van alles doen, Roel. Hij kan zijn vrouw op handen dragen. Hij kan het haar aan niets doen ontbreken, iedere wens uit haar ogen lezen, de grond kan te koud zijn waarover ze loopt en", ze lachte, „néé, laat me nu even, zo'n uitslover ben je nu óók weer nie»t, dat weet ik. Maar waar het op aankomt, Roel, dat is eigenlijk maar moeilijk onder woorden te brengen. Dat is dat volkomen contact, dat volkomen begrip, om dezelfde dingen samen kunnen lachen, dezelfde dingen serieus te ne men, en de dingen van elkaar te né men, omdat je nu eenmaal van elkaar houdt. Misschien zie ik dat nu wel weer te idealistisch, maar toch geloof ik dat het daar op aankomt". „En dacht je dat dat tussen ons tweeën niet zo zou kunnen zijn?" „Dat wéét ik niet. Nog niet, ten minste. Daarvoor zou ik je langer moe ten kennen, zouden we meer moeten praten. Zo'n avond als deze, een stem ming als deze, schept het ideale kli maat voor een impulsieve beslissing. Ik vind het óók gezellig, een man over de vloer, ik geniet ook van de reuk van jouw sigaar, ik vind het fijn voor iemand te kunnen zorgen, iemand te hebben die thuiskomt. Dacht je dat ik uit principe, of uit gemakzucht, alleen was gebleven? Maar ik ben geen bak vis meer, Roel, en dat maakt het moei lijker. Je wordt veel kritischer, ook ten aanzien van jezelf. Je stort je niet hals over kop in de verliefdheid". „Daar hebben we het al eens eerder over gehad, en toen zei ik hetzelfde". „Dat zijn we dus eens". „Dus?" Ze haalde diep adem. „Roel, je hebt zo lang gewacht. Doe geen overhaaste dingen en verwacht die van mij niet. We zijn nu goede vrienden, misschien kan het méér worden. Maar hoe zal ik het je uitleggen het is niet zo dat ik je per sé wil hébben". „Ik jou wél". „Dank je. Lief van je. Roel, als het ooit wat worden zal, dan kan het al leen zijn doordat ik je niet meer wil missen. Snap je dat? Wanneer het zo zou zijn dat de gedachte, dat jij niet meer zou komen, dat ik jou niet meer zou zien, m'n leven zo leeg zou laten dat ik wist, dat ik beslissen moest. Zo ben ik nu eenmaal." „Dan zal ik mezelf dus onmisbaar moeten maken". „Ja, eigenlijk komt het daarop net En hoe je dat wilt doen, dat is joi' zaak." „Dan moet je me de kans geven" „Ik kan je niet méér geven. Nu n niet". „Met de kans ben ik al tevreden. P: wil zeggen", opeens werd zijn toon i kelijk, „ik hoef dus voortaan niet al!; maal vijven en zessen te gebruiken i ik eens met jou wil eten. Je vindt 1 niet erg als ik es met je uit wil". .Bijvoorbeeld. Als je het niet te b<ï maakt, niet iedere avond op mijn sta kampeert," lachte ze. „Ik heb ook nog zoiets als werk corrigeerde hij sereus. „Gelukkig dan maar. Werken is beste manier om de dingen in a juiste verhoudingen te zien. We hel ben onze oude schoolvriendschap - nou ja, vriendschap vernieuwd, nie: Ik vind dat erg fijn, heber niet h; minste bezwaar tegen. Laten we he daar voorlopig op houden". „Helemaal vrijblijvend?" „Helemaal vrijblijvend". „Dat kan je wel zo goed bevallö dat je het zo wilt houden". „Misschien", zei ze, en stond nu red voor hem, „als je soms bedoelt dat i je aan het lijntje zou willen houde dan kan ik je geruststellen. Maar i kan je niets beloven, Roel. Je moet h« riskeren". „Goed", zei hij na een lange pauz< „ik riskeer het. En neem me niet lijk, dat ik nu opstap. Ik moet dit eers eens met mezelf verwerken, en ik ka nu niet zonder meer op een gezelli babbeltje overstappen". (Wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1968 | | pagina 4