Drink
louter
Kabouter
Jan Bakker (80) kijkt terug oj
avontuurlijke redderscarrière I
w
de uil
V,
BRIGADIER PIET EN DE SPORTCOMPUTER lliallOj
1
c
Tevoko 1 vriji
zeker kampio
SPORTPROGRAMMA
Herman Jansen N. V. Schiedam Anno 1777.
Roeien
-Ml
Rampnacht
Wapenfeiten
let
Niet
MOERBEEKS
ZATERDAG 1 MAART 1969
Adspiranten
ZDH a-Oosterend a, 15.00 uur
Oosterend b-Cocksdorp a, 15.00 uur
Pupillen
Afdeling A:
Oosterend a-Tex. Boys a, 12.15 uur
Texel a-ZDH a, 15.00 uur
Afdeling B:
Tex. Boys c-Texel b, 15,00 uur
ZDH b-Texel c, 14.15 uur
De Koog b-Tex. Boys b, 15.00 uur
De Koog a-Texél d, 14.15 uur
ZONDAG 2 MAART 1969
4de klasse A KNVB
Vios-Texel, 14.30 uur
(boot 13.00 uur)
Afdeling Noordholland
Saenden-ZDH, 14.30 uur
(boot 12.00 uur)
Tex. Boys-DDO, 14.30 uur
St, Boys-Oosterend, 14.30 uur
(boot 13.00 uur)
Texel 2-Petten 2, 14 30 uur
De Koog-Kaagvogels 2, 14.30 uur
Schagen 3-Tex. Boys 2, 14.30 uur
(bdot 13.00 uui)
Wiron 2-Cocksdorp, 12 00 uur
(boot 11.00 uur)
Callantsoog 2-De Koog 2, 14.30 uur
(boot 13.00 uur)
Oosterend 2-G. Zwart 4, 14.30 uur
BKC 3-Texel 3, 14.30 uur
(boot 13.00 uur)
Oosterend 3-Callantsoog 4, 12.15 u.
W.Waard 4-Texel 4, 12.00 uur
(boot 11 00 uur)
Junioren
Texel-JVC, 12.15 uur
ZAP 2-Cocksdorp, 14.30 uur
St. Boys-Tex Boys, 12.00 uur
(boot 11.00 uur)
ZDH-De Koog, 12.00 uur
Adspiranten
Texel a-DWOW a, 12.15 uur
Kaagvogels a-Tex. Boys a, 12.00 u.
(boot 11.00 uur)
MEDEDELINGEN
S.V. Texel
Het ziet er naar uit dat er weer vol
ledig gespeeld kan worden. Voor T. 1
betekent dat de „uit"wedstrijd tegen
Vios W, dat wat beter geklasseerd
staat Het zal spanend worden maar
één punt kan er toch wel inzitten.
Texel 2 komt thuis uit tegen Petten 2
als T. haar vorm niet verspeeld heeft
in de lange rustperiode, is het niet
kansloos.
BKC 3-Texel 3 kan spannend wor
den, evenals Wieringerwaard 4-Texel 4
De junioren ontvangen JVC om 12.15
uur, we zijn benieuwd of' de conditie
nog aanwezig is. Texel a speelt even
eens om 12.15 uur, tegen DWOW.
Er zullen wel heel wat verrassingen
uitkomen na de overwintering. Succes
allemaal en zorg voor een goede aan
pak. D.D.
Tex. Boys
Op het moment dat we dit schrijven
vallen de sneeuwvlokken weer uit de
lucht. We blijven echter vol goede
moed dat er zondag weer gevoetbald
wordt. Er is voor de Boys weer een
volledig programma, dus kunnen alle
leden zich gaan prepareren op de ko
mende strijd. Niet denken: ,,'t zal wel
lukken", doch geladen in 't veld, want
de punten moeten binnen.
Voor vertrektijden van 2e junioren
en adspiranten zie het programma.
Terreindienst voor het eerste; C.
Timmer en Th. van Heerwaarden.
Ook voor alle pupillen zijn wedstrij
den vastgesteld, zie het kastje.
Succes allemaal. A.W.
VERTROKKEN PERSONEN
Simon P. van Heerwaarden, van De
Koog, K 76 naar Venezuela, Avenida
Sanz-Caracas; Cornelis W. Witte, van
Oosterend, 0138 b naar Heemskerck,
W. v. Velsenstraat 41; Allegonda P. de
Jong, van Oudeschild, De Ruyterstraat
122 naar Grootegast, (Doezum) J. W.
Rippendaelstraat 33; Sije Spoelstra, van
Den Hoorn H 131 naar Den Helder, Het
Nieuwe Diep 5; Dievera C. Engel, van
De Koog, K 99 c naar Zijpe, Korfwater
weg 1; Trijntje Visser, van Den Burg,
W. v. Beierenstraat 9 naar Hilversum,
Burg. Gulcherlaan 47.
strand.
BRANDMELDING
Bij brand altijd bellen (02220) 2066.
Dit geldt voor alle dorpen, zowel over
dag als 's nachts.
Brla.cn .an latari - b.ltaa .arantvnardat^Md raa da radakila
HET ZEEHONDENDRAMA
De hele wereld staat op zijn kop over
het vermóórden van zeehonden! Maar,
lieve mensen, wat is er aan de hand?
Ik heb jaren gevochten tegen het af
slachten van zeehonden op onze eigen
bodem. Er waren immers duizenden
zeehonden op de Vliehors. Waarom zijn
die er niet meer? Vraag het maar aan
de staatsambtenaren; die weten er wel
meer van. Jaren geleden werd een pre
mie gegeven voor het vangen van zee
honden, Je kreeg ƒ2,als je de poot
jes inleverde. Vraag het maar aan de
oudjes van De Cocksdorp. Ik heb me
voor het behoud van de zeehonden in
gespannen. De dierenbescherming is
eraan te'pas gekomen maar het leidde
allemaal tot niets. De grote bonthande
laren hadden meer macht dan de in
stanties. Nu wordt er iets aan gedaan,
hoop ik maar. Denk eraan lieve men
sen, je loopt met je kop tegen een muur
die zó dik is dat er geen stukje af
springt. Ik doe niét meer mee, want het
is een onbegonnen zaak.
S. Langeveld,
Kogerstraat 3, Den Burg
NASCHRIFT
Over de bescherming die de „Texelse"
zeehonden momenteel genieten hoeft
de heer Langeveld zich geen zorgen te
maken. Het Waddengebied waar de
dieren vertoeven is tot beschermd
natuurreservaat uitgeroepen en Staats
bosbeheer laat er voortdurend patrouil
leren om te voorkomen dat zeehonden
jagers hun slag slaan.
In Canada is men nog niet zover.
Daar worden ieder jaar grote aantal
len zeehonden afgemaakt. Maar ook
daar zal vroeg of laat een eind aan ko
men, onder druk van de publieke opi
nie. Verzet tegen vernietiging van de
natuur in het algemeen en het uitroei
en van bepaalde diersoorten in het bij
zonder, is de laatste jaren enorm toe
genomen. Het is al lang niet meer een
zaak van uitsluitend wetenschapsmen
sen en sentimentele dierenbeschenmers.
Natuurbehoud, zo zien vooral de bewo
ners van de westelijke wereld in, is
eigenbelang. Kijk naar de algemene
ontzetting die de jongste stookolieramp
op de Noordzee heeft teweeggebracht
en kijk naar hét snel groeiende leden
tal van de Vereniging tot behoud van
Natuurmonumenten en andere natuur-
beschermende instanties. Niemana
voelt er voor om straks te „leven" in
een dieren- en plantloze wereld /vol
plastic en beton, vergiftigd door pesti
ciden. Met de laatste zin van uw stukje
zijn wij het dan ook niet eens. Me
de dank zij de stormloop van veront
rusten begint de muur al duidelijke
scheuren te vertonen. Red.
OUD-REDDINGBOOTSCHIPPER
Jan Bakker, gisteren tachtig ge-
geworden, neemt ons met zijn
kleine blauwe ogen argwanend
op. ,,Nou, ga dan maar zitten. Ik hou
anders niet van al die publiciteit.
Zijn ervaringen met de schrijvende
pers zijn niet altijd gunstig geweest.
Nuchter en bezadigd als hij is ziet hij
niet in waarom het reddingwezen zo
geromantiseerd moet worden. Die ver
halen van onverschrokken dapperen
die met levensverachting tegen hui
zenhoge golven oproeien lapt hij aan
zijn laars. Daar komt dan nog bij dat
hij niet van persoonsverheerlijking
houdt. Eén man alleen is niet in staat
de bemanning van een in nood ver
kerend schip in veligheid te brengen.
Dat is teamwerk, waarbij ieder nodig
is en zich volkomen inzet.
Maar Jan Bakker is de beroerdste
niet. Hij zuigt aan zijn pijp en wil wel
wat over vroeger vertellen terwijl zijn
dochter met koffie en koek komt aan
dragen.
„Het was in 1915 toen ik voor 't eerst
meeging, als opstapper. Er zat een IJ-
muider trawler, De Zeeleeuw, op de
gronden. We hebben er zes man afge
haald. Maarten Boon was toen nog
schipper. Het was in de eerste wereld
oorlog. Er brandden toen geen vuurto
rens, zodat veel schepen uit de koers
raakten en op de gronden liepen. We
hadden een drukke tijd. Het was geen
moeilijke redding want het weer was
goed, maar die mensen wilden toch
wel graag weg want het water liep al
over het dek".
In de loop van de volgende oorlogs
jaren maakte hij nog verschillende
tochten naar in moeilijkheden verke
rende loggers.
Dat gebeurde steeds met de roeired-
dingboot waarbij veel van de lichaam
kracht van de redders werd gevergd;
men was vaak uren onderweg. De com
municatiemogelijkheden waren zeer
gebrekkig zodat het vaak gebeurde dat
men op loos alarm uitvoer Als de red
ders de stroom tegen hadden, vorder
den ze zo langzaam dat bijvoorbeeld de
Brandaris, de motorreddingboot van
Terschelling, veel eerder bij het in
nood verkerende schip was en de be
manning overnam Het is voor elke
redder een hard gelag om zoiets te
moeten aanzien. Natuurlijk, het gaat
om het lijfsbehoud van de schipbreu
kelingen, maar het geeft toch enorme
voldoening om met een boot vol gered
den terug te keren Jan Bakker heeft
dat genoegen menigmaal gesmaakt.
De Cocksdorper redders hebben let
terlijk lang moeten roeien met de ne
men die ze hadden. Pas in 1921 kwam
de motorstrandreddingboot „Eijerland"
in gebruik. Het was een boot met een
hulpmotor, maar het was toch een
enorme verbetering. Er kwam een vol
gende Eijerland, en toen de beroemd
geworden Joan Hondshon (1934) die in
middels is opgevolgd door de „Ida
Mary".
„Een 'heel zware tocht was die in
1921 naar de „Liesbeth" een Duits
schip dat bij zware storm op de Eier-
landse gronden was gelopen. We moes
ten een uur of vijf roeien eer we erbij
waren. We hebben alle zes beman
ningsleden kunnen redden. De kapitein
hebben we een paar jaar geleden nog
op bezoek gehad".
„In 1926 moesten we onder schip
per Buis naar de „Wilhelm", nog
met de roeireddingboot waar we met
zijn twaalven inzaten. Toen we de men
sen aan boord namen werden het er
zeventien en de boot sloeg om. Toch
zijn we er allemaal levend afgekomen.
De meesten wisten op de kiel te klim
men, maar er zaten er nog drie onder.
Ze hadden het niet best want de lucht
bel onder de boot ontsnapte langzamer
hand langs de spuigaten. Zo dreef de
gekapseide boot naar de kant".
PI
Jan Bakker noemt vlot uit zijn hoofd
jaartallen en scheepsnamen. Spectacu
lair was de tocht, onder séhipper Boon,
naar een met hout geladen motorschoe
ner, de Johanna, waar elf mensen van
af gehaald werden.
Een der zwaarste reizen die Jan Bak
ker ooit maakte, was tevens de laatste
voordat hij het reddingwerk vaarwel
zei. Dat was in de verschrikkelijke
rampnacht van februari 1953. Op de
Eierlandse gronden was een Duits schip
de „Oder" vastgelopen en in tweeen
gebroken. In vliegend stormweer was
de Joan Hodshon van zondagmiddag
4 uur tot 's nachts half twee op zee,
vergeefs pogend de „Oder" dicht te be
naderen. „We zijn er heel dicht bij ge
weest, Dat hoorden we pas later want 't
kapotte schip voerde geen licht en we
zaten meer onder dan boven water,
maar de bemanning aan dek heeft ons
wel gezien. De mensen zijn de volgende
dag bij rustig weer van boord gehaald
door de Helderse reddingboot „Prins
Hendrik". Dat hadden wij graag wil
len doen, maar het mocht niét omdat
we de hele nacht al in de weer waren
geweest".
Ook in de tweede wereldoorlog wer
den veel tochten gemaakt, veclaP^
van de Duitsers, als die vernl
dat ergens in zee een vliegenl
neergekomen. Nooit heeft een AÏQ
ke todht resultaat opgeleverd. W
En dan was er, in april 1945,
taculaire reis naar Engeland
Jan Bakker erin slaagde,
door de Duitsers, buiten de grofl
komen. De missie had niet het
resultaat, maar Jan Bakker dei
met misnoegen terug aan de zei
ken die hij in Londen doorbracl
hij onder meer een gesprek
koningin Wil'helmina en prinsi
na. Zou hij nog wel eens
land terugwillen? „Nee. Missel
als ik veertig jaar jonger zou zijn
sen de lintjes die Jan Bakker 1
bijzondere gelegenheden draaf
vindt zich een Sowjet-ondersd
bedoeld als waardering voor 1 >UJ
derschap bij de tocht naar Er
Maar minstens even veel waard
hij aan de ere-medaille in g"
hem in 1949 werd uitgereikt in
derzaal bij het jubileum i
K.N.Z.H.R.M.
Het is tegenwoordig niet dru
met reddingwerk, vindt Jan
Wanneer stranden er nog schep
besteden wel meer aandacht aar.
len waar de redders vroeger ni
gingen. „Als op de Waddenzee
serschuit een paar dagen vastzi
ze er onmiddellijk proviand hei
gen. Nou, ik heb vroeger ook
en als ik eens voor een tijd vast
lieten ze je lekker zitten!"
Vrij plotseling, alsof hij er sp
heeft, breekt Jan Bakker het
af. „Zo héb je wel genoeg", vind
NOODSLACHTINGEN
Voor noodslachtingen in de periode
22 februari tot en met 28 februari, tel.
2182, b.g.g. tel. 2069.
±V206
206. „Veur het leger ben'k eigenlijk
niet zo bang", vervolgde Eelco Eelke-
ma. „Maar die boev'nwereld, die zich
in Rijkhuyzen verzamelt.daar heb
ik het niet op begreep'n"
„Wat bedoel je precies?" wilde simd-
je Verholen weten.
„Och.zei Eelco „Ik heb in mien
veldwachterspraktijk al 'es eerder te
maak'n gehad met twee van die prente-
boek'n als Franse-Jantje en Platvink-
Sjarl.
„Platvink-Jantje en Franse Sjarl",
verbeterde de smid.
„Ook goed", zuchtte Eelco. „Nou.
weet je nog, da'k die kerels 'es een keer
zó hard met de gummiknots op de sche
del tikte, dat ze de eerste uur'n geen
boe of bah meer kond'n zegg'n. Nou,
die gijn zou ik best nog een keer will'n
uuthaal'n! En als ik die twee snoekpa-
tatt'n dan veur mien had ligg'n op de
grond, dan kond'n ze nóg zo krimpeer'n
van pien in de kop, maar ik verzeker je,
da'k binn'n vief minuut'n d'r uuthad
wie d'r achter zat!"
„Wat bedoel je daar precies mee, Eel
co?" vroeg de smid. „En waarom noem
je de namen van Platvink-Jantje en
Franse Sjarl?"
„Ik heb ze een paar daag'n geleed'n
in het dorp zien scharrel'n", antwoord
de Eelco na enig nadenken. „Daar
steekt wat achter. Geleuf maar, dat die
knaap'n hier niet benn'n gekomm'n,
omdat ze zo graag naar het blaaz'n
van de taptoe kiek'n!"
„Ik weet wel wie er achter zit", zei
toen de smid. „Een zekere Kille Bill.
Die zit er al achter van het begin af
aan! Maar die vent is zo geslepen als
de zee nat en de sneeuw wit is! Hij
houdt zich op de achtergrond en nie
mand ziet hem. Misschien is het daar
om inderdaad maar beter, als we met
doctor Yokito en de sportcomputer
weggingen.
„Krek mien eig'n denkbeeld", vond
Eelco
WIJ hebbon FabellJesland-gordlJnstoP
bedrukt met vele vrolijke vriendjes uit
Faboltjoslandl Fondklouren oranje, goud
on groen. Slechts 6,95 per meter
Interieurverzorging l
Hogcrstr. Telef. 2572
m
een twaalfkleuren
Het was een spannende en legt
tijd zeer vreemde wedstrijd. Te
was beslist niet van plan om d«
cadeau te geven. De le en 2c st
den zonder enige moeité door he
ste" gewonnen. Tevoko 2 gaf
genspel, maar was zwakker. De
ging gelijk op. Tevoko 2 heeft hl
vochten voor de overwinning
succes. Het werd 1717. De 4e
zonder meer voor Tevoko 2. To
de stand dus 22 en een 5e s
nodig. Het 9pel liep niet meer
„tweede". Tevoko 1 won déze s
154, en is, d.m.v. deze overwin
goed als zeker kampioen, nk
voorsprong van 6 punten op Te'
SENIOREN-VOLLEYBALTOUR
Een maand geleden organiseei
voko een tournooi voor scholier
was een zo groot succes, dat ni
Tevoko een stimulans was om i
tournooi te organiseren. Op 1
wordt daarom een senioren-t<
gehouden waarvoor allerlei
hebben ingeschreven, zowel dar
heren. Het zijn allen teams,
aan een competitie deelnemen,
wel onderling spelen.
Het tournooi wordt gehouden
Burg. De Koning-hal. Supporte
uiteraard welkom.
