den van „De Eendracht" vrijwel
allen akkoord met fusie
Plantinga
Citroen jenever
Oude liefde
mm
BRIGADIER PIET EN DE SPORTCOMPUTER
K'
a
{.Bakker en B.v.d.Beek bestuursleden nieuwe vereniging
on
95
kG 21 FEBRUARI 1969
TEXELSE COURANT
TWEEDE BLAD
van
bben.
dearth
\JES
was vrijdagavond al kwart voor
toen voorzitter, W. H. Bakker
de bijzondere ledenverqade-
an de Coöp. Zuivelfabriek „De
jcht" kon openen. De presentie-
onde toen aan, dat van de to
ft leden, die de „De Eendracht"
ledenpersoonlijk of via hun
htigde vertegenwoordigd wa-
eze 274 leden konden 711 van
totaal 750 stemmen uitbrengen,
mtal stemmen, dat kan worden
racht is afhankelijk van de hoe-
ïd melk, die per jaar wordt ge-
nhok
was voor het bestuur een bij-
•e voldoening, dat de drang om
ergadering te bezoeken zo goed
pqevolgd, omdat het nu moge-
as op deze eerste avond een
id besluit te nemen. De Statuten
e Coöp. Zuivelfabriek eisen nl.
oor een belangrijk besluit min-
twee derde deel van de leden
>zig is.
voorzitter verwelkomde in het
[er de heren notaris v.d. Stad en
Ichuijt, die als deskundigen de
lering, bijwoonden, de oud-voor
de heer C. Roeper Mzn. en de
;e Courant.
heer Bakker concludeerde uit de
ersotl]e opkomst dat de leden het be
an de zaak, waar het deze avond
gaan 'hebben ingezien.
Toelichting
die leden, die nog geen van de
Ap ingvergaderingen hadden bezocht
irecteur Wieringa nog een korte
ïting op het bestuursvoorstel,
gaat, aldus de heer Wieringa, om
isie van de fabrieken te Opmeer,
vinkei en Texel. Om tot dit voor
komen zijn een groot aantal ver-
II ngen gehouden met de besturen
ecties van de drie genoemde ver-
igen. Daarbij zijn balansen, ex-
berekeningen en bedrijven fciit-
bekeken en vergeleken. Een
immissie, bestaande uit de drie
euren en twee leden van de Zui-
nd heeft daarna een schema voor
sie ontworpen. Daarbij is men tot
inclusie gekomen, dat een totale
gewenst is, waarbij eventuele ba-
rschillen en verschillen in de
riliteit niet moeten worden verre-
Verder is naar voren gekomen,
nieuwe vereniging het beste zou
werken met de Statuten van
I leer", waarvoor slechts een kleine
[mg en aanvulling nodig is. In be-
Statuten is vermeld, dat ge
wordt met een Ledenraad, die
plaats treedt van de ledenverga-
•nen
kind
3. Het op elkaar afstemmen van de he
le productie van boter-kaas-melk-
poeder en consumptiemelkartikelen
met de mogelijkheid van een zo
doelmatig mogelijk investeringsbe
leid.
4. Gelijk gericht streven bij de afzet
van de diverse producten.
5. Invoeging van het Bondsapparaat in
het geheel.
6. Betere mogelijkheden voor het ont
wikkelen van nieuwe producten en
verpakkingen.
7. Bewaking van de bijzondere positie
van de Noordhollandse kaas.
8. Een beter en eenvoudiger besluit
vaardigheid bij de onderhandelingen
met derden.
9. Een gelijkgerichte reclame voor de
kaas in eigen land en de EEG met
de mogelijkheid van een aparte aan
duiding.
10. Een zelfde melkprijs van een grote
groep veehouders in de kop van
Noordholland.
Als een nadeel noemde spreker de
grotere afstand tussen boer en het zui
velbedrijf.
Andere lichtpunten
iDe heer Wieringa was verder van
oordeel, dat het ook met het oog op de
toename van 'het zgn. tankmelken een
voordeel is, dat tot een grotere eenheid
en samenwerking wordt gekomen.
Voor de Texelse veehouder is er di-
rekt het voordeel, dat de fusie met ge
sloten beurs plaats heeft. De aanmer
kelijk grotere schulden per veehouder
in verhouding tot de verenigingen in
Lutjewinkel en Opmeer worden niet
verrekend. Dit is te danken aan het
zeer goede productie-apparaat op Texel
en de prima kwaliteit van de produc
ten.
iDe heer Wieringa eindigde zijn toe
lichting met een hartelijke opwekking
om het bestuursvoorstel te aanvaarden.
Voordat tot stemming werd overge
gaan werd uit de vergadering gevraagd
of het mogelijk was in de Statuten vast
te leggen, dat in het bestuur steeds een
aantal Texelaars een plaats zou moeten
hebben. Het bestuur meende dit te
moeten ontraden. Er moet gestreefd
worden naar de beste bestuursleden,
zonder vast te leggen uit welk werkge
bied deze afkomstig moeten zijn.
Hierna werd overgegaan tot de hoof
delijke stemming. Hierbij klonk 273
maal het „voor" en slechts eenmaal het
„tegen" door de zaal. Van het totaal
van 750 stemmen verklaarden zich 711
stemmen vóór de fusie. Deze uitslag
werd met een flink applaus door de
vergadering onderstreept.
Volmacht
De voorzitter deelde vervolgens mee
dat het voor de verdere afwikkeling
van de zaken nodig is, dat het bestuur
volmacht krijgt om al die zaken te
doen, die het mogelijk maken de fusie
op 26 april a s. te bewerken. Deze vol
macht moet door minstens 80°/o van de
leden, die minstens 80°/o van de melk
leveren worden gegeven. Deze vol
macht luidde als volgt:
De ondergetekenden, leden van de
Coöp. zuivelfabriek EENDRACHT GA
te Texel, verklaren hiermee, ingaande
heden aan de voorzitter en de secreta
ris van de Coöp. zuivelfabriek EEN
DRACHT GA te Texel, zowel ieder af
zonderlijk als beide tezamen,
onherroepelijk volmacht te geven om
namens de ondergetekenden het lid
maatschap aan te vragen en te verkrij
gen van de Coöp. Veren, tot exploita
tie van „Mei kproductenf abrieken
„Noord-Holland", gevestigd te Opmeer
en alle vereiste handelingen terzake te
verrichten,
een en ander onder de voorwaarde,
dat in de te houden ledenvergaderin
gen van de Coöp. zuivelfabrieken Een
dracht te Texel, West-Friesland te Lut
jewinkel, en in de leden raadsvergade
ring van de Coöp. Ver. van Noord-Hol
landse Melkproductenfabrieken Aurora
te Opmeer, besloten wordt tot een al
gehele fusie van de drie genoemde
Coöp. verenigingen onder de naam
„Coöp. Ver. exploitatie van Melkpro
ductenfabrieken „NOORD-HOLLAND",
overeenkomstig de desbetreffende sta
tutaire bepalingen en in overeenstem
ming met de op de convocaties voor
genoemde vergaderingen vermelde
voorwaarden.
Vrijwel alle aanwezigen tekenden de
ze volmacht. Het was slechts mogelijk
om dit „in persoon" te doen. Machtigin
gen gaven hiervoor geen ruimte. Het
bestuur meent er echter op te mogen
rekenen, dat, gezien de uitslag van de
stemming over het fusievoorstel deze
80%> er in ieder geval zal komen.
Verkiezing Ledenraad
en Bestuur
Vervolgens werd het bestuursvoor
stel voor benoeming van tien leden van
de Ledenraad bij acclamatie aangeno
men. Het zijn de volgende tien perso
nen:
Voor de Kring Noordelijk Texel: B. v.d.
Beek; H. Leber; J. C. Hin; Ph Bas; J.
van Exel.
Voor de Kring Zuidelijk Texel: W. H.
Bakker; C. van Rossum; H. Tjepkema;
H Smit Hzn.; W. Kikkert.
Eveneens bij acclamatie werden de
heren W. H. Bakker en B. v. d. Beek
tot bestuursleden van de gefuseerde
vereniging gekozen.
Verkiezingen onder voorbehoud
Vermelding verdient nog, dat de
aanneming van de diverse voorstellen
en het doen van benoemingen geschiedt
onder zgn. „opschortende voorwaar
den". D.w.z. dat dit pas definitief wordt
als ook de twee andere partijen, die bij
de fusie betrokken zijn het voorstel tot
eenwording aanvaard hebben.
Te Lutjewinkel was eveneens op
vrijdag 14 februari een ledenvergade
ring bijeen geroepen, maar de verwach
ting was. dat het vereiste aantal leden
(600 van de 900) niet aanwezig zou zijn.
Licht gezoete citroehjenevei
K. Plantinga Zoon. Bolsward. Anno 1870.
PEE
rabl
De Ledenraad
Ledenraad van de drie gefuseerde
lig i ngen
zal in totaal 100 leden
tellen. Daarvan zal Texel er tien
emen De benoeming van de leden-
heeft plaats in kringen, waarvan
Texel twee gevormd zullen wor-
nl. één voor het noordelijk en één
het zuidelijk deel van het eiland.
kring kiest 5 leden voor de Le-
iad.
Ledenraad kiest uit haar midden
de eerste keer een bestuur van 15
waarvan de verdeling als volgt
'exel 2, Lutjewinkel 5 en Opmeer
els.
t is de bedoeling, dat de kringen
larf maal Per ïaar vergaderen onder
zitterschap van een plaatselijk be-
biJ rslid. Eventueel zouden de kringen
Texel hun vergaderingen samen
ïen houden.
Tien voordelen
rvolgens gaf de heer Wieringa in
tiental punten de naar zijn oordeel
ijsbare voordelen van een fusie
echtstreeks lidmaatschap.
Eén bestemmingsplan voor plm.
'0 miljoen kg. melk en plm.
miljoen kg. wei.
204. Dr. Yokito was dus van plan weg
te gaan. Ja ja, waarlijk een zeer alar
merende boodschap. En hoe gaat het
mdestal (met alarmerende boodschap
pen? Ze dringen vaak daar door waar
ze helemaal niet horen. Het mag dan
ook niemand verbazen, dat deze bood
schap ook bijzonder snel doordrong tot
het diepste der diepten van het Gra-
vendrechtse Bos. Daar stonden twee
oudgedienden samen te praten en als
we goed kijken is het niet onmogelijk,
dat we er platvink-Jantje en Franse
Sjarl in herkennen. Op de achtergrond
lag nóg zo'n stoere landsverdediger te
slapen. Zijn geweer leunde tegen de
zelfde stevige rots, waartegen de kerel
zijn luie lichaam te rusten had gelegd.
Als we goed kijken, herkennen we in
hem een meneer, die Linke Lowietje
genoemd wordt....
En nu beginnen we ook iets te be
grijpen van de snode plannen, die door
Kille Bill gekoesterd werden. Deze
aartsboef had zijn vermomde hand
langers namelijk brutaalweg in het
échte leger gemengd, met behulp uiter
aard van de kapitein Arend J. van Hitt
van Walker! Nu moet gezegd worden,
dat de genoemde handlangers dat he
lemaal niet zo leuk vonden.
„lek oop dees flauwe kuul ies nu
kauw voorbij!" mopperde Franse Sjarl
„Ik denk van wel", zei Platvink-
Jantje. „Ik hoorde van Kille Bill zijn
spionnen asdat de Japannert uit Rijik-
huyzen wel wil. Ik denk, dat-ie hem
begint te knijpe voor het legert! Mijn
best, want hoe eerder alles achter de
rug is, hoe liever. Dan zalle we ook
eindelijk weer 'es goed te bikke knjge,
want dat leger-ete stelt geen moer
voor!"
Tja, misschien was dat ook wel zo,
want als we nu even een blik werpen
op de sergeantJkok Guurt Gortzieder,
dan zien we hoe deze zelf zijn neus
dichtknijpt bij het ruiken van de kwa
lijke dampen, die opstegen uit de pan
met avondpap
En bij de smidse kwam op dat mo
ment een knetterende legerscooter tot
stilstand.
„Hmmisschien een klant voor
benzine.dacht de smid, maar hij
vertrouwde het tóch niet helemaal
In Opmeer is de fusievergadering pas
op 28 februari a.s.
Een voorstel om het boekjaar van de
Coöp. Zuivelfabriek „De Eendracht"
met 4 weken te verlengen, nl. tot de
datum van de vermoedelijke eenwor
ding op 26 april a.s. werd met algemene
stemmen aanvaard. Het boekjaar sloot
tot nu toe op eind maart.
Rondvraag
De heer F. M. Roeper vroeg naar de
bepaling in de nieuwe Statuten ten
aanzien van vorming van ledenkapitaal
Het is de bedoeling het ledenkapitaal
van de Texelse fabriek uit te keren.
Spreker had begrepen, dat het systeem
van vorming van ledenkapitaal ver
dwijnen zou, maar kreeg uit de nieuwe
Statuten de indruk, dat dit toch weer
gebeuren zou. De voorzitter zei, dat
hiervoor inderdaad ruimte is in de Sta
tuten, maar dat het niet de bedoeling
is dit toe te passen.
De heren W M. Bakker en A. Dros
Bzn. vroegen inlichtingen omtrent de
wijze, waarop de leden van de Leden
raad in het vervolg gekozen zullen
worden. De heer Bakker vreesde, dat
wanneer dit gebeuren zou op de wijze,
waarop dit deze avond is gebeurd de
bestuursleden er over 20 jaar nog zit
ten.
Van de zijde van het bestuur werd
medegedeeld, dat ieder jaar alle leden
van de Ledenraad aftreden. Men is dan
vrij hen te herkiezen of andere leden te
benoemen. Dit wordt uiteraard een
schriftelijke stemming.
Sluiting
In zijn slotwoord sprak de voorzitter
zijn grote voldoening uit over het goe
de verloop van de avond. Hij dankte
daarvoor alle aanwezigen. Een bijzon
der woord van dank sprak de voorzit
ter tot de directeur, die bij de voor
bereidingen van fusie enorm veel werk
heeft verzet De vergadering onder
streepte dit dankwoord met een harte
lijk applaus.
CBS-CIJFERS
CONCENTRATIE IN DE
RUNDVEEHOUDERIJ
In ens blad van 7 februari gaven wij
enige cijfers omtrent de bedrijfsopvol
ging in de landbouw en de daarmee sa
menhangende bedrijf sgrootte. Thans
zijn wij in de gelegenheid enig inzicht
te verschaffen in de mate van concen
tratie in de rundveehouderij gedurende
de laatste jaren. Ook nu weer is onze
bron van informatie de door het CBS
gepubliceerde uitkomsten van de mei
inventarisaties.
In 1959 waren er op Texel 409 be
drijven met 3208 melk- en kalfkoeien
of gemiddeld 7,8 per bedrijf. In 1968
blijkt het aantal bedrijven met melk
en kalfkoeien gedaald te zijn met 20°/o
tot 328, terwijl het totale aantal melk
en kalfkoeien met 50°/o toenam tot
4813. De gemiddelde bezetting steeg in
1968 tot 14,7. Dat hier geen sprake is
van een situatie die zich min of meer
toevallig in 1968 voordeed blijkt uit de
cijfers van het tussenliggende jaar 1964
Het aantal bedrijven (met melk- en
kalfkoeien) was toen al gedaald tot 376
en het aantal melk- en kalfkoeien had
een aantal van 4335 bereikt of gemid
deld 11,5 per bedrijf.
Deze korte uiteenzetting omtrent de
snelle en ingrijpende structuur veran
dering in het rundveehouderijbedrijf
kunnen wij het beste besluiten met het
overzicht omtrent de opbouw van het
aantal bedrijven naar het aantal melk
en kalfkoeien.
melk- en
kalfk.
1959
1968
abs
°/o
abs
°/o
1
29
7,1
33
10,1
2-4
81
19,8
38
11,6
5 - 9
185
45,2
35
10,7
10 - 19
96
23,5
125
38,1
20 - 29
16
3,9
70
21,3
30 - 49
2
0,5
25
7,6
50
2
0,6
409
100,0
328
100,0
FEUILLETON
door
TOM LODEWIJK
uit.
voo te
acti Lot.
,Maar", zei Floor, „neem je eigen
Praat eerst met Kees. Probeer
vinden hoe hij het zich voorstelt.
als het er op aankomt, kun je
verdriet hebben óm Kees dan
Iriet mét Kees. Snap je me?"
glimlachte Lot dapper, „maar
toop dat het zo ver niet komt",
help het je wensen".
zit te piekeren", zei Lot die
toen ze met Kees samen zat op
>ank in zijn atelier, het enige be-
rlijke meubel. Een ouderwets olie-
liet de hoeken van het vertrek
donker, belichtte fantastisch de
dingen aan de muur.
Waarover, Lieselotje? Hoe je ach-
deinkinderen aan de kost moeten
aen?"
Wees nou es even serieus, halve
Als ik in Parijs zit, zal ik toch
kost moeten komen?"
Hoezo?"
ik zal daar toch wat moeten
dienen, werk moeten vinden. Ik zal
kamerhuur moeten betalen.
kamerhuur? Ben je gek meid.
'gens nodig voor. We zien dat we
iets vinden met een keukentje",
kunnen toch niet samen op één
nert"
Dan nemen we iets met twee ka-
en een keukentje", lachte Kees
maakt. „Dan kom ik bij jou op vi-
en jij bij mij".
„Dus je wou dat we gingen-samen
wonen".
,/Dat is het voordeligst en het gezel
ligst. En waarom zou je gaan werken?
Ik zal wel zien dat ik ze verdien. En
jij houdt de boel schoon, doet bood
schappen, kleedt je mooi aan, gaat mee
uit, en zet van die heerlijke koffie.
Denk er om dat we daar een paar kilo
van de grens over smokkelen".
Lot staarde voor ziah uit. Samen wo
nen, best. Maar zó maar? Ze moest nu
eigenlijk aan Kees vragen: Trouwen
we dan eerst? Maar ze durfde het niet.
Het leek of die vraag hier niet paste.
Bij Kees kwam het blijkbaar met op.
En misschien was zij ook wel vrese
lijk conservatief!
„Wat zit je te peinzen, Lieselot? Zie
je leeuwen en beren op de weg?"
„Ja, maar Kees we-we kunnen toch
we kunnen toch niet zó maar bij
mekaar gaan wonen?"
Hij lachte.
„Aha! Daar komt het puriteintje!
Lieselot, ik dacht dat jij gezegd had
dat als twee mensen maar van elkaar
houden, de rest er niet op aan komt".
„Ja, maar daar bedoelde ik heel wat
anders mee".
„Jij hecht dus nog aan zulke dingen
als een boterbriefje van de burgerlijke
stand! Weet je wel, Lieselot, dat daar
juist de grootste drama's van komen?
Kijk eens naar al die mensen die ge
scheiden zijn. Wat een ellende voor het
zover is, advocaten, allerlei gerechte
lijke nonsens, jaren wachten. Dat heeft
niets meer met liefde te maken. Dat is
een stuk sociale zekerheid. Een baas
mag je tegenwoordig niet meer ont
slaan zonder toestemming van het ar
beidsbureau. Goed, de baas zegt nee
en het arbeidsbureau zegt ook nee, de
man blijft bij z'n baas en wat voert hij
uit, hoe doet hij z'n werk? Zó is het in
het huwelijk toch net zo!"
Lot dacht aan haar vader en moeder,
aan andere vaders en moeders die ze
kende.
„Het hoeft niet", zei ze zacht.
„O nee, er zijn mensen die er zich
heel best bij bevinden. Die zoeken in
het huwelijk zekerheid en die vinden
ze dan ook bij mekaar. Maar juist die
onzekerheid, dat voor mekaar moeten
vechten, niet met het idee van: hij of
zij loopt tóch niet weg!"
Lot knikte maar ze was niet over
tuigd. Te duidelijk zag ze de gaten in
hetbetoog van Kees. Dat hing er maai
van af, hoe je het huwelijk zag, had
haar moeder zo vaak gezegd. Als je al
begon met het maar te proberen, met
de gedachte dat je als het mis ging, al
tijd weer van elkaar af kon!
„Dat kan evengoed als je getrouwd
bent", zei ze. „Je hoeft heus niet te
denken dat als ik maar eenmaal ja ge
zegd had, dat je me dan héd. Je zou je
hele leven je best voor me moeten
doen, mannetje!"
„Dan snap ik ook niet waarom jij zo
veel waarde aan het huwelijk hecht,
als het tóch gelijk blijft".
De redenering klopt niet, dacht Lot,
maar de moed ontzonk haar om door
te gaan met dit woordenduel. De glans
waarmee de toekomst omstraald was,
scheen te verbleken.
„Weet je wat het met de meeste
vrouwen is?", filosofeerde Kees verder.
„Ze willen een man hébben, net als een
huis en een ameublement en een bont
jas. En als ze hem eenmaal hebben,
willen ze hem houen. Vasthouen. Want
hij is hun zekerheid, hun bezit, hun
status-symbool. Moet je die ongeluk
kige kerels soms zien. Laatst zag ik
nog zo'n stel. Zij voorop. Ze gingen
zitten op een terras. Zij bestelde, want
hij mocht dit niet hebben en dat niet
hebben, zeker voor z'n hart of voor
z'n lijn. Pa neemt de krant en gaat zit
ten lezen. Een uur hebben ze naast me
kaar gezeten en het enige wat zij zei
was: „We motte weer deres opstappe,
vader. Nou tel uit je winst".
Och ja, dacht Lot, zulke huwelijken
zullen er wel zijn. En ze dacht weer
aan Floor. Ze dacht ook aan haar va
der en moeder. Meer dan twintig jaar
met elkaar getrouwd, en wat was het
nog een leuk stel. Zaten nog met me
kaar te flikflooien. Haar hart werd
warm en ze kon het maar slecht ver
dragen, dat Kees met zijn onbarmhar
tige woorden al het mooie er af haalde.
Waarom had ze dan wél naar Floor
zitten luisteren, die toch ook minstens
zo onbarmhartig was?
Met een schok realiseerde ze het zich
Floor was voor haér aan hef praten,
Kees voor zichzelf. Floor ging het
om hóór geluk, Kees om het zijne. O
ja, ook om het hare, maar dan zoals
het paste in zijn lijst. Al die hoogvlie
gende slagzinnen, daar gaf de lommerd
geen geld op. Lot was de nuchtere
dochter van een nuchtere moeder, die
haar had geleerd nooit op schone
woorden af te gaan, maar te zoeken
naar de beweegredenen.
En als ja, het was bijna niet te
geloven maar als er nu in Parijs
eens iets gebeurde dal tussen haar en
Kees kwam. „Parijs heeft méér pijlen
op zijn boog en jij kunt ze niet alle
maal opvangen", had Floor gezegd. Het
had haar pijn gedaan te horen, dat zij
niet de éérste was, maar zou ze de
laatste zijn? Wou Kees zijn handen vrij
hebben?
„Het is natuurlijk wél zo makkelijk
voor jou", zei ze opeens scherp. „Zo
lang het goed gaat heb je plezier, en
als het mis gaat moet ik maar zien dat
ik me red".
„Dat kan van beide kanten", meende
hij.
„Och stakker, en jij zou je niet red
den zonder mij?"
Daar kwam zijn mannelijke trots te
gen in opstand.
„Ik red me altijd en overal".
Ze voelde dat dit gesprek doodliep,
tenzij ze het er op aan liet komen.
Dan zou het tot een conflict kunnen
leiden. En dat wilde ze niet, ze wilde
niet het risico lopen hem te verliezen.
Ze wilde denken, denken.
„Ik moet weg", zei ze, „moeder zat
alleen".
„Je wilt er zeker met je moeder
over praten", zei hij. Klonk het min
achtend of verbeeldde ze het zich?
„Ik kan m'n eigen besluiten nemen",
antwoordde ze hooghartig, „maar ik
ben blij dat ik tenminste een moeder
héb waarmee ik er over kan praten".
(Wordt vervolgd)
