Fluor in drinkwater;
immorele methode
Landrot maakt kennis met het
ruige leven van de visser
Utrechtse hoogleraar Prof. Sorgdrager:
Mee op de garnalenvaogst
Momenteel is men in het land bezig
het leidingwater te fluoreren. Verschil
lende waterleidingbedrijven zijn reeds
overgegaan tot het installeren van de
apparatuur waarmee aan het drinkwa
ter een geringe hoeveelheid fluor wordt
toegevoegd. Zoals bekend, is vastgesteld
dat door fluor tandbederf bij kinderen
wordt voorkomen. Ook op Texel, zo
bleek uit een mededeling in de laatst
gehouden raadsvergadering, zal het
PWN binnenkort het leidingwater gaan
fluoreren. De raadsleden hebben daar
mee met voldoening ingestemd; in het
verleden is herhaaldelijk voor fluore-
ring gepleit.
Er zijn echter ook tegenstanders van
deze methode. Een der felste is de
Utrechtse hoogleraar Prof. Dr. P. Sorg
drager, die, blijkens een interview in
'De Telegraaf, de fluorering op vooral
ethische gronden veroordeelt en zelfs
spreekt van een immorele daad in
Goldfinger-stijl. Volgens deze hoogle
raar in farmacie is het een principiële
zaak. Besluit men tot fluorering, dan is
het hek van de dam
Drinkwater gebruiken, of beter ge
zegd misbruiken, als drager van een
preventief geneesmiddel, vind ik im
moreel. Geen haar beter dan het pro
voplan om tijdens het huwelijk van
prinses Beatrix LSD in het Amsterdam
se drinkwater te doen. Vandaag is het
fluor tegen tandbederf, morgen vitami
ne A tegen jeugdpuistjes en overmor
gen de pil. Én dat is geen science fic
tion, want nog maar een paar jaar ge
leden speelde de Wereld Gezondheids
Organisatie met het plan de pil toe te
voegen aan drinkwater in een overbe
volkt gebied in India. Op morele gron
den kon dat toen nog tegengehouden
worden".
Waarom is professor Sorgdrager zo
heftig als het gaat om fluorering van
het drinkwater? Waarom trekt deze
hooggeleerde apotheker het land door
om overal waar de fluor-plannen vaste
vorm aannemen, zijn ernstige waar
schuwingen te laten horen?
Waarschuwingen
,,Nog afgezien van de mogelijke grie
zelige gevolgen voor de volksgezond
heid, waar men, net als met de pil, echt
nog niet veel van weet, vind ik dat je
met je handen van het drinkwater af
moet blijven. Iedereen consumeert het,
de één een glas, de ander twee liter per
dag.
Hier in de ibuurt, waar al fluor aan
het water is toegevoegd, dacht iemand
de dans te kunnen ontspringen door een
put te slaan in zijn tuin. Maar zelfs dat
haalt niets uit. De fluor zit straks in
onze frisdranken, ons bier, ons brood,
onze babyvoeding. Zwangere vrouwen
drinken het, zodat het ongeboren kind
ermee gevoed wordt".
Uitkijken
„En die hele rompslomp is alleen op
ouw gezet om tandbederf in de puber-
Als binnenkort Amsterdam aan
de fluor gaat, zullen in totaal
ruim anderhalf miljoen Nederlan
ders „profiteren" van de geleide
lijke, kunstmatige fluorering van
ons leidingwater.
Hoewel de beslissingen in ste
den en dorpen op zuiver democra
tische grondslag genomen worden
(de meerderheid beslist), is de
discussie over de ethiek en de
medische aspecten van deze in
grijpende zaak in volle gang.
Tegenstanders van de fluore
ring merken op, dat onze volks
vertegenwoordigers op dit mo
ment eenvoudig geen verantwoor
de beslissing kunnen nemen,
omdat over de gevaren van fluor-
consumptie op lange termijn nog
vrijwel niets bekend is. Zij waar
schuwen ervoor dat er bv. over
de invloed van fluortoediening
gedurende de zwangerschap nog
maar nauwelijks onderzoekingen
gedaan zijn.
De voorstanders verwijten hun
opponenten dat zij irreëel zijn,
hun vakliteratuur niet bijhouden
en dat de gunstige resultaten met
fluorproefnemingen in Tiel en an
dere steden ter wereld genoeg
zaam bewezen hebben dat er geen
gevaren dreigen.
Op hun beurt noemen de tegen
standers deze argumenten weer
onzinnig, omdat de nog niet zo
lang geleden begonnen experi
menten (Tiel startte, aanvankelijk
zonder modeweten van de burge
rij, pas 15 jaar geleden) juist ge
zien de korte tijdsduur geen
steekhoudend bewijsmateriaal op
leveren.
De voorstanders wijzen dan
weer op de sterke teruggang van
de tandcariës (tandwolf) in de pu
berteitsjaren, waar de hele zaak
om draait.
teit te bestrijden. Daar heb ik overigens
niets tegen; ook niet met fluor. Voor
mijn part geven ze pilletjes met fluor
op scholen of desnoods in de schoolmelk
want dan krijgen degenen voor wie het
bedoeld is, het wél en de anderen niet.
En in de juiste dosering. Bovendien is
persoonlijke controle door een huis- of
schoolarts dan mogelijk.
Natuurlijk erken ik de samenhang
tussen fluor en tandcariës. Die staat al
smds 1923 wetenschappelijk vast. Maar
juist met fluor, dat de eigenschap heeft
zich in de botten op te hopen, moet
men verschrikkelijk uitkijken.
Weet u, dat al vóór de oorlog een
Fransman is gepromoveerd op dit on
derwerp, waarbij hij stelde dat fluor
zich ook ophoopt in de hypofyse? Nou,
daar kunnen we het mee doen. De hy
pofyse is een van de belangrijkste hor-
imoonklieren in ons lichaam, die tal van
belangrijke functies regelt. Deze stel
ling is na de oorlog door anderen be
vestigd. Maar wat is het effect? Niets.
Men gaat rustig door. Waanzinnig is
het".
Poging
„En weet u wat zo moeilijk is in deze
zaken? Ik heb medestanders genoeg:
hooggeleerde en zeergeleerde collegae.
Maar zij willen er vaak liever niet over
praten, omdat hun carrière daardoor
gevaar loopt. Voor dit standpunt heb ik
alle begrip, maar het maakt de zaak
ontzettend lastig".
En intussen fluoreert Nederland ge
leidelijk door. „Ik vind dit een aantas
ting van de persoonlijke vrijheid. Als
je last hebt van vliegtuiglawaai kun je
verhuizen. Dat doe ik ook. Maar het ge-
fluoreerde drinkwater blijft je consu
meren tot aan je graf".
STUDIEREIS NAAR CALIFORNIË
Door een beslissing van de Rotary
Foundation is het mogelijk dat een
groep van zes jonge Nederlanders, die
reeds een vooraanstaande positie in hun
beroep of bedrijf bekleden, in het
voorjaar van 1969 gedurende twee
maanden een studiereis naar Californië
kunnen maken. In het jaar 1969/1970
zal dan eenzelfde groep uit Californië
naar ons land een dergelijke studiereis
ondernemen.
De bedoeling van de reis is dat door
bezoeken van regerings- en overheids
instellingen, openbare werken, fabrie
ken, agrarische instellingen, ziekenhui
zen, universiteiten en scholen zoveel
mogelijk kontakten in het gebied van
de gastclub te leggen en een inzicht in
land en economie te krijgen. Ook is het
mogelijk dat een der deelnemers een
week werkzaam kan zijn in een bedrijf
of instelling waarnaar zijn speciale be
langstelling uitgaat.
De Rotary .Foundation betaalt de
reiskosten v.v. tussen de districten op
basis van „economy class jet-air-Tare",
terwijl de verblijfkosten voor rekening
zijn van het ontvangende district resp.
de clubs die bereid zijn deel te nemen.
De Texelse club heeft de gelegenheid
voor deze Group Study Exchange één
of hoogstens twee kandidaten voor te
dragen, waaraan echter de navolgende
voorwaarden gesteld worden
1. de kandidaat mag in geen familiebe
trekking tot een Rotary-lid staan; 2.
leeftijd moet zijn tussen de 25 en 35
jaar; 3. hij moet reeds een veelbeloven
de of vooraanstaande positie in zijn be
roep bekleden; 4. hij moet 'bereid zijn
om gedurende de reis, en later in Ne
derland, voordrachten in Rotaryclubs
te houden; 5. opgave vóór 15 september
a.s.
Inlichtingen bij de secretaris der
Texelse Rotary club, de heer S. Bak
ker, Keesom'aan 14 te Den Buiig.
WEST-DUITSLAND
BROMFIETSEN VANAF 15 JAAR
In West-Duitsland is de minimum
leeftijd voor het berijden van een be
paalde oategorie bromfietsen de
Mofa 25 kortgeleden verlaagd van
16 tot 15 jaar. Sedert 1961 is voor
bromfietsberijders in West-Duitsland
een rijbewijs (Fiihrerschein V) vereist
op grond van een eenvoudige verkeers-
proef. Drie jaar geleden werd de Mofa
25 geïntroduceerd. De Mofa 25 is het
enige type brommer, dat m de Bonds
republiek zonder rijbewijs kan worden
bereden. De Duitse wetgever heeft be
paald, dat de rijbewijsvrije uitvoering
niet sneller mag kunnen rijden dan 25
'km/uur; de motor moet met niet meer
dan één versnelling zijn uitgerust en
zijn voorzien van een automatische
koppeling.
Door verlaging van de minimum
leeftijd, waarop een Mofa kan worden
bereden, wil men de jeugd in de gele
genheid stellen reeds vroegtijdig de zo
noodzakelijk geachte verkeerservaring
op te doen. Deze maatregel is van toe
passing op ca. 700.000 Duitse jongens
en meisjes in de leeftijdsgroep van 15
jaar. Frankrijk, Italië en Zwitserland
kennen een lagere minimumleeftijd
voor bromfietsers, namelijk 14 jaar. In
Nederland is deze daarentegen vastge
steld op 16 jaar.
ƒ218,10 VOOR BIAFRA
Ook onder de bewoners van het C. E.
Gollards Rustoord is gecollecteerd voor
het hongerende Biafra De opbrengst
was ƒ218,10.
CONSULTATIEBUREAU VOOR
ZUIGELINGEN
Woensdag 21 augustus a.s. worden de
moeders van alle buitendorpen ver
wacht van 13.00 tot 16.00 uur.
SCHAPENMARKT DEN BURG
ZAKTE NAAR ELFDE PLAATS
Jarenlang nam in de rij van scha-
penmarkten Den Burg de 10e plaats in.
In 1966 evenwel daalde Den Burg naar
de 11e plaats. Wat betreft de lamme-
renmarkten wist Den Burg zich onver
kort op de 4e plaats te handhaven.
Aldus valt te ontlenen aan het on
langs verschenen „Verslag over de
landbotiw in Nederland in 1966" van
het Ministerie van Landbouw en Vis
serij. De 5 grootste lammerenmarkten
waren In 1966 (1964): 1. Leiden 77.500
(72.900); 2. Groningen 19.100 (14.000);
3. Schagen 9.800 1(12 800); 4. Den Burg
9.300 (9.800), 5. Leeuwarden 8.500 (Dén
Bosch 7.400).
De volgorde van de schapen (inclu
sief lammeren)) markten was in 1966
(1964) als volgt: 1. Leiden 86.000
(82 700); 2. Purmerend 65.200 (52.400);
3. Sneek 63.000 (51.200); 4. Groningen
42.600 (34.700); 5. Leeuwarden 35.200
(27.900); 6. Utrecht 34.500 (29.400); 7.
Den Bosch 19.700 (23.800); 8. Rotter
dam 15.200 (14.900); 9. Schagen 14.000
(16 600); 10. Zwolle 12.100 (7.300); 11.
Den Burg 9.800 (10 500); 12. Hoorn
4.100 (4.200).
MET OPEL OVER DE KOP
Een Opel personenauto sloeg zondag
avond om kwart over acht op de Ruijs-
laan over de kop en werd daarbij to
taal vernield. De negen jaar oude wa
gen werd bestuurd door mevrouw A.
K.-de V. uit Wormer. Tegenover de
politie vertelde zij dat zij uit de rich
ting De Koog kwam en nabij de strand
weg naar paal 17 plotseling had moeten
remmen voor een auto, die vanuit de
heide de weg opreed. Daarbij was ze de
macht over het stuur kwijtgeraakt en
over de kop geslagen. De wagen bleef
met de wielen omhoog liggen. De be
stuurster en haar vier passagiers ble
ven ongedeerd.
WIJZIGINGEN IN HET
HANDELSREGISTER
„VlugtHeuvel", Texel, Den Hoorn,
Diek 27. Pensionbedr. U. eig.: R. H. C.
Vlugt, Medemblik, N. Stellingwerf-
straat 5. Bedrijf wordt voortgezet door
F. Boon o. eig. naar. Bedrijf: verhuur
van zomerwoningen.
N.V. Drukkerij en Uitgeversmij. v.h.
Langeveld en de Rooy, Texel, Den
Burg, Parkstraat 7-10. Uitgeversbedrijf
enz. Volm. v.a. D. Mechielsen (proc.)
(B.P.).
MEEVAREN met 'n vissers
man, is een vorm van vakan
tiegenot, behorende onder de
rubriek recreatie en vrijetijds
besteding, die door de wel
willende medewerking van
een aantal vissers mogelijk is
gemaakt. Een dergelijke tocht,
zoals wij die meemaakten met
een eenvoudig garnalenkot-
tertje, is voor de landrot een
machtige belevenis die hij zijn
gehele leven niet zal vergeten.
Om half vier in de vroege
morgen dienden we present
te zijn en de schipper maakte
ons er wel op attent, dat zij
die snel last hebben van zee
ziekte er beter aan doen thuis
te blijven. Voor zover wij de
zee wel eens hadden bevaren, dachten
we het wel te kunnen redden. Tot nu
toe was ons steeds het kunstje gelukt
om bij het aan boord stappen van een
zeegaand vaartuig de stellige overtui
ging mee te laten embarkeren, dat
zeeziekte ons beslist niet treffen kon
en het lukte deze keer trouwens ook.
De nacht was koud en winderig, niet
bepaald een voorbeeld van prachtig
Nederlands zomerweer. Over het inkt
zwarte water spietsten de felle bun
dels van zoeklichten die, als door een
wonder gestuurd, de ene boei na de
andere uit de zwarte leegte tevoor
schijn prikten; een enerverend staaltje
navigatie op een door eb zowat leeg
gelopen zee.
Natuurlijk kennen deze schippers
hun weg langs de banken en door de
geulen beter dan de gewone burger
z'n achtertuintje, maar het blijft een
staaltje van knap vakmanschap om bij
een dwarse ebstroom die het stuurrad
bijna uit je handen trekt, een schuitje
met zo'n 1.30 meter diepgang in blinde
nacht door een geul te sturen waarin
op dat moment 1.35 meter water staat.
Wanneer na uren de motor terugvalt
op stationair toerental, is dat het mo
ment waarop de netten overboord gaan.
Aan beide kanten een sleepnet, gevierd
vanuit gieken ter weerszijde van de
mast.
Trek
Dan begint de „trek"; een klem uur
zeer langzaam varen met de stroom
mee, waarbij het lijkt alsof het schip
stilligt. Het is des schippers „feeling"
of gesternte die hem doet bepalen of
het lang genoeg geweest is. We „halen"
met de lier, maar het blijft ook voor de
meest gehaaide vissersman altijd een
supreme verrassing hoe dik of vol de
„zak" zal zijn als de snaarstrakke staal
draad de buit boven water tilt. (Het lijkt
een grauwe massa slik, die oogst van
een uur trekken, maar nauwelijks is het
net van onderen open, of een wrieme
lende hoop zeeleven glibbert over het
dek. Garnalen natuurlijk, maar ook
zeetong zo sterk als verenstaai en
scharretjes en botjes en venijnig knip
pende krabbetjes en indolente zeeslak
ken.
De garnaal overigens is een edel
dier, althans naar smaak en opbrengst
gerekend. Behorende tot de kreeft-
achtigen is hij onder een vergrootglas
bepaald een uiterst onaantrekkelijk
zeemonster. Omdat ze zo klein zijn,
moet men er veel van hebben wil de
indruk tot stand komen, dat men met
terdaad iets eet en dat is tevens de
reden dat ze zo uit het net op een
sohudzeef geschopt worden om althans
de flinkste exemplaren over te houden.
Levend gekookt
Deze gaan, 't is hard, nog zeer levend
meteen aan boord al in een pot met
woest kokend zeewater en ondergaan
daarin de metamorfose van grijs wrie
melend „zee-insekt" met-te-veel-poten,
tot de malse rozerode garnaal die uw
of andermans dis gaat sieren. Dit le
vend koken is een onvermijdelijkheid,
die ook het lot van de kreeften ken
merkt. Zijn deze dieren eenmaal dood,
dan ontbindt onder normale omstandig
heden namelijk binnen enige uren hun
vlees zich tot een waterachtige massa,
die voor consumptie hoogst kwaadaar
dige eigenschappen bezit en buikkramp
of visvergiftiging zijn dan nog wel de
minst kwaadaardige gevolgen wanneer
men ze zou eten. Daarom moeten ze
voordat ze dood zijn, dus levend met
een gekookt worden om op die manier
het vlees als het ware te conserveren.
Die zeewaterkokerij is overigens voor
omstanders met een zwakke maag ook
geen pretje. Tegen de lucht die er af
komt kan men bij windstil weer met
zijn volle gewicht gaan staan leunen.
De beestjes worden na het koken dan
ook zeer grondig gewassen en gespoeld,
voorts nog even nagezocht op soort-
vreemde bijmengsels en dan in kistjes
te wachten gezet op hun verdere avon
turen rond de klok van de visafslag.
Aanpakken
Inmiddels zijn natuurlijk al lang de
netten weer overboord voor de volgen
de trek en bij een beetje redelijke
vangst moet er zowel door de schipper
als door de schippersmaat knap worden
aangepakt om deze bewerkelijke
vangst tot een rendabele zaak te ma
ken. Overigens behoeven de gasten aan
boord geen hand uit te steken wanneer
ze deze liever in de zakken houden,
maar dat is een kwestie die men zelf
moet uitmaken
Hoe 9maakt nu een vers-gevangen,
vers-gekookte en vers-gepelde garnaal?
We zouden willen zeggen- romig, zilt,
vlezig, kortom.... edel! Helaas zijn ze
zo „edel" vrijwel nergens te koop, of
het moet zijn bij een juist binnengelo
pen garnalenboot in Den Oever, Har-
lingen of Oudeschild. De weg naar de
tafel van de meeste Nederlanders is
namelijk lang en wie ze eenmaal zo
vers heeft geproefd is geneigd om te
zeggen tè lang. Maar daarmee raken
we echter in de zorgen van de vis
handel en dat waren onze zorgen niet
bij deze ruige, opwindende trip op de
garnalenkotter. Eerder zelfs waren er
helemaal geen zorgen en konden we na
afloop reppen van een uitschieter,
waarnaast de meeste strandgenoegens,
die men normaal aan Neerlands kusten
beleeft, ziekelijk verbleken. Het mee
varen met de vissersman is een beleve
nis, die ieder die een beetje belangstel
ling heeft voor de zee en wat daarop
en daarin gebeurd, kortom met belang
stelling voor water en varen, ten stel
ligste kan worden aanbevolen.
WAREN OUDE AMERIKANEN
MENSENETERS
Wetenschappelijke onderzoekers in de
Nieuwe Wereld stellen reeds geruime
tijd alles in het werk om te zoeken
naar de oudste Amerikaan.
In Azië, Afrika en Australië, alsmede
in Europa kent men overblijfselen van
mensen typen die tienduizenden, hon
derdduizenden en soms nog langer ge
leden daar leefden.
In Amerika heeft men tot nu toe
weinig op dit gebied kunnen vinden en
Veel geleerden zijn dan ook van me
ning, dat het werelddeel Amerika pas
vrij laat door mensen werd bewoond.
Hoe dat ook zij, uiteraard is men wel
nieuwsgierig om te weten wanneer dat
is geweest en die deze eerste bewoners
van dit werelddeel waren.
De oudste menselijke resten die tot
nu toe in Amerika werden gevonden,
trof men aan in een laag van omstreeks
11.000 tot 13.000 jaar oud, liggende aan
de oevers van de Palousierivier. Uit de
gevonden restanten kan men afleiden,
dat deze mens door geweld de dood
heeft gevonden, want de schedel was
totaal verpletterd Voorts vond men
OLIEBOLLENAKTIE BRACHT
1806,— OP
De oliebollenverkoop door leden
Texelse vrouwenverenigingen tijd-
fol'klore-woensdagen heeft dit jaar*
bedrag van ƒ1806,(netto) opgebra:
Met de netto-opbrengst van vorig j:
is nu 4034,voor het zwembad 1
eengebracht. Woensdag werd de laat
verkoopdag gehouden; door leden
de Bond van Plattelandsvrouwen,
bruto ƒ351,50 vergaarden. Hoewel t
zoveel slaolie werd geschonken
rig jaar, is men de gevers daarvan tc
zeer dankbaar. Dankbaarheid is q
ook verschuldigd aan Bakkers IJ2
handel, die gratis het benodigde j
beschikbaar stelde. Bakker Tims
zorgde voor het beslag.
K
DRUMBAND KOMT WEER BIJEI
DE KOOG De drumband „V«
waarts Mars" komt woensdagavg
aanvang 7 uur, weer in „De Kle
Vermaning" bijeen. Bij die gelegen!»
zijn ook nieuwe leden welkom. Het
stuur verzoekt voorts woensdag ook
overgebleven pennen van de aktie
het geld in te leveren, tevens de op<
haalde donatiegelden.
DE OUDSTE BOMEN TER WERE
Tot nog toe meende men, dat
prachtige majesteitelijke mamma
bomen met de fraaie naam Sequoia
oudste bomen ter wereld waren. D
geweldige bomen, die wel vijf keer
hoog zijn als de ons bekende norn
bomen en die een dikte kunnen h
ben van zo'n negen meter, bevatten
hoeveelheid hout, waarvan men
heel dorp van houten huizen zou fc
nen bouwen, van één boom wel te v
staan.
Er zijn van deze bomen, die tot
naaldbomen behoren, die ontstond
rond de geboorte van Christus, ande:
ontstonden in de Middeleeuwen, rrc
hoe dan ook, deze bomen die we sled
op één plaats in de wereld vinden,
Californië, zijn oeroud.
Volgens dr. Kahlke, een bij uitsi
deskundige, zijn er echter oudere
men en wel een bescheiden dem
boomsoort, die niet hoger dan tien c
ter wordt en die slechts voorkomt
de hellingen van de Witte Bergen in
Sierra Nevada in het westen van
Verenigde Staten. Recente ondere
kingen van een aantal deskundij
hebben uitgewezen, dat onder dezel
men exemplaren voorkomen met
enorme leeftijd van ruim 4000 jaar.
oudste is zelfs 4600 jaar en deze v«
raan leefde dus reeds toen in het os
Egypte de piramiden werden geboui
Dat deze bomen nog leven danken
aan het merkwaardige feit, dat ze k.
nen blijven leven, wanneer nog sled
een klein deel van stam en takken
leven is. De meeste van deze l
zijn dan ook grotendeels al dood.
INKT IS OUDER DAN PAPIER
Wanneer wij op de een of and-
manier inkt gebruiken, bijvoorbeeld
onze vulpen of in de ballpoint,
realiseren we ons meestal niet dat<
materiaal al bijzonder oud is. De ros
gebruikt inkt reeds zo'n 4000 jaar;
middel om mededelingen ergens
neer te schrijven. De inkt werd al i
bruikt lang voordat we het papier ke
den. De oude Egyptenaren maak!
inkt van houtskoolpoeder dat gemen
was met een bindmiddel. Door midi
van een stift brachten ze deze
stantie op hun papyrusrollen in
vorm van woordtekens. Deze inkt s
echter niet zo goed houdbaar, want
kon met water weer worden verw
dërd.
De Romeinen brachten hierin ver:
dering. Zij gebruikten als inkt de da
kere vloeistof, die door de inkt»
wordt uitgestoten, wanneer het
wil vluchten. Deze vloeistof noeit
wij „sepia" en deze was aanmerket
beter geschikt als schrijfmateriaal d
de houtskoolinkt van de Egyptenare
Ongeveer duizend jaar geleden vo
men een zeer goed bruikbare inkt i
Men gebruikte hiervoor galappels,
zijn de kleine appelachtige bolletjes, d
men wel op de bladeren van ei*
vindt. Ze bestaan uit een houtachfc
massa, die om insecteneieren is i
groeid. In zo'n galappel zit looizir-
Met behulp van enige chemische sta
fen wordt hiervan goede inkt gemaai
Oude schrifturen uit de middeleeuw
tonen ons aan, hoe uitstekend
inkten het schrift voor ons bewaard
In de kloosters hadden de verschilk
de schrijvende monniken dikwijls la
eigen geheime inktrecepten.
OPENINGSTIJDEN
OPENBARE BIBLIOTHEEK
De openingstijden zijn
Maandag: 10.00 tot 12.00 uur:
Woensdag: 19.30 tot 21.30 uur;
Donderdag: van 12.00 tot 13.30 uur (ni
tijdens de schoolvakanties)
15.30 tot 17.30 uur.
Vrijdag: 14.30 tot 15 30 uur en 19.301
21.30 uur.
Jeugd: woensdag van 14.30 tot li-
uur en vrijdag van 15.30 tot 17.30
BRANDMELDING
Bij brand altijd bellen (02220) 2W
Dit geldt voor alle dorpen, zowel ov£
dag als 's nachts.
botjes van de pols, ribben, een wervi
en een gespleten en verkoold dij'beö
Dat laatste is zeer belangrijk en ro&'
de mogelijkheid op, dat deze oude b
woners van Amerika menseneters
geweest. Het feit, dat dit dijbeen v#
'koold was doet in die richting denltë
maar de doorslag wordt toch wel f
geven door het feit, dat het gesplet
was. Bij kannibalen is het namelijk
woonte, om de pijpbeenderen te spU
ten om op die manier van het w
daarin bevindende merg te kunnen
nieten. De mogelijkheid is dus niet ui
gesloten, dat de oude bewoners van b
Amerikaanse contingent kannibak
zijn geweest.
