r
T
man
RIGADIER PIET EN DE SPORTCOMPUTER
IET DE ZILVEREN LEPEL
I Il.MMEl vvs| ROTATOR
ANDBOUW en VEETEELT i', >art Gv4>nin£«Mi
Sierkan
karnemelk,
'de verfrissende
slankdrank
^GOUDKROON^
ff KOFFIEMELK
(I r- Voor'n
IJL "bekroond"
1^ kopje koffie
'V v i"1
spaarrente nu tot 7% bij de NMB
de bank waar ook zich thuis voelt
;EDE BLAD
TEXELSE COURANT
VRIJDAG 4 JULI 1969
Orttl«»r rt-ÓaMiV
OOK DIT JAAR WEER
H GEPERST iiooi op hokken
^w0rig jaar is in deze rubriek een
M,r mooi iets gezegd over de op
el toegepaste gewoonte om het ge
lde hooi op het veld te laten na-
gen aan „hokken". Dit was vooral
aanleiding van de kritiek, die
erkantse" boeren hierover lieten
en.
j bij de eerste excursies van dit
r krijg ik weer dezelfde opmerkin-
te horen van veehouders uit het
len van het land. Telkens wordt de
ng qesteld wat toch de reden is om
hooi nog een aantal dagen op het
i te laten. Laat ik naar eerlijk zeg-
dat ik er geen deugdelijk ant-
oid op weet te geven.
fu wil ik hier direkt wel aan toevoe-
dat het gevaar van het op hokken
in op de meeste plaatsen aan de
te wal veel groter is dan op Texel,
de mededelingen van deze boeren
kt me nldat hun grond veel meer
drachtig" is dan de grond op Texel,
hoorde ik enkele van deze veehou-
5 zeggen, dat hun grond zo was, dat
[s bij droog weer de wielen van de
limachines vochtig werden bij het
over het hooiland. Het zal dui-
ijk zijn, dat in die omstandigheden
nadrogen van baaltjes hooi op het
funest is.
Toch heb ik het gevoel, dat ik de
overkantse veehouders niet kan over
tuigen van het gelijk van de Texelse
veehouders, die hun hooi een aantal
dagen, soms zelfs weken op het land
laten staan. Laat ik er maar direkt aan
toevoegen, dat mijn tegenwerpingen
ook mij zelf met overtuigen. Het lijkt
mij als systeem beslist onjuist om het
geperste hooi enkele dagen of langer
op het veld te laten.
Als uitzondering zouden we willen
noemen de gevallen, waarin het hooi
door omstandigheden moet worden ge
perst als het daar nog niet helemaal
klaar voor is, of wanneer er eveneens
door onvoorziene omstandigheden geen
gelegenheid is om het geperste hooi di
rekt onderdak te brengen.
Maar beide gevallen moeten ook naar
onze mening beslist uitzonderingen blij
ven. De „overkantse" veehouders heb
ben volkom engelijk als ze beweren,
dat het hooi pas „binnen" is als het in
het vak of op de berg zit.
We hebben het de laatste tijd weer
meermalen enigszins aarzelend en vra
gend horen zeggen: „Het heeft toch geen
zin om met dit droge weer stikstof te
strooien". Het lijkt wel of heel veel vee
houders de mening hebben, dat ze door
stikstof te strooien in een droge periode
hun geld in het water gooien. Niets is
minder waar!
Persoonlijk heb ik de neiging om te
zeggen, dat door de stiks'tof in de zak
te laten, terwijl het grasland daar op
wacht een onverantwoorde verspilling
wordt bedreven.
Stikstof, die een paar dagen, of moge
lijk misschien wel twee weken op het
land ligt zonder dat het regent doet
praktisch geen kwaad en er zijn geen
noemenswaardige verliezen. U bereikt
er alleen dit mee, dat wanneer u op een
nacht wakker wordt door een onver
wachtse bui het plezierige gevoel krijgt,
dat u toch weer op tijd bent geweest.
En het „op tijd zijn" is nog altijd één
van de eerste voorwaarden om met
succes boer te zijn.
-i 't'-L
&-Q 2 A
CQEIR1GHT. STUPIQ-AVAN =2
24. De waklkere Eelco Eelkema had
uurlijk ooik wel gemerkt, dat er iets
het handje was. Een eerbiedige
stering sidderde immers door Rijk-
rcen. „De Koning! De Koning!" zei-
de mensen. Toen zagen ze het leger
[trekken en onmiddellijk daarop
1de een weldadige stilte weer neer
het goede dorp. Eelco hield dus
precies in de gaten en volgde de
[trekkende troepen op de voet. Dus
we hem hier in het Gravendreoht-
spijtig kijkend naar de grens-
van de gemeente. „Jammer....",
mompelde hij. „Buut'n deze grenspaal'n
is het mien streng verbood'n als plie-
sieman op te treden! Afijn. zó heel
erg is het nou óók weer niet, want
modht'n d'r nog moedlijkheed'n ont
staan, dan vall'n die onder de kompe-
tensie van de angrenzende gemeente
Gravendreeht. Daar hebb'n ze agent'n
zat, dus zoek'n ze het daar zelf maar
uut
In het Gravendrechtse Bos was in
tussen ook nog iets ander gebeurd. Bri
gadier Piet was immers opgesloten in
de hut van Joepie Scheermes? Welnu,
niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
FEUILLETON door TOM LODEWIJK
llOlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillijllllllllllllllllllllll'
5. „Ja", stemde Maybelle met iets
weemoed toe, „dat weet ik, want
HollandMichigan, op het tulpen-
st, lopen ze ook allemaal op klom-
en spoelen ze de straten schoon".
Eén dag in het jaar, en dan nog
»r de grap", zei Reindert ernstig,
aar bij ons is het geen feest. Iedere
zomer en winter".
En op klompen?"
Je kunt er moeilijk pumps bij dra-
i", meende Rein, en keek naar de
?eren schoentjes van zijn gastvrouw.
Good gracious", zei Maybelle ge-
irokken, „daar heeft Bas me nooit
van verteld".
Bas", zei Reindert trouwhartig, „is
idealist".
lij zag Maybelle's wenkbrouwen ver-
isd optrekken. „O, ik weet wat u
dit Hij lijkt net als al die Ameri-
nse jongens. Hij zit piekfijn in de
ren, hij rijdt in en grote auto, ge-
urd hoor, tussen twee haakjes, hij
ft mooie kado's. Tja! Weet u, de jon-
s bij ons zijn net als vogels die hun
f]es het hof maken. Ze sloven zich
ze kwinkeleren, ze zetten hun ve-
op en geven allerlei stuntjes weg,
dan is het zover en dan gaat vader
kort op en moeder mag op de eitjes
en".
U maakt het wel erg prozaisch",
d Maybelle kwijnend.
Nou ja", zei Reindert toegeeflijk,
teken het wel erg zwart op wit,
ar in ons bollenvak is het toch maar
Je zult ze de kost geven, onze bol-
rouwen. 't Zijn net zeemansvrou-
zeg ik altijd. Vader zit een half
r in het buitenland, moeder moet op
huis en de kinderen passen en voor
zorgen, en als vader thuiskomt is
bij ons net de paktijd, dan staat hij
's morgens vroeg tot 's avonds laat
de sorteermachine met opgestroopte
uwen, komt zo zwart als roet thuis,
xt onder de douche en in énen door
bed",
U ook?", vroeg Maybelle benauwd.
Hoe moet ik het anders verdienen?"
[n haalde berustend de schouders op.
Jk dacht dat u zo'n grote zaak had,
5 sprak van een miljoenen-omzet",
kar heb ik je, dacht Rein. Ni) komt
aap uit de mouw van haar mooie
jurkje.
Miljoenen bollen, ja. Kosten cent het
Daar moeten daar de kosten van
toemee door Amerika af. Dan zien
er uit om door een ringetje te halen
Js public relations, he? Je kunt niet
schoen en een slof bij een klant
aankomen. Mijn vader zei altijd: al heb
je geen cent op zak, je doet maar net
of je duizenden te verteren hebt".
Maybelle kon deze levensfilosofie
maar matig waarderen. Ze bood niet
eens aan, hem nog eens in te schenken.
„Nou kijk", zei Reindert rondborstig,
„Bas wil trouwen, schrijft hij. Ik zeg
goed jongen, best jongen, maar ik wil
dat meisje eerst zelf eens zien. Is het
een goeie vrouw voor een bollenman?
heeft ze handen aan haar lijf? Kan ze
bollenpellen?
„Bollen pellen? Wat is dat?"
„Nou als de bollen uit de grond ko
men, hè, legde Rein bereidwillig uit,
dan zit alle rotzooi er nog an, klei mod
der, ouwe vellen, ouwe 'bolrokken, enfin
dat weet je toch niet, en dan halen de
vrouwen er dat vanaf".
„Met de handen?"
„Ja, natuurlijk, in de bollenschuur",
„In een schuur?"
„Ja, en dat is heel gezellig hoor. Als
je nou bij ons neemt, daar zit vrouw
Pietersen met haar hele koppel, vrouw
PieteTsen is een arbeidsvrouw met ze
ven kinderen, en kleine Pietje is niet
helemaal bij de tijd, maar pellen kan
ze nog als de beste.
„En stopt u daar uw eigen vrouw ook
tussen?"
„Tja, wij hebben in Holland een
spreekwoord „het oog van de meester
maakt het paard vet". Ze is wel moe
hoor, zo'n avond, ze valt soms boven de
mand met kousen in slaap".
Maybelle stond op
„Meneer Stok, eh, ik heb nog een
afspraak, ik vind het natuurlijk erg
leulk.
„O ja, dat snap ik, zakenvrouw hè?
Net iets voor mijn Bas. Luister nou es
juffrouw Maybelle, laten we nou van
avond met z'n drieën een stukje gaan
eten. Ik weet een aardig tentje, bij een
Italiaan in de Bronx
„In de Bronx? Maar u denkt toch
niet
„O, nee, de kosten zijn voor mij", zei
Reindert genereus.
„Een lekkere steak
Een lichte huivering liep over de rug
van Maybelle, die bij een stukje eten
meer dacht aan champagne en oesters
in de Soik Club dan aan een lekkere
dikke steak, zo slecht voor haar lijn.
„En dan wou ik maar meteten de ko
gel door de kerk".
„Hoe bedoelt u?"
„Nou trouwen gaat hier gemakkelijk
genoeg".
„Wou u dan al meteen?"
„Ik niet, maar Bas, die zit om zo te
zeggen te springen. En dan een leuke
huwelijksreis op de boot, ik heb al een
mooie derde klas hut besproken".
„Derde klas?"
„Doe ik zelf ook altijd, is veel goed
koper en het eten is evengoed. Zo'n
hut is tóch maar om te slapen. Ik zeg
altijd maar: je moet zo min mogelijk
geld verslapen". Reindert wreef zich in
de handen, keek naar zijn nagels. Ze
waren niet bepaald schoon. Maybelle
kéék ook.
„I'k vind hét fijn", zei Reindert met
openlijke appreciatie kijkend naar het
frêle figuurtje in de zilverlamé japon,
„een flinke schoondochter te krijgen.
Dat is een goede hulp in het bedrijf. Als
we allemaal flink meewerken zit er
voor ons allemaal een goeie boterham
in het bedrijf. En nog een boterham
met spek óók".
„Spék", herhaalde Maybelle.
„Roggebrood, spék en erwtensoep,
ons nationale gerecht", concurreerde
Reinidert met de V.V.V. ,,'t Is waar,
slank wordt je er niet van, maar wij
kijken maar naar stérke vrouwen. En
ik zeg altijd maar: een vereelte hand is
geen schand. Hij keek nog eens innig
vergenoegd naar zijn eigen handen, die
duidelijk toonden, dat Reindert Stok in
'zijn jonge jaren „onder de mand gelo
pen" had.
„Ik vrees, meneer Stok", zei Maybelle
en ging weer zitten, de noodzakelijke
afspraak scheen plotselng vergeten,
„dat u toch wel wat 'hard van stapel
loopt. Kijk eens, Bas en ik kennen el
kaar nog maar oppervlakkig".
„Dat wordt iedere dag beter, als je
maar eenmaal getrouwd bent", vond
Reindert trouwhartig.
„We zijn alleen maar vrienden",
kreet Maybelle en ze zag er nu allesbe
halve vriendelijk uit. Dat ongerepte
dat meisjesachtige, was geheel verdwe
nen, voor Reindert zat een keiharde
zakenvrouw en de glans van haar ogen
was veranderd in een kwaadaardige
gloed. „I'k heb hem nooit gezegd dat
ik hem wou trouwen. Hij heeft me alles
verteld over zijn miljoenenzaak.
Je laat je lelijk in de kaart kijken",
dacht Reindert, maar hij zéi gemoede
lijk: „Ach u weet hoe die jongens zijn!
Opscheppen, indruk maken! Hij heeft
natuurlijk gedacht: echte liefde kent
geen hinderpalen. U weet dat, nietwaar
een hutje op de hei desnoods".
„Een hutje op de hei, denkt u dat ik
zo dwaas ben? U toch zelf ook niet?"
„Née, zei Reindert, „ik weet dat het
zwaar tegenvalt. Bas had open kaart
moeten spelen. Ik zie hoe u teleurge
steld bent, dat had hij niet mogen doen.
Het is onbezonnen jongenswerk, miss
Maybelle, en ik, als zijn vader moet u
wel mijn excuus aanbieden. Die teleur
stelling had hij u moeten besparen".
(wordt vervolgd)
Vrijdag 4 en dinsdag 7 juli 20.00 uur
„De witte zuster" (La Hermana Blanca)
gemaakt naar de roman van Marion F.
Crawford Angela de Altamira is ver
loofd met de legerkapitein Juan Escan-
dron. Deze wordt aangesteld als mili
tair attaché te Parijs en wordt vandaar
uitgezonden naar Afrika. Hij wordt daar
overvallen en enkele dagen later krijgt
Angela het bericht dat Juan is omge
komen. Dat is voor haar aanleiding om
het klooster in te gaan, waar zij de ge
lofte aflegt. Maar Juankeert terug; het
bericht over zijn dood berustte op een
misverstand. Toch wil Angela geen ont
heffing van haar gelofte vragen omdat
haar belofte aan God boven die aan de
mensen gaat. Als Juan een ongeluk
overkomt verandert zij evenwel van ge
dachten en begint een nieuw leven.
(Toegang boven 14 jaar).
Zaterdag 5 en woensdag 9 juli 20.00
uur: „Met zes wordt 't hommeles" (With
Six you get Ebbroll) met o.a. Doris Day,
Brain Keith en Patt Caroll. De eigena
resse van een houtzagerij, een weduwe,
maakt kennis met de knappe weduw
naar Jake Iverson. Ze trouwen in Las
Vegas maar merken dan dat voor hen
een heleboel moeilijkheden zij nbegon-
nen. (Toegang alle leeftijden).
Zaterdag 5 juli 23.00 uur (nachtvoor
stelling): „Mijn prinses" een Zweedse
film die werd gemaakt naar het ware
verhaal van een 20-jarig meisje dat
volgens de doktoren ongeneeslijk ziek
is. Niettemin vat Gunner Mattson
liefde voor haar op; hij noemt haar mijn
prinses. Seya wil haar naderende einde
niet accepteren, wil leven en leven ge
ven. Ze trouwt met Gunner, raakt in
verwachting en weigert de zwanger
schap te laten beeindigen, Het kind
komt gezond ter wereld en ook Seya
blijkt genezen te zijn. (Toegang boven
18 jaar).
Zondag 6 juli 15.00 uur: „De zotte
wereld van Laurel en Hardy" die werd
samengesteld uit meer dan vijftig ar
chieffilms van het komische duo Laurel
en Hardy. De beste scenes uit de meren
deels in de jaren dertig gemaakte films
werden aaneengeregen tot een uiterst
vermakelijke klucht; een uitstekend
stukje amusement voor de vakantiegan
ger.
Zondag 6 en maandag 7 juli 20.00 uur
„Wilde nachten in Jericho" een western
met George Peppard, Dean Martin en
Jean Simmons. Dank zij een stelletje
goed betaalde handlangers kan Alex
Flood in het stadje Jericho een ware
terreur uitoefenen. Pogingen om de
postkoetsdienst van Molly Lang in han
den te krijgen mislukken echter. Flood
geeft zich niet gewonnen en komt oog
in oog te staan met Dolan, de man die
'n warmkloppend hart voor Molly heeft
plus 't voornemen om haar postkoets-
dienst koste wat het kost uit handen van
Flood te houden. Er vallen pistoolscho
ten; er wordt gevochten, er vallen do
den. Het goede overwint. Flood wordt
onschadelijk gemaakt en Dolan kan te
rug naar een bevrijd Jericho waar Mol
ly op hem wacht. (In kleuren - toegang
boven 14 jaar
hij had kans gezien zioh van zijn tou
wen te ontdoen en nu poogde hij te
ontsnappen. En terwijl ouwe Joepie be
neden de wadht hield, brak de grigges
zioh boven een uitweg door de wrakke
dakbedekking van half-vergaan riet.
Toen was ontsnappen niet zo'n grote
kunst meer en we zien de brigges nu
dan ook met kwieke, wilskrachtige pas
door het bos stiefelen. Waarheen....?
Dat zal nu wel gauw blijken, want hij
had een besluit genomen
(wordt vervolgd)
alsjeblieft
Uw spaargeld levert vanaf 1 juli 7% rente op bij een
opzegtermijn van 24 maanden. Deze gunstige rente geldt
automatisch voor spaarders die reeds een dergelijke
rekening hebben lopen bij de NMB. Als u uw spaargeld
korter wilt laten uitstaan, heeft de NMB nog diverse
mogelijkheden voor u, met naar verhouding even gunstige
perspectieven. Alle inlichtingen bij het dichtstbijzijnde
NMB-kantoor. Waar men u prettig te woord staat, want
persoonlijke service is een ander woord voor NMB.
NEDERLANDSCHE
MIDDENSTANDSBANK
Den Burg: Binnenburg 11. Den llcliler: Koningstraat 7.