Oude li Voor u 3727o op uw salarisrekening en desgewenst een maand salaris extra als gezinskrediet en voor u Geen alternatieven BRIGADIER PIET EN DE SPORTCOMPUTER de bank waar ook zich thuis voelt LANDBOUW en VEE" Spit, Spief pijn TWEEDE BLAD TEXELSE COURANT VRIJDAG 29 NOVEMBER 1963 de heer A. Koopmans beheerder bijkantoor Sneek Hoe? Heel eenvoudig. Open een salarisrekening bij onze bank, de NMB. U profiteert dan van 31/20/o rentevergoeding. Bovendien is er de mogelijkheid een maandsalaris extra op te nemen als gezinskrediet. Als rekeninghouder geniet u een uitgebreide persoonlijke service. Zo kunt u bijvoor beeld gebruik maken van betaalcheques, waarmee u bijna overal betalen kunt. NEDERLANDSCHE MIDDENSTANDSBANK Den Burg: Binnenburg 11. Den Helder: Koningstraat 7. rubriek voor FEUILLETON door TOM LODEWLJK HOOFDSTUK I. „De krant" Lot stond in de serre en keek uit. Ze keek naar de bomen in het plant soen, naar de fleurige bloemen, naar een jonge vrouw met een kinderwagen, naar een witte sportauto die een paar huizen verder stond. De statige Friese klok vertelde, dat er het eerste half uur nog niemand uit school zou komen. En Gerard zat nog lang en breed op zijn kantoor. Om de hoek schoot een brievenbe steller, brutaalweg rijdend op het trot toir, zo gauw mogelijk zijn wijk afwer kend. Lot bleef kijken, er was allicht post voor haar bij. Ze zag hem gehaast het tuinpad inlopen, alvast schiftend wat hij in de bus moest gooien. De postveel zou het niet zijn, maar het was wat. De middagen wa ren soms zo lang en stil, alle kinderen op school Ze bukte zich en greep in de brie venbus. Hm, veel bijzonders was het niet. Een gewichtig uitziende brief die waarschijnlijk niets anders behelsde dan een rcelame voor meubels, eer- kaart van de Vereniging voor Huis vrouwen met een convocatie voor een vergadering, 's kijken, wat was er? De monstratie. Zeker weer een nieuwe wonderpan. En dan het weekblad waarop ze was geabonneerd, omdat het vooral zo veel nieuws gaf over kunst. Ha! Daarin kon ze fijn nog een kwar tiertje lezen Ze ging makkelijk zitten in haar eigen stoel en vouwde het blad open. Errol Gardner, jazzpianist was meer iets voor Peet, haar zoon, die daar bar in geïnteresseerd was. Shakespeare en zijn betekenis voor natuurlijk had de man betekenis gehad, kwam ze la ter wel aan toe. En toen trilde de krant in haar hand. De letters schenen te dansen voor haar ogen „Kees de Waard terug in Nederland". Ze legde even het blad in haar schoot en sloot de ogen. Ze had gedacht dat het voorbij was. Hélemaal voorbij. Hoe lang was het geleden dat ze hem voor het laatst had gezen? Zeventien, achttien jaar? En toen was het allang uit, was ze pas getrouwd met Gerard. Waarom deed het lezen van die naam haar handen trillen? Ze glimlachte. Ouderdomsverschijn- sel, meisje, zei ze tot zichzelf. Es kij ken wat ze allemaal over hem te ver tellen hebben. Dat was nogal wat. f-v en reumatische pijnen Heel de wereld zo'n beetje rondge zworven. In India geweest, in Austra lië gewerkt en geëxposeerd geen bar land voor kunst daar Brazilië, Argentinië, Rusland zelfs! notabene toen Amerika, Boston, New York. Ten toonstelling. Werk aangekocht door Guggenheim. Rockefeller Center. En nu zou er een tentoonstelling van zijn werk komen in het Stedelijk. AchKees. Hoe zou hij er uitzien, na al die jaren? Zou hij nog? De achterdeur klapte open, een tas werd met een bons neergegooid. „Moedér!" Lot vouwde de krant dicht. Daar was Peter. Zette zijn schreeuwert al open in de keuken. Hij stak zijn hoofd om de hoek van de deur. „O, zit u dóór?" „Goeiemiddag zoon. Ik zeg altijd goeiedag als ik ergens binnenkom". „Kan ik wel aan de gang blijven", vond Peter en gaf zijn moeder een zoen. „Ik barst van de honger". „Vertel me es wat nieuws? Jij bent zo langzamerhand helemaal craquelé, als ik al die keren naga". „Wat is dat, craquelé?" „Allemaal van de hele fijne barstjes, weet je wel?" Peter ging zitten op de punt van een stoel. „Deining op school gehad. Leydek- kers is er uit getrapt. Door Peters. Sjonge, wat was die eh nijdig", hij had iets krachtigers willen zeggen, maar zag al de opgetrokken wenkbrau wen van zijn moeder. Die hield niet van die schoolkrachttermen. „Altijd dezelfde", zei Lot, „waarom négeren jullie die man zo?" „Hij maakt het er zelf naar moeder. Heus". „Koos Leydekkers is anders ook zo'n lekkere niet". „Zal u weten". „Vertel mij wat. Ik heb m'n oren ook niet dicht, als jij aan tafel zit op te scheppen". „Van opscheppen gesproken is er nog wat?" „Er staat nog een stuk kouwe pud ding in de keuken, van gisteren". „Met abrikozen?" Hij keek verrukt. „Met abrikozen", glimlachte ze. Hij was al weg, kwam met de schaal terug, die thij op zijn knieën zette, om al lepe lend zijn moeder het verhaal verder te vertellen. „Peet, jongen, op zulke manieren stel ik géén prijs. -Doe het behoorlijk op 'n bord. Jakkes, viezerd, je morst al". „Op een bord, dat geeft zo veel meer afwas!" „Zul jij je zorg om maken!" „Met twee meiden in huis?" Excuseer me het vreemde woord in de kop van dit artikeltje. Dat ik het ondanks de noodzaak van een excuus toch qebruik, heeft zijn reden. Ik ben nl. van mening, dat speciaal de agra rische lezers dit woord, als ze het de laatste tijd al niet meer hebben opge vangen, er toch in de toekomst in woord en geschrift meermalen mee te maken zullen krijgen. En ik vind het van belang, dat men het woord en de betekenis er van dan kent. Met een „alternatief" wordt bedoeld een vervangende mogelijkheid. Iets wat men dus in de plaats van iets an ders kan stellen. En men zou de titel van dit artikeltje dus kunnen vertalen als „Geen vervangende mogelijkhe den", of met nog andere woorden: „Geen andere keus". Bij het gebruik van bovenstaande titel dacht ik aan de situatie, waarin op dit moment zowel de akkerbouwers als de veehouders verkeren. Hier geldt nl. in heel sterke mate, dat er geen vervangende mogelijkheden zijn. Akkerbouw In de eerste plaats de akkerbouwbe drijven. Er is alle reden voor de vraag welke kant het op moet. Diverse des kundigen hebben de laatste jaren ge zegd, dat voor de kleinere en middel grote akkerbouwbedrijven de basis van het inkomen moet worden gezocht in de verbouw van hakvruchten, met na me van aardappelen en suikerbieten. Speciaal de pootgoedteelt zou voor de zavelgrond en de lichte kleigronden een hoeksteen van het bouwplan moe ten zijn. De twee laatste jaren zetten op deze mening wel een domper. In geen en kele sector van de landbouw worden zulke stroppen gehaald als bij de poot goedteelt. In slechts enkele gevallen is de teelt rendabel, in veel gevallen moet men tevreden zijn als „men de broek heel houdt" en vaak is er sprake van verlies, soms tot wel ƒ2.000,per ha. Het is dan ook geen wonder, dat heel wat pootgoedtelers na twee slech te jaren de teelt meer dan beu zijn. In de consumptieteelt is de toestand al weinig beter. De opbrengst van de suikerbieten is goed, maar de zeer hoge kosten halen ook hier de room er al weer af. Bij de teelt van fabrieks aardappelen zijn er dit jaar ook wel wat tegenvallers door het voorkomen van aardappelziekte, het gedeeltelijk niet kunnen oogsten en een wat laag zetmeelgehalte. Maar in ieder geval zijn de uitkomsten veel beter dan van de pootgoedteelt. Wat de verbouw van granen betreft, kunnen we zeggen, dat de rentabiliteit in het algemeen al matig is. Bij sterk gestegen kosten liggen de prijzen op een niveau, die niet hoger is dan 10 - 12 jaar geleden. Welke kant op Zou men op grond van de slechte POLYGAS, KRACHTIG GAS Inlichtingen: H. Segers, tel. (02220) 2436 189. „Wa. .wat??ü" bracht de opper- luitenant van Hopscheuten er met grote moeite uit. „Ki.Kille Bill. Man, als die eenmaal ergens mee be gint, dan gebeuren de vreselijkste din gen!" „Laat Kille Bill maar uutkiek'n voor Eelco Eelkema", antwoordde de veld wachter zelfverzekerd. „Hij mag zich veur mien part alles verbeeld'n, hoor. Maar als-ie ook maar eev'n onder het bereik van mien stevige tengels komt, dan hê'k hem gelijk veur de eerste acht jaar te pakk'n! Vandaar zodoen de. Laat hem maar uutkiek'n, die snaak!" Verbluft hing Johannes B. van Hop- ,,'t Zijn jóuw meiden niet". Ze pakte zelf maar een bord uit de kost, spreidde een servet op de tafel. „Zoals bij u toch altijd alles in de puntjes moet", zei de jongen lachend, toch wel waarderend. „Je zou toch niet willen dat het hier een huishouden van Jan Steen was?" „Misschien was 't toch wel gezellig". „Nu dan niet soms?" „O ja hoor, evengoed. Nou, gaat u nou weer niet in die andere kamer de krant zitten lezen. Van gezellig ge zellig gesproken!" Lot glimlachte. Peet moest altijd aandacht hebben. Ze ging tegenover hem aan de tafel zitten, zag hoe hij gretig de pudding naar binnen slokte, bang natuurlijk dat straks Liesbeth thuis zou komen en haar deel eisen. Ook zo'n hongerlap, die oudste doch ter. Geen wonder, zo'n lang lichaam. uitkomsten van de pootgoedteelt de vraag stellen welk alternatief men heeft, dan staat ook de landbouwvoor lichting „met de mond vol tanden". We zijn er van overtuigd, dat voor veel bedrijven de teelt van fabrieksaardap pelen eerder in aanmerking zou ko men, maar „de ruimte" hiervoor ont breekt. De teelt van suikerbieten geeft weliswaar iets meer zekerheid dan van aardappelen voor pootgoed, maar hier dreigt het „spook" van de „magere suiker". Wordt er teveel suiker gepro duceerd dan de EEG kan opnemen, dan wordt voor de laatste tonnen een prijs betaald, waarvoor zelfs de beste teler ze niet verbouwen kan. Mogelijk dat voor grotere akker- bouwbedrijven uitbreiding van de graanteelt de oplossing moet zijn. Als de arbeidsbezetting in dit geval tot het minimale wordt beperkt, levert de graanteelt misschien toch wel een bo terham op, al is het dan geen dik be legde. Het bezwaar is in veel gevallen, dat er vrij veel investeringen zijn ge daan ten behoeve van de teelt van pootgoed. Houdt men met deze teelt op, dat blijven de kosten hiervoor gro tendeels bestaan U bemerkt het wel, we komen er met de akkerbouw niet uit. Er zijn geen of weinig „alterna tieven". Veehouderij Op dit moment bekeken is de situa tie in de veehouderij beslist beter dan in de akkrebouw. De melkprijs is na de „val" in dit voorjaar weer flink aangetrokken. De prijzen voor het slachtvee liggen goed. Ook de schapen houders kunnen tevreden zijn. Toch is er ook in de veehouderij on zekerheid. De meeste veehouders heb ben heel goed in de gaten, dat de overproduktie aan melk als een don kere wolk boven de melkveehouderij hangt. In de meeste gevallen is men reëel genoeg om te begrijpen, dat de regeringen van de EEG-landen niet „eeuiwig" zullen doorgaan om miljoe nen te besteden aan het wegwerken van de steeds groter wordende over schotten. Het is begrijpelijk dat veehouders zich afvragen: „Hoe kunnen de land bouw voorlichters er aan meewerken om de koppels melkkoeien steeds gro ter te maken?" Geachte lezers, hier lopen we weer tegen de kwestie aan van: „Er zijn geen alternatieven". Ik geloof, dat geen enkele veehouder er vertrouwen in zou hebben als de voorlichters op dit moment zouden zeggen: „Veehou ders, ga in plaats van melkkoeien maar schapen houden". In veel gevallen is ook een omscha keling van melkveehouderij naar de vleesproduktie niet aantrekkelijk. Er zal nog heel wat moeten veranderen in de verhouding melk-vlees wil de mes- terij een aantrekkelijk alternatief wor den voor de bedrijven met zo'n opper vlakte van 17-20 ha. En nogmaals, U merkt het wel, ook voor de veehou derij komen we er niet uit. scheuten de telefoon op en hij moest even diep over alles nadenken. Kille Bill dus...., Kille Bill, die er op een of andere vreemde wijze in geslaagd was uit de gevangenis te ontkomen, nadat hij dr. Yo'kito had laten roven door Platvink-Jantje en Franse Sjarl. En volgens Eelco Eelkema zou Kille Bill, niemand minder dan Kille Bill, weer boze dingen van plan zijn. „Daar moet toch ingegrepen wor den", meende van Hopscheuten. „Dat zal die eenvoudige knul in Rijkhuyzen nooit alléén kunnen versieren". En toen hij eenmaal tot deze slotsom gekomen was, besloot hij onmiddellijk Het leek of het tegenwoordige geslacht een hoofd groter was dan de oudere generatie. „Hoe was je Frans?" trof ze hem meteen in zijn zwakke plek. Hij maak te een grimas, zijn mond vol pudding. „Nou", zei hij slikkend, „ik weet niet of er een wonder gebeurd is, maar De- latour gaf me een zeven". „Delatour, dat is meneer Van den Toorn?" „Ja, de la Tour, van de toren. Klopt toch?" „Nou, zeven, dat is niet zo gek. Houen zo jong. Daar is Lydia". „Doet u haar even open, dan breng ik dat bord wel weg", „Dag," zei Lydia en zoende haar moeder al in de deur. „Fijn dat u thuis bent. Ik was bang dat u op de klets- krans zat". „Meer eerbied voor de Veremging BEZWAREN INLEVEREN Hoewel sommigen het mogelijk zul len beschouwen als het „hengelen" naar bezwaren, willen we de belang hebbenden er nogmaals aan herinne ren, dat maandag 2 december a.s. de laatste dag is, waarop bezwaren inge diend kunnen worden tegen de kosten- aanslag in de Ruilverkaveling „Texel". Van „hengelen" is geen sprake! Als we toch nog eens op deze datum wij zen, dan is het omdat wij tot elke prijs willen voorkomen, dat de Plaatselijke Commissie straks voor de moeilijkheid komt te staan om bepaalde bezwaren, die te laat binnen komen, af te wijzen. Bespaar de Commissie die moeilijk heid U kunt eventuele bezwaarschriften maandag op de markt nog aan ons af geven, of deze tot maandagavond be zorgen bij de secretaris. Het adres is Jac. P. Thijsselaan 57, Den Burg. POLYGAS, KRACHTIG GAS Inlichtingen: II. Segers, tel. (02220) 2436 DAMCLUB TEXEL C. Meedendorp en C Vinke speelden een verre van foutloze partij, waarbij wit tenslotte toch aan het langste eind trok. P. Jansen had aan een fout van zijn tegenstander genoeg om de volle winst te pakken. W. Bakker was taai als altijd, terwijl J. van Heerwaarden slechts zeer moeizaam tot een goed einde kon komen tegen D. v.d Werf. G. Dros en H Bruining speelden mo gelijk nog de beste partij. C. Meedendorp-C. Vinke 20 J. Hooijberg-P. Jansen 02 P. Kooiman-W, Bakker 20 J. v. Heerwaarden-D. v.d. Werf 20 G. Dros-H. Bruining 11 C. v.d. Werf-P. Bruijn 20 P. W. Kooi-Jb. Koorn 2—0 J. Bosch-G. Groenhof 02 Wat staat vast Toen we kort geleden met een Texelse veehouder over deze dingen spraken, hebben we het tenslotte als volgt gezegd. Eén ding staat vast: Ook in de toe komst zal er melk en vlees moeten zijn. En bovendien mogen we aannemen, dat deze produkten de prijs zullen moeten opbrengen, die in ieder geval voor een gedeelte van de boeren vol doende hoog is om er mee door te gaan. Wie tot dit gedeelte zal behoren kunnen we op dit moment niet zeggen. Veel landbouwdeskundigen zijn van mening, dat dit vooral de grotere be drijven zullen zijn. En we kunnen niet ontkennen, dat zij in diverse opzichten een voorsprong hebben boven collega's, die het met een kleiner bedrijf moeten doen. Tegen de man met wie we dit gesprek voerden, hebben we echter ge zegd: „Hoewel U een betrekkelijk klein bedrijf hebt, is de laatste jaren geble ken, dat U melk kunt produceren voor een prijs, die lager ligt dan op veel grotere bedrijven. Als U dit vol weet te houden, dan is er ook voor U een kans om te blijven bestaan". Dat is het waarom het gaat. Een ander alternatief is er niet. POLYGAS, KRACHTIG GAS Inlichtingen: H. Segers, tel. (02220) 2436 over te gaan tot de oefening van een speciaal commando. De vijf beste man nen der politie werden uitgezocht en onder de persoonlijke leiding van de opperluitenant Van Hopscheuten zelf trókken ze voor oefening uit. Dat ge schiedde in het stadspark van Graven- drecht, doch aldaar placht zich gere geld een persoon op te houden, die ge zegend was met een bijzonder fijne neus voor het nieuws. „Ze zijn aan het oefenen voor dat gedoe in Rijkhuyzen denk ik", grin nikte Sipko Stunt. En snel noteerde hij alles in zijn boekje om er een mooi verbaal van te maken van Huisvrouwen, lieve kind. Hoé is 't gegaan?" „O best. Piet zei dat ik zo door moest gaan, dan zou ik spinazie eten." „Wie is Piet?" „Nou, meneer Hoogkamer. Niet zo frikken, moes. U hebt zelf in uw jonge tijd ook niet al uw leraren netjes bij hun naam genoemd." „Ja, maar ik moest het niet thuis proberen. Mens, moest je net grootva der hebben. Eérbied voor 't gezag „En dan getrouwd met oma! Wat zal ze 't zwaar gehad hebben." „Zij niet hij! Oma trok zich ner gens wat van aan Lydia hing netjes haar mantel over de hanger. „Nou, dan lijkt u toch het meest op oma. Behalve dan de eerbied voor het gezag natuurlijk". (Wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1968 | | pagina 5