Stiefmoeder
K^Dampo
Plantinga
Friesch Rood
r
Rosten van de ruilverkaveling
(assette
BRIGADIER PIET EN DE SPORTCOMPUTER
LANDBOUW en VEÉTEELT
Alle waar naar z'n geld
55
?5
SPORTPROGRAMMA
DERDE BLAD
TEXELSE COURANT
VRIJDAG 1 NOVEMBER 1968
rubriek voor
Onder HuiwMit'
v«n
Vr >an Cwinlngieii
Het zou struisvogelpolitiek zijn om te
beweren, dat iedereen, die dezer da
gen in de Eyercooghkennis komt
nemen van zijn aandeel in de kosten
van de ruilverkaveling, tevreden is. Er
zijn reacties, die erop wijzen, dat men
de kosten voor de eigen grond hoger
vindt dan men had verwacht. En dat
nief alleen Men vindt ze ook hoger
dan billijk is ten opzichte van andere
bedrijven. Die reacties komen van
twee kanten. In de eerste plaats van
eiqenaren, waar „het mes" van de
ruilverkaveling flink gehanteerd is en
in de tweede plaats van eigenaren,
waar volgens de mening van de be
trokkene „niets" is gebeurd.
Ik kan wel verklappen, dat ik in de
lijd vóór 'het werk van de kostenverde
ling wel eens bang ben geweest, dat
„wij", die dit werk moesten doen niet
de moed zouden hebben om flinke ver
schillen aan te brengen in de kosten.
Dat het voor ons een hele toer zou zijn
om een kostenvariatie aan te brengen
van bijv. ƒ600,per ha. tot ƒ2.000,
per ha. Of uitgedrukt in jaarlijkse kos
ten variaties van ƒ30,per ha. per
jaar tot ƒ100,per ha. per jaar. We
kunnen nu constateren, dat dit verschil
er inderdaad gekomen is. En terecht!
Wat zijn bepaalde zaken waard?
Laten we eens enkele „kostenfacto
ren" bekijken, die het geheel van de
kosten bepalen.
In de eerste plaats de kwestie van de
egalisatie, met andere woorden de vlak-
ligging van de grond. Als we een to
taalindruk geven, variëren de kosten
voor dit onderdeel van „geen" kosten
tot ƒ400,per ha. Het laatste geval
duidt op een vrij zware egalisatie.
Dwz., dat de ingebrachte grond een
zeer ongelijke ligging had. Een bedrag
van ƒ400,per ha. komt overeen met
jaarlijkse kosten voor dit onderdeel van
ƒ20,— per ha. Ik kan zeggen, dat het
iedere goede grondgebruiker zeker wel
20,per jaar waard is om in plaats
van een zeer ongelijk liggend perceel
een vlak perceel in gebruik te krijgen.
Waterbeheersing
De variaties liggen hier tussen be
dragen van ƒ300,per ha. en ƒ600,
per ha. Of uitgedrukt in jaarlijkse
kosten van ƒ15,per ha. tot 30,per
ha Het laatste geval v/ijst er op, dat er
alles voor Baby's huidje
STOFVRIJ AFGESLOTEN
in de oude toestand heel wat aan man
keerde In het tweede geval was er ook
vóór de ruilverkaveling geen sprake
van regelmatige moeilijkheden met een
teveel of een tekort aan water. Het be
drag van ƒ15,per jaar moet men hier
vooral zien als een bijdrage aan de al
gemene kosten van de waterbeheersing.
Iedere grondgebruiker, die enigszins op
de hoogte is met de gevolgen van wa
teroverlast zal het echter direct met
ons eens zijn, dat een verschil in kos
ten van ƒ15,per jaar, maar een frac
tie is van de schade, die wateroverlast
kan veroorzaken. Ook als we het bekij
ken uit het oogpunt van jaarlijkse kos
ten van ƒ30,per ha. voor de verbete
ring van de ontwatering en waterbe
heersing, die door de ruilverkaveling
tot stand is gekomen, moeten we con
stateren, dat dit „een koopje" is.
De ontsluiting
Het gaat hier om de ligging van de
grond in oude en nieuwe toestand ten
opzichte van de wegen. Als een grond
eigenaar voor dit onderdeel een bedrag
van ƒ600,per ha. ziet staan, dan
wordt de blik meestal wat donker. iHij
heeft van collega's gehoord, die hier
voor maar ƒ200,per ha. of zelfs
J 100,per ha. op de rekening kregen.
Dit laatste is inderdaad het geval. Kon
nl. iemand vóór de ruilverkaveling alle
grond vanaf de weg zonder gebruikma
king van percelen van anderen berei
ken, dan wordt hiervoor ƒ200,per ha.
in rekening gebracht als de grond voor
heen aan een verharde weg lag, die
door de ruilverkaveling is verbeterd.
Lag de grond aan een weg, waar de
ruilverkaveling niets aan gedaan heeft,
dan betaalt hij zelfs maar ƒ100,per
ha.
Maar stel het geval, dat iemand vóór
de ruilverkaveling geen enkel perceel
aan de weg, zelfs geen „groene" weg
had liggen, dat hij om z'n grond te be
reiken diverse percelen van collega's
moest oversteken, dan kan dit ƒ600,
per ha. worden als alle kavels nu aan
een goede weg liggen. Een verschil dus
van ƒ500,per ha, of in jaarlijkse
kosten 25,per ha. met de collega,
die alle grond aan een weg had, waar
aan de ruilverkaveling niets behoefde
te doen.
Ik geloof, dat het in dit geval zelfs
voor een „leek" duidelijk moet zijn, dat
een wijziging, die bewerkt, dat een
bedrijf van bijv. 20 ha., waarvan voor
heen geen enkel perceel aan de ver
harde weg lag en nu, wat we noemen
volkomen ontsloten ds, voor een koopje
klaar is als hiervoor ƒ600,per jaar
wordt betaald. En dat het verschil van
ƒ500,per jaar met de collega, die wat
24. „Doen? Niets. Jezelf zijn. Zoals je
altijd geweest 'bent. Het was toch altijd
goed? Het wordt weer goed, zul je zien.
Kom, ga mee, we gaan naar Derk kij
ken. Of z'n Harley nog pingelt".
Hallo", zei de jongeman, wat afwe
zig starend over een lik smeer op z'n
neus heen, naar Greet in haar witte
linnen jurk. „O engel van reinheid, hoe
waag je je hier. En jij, Carla, straks
zit je ook onder de smeer". Hij rechtte
zijn rug en zijn blik werd aandachtig.
Hoe staat het met de pingel?" vroeg
Greet. „Ik besef dat ik zelf niet mee
tel, alles draait om de Harley".
„Ja maar", weerstreefde Dehk, ver
schrikt door deze brute aantijging.
„Ik wou je nog even groeten voor ik
heenga", zei Greet koeltjes.
„Heenga? Je bent er net!"
„Ik zie dat je beschaftigt bent. Ik ben
hier al een uur".
„Ja maar Greet.
„Carla heeft verrukkelijke thee. Je
hebt nu lang genoeg aan dat ding zitten
knoeien. Als je met een kwartier niet,
zonder die smurrie op je neus, bij ons
komt theedrinken, dan ga ik naar Johan
Kordelaar, die me vanmorgen weer een
aanzoek heeft gedaan, en reik hem de
hand voor 't leven".
„Johan Kordelaar, die halve gare, die
bleke bertha! Je zou wel gek zijn!"
„Je kunt 'beter met Johan trouwen
dan met een Harley", stelde Greet
koelbloedig vast. Carla lachte. Ze lach
te, zoals ze de laatste weken niet ge
lachen had. Derk zag haar aan en op
eens spleet een verheugde grijns zijn
besmeerd gezicht.
.Jullie tweetjes he?" zei hij, „kun je
wel tegen een weerloze jongen?"
„Wij tweetjes wel", zei Greet met na
druk. „Nou, hoe is het. Kom je of kom
je niet?"
Derk keek naar Greet, toen naar Car
la.
„Reken maar", zei hij blij.
Hij keek het meisje na in haar witte
jurk.
„Ouwe reus", pruttelde hij. „Johan
Kordelaar! wat zou ie lachen!"
HOOFDSTUK XII
Doorbraak
Judith de Hoogh ging de dagen door,
gehuld in het pantser van de afweer.
Ze wisselde met haar mede-studenten
wat algemeenheden uit, ging eten in 'n
klein goedkoop restaurantje, waar ze
zeker was niemand van de Alma Mater
te zullen ontmoeten, sloot zich 's avonds
°P haar kamer op en blokte ijverig, en
vermeed hardnekkig ieder contact met
haar vrienden.
In haar gedachten probeerde ze vast
FEUILLETON
door
TOM LODEWIJK
te houden dat moment waarop ze, in
het duister boven aan de trap Gert en
Carla elkaar had zien kussen. Vanaf
dat ogenblik dacht ze, was haar oude
leven gestorven, was ze een nieuw le
ven begonnen, dat evenveel uitzicht en
vreugde bood als een lange rechte nette
burgermansstraat in de regen.
De twee mensen aan wie ze het meest
gehecht was, Gert en Carla, hadden
haar bedrogen en vernederd, die twee
samen hadden haar diep beledigd en
gekwetst. Nu vertrouwde ze niemand
meer.
Hardnekkig wrokte ze zich in deze
houding vast, te hardnekkiger naarma
te het moeilijker werd. Want Juud was
een kind van haar tijd, meer realistisch
dan romantisch, opgevoed in een afkeer
van alles wat zweemde naar sentimen
taliteit. Ze besefte dat behalve haar ge
kwetstheid er ook nog was een gevoel
van gramstorige ergernis om het melo
dramatische van het geval. Ze vond het
maar een derderangs drama, waarin ze
betrokken was. „Knappe jonge stief
moeder pikt vrijer af van jong onbe
dorven meisje". In zo'n goedkope affai
re wilde zij geen rol spelen en ze ver
achtte beiden, Gert èn Carla, dat ze er
een hoofdrol in hadden kunnen en
durven spelen.
De eerste dagen was haar ontwijken-
van-iedereen een volkomen natuurlijke
reactie geweest op de schok, die ze had
gekregen, maar langzamerhand, moest
ze zichzelf bekennen, begon dit kluize
naarsbestaan knap vervelend te worden.
Ze had al enkele uitnodigingen afgesla
gen, die ze anders graag had aangeno
men. Ze verlangde naar een gezellige
boom met Bep, die ze stelselmatig ont
week, naar de rust van Tsing's restau
rant, waar ze niet durfde komen. Ze
verlangde naar huis, niet naar Carla,
o nee nooit meer Carla, die had af
gedaan! maar Derk, en vooral Greet
met haar rooie haren.
Gert néé! Ze moest zichzelf beken
nen, dat de twijfel of dit met Gert echt
en blijvend was de kop al had opgesto
ken. Hij kon zo onverschillig oppervlak
kig, werelds reageren op dingen die
haar diep raakten, hij liep zo makkelijk
heen over problemen waarmee zij wor
stelde, zo in de door haar gehate geest
van „breek jij daar je lieve hoofdje
maar niet over" met een vertoon van
mannelijke superioriteit, dat ze zo lang
zamerhand begon te onderkennen als
het onvermogen van de oppervlakkige
Lebemann om door te dringen tot de
kern van de zaak. Zijn flirten met Car
la schiep een steeds grotere afstand
tussen hen. Ze moest zichzelf eerlijk
bekennen, dat deze vriendschap, waar
van ze zoveel had verwacht, haar had
dit betreft voorheen uitermate gunstig
lag, maar dan verantwoord is.
Vorm en grootte
Hier variëren de uitersten tussen
„geen" kosten per ha. en 600,per
ha. Het laatste is een bijna extreem ge
val. De genoemde 'kosten zouden in re
kening gebracht kunnen worden als
vóór de ruilverkaveling alle percelen
zeer klein en slecht van vorm waren,
terwijl ze na de ruilverkaveling een
vrijwel ideale vorm hebben gekregen.
In het laatste geval zou hiervoor dus
30,per jaar en per ha. betaald moe
ten worden. Maar de verandering, die
dan ook tot stand is gebracht, is bijna
niet voor te stellen.
Als U niet overtuigd bent van de
voordelen van een voldoende grootte en
goede vorm van de percelen, moet U
Uw licht eens opsteken bij de loonwer
kers. Ik meen, dat alleen al bij de
oogstwerkzaamheden (combinen van
graan, rooien van aardappelen en bie
ten) het verschil in kosten van ƒ30,
per ha. tussen een klein en slecht per
ceel met slechte vorm en een flink
rechthoekig perceel er al uitkomt. Dan
behoeven we van de overige werkzaam
heden nog niet eens te spreken.
Afstand en samenvoeging
Het gaat hier dus over de afstand
van de percelen tot het bedrijf en het
verspreid liggen van de eigendommen.
Ook hier is weer een variatie mogelijk
van „geen" kosten tot ƒ600,per ha.
Er worden geen kosten berekend als
alle grond al vóór de ruilverkaveling
bij het bedrijfsgebouw lag. De zwaarste
aanslag wordt opgelegd als iemand
vóór de ruilverkaveling praktisch geen
grond bij het bedrijfsgebouw had en
deze bovendien op een groot aantal
plaatsen verspreid lag. Het was geen
zeldzaamheid als de grond op tien of
meer plaatsen lag. In het ideale geval,
dat alle grond nu bij het bedrijfsge
bouw is gelegd, krijgt de man voor dit
onderdeel een bedrag op z'n rekening
van 600,per ha. of ko9ten van
30,per jaar per ha.
U moet het zich eens voorstellen:
Boer zijn op een bedrijf van 20 ha.,
waar de grond op tien plaatsen op een
flinke afstand van het bedrijfsgebouw
ligt. En daar tegenover een zelfde op
pervlakte in één kavel achter en naast
het bedrijfsgebouw. Die extreme ver
andering zou de man in kwestie op een
bedrag van 600,per jaar komen te
staan. En weer zeg ik: Zelfs een leek
kan nagaan, dat het „een koopje" is als
dit voordeel met deze jaarlijkse kosten
kan worden verkregen. Een oudere
boer, die in dergelijke omstandigheden
verkeerde vóór de ruilverkaveling, zei
het deze week in de „Eyercoogh" zeer
treffend: „Als ik mijn bedrijf in de
oude toestand had gehouden, dan had
ik mijn zoon geadviseerd om desnoods
naar de hoogovens te gaan, maar in'
ieder geval geen boer te worden op
zo'n bedrijf".
ZATERDAG 2 NOVEMBER 1968:
Adspiranten
De Koog a-Oosterend a, 15.00 uur
ZDH a-Cocksdorp a, 15.00 uur
Pupillen
ZDH a-Cocksdorp, 14.15 uur
Tex Boys a-Texel a, 15.00 uur
Tex. Boys c-ZDH b, 14.15 uur
Oosterend b-Tex. Boys b, 15 00 uur
Texel b-De Koog a, 14.15 uur
ZONDAG 3 NOVEMBER 1968:
4de klasse A KNVB
Egmondia-Texel, 14.30 uur
(boot 12.00 uur)
Afdeling Noordholland
Tex. Boys-Purmerland, 14.30 uur
Knollendam-ZDH, 14.30 uur
(boot 12.00 uur)
Hugo Boys-Oosterend, 14.30 uur
(boot 12.00 uur)
Texel 2-Succes 3, 14.30 uur
De Koog-Tex. Boys 2, 14.30 uur
Cocksdorp-JVC 2, 14 30 uur
Callantsoog 2-De Koog 2, 14.30 uur
(boot 13 00 uur)
Oosterend 2-Oudesluis 4, 14.30 uur
Texel 3-SRC 4, 12.15 uur
ZDH 2-Vesdo 4, 14.30 uur
BKC 4-Oosterend 3, 14.30 uur
(boot 13.00 uur)
Geel Zwart 5-Texel 4, 14.30 uur
(boot 13.00 uur)
Junioren
Cocksdorp-Texel, 12.00 uur
Watervogels 3-ZDH, 14.30 uur
ZAP 3-De Koog, 14.30 uur
(boot 13.00 uur)
Adspiranten
Tex. Boys a-Texel a, 12.00 uur
Rectifikatie uitslagen
De uitslag Cocksdorp-Tex. Boys a
(pupillen) was niet 14 doch 11.
De uitslag Tex. Boys a-Oosterend a,
d.d. 19/10 was niet 14 doch 41.
Tenslotte
Na het voorgaande moet het wel dui
delijk zijn, dat een eigenaar, die in de
oude toestand een vrij vlakliggend,
goed ontwaterd, aan de weg liggend be
drijf had met goed gevormde en vol
doende grote percelen, \foor heel an
dere kosten komt dan een collega, die
een bedrijf had met een ongelijke lig
ging, dat bovendien slecht ontwaterd
was, waar diverse kavels niet vanaf de
weg waren te bereiken, met kleine en
kromme percelen, die op vele plaatsen
verspreid lagen.
Waarbij ik er van overtuigd ben, dat
in het tweede geval de man meer waar
voor zijn geld krijgt dan in het eerste
geval. Maar daarvoor moeten we ook
in aanmerking nemen, dat de ruilver
kaveling speciaal voor de bedrijven met
ongunstige toestand bedoeld is.
Zoete bessenjenever
K. Plantinga Zoon. Bolsward. Anno 1870.
MEDEDELINGEN
S.V. Texel
Texel 1 gaat weer een zware tegen
stander bekampen. Als ze het aanpak
ken zoals tegen Limmen, mogen we
tevreden zijn. Alles er op Texel en geen
krimp geven! Texel 2 ontvangt Succes 3
dat belust is op de bovenste plaats.
Zorg voor revanche. Van Texel 3 ver
wachten we dat ze op de goede weg
blijven en misschien zorgt Texel 4 voor
beide punten.
De junioren gaan naar Cocksdorp en
zijn aan hun eer verplicht om te win
nen. Tussen Tex. Boys a en Texel a kan
het gaan spannen.
Het betekent voor allemaal aanpak
ken en tot het laatste fluitsignaal. D.D.
Texelse Boys
Na de rustdag van afgelopen zondag
komen alle elftallen, behalve de junio
ren, weer in aktie
Om 12 uur op eigen terrein de derby:
Tex. Boys a-Texel a. Om half drie
speelt het eerste tegen Purmerland.
Denk om de zo nodige punten en onder
schat ze niet.
Terreindienst: E. Stiekema en P. Schoo.
Het tweede zal in De Koog (2.30 uur)
proberen De Koog 1 een puntje te ont
futselen.
Ook alle pupillen kunnen weer aan
treden, allemaal present s.v.p. Kijk in
het kastje in welk elftal en op welk
terrein er gespeeld wordt.
Succes allemaal. AW.
ZDH
ZDH 1 gaat zondag naar Knollendam
om de club van die naam te ontmoeten.
ZDH 9peelt nog steeds zonder de 3 ge
blesseerde 9pelers, t.w. Dijker, Fransi-
mon en Hin, terwijl E. Drijver wegens
militaire verplichtingen ook afwezig zal
zijn. Er zal daarom hard gewerkt moe
ten worden om een puntje mee naar
Texel te kunnen nemen. Kijk even in
het programma of in het kastje met
welke boot vertrokken wordt
ZDH 2 speelt om 2.30 uur thuis tegen
Vesdo 4. Ook hier zal weer met inval
lers gespeeld worden. De moed niet op
geven na de grote nederlaag van zon
dag j.l., want de bal is rond; je kunt
nooit weten hoe hij rolt. De P.
S.V. Oosterend
Zondag komen alle elftallen weer in
het veld. Het eerste gaat weer uit. Dit
maal naar Hugo Boys in Heerhugo-
waard. Hugo Boys is een moeilijke te
genstander, die stellig zal proberen om
SVO z'n eerste nederlaag toe te bren
gen. Dus er weer volledig tegenaan, dan
moeten er toch wel weer een paar
puntjes inzitten. Boot 12.00 uur, aan
vang 14.30 uur.
Het tweede speelt thuis tegen Oude-
sluis 4 en zal proberen om door te gaan
op de ingeslagen weg d.m.v. een over
winning. Aanvang 14.30 uur.
Het derde speelt uit tegen BKC 4 en
probeert het daar tot een goed resul
taat te brengen. Vertrek boot 13.00 uur.
Aanvang 14 30 uur op het b-veld.
De adspiranten moeten volgens het
programma tegen De Koog a spelen,
maar daar De Koog z'n adspiranten te
ruggetrokken heeft, moeten jullie even
in het kastje kijken of er nog een wed
strijd ingelast in. Doe je best allemaal
en veel succes. P.K.
S.V. De Koog
Denken de leden om de jaarvergade
ring op vrijdag 1 november? Wij reke
nen op ieders komst in „Capri", aange
zien belangrijke plannen gemaakt moe
ten worden voor de bouw van de kleed
kamers. Ook andere dingen vragen de
speciale aandacht, zoals bekend is.
Gaarne dus iedereen aanwezig.
COPYRIGHT STUDIO AVAN
ÜA-d-8
182. Lnke Lowietje zou het niet in zijn
armzalige hoofd gehaald hebben om
niet onmiddellijk te gehoorzamen aan
de strenge opdracht van Kille Bill. Dus
begaf hij zich met gezwinde spoed naai
de kom van het fraaie dorp Rijkhuyzen
en het duurde niet lang of hij was er
achter waar het raadhuis zich precies
bevond Met zelfverzekerde stap liep hij
de treden van het bordes op en weldra
stond hij in de hall van het fraaie,
eeuwenoude bouwwerkje. De plichtsge
trouwe gemeentebode Kobus Reutelen-
bos trad hem ietwat aarzelend tege
moet. Kobus had namelijk ikijk op men
sen en zag wel, dat Lowietje allesbe
halve een héér was.
„Ik mot de 'burgemeester spreken",
zei Lowietje. „Zeg dat er haast bij is,
want er vallen centen voor het dorp te
verdienen.
„J.. ja, goed...., ik zal het zeggen,
meneer", antwoordde Kobus Reutelen-
bos en schielijk diende hij de vreemde
ling, die blijkbaar centen kwam bren
gen, bij burgemeester Van Muizenis
aan.
„Zo zo, waarde vriend", zei burge
meester van Muizenis. „Er vallen dus
centen voor het dorp te verdienen met
jouw plannetje. Heel aardig, heel aar
dig. Jammer alleen dat er al méér
mensen zijn geweest, die me dat hebben
wijsgemaakt. Denk nog maar eens aan
die onzin van die voetbalwedstrijd hier.
Veylenoord werd verslagen.... alle
maal tot je dienst. Maar wat hielden we
eraan over? Ruzie, winstbejag, wegko
pen van spelers, troepen misdadigers
uit de stad, geheime agenten en weet ik
allemaal wat nog meer!"
„>Het is nou anders, burgemeester",
meesmuilde Linke Lowietje. „Hier zit
het leger achter! En aangezien het leger
de grootste slok-op is van onze natio
nale begroting, maakt het ook al geen
cent uit of er een paar duizendjes méér
worden uitgegeven
teleurgesteld. Wanneer daar zo geleide
lijk, onmeikbaar, een eind aan gekomen
was, zou ze er niet aan kapot zijn ge
gaan, maar dat het op deze manier
moest gebeuren en met Carla! Bah!
Afwezig stond ze te staren in de eta
lage van de boekwinkel in de Van
Baerlestraat en ze was er zich niet van
bewust dat ze weer was het kleine
meisje van voorheen zoals ze daar
stond, bijtend op haar onderlip, de tas
op haar heup gesjord, in een onver
schillige, balorige hoekige houding. Ze
lette niet op de mensen die langs gin
gen. Sommigen bleven voor de etalage
staan, ze merkte het niet eens. Merkte
het pas, toen ze zich ervan bewust was,
dat iemand daar al een hele tijd stond,
het gevoel had dat ze werd aange
staard, nijdig, met een onverschillig
schouderophalen, verder wou lopen en
toen opeens bijna de tas uit haar arm
liet glippen.
„Peinzende jonkvrouw met boeken
tas", zei Greet.
Een ogenblik wilde Juud snauwend
uitvallen: Wat moet je van me? Laat
me met rust! Tegelijk begreep ze dat ze
zich niet moest aanstellen. En dat ze
verschrikkelijk blij was dat ze iemand
zag, dat die iemand Greet was.
„Hoi!" zei Greet, „bof je even? Ik
was naar je op weg en zou je niet thuis
getroffen hebben, maar ik ben per on
geluk een halte te vroeg uitgestapt. En
wat zie ik?"
Juud lachte. „Nou kom mee, blijf je
bij me eten?" Het was er uit voor ze
het wist. Maar opeens was ze zo blij
dat de eerste die door haar isolement
heenbrak Greet was, Greet met haar
kameraadschappelijke grijns, Greet, fi
deel en betrouwbaar, Greet die de
zwaarste problemen met een enkel
woord tot hun werkelijke proporties
wist terug te brengen.
Ze hoefde niet te praten, Greet had
genoeg te vertellen en langzaam week
al dat grauwe en trieste naar de aoh-
tergrond, smolt de korst van eenzaam
heid weg. Ze had Greet zo royaal uit
genodigd te blijven eten maar er niet
op gerekend natuurlijk, dus moesten er
nog gauw in enkele winkels bood
schappen worden gedaan, „want je zet
me toch niet op water en brood" ver
onderstelde Greet. Ze had het opeens
druk met koffiezetten, eten klaarmaken
en samen in het keukentje kletsten ze
en Judith hoorde zichzelf weer lachen.
En onder al die drukte leek het of al
les, wat verwrongen en onnatuurlijk
was geweest, als vanzelf weer op zijn
plaats kwam.
(Wordt vervolgd)
