Oude li
Voor u 3727o op uw
salarisrekening en
desgewenst een
maand salaris extra als
gezinskrediet en voor u
Geen alternatieven
BRIGADIER PIET EN DE SPORTCOMPUTER
de bank waar ook zich thuis voelt
LANDBOUW en VEE"
Spit, Spief pijn
TWEEDE BLAD
TEXELSE COURANT
VRIJDAG 29 NOVEMBER 1963
de heer A. Koopmans
beheerder bijkantoor Sneek
Hoe? Heel eenvoudig. Open een salarisrekening bij onze
bank, de NMB. U profiteert dan van 31/20/o rentevergoeding.
Bovendien is er de mogelijkheid een maandsalaris extra
op te nemen als gezinskrediet. Als rekeninghouder geniet
u een uitgebreide persoonlijke service. Zo kunt u bijvoor
beeld gebruik maken van betaalcheques, waarmee u bijna
overal betalen kunt.
NEDERLANDSCHE
MIDDENSTANDSBANK
Den Burg: Binnenburg 11. Den Helder: Koningstraat 7.
rubriek voor
FEUILLETON
door
TOM LODEWLJK
HOOFDSTUK I.
„De krant"
Lot stond in de serre en keek uit.
Ze keek naar de bomen in het plant
soen, naar de fleurige bloemen, naar
een jonge vrouw met een kinderwagen,
naar een witte sportauto die een paar
huizen verder stond. De statige Friese
klok vertelde, dat er het eerste half
uur nog niemand uit school zou komen.
En Gerard zat nog lang en breed op
zijn kantoor.
Om de hoek schoot een brievenbe
steller, brutaalweg rijdend op het trot
toir, zo gauw mogelijk zijn wijk afwer
kend. Lot bleef kijken, er was allicht
post voor haar bij. Ze zag hem gehaast
het tuinpad inlopen, alvast schiftend
wat hij in de bus moest gooien.
De postveel zou het niet zijn,
maar het was wat. De middagen wa
ren soms zo lang en stil, alle kinderen
op school
Ze bukte zich en greep in de brie
venbus. Hm, veel bijzonders was het
niet. Een gewichtig uitziende brief die
waarschijnlijk niets anders behelsde
dan een rcelame voor meubels, eer-
kaart van de Vereniging voor Huis
vrouwen met een convocatie voor een
vergadering, 's kijken, wat was er? De
monstratie. Zeker weer een nieuwe
wonderpan. En dan het weekblad
waarop ze was geabonneerd, omdat het
vooral zo veel nieuws gaf over kunst.
Ha! Daarin kon ze fijn nog een kwar
tiertje lezen
Ze ging makkelijk zitten in haar eigen
stoel en vouwde het blad open. Errol
Gardner, jazzpianist was meer iets
voor Peet, haar zoon, die daar bar in
geïnteresseerd was. Shakespeare en
zijn betekenis voor natuurlijk had
de man betekenis gehad, kwam ze la
ter wel aan toe. En toen trilde de
krant in haar hand. De letters schenen
te dansen voor haar ogen „Kees de
Waard terug in Nederland".
Ze legde even het blad in haar schoot
en sloot de ogen.
Ze had gedacht dat het voorbij was.
Hélemaal voorbij.
Hoe lang was het geleden dat ze hem
voor het laatst had gezen? Zeventien,
achttien jaar? En toen was het allang
uit, was ze pas getrouwd met Gerard.
Waarom deed het lezen van die naam
haar handen trillen?
Ze glimlachte. Ouderdomsverschijn-
sel, meisje, zei ze tot zichzelf. Es kij
ken wat ze allemaal over hem te ver
tellen hebben.
Dat was nogal wat.
f-v en reumatische pijnen
Heel de wereld zo'n beetje rondge
zworven. In India geweest, in Austra
lië gewerkt en geëxposeerd geen
bar land voor kunst daar Brazilië,
Argentinië, Rusland zelfs! notabene
toen Amerika, Boston, New York. Ten
toonstelling. Werk aangekocht door
Guggenheim. Rockefeller Center.
En nu zou er een tentoonstelling
van zijn werk komen in het Stedelijk.
AchKees.
Hoe zou hij er uitzien, na al die
jaren?
Zou hij nog?
De achterdeur klapte open, een tas
werd met een bons neergegooid.
„Moedér!"
Lot vouwde de krant dicht. Daar
was Peter. Zette zijn schreeuwert al
open in de keuken.
Hij stak zijn hoofd om de hoek van
de deur.
„O, zit u dóór?"
„Goeiemiddag zoon. Ik zeg altijd
goeiedag als ik ergens binnenkom".
„Kan ik wel aan de gang blijven",
vond Peter en gaf zijn moeder een
zoen. „Ik barst van de honger".
„Vertel me es wat nieuws? Jij bent
zo langzamerhand helemaal craquelé,
als ik al die keren naga".
„Wat is dat, craquelé?"
„Allemaal van de hele fijne barstjes,
weet je wel?"
Peter ging zitten op de punt van een
stoel.
„Deining op school gehad. Leydek-
kers is er uit getrapt. Door Peters.
Sjonge, wat was die eh nijdig", hij
had iets krachtigers willen zeggen,
maar zag al de opgetrokken wenkbrau
wen van zijn moeder. Die hield niet
van die schoolkrachttermen.
„Altijd dezelfde", zei Lot, „waarom
négeren jullie die man zo?"
„Hij maakt het er zelf naar moeder.
Heus".
„Koos Leydekkers is anders ook
zo'n lekkere niet".
„Zal u weten".
„Vertel mij wat. Ik heb m'n oren
ook niet dicht, als jij aan tafel zit op
te scheppen".
„Van opscheppen gesproken is er
nog wat?"
„Er staat nog een stuk kouwe pud
ding in de keuken, van gisteren".
„Met abrikozen?" Hij keek verrukt.
„Met abrikozen", glimlachte ze. Hij
was al weg, kwam met de schaal terug,
die thij op zijn knieën zette, om al lepe
lend zijn moeder het verhaal verder te
vertellen.
„Peet, jongen, op zulke manieren stel
ik géén prijs. -Doe het behoorlijk op 'n
bord. Jakkes, viezerd, je morst al".
„Op een bord, dat geeft zo veel meer
afwas!"
„Zul jij je zorg om maken!"
„Met twee meiden in huis?"
Excuseer me het vreemde woord in
de kop van dit artikeltje. Dat ik het
ondanks de noodzaak van een excuus
toch qebruik, heeft zijn reden. Ik ben
nl. van mening, dat speciaal de agra
rische lezers dit woord, als ze het de
laatste tijd al niet meer hebben opge
vangen, er toch in de toekomst in
woord en geschrift meermalen mee te
maken zullen krijgen. En ik vind het
van belang, dat men het woord en de
betekenis er van dan kent.
Met een „alternatief" wordt bedoeld
een vervangende mogelijkheid. Iets
wat men dus in de plaats van iets an
ders kan stellen. En men zou de titel
van dit artikeltje dus kunnen vertalen
als „Geen vervangende mogelijkhe
den", of met nog andere woorden:
„Geen andere keus".
Bij het gebruik van bovenstaande
titel dacht ik aan de situatie, waarin
op dit moment zowel de akkerbouwers
als de veehouders verkeren. Hier geldt
nl. in heel sterke mate, dat er geen
vervangende mogelijkheden zijn.
Akkerbouw
In de eerste plaats de akkerbouwbe
drijven. Er is alle reden voor de vraag
welke kant het op moet. Diverse des
kundigen hebben de laatste jaren ge
zegd, dat voor de kleinere en middel
grote akkerbouwbedrijven de basis van
het inkomen moet worden gezocht in
de verbouw van hakvruchten, met na
me van aardappelen en suikerbieten.
Speciaal de pootgoedteelt zou voor de
zavelgrond en de lichte kleigronden
een hoeksteen van het bouwplan moe
ten zijn.
De twee laatste jaren zetten op deze
mening wel een domper. In geen en
kele sector van de landbouw worden
zulke stroppen gehaald als bij de poot
goedteelt. In slechts enkele gevallen is
de teelt rendabel, in veel gevallen
moet men tevreden zijn als „men de
broek heel houdt" en vaak is er sprake
van verlies, soms tot wel ƒ2.000,per
ha. Het is dan ook geen wonder, dat
heel wat pootgoedtelers na twee slech
te jaren de teelt meer dan beu zijn.
In de consumptieteelt is de toestand
al weinig beter. De opbrengst van de
suikerbieten is goed, maar de zeer
hoge kosten halen ook hier de room er
al weer af. Bij de teelt van fabrieks
aardappelen zijn er dit jaar ook wel
wat tegenvallers door het voorkomen
van aardappelziekte, het gedeeltelijk
niet kunnen oogsten en een wat laag
zetmeelgehalte. Maar in ieder geval
zijn de uitkomsten veel beter dan van
de pootgoedteelt.
Wat de verbouw van granen betreft,
kunnen we zeggen, dat de rentabiliteit
in het algemeen al matig is. Bij sterk
gestegen kosten liggen de prijzen op
een niveau, die niet hoger is dan 10 -
12 jaar geleden.
Welke kant op
Zou men op grond van de slechte
POLYGAS, KRACHTIG GAS
Inlichtingen: H. Segers, tel. (02220) 2436
189. „Wa. .wat??ü" bracht de opper-
luitenant van Hopscheuten er met
grote moeite uit. „Ki.Kille Bill.
Man, als die eenmaal ergens mee be
gint, dan gebeuren de vreselijkste din
gen!"
„Laat Kille Bill maar uutkiek'n voor
Eelco Eelkema", antwoordde de veld
wachter zelfverzekerd. „Hij mag zich
veur mien part alles verbeeld'n, hoor.
Maar als-ie ook maar eev'n onder het
bereik van mien stevige tengels komt,
dan hê'k hem gelijk veur de eerste
acht jaar te pakk'n! Vandaar zodoen
de. Laat hem maar uutkiek'n, die
snaak!"
Verbluft hing Johannes B. van Hop-
,,'t Zijn jóuw meiden niet".
Ze pakte zelf maar een bord uit de
kost, spreidde een servet op de tafel.
„Zoals bij u toch altijd alles in de
puntjes moet", zei de jongen lachend,
toch wel waarderend.
„Je zou toch niet willen dat het hier
een huishouden van Jan Steen was?"
„Misschien was 't toch wel gezellig".
„Nu dan niet soms?"
„O ja hoor, evengoed. Nou, gaat u
nou weer niet in die andere kamer de
krant zitten lezen. Van gezellig ge
zellig gesproken!"
Lot glimlachte. Peet moest altijd
aandacht hebben. Ze ging tegenover
hem aan de tafel zitten, zag hoe hij
gretig de pudding naar binnen slokte,
bang natuurlijk dat straks Liesbeth
thuis zou komen en haar deel eisen.
Ook zo'n hongerlap, die oudste doch
ter. Geen wonder, zo'n lang lichaam.
uitkomsten van de pootgoedteelt de
vraag stellen welk alternatief men
heeft, dan staat ook de landbouwvoor
lichting „met de mond vol tanden". We
zijn er van overtuigd, dat voor veel
bedrijven de teelt van fabrieksaardap
pelen eerder in aanmerking zou ko
men, maar „de ruimte" hiervoor ont
breekt. De teelt van suikerbieten geeft
weliswaar iets meer zekerheid dan van
aardappelen voor pootgoed, maar hier
dreigt het „spook" van de „magere
suiker". Wordt er teveel suiker gepro
duceerd dan de EEG kan opnemen,
dan wordt voor de laatste tonnen een
prijs betaald, waarvoor zelfs de beste
teler ze niet verbouwen kan.
Mogelijk dat voor grotere akker-
bouwbedrijven uitbreiding van de
graanteelt de oplossing moet zijn. Als
de arbeidsbezetting in dit geval tot het
minimale wordt beperkt, levert de
graanteelt misschien toch wel een bo
terham op, al is het dan geen dik be
legde. Het bezwaar is in veel gevallen,
dat er vrij veel investeringen zijn ge
daan ten behoeve van de teelt van
pootgoed. Houdt men met deze teelt
op, dat blijven de kosten hiervoor gro
tendeels bestaan U bemerkt het wel,
we komen er met de akkerbouw niet
uit. Er zijn geen of weinig „alterna
tieven".
Veehouderij
Op dit moment bekeken is de situa
tie in de veehouderij beslist beter dan
in de akkrebouw. De melkprijs is na
de „val" in dit voorjaar weer flink
aangetrokken. De prijzen voor het
slachtvee liggen goed. Ook de schapen
houders kunnen tevreden zijn.
Toch is er ook in de veehouderij on
zekerheid. De meeste veehouders heb
ben heel goed in de gaten, dat de
overproduktie aan melk als een don
kere wolk boven de melkveehouderij
hangt. In de meeste gevallen is men
reëel genoeg om te begrijpen, dat de
regeringen van de EEG-landen niet
„eeuiwig" zullen doorgaan om miljoe
nen te besteden aan het wegwerken
van de steeds groter wordende over
schotten.
Het is begrijpelijk dat veehouders
zich afvragen: „Hoe kunnen de land
bouw voorlichters er aan meewerken
om de koppels melkkoeien steeds gro
ter te maken?"
Geachte lezers, hier lopen we weer
tegen de kwestie aan van: „Er zijn
geen alternatieven". Ik geloof, dat
geen enkele veehouder er vertrouwen
in zou hebben als de voorlichters op
dit moment zouden zeggen: „Veehou
ders, ga in plaats van melkkoeien maar
schapen houden".
In veel gevallen is ook een omscha
keling van melkveehouderij naar de
vleesproduktie niet aantrekkelijk. Er
zal nog heel wat moeten veranderen in
de verhouding melk-vlees wil de mes-
terij een aantrekkelijk alternatief wor
den voor de bedrijven met zo'n opper
vlakte van 17-20 ha. En nogmaals, U
merkt het wel, ook voor de veehou
derij komen we er niet uit.
scheuten de telefoon op en hij moest
even diep over alles nadenken. Kille
Bill dus...., Kille Bill, die er op een
of andere vreemde wijze in geslaagd
was uit de gevangenis te ontkomen,
nadat hij dr. Yo'kito had laten roven
door Platvink-Jantje en Franse Sjarl.
En volgens Eelco Eelkema zou Kille
Bill, niemand minder dan Kille Bill,
weer boze dingen van plan zijn.
„Daar moet toch ingegrepen wor
den", meende van Hopscheuten. „Dat
zal die eenvoudige knul in Rijkhuyzen
nooit alléén kunnen versieren".
En toen hij eenmaal tot deze slotsom
gekomen was, besloot hij onmiddellijk
Het leek of het tegenwoordige geslacht
een hoofd groter was dan de oudere
generatie.
„Hoe was je Frans?" trof ze hem
meteen in zijn zwakke plek. Hij maak
te een grimas, zijn mond vol pudding.
„Nou", zei hij slikkend, „ik weet niet
of er een wonder gebeurd is, maar De-
latour gaf me een zeven".
„Delatour, dat is meneer Van den
Toorn?"
„Ja, de la Tour, van de toren. Klopt
toch?"
„Nou, zeven, dat is niet zo gek.
Houen zo jong. Daar is Lydia".
„Doet u haar even open, dan breng
ik dat bord wel weg",
„Dag," zei Lydia en zoende haar
moeder al in de deur. „Fijn dat u thuis
bent. Ik was bang dat u op de klets-
krans zat".
„Meer eerbied voor de Veremging
BEZWAREN INLEVEREN
Hoewel sommigen het mogelijk zul
len beschouwen als het „hengelen"
naar bezwaren, willen we de belang
hebbenden er nogmaals aan herinne
ren, dat maandag 2 december a.s. de
laatste dag is, waarop bezwaren inge
diend kunnen worden tegen de kosten-
aanslag in de Ruilverkaveling „Texel".
Van „hengelen" is geen sprake! Als
we toch nog eens op deze datum wij
zen, dan is het omdat wij tot elke prijs
willen voorkomen, dat de Plaatselijke
Commissie straks voor de moeilijkheid
komt te staan om bepaalde bezwaren,
die te laat binnen komen, af te wijzen.
Bespaar de Commissie die moeilijk
heid
U kunt eventuele bezwaarschriften
maandag op de markt nog aan ons af
geven, of deze tot maandagavond be
zorgen bij de secretaris. Het adres is
Jac. P. Thijsselaan 57, Den Burg.
POLYGAS, KRACHTIG GAS
Inlichtingen: II. Segers, tel. (02220) 2436
DAMCLUB TEXEL
C. Meedendorp en C Vinke speelden
een verre van foutloze partij, waarbij
wit tenslotte toch aan het langste eind
trok. P. Jansen had aan een fout van
zijn tegenstander genoeg om de volle
winst te pakken. W. Bakker was taai
als altijd, terwijl J. van Heerwaarden
slechts zeer moeizaam tot een goed
einde kon komen tegen D. v.d Werf.
G. Dros en H Bruining speelden mo
gelijk nog de beste partij.
C. Meedendorp-C. Vinke 20
J. Hooijberg-P. Jansen 02
P. Kooiman-W, Bakker 20
J. v. Heerwaarden-D. v.d. Werf 20
G. Dros-H. Bruining 11
C. v.d. Werf-P. Bruijn 20
P. W. Kooi-Jb. Koorn 2—0
J. Bosch-G. Groenhof 02
Wat staat vast
Toen we kort geleden met een
Texelse veehouder over deze dingen
spraken, hebben we het tenslotte als
volgt gezegd.
Eén ding staat vast: Ook in de toe
komst zal er melk en vlees moeten zijn.
En bovendien mogen we aannemen,
dat deze produkten de prijs zullen
moeten opbrengen, die in ieder geval
voor een gedeelte van de boeren vol
doende hoog is om er mee door te
gaan. Wie tot dit gedeelte zal behoren
kunnen we op dit moment niet zeggen.
Veel landbouwdeskundigen zijn van
mening, dat dit vooral de grotere be
drijven zullen zijn. En we kunnen niet
ontkennen, dat zij in diverse opzichten
een voorsprong hebben boven collega's,
die het met een kleiner bedrijf moeten
doen. Tegen de man met wie we dit
gesprek voerden, hebben we echter ge
zegd: „Hoewel U een betrekkelijk klein
bedrijf hebt, is de laatste jaren geble
ken, dat U melk kunt produceren voor
een prijs, die lager ligt dan op veel
grotere bedrijven. Als U dit vol weet
te houden, dan is er ook voor U een
kans om te blijven bestaan".
Dat is het waarom het gaat. Een
ander alternatief is er niet.
POLYGAS, KRACHTIG GAS
Inlichtingen: H. Segers, tel. (02220) 2436
over te gaan tot de oefening van een
speciaal commando. De vijf beste man
nen der politie werden uitgezocht en
onder de persoonlijke leiding van de
opperluitenant Van Hopscheuten zelf
trókken ze voor oefening uit. Dat ge
schiedde in het stadspark van Graven-
drecht, doch aldaar placht zich gere
geld een persoon op te houden, die ge
zegend was met een bijzonder fijne
neus voor het nieuws.
„Ze zijn aan het oefenen voor dat
gedoe in Rijkhuyzen denk ik", grin
nikte Sipko Stunt. En snel noteerde hij
alles in zijn boekje om er een mooi
verbaal van te maken
van Huisvrouwen, lieve kind. Hoé is 't
gegaan?"
„O best. Piet zei dat ik zo door moest
gaan, dan zou ik spinazie eten."
„Wie is Piet?"
„Nou, meneer Hoogkamer. Niet zo
frikken, moes. U hebt zelf in uw jonge
tijd ook niet al uw leraren netjes bij
hun naam genoemd."
„Ja, maar ik moest het niet thuis
proberen. Mens, moest je net grootva
der hebben. Eérbied voor 't gezag
„En dan getrouwd met oma! Wat zal
ze 't zwaar gehad hebben."
„Zij niet hij! Oma trok zich ner
gens wat van aan
Lydia hing netjes haar mantel over
de hanger.
„Nou, dan lijkt u toch het meest op
oma. Behalve dan de eerbied voor het
gezag natuurlijk".
(Wordt vervolgd)