Stiefmoeder Voor u 3727o op uw salarisrekening en desgewenst een maand salaris extra als gezinskrediet en voor u Treinpassagiers niet blij met winterdienstregeling TESO - LANDBOUW en VEETEELT Sê^^Sêêê Maar betere oplossing is niet mogelijk K. Plantinga Zoon. Bolsward. Anno 18/0 55 551 de bank waar ook zich thuis voelt i tweede blad TEXELSE COURANT DINSDAG 1 OKTOBER 1968 rubriek Omlci' wdaltli'- 8I 'U. >«n <»v< ;«'n Niet iedereen is blij met de winter dienstregeling van de veerdienst van T.E.S.O. De regeling wijkt weliswaar niet opvallend af van die van vorige winterseizoenen maar er lijkt geen re kening te zijn gehouden met de wèl be langrijk gewijzigde dienstregeling van de Nederlandse Spoorwegen. Verschil lende treinreizigers hebben ons de afge lopen week opgebeld met het verzoek tegen deze volgens hun zeer ongeluk kige dienstregeling in de krant scherp te protesteren. De veronderstelling dat TESO geen rekening heeft willen hou den met de treinreizigers bleek bij na vraag echter bezijden de waarheid. Het is waar dat de aansluiting trein- boot gedurende een deel van de dag haast niet ongelukkiger zou kunnen zijn. Tijdens de spitsuren kan het ermee door. De treinen komen in Den Helder aan om 7.10, 8.02, 9.38 en 9.59. Maar daarna om 10.24, 11.24, 12.24 enz. tot en met 17.23 uur, waarna de aankomst tijden worden 18.01, 18.26, 19.01, 20.24. Gedurende een deel van de dag komen de treinen dus 24 minuten over 'het hele uur in Den Helder aan. Dat is nèt te laat om de boot, die zes minuten later afvaart, te kunnen halen. Dat betekent dus meer dan een uur wachten in de Marinestad. Later afvaren We vroegen TESO-direkteur M. C. de Gorter of het in de praktijk mogelijk is de treinpassagiers ter wille te zijn door in Den Helder met afvaren te wachten tot de bus van het station is aangeko men. We kregen een ontkennend ant woord. Tussen aankomst van de trein en de aankomst van de bus op de haven zit minstens tien minuten. In de prak tijk zou de boot dus zoveel later van Den Helder moeten afvaren en die pe riode is volgens de heer de Gorter te lang om nog te kunnen inhalen. „Stel dat de boot om 9.36 uur uit Den Helder zou kunnen vertrekken, dan zullen we ook zes minuten later van Texel moeten gaan, dus om 11.06 uur. Op dat moment vertrekt in Den Helder juist de trein, dus daar sohiet je ook niets mee op". Omkeren „We zouden de treinpassagiers op een andere manier wel ter wille kunnen zijn, nl. door het omkeren van de dienst. De boten zouden dan op de vol le uren uit Den Helder vertrekken en op de halve uren van Texel. De Spoor wegen zijn .plotseling met deze wijzi ging gekomen, terwijl onze jaardienst regeling al geruime tijd geleden bekend is gemaakt. Maar er zijn veel ernstiger bezwaren tegen aanpassing onzerzijds aan te voeren. Als we de dienst omke ren zou dat o.a. betekenen dat wij des morgens om half acht van 't Horntje vertrekken. De scholieren moeten dan dus veel eerder hun bed uit en hangen geruime tijd in Den Helder rond voor dat de school begint, 's Avonds komen ze bovendien een half uur later op Texel. Al die kinderen blijven per dag dus een uur langer in Den Helder. Die grote categorie is continu gedupeerd. Dan praat ik nog niet eens over het toenemend aantal mensen dat op de werf en andere Helderse instellingen werkt. Die 'kunnen nu allemaal mooi met de boot van zeven uur mee omdat ze om half acht op het werk moeten zijn. Bij het omkeren van de dienst moeten deze mensen dus een uur eer der opstaan en zijn in veel gevallen een half uur later thuis. Nu zijn de trein passagiers gedupeerd, maar bij een an dere regeling zouden veel grotere groe pen mensen het slachtoffer worden. Het ongerief wordt overigens alleen in de winterperiode ondervonden; in de zo mer varen we toch dubbele diensten. We hebben er alle begrip voor dat de treinpassagiers klagen. De aansluiting ■was al nooit ideaal en nu is het nog be roerder geworden. We hebben de zaak terdege doorgepraat. Het is een afwe gen van belangen geworden waarbij de schaal doorsloeg naar de kant van de scholieren en forensen. De laatste boot kunnen we natuurlijk wèl later uit Den Helder laten afvaren en dat gebeurt ook. Ten behoeve van de passagiers die met de trein cm 9.24 uur 's avonds in Den Helder aankomen zal de boot om 21.35 uur vertrekken". Donderdag 3 oktober Kamerkoor o.l.v. Felix de Nobel, 's Middags schoolvoorstelling. 8 uur 's avonds optreden in de N.H. kerk in De Waal. ZON, MAAN EN HOOG WATER Hoog water ter rede van Oudeschild 1 okt. 2.31 en 15.09; 2 okt. 4.19 en 16.56; 3 okt. 6.00 en 18.25; 4 okt. 7 17 en 19.29; 5 okt. 8.10 en 20.17. Aan het strand ongeveer een uur eerder hoog water. Vieux Plantiac 15. „Dus Greet vind je geen spook". Derks belangstelling was duidelijk. „Soms, een leuk spoo'k. Ze kan jou heerlijk dwars zitten". „Ja, dan is ze een spook, en dan. „Dan ben je stapel op haar". „Precies. Ik ken een hele hoop kinde ren, die veel liever en zachter zijn dan Greet, maar met niet één kan ik zo goed opschieten". „Rood haar en elzenhout, zijn zelden op goeie grond gebouwd", citeerde Ju dith plagend. „Ik vind juist dat rooie haar van -haar zo mieters. En die sproeten". „En die vindt ze zelf zo naar". „Ja. Idioot 'kind. Meisjes met sproe ten hebben haast altijd spirit. Ik heb gezegd; als je ze wegmaakt, maak ik het af". „Zo, dus het is an?" „Jij had rechercheur moeten worden. Je kunt geen woord zeggen of je hangt" „Nou ja jö, ?t hoeft niet officieel. Maar jij met Greet, dat lijkt me best wat. Dus ze komt vanavond. Fijn. Greet er bij, dat belooft wat". Derk grinnikte bij 't vooruitzicht. „En die vriend van jou?" „Ja, die zou ook komen". „Wordt dat nog wat?" Judith kroop in haar schulp. Ze had Derk uit zijn tent gelokt, het zou hem bij haar niet lukken. „Dat weet ik nog helemaal niet. Wij zijn nog niet zo ver als jij en Greet. O heden nee". „Voorzichtige Juutje. Nou ja, je hebt gelijk. Hardlopers zijn doodlopers. Daar hangt er al een aan de bel. Doe jij open?" „Ik zie een gouden glans door het raampje", zei Juud plechtig. „Laat maar," besliste Derk. Da's mijn afdeling." En hij deed secuur de tus sendeur dicht. „Is er al iemand?" vroeg Carla. „Derk doet open", antwoordde Juud veelbetekenend. „Hoor maar es, ze heb ben nou alweer mot". „Een symphonie van liefde en haat", zei Carla plechtig en toen stormde Greet al binnen. „Carla, ik moet met je praten over die jongeman. Hij is zo slecht opge voed". „Ik weet het liefje, ik wou voorstel len dat jij 't maar van me overneemt". „Dat zou je wel willen". Ze lachte FEUILLETON door TOM LODEWIJK INGEKOMEN PERSONEN Jan Jonkers van Den Helder, Het Nieuwe Diep 5 naar Den Hoorn H 131; Johannes Witkamp van Den Helder, Het Nieuwe Diep 5 naar Den Burg, Wilhelminalaan 59; Johannes M. H. Huntjes van Den Helder, Het Nieuwe Diep 5 naar Den Hoorn H 131; Jacob Zijlstra van Groningen, Bessemoer- straat 13a naar De Zes 10, Den Burg; Gerardus J. J. Weijers met gezin van Anna Paulowna, Middenweg 79 naar Oudeschild. Loodssingel 6; Trijntje Vis ser van Den Helder, Sloestraat 11 naar Den Burg, W. van Beierenstraat 9; Cor nells J. Witte van Haarlem, Schoter- weg 71 naar Den Burg, Schoonoordsin gel 23; Franciscus J Bergefurt van Hil versum, Noodweg 37 naar Den Hoorn H131; Marius van Leeuwen van Den Helder, Het Nieuwe Diep 5 naar Den Hoorn H131; Sijtje de Boer van Noordwij'k, Noraweg 20/1 naar Den Hoorn H131; Michel A. Binsbergen m. gezin van Velsen, Dolfijnstraat 258 naar De Waal, Langwaal 2; Johan W. Duursma van Enschede, Burg Jacobs- straat 40a naar Oudeschild, Haven 2; Christine M. A. Swarthof van Groot- Brittanië naar Den Burg, Weverstraat 23; Jan Drentje van Zuidhom, Adm. de Ruyterstraat 3 naar Den Burg, West straat 1; Albert de Wijn van Den Hel der, Hoofdgracht 14 naar Den Burg, Kogerstraat 34; Johannes J. F. Duin van Tilburg, Henry Hudsonstraat 17 naar Den Burg, Maricoweg 8; Lubbert Ruiten van Urk, wijk 7, nr. 82 naar Den Burg, Schoonoordsingel 37; Udo Eel- man met gezin van Leeuwarden, Vuur- doomstraat 28 naar Den Burg, Wever straat 28. CONSULTATIEBUREAU VOOR ZUIGELINGEN Woensdag 2 oktober worden de moeders van alle buitendorpen ver wacht van 13.00 tot 16.00 uur. BRANDMELDING Bij brand altijd bellen (02220) 2066. Dit geldt voor alle dorpen, zowel over dag als 's nachts. DE PRIJS VAN DE GROND De laatste tijd ontvangen wij van ei genaren, die grond willen verkopen of van grondgebruikers, die grond willen aankopen nog al eens de vraag wat de grond nu eigenlijk waard is. Wil je er op een gemakkelijke manier afkomen, dan kan je aan de eigenaar, die vraagt: „Wat kan ik voor mijn grond krijgen?" het antwoord geven: „Wat een gek er voor geeft". In 't algemeen wordt er echter een meer serieus en gefundeerd antwoord verwacht. En we willen U wel zeggen, dat het dan een vraag is, die niet gemakkelijk is te beantwoor den. Vooral niet, omdat de beantwoor ding van die vraag van verschillende factoren afhankelijk is. Het is beslist niet zo, dat je aan iedere eigenaar en grondgebruiker, die bovenstaande vraag stelt hetzelfde antwoord kan geven, ook al is de grond van eenzelfde kwaliteit. Factoren, die van invloed zijn In de eerste plaats is er de gebruiks- bestemming. Is de grond geschikt voor bloembollenteelt en wil de koper de grond ook als zodanig gaan gebruiken, dan kan 'hij er een hogere prijs voor ge ven dan wanneer hij de grond gaat ge bruiken voor de verbouw van graan, of voor het houden van koeien of scha pen. Op zichzelf geeft het feit, dat de grond voor de bloembollenteelt ge schikt is geen aanleiding voor een hó gere waarde als er geen behoefte is om de grond voor dat doel te gaan gebrui ken. Het is verder lang niet onverschillig op welke plaats de grond ligt. We den ken hierbij niet in de eerste plaats aan afstand van een dorp, maar veel meer aan de directe omgeving. Als de grond ligt in een omgeving waar de naastlig gende bedrijven geen behoefte aan uit breiding van de oppervlakte grond heb ben, dan zal de prijs beslist lager uit vallen dan in het geval, waarbij diver- stralend. „Dag Juud. Van harte meid! Dag Carla! Ook van harte! Juud, pak an. Als 't niet naar de zin is mag je 't ruilen". „Meteen maar kijken of ik 't ruil", zei Juud en rolde voorzichtig de inhoud van de kartonnen koker los. „O, een reproduktie van Klee! Die o, dat wist je, schoffie, dat ik die zo mooi vond! Heb ik gezegd toen we er in Amsterdam naar stonden te kijken". „Dan weet je meteen waar je 'm rui len kunt". „Ik ruil niks. Hij gaat fijn achter glas Greet, je bent een engel". „Gelukkig nog niet", constateerde Derk, die meteen vermaand werd zich er buiten te houden, en héél koest te zijn, anders mocht hij haar vanavond niet met de auto thuisbrengen. „Liefhebsters zat", braniede Derk. „Dan wordt 't een taxi", besliste Greet hardvochtig en toen verdwenen ze samen naar de kamer om het verder uit te vechten. „Derk trouwt in een kogelvrij vest", zei Carla. „En Greet met bokshandschoenen en ze zullen lang ten gelukkig leven". „Steeds weer ruziënd". „En altijd een verzoening in 't voor uitzicht. Nou wordt het ernst, ik geloof dat er een heel koor voor de deur staat". Buiten klonk claxongeloei. „Dat is Gert". Opeens brandde de kleur in haar gezicht. „Jouw afdeling", zei Carla. „Ik ga wel naar de kinderkamer", en ze ver dween naar Derk en Greet. Een half uur later was het huis vol. Over de grammofoon heen klonken de stemmen, het gelach, de uitroepen. „Waarom heb jullie eigenlijk muziek op?" vroeg Carla, die met een blad vol glazen binnenkwam. „Achtergrondmuziek", legde Bep uit. „Let op, als ie stopt is het meteen stil". Gert had bijna geen kans gezien, Juud een ogenblik voor zich alleen te krijgen. Tegelijk met hem waren ande ren binnengekomen en ze moesten alle maal de jarige feliciteren. Hij had haar lievelingsplaat voor haar gekocht, en ook nog een klein pakje. „Je raadt nooit van wie dat een ca deautje is". Aarzelend nam ze het aan, wikkelde voorzichtig het zijdeachtige vloeipapier Hoe? Heel eenvoudig. Open een salarisrekening bij onze bank, de NMB. U profiteert dan van 31/2% rentevergoe ding. Bovendien kunt u als u wilt een maandsalaris extra opnemen als gezinskrediet. Natuurlijk regelt de NMB als u wilt óók alle betalingen voor u. Vraag ons gratis NMB 'PS Pakket! De NMB biedt u alles wat een moderne bank u kan bieden en daarenboven nog de Persoonlijke Service. De NMB is groot genoeg om die Service groot te zien. En de NMB is juist klein genoeg om die service Persoonlijk te houden. De NMB zendt u het PS Pakket graag en gratis toe. Telefoontje of briefkaart is voldoende. NEDERLANDSCHE MIDDENSTANDSBANK Den Burg; Binnenburg 11. Den Helder: Koningstraat 7. O los: Een meesterlijk gesneden jade ser vetring. „Met de complimenten en de geluk wensen van ons aller vriend Tsing". „Tsjing?" Verbaasd en verlegen draaide ze de ring in haar handen. „Ik zei: Tsjing, we komen morgen avond niet eten, want onze dame viert haar verjaardag. Tsjing, met die Chine se mysterie glimlach, buigen, niets zeg gen". Judith glimlachte, ze zag het voor zich. „Toen ik wegging, kwam hij zelf met de rekening.en met dit pakje. Juud, ik kan het niet zo bloemrijk zeg gen, ik had het op moeten schrijven. „Maar" opeens werd hij ernstig „het is echt een geschenk van Tsping aan jou. Een persoonlijk geschenk". Judith streelde de ring. Tsjing, de schijnbaar ondoorgrondelijke chinees. Van 't begin aan was er die wederzijdse mengeling van respect en sympathie ge weest. Hij was voor haar nooit de re staurateur geweest, zij had zich nooit de klant gevoeld. Hij was de gastheer, zij de gast. Dat beseften allebei. En dit geschenk was niet iets in het kader van de „public relations" van deze tijd, geen kadootje. „Hiervoor ga ik hem persoonlijk be danken", zei ze. „Wie had dat gedacht, dat jij die ou we chinees zou veroveren?" lachte Gert Even knipperde ze met de ogen. Ze was ontroerd geweest. Iedere keer weer had ze de ontvangst van Tsjing ervaren als iets persoonlijks. Ze had er wel eens over nagedacht hoe dat mogelijk was, dat mensen, zo verschillend als zij en de kleine chinees, zonder iets te zeggen dan de gebruikelijke beleefdheden, el kaar konden begrijpen. Oost en West. Maar het had haar verheugd, en ze voelde de onzekerheid, die haar zo vaak se buren op uitbreiding van de opper vlakte grond azen. Men begint het steeds zwaarder te tellen of de grond direkt naast het bedrijf ligt, of dat men nog een geruime afstand moet afleggen om de grond te bereiken. Hoewel het misschien wat vreemd lijkt is het ook van groot belang hoe de opbrengst per koe, per schaap of per bunder bouwland is op het bedrijf van een buurman, die grond wil kopen. Een veehouder met hoge opbrengsten per koe of per schaap kan en zal meer voor een bunder grond willen geven, dan z'n collega,die matige opbrengsten heeft Hetzelfde geldt voor gewassen op het bouwland. Hoe komt men tot een waarde? De man die de grond koopt zal na gaan wat hij per bunder van de aange kochte grond kan ontvangen. Hij zal er daarbij mee rekenen of hij door de uit breiding meer koeien gaat 'houden, of wel de sehapenstapel uitbreidt, of mo gelijk meer graan, aardappelen of bie ten gaat verbouwen. Al naar gelang van de diersoort of het gewas komt hij zo tot een bepaalde bruto-opbrengst per bunder. Daarmee is hij er echter niet. Tegenover de verhoging van de op brengsten staan nl. ook hogere kosten. En ook die zijn niet voor alle bedrijven gelijk. Gaat men bijvoorbeeld op het aange kochte grasland melkkoeien houden, dan zullen in ieder geval enkele kos tenposten hoger worden. We denken aan zaken als aankoop krachtvoer, kos ten dierenarts, fokvereniging, K.I., loonwerk voor de voederwinning, rente over de prijs van de aangekochte grond polder- en grondlasten. Moet er door de uitbreiding van de veestapel meer arbeidsloon worden uitgegeven, dan is ook dat een nieuwe kostenpost. Is het nodig om de stalruimte uit te breiden, dan brengt ook dit verhoging van kos ten mee: Is er op het bedrijf voldoende arbeidskracht aanwezig en is ook de stalruimte voldoende, dan heeft men met de laatste kosten geen rekening te houden. Op de aangekochte grond zal ook kunstmest komen en die moet uiteraard eveneens in rekening worden gebracht. Voor bouwland geldt hetzelfde. Ook daar krijgen we te maken met verho ging van kosten voor zaaizaad, kunst mest, bestrijdingsmiddelen, loonwerk, en mogelijk ook van loon voor „vreem de" arbeidskrachten. Bedrag, dat overblijft bepaalt de waarde Gaan we van de bruto-opbrengst alle nieuwe kosten aftrekken, dan is het be drag, dat overblijft een vergoeding voor de nieuw aangekochte grond plus de extra-arbeid, die de boer door de uit breiding van zijn bedrijf heeft moeten verrichten. En de boer kan zich nu de vraag stellen met welk bedrag hij de meerdere arbeid en zorg wil vergoed hebben. Er blijft dan tenslotte een be drag over, dat we kunnen beschouwen als rentevergoeding voor het kapitaal, dat in de aangekochte grond is gesto ken. Is er geen sprake van een over schot, dan is het duidelijk, dat de aan koop niet verantwoord is. Stel het ge val, dat dit „overschot" ƒ700,is, dan kan de redenering als volgt zijn. Uit gaande van een rente van 7°/o is het bedrag van 700,een rentevergoe ding voor een kapitaal van ƒ10.000, Als de berekening gebasseerd is op een aankoop van 3 ha. grond, dan zou de boer in dit geval niet meer dan ƒ3.300,per ha. kunnen betalen. Is men in de berekening uitgegaan van 2 ha. grond,dan zou het ƒ5.000,per ha. mogen zijn. We willen proberen om in één van de volgende nummers het bovenstaande aan de hand van een voorbeeld uit te werken. besloop, wegvallen, als ze bij Tsjing binnenkwam, als hij direkt haar op merkte en haar het besef gaf dat ze welkom was, en niet alleen als klant. De manier waarop Gert reageerde, be greep ze niet. Maar ze had niet langer tijd om na te denken. „Hallo", zei Carla naast haar. „Deze meneer heb ik, naar ik meen, al eens éérder gezien". „De barse oudere dame met begin van baard en schoenen voor moeilijke voeten", lachte Gert en nam apprecië rend de slanke, haast nog meisjesach tige gestalte op. „En ik maak geen en kele verontschuldiging, dat ik juffrouw tegen u zei. Kijkt u maar es in de spie gel". „O", zei Carla luchtig, „dat doe ik meerdere malen per dag". „Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wde is de schoonste in heel het land? De boze stiefpioeder!" „Geen sprookjes vertellen jongeman!" „In alle sprookjes zit een element van waarheid", gaf Gert terug. „Kom-kom-kom", zei Judith bestraf fend", voor wie kom je nou eigenlijk, voor Carla of voor mij? Laten we die plaat es op zetten, die ik van je gekre gen heb!" HOOFDSTUK VIII Jong en nog niet oud Carla de Hoogh overzag de schare en knikte tevreden. Goed, dat ze maar doorgezet had. Juud had de neiging zich terug te trekken, scheen zich beter op haar ge mak te voelen in een klein groepje of onder vier ogen dan in groot gezel schap, maar die neiging moest maar eens doorbroken worden! Er waren er heel wat. Derk en zijn roodharige vrien din zaten in heftige discussie met een paar studenten over geweldloosheid, waarbij uiteraard Derk het ene en Greet het andere standpunt verdedigde. (wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1968 | | pagina 5