Oude liefde
BRIGADIER PIET EN DE SPORTCOMPUTE1
Santa Claus
was op Texe
Op Texel
„bloembollendag"
VERVOLG VAN PAG. 1
5?
5?
K. Plantinga Zoon. Bolsward. Anno 1870
HOGE VERZORGINGSPRIJS
IN VELE BEJAARDENTEHUIZEN
bejaarde inwoners er één personeelslid
is. Er zijn echter ook vergelijkbare te
huizen, die een personeelsbestand van
1 op 6 of 7 bezitten, zonder dat men
kan zeggen dat daar de verzorging
minder goed is. Het zou dan ook zeer
gewenst zijn dat men in navolging van
het ziekenhuiswezen ook in de bejaar
dentehuizen eens een systematisch ar-
beidsonderzoek zou instellen. Mogelijk
zou men dan kunnen komen tot een
meer doelmatige werkwijze, die perso-
neelsbesparend zou kunnen werken. De
bezetting zou dan ook beter aan de
werkelijke behoeften kunnen worden
aangepast. Helaas heeft men bij het be
jaardenwezen tot dusver nog niet tot
een dergelijk onderzoek besloten. Toch
zal men deze weg moeten inslaan, dat
brengt ook de verantwoordelijkheid ten
Voor de drie Texelse bejaarden
tehuizen gelden sinds 1 januari
1.1. de volgende pensionprijzcn
(per maand)
RUSTHUIS SINT JAN
Eénpersoonskamer ƒ360,
Tweepersoonskamer 540,
Bij langdurige ziekte waarbij ver
pleging op de (eigen) kamer no
dig is, wordt ƒ110,per persoon
per maand extra berekend.
Entreegeld bedraagt voor zowel
één- als twcepersoonskomers
ƒ250,per kamer, waarvan bij
overlijden of bij vertrek ƒ200,
wordt gerestitueerd.
GOLLARDS RUSTOORD
Eénpersoonskamer 385,
Tweepersoonskamer ƒ595,
Tweepersoonskamer bij gebruik
door één persoon ƒ470,
Entreegeld ƒ200,per persoon.
Voor verpleging bij langdurige
ziekte op eigen kamer of in spe
ciale ziekenkamer worden geen
extra kosten in rekening gebracht
„HUIZE IRENE''
Eénpersoonskamer 570,
Tweepersoonskamer ƒ960,
Entreegeld ƒ150,ƒ200,per
echtpaar.
Bij gebruik van speciale zieken
kamer ƒ200,per maand extra.
Het verschil tussen C. E. Gol-
lardsrustoord en Sint Jan ener
zijds en Huize Irene anderzijds
is enorm. Eerlijkheidshalve dient
te worden vermeld dat men in
huize Irene meer comfort geniet.
In tegenstelling tot de andere
rusthuizen zijn de (ruimere) ka
mers voorzien van eigen toilet. De
mede daaruit voortvloeiende ho
gere stichtingskosten komen in de
pensionprijs tot uitdrukking.
Voorts wonen in Huize Irene veel
„urgente gevallen", zieke bejaar
den, waarvoor naar verhouding
veel verpleeghulp nodig is. De
ziekenkamer in „Irene" is vrijwel
voortdurend bezet. De hierdoor
veroorzaakte extra personeels
kosten zouden vervallen als de
voortdurend zieke bejaarden in
een verpleeghuis zouden kan
nen worden ondergebracht dat
als een zelfstandig geheel woirdt
geëxploiteerd. Als dan 't verschil
in pensionprijzcn nog opvallend
groot is, zou er aanleiding kun
nen zijn om een arbeidsonderzoe.k
in te stellen waarover in bij
gaand (op de algemene landelijke
situatie betrekking hebben) arti
kel wordt gerept.
opzichte van de maatschappij met zich
mee.
Het is immers de samenleving, die
uiteindelijk de hoge verzorgingsprijzen
voor bejaarden moeten betalen, want
de meeste bejaarden kunnen die prijs
zelf niet opbrengen en ontvangen des
wege bijstand van de (gemeentelijke)
overheid ingevolge de algemene bij
standswet. Men zal het er over eens
zijn dat met die gemeenschapsgelden
zo zuinig mogelijk moet worden omge
sprongen. Daarom zal het wenselijk
zijn dat de arbeidssituatie in de bejaar
dentehuizen eens zorgvuldig wordt
doorgelicht.
Personeelsverloop groot
VERDER zal men in sommige tehui
zen een beter personeelsbeleid moeten
voeren. Het personeelsverloop is som
mige bejaardentehuizen is abnormaal
hoog. Dit brengt een enorm personeels
vraagstuk met zich mee. De staf van 'n
groot bejaardentehuis moet soms uren
per week besteden aan aanname en
ontslag personeel.
Natuurlijk is het bejaardenwerk erg
zwaar en dit verklaart ten dele ook het
grote personeelsverloop in de tehuizen.
Aan de andere kant mag gesteld wor
den dat er in vele tehuizen van een on
duidelijke functieverdeling en -om-
schrijving sprake is, hetgeen vanzelf
sprekend het grote personeelsverloop
aanzienlijk in de hand werkt. Men zal
daarom in de tehuizen moeten begin
nen met een duidelijker taakomschrij
ving voor de verschillende personeels
leden. Daardoor zullen de medewerkers
meer plezier in hun werk krijgen,
wordt het personeelsverloop geringer,
wat °P zijn beurt de kosten weer zal
drukken.
Het heeft er de schijn van dat men
in kringen van het bejaardenwezen
soms al te gemakkelijk berust in het
feit dat de verzorgingsprijzen zo om
hoog schieten. Dat is de weg van de
minste weerstand. Men zal meer moe
ten zoeken naar methoden, die leiden
tot een efficiëntere werkwijze en een
beter personeelsbeleid.
VLOOT WEER VERSTERKT
OUDESCHILD Sinds het afgelo
pen weekend is de Texelse vissersvloot
een schip rijker. De gebroeders De
Vries te Oudeschild hebben een twee
dehands kotter gekocht, de UK 22
„Dirkje" die is uitgerust met een 400
pk. motor.
KREUPEL GEDICHT
Het vers „Bij de jaarwisseling" dat
de heer W. J. Boon schreef voor het
oudejaarsnummer van onze krant, is
verminkt afgedrukt omdat enkele re
gels in verkeerde volgorde waren ge
zet. Met excuses aan schrijver en lezers
plaatsen wij het vers daarom opnieuw.
Nu dit jaar weer ten einde spoedt
en straks is weggegleden,
werpen w(j weer een ogenblik
de blik in bet verleden.
Wat in de wereld nu gebeurt
wil ik hier niet beschrijven
En zullen in gedachten dus,
hier niaar op Texel blyven.
Wy zien, dat bier 't vervlogen jaar
veel vreugd' en droefheid bracht,
En wordt er niet gemengd gevoel
aan 't vliedend jaar gedacht.
Het huw'lyk was voor menigeen
een kostelijk beginnen,
En bij geboorten gaf het vreugd'
in vele huisgezinnen.
Doch and'rcn bracht het zeer veel leed,
zodat er velen treuren.
By veler dood stelt men de vraag
waarom dit moest gebeuren.
In het verkeer werd ook dit jaar
weer ecu hoge tol betaald,
doordat op zee, langs weg, op straat,
door mensen even werd gefaald.
Eeu ieder kent zijn eigen vreugd
en ieder eigen leed.
Voor velen werd het vliedend jaar
een dat men nooit vergeet.
En nu staan wij weer aan 't begin
van het pas begonnen jaar.
Wij slaan, om toch weer voort te gaan,
de handen in elkaar.
Mijn wens is, dat aan Texel straks
veel voorspoed wordt gegeven,
En dat wy, in het jaar dat komt,
geen narigheid beleven.
W. J. Boon
8. „Schilders is dertel volk", citeerde
Lot.
„En jij? Schilder je ook?"
„Ik? Nee. Ik hou niet van dillettan-
tisme en ik ben geen genie."
„Zelfkennis is e >n goed ding. D'r
hing genoeg liefs nan de wanden. Dat
ding van mij hoort -daar niet."
„Een wekker in de slaapkamer" zei
Lot.
„Lieve kind hoe Keet je ook weer.
Lot? Lieselotje, lie ve lotje», liefstelotje,
het lijkt allemaal op mekaar, niet? Mag
ik Lieselotje zeggen?"
Lieselotje ging uit wandelen en ze
nam haar znsje mee."
„Nou, geJ.ukkig dat jij dat niet ge
daan hebt. Moest ik je zusje ook nog
gezig hou'Jen."
„Troos't je, ik heb er geen".
„Ik heb er e»en, en dat is erg genoeg.
Maar vk zit gewoon te genieten, zo lek
ker als jij het kunt zeggen. Iedere keer
raak. Je bént gewoon een verfrissing."
„Drink je verfrissing maar op, ze
wordt koud".
Hij dronk met één grote slok zijn kof
fie uit.
„Al die wijven", zei hij grimmig. „O
meneer eh de Waard, en wat stelt dat
nu vóór? Geweldig, die kleuren, inte
ressant! Ze snappen d'r geen biet van.
Net als die fontein van jou."
„Ellie? Nee, die snapt er ook geen
biet van. Maar ik ook niet, om je eer
lijk de waarheid te zeggen. Maar moet
je het per sé snappen? Mag het je wat
doen zonder dat je precies weet wat?"
FEUILLETON
door
TOM LODEWIJK
„Lieselotje, lieve lotje, hoe komt het
dat ik jou nooit eerder gezien heb? Re
gelrechte en directe aansluiting! Je
bent een vrouw naar mijn hart, weet je
dat?"
„Moet ik daar vereerd mee zijn?"
Hij dacht daar even over na. Hij
wond van wel, peinsde Lot inwendig
vermaakt, maar hij durfde dat toch
niet te zeggen, al was hij dan „een
mens of hij zijn eigen zelf gemaakt
had".
„Jij hoeft er niet vereerd mee te
zijn", zei hij toen. „Mag ik er alstje-
blieft blij mee zijn?" En ze wist dat hij
het meende. Het keek zijn ogen uit. Ze
wist het,hij genoot er van hier met
haar te zitten, te praten. En zij7 Zij ge
noot er evenzeer van. Een man die je
niets behoefde uit te leggen die je met
één begreep, met woord.
„Ik zit hier nu wel", zei ze, „alsof
ik niks in de wereld te doen heb, maar
om twee uur heeft mijn baas spreek
uur".
„Je baas?"
„Dokter Van Herpen, de chirurg. Ik
ben zijn assistente. Niet in het zieken
huis, maar voor zijn administratie."
„Met andere woorden, je neemt de
benen?"
„Ja. En ik moet nog eten."
„Laten we samen ergens iets eten."
„Ben je mal. Trouwens, moeder zou
niet weten waar ik bleef."
„Daar lijk jij me nou helemaal geen
meid voor, om je aan je moeder te sto
ren."
„Vergis je niet, jongeman. Ik bén
toevallig nogal erg op mijn mama, weet
je? Ik laat haar niet alleen zitten kies
kauwen."
„Is ze net als jij?"
„Misschien word ik nog es als zij."
Hij greep haar hand.
„Weet je dat jij heel aardige dingen
zeggen kunt? Bepaald lieve dingen?
Soms denk ik dat je een kat bent, een
doodgewone kat, en dan opeens ben
je.
„Een lam", zei ze zoet. „Witte wol
met een rose lintje. Net als in de speel
goedwinkel. Nou, ik moet er heus tus
sen uit."
„Wacht nog even", zei hij dringend,
,.Ik zie je wéér, niet?"
„Misschien. Je weet nooit hoe het
toeival loopt."
„Toeval! M'n grootje! Eén keer toeval
is genoeg. Dat was vanmorgen. Nee,
Lieselotje belóóf me. Kom morgen bij
me kijken op m'n hok. Jóu wil ik wel
es wat laten zien."
Ze dacht even na. Ze kende hem
kende ze hem? een klein uurtje.
Morgen op zijn „hok". Maar Lot be
kommerde zich niet om conventies.
„En waar is dat?"
„Op het Klein Heiligenland. Het ziet
er van buiten onooglijk uit, van binnen
is het een stal. Ik zeg het je maar vast"
„Bezichtiging der stallen vóór de
voorstelling", zei Lot. „Goed. Ik kom
zo een uur of twee-drie wel es even
aanwippen. Nou, de groeten! Tot mor
gen!"
En weg was ze.
Hij keek haar na.
Wat een kind! Hij wist niet dat ze
nog zó gemaakt werden. Moet je haar
zien lopen! Fier, noemden ze dat.
„Als ik jou niet schilder", mompelde
hij, „is mijn naam géén Kees. Piet,
geef me iets héél sterks. Ik ben gans
van de kaart".
„Nou meneer", zei Piet, „als ik het
zeggen mag, daar hoeft u zich niet voor
te generen. Een Bokma?"
„Ja, maar een dubbele", zei Kees.
Lieselotje, lieve lotje, liefste lotje....
het laatste klonk het allerbest!
HOOFDSTUK IV
Atelier
Kees de Waard was bezig met een
voor hem zeldzame arbeid. Hij probeer
de wat orde te scheppen in zijn „hok"
Want vanmiddag kwam er visite, da-
mesvisitie.
En al was het gemakkelijk, je bord
maar te laten staan omdat je er mis
schien vanavond, maar anders morgen
toch weer van moest eten, al aten die
bierflessen daar in de hoek geen brood,
en al kwam die stapel schetsen straks
toch weer op die stoel terecht, je moest
het lieve kind niet laten schrikken van
de keet.
Niet dat het voor de eerste maal was,
dat dames bij hem op bezoek kwamen.
Maar dit Lieselotje, ja, dat was wel een
beetje een Dame. Dat was nog geen ar
tistieke vrijbuiter zoals Els en Floor en
Dit, die het weinig kon schelen hoe ze
er bijliepen, die zich het best thuisvoel-
den in de spijkerbroek, de sandelen en
het shirt, die hun haar lieten wapperen
zoals het wapperen wou. Lieselotje
kwam uit een burgerlijk milieu.
maar ze was niet burgerlijk, nee be
paald niet. En al zei ze dat zelf dat ze
geen dilettant wou zijn en geen genie
was, ze had een duidelijke artistieke
aanleg. Misschien niet creatief, dat wa
mogelijk, 't Zou een beste criticus zijl
ze had een scherpe 'kijk, dat kind.
Maar zou ze wel komen?
Het was gister allemaal zo érg vlo
gegaan.
Misschien had de nacht haar tot be
zinning gebracht.
Misschien had die moeder, waar z
zo groot mee was, wel gezegd: „Kim
je bent gek, je gaat niet?"
Maar Lieselotje leek wel een meisji
dat, wat ze in haar hoofd had, bepaal»
niet in haar mooie slanke benen had|
Dat merkte je zó.
Kees ging zitten en keek het vertrel
rond. Dat grote naakt daar aan d<
muur, kon hij dat laten hangen? Ben ji
mal,moest ze maar aan wennen. Als z<
zó preuts was, kon ze meteen weer op'
hoepelen.
Hij greep papier en een stuk houts
kool en probeerde haar te schetsen zo
als hij haar gisteren had gezien. Vrij
moedig, zelfstandig, zelfbewust, en tocl
met reserve. Haar waardigheid bewa
rend. Niet al te gemeenzaam voor zo
korte kennismaking, al was die dan ooi
machtig vlot verlopen. Hij had nooit
gedacht dat dat kind zijn uitnodiginj
om „ergens een bak koffie te gaa:
drinken" zo als iets doodgewoons zoi
aannemen. Ja, ze was wel iets bijzon
ders, zijn Lieselotje. Zijn Lieselotje?|
Ho maar, er was nog niks van hem bij'
En al was Kees de Waard gewoon dat
de meisjes helemaal niet tegenspartel
den, als hij z'n zinnen op ze had gezetj
met dit meisje wist hij het nog ze zekei
niet. Ze leek een hekel te hebben aan|
alles wat goedkoop was. Ook aan goed
kope liefde. Zóveel mensenkennis ha»
hij wel.
COPYRIGHT STUDIO A VAN
HANDVAARDIGHEIDSCURSUS
VOOR GEVORDERDEN
Na de onlangs afgesloten Handvaar
digheidscursus (keramiek en emaille
ren) van het CJOT, zal binnenkort
worden begonnen met een soortgelijke
cursus voor gevorderden. De deelne
mers moeten dus aan de beginnerscur
sus hebben deelgenomen of elders er
varing hebben opgedaan.
De cursus wordt weer gegeven door
de heren Westenlaken en Siersma en
begint op 16 of 17 januari in de LTS
Het is de bedoeling de lessen wekelijks
te geven, telkens op donderdag of vrij
dag. Het aantal lessen wordt in overleg
met de cursisten vastgesteld. Van het
aantal deelnemers hangt af of één of
twee cursussen zullen worden gegeven.
Het aantal toe te laten deelnemers is
overigens zeer beperkt; inschrijving
geschiedt in volgorde van aanmelding
Liefhebbers kunnen zich melden bij
mej. K. Beekenkamp, Beatrixlaan 1 te
Den Burg.
Vieux
Plantiac
Op donderdag 16 januari zal een
worden georganiseerd waarvoor
alle Texelse Bloembollenkwekers
worden uitgenodigd.
Deze Bloembollendag wordt ge
organiseerd door de Centrale
Coöperatie L.T.B. afd. Texel en
de Coöperatieve Aankoopvereni
ging Texel, in samenwerking met
de Vereniging voor Bloembollen
cultuur op Texel.
Als sprekers werden gevraagd de
heren Bakker en Van der Zwet
van de Rijkstuinbouwvoorlich-
tingsdienst en de heer Wouden
berg, 'bestrijdingsmiddelen-des
kundige bij het Cebeco te Rotter
dam.
Deze heren zullen alle aspecten
van de chemische onkruidbestrij-
ding en behandeling van ziekten
en plagen etc. voor ons belichten.
De nadruk wordt vooral gelegd
op de nieuwste ontwikkeling in
deze sector.
Door de organisatoren zal aan de
deelnemers tijdens de middag
pauze soep en 'broodjes worden
aangeboden.
Aangezien de bloembollenkwe
kers in deze tijd wel gelegenheid
hebben om een dagvergadering
bij te wonen hopen de organisa
toren op een grote deelname aan
deze belangrijke vergadering.
ei pi
ach
;roti
>ran
Iet
lerd
ede
D<
laris
In 2
ele
iem
Dik
kelc
schi
Tex
geh
nan
T
Iboo
ter
196. De eerder genoemde soldaten
hadden misschien werkelijk beter bij
moeder thuis kunnen blijven, want ar
geloos tippelden ze in de val, welke
Kille Bill had gezet. Om dat te gebrij-
pen, gaan we nog even een stapje terug
in de tijd. We gaan terug naar de vori
ge avond, toen Linke Lowietje en Ben
nie de Klapper per motorbootje naai
de stad ontkomen waren. Het was al
pikdonker, toen ze aankwamen en Lin
ke Lowietje lachte: Zo! Dat hebbe we
weer knap versierd, Bennie! De zaak
komt nou snel voor de bakker! Binnen
kort zalle we zwemme in ons geld! Kil
le Bill zal ons goed betale!"
„Zwom ik nou maar vast," klaagde
Bennis zorgelijk. „Ik ben nog precies
één duppie rijk!"
„Da's tien cent meer dan ik bezit,
grijnsde Lowietje. „En voor dat duppie
heb ik nou een mooie taak. Jij mag er
mee opbelle naar nummer twee zeuve
vier vier zes acht!"
Bennie de Klapper was niet zo goed
of hij moest doen wat Linke Lowietje
zei. Met een zuur gezicht telefoneerde
hij en even later kon hij aan zijn spits
broeder meedelen, dat ze om twee uur
's nachts verwacht werden in suite 163
van het Ambassador Hotel
„Wat zeg-ie me nou?" schrok Lowiet
je op. „Om twee uur in zwiete 163?"
„Precies!" schold Bennie. „En dat be
tekent, dat we minstens tot twee uur
vannacht met honger kenne rondwan-
dele! Me duppie is weg! Dus zelfs een
kroket uit de automatiek ken d'r niet
af! Ja zelfs niet eens een korst droc
brood!"
„Heb nog effe dapper geduld, mal
ker," grinnikte Linke Lowietje. „Vai
avond in Hotel Ambassadeur valt
allicht een huzarenslaatje voor ons
We hebbe tenslotte zóveel met soldat
te doen gehadhahaha!"
Hij gierde het zelf uit bij deze doll
grap en hij gierde nog, toen ze laat
de avond, ja in het holst van de nach
op we"g waren naar het Ambasador Ho
tel De nachtwaker Rinus Drupmoes za
ze wel lopen en dacht; „Nou mot ik
buurt extra goed in de gaten houwei
jongens, want dat bennen héél gevaar
lijke boeven
(wordt vervolgd)
Woensdag 8 jan. a.s. worden de moe
ders van alle buitendorpen verwacht
van 13.00 tot 16.00 uur.
N
11
Harry
el. (02
Ong<
jenw
>ut, 1
de
Omdat <het een voor Texel uniek
beuren betreft, willen wij u dit vor
week gemaakte plaatje (waarvan Jhtsc
cliché wegens de drukte bij de PTT
laat op onze drukkerij arriveerde)
onthouden. Santa Claus, zojuist in
sneeuwbui op vliegveld Texel neer
gestreken, wordt door de MAB-cli
voorzitter C. de Wit verwelkomd. A
de stuurknupped sportvlieger Ja
Witte; rechts havenmeester J. C.
gei
tose i
rda;
H
d<
Ei-
De
174
endi
Bruijn. Zoals bekend reikte Sai)ia
iet r.
Claus die avond de prijzen uit aan
winnaars van de „sneeuwralley" v eisj
de MAB-elub.
erd.
aaie
ome
et
(aan
SCHIETOEFENINGEN
9 en 10 januari wordt geschoten
Breezanddijk van 10.30 - 17.00 uur.
De 9e met de 122 mm. mortier en
10e met de 105 lang 30 Pra.
Sector N. grens vanuit haven Br< jd e
zanddijk, de Afsluitdijk tot Den Oev j(
Z.grens een lijn door haven Breezan
dijk, kaarthoek 180°, hoogte 5000 met
Onveilige sector wordt begrensd do
een cirkelboog van Z tot N grens m
een straal van 12 km.
!en
d>
ras
ers
Iraki
D
:orte
BRANDMELDING
Bij brand altijd bellen (02220) 201
Dit geldt voor alle donpen, zowel ove anz
dag als 's nachts. ;estc
CONSULTATIEBUREAU VOOR
ZUIGELINGEN
