r T man RIGADIER PIET EN DE SPORTCOMPUTER IET DE ZILVEREN LEPEL I Il.MMEl vvs| ROTATOR ANDBOUW en VEETEELT i', >art Gv4>nin£«Mi Sierkan karnemelk, 'de verfrissende slankdrank ^GOUDKROON^ ff KOFFIEMELK (I r- Voor'n IJL "bekroond" 1^ kopje koffie 'V v i"1 spaarrente nu tot 7% bij de NMB de bank waar ook zich thuis voelt ;EDE BLAD TEXELSE COURANT VRIJDAG 4 JULI 1969 Orttl«»r rt-ÓaMiV OOK DIT JAAR WEER H GEPERST iiooi op hokken ^w0rig jaar is in deze rubriek een M,r mooi iets gezegd over de op el toegepaste gewoonte om het ge lde hooi op het veld te laten na- gen aan „hokken". Dit was vooral aanleiding van de kritiek, die erkantse" boeren hierover lieten en. j bij de eerste excursies van dit r krijg ik weer dezelfde opmerkin- te horen van veehouders uit het len van het land. Telkens wordt de ng qesteld wat toch de reden is om hooi nog een aantal dagen op het i te laten. Laat ik naar eerlijk zeg- dat ik er geen deugdelijk ant- oid op weet te geven. fu wil ik hier direkt wel aan toevoe- dat het gevaar van het op hokken in op de meeste plaatsen aan de te wal veel groter is dan op Texel, de mededelingen van deze boeren kt me nldat hun grond veel meer drachtig" is dan de grond op Texel, hoorde ik enkele van deze veehou- 5 zeggen, dat hun grond zo was, dat [s bij droog weer de wielen van de limachines vochtig werden bij het over het hooiland. Het zal dui- ijk zijn, dat in die omstandigheden nadrogen van baaltjes hooi op het funest is. Toch heb ik het gevoel, dat ik de overkantse veehouders niet kan over tuigen van het gelijk van de Texelse veehouders, die hun hooi een aantal dagen, soms zelfs weken op het land laten staan. Laat ik er maar direkt aan toevoegen, dat mijn tegenwerpingen ook mij zelf met overtuigen. Het lijkt mij als systeem beslist onjuist om het geperste hooi enkele dagen of langer op het veld te laten. Als uitzondering zouden we willen noemen de gevallen, waarin het hooi door omstandigheden moet worden ge perst als het daar nog niet helemaal klaar voor is, of wanneer er eveneens door onvoorziene omstandigheden geen gelegenheid is om het geperste hooi di rekt onderdak te brengen. Maar beide gevallen moeten ook naar onze mening beslist uitzonderingen blij ven. De „overkantse" veehouders heb ben volkom engelijk als ze beweren, dat het hooi pas „binnen" is als het in het vak of op de berg zit. We hebben het de laatste tijd weer meermalen enigszins aarzelend en vra gend horen zeggen: „Het heeft toch geen zin om met dit droge weer stikstof te strooien". Het lijkt wel of heel veel vee houders de mening hebben, dat ze door stikstof te strooien in een droge periode hun geld in het water gooien. Niets is minder waar! Persoonlijk heb ik de neiging om te zeggen, dat door de stiks'tof in de zak te laten, terwijl het grasland daar op wacht een onverantwoorde verspilling wordt bedreven. Stikstof, die een paar dagen, of moge lijk misschien wel twee weken op het land ligt zonder dat het regent doet praktisch geen kwaad en er zijn geen noemenswaardige verliezen. U bereikt er alleen dit mee, dat wanneer u op een nacht wakker wordt door een onver wachtse bui het plezierige gevoel krijgt, dat u toch weer op tijd bent geweest. En het „op tijd zijn" is nog altijd één van de eerste voorwaarden om met succes boer te zijn. -i 't'-L &-Q 2 A CQEIR1GHT. STUPIQ-AVAN =2 24. De waklkere Eelco Eelkema had uurlijk ooik wel gemerkt, dat er iets het handje was. Een eerbiedige stering sidderde immers door Rijk- rcen. „De Koning! De Koning!" zei- de mensen. Toen zagen ze het leger [trekken en onmiddellijk daarop 1de een weldadige stilte weer neer het goede dorp. Eelco hield dus precies in de gaten en volgde de [trekkende troepen op de voet. Dus we hem hier in het Gravendreoht- spijtig kijkend naar de grens- van de gemeente. „Jammer....", mompelde hij. „Buut'n deze grenspaal'n is het mien streng verbood'n als plie- sieman op te treden! Afijn. zó heel erg is het nou óók weer niet, want modht'n d'r nog moedlijkheed'n ont staan, dan vall'n die onder de kompe- tensie van de angrenzende gemeente Gravendreeht. Daar hebb'n ze agent'n zat, dus zoek'n ze het daar zelf maar uut In het Gravendrechtse Bos was in tussen ook nog iets ander gebeurd. Bri gadier Piet was immers opgesloten in de hut van Joepie Scheermes? Welnu, niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii FEUILLETON door TOM LODEWIJK llOlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillijllllllllllllllllllllll' 5. „Ja", stemde Maybelle met iets weemoed toe, „dat weet ik, want HollandMichigan, op het tulpen- st, lopen ze ook allemaal op klom- en spoelen ze de straten schoon". Eén dag in het jaar, en dan nog »r de grap", zei Reindert ernstig, aar bij ons is het geen feest. Iedere zomer en winter". En op klompen?" Je kunt er moeilijk pumps bij dra- i", meende Rein, en keek naar de ?eren schoentjes van zijn gastvrouw. Good gracious", zei Maybelle ge- irokken, „daar heeft Bas me nooit van verteld". Bas", zei Reindert trouwhartig, „is idealist". lij zag Maybelle's wenkbrouwen ver- isd optrekken. „O, ik weet wat u dit Hij lijkt net als al die Ameri- nse jongens. Hij zit piekfijn in de ren, hij rijdt in en grote auto, ge- urd hoor, tussen twee haakjes, hij ft mooie kado's. Tja! Weet u, de jon- s bij ons zijn net als vogels die hun f]es het hof maken. Ze sloven zich ze kwinkeleren, ze zetten hun ve- op en geven allerlei stuntjes weg, dan is het zover en dan gaat vader kort op en moeder mag op de eitjes en". U maakt het wel erg prozaisch", d Maybelle kwijnend. Nou ja", zei Reindert toegeeflijk, teken het wel erg zwart op wit, ar in ons bollenvak is het toch maar Je zult ze de kost geven, onze bol- rouwen. 't Zijn net zeemansvrou- zeg ik altijd. Vader zit een half r in het buitenland, moeder moet op huis en de kinderen passen en voor zorgen, en als vader thuiskomt is bij ons net de paktijd, dan staat hij 's morgens vroeg tot 's avonds laat de sorteermachine met opgestroopte uwen, komt zo zwart als roet thuis, xt onder de douche en in énen door bed", U ook?", vroeg Maybelle benauwd. Hoe moet ik het anders verdienen?" [n haalde berustend de schouders op. Jk dacht dat u zo'n grote zaak had, 5 sprak van een miljoenen-omzet", kar heb ik je, dacht Rein. Ni) komt aap uit de mouw van haar mooie jurkje. Miljoenen bollen, ja. Kosten cent het Daar moeten daar de kosten van toemee door Amerika af. Dan zien er uit om door een ringetje te halen Js public relations, he? Je kunt niet schoen en een slof bij een klant aankomen. Mijn vader zei altijd: al heb je geen cent op zak, je doet maar net of je duizenden te verteren hebt". Maybelle kon deze levensfilosofie maar matig waarderen. Ze bood niet eens aan, hem nog eens in te schenken. „Nou kijk", zei Reindert rondborstig, „Bas wil trouwen, schrijft hij. Ik zeg goed jongen, best jongen, maar ik wil dat meisje eerst zelf eens zien. Is het een goeie vrouw voor een bollenman? heeft ze handen aan haar lijf? Kan ze bollenpellen? „Bollen pellen? Wat is dat?" „Nou als de bollen uit de grond ko men, hè, legde Rein bereidwillig uit, dan zit alle rotzooi er nog an, klei mod der, ouwe vellen, ouwe 'bolrokken, enfin dat weet je toch niet, en dan halen de vrouwen er dat vanaf". „Met de handen?" „Ja, natuurlijk, in de bollenschuur", „In een schuur?" „Ja, en dat is heel gezellig hoor. Als je nou bij ons neemt, daar zit vrouw Pietersen met haar hele koppel, vrouw PieteTsen is een arbeidsvrouw met ze ven kinderen, en kleine Pietje is niet helemaal bij de tijd, maar pellen kan ze nog als de beste. „En stopt u daar uw eigen vrouw ook tussen?" „Tja, wij hebben in Holland een spreekwoord „het oog van de meester maakt het paard vet". Ze is wel moe hoor, zo'n avond, ze valt soms boven de mand met kousen in slaap". Maybelle stond op „Meneer Stok, eh, ik heb nog een afspraak, ik vind het natuurlijk erg leulk. „O ja, dat snap ik, zakenvrouw hè? Net iets voor mijn Bas. Luister nou es juffrouw Maybelle, laten we nou van avond met z'n drieën een stukje gaan eten. Ik weet een aardig tentje, bij een Italiaan in de Bronx „In de Bronx? Maar u denkt toch niet „O, nee, de kosten zijn voor mij", zei Reindert genereus. „Een lekkere steak Een lichte huivering liep over de rug van Maybelle, die bij een stukje eten meer dacht aan champagne en oesters in de Soik Club dan aan een lekkere dikke steak, zo slecht voor haar lijn. „En dan wou ik maar meteten de ko gel door de kerk". „Hoe bedoelt u?" „Nou trouwen gaat hier gemakkelijk genoeg". „Wou u dan al meteen?" „Ik niet, maar Bas, die zit om zo te zeggen te springen. En dan een leuke huwelijksreis op de boot, ik heb al een mooie derde klas hut besproken". „Derde klas?" „Doe ik zelf ook altijd, is veel goed koper en het eten is evengoed. Zo'n hut is tóch maar om te slapen. Ik zeg altijd maar: je moet zo min mogelijk geld verslapen". Reindert wreef zich in de handen, keek naar zijn nagels. Ze waren niet bepaald schoon. Maybelle kéék ook. „I'k vind hét fijn", zei Reindert met openlijke appreciatie kijkend naar het frêle figuurtje in de zilverlamé japon, „een flinke schoondochter te krijgen. Dat is een goede hulp in het bedrijf. Als we allemaal flink meewerken zit er voor ons allemaal een goeie boterham in het bedrijf. En nog een boterham met spek óók". „Spék", herhaalde Maybelle. „Roggebrood, spék en erwtensoep, ons nationale gerecht", concurreerde Reinidert met de V.V.V. ,,'t Is waar, slank wordt je er niet van, maar wij kijken maar naar stérke vrouwen. En ik zeg altijd maar: een vereelte hand is geen schand. Hij keek nog eens innig vergenoegd naar zijn eigen handen, die duidelijk toonden, dat Reindert Stok in 'zijn jonge jaren „onder de mand gelo pen" had. „Ik vrees, meneer Stok", zei Maybelle en ging weer zitten, de noodzakelijke afspraak scheen plotselng vergeten, „dat u toch wel wat 'hard van stapel loopt. Kijk eens, Bas en ik kennen el kaar nog maar oppervlakkig". „Dat wordt iedere dag beter, als je maar eenmaal getrouwd bent", vond Reindert trouwhartig. „We zijn alleen maar vrienden", kreet Maybelle en ze zag er nu allesbe halve vriendelijk uit. Dat ongerepte dat meisjesachtige, was geheel verdwe nen, voor Reindert zat een keiharde zakenvrouw en de glans van haar ogen was veranderd in een kwaadaardige gloed. „I'k heb hem nooit gezegd dat ik hem wou trouwen. Hij heeft me alles verteld over zijn miljoenenzaak. Je laat je lelijk in de kaart kijken", dacht Reindert, maar hij zéi gemoede lijk: „Ach u weet hoe die jongens zijn! Opscheppen, indruk maken! Hij heeft natuurlijk gedacht: echte liefde kent geen hinderpalen. U weet dat, nietwaar een hutje op de hei desnoods". „Een hutje op de hei, denkt u dat ik zo dwaas ben? U toch zelf ook niet?" „Née, zei Reindert, „ik weet dat het zwaar tegenvalt. Bas had open kaart moeten spelen. Ik zie hoe u teleurge steld bent, dat had hij niet mogen doen. Het is onbezonnen jongenswerk, miss Maybelle, en ik, als zijn vader moet u wel mijn excuus aanbieden. Die teleur stelling had hij u moeten besparen". (wordt vervolgd) Vrijdag 4 en dinsdag 7 juli 20.00 uur „De witte zuster" (La Hermana Blanca) gemaakt naar de roman van Marion F. Crawford Angela de Altamira is ver loofd met de legerkapitein Juan Escan- dron. Deze wordt aangesteld als mili tair attaché te Parijs en wordt vandaar uitgezonden naar Afrika. Hij wordt daar overvallen en enkele dagen later krijgt Angela het bericht dat Juan is omge komen. Dat is voor haar aanleiding om het klooster in te gaan, waar zij de ge lofte aflegt. Maar Juankeert terug; het bericht over zijn dood berustte op een misverstand. Toch wil Angela geen ont heffing van haar gelofte vragen omdat haar belofte aan God boven die aan de mensen gaat. Als Juan een ongeluk overkomt verandert zij evenwel van ge dachten en begint een nieuw leven. (Toegang boven 14 jaar). Zaterdag 5 en woensdag 9 juli 20.00 uur: „Met zes wordt 't hommeles" (With Six you get Ebbroll) met o.a. Doris Day, Brain Keith en Patt Caroll. De eigena resse van een houtzagerij, een weduwe, maakt kennis met de knappe weduw naar Jake Iverson. Ze trouwen in Las Vegas maar merken dan dat voor hen een heleboel moeilijkheden zij nbegon- nen. (Toegang alle leeftijden). Zaterdag 5 juli 23.00 uur (nachtvoor stelling): „Mijn prinses" een Zweedse film die werd gemaakt naar het ware verhaal van een 20-jarig meisje dat volgens de doktoren ongeneeslijk ziek is. Niettemin vat Gunner Mattson liefde voor haar op; hij noemt haar mijn prinses. Seya wil haar naderende einde niet accepteren, wil leven en leven ge ven. Ze trouwt met Gunner, raakt in verwachting en weigert de zwanger schap te laten beeindigen, Het kind komt gezond ter wereld en ook Seya blijkt genezen te zijn. (Toegang boven 18 jaar). Zondag 6 juli 15.00 uur: „De zotte wereld van Laurel en Hardy" die werd samengesteld uit meer dan vijftig ar chieffilms van het komische duo Laurel en Hardy. De beste scenes uit de meren deels in de jaren dertig gemaakte films werden aaneengeregen tot een uiterst vermakelijke klucht; een uitstekend stukje amusement voor de vakantiegan ger. Zondag 6 en maandag 7 juli 20.00 uur „Wilde nachten in Jericho" een western met George Peppard, Dean Martin en Jean Simmons. Dank zij een stelletje goed betaalde handlangers kan Alex Flood in het stadje Jericho een ware terreur uitoefenen. Pogingen om de postkoetsdienst van Molly Lang in han den te krijgen mislukken echter. Flood geeft zich niet gewonnen en komt oog in oog te staan met Dolan, de man die 'n warmkloppend hart voor Molly heeft plus 't voornemen om haar postkoets- dienst koste wat het kost uit handen van Flood te houden. Er vallen pistoolscho ten; er wordt gevochten, er vallen do den. Het goede overwint. Flood wordt onschadelijk gemaakt en Dolan kan te rug naar een bevrijd Jericho waar Mol ly op hem wacht. (In kleuren - toegang boven 14 jaar hij had kans gezien zioh van zijn tou wen te ontdoen en nu poogde hij te ontsnappen. En terwijl ouwe Joepie be neden de wadht hield, brak de grigges zioh boven een uitweg door de wrakke dakbedekking van half-vergaan riet. Toen was ontsnappen niet zo'n grote kunst meer en we zien de brigges nu dan ook met kwieke, wilskrachtige pas door het bos stiefelen. Waarheen....? Dat zal nu wel gauw blijken, want hij had een besluit genomen (wordt vervolgd) alsjeblieft Uw spaargeld levert vanaf 1 juli 7% rente op bij een opzegtermijn van 24 maanden. Deze gunstige rente geldt automatisch voor spaarders die reeds een dergelijke rekening hebben lopen bij de NMB. Als u uw spaargeld korter wilt laten uitstaan, heeft de NMB nog diverse mogelijkheden voor u, met naar verhouding even gunstige perspectieven. Alle inlichtingen bij het dichtstbijzijnde NMB-kantoor. Waar men u prettig te woord staat, want persoonlijke service is een ander woord voor NMB. NEDERLANDSCHE MIDDENSTANDSBANK Den Burg: Binnenburg 11. Den llcliler: Koningstraat 7.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1969 | | pagina 5