Stiefmoeder
BRIGADIER PIET EN DE SPORTCOMPUTER
Natuurreservaatje Staatsbosbeheer
Op onbemeste grond zeer rijke
gras- en kruidenvegetatie
LANDBOUW en VEETEELT
rubriek voor I
On«I«*r rcdaMfè
L >UR (.wninfjnl
VERSCHILLEN VAN TIENDUIZEND
GULDEN
Een trouwe lezeres van deze rubriek
was het niet eens met de conclusie, die
ik trok in het artikeltje over „Boer
worden en boer zijn". In dit artikel
vertelde ik om., dat bij het bekijken
van bedrijfseconomische boekhoudingen
blijkt, dat er verschillen in inkomen
voorkomen van ƒ10.000,Dit is het
geval op bedrijven, die zowel wat
grootte als grondsoort betreft met el
kaar zijn te vergelijken. Ik meende de
ze verschillen vooral te moeten toe
schrijven aan het aanwezig zijn of het
ontbreken van vakmanschap. Bedoelde
boerin kon het met deze laatste conclu
sie niet eens zijn, al was ze wel over
tuigd van het belang van een goed vak
manschap.
Bedrijfseconomisch en fiscaal
In ons gesprek bleek, dat deze leze
res niet helemaal op de hoogte was van
het begripbedrijfseconomisch inko
men. Als het over inkomen en een ver
schil in inkomen gaat dacht zij aan het
fiscale inkomen. En daarom merkte zij
op, dat verschillen van 10.000,hele
maal niets vertelden van een meer of
minder goed vakmanschap. Zij rede
neerde nl. als volgt. Iemand, die een
eigen bedrijf heeft, waarop geen schuld
rust, die de Bank niet nodig heeft om
aan bedrijfskapitaal te komen en die
verder ook nog eigen werkkrachten
heeft kan doorgaans gemakkelijk tot
een inkomen komen, dat ƒ10.000,ho
ger ligt dan zijn collega, die dit alles
mist.
Zo geredeneerd heeft deze boerin
volkomen gelijk. Het is echter niet juist
als gedacht wordt, dat wij deze geval
len op het oog hebben.
In een bedrijfseconomische boekhou
ding maakt het nl. helemaal niets uit
of men eigenaar van de grond is, of dat
men de grond moet pachten, of men be
schikt over eigen kapitaal, of dat men
de Bank nodig heeft, of men gezinsle
den aan het werk heeft, of dat men
iedere week loon plus sociale lasten
moet betalen.
In zo'n boekhouding is nl. alles wat
ten bate van het bedrijf wordt aange
wend een kostenpost. Voor eigen grond
wordt aan de kostenkant een bedrag
als pacht opgenomen, dat gelijk is aan
de pacht van soortgelijke gronden. Voor
het kapitaal, dat in het bedrijf is ge
stoken wordt een rente berekend, die
gelijk is aan de rente, die de Bank
vraagt. Voor de arbeid van gezinsleden
wordt aan de kostenzijde een loonpost
opgenomen, die gelijk is aan het bedrag
dat dit gezinslid op een ander bedrijf
zou kunnen verdienen.
5. Het liep in de gaten, zoals ze Martin
op een welhaast beledigende manier
verwaarloosde. En dat moest ook! Ze
moest de eer aan zichzelf houden, voor
zover hier van eer nog sprake was!
Niemand mocht zeggen dat Martin haar
links had laten liggen. Haar opzet ge
lukte. Martin voelde zich beledigd,
schonk zelfs minder aandacht aan
Ellen, door zijn ergernis over haar uit
dagend gedrag. De volgende dag belde
hij haar woest-nijdig op. Zij bleef
kalm, sarcastisch, tevreden omdat hij
kennelijk niet dóór had dat zij hem
door had. Hij speelde de verdrukte on
schuld, en hij repte met geen woord
van Ellen. Ze begreep waar het om
ging: ook Martin's trots verdroeg niet
dat men zou kunnen zeggen dat Carla
hem de bons had gegeven. Maar hij
kon er niets tegen doen. Martin's flir
tation met Ellen verdween in het niet
bij de uitdagend-onverschillige hou
ding van Carla en bij een laatste fikse
ruzie smeet ze hem zijn ring toe. Een
en al vorstelijke waardigheid. Hij moest
nog bukken ook, om hem op te rapen.
O zeker, dat gaf voldoening. Maar
méér ook niet. Tijdens dit gevecht tot
het behoud van haar trots was ze moe
geworden. Haar gedachten vlogen terug
naar Pier. Met die was zoiets niet mo
gelijk geweest. Maar Pier zou aan haar
ook niets hebben gehad, niet zoals ze
totnogtoe was geweest, alléén maar
denkend aan en om zichzelf
Deze korte, hevige episode bracht bij
Carla een ommekeer teweeg. Ze be
greep: ga ik op deze weg voort, dan
'ben ik met een paar jaar uitgebrand,
gedesillusioneerd. Ze wilde niet de
kant op van haar vader en moeder, ze
wilde leven en gelukkig zijn. De stu
dentenwereld stond haar tegen, studie
interesseerde haar niet genoeg meer,
en in een plotselinge omzwaai besloot
ze, in de verpleging te gaan.
Daar kreeg ze alle gelegenheid om te
vergeten. De opleiding was voor haar
niet moeilijk, ze had een degelijke on
dergrond, een helder verstand. En als
Carla iets bereiken wilde, overwon ze
alle hinderpalen. Het werk nam haar
geheel in beslag en ze vermeed de
vrienden van vroeger.
Na enkele jaren mocht ze assisteren
in de operatiekamer en daar was het
dat ze dokter De Hoogh leerde kennen.
Herman de Hoogh was weduwnaar.
Nog net niet oud genoeg om haar va
der te kunnen zijn, maar hij had een
zoon en een dochter, allebei op de HBS.
Dokter de Hoogh, chirurg in het Wil-
helminaziekenhuis, was op zijn hoede
voor wat men noemde „het blauwe
gevaar" als echtgenoot. Er liepen knap
pe zustertjes genoeg rond. En De
Hoogh, met zijn lange gestalte, zijn aan
de slapen gnjzend haar, zakelijk, maar
voor alles menselijk, was een veelbe
geerde prooi. Na het overlijden van
zijn vrouw, enkele jaren geleden, was
zijn ongehuwde zuster in de huishou
ding komen helpen. Liesbeth had een
De enige goede vergelijking
Als we een oordeel willen geven over
de rentabiliteit van een bedrijf, dan
kan dat alleen op de boven aangegeven
wijze. En als het in alle gevallen zo ge
beurde, dan zou wel eens kunnen blij
ken, dat een flink aantal bedrijven,
waar nooit sprake is van financiële
moeilijkheden, niet of nauwelijks ren
dabel zijn. Daar komt echter niets van
naar boven, omdat een groot gedeelte
van de kosten, nl. vergoeding voor ei
gen grond, rente over het bedrijfskapi
taal, loon voor meewerkende zoons
nooit als kostenposten voor het bedrijf
worden beschouwd En daarnaast zou
het wel eens kunnen gebeuren, dat be
drijven, waar het een hele toer is om
de rekeningen van handelaren in vee
voer en kunstmest „vlak" te houden in
feite goed rendabel zijn. Ik denk in het
laatste geval aan bedrijven, waar het
nodig is de veestapel uit te breiden, de
stalruimte te vergroten en waar men
tevens oök nog voor de taak staat om
ieder jaar een flink bedrag af te lossen.
In dit verband wil ik nog eens wijzen
op het grote belang van het laten ver
zorgen van een bedrijf seconomische
boekhouding Hiermee kan men voor
komen, dat men de illusie heeft een
rendabel bedrijf te hebben, terwijl dit
beslist het geval niet is en tevens be
waard blijven voor onnodige zorgen als
de portemonnee dikwijls leeg is, maar
uit de cijfers blijkt, dat de rentabiliteit
Van het bedrijf goed is.
AAN DE WEG TIMMEREN
De laatste tijd heb ik nog al eens het
„genoegen" om op de officiéél vrije
zaterdag bezig te zijn met- „handen
arbeid" op een plaats, waar vrij veel
mensen passeren. Dat lokt de nodige
opmerkingen uit. Die variëren van
„'Denk maar om je rug" en „Zo op de
oude dag nog aan het werk" tot ,Ja,
dat is wait anders dan een „stukkie"
in de Texelaar schrijven".
De mooiste opmerking kwam van een
boerin, die blijkbaar vorige week ook
een blik in onze rubriek had geslagen.
Ze informeerde of ik een nieuwe wo
ning ging betrekken, omdat ik de „han
denarbeid" verrichtte bij een pas ge
reed gekomen woning. Toen ik ver
telde, 'dat toekomstige bewoner één van
mijn zoons was en dat hij zelf -door
omstandigheden dit werk niet kon
doen, merkte deze boerin zeer raak op:
Ja, vader worden is gemakkelijker dan
vader zijn". Zeer ad rem
HOOG WATER
Hoog water ter rede van Oudeschild
20 aug. 4.48 en 17.37; 21 aug. 6.09 en 18.54;
22 aug. 7 19 en 19.58; 23 aug. 8 17 en 20.53;
24 aug. 9.06 en 21.41.
FEUILLETON
door
TOM LODEWIJK
staffunctie bij een groot bedrijf en had
die er voor opgegeven, maar De
Hoogh begreep dat hij niet van haar
kon vergen dat ze haar eigen kansen
blijvend opofferde. Ze werkte nu voor
halve dagen, bleef zodoende „bij", maar
dat kon ook niet permanent. Hij had
kansen genoeg om te hertrouwen, maar
juist dat maakte hem schichtig. Van
zijn vrouw had hij zeer veel gehouden,
ze begrepen elkaar in alles.
Wéér zo iemand te vinden mocht je
niet vergen, dat kon niet, daarvoor
moest je jong samen beginnen, kinde
ren krijgen. Misschien liep hij er nog
eens tegen op, dacht hij met een
wrange glimlach. Niet zo dringen, dan
kwam je verkeerd terecht.
De verpleegsters, die met hem werk
ten, vreesden en vereerden h6m. In zijn
werk was hij ontzaglijk veeleisend.
Voor fouten had hij geen genade, want
het ginig om mensenlevens. Als ik me
volledig concentreer, zei hij, dan kan
ik van hen hetzelfde eisen. En als een
fout van hen mij uit mijn concentratie
haalt, dan loop ik het risico, een nood
lottige fout te begaan.
Bij Carla viel hem diezelfde concen
tratie op. Het was af ze met hem mee
dacht. Ze sprak geen woord. Ze scheen
als een automaat te werken. Inderdaad
boeide haar de chirurgie buitengewoon,
ze was koelbloedig, had geen last van
zenuwen en door haar medische studie
in staat de betekenis te begrijpen van
de ingrepen, die de chirurg verrichtte.
Hij waardeerde haar, volkomen on
persoonlijk, als een schier volmaakte
helpster al was hij er zich goed van
bewust, dat ze een knappe, aantrekke
lijke jonge vrouw was.
Eens, na een bijzonder moeilijke ope
ratie, die alles van hem had gevergd,
en die feilloos was geslaagd, richtte hij
zich op en zei met een vermoeide glim
lach ,,'t Is gebeurd". Ze zagen elkaar
aan. Haar ogen spraken van een diepe
voldoening. Hij werd er zich van be
wust, dat geen bewonderend verpleeg
stertje de bekwame chirurg aanibad,
maar dat daar een bijna collegiale
waardering tot uiting kwam.
Later, toen hij haar in een van de
gangen ontmoette, hield hij haar staan
de. „Interessant, hè zuster?", vroeg hij.
„Boeiend", zei ze, „ik had het voor
geen goud willen missen. Ik wist dat
zo'n operatie mogelijk was, maar het
zelf méé te maken, dat is nog iets an
ders".
)rHoe wist u dat?"
„Ik heb een paar jaar medicijnen ge
studeerd".
„Niet doorgegaan? Stom".
„Doorgaan zou stom geweest zijn".
Hij dacht even na.
„Dat kunt u zelf het best bekijken".
„Ja, ik alléén".
„Geeft dit meer voldoening?"
„De tweede viool moet er ook zijn".
„Goede vergelijking", glimlachte hij.
„De chirurg is geen solist, hij heeft de
steun van het orkest nodig. Dat kleine
BELANGSTELLING VOOR DE
LIGBOXENSTAL
Als U ons artikeltje over de lig
boxenstal hebt gelezenzult U begrij
pen, dat we blij zijn als er voor deze
nieuwe ontwikkeling op het gebied
van de stallenbouw belangstelling is.
Het is daarom verheugend als veehou
ders een bezoek brengen aan deze
eerste ligboxenstal op Texel.
Toch zou speciaal de bedrijfsleider
van het bedrijf Rio Grande, de heer
A. G. Wijtten, het op prijs stellen als
men nog zou wachten met een bezoek
aan de nieuwe ligboxenstal. Hij deel
de ons mee, dat hij nu al bezoekers
krijgt; soms op ongelegen momenten.
Namens de heer Wijtten willen we
daarom belangstellende veehouders
verzoeken nog even te wachten met
een bezoek aan deze nieuwe stal.
We achten dit ook nuttig. Men kan
pas een goede indruk van deze stal
krijgen als hij geheel gereed is. Dat is
op het moment het geval nog niet. We
stellen ons voor om in de herfst of de
eerste weken van de winter een excur
sie te organiseren naar enkele nieuwe
bedrijfsgebouwen. Daar zal de lig
boxenstal zeker bij zijn.
Als men in verband met bouwplan
nen op korte termijn een bezoek aan
de ligboxenstal wil brengen, dan ver
zoeken we U in ieder geval vooraf met
de heer Wijtten of de landbouwvoor-
lichters in kontakt te treden.
OPBRENGST ZOMERGERST VALT
TOCH NIET TEGEN
Hoewel de eerste uitkomsten van de
oogst van zomergerst een pessimistische
indruk gaven, zal het waarschijnlijk in
veel gevallen toch nog meevallen.
Weliswaar is de korrel over het alge
meen fijn. Dit zal zeker een handicap
zijn voor de telers van zaaigraan, om
dat een te groot gedeelte door de zeef
zal vallen. Ook voor verkoop als
brouwgerst zal de korrel in veel ge
vallen te fijn zijn.
Het lijkt er echter op of de aanvan
kelijk goede ontwikkeling van de zo
mergerst, waardoor in het algemeen
een dik en zwaar gewas op het veld
kwam, iets goed zal maken van de te
fijne korrel. In ieder geval staat het
wel vast, dat diverse telers boven 4000
kg. per ha. zullen komen en in een
geval zelfs tot 5000 kg. per ha.
GASTEN EN OVERNACHTINGEN
(Vervolg van pagina 1)
Vergeleken met 1966 zijn deze percen
tages voor vrijwel elk deelgebied met
3 a 5°/o gestegen.
Van de logiesvortmen bleken de kam
peerterreinen, vakantieoorden en bun-
galowbedrijven in meer dan gemiddel
de mate op het Nederlandse bezoek te
zijn gericht. Het aandeel dat de land
genoten bijdroegen in het totaal aantal
overnachtingen was daar achtereen
volgens 71, 70 en 76°/o. De pensions en
demi-pensions waren sterk gericht op
het buitenland; achtereenvolgens 69 en
74°/o van de in deze logiesvormen ge
maakte overnachtingen waren van
buitenlanders afkomstig.
Sociale structuur
Texel is te karakteriseren als een
vakantieplaats voor voornamelijk ar
beiders en lagere employés, ofschoon
ook hogere employés en zelfstandigen
in niet onbelangrijke mate hun vakan
tie op Texel doorbrengen. Gasten uit
lagere mkomensgroepen maakten in
1967 62% van het aantal overnachtin
gen, gasten uit de hogere inkomens
groepen 32%. Vergeleken met 1966 is
hierin weinig verandering gekomen. De
meeste van deze deelgebieden geven
elk onderdak aan een publiek van
overeenkomstige sociale structuur. In
Omgeving De Koog zijn lagere em
ployés in meer dan gemiddelde mate
169. Hoofdcommissaris Borgers had al
zóveel ellende meegemaakt, dat hij nu
op het allerergste voorbereid was. Doch
tot zijn grote opluchting was het een
oude bekende, die daar binnentrad, na
melijk Brigadier Piet.
,Zo beste jongen.kom jij de ouwe
commissaris opzoeken....", zei Bor
gers zacht en hij keek Piet aan met
een gezicht alsof hij zeggen wilde:
„Neem maar gauw weer dienst bij de
politie, jongen...."
„Ik kom U een geheim verklappen,
commissaris", zei de brigges „Ik heb er
lang over zitten dubben hoe we nu ein
delijk eens voor goed van al die soesa
rondom die afschuwelijke sportcompu-
orkestje in de operatiekamer. U speelt
een goede tweede viool zuster".
Nu bloosde ze. Een woord van lof
van dokter De Hoogh was zeldzaam.
Het gevolg van dit contact was niet,
dat Carla anders over de dokter begon
te denken, maar dat hij, meer dan tot
nogtoe, aandacht aan haar besteedde.
Ze was een jonge vrouw, dacht hij, die
zich heus niet in de verpleging behoef
de te begraven. Ze was zeer aantrekke
lijk. Er was in haar doen en laten geen
spoor van behaagzucht, van enige flir
tation. Zakelijk, kameraadschappelijk,
nuchter. Was dit haar aard? Of hadden
de ervaringen van het leven haar zo
Voor de afdeling Natuurbescherming
van Staatsbosbeheer in Overijssel is
er een bescheiden stuk grond, dat met
grote zorg wordt omringd en waarop
het strooien van kunstmest nadrukke
lijk is afgezworen. Zelfs op een gede
tailleerde kaart van Nederland is dit
stukje grond in Overijssels noordwest
hoek niet meer dan een speldeknop,
want het beslaat een oppervlakte van
slechts 16 ha, waarvan 14 ha hooi
land.
Het is het miniatuur-natuurreservaat
De Kloosterkooi in de Veerslootslanden
in het Staphorsterveld, waar op onbe
meste grond sinds tientallen jaren een
nog zó rijke gras-, kruiden- en bloe-
menvegetatie voorkomt, dat er terecht
van een unicum gesproken kan worden.
Het van dit land afkomende hooi
kreeg als veelgevraagd product door
veehouders in de omgeving en een aan
tal KI-statons de bizondere kwalificatie
natuurhooi. Een halve eeuw geleden
zou de toevoeging van het woord „na
tuur" vreemd hebben aangedaan, omdat
in vrijwel alle hooi dezelfde, rijk geva
rieerde kwaliteiten werden aangetrof
fen als nu nog slechts in het hooi uit
het natuurreservaat. Maar tussen dat
moment en 'thans ligt de steeds vaster
geworden greep, die de mens door een
snel toenemende wetenschappelijke
kennis op de natuur heeft gekregen.
Met alle daaraan verbonden onafstrijd-
bare voordelen, maar ook met de niet
minder onmiskenbare nadelen die er
in dit geval toe 'hebben geleid, dat er
in ons land thans duidelijk onderscheid
kan worden gemaakt tussen hooi-sèc
en natuurhooi.
De heer D. A. Docter. technisch
hoofd-ambtenaar van de afdeling Na
tuurbescherming van Staatsbosbeheer
in Zwolle stelt het zo Ook al is het
grondgebied van Nederland vrij be
perkt, toch is de bodemsamenstelling
nog rijk gevarieerd en als gevolg daar
van kon er ook eeuwenlang sprake zijn
van een zeer gevarieerde vegetatie. Met
de komst van de kunstmest is er een
nivellering gaan optreden, die voor het
hooi-land tot gevolg heeft gehad, dat
zeer vele laag groeiende kruiden wer
den verdrukt door een beperkt aantal
sneller groeiende grassen.
Het op deze wijze wel snel groeiende
gras, levert voor het vee een hooimenu
van beperkte samenstelling op. Dat
koeien graag grazen langs bermen of op
plaatsen, waar niet met kunstmest is
gewerkt, 'kan iedereen waarnemen. Een
meer gevarieerd gras- of hooi-menu
biedt de dieren meer kans om voe
dingselementen op te nemen, die nood
zakelijk zijn voor een goede gezondheid
van het dier.
van belang, in de Westen en Eierland
zijn die uit de hogere inkomensgroepen
verhoudingsgewijs van groter belang.
Mecsten per auto
De meeste gasten kwamen per auto,
namelijk 77%, terwijl 13% met open
baar vervoer naar Texel kwam. Verge
leken met 1966 is hier weinig veran
derd. In het deelgebied Oudeschild ko
men weer meer mensen met de auto,
92%. Opvallend is de rol die de fiets
en het openbaar vervoer spelen in de
deelgebieden Den Burg en Omgeving
De Koog.
ter kunnen afkomen. En ik meen, dat
ik de oplossing gevonden heb.
De brigges boog zich over naar de
commissaris en begon hem een aantal
opgewonden volzinnen in het oor te
fluisteren. Onthutst luisterde de com
missaris naar alles wat hem daar ge
zegd werd.
„Meen je dat!?" riep hij blij. „Wil dr.
Yokito er zijn medewerking aan ge
ven.
„Zo is het en niet anders", vervolgde
de brigges. „Hedenmiddag om 3 uur
precies zal het experiment .plaats vin
den!"
„Sapperdefloep! ik zal er zijn! Met
mijn beste uniform aan!" zei de com
missaris en daarmee treden we dan in
gemaakt?
Hij werd er zich van bewust, dat
zuster Carla hem intrigeerde. Hij zag
zijn medewerkers en medewerksters
nimmer als automaten, en daarom
werkten ze zo graag met en voor hem.
Maar bij Carla was het anders. Hij ken
de maar al te goed de verliefdheids
symptomen, had er meer dan eens mee
te maken gehad en was op zijn hoede,
maar bij Carla viel die reserve weg.
Want ze toonde geen verliefdheid.
Ze was ook niet verliefd. Toch was
dokter De Hoogh de enige man in haar
leven, die ze werkelijk de moeite
waard vond. Ze mocht hem als mens,
De heer Docter zegt verder een
mening, die later wordt onderstreep;
door de heer W. J. Smidt, dierenarts
bij de Provinciale Gezondheidsdienst
voor Dieren in Zwolle dat de kop.
ziékte bij rundvee voor een belangrijk
deel wordt toegeschreven aan te een
zijdige voeding. In de praktijk is geble-
dat het bij-voeren met natuurhooi van
De Kloosterkooi een gunstig effect
heeft en dat ook in andere gevallen van
darmstoornissen dit hooi vaak een pro
baat „geneesmiddel" is.
Aanvankelijk waren wee KI-vereni-
gingen in de omgeving geïnteresseerd
in het Kloosterkoonhooi, thans zijn het
er twaalf, die bij de dëkstieren hebben
vastgesteld, dat dit hooi de conditie der
dieren bevordert en dat het gebruik er
van als bijvoer om. een betere beharing
geeft.
Honderden soorten
Hoe is nu Staatsbosbeheer aan dit
uitzonderlijke natuurreservaat geko
men? Ver voor 1952, toen het terrein
kon worden aangekocht lag hierin cen
traal een eendekooi, waarvoor de nood
zakelijke vangpijpen waren gegraven.
Op het kleine stuk omringend grasland
het zogenaamde schraalhooiland, was
niet of nauwelijks met kunstmest ge
werkt. 's Winters liep een groot gedeel
te van dit gebied vaak onder water en
deze situatie had tot gevolg dat er op
dit beperkte stuk land een variatie van
zeker twintig grassoorten en wel bijna
tweehonderd plantensoorten voorkwam
In het omringende, wél bemeste land
lag het aantal niet hoger dan ongeveer
vijftig.
Toen de afdeling Natuurbescherming
van Staatsbosbeheer De Kloosterkooi
in handen had gekregen, zijn de volgen
de maatregelen getroffen
Rondom het gebied werd een nieuwe
ringsloot gegraven, waardoor het wa
terbeheer zelfstandig werd gemaakt er.
er voorkomen kon worden dat bepaalde
stoorstoffen in ander slootwater hun
invloed op de bodem van het reservaat
zouden kunnen doen gelden. Van de
afgegraven grond werd een wal rond
het gebied gelegd, waarop een dichte
beplanting werd aangebracht, die
moest voorkomen, dat door verwaaiing
ongewenste stoffen toch hun nadelig
werk ten aanzien van de rijke vegetatie
zouden kunnen doen.
In de opzet De Kloosterkooi „puur'
te houden is Staatsbosbeheer en de
heer Docter zegt het met gepaste trots
tot op heden uitstekend geslaagd
Waarom nu deze grote zorg? De ver
klaring is in wezen simpel: voor verge
lijkend onderzoek cloor biologen is hel
van groot belang, dat er nog ergens in
dit land een stukje onberoerd grasland
ligt, waar de levende natuur als toets
steen kan dienen voor de tienduizenden
hectaren .grasland in Nederland waar
van de oorspronkelijke vegetatie door
de ingreep van de mens in aanzienlijke
mate is beperkt.
Wie er bij De Kloosterkooi op het
'blauw grasland de dopheide, de Spaan
se ruiter, de grote pimpernel met paar
se vruchten en die tientallen andere
planten- en bloemsoorten heeft gezien,
'kan zich voorstellen, dat ook een koe
gretiger en met meer smaak het hieraf
komende natuurhooi vermaalt dan het
standaardhooi, dat hem door de mens,
die ook op dit gebied uit is op een zo
groot mogelijke hooiproductie, wordt
voorgezet. /QuitHet Parool)
een zéér belangrijke fase van dit ver
haal.
De boeven zelf, een hele handvol
dus, begrepen niet goed wat er van ze
verlangd werd. Ze begrepen echter
héél goed, dat er iets bijzonders met ze
zou gaan plaats vinden, want om een
uur of twee moesten ze allemaal naar
het grote binnenplein van het politie
bureau. Daar kregen ze een soort kleine
antennetjes op hun respectievelijke
hoofden en in spanning wachtten ze af
wat er met ze zou gaan gebeuren. Keu
rig stonden ze op een rijitje, met het ge
zicht naar de uitgang. Achter hun rug
begonnen smidje Verholen en dr
Yokito met de sportcomputer te klun
gelen
ze vereerde hem als chirurg, zowel om
zijn bekwaamheid als om zijn taakop
vatting. Hij was in alles het tegen
beeld van de jonge mannen, waarmee
ze totnogtoe had omgegaan, het draai
de niet om hemzelf, hij gaf zich ten
bate van de medemens. De manier
waarop hij dit ideaal in de praktijk
tot gelding bracht, schonk haar weer
vertrouwen in de mensen.
De werkkring zowel als de werksfeer
brachten Carla weer in evenwicht. Ze
was, constateerde ze, haar wilde haren
kwijt. Ze zocht niet langer koortsachtig
het geluk, ze wachtte er op.
(Wordt vervolgd)
COPYRIGHT STUDIO AVAN
