Drink.
louter
Kabouter
AMRO-spaarders
profiteren van de volgende
rentepercentages:
4%
éV2%
5%
6%
6Vé%
AMRO BANK
Oude liefde
Nu nog pootgoed ontsmetten?
rubriek voor bn.u-r A-.lt.kli.
LANDBOUW en VEETEELTC. >an
Herman Jansen N.V. Schiedam Anno 1777.
AMSTERDAM-ROTTERDAM BANK
5?
95
De laatste daqen kregen we nog
enkele keren de vraag voorgelegd of
het verantwoord en raadzaam is op
dit moment nog pootgoed te ontsmet
ten. Bedoeld wordt een behandeling
tegen de schimmelrhizoctonia. Het is
voldoende bekend, dat vrijwel ieder
jaar gewezen wordt op het belang van
een vroege ontsmetting, d.w.z. in de
herfst. Dit heeft ontegenzeggelijk voor
delen. Ook voor de toekomst blijft'dit
advies gehandhaafd. Het gaat echter
om de vraag welke keus men nu moet
maken. Het ontsmetten geheel achter
wege laten, of op een tijdstip, dat fei
telijk te laat is toch nog ontsmetten?
Op de hiervoor gestelde vraag kan
geen algemeen antwoord worden gege
ven. We moeten de volgende punten in
aanmerking nemen
a. Gaat het om pootgoed, dat vrij is of
praktisch vrij van de zwarte sclero-
tiën van rhizoctoniaschimmel, of is
het pootgoed daarmee dik bezet?
In het tweede geval zal men in de
meeste gevallen alsnog moeten ont
smetten.
b. Is de grond op het bedrijf rhizocto-
niagevoelig of heeft men praktisch
nooit moeilijkheden met deze ziekte?
Komt blijkens de ervaring veel rhi-
zoctonia op het bedrijf voor, dan
zal men ernstig moeten overwegen
om ook nu nog te ontsmetten zelfs
in de gevallen, waarin het pootgoed
geheel of bijna vrij is van rhizocto-
tonia.
c. In welke toestand verkeert het poot
goed? Als dit nog volkomen in rust
is kan het meer lijden dan op het
moment, dat de witte puntjes te
voorschijn komen. Zijin de kiemen
iets verder ontwikkelt, dan kan het
weer meer lijden.
a. Heeft men de mogelijkheid om het
pootgoed na de ontsmetting een
goede nabehandeling te geven? We
hebben hierbij het oog op het geven
van een warmtestoot, d.w.z. een tij
delijke temperatuursverhoging om
het pootgoed wakker te maken. Is
dit eenmaal op gang dan zijn lagere
temperaturen aan te bevelen. Vooral
het afharden van pootgoed met kie
men van een halve tot een hele een-
meter is zeer belangrijk.
Nauwkeurig werken
We kunnen rustig constateren, dat
het een bezwaar is, dat het ontsmetten
van pootgoed een zaak is van zeer
nauwkeurig werken Lang niet ieder
een heeft de aanleg om op het streepje
af te werken. Eén van de voordelen
van het vroeg ontsmetten is, dat de
veiligheidsmarges wat groter zijn dan
bij het laat ontsmetten. Dat geldt voor
de temperatuur van het water, voor de
gebruikte hoeveelheid middel voor de
lijd van onderdompeling en de nabe
handeling.
Wat dit laatste, nl. de nabehandeling
betreft; het is voorschrift, dat na het
ontsmetten de vloeistof nog even moet
kunnen inwerken op de sclerotiën.
Daarom waarschuwt men voor een te
snelle droging van het pootgoed.
Er zitten eohter ook gevaren en
zeker in het voorjaar in het te lang
vochtig blijven. Het gewas, dat van dit
pootgoed groeit, kan dan nl. afwijkin
gen gaan vertonen, die het moeilijk
maken om het gewas te selecteren.
Daarom geldt in het voorjaar als" eis,
dat het pootgoed na een half uur droog
moet zijn.
Ontsmetten of PCNB
Er wordt nog al eens gedacht, dat
door het strooien of spuiten van PCNB
vlak voor het poten van de aardappe
len de ontsmetting van het pootgoed
min of meer overbodig wordt. PCNB is
immers ook een middel tegen rhizoc-
tonia.
Door praktijkervaringen hebben we
de indruk gekregen, dat als het om rhi-
zoctonia gaat, het ontsmetten van het
pootgoed een veel effectiever middel is
dan het geven van PCNB. Bovendien
moeten we niet vergeten, dat ook
PCNB in diverse gevallen een duide
lijk groeiremmende werking heeft. Het
is voor ons dan ook de vraag of de
kans op groeiremmingen bij het nu nog
ontsmetten groter is dan bij het ge
bruik van PCNB.
DE 1IEER P. ROZENDAAL
LID VAN VERDIENSTE
OOSTEREND Tijdens de vergade
ring, die de sportvereniging Oosterend
vrijdag hield, werd de heer P. Rozen-
daal benoemd tot lid van verdienste.
De heer Rozendaal is een der mannen
van het eerste uur der vereniging.
Tweemaal was hij voorzitter, voorts
commissaris en lid van de elftalcom
missie. Als dank voor de 30-jarige in
spanning in het belang van de sport
kreeg hij de oorkonde aangeboden,
waarop de benoeming tot lid van ver
dienste melding wordt gemaakt. Mevr.
Rozendaal werd in de bloemetjes gezet
en deelde daardoor in de hulde.
COLLECTE
„DRAAGT
LASTEN'
ELKANDERS
In de week van 10 februari tot 15
februari zal ook op Texel een huis-
aan-huis-collecte worden gehouden
voor „Draagt Elkanders Lasten", het
sociaal fonds van de christelijke vakbe
weging. Deze inzameling heeft dit jaar
een bijzonder karakter. Het CNV zal
namelijk in juli 1969 zestig jaar be
staan. De collecte maakt een belang
rijk deel uit van de jubileumaktie, die
zal worden gevoerd onder het motto:
„Zestig jaar christelijke vakbeweging
om u te dienen".
Instellingen als het fonds D.E.L. blij
ven ondanks de invoering van de Al
gemene Bijstandswet en allerlei andere
regelingen en voorzieningen onmisbaar.
Altijd weer zijn er immers tal van ge
zinnen, die tussen wal en schip dreigen
te raken, wanneer zij door ernstige
moeilijkheden worden getroffen. In die
gevallen en dat zijn er enkele dui
zenden per jaar verleent het fonds
financiële hulp. Ook beschikt het over
een staf van maatschappelijk werk
sters, die gezinnen in nood terzijde
staan bij het zoeken naar een oplossing
voor hun moeilijkheden.
Daarnaast dient D.E.L vele honder
den gezinnen die in moeilijkheden ver
keren van raad en hulp bij het aanvra
gen van bijstand. Deskundige hulp is
daarbij veelal dringend gewenst omdat
velen niet weten wat te doen staat
vooral niet wanneer een aanvraag om
bijstand wordt afgewezen en zij moeten
beslissen of zij al dan niet bezwaar zul
len aantekenen of in beroep zullen
gaan.
In zulke gevallen heeft de inschake
ling van deskundige medewerkers her
haaldelijk tot resultaal gehad, dat na
een bezwaarschrift of een behandeling
in beroep de nodige bijstand moest
worden verleend aan gezinnen, aan wie
in eerste instantie een veel lagere of
in het geheel geen uitkering werd toe
gekend. In een aantal beroepsgevallen
zijn door colleges van gedeputeerde sta
ten en door de Kroon uitspraken ge
daan, die bindend zij,n voor de bij
standverlening in een hele provincie,
c.q. het gehele land.
Ook dit kostbare en tijdrovende werk
in het algemeen belang wordt zonder
overheidssubsidie verricht. Openbare
collecten zijn nog steeds een der be
langrijkste bronnen van inkomsten
voor het fonds D.E.L.
VERLEENDE
BOUWVERGUNNINGEN
Het gemeentebestuur verleende aan
dc navolgende personen en onderne
mingen de daarbij omschreven bouw
vergunning
De heer E. Slaman te Oudeschild,
voor de verandering van het woonhuis
De Ruyterstraat 27;' de heer G. v.d.
Star, 145, voor de bouw van een
kamphuisje bij de Slufter; de heer G.
A. Oskam, voor de verandering van
een woonhuis aan het Schilderend; de
heer G. Bakker te Den Burg, voor de
verandering van een schuur aan de
Dwarsweg in de Prins Hendrikpolder;
de heer J. v.d. Star te Oosterend, voor
de bouw van een landbouwsohuur aan
de Hoofdweg (O 164a); de heer A. G. H.
Wijtten te De Cocksdorp, voor de bouw
van een kippenhok aan de Postweg; de
heer K. Mantje te De Koog, voor de
bouw van een kippenhok aan het Mien-
terglop; de heer C. Kager te Den Burg,
voor de uitbreiding van zijn woonhuis
aan de Wilhelminalaan; de heer J.
Cnossen te Oosterend (O 87), voor de
verandering van een boerderij aan de
Oosterbuurtsweg; de heer J. Zoetelief
te Den Burg, voor de bouw van een
dakkapel aan het pand Kogerstraat 46;
de heer K. van Tatenhove te Waalen
burg W 66 voor de verandering van een
schuur; de heer J. C. Dijker te Ooster
end O 34, voor de bouw van een
woonhuis met bedrijfsruimte aan de
Zevenhuizerweg; de heer C. Zutphen
te De Koog K 32, voor de bouw van
een toiletgebouw aan de Bosweg; de
heer F. de Groot, Ferwoude voor de
bouw van een kamphuisje aan de
Slufterweg; de heer J. de Groot, Joure,
voor de bouw van een kamphuisje aan
de Slufterweg; de heer J. J. Bakker te
De Koog, voor de uitbreiding van een
kampwinkel aan de Californiëweg; de
heer S. Bremer te Oosterend, voor de
bouw van een bungalow aan de Mul
derstraat; de heer J. Huijdink te Den
Burg, voor de bouw van een woning
aan de Bernhardlaan; de heer P.
Smeets te Den Burg, voor de verande
ring van een woning aan de Verloren-
kost te Oosterend; de heer J. Smit,
Eierland E 79, voor de bouw van een
aardappelbewaarplaats; de heer P. Sik
keleras te Oudeschild, voor de verbouw
en uitbreiding van een kamphuisje aan
de Californiëweg; de heer P. Kooiman
te De Waal W 43, voor de bouw van
een schuur; de heer J. v.d. Vis te De
Koog K 49, voor de verandering van
een voorgevel; de heer P. G. Kuip te
Oosterend O 35, voor de verandering
van zijn schuur tot twee zomerve
ven; het aannemersbedrijf v/h J.
Mzn, voor de bouw van een d
woonhuis aan de Epelaan te De
mevr. M. Daalder-Bonne te De
voor de bouw van een woonhui
de Boodtlaan; de heer C. Kooiiu
Den Burg, voor de bouw van een
en etalageruimte aan de Witte J
laan; de heer J. Trap te Ooste
voor de verandering van het woo
Koetebuurt 11 en de heer C. P. K
te Den Burg, voor de verandering
een schuur aan de Stenenplaats
Burg.
LOTERIJ TETAK GESLAAGI
De door Tetak georganiseerde
kan zeer geslaagd worden gen<
Afgelopen vrijdag zijn tijdens
bliksemaktie in Den Burg, Den H
De Koog en Oudeschild de lootje g
de man gebracht. Het was laa
de avond toen de Tetak-verkopers
delijk „los" waren. De trekking
gehouden in het clubgebouw,
toezicht van twee ambtenaren vai
korps rijkspolitie.
Het bestuur van Tetak is de
laars dankbaar die lootjes hebbei
kocht en daardoor de enige tafelt*
vereniging onmisbare financiële
hebben gegeven. Ook wordt dani
bracht aan alle leden, die zich 2
thousiast hebben ingezet bij de
koop.
5 dagen Parijs voor twee perse
lotno. 1916, F. Boon, Diek 27,
Hoorn; transistorradio, no. 2594,
Boon, Hoofdweg E 43, Eierland;
mand: no. 2514, W. Dootjes, Kik
straat 70, De Cocksdorp; hele kaa
783, J. Nauta, Weverstraat, Den
6 kop en schotels: 777, J. Dai
Hoekstraat 1, Oosterend; tafellaj-
666, M.S., De Zes 9, Den Burg;
wekker: no. 2046, N. Maas, Polde
6, De Waal; fles Muscatel: no.
fam. Flokstra, Keesomlaan 23,
Burg; 3 flessen drank; no. 2948,
Drijver, Happy Days, Den Hoorn;
fles parfum: no. 2418, A. v. Loon,
moesstraat, Den Burg; 2 kippen,
508, H. Cnossen, Oost; fles parfun
1323, Kikkert, Herenstr. 40, Den B
mand met allerlei blikken fruit
1663, C. M. Smit, Schoonoordsinge
Den Burg.
De winnaars van de eerste drie
zen zijn inmiddels op de hoogte
steld; de overige winnaars kunne
vertoon van hun lot de prijzen afi
bij fotohandel J. Nauta, Wevers'
Den Burg.
I.
e
rente op een
AMRO-
renteboekje of
spaarrekening.
rente op een
AMRO-spaarrekening
met een opzegtermijn
van 3 maanden.
rente op een
AMRO-
spaarrekening
met een
opzegtermijn van
6 maanden.
rente op een
AMRO-
spaarrekening
met een
opzegtermijn van
12 maanden.
rente op een
AMRO-spaarrekening
met een vaste termijn van
24 maanden.
FEUILLETON
door
TOM LODEWIJK
16. En dan met al de lui daarginds.
Kind, je leven begint dan pas!" En hij
vertelde de verrukte Lot van de heer
lijkheden van Parijs.
Ze luisterde met grote ogen. Parijs,
best. Heerlijk. -Maar samen met Kees!
Dat was waar het om ging
Tot haar schrik zag ze dat ze moest
hollen, wilde ze op tijd zijn voor het
spreekuur.
„Morgen de rest", lachte ze.
Lot Vermeer wah er zich goed van
bewust dat ze een modem meisje i(soms
sprak ze van een moderne jonge vrouw)
was, die met haar negentien jaren al
meer van de wereld afwist dan haar
moeder op haar negentigste er van zou
weten.
Ze had besloten de hele Parijse af
faire met zichzelf te bekokstoven. Hoe
veel ze van haar ouders hield, en hoe
breed van opvatting met name haar
moeder ook was, ze voelde dat de hele
verhouding met Kees de Waard en alle
konsekwenties daarvan, zich buiten
hun wereld afspeelden. Daarom kon ze
er ook niet toe komen haar moeder an
ders dan vluchtig daarin te betrekken,
met vader kan ze (dacht ze in werke
lijkheid: durfde ze) er niet eens over
praten.
Maar toen ze die avond alleen met
haar moeder thuis was (haar vader was
naar een recrutenavond in het militair
tehuis) kon ze er niet van zwijgen.
„Mams" zei ze, „je moet niet schrik
ken maar ik ga er tussen uit".
Nora Vermeer schrok, maar liet het
niet merken.
„Zo kind", zei ze rustig, „vanwaar de
haast?"
,Ik heb helemaal geen haast. Maar
ik wil op eigen benen staan."
„Dat is begrijpelijk", meende Nora
en dacht: Lot het huis uit, dan zijn wij
alleen nog maar twee ouder wordende
mensen. Slechts dit éne kind van hen
vergund geweest, maar wat was het
een angstig en schraal bezit.
„Ga je op kamers wonen?"
„Ja*'.
„Hier, of ergens anders?"
„In Parijs". Het hoge woord was er
uit. Ziezo, nu de zeilen gereefd en de
storm braveren. Maar er kwam geen
storm.
„Parijs! Tja, misschien zou ik dat
ook wel hebben gewild in mijn jonge
jaren. Wij kregen zo de kans niet, hè?
Hoe kom je daar zo op Lot?"
Ze wist het antwoord al vóór Lot het
gegeven had.
„Kees gaat een jaar in Panjs wer
ken, heeft een regeringstoelage gekre
gen, en ik ga mee".
„Zó! Hij presteert dus blijkbaar wel
wat. Dan heb je toch wel een goeie in
tuïtie gehad, meisje! Jij vond zijn werk
het enige dat de moeite waard was op
die tentoonstelling, niet?"
Het gesprek liep helemaal niet zoals
Lot het had verwacht. Ze had ver
wacht dat moeder zou schrikken, be
zwaren zou maken, en ze had haar hele
verdediging al in het hoofd. Het liep
anders, en ze wist niet of ze daar blij
om moest zijn. Je wist het nooit met
moeder. Ze was zo akelig wijs.
„Ja", zei ze, „en hij heeft dat schil
derij toen aan de gemeente kunnen
verkopen. Hij kan écht wat, mams.
Moet je dat schilderij zien, dat hij van
mij gemaakt heeft".
„Ja, dat zou ik wel willen zien, heel
graag zelfs, maar ik krijg het maar
niet te zien".
„Het komt op de tentoonstelling.
Kees geeft een show voor hij naar Pa
rijs gaat. Brengt misschien nog wat
geld in het laadje. Zo'n regeringsbeurs,
daar kun je geen bokkesprongen mee
uithalen".
„Maar hij gaat toch niet naar Parijs"
glimlachte Nora, ,om er bokkesprongen
uit te gaan halen?"
„Ik zou nu natuurlijk braaf moeten
zeggen; nee. Maar ik kan me Kees niet
in Parijs denken zónder bokkespron
gen".
„En ga jij daarom mee? Om een
oogje in het zeil te houden?"
„Toe nou mams, hij heeft geen cha
peronne nodig. Ik ga mee omdat ik van
hem hou en omdat hij wil dat we daar
samen zijn".
„En hoe had je je dat gedacht,
meisje?"
Daar had je het gevaarlijke punt.
Lot had er al over gepeinsd. Het een
voudigste zou natuurlijk zijn in Parijs
op een kamer te gaan wonen en werk
te zoeken. Dan zou ze nog tijd genoeg
overhouden om Kees te zien. Tenzij, ja,
tenzij ze durfdeer niet aan denken
veronderstel da ze met Kees naar
Parijs zou gaan als als zijn vrouw!
Ze was nog pas negentien, maar wat
gaf dat! Er waren er wel jonger ge
trouwd. Dan kon Kees werken en zou
zij voor hem zorgen.
Nora had het stilzwijgen wel ver
wacht en vroeg door.
„Ga je daar werken? Kun je daar
werk vinden waar je behoorlijk voor
wordt betaald, zoals hier? En hoe staat
het met je Frans? Ben je daar zo goed
in dat je daar een goeie baan zou kun
nen krijgen?"
„Och moeder, daar ben ik niet bang
voor. Desnoods pak ik aan wat ik knj--
gen kan. En dan maar verder uitkijken
„Over die tweede mogelijkheid durfde
ze nog niet praten. ,Maar je vindt het
zeker niet leuk?"
,Zou jij het leuk vinden als ik het
leuk vond? Mijn enige dochter weg, net
nu we wat aan elkaar beginnen te
krijgen?"
„Als ik trouw, gebeurt dat toch ook?"
„Jawel, maar je gaat meteen zo'n
eind uit de buurt".
„Parijs is de wereld niet uit. Met het
vliegtuig ben je in één uur op Sahip-
hol".
„Maar je kunt niet even overvliegen
om bij je moeder koffie te komen drin
ken, weet je".
„Nou ja enfin, vader zal het ook
nog goed moeten vinden. Nietwaar, ik
ben nog minderjarig. Als jullie je poot
stijf houdt, komt er niks van in".
„Ach kind, wat is dat voor praat.
Maar laat mij er maar met je 1
over praten".
„O ja, alsjeblieft, Paps is een i
maar soms bar conservatief".
Nu, bepaald schattig was papa
meer niet toen zijn vrouw hem
avond Lot's besluit meedeelde,
kwam in een best humeur thuis,
een gezellige avond gehad, bar
lachen met de veldprediker en de
moezenier en Nora dacht het
maar te smeden nu het heet was
„Naar Parijs!", riep hij, „wat
dat kind in Parijs!"
„Sahreeuw niet zo", vermaande S
„ik hoor je wel. Nu ja, dat kind
naar Parijs. Op eigen benen staan'
„Jaja", zei kapitein Vermeer, „ei
ik je es wat zeggen? Het is die
die haar dat in 't hoofd gepraat b
die schilder!"
„Inderdaad", zei Nora kalm,
met hem mee".
Henri Vermeer stond een ogei
als aan de grond genageld. Alle ro:
tische verhalen uit zijn jeugd van 1
jes die het slechte pad opgingen, 1
ken aan zijn geest voorbij. Zijn
dochter naar Parijs, met een schil
„Je neemt het nogal gemoedelijk
zei hij sarcastisch.
„Waarom zal ik me druk maken!
helpt toch niet".
„Nou ja, ze is pas negentien,
ik zeg dat er niks van inkomt, kor
niks van in. Wat drommel, ze kan
niet eens een pas krijgen. Dan m<
pa en moe eerst mee naar het raa<
om te zeggen dat het oké is. Nou
krijgt ze zo gek ndet".
(Wordt vervolgd)
