AGENDA
c
fiimmei ws
ROTATOR
MET DE ZILVEREN LEPEL
Droogte geeft lief en leed
fixskx m mm m wouJl
Sierkgn I
abriek voor l -=-!••"»
XNDBOUW en VEETEELT C', >an l.wminBcn
Pt
Sierkan
karnemelk,
ftle verfrissende
slankdrank
^üèmèlk
EDE
EDE BLAD
TEXELSE COURANT
VRIJDAG 15 AUGUSTUS 1969
\Jleer dan ooit is het op dit moment
I riskante zaak om iets te schrijven
er het al of niet wenselijke van ver-
dering van het weertype van dit
ment. We behoeven dan nog niet
us te denken aan de belangen van
agrariërs enerzijds en die van de
iristen aan de andere kant. De te-
ostelling in de wensen voor het
•er er op het moment binnen de
jDg van de agrariërs zelf. Al houden
er ons van overtuigddat het aan-
boeren, dat de regen uit de lucht
l kijken op ons eiland op dit mo-
?nf aanmerkelijk groter is dan van
n, die net als de akkerbouwer, die
dinsdag j.l. sprak hoopte, dat het de
Igende dag in ieder geval nog
oog zou blijven. Dit met het oog op
oogst van de zomergerst.
Dal is heel goed te begrijpen. Het is
:h wel een heel verschil of je het
aan kunt oogsten onder omstandig-
den, zoals we die de laatste tijd heb-
qehad, of dat je het, zoals de laat-
jaren meermalen voorkwam bij
'jze van spreken van het land „ste-
i" moest.
We hebben een aantal dagen geoogst
der vrijwel tropische omstandighe-
n Dit wordt geïllustreerd door de
utengewone lage vochtgehalten van
t geoogste graan In enkele gevallen
g dit zelfs iets beneden 12%>. Maar
chtgehalten van 13% zijn beslist niet
Idzaam Voor 'het oogsten is zo'n laag
ichtgehalte ideaal, voor de akkeibou-
er is het voordeliger om graan met
Vo vocht te oogsten, omdat hij dit
ater vrijwel zeker ook betaald krijgt.
Veeboeren hebben 't moeilijk
De voorraad gras is op het moment
klein, dat we wel kunnen zeggen,
it we voor de veeboeren een flink
ntal jaren moeten teruggaan om zo'n
igunstige augustusmaand te vinden,
e moeten er op rekenen, dat deze
oeilijke toestand nog wel even zal
ahouden. Heel veel percelen grasland
en er „woestijnaohtig" uit en er is
iel meer dan een paar lichte buitjes
idig om dergelijk grasland weer op
ihaal te brengen. We hebben de in
tik, dat hiervoor een paar slordige"
eken nodig zijn. Het zal duidelijk zijn
it de graanoogstende boeren dit nu
nst niet wensen.
Als we de weiden bekijken, waar op
it moment heel veel melkkoeien de
•ondstoffen moeten vinden om de da-
ilijkse melkplas te produceren dan sta
verwonderd hoe de dieren dit klaar
rijgen. Intussen is het wel zeker, dat
melkgift flink terug zal lopen als
iet op andere wijze wordt voorzien in
et tekort aan grondstoffen". De hoe-
eeheid krachtvoer is op de meeste be-
njven al duidelijk hoger dan in voor-
laade jaren. Hier en daar wordt ook
ooi bijgevoerd, maar we zijn van me-
ing, dat dit in meer gevallen nodig is,
oewel we heel goed kunnen begrij-
dat men 'hiertoe niet gemakkelijk
vergaat bij de toch al krappe voorra-
en ruwvoer.
En tie bouwboeren
Het staat wel vast, dat de zomergerst
fat de kilo-opbrengst betreft dit jaar
•el tot de gunstige gewassen zal be-
oren. In de meeste gevallen ligt de
opbrengst tussen 4000 en 5000 kg per
ha. Voor ons eiland beslist niet ongun
stig. In heel veel percelen tarwe komen
afwijkingen voor, die de opbrengst na
delig zullen beïnvloeden. Heel veel tar
we is nl. aangetast door meeldauw,
roest en andere afrijpingsziekten. Ver
der is door de droogte en hitte op veel
percelen de tarwe veel te snel afgerijpt.
Dit laatste zal o.i. ook het geval zijn
voor diverse percelen haver.
De meeste schade door droogte komt
op het moment voor in de bieten en
aardappelen. Vooral veel percelen bie
ten bieden een „hopeloze" aanblik. Het
is werkelijk niet overdreven als we
zeggen, dat je door diverse percelen
bieten, die er een maand geleden zeer
hoopvol voor stonden, nu heen kunt
fietsen. Het blad houdt je met tegen,
want het ligt al weken op de grond.
We „lopen" lang genoeg mee om te
weten, dat deze percelen er over een
paar weken weer heel anders kunnen
uitzien, maar het lijkt ons niet moge
lijk, dat dit e'en volledig herstel zal
kunnen geven.
Dit laatste lijkt ons niet mogelijk
voor veel percelen aardappelen. In die
gevallen, waarin het loof is gestreken
door gebrek aan water zal regen maar
heel weinig goed meer kunnen doen.
Een direkt gevolg van hernieuwde
groei zal hier zijn het ontstaan van
„doorwas". Daar kan weinig goeds uit
voortkomen.
De diepbewerkte percelen
Schade door droogte blijft een flink
risico voor de Texelse agrariërs. En u
zult begrijpen, dat we de laatste weken
met buitengewoon veel aandacht de
groei op de diepbewerke percelen heb
ben gevolgd.
De drukte op de bedrijven laat niet
toe om een excursie te organiseren
naar enkele van deze percelen, maar
het zou wel leerzaam zijn. De beste
bewijzen van het nut van een diep-
grondbewerking zijn op het moment te
zien op het bedrijf ,,'s HertogenbosCh",
waar in de bieten op het diepbewerkte
gedeelte praktisch nog geen enkel be
wijs van droog teschade is te vinden,
terwijl op de niet bewerkte grond de
planten al weken de groei hebben ge
staakt. Het zelfde is te zien op het be
drijf „Wageningen", terwijl hier ook 'n
perceel, dat op het moment in gras ligt
duidelijk illustreert, dat bij een goede
opbouw van de grond er praktisch
nooit sprake behoeft te zijn van schade
door droogte.
Een zeer duidelijke illustratie ligt er
ook op het bedrijf „Noordwijk" in pol
der het Noorden. Hier is de wintertar
we op het diepbewerkte deel zeker 10
- 15 om langer dan op de niet gewoelde
grond. Op het laatste deel is duidelijk
sprake van noodrijpheid.
Dit zijn met de enige gunstige geval
len, maar op het moment zijn de ge
noemde gevallen het meest sprekend.
Daarnaast zijn er de percelen, waai
de diepbewerking weinig of geen resul
taat heeft gehad. We kunnen dit min
der goede resultaat vrijwel altijd ver
klaren. Het gaat er bij de diepbewer
king om contact te maken tussen de
grondlaag, waarin de planten wortelen
en het grondwater. Blijft er tussen be-
wortelingslaag en het grondwater een
onbewerkte laag zitten, dan bereiken
we mogelijk wel iets, maar voor een
werkelijk droge periode beslist te wei
nig. Daarom menen we, dat in heel
veel gevallen alleen een bewerking tot
minimaal één meter diep een echte ver
betering zal geven.
IEDEREEN OP ZIJN MANIER
Een paar weken geleden kwamen de
bedrijfseconomische uitkomsten van de
eerste twee Texelse bedrijven over het
boekjaar 1 mei 1968 tot 30 april 1969
uit. Het zou onmogelijk zijn om aan de
hand van deze eerste overzichten een
oordeel uit te spreken over de bedrijfs
resultaten over bedoeld jaar.
Bij kennisname van het resultaat van
het ene bedrijf zou je n'l- geneigd zijn
om te gaan denken, dat 1968 voor de
boeren een goed jaar is geweest. Als
het tweede geval de algemene toestand
aangeeft zou er eerder reden zijn om te
zeggen, dat het weer tijd wordt voor
een „ruik aan de bel".
Hoewel de bedrijven wat de samen
stelling betreft nog al iets verschillen,
omdat het ene bedrijf een gemengd ka
rakter heeft en het andere een zuiver
weidebedrijf is, is het toch wel moge
lijk een paar vergelijkingen te trekken.
Dit doen we door het zuivere weidebe
drijf op enkele punten te vergelijken
met het graslandgedeelte van het ge
mengde bedrijf.
Grote verschillen
Een eerste vergelijking betreft de
veebezetting. Het aantal koeien is prak
tisch gelijk, maar op het graslandbe-
dnjf worden naast de melkkoeien nog
een aantal schapen gehouden. Op het
gemengde bedrijf is er naast de melk
koeien een ruime jongveebezetting plus
wat mestvee.
Op het gemengde bedrijf loopt het
vee aanzienlijk „dikker" dan op het
zuivere graslandbedrijf. Gaan we alle
vee omrekenen op grootvee, dan blijkt
op het eerste bedrijf de bezetting ruim
twee grootvee-eeniheden (g v.e.) per ha
grasland te zijn, op het tweede bedrijf
is dit nog iets lager dan 1,6 g.v.e.
De dikkere bezetting op het eerste
bedrijf is geen gevolg van een betere
kwaliteit van de grond, maar is vooral
te danken aan een betere kwaliteit van
het grasland en een veel zwaardere
stilkstofbemesting. Terwijl de boer op
het graslandbedrijf maar iets meer dan
100 kg zuivere stikstof per ha geeft, is
dit bij z'n collega's op het gemengde
bedrijf zeker driemaal zo hoog.
De melkgift per koe ligt op het ge
mengde bedrijf 800 kg hoger dan op het
graslandbedrijf, terwijl het vetgehalte
ongeveer een kwart procent hoger is.
Een direkt gevolg hiervan is, dat op
het eerste bedrijf met melkgeld per
koe bijna ƒ400,hoger is dan op het
andere bedrijf. In het eerste geval nl.
bijna ƒ1800,— per koe, in het andere
geval bijna ƒ1400,
Deze hogere melkgift is niet bereikt
met meer krachtvoer, want op het be
drijf met de hoogste melkgift per koe
en bovendien een belangrijk zwaardere
veebezetting zijn de voerkosten per koe
een kleine veertig gulden lager dan op
heet tweede bedrijf. Ze zijn respectie
velijk ƒ475,— en 513,— per melkkoe.
Vooral als we in aanmerking nemen,
dat in het eerste geval het aantal stuks
jongvee en mestvee belangrijk groter is
dan op het tweede bedrijf spreekt dit
zeer sterk. In het bedrag voor voer
voor de melkkoeien is nl. ook het voer
voor het jonigvee opgenomen. In wer
kelijkheid zijn de verschillen dus veel
groter.
De gevolgen
van het voorgaande
Als we de totale opbrengsten per
bunder van het graslandgedeelte van
het gemengde bedrijf vergelijken met
die van het zuivere graslandbedrijf, dan
blijkt het volgende. De eerste boer
scheept" per bunder voor een bedrag
van plm. 3.250,— af. Op het tweede
bedrijf is dit ƒ2.350,—Deihalve een
verschil van 900,per ha.
Nu zeggen hoge opbrengsten per
bunder op zichzelf niets. Uiteindelijk
gaat het om het verschil tussen op
brengsten en kosten per ha. Maar tel
kens blijkt todh weer, dat een hoge op
brengst per bunder wel één van de
voorwaarden is om tot een goed resul
taat te komen. Nog al te veel wordt
er naar onze mening vergeten, dat er
een aantal kosten zijn, die weinig be
ïnvloed worden door de opbrengst per
bunder. De pacht van de grond stijgt
geen cent als de opbrengst van ƒ1500, huisje badmeester.
Vrijdag 15 augustus
Den Hoorn, 14.00 uur, strandspelen bij
paal 9, leeftijd 7-14 jaar. Aanmelden bi]
per ha op ƒ3.000,per toa wordt ge
bracht. En 'io zijn er nog wel een aan
tal lasten te noemen, die niet beïnvloed
worden door hogere of lagere opbreng
sten.
Wat het uiteindelijk resultaat van de
twee hier bedoelde bedrijven betreft is
het als volgt. Als loon voor de onder
nemer wordt op .het moment een be
drag van ƒ14.000,per jaar in reke
ning gebradht Wil het bedrijf dus ren
dabel zijn, dan zal in ieder geval dit
bedrag na aftrek van alle andere kos
ten uit het bedrijf moeten komen.
Op het gemengde bedrijf is dit ook
royaal het geval. Naast de vergoeding
voor de eigen arbeid staat er in het
overzicht een flink bedrag dat we als
winst zouden kunnen aanduiden. In het
tweede geval laat de rest van de kos
ten niet toe, dat de ƒ14.000,als ver
goeding voor de arbeid van de onder
nemer er uit komt. Er moet van het be
drag van ƒ14.000,nl. een bedrag af,
dat we als verlies moeten aanduiden.
U zult het met ons eens zijn, dat in dit
tweede geval er alle reden is om de
diagnose te stellen en zo mogelijk „ge
neesmiddelen" ter verbetering aan te
geven.
Zaterdag 16 en woensdag 20 augus
tus 20.00 uur „Wedren met de ooievaar"
(The Thrill of it All), een niet zo heel
serieus verhaal over het echtpaar Fra-
leigh, dat na een huwelijk van 29 jaar
eindelijk bezoek zal krijgen van de
ooievaar. De gyneacoloog, die hét advies
gaf, wordt op een feestje uitgenodigd,
maar de vrouw van de gynaecoloog
wordt ten huize van de familie Fraleigh
(zeepfabrikanten) ontdekt als een ideale
presentatrice voor de reclametelevisie.
Waar dat allemaal op uitdraait, kan
men het beste zelf gaan zien. Met Doris
Day en James Garner. (In kleuren
toegang boven 14 jaar).
Zondag 17 en dinsdag 19 augustus
20.00 uur: „Griek zoekt Griekse". Archi-
lochos, een slecht betaalde onderboek
houder, beleeft de ommekeer in zijn
leven als hij via een huwelijksadverten
tie kennis maakt met een zeer mooi
meisje, dat bereid is met hem in het hu
welijk te treden. Op de dag van het
huwelijk wordt het jonge paar overla
den met geschenken van allerlei nota
belen, maar dan blijkt dat deze eigen
lijk bedoeld zijn als afscheidscadeau
voor zijn vrouw, die een bekende cour
tisane was. Het geval is voor Archilo-
chos aanleiding om zich bij een revo
lutionaire beweging aan te sluiten met
het doel de president te liquideren
In de hoofdrol Heinz Rühmann. (In
kleuren toegang boven 14 jaar).
Vrijdag 15 en maandag 18 augustus
20.00 uur: Oswalt Kolles „Het wonder
van de liefde". Een film, die de strijd
aanbindt tegen vooroordelen, misstan
den en misverstanden, die bestaan op
het gebied van de sexualiteit. (Toegang
boven 18 jaar).
Zaterdag 16 augustus 23.00 uur
(nachtvoorstelling): „Dracula, Prins der
Duisternis". Het gruwelijke verhaal van
Dracula, die door het bloed van mensen
uit de dood wordt opgewekt en als
gevolg van zijn niet te stillen bloeddorst
nog meer mensen aanvalt. De slacht
offers veranderen in vampiers, die op
hun beurt weer naar slachtoffers zoe
ken. Slechts zonlicht, een kruis en stro
mend water kan hen bedwingen.
Zondag 17 augustus 15.00 uur: „Geef
'm de sporen" (Ride 'm cowboy), een
dwaze film met Abbott en Costello in
de hoofdrollen.
bare klaverjasdrive. Aanvang 20.00 uur.
Oudeschild, Dorpshuis 't Skiltje, open-
Zaterdag 16 augustus
Oosterend, 14.00 uur, Rommeltjesmarkt
in de Blazerstraat.
Dinsdag 19 augustus
De Koog, Speurtocht vanaf de speel
weide; leeftijd 7-14 jaar. Aanmelden op
speelweide 10.00 uur.
De Koog, 14.00 uur, strandspelen einde
Badweg, leeftijd 7-14 jaar. Aanmelden
huisje badmeesters.
De Koog, 19.00 uur, volleybal en volks
dansen op voetbalveld; leeftijd 16 jaar
en ouder. Aanmelden op het veld.
Woensdag 20 augustus
Den Burg, Folklore, 14.00 uur, oude am
bachten, poppenkast, kinderdansgroep;
19 00 uur optocht met fanfarekorps;
19 45 uur kinderen met lampionnen;
volksdansgroep, drumbandshow met 5
drumbands, dansen in „De Oranjeboom"
Donderdag 21 augustus
De Cocksdorp, 10.00 uur, kinderspelen
terrein Sluftervallei, leeftijd 7-14 jaar.
Aanmelden op het terrein.
De Cocksdorp, 14.00 uur, strandspelen
bij de vuurtoren, leeftijd 7-14 jaar. Aan
melden bij strandpaviljoen.
Vrijdag 22 augustus
Den Hoorn, 14.00 uur, strandspelen bij
paal 9, leeftijd 7-14 jaar. Aanmelden bij
huisje badmeester.
'ƒ>—*- Itwn W»IU« •ar*Btv*«rd«9M4 4* radatl li'Stf.
KAN DE GEMEENTE
DIT TOELATEN
Naar aanleiding van „Wat ik zeggen
wou" van j.l. dinsdag 12 augustus
(„Stank voor dan'k") vraag ik mij af of
voor de gemeentelijke instanties en het
bestuur van een grote vereniging als de
Landelijke Vereniging tot behoud van
de Waddenzee geen voldoende bewijs
is dat hier onkundige mensen zonder
papieren en met ondeugdelijke appara
tuur en todh met een groot aantal pas
sagiers de Waddenzee bevaren.
Een visser uit Oudesühild
A. A. Blom
PAARDENSPORTVERENIGING NAAR
JUBILEUM CONCOURS HIPPIQUE
Op zaterdag 23 augustus brengt de
Vereniging voor Vrienden van het
Paard een bezoelk aan het jubileumcon
cours hippique van het Fries Paarden
stamboek te Leeuwarden.
Het gezelschap vertrekt 's morgens
met de boot van acht uur om zoveel
mogelijk te zien .van de keuringen die
's morgens worden gehouden.
Wie mee wil moet zich voor woens
dag 20 augustus opgeven bij de heer
P C. Hin, Spang W24, telefoon (02223)
465.
imuiiiiimmiiiiuiiiiiiimiuiiuiiiiMiiiiiiiiiiiiHiiuiHiiuHuiiuuuiiiiiiiiuiiuuiiiiiiiiiuiii
Uil HllllUUIUIUIUUIIUIIIIIIIimilllllllMHIllllUUIWIIIUWIUIIIUIUIIUlIl
FEUILLETON door TOM LODE WIJK
IIIUillUUIIIIIilUIUIIUUIUIIHiliiUUIIllllUUlHIliUlllilUliUIIIIIIUIIHIIIIIUUilllUUUillllUIIIIIII
25. Maar vier dagen later moest Bas
ieer naar Rotterdam en kocht in een
peelgoedwinke'l een haLf dozijn auto
modellen voor zijn sladhtoffer. Japie
at rechtop in bed en zijn ogen glin-
1 terden. „Een mens most vaker ange-
eeje worde" vond hij opgewekt.
„Nou", zei Bas, „je doet je best
taar" maar zijn ogen spiedden de zaal
1 naar de zuster. Hij durfde er Japie
'iet naar te vragen, de jongen kéék té
waakzaam uit zijn ogen. Hij zou vies
c de gaten lopen bij deze jongeheer!
Ze disputeerden nog wat over de
erdiensten van diverse merken en toen
iep het bezoekuur af. Bas stond op.
„Nou Jaap tot ziens maar weer" zei
ij wat mat. Op de gang „Héla!" liep
M#i] zowat tegen een verpleegster op.
«Foei meneer Stok" zei ze, ,,U zou
e bijna verpletteren!!" en ze keek op
egen zijn zware gestalte.
Hij stond er als een kleine jongen
naar zijn hart sloeg wel twee keer
mver. Daar was ze toch nog.
„Hebt u Jacob weer eens opgezocht?1
„Ach ja, die jongen ligt daar maar".
„Hebt u zelf kinderen?"
„Nee zuster, ik ben niet getrouwd".
„Durfde u niet", vroeg ze lachend.
„De anderen durfden niet", gaf hij
erug.
„Bent u zo'n eh.monster?"
„Misschien".
„Daar ziet u helemaal niet naar uit
neneer Stok".
„Blij dat u zo'n goeie opinie over me
Mffebt".
,0, ik heb maar een oppervlakkige
ndruk". „Tja, dat kan niet anders. Ik
zal ook maar es onder een auto moe
ten raken, dan kunt u me wat beter
observeren".
„En dan op de jongenszaal, zeker.
Nee hoor, dan komt u bij zuster Rog
geveen, en dat is...." ze zweeg dis
creet.
„Een huzaar, veronderstel ik".
„Ze is prima voor haar werk", cor
rigeerde zuster Vermeulen ernstig.
„Zie je, dacht Bas dat had je altijd
met vrouwen. Ze lokten het zelf uit en
jij kreeg de tik op je vingers.
„Dat bent u todh óók zeker?" zei hij.
„Dus ik ben geen huzaar. Dank u"
Benieuwd bij welk onderdeel ik dan in
gedeeld wordt. Meneer Stok, het beste,
ik héb het druk".
„Dag zuster".
Als een kwajongen weggestuurd door
dat.dat nést.
Maar een week later stond hij weer
voor Dijikzidht, met een klein transis-
tortje voor Japie en een bos vuurrode
tulpen.
De portier stelde hem teleur.
„Jacob Rotgans", keek hij na, ge
neer die is eergister ontslagen. Is weer
thuis".
Daar stond hij met zijn bos bloemen.
„Eh, zuster Vermeulen, is die er
ook?"
De portier zag hem argwanend aan,
raadpleegde de lijst.
„Geen dienst vandaag, heeft d'r vrije
dag, meneer". Als je een goede vriend
van haar was, zou je dat wel weten,
las Bas uit zijn blik vol leedvermaak.
Nijdig beende hij naar zijn auto te
rug.
Wat moest hij nu?
Voor geen goud ging hij wéér es naar
dat ziekenhuis. En hij móest zuster
Vermeulen nog een keer spreken.
Waarom? Dat wou hij zichzelf niet eens
bekennen.
Hij zette de wagen op het grote par
keerterrein naast de Lijnbaan, slenter
de doelloos langs de winkels, ging zit
ten op een terras tegenover het stad
huis. Vele mensen gingen hem voorbij,
meisjes, vrouwen.
Hij zat een uur achter koud gewor
den koffie, bestelde nog een glas bier.
Allemaal lieve meisjes, aardige vrou
wen, maar in een stad als Rotterdam
kon je niet gaan zitten wachten, totdat
misschien toevallig óók es een keer.
Opeens verstijfde hij. Hoe was het
mogelijk! Hij sprong op, drong tussen
de terrasstoelen door. De ober keek
versdhrikt. Oaar ging er een zonder te
betalen! Maar hij kende de mensen.
Deze kwam wel terug. En berustend
haalde hij de schouders op.
„Zuster!"
Ze keek om.
„Hé, meneer Stok. U in de stad?
„Ik kwam voor Japie", zei hij met
nadruk „maar die is al naar huis'
„Ja nou, dat is goed afgelopen he",
zei ze en keök naar de vluchtheuvel, de
tramhalte.
„Hebt u haast?"
„Ik ben op weg naar huis".
„Moet u horen, ik had e'en mooie bos
tulpen voor u meegenomen en u was
er niet. En nu liggen ze in mijn auto".
„Ach", zei Greet Vermeulen, „had u
die voor mij meegenomen? Zomaar?"
„Vanwege de huzaar", zei hij la
chend, om zijn gespannenheid te ver
bergen.
„Dat is jammer, zei ze, en ik hou zo
van tulpen".
„Als u nou niet zo'n dringende haast
hebt," pleitte hij, „drink dan even mée
een kopje koffie. Ik zat daar, op het
terras, en zag u opeens. En dan halen
we de tulpen en dan kan i'k u wel
thuisbrengen".
Ze kéék hem peilend aan. Dan weet
je meteen waar ik woon, dacht ze, ik
ken dat kunstje. Bas, gedachtig aan zijn
vroegere avonturen ook hij kende
het spelletje voelde dat hij rood
werd in zijn hals. Van hóór kon hij het
nu juist niet hebben dat ze daaraan
dacht.
Greet Vermeulen kende de mensen,
de mannenZe was vier en dertig.
Ze had op mannenzalen gewerkt, met
dokters die ook wel hielden van een
flirt van een knappe verpleegster, en
ze had ze allemaal op armslengte ge
houden. Deze vent, die blijkmaar goed
verdiende, zeker veertig, ongetrouwd,
och die had ook wel iets meegemaakt,
dat was geen „onschuld van het land".
En toch was er iets in zijn houding dat
haar weerstand brak. Hij was zo hele
maal niet de vrouwenveroveraar, nu.
„Zou ik het doen?" vroeg ze glim
lachend.
„Alstublieft", antwoordde Bas uit de
grond van zijn hart. En hij vermaande
zich zelf wat ben jij voor een vent?
Je lijkt we'l een schooljongen. Je bent
anders handig genoeg om zoiets in het
vat te gieten! Maar niet met hóór. Was
zij het type niet voor.
iDe kelner grinnikte, toen hij tzijn
voortvluchtige klant zag terug komen.
Hij had het weer goed geraden.
„Jij dacht zeker; daar gaat ie!" ze«i
Bas lachend.
„Nee meneer, ik dacht, die laat me
niet zitten, ik ken m'n mensen zo lang
zamerhand", zei de kelner, die ook wel
wist aan welke kant zijn brood gebo
terd was en Bas graag hielp om een
goeie indruk te maken op die knappe
dame naast hem.
Bas kon het bijna niet geloven. Tien
minuten geleden zat hij hier als een
beeld der wanhoop, en nu zat zij nóóst
hem.
„Het is een wonder", zei hij zacht.
„Wat?" vroeg ze.
„Dat u hier zit. Nét dacht ik nog, ge
loof maar niet dat je tussen die hon
derdduizenden Rotterdammers net dit'
éne ziet. En daar kwam u".
„Zat u naar me uit te kijken?"
wHet is zot", zei Bas, „maar het is
zo".
„Op hoop tegen hoop".
„Ja".
„Ja, dan is het ook haast een won
der".
„Het moest zo zijn", zei Bas.
„Blijkbaar, ja".
Ze nam hem van terzijde scherp op.
Hij zag er jongensachtig gelukkig uit.
Wat was dit voor een man? Nee, 'be
paald geen groentje, bepaald geen we
reldvreemdeling. Zou dat nu alleen zijn
om hóór? Zou hij werkelijk
(wordt vervolgd)
