Groen <2warL-Jexels in het harL, Studenten hebben handen vol aan roekeloze badgasten Strandbewaking is nu goed geleid bedrijf Badmeester spelen is geen rijkmakerij Jeugdtheater bracht perfecte opvoering van „De Prijs" "N Voor honderd bezoekers SIMCA1100 Garage „WESTEND" grasmaaimachines Bakkers Ijzerhandel nv UJDAG 9 AUGUSTUS 1968 81 e JAARGANG No 8290 Uitgave N.V. v/h Langeveld De RooU Postbus 11 - Den Burg, Texel - Tel. 2741 4: Harry de Graaf, Keesonilaan 43, Den Igl (el. (02220) 2741, 's avonds (02220) 2403 Verschijnt dinsdags en vrijdags. Bank: Nederl. Middenstandsbank; Coöp. Raif- feisenbank. Postgiro 652. Abonn.pr. ƒ3,55 p. kw. 40 ct. incasso. Advert.: 18 ct. per mm. „Dc fanatiekelingen gaan elke dag baden", zegt Rob Meijer (23) in de bewakingspost bij de strandopgang van Dc Koog. Met fanatiekelingen bedoelt hij dc kleine categorie mensen, die zich bij het begin van de vakantie heeft voorgenomen tenminste elke dag een keer dc zee in te gaan, weer of geen weer. Dat betekent, dat ook bij zeer ongunstig strandweer badgasten de golven instappen en voor de studenten-bad meesters is het dan uitkijken geblazen. De praktijk heeft ge leerd dat vaak onder deze omstandigheden dc slachtoffers vallen. Door op dit fanatiekelingenverschijnsel te wijzen, wil Rob Meijer afrekenen met dc veel geuite veronderstelling, dat de studenten maar een luizenleventje hebben. Het tegen deel blijkt herhaaldelijk tijdens ons gesprek. Telkens gaan mensen te ver de zee in en moeten worden teruggeroepen. Niet altijd gehoorzamen ze direct maar over het algemeen heeft men over de medewerking van het publiek weinig klachten. Het publiek kan over de badmeesters trouwens ook tevre den zijn, want zij zijn overal goed voor. Wie een wondje wil laten verbinden kan in de badhut terecht en wie zijn kind kwijt is kan het signalement via de luidsprekers van de studenten over het strand laten schallen. En wie verlaten kinderen aantreft, gaat er ook regelrecht mee naar de be wakingspost, zodat die soms op een kindercrèche lijkt. „Van de week hadden we een dag dat er vijftien kleuters weg waren", vertelt Meijer. „Ze zijn natuurlijk allemaal weer bij hun ouders terecht gekomen, maar we hebben er heel wat mee te stellen. Ouders zijn soms erg makkelijk. Ze laten hun kinderen in het zand spelen, gaan zelf wat zonnebaden of slapen en ontdekken na uren dat hun kind in geen velden of wegen meer is te bekennen. Ze zijn dan allang bij ons terecht gekomen en al die tijd zijn wij kinderjuffrouw Er komen twee verlegen lachende tieners in bikini de wachthut binnen, „Meneer, we zijn op zoek naar een paar jongens, die hier op het strand moeten zitten. Zou U willen omroepen dat wij op ze wachten?" Een ogenblik later horen duizenden strandbezoekers dat Aleida Gerlach en Dineke Koljee zitten te wachten op Kees Henstra en Govert Kramer. En weer een ogenblik later is het groepje compleet. Opvoeden „We moeten preventief werken, dus ongelukken en gevaarlijke situaties voorkomen. We proberen de strandbe zoekers op de gevaren van de zee te wijzen, zodat ze zelf snappen, dat ze grote risico's kunnen lopen en ook be grijpen dat de omstandigheden iedere dag anders zijn, zodat wat vandaag wordt toegestaan, morgen gevaarlijk en dus verboden kan zijn". Even later ho ren we hoe dat gaat. Een der badmees ters gnjpt andermaal de microfoon en verzoekt alle strandbezoekers even naar de zee te willen kijken. „Dames en heren, U ziet daar een grote plastic bal drijven. Door de oostenwind verdwijnt hij snel uit het gezicht. Zo gaat het ook als U met een luchtbed of rubberboot de zee opgaat!" Het is aanschouwelijk en overtuigend onderricht want de bal is inderdaad binnen vijf minuten niet meer te zien. Sinds de studenten over motorboten beschikken heeft men de baders van twee kanten onder controle. Voortdurend patrouilleert de boot even wijdig aan de kust en zo zijn er maar weinig waaghalzen die nog iets kunnen uithalen. Begrip Het contact tussen de badmeesters en publiek is over het algemeen goed; de sommaties worden doorgaans direct opgevolgd. Maar er komen telkens an dere mensen. Op zondag en maandag, wanneer weer een nieuwe lichting bad gasten op Texel is aangekomen, wil het BURGERLIJKE STAND VAN TEXEL van 31 juli tot en met 6 augustus 1968 Geboren: Karen Angeliquc, dv. Cor nells G. Vlaming en Janneke S. Zegers; Miriam Marthe, dv. Jan H. Raven en Anneke van der Schans; Roland Wil lem, zv. Petrus J. Bakker en Martha J. Veeger; Ronald Willem, zv. Wilhelm M. van der Tak en Astrid C. Raap. Ondertrouwd: Poulus Verhagen en Jantje Schuurman, Robert A. M. Graaf en Henderika Th. Bakker. Overleden: Maarten Boon, oud 80 jaar; Johan H. Winkelman oud 84 jaar; Jannetje de Porto, vrv. Kager, oud 74 jaar. GESLAAGD VOOR TEXTIELBREVET Mevrouw M. A. Hamer-Sok en mej. L. Stiekema slaagden te Amsterdam voor het textielbrevet A en B. De heer R. H. Hamer slaagde voor het brevet A. Alle geslaagdenznij werkzaam bij Modehuis Moerbeek N.V. te Den Burg. Met vlaggen en ballonnen TEXELSE GEMEENTEAMBTENAREN IN VOETBALTOERNOOI Morgen vertrekt een groep van 15 Texelse gemeenteambtenaren naar Sint Maarten om daar deel te nemen aan een intergemeentelijk voetbaltoernooi. Andere deelnemers 'komen uit Schagen, Den Helder, Monnikendam, Wieringer- meer, Zijpe, Harenkarspel/Warmenhui- zen en Landsmeer. De ambtelijke voet ballers verenigen het nuttige met het aangename door tevens wat propagan da voor ons eiland te maken. Ze zijn uitgerust met Texelse vlaggen en bal lonnetjes met het opschrift „Texel groet U". Het toernooi wordt om tien uur morgenochtend geopend door een der leden van het gemeentebestuur van Sint Maarten. Omstreeks vier uur 's middags zullen de prijswinnaars bekend zijn. Vorig jaar nam een Texelse ge- meenteploeg ook deel aan het toernooi. Studentikoos tafe reeltje bü de badliut: scheren in de open lucht. Maak een proefrit bij: Vliestraat 11 - Oosterend Telefoon (02223) 396 e 64 wel eens even stroef gaan, maar men begrijpt al gauw dat die studenten niet alleen maar machtswellustelingen zijn. Robert Meijer studeert in Utrecht tandheelkunde. Hij is abactis van de werkkampcommissie en heeft op Texel de leiding over 17 andere werkstuden ten,die vrijwel allen strandbewakers zijn, behalve een parkeerwacht. De be wakingspost De Koog wordt door vier strandwachten bemand; de overige vier posten zijn elk drie man sterk. Meijer is al voor het derde jaar op Texel en kan tot de meest ervaren bewakers worden gerekend, maar er zijn ook eer stejaarsstudenten bij, die nog niet eer der met dit werk te maken hebben ge had. Uiteraard is het bewakingsperso neel zodanig gespreid, dat op iedere post tenminste één zeer ervaren man beschikbaar is. Overigens zijn ook de eerstejaars-badmeesters degelijk opge leid. Ze hebben zich vrijwillig voor dit werk gemeld, nadat ze er in de groen tijd „warm" voor zijn gemaakt. De animo is over het algemeen juist vol doende. Aantrekkelijk in financieel opzicht is het werk beslist niet. De ge meente Texel betaalt, maar het geld komt terecht in de kas van de sociëteit; de strandwachten genieten de kost, het onderkomen en een bescheiden zakgeld. Degenen, die indertijd hun naam heb ben gezet op de lijst, die in de sociëteit was opgehangen, hebben een cursus van 15 lessen gevolgd. Naast theoretisch onderricht over de gevaren van de zee wordt in het zwembad van Utrecht les in reddend zwemmen gegeven. Verder krijgt ieder het fijne te horen over het gebruik van de boten en de reddings- lijnen, EHBO etc. Ook een drietal avonden, waarin over Texel algemeen wordt voorgelicht, hoort tot het les- en wervingsprogramma. Ruig verleden „Die voorlichting is nodig, want er doen nog altijd verhalen de ronde dal het er bij de studenten op Texel bijzon der ruig toegaat. In het verleden was dat ook zo. Zo'n jaar of drie, vier ge leden was het allemaal niet zo strak georganiseerd. Dat kon toen nog. Ieder NA 2 JAAR SUCCESVOL OPTREDEN IN BINNEN- EN BUITENLAND KWARTET FRED JASPER TERUG IN „DE BUTERIGGEL" Woensdag-, zaterdag- en zondag avond. 8.00 - 1.00 uur deed waar hij zin in had. Er werd soms stevig gedronken en van nachtrust kwam vaak niet veel terecht. Dat men ons nog wel eens argwanend bekijkt, is best te begrijpen. Er zijn destijds heel bedenkelijke dingen gebeurd". Zo rond 1952 waren op Texel Gro ninger studenten actief; die waren af gekomen op een advertentie van de ge meente. Later werd het werk door Utreohtse studenten overgenomen. Het Utrechtse studentenkorps richtte in 1954 een werkkampcommissie op, die alles organiseerde. Het ging er toen weinig disciplinair toe, zo zelfs dat de studenten voor 1958 werden geweerd. Een jaar later is het werk weer op gang gekomen, maar daarmee waren de studenten nog geen lieverdjes ge worden. De werkstudenten (toen voor een belangrijk deel werkzaam bij par keerterreinen en in de bollen) hadden in de Rovershut hun onderkomen. Daar werden ze uitgestuurd, nadat drie hun ner, dronken, enkele schapen op de rug hadden gelegd. De verwentelde dieren bleken de volgende ochtend de geest te hebben gegeven. De studenten hebben ook enkele jaren in Sarassani gebivak keerd, maar toen het beattijdperk be gon, bleek dit onderkomen niet ideaal. Ieder kon de slaapvertrekken in- en uitlopen wat diefstal uitlokte en boven dien was slapen onmogelijk geworden; zelfs studenten hebben rust nodig. Mede dank zij de gemeente kwamen de stu denten vorig jaar terecht in „Scholle- boe" van de heer Joh. Bakker aan de Hollewalsweg. Hier is het gezelschap ook nu nog sober, doch netjes gehuis vest. Butcriggel Hun vermaak in de avonduren zoe ken de studenten hoofdzakelijk te De Koog. Het meest bezochte ontmoetings punt ligt op enkele tientallen meters afstand van de bewakingspost De Koog: De Buteriggel. De meeste strandwach ten blijven niet langer dan twee of drie weken. Er is voldoende animo om ze steeds te kunnen vervangen. Als er personeel over is wordt een ander baantje gezocht. Dan staan ze bij Koop man aan het Westerslag in de Patat- kraam of er wordt geassisteerd bij paal 28. Het „ruige" van vroeger is eraf. De strandbewaking met alles wat erbij hoort is een bedrijf geworden dat goed Een nieuwe serie van Delftt wandelwagens ontvangen. Het is misleidend dc Nederlandse moderne bewerking van het door dc Ier Scan O'Casey in 1928 geschreven stuk „The silver tassie" als toneelstuk aan te duiden. „De Prijs" zoals deze be werking heet, is veel meer dan een to neelstuk. Met „tragi-komischc musical" is dit theaterwerk ongetwijfeld veel be ter gekarakteriseerd. De precies hon derd betalende belangstellenden, die het stuk maandagavond in de Burge meester De Koning-hal hebben zien opvoeren waren er unaniem enthousiast over. Geen wonder. „De Prijs" werd in een zó meeslepende vaart voor (en ach ter) het voetlicht gebracht en was zo vol originele regievondsten, dat wel haast van een overrompelende show zou kunnen worden gesproken. Deze show werd gebracht door 35 jongelui van 16-25 jaar, merendeels middelbare scholieren met meer dan normale belangstelling voor toneel. Zij maken deel uit van het nu ruim een maand bestaande Nederlands Jeugd theater, een initiatief van de jeugd- sectie van het Nederlands Centrum voor Amateurtoneel. Het idee werd overgenomen van 'net Engelse National Youth Theatre; de jeugdsectie wilde iets dergelijks in Nederland van de grond zien te krijgen. Nu al kan wor den gezegd dat het experiment om met een dertigtal jonge enthousiastellingen (een stelletje goed-gekke medewerkers, zoals zij zichzelf noemen) is geslaagd. De première, vorige week in „De Brak ke Grond" te Amsterdam, o.a. bijge woond door minister Klompé en wet houder Polak, werd een groot succes en had zeer lovende recensies in de dag bladen tot gevolg. Ook op Texel sloeg het s/tuk maandagavond in als een bom. Knotsgek-serieus Wie denkt aan een modem anti-oor- moet worden geleid wil het naar wens functioneren. Om daarvan verzekerd te zijn heeft de gemeente vorig jaar een soort toeziend voogd benoemd, de heer N. Spaans uit Den Burg. Over hem zijn de studenten zeer enthousiast. De con tacten zijn bijzonder hartelijk en me nigmaal, zo zeggen de strandwachten, heeft Spaans zijn best gedaan om voor de studenten het een of het ander te „versieren". Toen onlangs de auto van het werkkamp de geest gaf, heeft de heer Spaans zich beijverd om voor de studenten een bijdrage los te krijgen ter financiering van een vervangende wagen. Respect Ook de heer Spaans zelf is goed te spreken over de jongens. Hij vindt dat de studenten zich bijzonder uitsloven en hun taak voorbeeldig verrichten. Dage lijks gaat hij met de auto alle posten langs. Hij zegt; Je moet respect hebben voor die knapen. Ze doen voor ons on misbaar werk, maar ze zouden heel wat meer kunnen verdienen in de bollen of bij Van Gend Loos. Wat je er ook bij moet schrijven, is dat we ook met de politie reusachtig goed samenwerken. Als we ze nodig hebben staan ze altijd direct voor ons klaar". Terug naar Rob Meijer. Hij zegt: Vanmorgen raakte hier iemand in moeilijkheden, in een muy. We hebben die man, een asthmapatiënt, eruit moe ten halen en later zei hij, dat hij het zo moeilijk had gehad, dat hij zich al had overgegeven. Een moeder met kind raakte ook in nood; die hebben we in uitgeputte toestand in de boot moeten trekken. Bij het Westerslag, hoorde ik, hebben ze ook een jongetje moeten te rughalen en bij De Cocksdorp hebben ze er twee uit een muy gehaald. En het was niet eens een drukke dag". logstuk denkt niet aan een knotsgekke vertoning met zang, muziek en zelfs dans. Toch 'heeft men in De Prijs het onderwerp zo aangepakt en merkwaar dig genoeg is de diepere, zeer ernstige bedoeling daardoor niet versluierd ge worden, in tegendeel. Tenzij men met een geweldig bord voor het hoofd zou lopen. Het is een anti-oorlogsstuk in de meest brede zin. Niet alleen tegen de oorlog (dat zijn we evengoed wel) maar ook tegen de oorlogsfilm, de heldenver ering en de oorlogsverheerlijking. In het stuk is geen held, waarin het pu bliek lekker zichzelf kan zien. Wel een stelletje voetballers, later soldaten, die door hun reacties op de omstandighe den waarin zij worden geplaatst, laten zien dat ieder die aan oorlog meedoet daaraan schuldig is. De godsdienst, voor zover misbruikt om er de oorlog mee te rechtvaardigen, krijgt enkele flinke trappen, o.a. in de gezongen variant op het Onze Vader. „Verlos ons van de medemens, want Uwer is het geweld en de macht". Ontluisterde held In het stuk gaat het om de lotgeval len van een voetbalelftal. De club wint een begerenswaardige beker, vooral door toedoen van Harry Heegan (Peter Hazelzet), die het winnende doelpunt heeft gemaakt en zich als held laat vereren. Het wordt oorlog en in het volgende bedrijf zien we de voetballers aan het front. Ongetwijfeld is dit het beste deel van de story, vooral door de verrassend goede uitbeelding van di verse persoonlijheden, die elk voor zich een bepaalde categorie vertegenwoor digen. Meesterlijk was bijv. de wijze waarop het type van de theoretisch ge schoolde stafofficier gestalte kreeg, met de voor hem kenmerkende leestoon bij het bekend maken van onbenullige le gerorders en de gebaartjes bij het salueren. Heel raak was ook de blaf fende en grauwende korporaal evenals de jolige van transistorradio en foto toestel voorziene frontbezoeker, die op de fiets door de zaal reed. De volgende episode heeft het zieken huis als decor waar de held van wel eer met verlamd onderlichaam in een rolstoel rijdt zonder hoop op genezing en in het besef dat het wegvallen van zijn fysieke kwaliteiten tevens het ver lies van zijn meisje betekent. Ook in dit onderdeel weer zeer rake type-uit beeldingen, waarvan de gehandschoen- de chirurg het meest opviel. Het slot van de story is een dansfeestje na de oorlog waar de hoofdpersoon zijn meis je (Mareike Schnitker) definitief ver liest aan Barney (Pieter Kramer). Texelaar De Texelaar Cees Bakker speelde in De Prijs de vader van de held. Als Sylvester Heegan had hij een der lang ste rollen voor zijn rekening en lever de goed werk. Overigens is het minder juist namen uit dit nauw samenwer kende geheel te lichten Het waren meer de groepen dan de individuele spelers, die de gang van zaken beheer sten. Men kwam tot een verbazing wekkende eenheid van gestileerde ak- tie, waarvoor in de eerste plaats lof toekomt aan regisseuse Joy Hengeveld. De begeleidende beatmuziek onder streepte het eigentijdse karakter van de bewerking, terwijl de geluiden produ cerende technicus en de met liohteffek- (Zie vervolg pagina 2) SPECIALE AANBIEDING met grote rubber wielen en kogel lagers, snijbreedte 25 om. ƒ35,00 snijbreedte 30 cmƒ40,00 zolang de voorraad strekt bij telefoon 2346

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1968 | | pagina 1