skütsjesilen kunnen ze ook al niet E MILJOENENERFENIS Wel de buik vol maar ,sd Wat is de ïunctie van een sloot 'n ronde, robuuste kruidendrank Weg met het rode boekje! Nadere mededelingen bevolkingsonderzoek rWEEDE BLAD TEXELSE COURANT DINSDAG 18 NOVEMBER 1969 Een telefoontje van een veehouder. vertelt mij, dat hij sinds een paar igen de melkkoeien volledig op stal ft, maar dat de produktie van 2 :icn, die in september j.l. hebben af- kalfd sterk is gedaald. De produktie in deze dieren was 25 en 30 kg. per ig, maar na een paar dagen op stal was ettelijke kilo's melk per dag lager, vraagt hierover mijn mening. Nu is het geen zeldzaamheid als de eren bij een bepaalde verandering van QStandigheden in produktie achteruit .an. Ook de overgang van stal naar eide en van weide naar stal is zo'n irandering, die op de produktie on- ïnstig kan werken. Maar de daling as hier toch wel te groot. Het rantsoen De veehouder vertelde mij, dat de be dde dieren het volgende rantsoen per Oflg kregen kg. hooi van Italiaans raaigras kg. voordroogkuil (herfst) gerstestro kg voeraardappelen kg. van een mengsel van maisglu- tenvoer en B-koek. Gaat men berekenen hoeveel droge if in dit rantsoen aanwezig is, dan ijkt, dat dit ruim 20 kg. is. Met droge wordt dus beedoeld het gewicht, er overblijft als alle vocht uit het er verdwenen is. Nu is een hoeveelheid van 20 kg. dro- stof per dag maar nauwelijks door n koe te verwerken. We houden er n ook rekening mee, dat de gewichten it aan de ruime kant zijn opgegeven, ieder geval staat vast, dat de dieren buik wel vol kregen. Maar daarmee niet gezegd, dat de voedingswaarde n dit rantsoen ook voldoende was or een produktie van 30 kg. melk. De voedingswaarde Van de genoemde voedermiddelen iren geen monsters genomen voor lerzoek op voedingswaarde, zodat we via schattingen hebben moeten en. We kunnen daarbij nog zeggen, het hooi grof was en bovendien ak had gebroeid. Wat het kuilgras :reft, moeten we zeggen, dat het goed wonnen was, maar we moeten er re ef kening mee houden, dat met name de zetmeelwaarde duidelijk lager zal zijn dan van een goede voorjaarskuil. Als we voor de overige voedermidde len van gemiddelde kwaliteit uitgaan, dan blijkt na, een berekening, dat zowel de zetmeelwaarde als de vdfcdernorm ruw eiwit nog niet aan de norm voor een koe met een produktie van 25 kg. per dag toekomen. Als we daarbij dan ook nog in rekening brengen, dat het een zwaar te verwerken rantsoen was, dan is het in dit geval beslist geen won der, dat de produktie van de dieren na het volledig opstallen flink teruggelo pen was. Ons advies Een produktie van 30 kg. melk per dag is voor een melkkoe een flinke pres tatie. In zo'n geval gelukt het alleen met prima ruwvoer om het dier werkelijk te geven wat nodig is. Daarom paste de mindere kwaliteit hooi hier minder goed en was het stro zeker niet op z'n plaats. De veehouder stelde er echter prijs op om het bedoelde hooi eerst op te maken. We hebben toen dit rantsoen aange raden 8 kg. Italiaans raaigrashooi 10 kg. voordroogkuilgras 15 kg. voeraardappelen 6 - 7 kg. van het mengsel maisgluten- voer en B-koek. Weliswaar is de krachtvoergift vrij hoog, maar daar ontkomt men bij een dergelijke produktie en met gebruik van matig ruwvoer niet aan. Het kwam ter sprake in een gesprek met iemand, die op een heel directe ma nier te maken heeft met het onderhoud van sloten. De vraag: „Waarvoor dient een sloot nu eigenlijk?" De man met wie ik het gesprek had, vertelde mij, dat in gesprekken met vee houders dikwijls blijkt, dat men als de belangrijkste functie van een sloot ziet, dat die een heining vormt, waardoor de dieren op de plaats blijven, waar de veehouder ze wil hebben. Zolang de sloot deze functie nog kan vervullen, Of hij zag haar in het water, de Jiden strekkend en om hulp roepend. B i koene duik.en dan haar li- lam in zijn armen, haar ogen geslo- En als ze ze weer opsloeg zouden vragend rondgaan tot ze hem zag, ar redder. En ze zou glimlachen, ikr als Frits haar al in het water zag het in het zwembad, en was ze ik aan 't schoonsprmgen, haar mooie ipele lichaam gestrekt, talmend, ge itend van de bewondering, en ze kon emmen als de beste. Dus daar was geen kans op. Of dokter De Hoogh sterven en dan zou blijken dat hij naliet, dat zijn gezin in zwarte aoe achterbleef, en dan zou hij ko t-er n en Jeanne aanbieden voor haar te rken tot hij zwart zag, opdat hij haar er de luxe kon geven waaraan ze end was. Maar gisteren nog reed dokter in zijn grote Opel door de lat, zo te zien kerngezond en hele- lal niet van plan van dit leven te ieiden en zijn gezin onverzorgd ach- te laten terwille van Frits. De men- zeiden dat hij niet rijk was, dat hij dure vrouw en een dure dochter maar in ieder geval, die grote wa- kon er blijkbaar nog best af. est In nu was opeens het ongelooflijke, onvoorstelbare geschied, lij stapte op de Markt in de bus, en met één oogopslag Jeanne zitten. 5t haar was nog een plaats vrij, ar Frits dacht er niet aan daar te tl zitten. Hij was als zoveel mannen nooit déór durven te gaan zitten -Jat ze graag zouden willen zitten, uit jst in de gaten te lopen. Zo liep hij ibe5 door het gangpad van de al weer lende bus, gaf Jeanne een bedeesde |f k en zijn hart sloeg een keer over 11 a ze vriendelijk tegen hem glimlach- 1 en zei: „Ha Frits. Hoe maak jij het enwoordig?" Het was te gek om, ande in het pad van de slingerende obus, haar bescheid te doen, er zat ts anders op dan de lege plaats in te nen, waartegen ze blijkbaar geen be- aar had. 'eanne liet hem vertellen van zijn 'k, hem af en toe met een belang- Hende vraag onderbrekend en genie- ti van het feit dat iedere blik uit T donkere ogen hem zichtbaar deed een. Jeanne had intellectueel maar inig aan de balk te spijkeren, ze kon i moeizaam handhaven op de Mid- bare Meisjesschool en had al eens loubleerd, maar op één gebied was -I zeer intelligent: waar het de andere ^1' se betrof. Ze besteedde veel zorg 'haar kleren, terwijl het bij de meis van haar klas juist mode was daar weinig zorg aan te besteden, op j'ftte hakken te lopen, truien te dra- en lipstick en poedertjes te ver zien. Jeanne was in de klas dan ook 1 populair, werd ,,de mannequin" öemd, maar dat beschouwde ze als eretitel. Ze wist de aandacht van jongens te trekken, ze wist ook pre- wanneer ze die aandacht had al denkt men er in veel gevallen niet aan om iets aan het onderhoud van de slo ten te doen. Ik geloof, dat mijn gesprekspartnet hier voor een groot deel gelijk in heeft. Het is ook bij het maken van plannen voor 't zgn. kavelwerk in de ruilverka veling dikwijls gebleken, dat men aan drong op het graven van een flink aan tal sloten, omdat de kavel toch ver deeld moest worden in een aan tal percelen van bijv. 1 - 2 ha. Men dacht er in die gevallen heel dikwijls niet aan, dat dit veel goedkoper kan ge beuren door het plaatsen van een hei ning. Ten oprechte meent men, dat een sloot een goedkope afscheiding vormt. Als we het belangrijke verlies aan grond en daarbij het onderhoud van de sloten berekenen, dan staat het vast, dat zelfs een heining met creosootpalen en ursusgaas een goedkoper afscheiding vormt dan een sloot met een boven breedte van 4-5 meter. Er zijn sloten nodig We zijn de laatsten om te beweren, dat het zonder sloten kan. Vooral als de ligging van de grond niet erg egaal is, zijn er wel eens meer sloten nodig dan uit het oogpunt van kosten gewenst is. Een goede afwatering en ontwatering is van zeer groot belang. We laten daar over ook in deze rubriek geen misver stand bestaan. Daarom is het verheugend, dat met name het bestuur van ons grootste Wa terschap er alles op zet om de sloten, waarvoor zij aansprakelijk is goed te onderhouden. Er zijn daarvoor op het moment prima werktuigen beschikbaar, waardoor het mogelijk is om in één werkuur wel 150 - 200 meter sloot weer op diepte te brengen. Iedere boer heeft de kans om daarvan te profiteren. Willen de sloten goed kunnen werken, dan is een eerste eis, dat duikers in dammen met hun hele doorsnede water kunnen afvoeren. Ook daarvoor is het nodig, dat de sloten zoveel mogelijk hun oorspronkelijke diepte behouden. Een zwak punt hierbij bleven de lege kunstmestzakken. We hebben daarover in deze rubriek al eerder een opmerking gemaakt. In korte tijd ben ik nog weer tweemaal benaderd door mensen, die hiermee direct te maken hebben. Het gebeurt in de periode, waarin de slo ten veel water moeten afvoeren her haaldelijk, dat er bij het polderbestuur klachten binnen komen over te hoge waterstand, waarbij door kunstmestzak ken verstopte duikers de oorzaak zijn. Daarom nogmaals een dringend beroep op landbouwers om lege plasticzakken niet te laten slingeren. De kans, dat ze in de sloten belanden is dan wel heel groot. En de weg naar de duiker is dan niet eens zo heel lang. Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll FEUILLETON door TOM LODEWIJK liliiiiiillllllilliilliiiliiii'iiiiillllliilliilliiiiiilllillilllllliillllllllllillliiiiiillililiillllillllllllillllililiiililiiilllilliillillliiiil'JllllllllllilllillillllllilliillllllilllllillllllllllllllliilllllHI'il! veinsde ze niets te merken. Ze was zich ook bewust van de verre verering van Fritsje, die op de lagere school al verliefd op haar geweest was. Maar Frits Heyblom was de zoon van een doodgewone bankklerk. Een arme bankklerk. Jeanne, onderwezen door haar veel geld aan kunnende moeder, had al vroeg geleerd dat het ging om het geld. Een man met een titel was niks als ie geen geld had, dat zag je aan haar vader, de dokter, die zich bij na over de kop werkte, een grote staat voerde (meest op instignatie van zijn vrouw) maar verder geen cent had en nooit genoeg scheen te verdienen. En had ze er haar ouders niet over horen praten, dat Heyblom miljoenen zou er ven? Frits wou architect worden, nu, dat was nog zo gek niet, architect, dat was interessant, die bouwden raadhui zen en bankgebouwen en kwamen in de krant. Frits was stapel van haar. Zo'n man moest je hebben, die de grond waarover je liep te koud vond. Ze moest hem toch eens een beetje uit zijn tent lokken, je kon nooit weten. „Architect", zei ze, „lijkt me enig. Zoals die Fransman „Le Corbusier", wist Frits. „Ja, zo zijn er maar weinig, en Lloyd Wright". Ze dacht dat Lloyd Wright een film held was, maar Jeanne zei nooit te veel. Laat mannen maar praten, had haar wereldwijze moeder haar geleerd, voor al over zichzelf. Ze houden van vrou wen die kunnen luisteren. Begrijpen, noemen ze dat. Ook al snap je er niks van, als je af en toe maar eens bewon derend kijkt, denken ze dat je er meer van snapt dan zij zelf. Nu, bij Frits Heyblom ging die stelling wel op. Hij was ervan overtuigd dat Jeanne er al les van wist en alleen maar zo lief was om naar hem te luisteren omdat ja, verder durfde hij niet denken. „Zwem je nog altijd?" vroeg Frits van zijn kant, zich ervan bewust dat hij te veel over zichzelf praatte. Frits' moeder had namelijk gans andere op vattingen dan mevrouw De Hoogh. Die zei: „Je moet nooit zoveel over je zelf praten". „O ja", zei Jeanne geanimeerd, „ik zit in die figuurzwemclub, weet je wel? Morgen geven we een demonstra tie in het Sportfondsenbad. Kom je kij ken?" Al zou Frits morgen een operatie hebben moeten ondergaan, waar zijn leven van afhing, hij zou de ingreep een dag hebben uitgesteld. „Ja graag", zei hij. Jeanne glimlach te. De bus dreunde Drechtermond bin nen. „Ik ben er", zei ze. Hij stond ver schrikt op, hij moest nog een halte ver der, zou graag gelijk met haar zijn uit gestapt, maar dat durfde hij niet. „Tot morgen dan hè", zei ze. Frits liep de weg naar huis, als trad hij op wolken. HOOFDSTUK VII Samen uit „En?" vroeg Suus Heyblom haar Hollanders komen eigenlijk veel te kort. Doen niet aan skütsjesilen,* kunnen niet fierljeppen* en van berenbur gen hebben ze natuurlijk ook nog nooit gehoord. Arme Hollanders. Nooit 'ns dat warme,opwekkende gevoel van een Berenburger in je buik. En toch is Sonnema Berenburg al sinds 1860 voor ons montere Friezen hèt middel om druilerige buien buiten te houden. Het lijkt ons dat daar in de rest kvan ons land af en toe toch ook wel behoefte aan zal zijn schuitjevaren en polsstokverspringen zoals een enkele bereisde hollander u vertellen kan. zoon Frits, „hoe was het in het zwem bad?" Ze wist natuurlijk ook wel, of ver moedde in ieder geval, wat er stak ach ter die plotselinge voorliefde van haar zoon voor het rijk van Neptunus. Frits was een redelijk zwemmer, maar deed het alleen als het warm was, ter afkoe ling. Zijn plotselinge, ongebreidelde be langstelling voor de zwemdemonstratie in de stad had haar verwonderd, maar Mieke fungeerde als de inlichtingen dienst thuis, door haar vriendinnen rijk van nieuws voorzien. „Het is natuurlijk om dat aanstelle rige schepsel van De Hoogh", had ze gezegd, „die Jeanne. Die zit in die schoonzwemclub of zoiets". Suus merkte op, dat ze nog nooit iets had gemerkt van een vriendschap tus sen Frits en Jeanne. „O nee. Frits is altijd al gek op dat kind geweest, ik weet niet wat-ie er in ziet, maar hij was lucht voor haar. Wat er gebeurd is weet ik niet, maar hij schijnt weer hoop te hebben. Hebt u niet gezien hoe hij zich opdofte, dat hoef je toch heus niet te doen als je alleen maar naar het zwemmen gaat kijken?" De buitengewone zorg van haar zoon voor zijn toilet was ook Suus opgeval len. „Hij had zelfs Brylcream in zijn haar", dikte Mieke aan, met een ge zicht als gebruikte haar broeder verdo vende middelen. Suus lachte. Ja, dat waren zo wel de symptonen! „Is dat dat lange meisje met dat don kere haar?" „Met die paalhakken. De mannequin, noemen wij haar altijd". „Is dat iets voor Frits?" „Ach welnee, maar zo zijn knullen", zei Mieke met hautaine minachting voor het mannelijke geslacht. „En die Sjaan heeft altijd een sliert van die knulletjes achter zich aan, van dat soort met de wagen van pa. Daar kan Frits tóch niet tegen concurreren". (wordt vervolgd) Bovenstaande kreet heeft geen betrekking op 't boekje van Mao Tse Tung maar op het telefoon- gidsje voor Texel dat enkele ja ren geleden is uitgegeven door de N.V. T.O.C. Dat was destijds een loffelijk streven, doch helaas niet door de P.T.T. goedgekeurd ini tiatief. Het boekje is nu sterk verouderd maar hangt deson danks nog naast honderden Texelse telefoontoestellen. Met 't gevolg dat dagelijks massa's ver keerde nummers worden gedraaid met alle ergernis van dien. Hoe naar het is om gemiddeld vier of vijf keer per dag te worden opge beld door mensen die met een an der contact hadden willen heb ben, vertelde ons mevrouw Borg man, Hollewal 16 te Den Burg. De familie Borgman heeft nl. het telefoonnummer 2058 dat 2Vz jaar geleden nog toebehoorde aan Langeveld De Rooij N.V. en de drukkerij Texelse Courant. Dat nummer staat derhalve nog in het Rode Boekje en wordt dan ook herhaaldelijk gedraaid als men 'n advertentie wil opgeven, school- behoeften wil bestellen, de redac teur wil spreken enz., enz. Me vrouw Borgman is daarom onbe zoldigd telefoniste geworden voor Langeveld De Rooij, maar stelt op de functie beslist geen prijs. Ongetwijfeld veroorzaakt het Ro de Boekje meer van dergelijke toestanden. Mede namens me vrouw Borgman en alle anderen die dagelijks te maken krijgen met mensen die hun nummers niet in de nieuwe P.T.T.-gids zoeken, vragen wij de Texelse te lefoonabonnees het T.O.C.-gidsjc te brengen naar de juiste plaats: de vuilnisbak. Dat moet de N.V. T.O.C. zich niet aantrekken. De uitgave van een handig gidsje voor Texel voorzag destijds in een behoefte. Het beleid van de P.T.T. staat 'n vernieuwde heruitgave evenwel niet toe. van 17 november t/m 1 december Nadere mededelingen 1. Oproepkaart meenemen. 2. De kosten bedragen ƒ2,50 per per soon en dienen in de auto te worden voldaan. Per minuut worden 3 personen ge fotografeerd. Betaalt U, om opont houd te voorkomen, met gepast geld. 3. Ontkleden is niet nodig. Wel wordt verzocht er op toe te zien dat kno pen in de kleding alleen voorkomen over het midden van borst en rug. 4. Alleen in bijzondere gevallen (ziek te, verhuizing, vakantie, beroeps werkzaamheden b.v.) mag men op een andere tijd of plaats dan de op roepkaart aangeeft, worden onder zocht. 5. Het personeel van de P.T.T. ont vangt 2 oproepkaarten. Verzocht wordt, beide oproepkaarten naar de onderzoekauto mee te nemen. woensdag 19 november 14.00 - 15.15 uur, Midden Eierland bij Dros smederij. 16.00 - 17.00 uur, De Cocksdorp bij ho tel „De Hoop". 18.15 - 19.30 uur, De Cocksdorp bij ho tel „De Hoop". donderdag 20 november 8.30 - 10.00 uur, Gollards rustoord Den Burg. 10.30 - 12.00 uur, Jan Dirkszoord, Den Burg. 13.30 - 15.00 uur, De Waal bij dorps huis. vrijdag 21 november 9.00 - 12.00 uur, Den Burg, achter post kantoor. 13.30 - 15.30 uur, Den Burg, achter postkantoor. maandag 24 november 14.30 - 17.00 uur, De Koog bij R.K. kerk 18.30 - 19.30 uur, De Koog bij R.K. kerk dinsdag 25 november 9.00 - 12.00 uur, Den Burg achter post kantoor. 14.00 - 17.00 uur, Oudeschild, achter dorpshuis. 18.30 - 19.30 uur, Oudeschild, achter dorpshuis. woensdag 26 november 14.00 - 14.30 uur, Spang, bij hoeve „Va ria". 15.30 - 16.30 uur, Oost bij oude school. 19.00 - 20.15 uur, Zuid Eierland, bij vliegveldpaviljoen. donderdag 27 november 14.00 - 15.15 uur, Gerritsland, bij Jac. Verseput. 16.00 - 17.0J uur, De Westen, bij D. W. Keijser. 19.00 - 21.00 uur, Den Hoorn, bij o.l. school. vrijdag 28 november 8.30 - 10.00 uur, St. Jan rusthuis, Den Burg. 10.45 - 12.15 uur, huize Irene, Den Burg 13.30 - 16.30 uur, Den Burg, achter postkantoor. maandag 1 december 14.00 - 15.00 uur, P.H. Polder, bij H. G. Timmer 15.15 - 16.15 uur, Zuid Haffel, K.I. sta tion. 18.00 - 20.00 uur, Den Burg, achter postkantoor.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1969 | | pagina 5