Raad s vergaderin g
Stiefmoeder
Voor u
fl.OOO,-
of
f10.000,-
en voor u
VERVOLG VAN PAG. 1
de bank waar ook
zich thuis voelt
5?
tweede blad
TEXELSE COURANT
DINSDAG 12 NOVEMBER 1968
Tevene kunnen dan schutting en Rom-
neyloods worden verwijderd. De bedoe
ling is het nu in gebruik zijnde raad-
huismeubilair naar het nieuwe gebouw
over te brengen. De interieurontwerp
ster kan zich hiermee verenigen. Er zijn
verschillende opdrachten voor kunst
werken verstrekt. Zo zal o.m. een
smeedijzeren balconhek worden ge
maakt, wordt in de hal van de trouw
zaal een marmermozaïek in de vloer
aangebracht, zal de raadskelder van een
verdieping worden voorzien en wordt
in de glazen wand naast de ingang een
in gekleurd glas uitgevoerd wapen van
Texel aangebracht. Ook het tapijt voor
de raadzaal hoort tot de kunstopdrach
ten. Mr. Spreniger zei verder, dat het
gemeentebestuur momenteel tracht om
beter dan tot dusver, een inzicht te krij-
kgen in het totaal van het krediet voor
de bouw. De raadsleden zullen waar
schijnlijk in de volgende vergadering
nauwkeurig kunnen worden ingelicht.
Een belangrijke mededeling was dat
diezelfde dag door B. en W. overeen
stemming was bereikt met Ir. Hajema
uit Assen, die de supervisie zal voeren
over de stedebouwkundige planning
van de gemeente Texel. De raadscom
missie voor de ruimtelijke ordening zal
binnenkort met de nieuwe supervisor
kunnen kennismaken.
In plaats van de inmiddels overleden
heer M. W. Koorn werd als lid van de
woonruimtecommissie de heer C. Koorn
benoemd. De overige leden van de com
missie werden herkozen. De burgemees
ter schetste de grote verdiensten van de
heer M. W. Koorn voor de gemeente
en liet enkele ogenblikken stilte be
trachten.
De Sint Jozefschool, in deze verte
genwoordigd door de Stichting Katho
liek Onderwijs Texel had om financiële
medewerking gevraagd bij het aanschaf
fen van schoolmeubelen en hulpmidde
len voor diverse vakken .B. en W. wil
den meewerken (kosten ƒ6967,maar
de gevraagde hulpmiddelen voor een
nieuwe rekenmethode vonden zij min
der noodzakelijk. De thans gevolgde
rekenmethode aan de Sint Jozefschool
is niet didactisch verouderd, zodat de
medewerking voor dit materiaal werd
geweigerd. De raad was het hiermee
Toekomst T.E.M.
De verlenging van de verhoging van
het maximaal toelaatbare crediet voor
1969 op grond van de met de T.E.M.
aangegane rekening-courant-overeen
komst van ƒ900.000,tot ƒ1.500.000,
was voor mej. A. G. Luysterburg aan
leiding om zich af te vragen of dit, ge
zien de onzekere toekomst van de TEM
wel juist was. Duidelijk werd gemaakt,
dat de TEM, ongeacht de toekomst, het
geld nodig heeft om per 1 januari niet
zonder kasmiddelen te zitten. En wat
de toekomst betreft: binnenkort zal in
een vergadering van de raad van com
missarissen worden gesproken over na
dere voorstellen betreffende het bedrijf.
Bij het verzamelen van gegevens, die
bij het nemen van beslissingen nodig
zijn, is men o.a. te rade geweest bij an
dere elektriciteitsbedrijven. Pas zeer
onlangs zijn de gevraagde gegevens be
schikbaar gekomen.
Bij het behandelen van het voorstel
tot verkoop van bouwgrond aan de heer
B Gieze maakte de heer Standaart het
college attent op een fout. De bedoelde
grond ligt niet aan de Bernhardlaan,
maar aan de Thijsselaan. Aldus gewij
zigd ging men met de verkoop akkoord,
evenals met de andere grondtransacties,
die in deze vergadering aan de orde
kwamen. Wel drong de heer C. Koorn
aan op een 'betere verkaveling van te
verkopen bouwpercelen. Hier en daar
blijven strookjes „niemandsland" over.
Onjuiste procedure
Vrij veel discussie werd uitgelokt
door de voorgestelde verkoop van
grond aan de heer H. P. Houwing te De
Koog. Zoals onze lezers al wisten ging
het om een stuk, dat de heer Houwing
wil gebruiken als parkeerterrein ten
behoeve van zijn hotelgasten. In het
uitbreidingsplan is dit perceel echter
bestemd voor een openbaar of bijzonder
gëbouw. Die bestemming zal dus ge
wijzigd moeten worden en het zou dan
wel eens kunnen gebeuren dat omwo
nenden of anderen tegen deze wijziging
bezwaar aantekenen, waardoor B. en W.
zich wellicht genoodzaakt zien zich toch
aan de oorspronkelijke bestemming te
houden. De heer J. J. Westdorp noem
de het een onjuiste gang van zaken.
Het is beter eerst de wijziging te be
werkstelligen om pas daarna te verko
pen.
De heer Westdorp toonde zich bo
vendien geen enthousiast voorstander
van particuliere parkeerterreinen in de
bebouwde kommen. Hij vreesde, dat
vele anderen het voorbeeld van Hou
wing zouden navolgen. Wethouder
Joustra vond hei zo gek niet. De heer
Houwing draagt zo bij aan de oplos
sing van het parkeervraagstuk. op eigen
kosten. Bovendien, zo meende hij, moet
het toekomstige streven erop gericht
zijn de exploitanten van dergelijke be
drijven ertoe te brengen zelf voor de
nodige parkeerruimte te zorgen. Een en
ander neemt natuurlijk niet weg dat er
ook grote algemene parkeerplaatsen,
moeten worden aangelegd. In het uit
breidingsplan voor De Koog is een
dergelijk terrein dan ook geprojecteerd.
Risico
Bleef dus het bezwaar van de ge
volgde procedure. Burgemeester Spren-
ger verzekerde dat de heer Houwing
terdege op de hoogte is van het risico
dat hij loopt. Hij weet, dat als de wij
ziging van het uitbreidingsplan niet
zou worden goedgekeurd, hij zijn plan
nen niet kan uitvoeren. De heer West
dorp bleef de gang van zaken als onge
wenst bestempelen. Door de voorge
stelde beslissing legt men zich toch
enigszins vast. De heer Joustra: „Als
het uitbreidingsplan niet veranderd,
zou worden, kunnen we de grond te
gen dezelfde prijs terugkopen. Dat is
in de verkoopvoorwaarden bepaald".
De gevoerde „omgekeerde" procedure
is overigens wel in het belang van de
heer Houwing, die nu snel kan begin
nen met de aanleg van het terrein.
Sinds de heer Houwing een ander ter-
reintje moest prijsgeven, beschikt hij
nl. niet meer over parkeerruimte voor
zijn gasten. Het toestaan van een par
keerterrein geeft v.w.b. andere mensen
met soortgelijke verlangens geen con
sequenties. Ieder geval wordt op zich
zelf bekeken.
Liever sporthal
De Raad ging gretig in op het aanbod
van de N.V. Bank van Nederlandse
Gemeenten voor een geldlening van
ƒ416.000,ten behoeve van de bouw
van een gymnastieklokaal te Den Burg.
Het betreft hier het al jaren wachtende
plan voor een gymlokaal nabij de Sint
Jozefschool. Mevrouw Koning-Bruin
vroeg of onderzocht kan worden of in
plaats van een gymlokaal niet beter
een sporthal kan worden gebouwd. Een
sporthal kan voor veel meer doeleinden
worden gebruikt, zoals diverse binnen
sporten waarvoor het formaat van een
gewoon gymnastieklokaal niet toerei
kend is. Heel toevallig bleek deze
kwestie al in studie te zijn bij B. en W.
Burgemeester Sprenger zei dat een
sporthal in ieder geval duurder wordt,
zodat een aanvullend crediet zou moe
ten worden verkregen. Het staat nog
niet vast of een dergelijke, grotere
sporthal op hetzelfde terrein kan ko
men. Dat deed de heer P. Smit in het
geweer komen, die vond dat het lokaal
in ieder geval bij de school moest ko
men, zoals sinds vele jaren het plan is.
Weggetjes
In de rondvraag vertelde de heer C.
H. Roeper, dat verschillende gebruikers
van landerijen, die grenzen aan de veel
besproken holle weggetjes ten zuiden
van Den Brug een brief hebben gehad
van Ir. Pfeiffer van Staatsbosbeheer,
die hen aansprakelijk stelt voor bescha
digingen, die aan de tuinwallen zijn
aangericht. De heer Roeper toonde zich
hierover zeer verbolgen. Eerst is de
Staat overgegaan tot het dichtmaken
van de toegangen tot het land en nu de
gedupeerde gebruikers de oude toestand
hebben hersteld, worden ze op deze
manier aangepakt. Hij twijfelde er
sterk aan of de Staat wel het recht
'heeft om zo in te grijpen. Burgemeester
Sprenger vond het een betreurens
waardige toestand. Zonder er zich over
uit te spreken of hij de handelwijze van
de Staat goedkeurde, twijfelde hij niet
aan het formele recht daartoe. Men
heeft Rijkseigendom beschadigd. Het
feit, dat het een herstel van de oude
toestand is, doet daar niets aan af. Men
mag geen eigen rechter spelen. Het is
bovendien onverstandig, nu de kwestie
van de weggetjes nog in bespreking is.
Staatsbosbeheer overweegt nl. de
weggetjes toch maar weer voor 4-wielig
verkeer toegankelijk te maken. Ook B.
en W. zijn, na een onderzoek ter plaat
se, tot de conclusie gekomen, dat de
door de Staat gecreëerde toestand niet
prettig was voor de belanghebbende
grondgebruikers.
de heer J. IV. Hoogeveen
beheerder bijkantoor Amstelveen
Contant geld nodig voor privé-doel-
einden? Neem een persoonlijke lening
bij de NMB. Dat gaat prettig en snel.
Aflossing in maximaal 36 maanden op
gunstige voorwaarden.
Bijvoorbeeld: ƒ3.000,- in handen, be
taling in 18 x ƒ183,15. Of: ƒ10.000,-
in handen, betaling in 36 x 332,67.
Loop eens binnen bij het dichtstbij
zijnde NMB-kantoor. Men geeft u er
graag alle inlichtingen over de per
soonlijke lening. U zult zien, dat bij
de NMB de persoonlijke lening
samengaat mot persoonlijke service.
NEDERLANDSCHE
MIDDENSTANDSBANK
260 vestigingen in Nederland
Burgemeester zei te hopen, dat de
kwestie in overleg tot een goed eind
wordt gebracht. Voor zover het ge
meentebestuur daar iets aan kan doen,
zal dat zeker gebeuren. De heer Roeper
benadrukte, dat het er hem principieel
om ging, dat de betrokken weggetjes
openbaar zijn. Door de maatregelen van
de Staat is de openbaarheid eraan ont
trokken. De landgebruikers hadden
vanaf hun land toegang tot de weg
getjes; de Staat heeft deze toegang ge
dicht zonder daartoe het recht te heb
ben. De voorzitter zed de zaak in ieder
geval niet op de spits te willen drijven.
Mevrouw Koning-Bruin repte over
'het schrijven, dat B. en W. en de raad
hadden ontvangen van de Winkeliers
vereniging Den Burg. In de brief wordt
gevraagd of de winkeliers hun vuilnis
voortaan tegen lager tarief mogen stor
ten. Zelf maken ze al grote kosten met
een eigen ophaaldienst. Mevrouw Ko
ning vond het verzoek niet onredelijk.
In de volgende vergadering zal over het
verzoek worden beslist.
De heer Standaart herinnerde eraan,
dat voor industrialisatie en recratie in
de stimuleringsgebieden belangrijke
subsidies worden verstrekt. Hij vroeg in
hoever Texel daarvan meeprofiteert.
Uit het antwoord van B. en W. bleek,
dat men wel probeert een graantje mee
te pikken, o.a. om de bouw van een
zwembad mogelijk te maken. De heer
Standaart had echter vooral gedacht
aan de investeringen, die moeten wor
den gedaan in verband met de rol die
Oudeschild mogelijk zal spelen bij de
bevoorrading van de booreilanden op
het continentale plat. Het gemeentebe
stuur is op de hoogte van de belangen
die op het spel staan en doet zijn best.
Avondvergadering
Mej. A. G. Luysterburg drong erop
aan nu eens ernst te maken met de
raadsvergaderingen in de avonduren.
Er is herhaaldelijk over gesproken,
maar tot een definitief verplaatsen van
de middag naar de avond is het nog
steeds niet gekomen, omdat niemand er
iets voor voelt. Mej. Luysterburg zei
zelf ook liever thuis te blijven, maar in
het belang van beter begrip en oontact
tussen gemeente en gemeentenaren is
het zaak dat de raadsvergaderingen
worden gehouden op een tijdstip, waar
op iedere belangstellende in de gelegen
heid is te komen. Mej. Luysterburg had
geconstateerd, dat middagvergaderin
gen, waaraan de Texelse gemeenteraad
gewend is, elders in het land tot de zeer
grote zeldzaamheden behoren. De
spreekster verzocht daarom dringend
om spoedig een beslissing te nemen. Zij
wees erop, dat in de raadzaal van het
nieuwe raadhuis veel meer gelegenheid
bestaat om publiek toe te laten, maar
als men vasthoudt aan de mdddagbij-
eenlkomsten, moet worden gevreesd dat
het op de publieke tribune nooit druk
zal worden. De burgemeester beloofde
in de volgende vergadering op deze
zaak te zullen terugkomen.
V.T.B.
De heer Westdorp begon over het
laad- en losstatdon dat de VTB aan de
Bernhardlaan, achter het bestaande ge
bouw, wil bouwen. Hij toonde zich niet
gelukkig met dit plan, omdat het om
vangrijke rijdend materiaal van deze
firma dan tooh telkens weer van de
dorpskom gebruik moet maken. Hij zou
liever zien dat het hele bedrijf naar een
industrieterrein zou worden verplaatst.
Nu is er wellicht nog een kans om een
dergelijke oplossing te bewerkstelligen;
als de VTB eenmaal heeft gebouwd is
daar natuurlijk geen sprake meer van
en zit men in de toekomst wellicht
met ernstige problemen. De voorzitter
vertelde dat de mogelijkheid om het
bedrijf naar het industrieterrein te ver
plaatsen uitvoerig is bestudeerd, ech
ter met negatief resultaat omdat de
kosten te hoog zouden worden. Bij de
nu gekozen oplossing wordt in ieder
geval bereikt dat de vrachtauto's niet
meer aan de straat worden geparkeerd.
Volgens de heer Westdorp was dat niet
het geval. De containers komen onder
dak, maar de trekkers niet. De heer
Joustra meende te weten dat de VTB
zelf ook niet zo gelukkig is met het
huidige plan. Voor de heer Westdorp
LANDBOUW EN VEETEELT
NIET BEGREPEN, OF
Goed lezen schijnt een vrij moeilijke
kunst te zijn. Misschien moet ik ook
zeggen, dat het een hele toer is om zo
te schrijven, dat het goed overkomst.
Tooh komt de vraag wel eens bij je op
of er niet heel dikwijls sprake is van
naar jezelf toe lezen, zoals heel veel
mensen ook de kunst verstaan om naar
zichzelf toe te rekenen. Dat naar jezelf
toe lezen veronderstel ik ook in één
van de brieven, die we ontvingen naar
aanleiding van de ter visielegging van
de Lijst van Geldelijke Regelingen van
de Ruilverkaveling „Texel". Het is me
werkelijk onmogelijk om aan te nemen,
dat men zó verkeerd kan lezen. Oor
deelt U zelf.
Kosten voor ontsluiting
De man in kwestie schrijft het vol
gende: „In de Texelse krant van 1 nov.
schrijft U, dat voor land, dat reeds
vóór de ruilverkaveling aan een ver
harde weg lag ƒ100,per iha. wordt
berekend".
Wat stond er in werkelijkheid in be
doeld artikel? Het volgende. „Kon nl.
iemand vóór de ruilverkaveling alle
grond vanaf de weg, zonder gebruik
making van percelen van anderen be
reiken, dan wordt hiervoor ƒ200,per
ha. in rekening gebracht als de grond
voorheen aan een verharde weg lag, die
door de ruilverkaveling is verbeterd".
De man vervolgt dan: „Verder heb ik
een perceel ingeleverd aan een groene
binnenweg, waarvoor volgens Uw ver
slag 200,per ha. berekend wordt".
Het is werkelijk onbegrijpelijk, waar
dit vandaan wordt gehaald. Wij hebben
al enkele keren verteld, dat voor grond,
die voorheen aan een zgn. groene weg
lag als kosten voor ontsluiting bedragen
worden berekend van ƒ300,en
400,per ha.
Men kan ook goed bemerken, dat de
ruilverkaveling „Texel" een kwestie
van jaren is geweest. Men weet in veel
gevallen niet meer of een bepaald werk
vóór of tijdens de Ruilverkaveling is
uitgevoerd. Dezelfde man schrijft nl.:
„Ik heb ingeleverd een perceel aan de
weg, dat reeds voor de verkaveling
door de Gemeente is aangelegd.In
werkelijkheid is bedoelde weg, toen de
ruilverkaveling al enkele jaren draai
de, door de Ruilverkaveling gemaakt.
Zó niet
Wij willen er niemand van weerhou
den om bezwaren in te dienen. Maar
het lijkt ons wel goed om voordat men
een bezwaarschrift instuurt na te gaan
of de motieven, die men aanvoert wel
juist zijn. Het betekent zowel voor de
„bezwaarde" als voor de Plaatselijke
Commissie verlies van tijd als men be
zwaar maakt op grond van onjuiste
feiten.
was dat een reden temeer om er opaan
te dringen nog eens met de VTB te
gaan praten.
Gymvereniging
Vervolgens brak de heer Westdorp
een lans voor de gymnastiekvereniging
Oosterend. Deze maakte steeds gebruik
van de voormalige school, waar ze oud
papier persten om het voor verkoop ge
schikt te maken. De gemeente heeft al
tijd toegestaan dat de vereniging gratis
van de school gebruik maakte. Nu moet
de vereniging verdwijnen omdat de ge
meente een betalende huurder heeft ge
vonden. De gymvereniging kan, weer
voor niets, onderdak krijgen in de voor
malige brandweerkazerne. Hierover is
men zeer verblijd, maar de verhuizing
zal toch aanzienlijke, wellicht ondraag
lijke kosten met zich meebrengen om
dat de in de school geplaatste pers (op
ibetonfundering) moet worden overge
bracht. Bovendien zit in de brandweer
kazerne geen krachtstroomaansluiting
zodat deze voorziening ook moet wor
den aangelegd. De heer Westdorp vond
dat de zeer hard werkende vereniging
waard was om in deze tegemoet te
worden gekomen. Burgemeester Spren
ger vond het geen onredelijk idee. Als
de vereniging zich tot de gemeente
wendt zal men de zaak ongetwijfeld
welwillend bekijken.
FEUILLETON
door
TOM LODEWIJK
27. Ze zouden zo dadelijk wel komen.
„Jij neemt de honneurs maar waar",
had Carla gezegd.
„Maar jij bent de gastvrouw".
„En jij de portierster".
„Ik zie er al een paar komen".
Langs de laan naderden drie jonge-
mensen in druk gesprek.
„Die zijn maar met de trein gegaan.
Ik denk dat de rest wel met de dokter
meekomt in de auto".
„Ha die Juud!"
„Ha jongens. Alle dingen zijn gereed"
Ze waren zichtbaar geïmponeerd.
„Sjonge, wat heb je dat allemaal ge
organiseerd Reuze-gezellig
„Ja, dat is het werk van Carla".
Carla begroette haar gasten die,
merkte Juud met plezier, verrast waren
dat die tweede moeder van Juud nog
zo jong en zo'n elegante vrouw was.
Meteen werd er gebeld Juud keek
door het raam, zag een blauw Fordje
staan. „Daar zul je de anderen hebben".
Br Green kwam met nog drie stu
denten van het clubje wat aarzelend
binnen. „Dag juffrouw De Hoogh
wat een ideale omgeving hier. Confe
rentie-oord bij uitstek".
„Dus u hebt geen spijt dat u naar
Bussum gekomen bent".
„Veel te blij, dat ik Amsterdam kan
ontvluchten".
Juud stuurde 't groepje de kamer in.
„Carla, dit is dokter Green.
Ze zag verwonderd, hoe twee mensen
elkaar aanstaarden, als zagen ze een
geestver sëhij ning
„Carla.ja, je bent het toch? Carla
van Essen?"
„Pier! Ik hoor het aan je stem!"
„Ben ik zo veranderd?"
„Och, jij.haar stem stokte.
Judith en de anderen staarden ver
wonderd.
„Ja mensen", legde Carla nerveus uit,
„jullie dr. Green ken ik als Pier Groen.
We hebben samen gestudeerd, hè Pier?"
„Maar hoe kan dat?"
„Tja, ik ben nu mevrouw De Hoogh.
En Juud is de dochter van wijlen mijn
man".
Hij lachte. „Ja, de naam De Hoogh zei
me niets. Als ik enig idee had gehad,
jou hier te zullen ontmoeten.
„Wel, was je dan niet gekomen?"
Hij wist geen antwoord.
„Ga zitten, mensen. Koffie of thee?"
vroeg de praktische Carla en vluchtte
naar de keuken.
Daar, in 't vertrouwde domein, haar
gewende handen als automatisch het
werk doend, kon ze haar gedachten
verzamelen.
Pier Groen.... na al die jaren te
gast in haar huis
De naam had haar niets gezegd, en
niet alleen vanwege de veramerikaan-
sing.van Groen tot Green. Hoeveel
Groenen liepen er niet in Nederland
rond! Maar ze had hem, na haar verlo
ving met Martin, helemaal uit het oog
verloren. Inderdaad, ze had toen iets
gehoord over een soort studiebeurs voor
een der grote Amerikaanse universitei
ten. Pier had zichzelf toen zo volkomen
uit de circulatie teruggetrokken, dat ze
hem volkomen vergeten was. Ze wist
niet of hij nog leefde, nog in het land
was.
Had het iets te maken gehad met
haar verloving? Zonder enig spoor van
zelfvoldaanheid veronderstelde ze van
wel. Pier was altijd een intens levende
jonigen geweest, en (hij was op haar ook
niet zonder meer verliefd geweest. Zij
was voor hem dè vrouw geweesten
ze had hem laten gaan voor een opper
vlakkig jongmens als Martin van den
Dohl, uit opppervlakkige ijdelheid zelfs,
om de glorie, Martin eindelijk aan de
haak te hebben, Martin, die „niet te
vangen" heette. En waar was het op
uitgelopen? Het was waar, zij had de
sohijn gered, zij had de eer, zoals dat
heette, aan zichzelf gehouden toen ze
het uitmaakte. Maar zo diep had haar
deze ervaring gekrenkt, dat ze in een
geheel ander bestaan was overgestapt,
de studie er aan had gegeven.en
dat alles had geleid tot het huwelijk
met dokter De Hoogh.
En hoe zag hij eruit! Ze was ervan
geschrokken. „Ik hoor het aan je stem",
had ze gezegd, maar daardoor was ze
diep geschokt. Hij scheen de schim van
die hij eens was, en hij was bijna even
oud als zij, dat scheelde een paar jaar
slechts. Deze bleke, verkommerde, ver
magerde man, leek tweemaal zo lang
geleefd te hebben. Alleen de stem ja
èn de ogen.
Toen ze binnenkwam, merkte ze met
voldoening, dat er reeds een ongedwon
gen, gezellige sfeer heerste net wat
Juud zo 'graag had gewild. En nu Pier
daar zat, in een gemakkelijke stoel tus
sen de jongelui, leek hij opeens een
heel stuk opgeknapt.
Ze wilde weggaan, de anderen alleen
laten, maar daartegen rees protest.
„Dat is nergens voor nodig", besliste
Juud en ook Pier zei het veel prettiger
te vinden als ze er bij bleef. Nu, dat
wilde ze zelf ook wel. Ze was benieuwd,
was hier vanmiddag, in haar huis, zou
worden klaargemaakt.... en ze was
•geïntrigeerd, tot wat voor soort mens
Pier zich zou hebben ontwikkeld.
Hij had meteen de aandacht van de
jongeren om hem, als de man die het
met eigen ogen heeft gezien, als de man
die de nood kent en de wegen tot ver
betering weet. Met zijn wat vlakke,
kleurloze stem bleek hij een boeiend
verteller. Juist het totaal ontbreken
van sterk aangezette accenten, de nuch
tere wijze van vertellen, deed te duide
lijker uitkomen dat, wat zijn toehoor
ders als iets verschrikkelijks ervoeren,
daarginds de orde van de dag was
dat men aan die verschrikkingen was
gewend omdat men nooit iets anders
had gekend.
„Die kinderen", hoorde ze Pier zeg
gen, „komen dan bij ons, ze kunnen
haast niet meer staan, ze lopen te ster
ven. Dan krijgen ze bij ons de voedings
stoffen, die ze al die tijd ontbeerd heb
ben, en van dag tot dag zie je ze op
knappen Maar het is él te veel inci
denteel. De ouderen zien het aan, vin
den het een wonder, bedanken je har
telijk, en dan gaan ze weer voort op
dezelfde manier. Wij komen mensen te
kort. Mensen, die dit werk kunnen
doen, die anderen, ook inheemsen
kunnen opleiden, dokters, verpleegsters,
en ook medewerkers die kunnen bou
wen en administreren".
Oarla, inmiddels zorgend „voor de in
wendige mens", hoorde de vragen,
hoorde de belangstelling, de ontroering
soms. Ze keek naar Juud, die met
grote aandacht zat te luisteren naar
de woorden van de man die het alles
had meegemaakt. En naast het intelli
gente gezicht van haar vriendin Bep.
Ja, die zat er al, in gedachten! Carla
glimlachte. Laat de mensen praten over
de moderne jeugd! Hier zat moderne
jeugd, en ze was bereid haar deel bij
te dragen tot leniging van de nood dei-
wereld.
„Nu moesten jullie maar eens een
kwartiertje pauzeren", onderbrak ze de
gesprekken, „en een glas sherry drin
ken, want in de andere kamer heb ik
een paar broodjes klaargemaakt en dan
zullen we eerst maar eens op ons ge
mak eten".
„Eigenlijk zijn we al uitgepraat", zei
Pier, „wat we straks nog te doen heb
ben is het zaakje organiseren".
Oarla, aan het hoofd van de tafel,
overzag de gastenschaar en straalde
van voldoening. Daar zat ze toch maar
weer, tussen zo vele jongeren, die alle
maal te gast waren in haar huis. Ze
knikte naar Juud en die lachte terug.
de goede verstandhouding was weer
hersteld.
Tijdens de koffie-na zette ze zich
naast Pier.
„Wat een manier om de kennisma
king te hernieuwen", lachte hij.
i(;Wordt vervolgd)
HOOG WATER
Hoog water ter rede van Oudeschild
12 nov. 12.24 en 13 nov. 0.28 en 13.10;
14 nov. 1.19 en 14 09; 15 nov. 2.26 cn 15.29;
16 nov. 3.51 en 16.56.
Aan hot strand ongeveer een uur eerder
hoog water.
