skütsjesilen
kunnen ze ook
al niet
E MILJOENENERFENIS
Wel de buik vol maar
,sd
Wat is de ïunctie van een
sloot
'n ronde, robuuste
kruidendrank
Weg met het
rode boekje!
Nadere mededelingen
bevolkingsonderzoek
rWEEDE BLAD
TEXELSE COURANT
DINSDAG 18 NOVEMBER 1969
Een telefoontje van een veehouder.
vertelt mij, dat hij sinds een paar
igen de melkkoeien volledig op stal
ft, maar dat de produktie van 2
:icn, die in september j.l. hebben af-
kalfd sterk is gedaald. De produktie
in deze dieren was 25 en 30 kg. per
ig, maar na een paar dagen op stal was
ettelijke kilo's melk per dag lager,
vraagt hierover mijn mening.
Nu is het geen zeldzaamheid als de
eren bij een bepaalde verandering van
QStandigheden in produktie achteruit
.an. Ook de overgang van stal naar
eide en van weide naar stal is zo'n
irandering, die op de produktie on-
ïnstig kan werken. Maar de daling
as hier toch wel te groot.
Het rantsoen
De veehouder vertelde mij, dat de be
dde dieren het volgende rantsoen per
Oflg kregen
kg. hooi van Italiaans raaigras
kg. voordroogkuil (herfst)
gerstestro
kg voeraardappelen
kg. van een mengsel van maisglu-
tenvoer en B-koek.
Gaat men berekenen hoeveel droge
if in dit rantsoen aanwezig is, dan
ijkt, dat dit ruim 20 kg. is. Met droge
wordt dus beedoeld het gewicht,
er overblijft als alle vocht uit het
er verdwenen is.
Nu is een hoeveelheid van 20 kg. dro-
stof per dag maar nauwelijks door
n koe te verwerken. We houden er
n ook rekening mee, dat de gewichten
it aan de ruime kant zijn opgegeven,
ieder geval staat vast, dat de dieren
buik wel vol kregen. Maar daarmee
niet gezegd, dat de voedingswaarde
n dit rantsoen ook voldoende was
or een produktie van 30 kg. melk.
De voedingswaarde
Van de genoemde voedermiddelen
iren geen monsters genomen voor
lerzoek op voedingswaarde, zodat we
via schattingen hebben moeten
en. We kunnen daarbij nog zeggen,
het hooi grof was en bovendien
ak had gebroeid. Wat het kuilgras
:reft, moeten we zeggen, dat het goed
wonnen was, maar we moeten er re
ef
kening mee houden, dat met name de
zetmeelwaarde duidelijk lager zal zijn
dan van een goede voorjaarskuil.
Als we voor de overige voedermidde
len van gemiddelde kwaliteit uitgaan,
dan blijkt na, een berekening, dat zowel
de zetmeelwaarde als de vdfcdernorm
ruw eiwit nog niet aan de norm voor
een koe met een produktie van 25 kg.
per dag toekomen. Als we daarbij dan
ook nog in rekening brengen, dat het
een zwaar te verwerken rantsoen was,
dan is het in dit geval beslist geen won
der, dat de produktie van de dieren na
het volledig opstallen flink teruggelo
pen was.
Ons advies
Een produktie van 30 kg. melk per
dag is voor een melkkoe een flinke pres
tatie. In zo'n geval gelukt het alleen met
prima ruwvoer om het dier werkelijk
te geven wat nodig is. Daarom paste de
mindere kwaliteit hooi hier minder goed
en was het stro zeker niet op z'n plaats.
De veehouder stelde er echter prijs op
om het bedoelde hooi eerst op te maken.
We hebben toen dit rantsoen aange
raden
8 kg. Italiaans raaigrashooi
10 kg. voordroogkuilgras
15 kg. voeraardappelen
6 - 7 kg. van het mengsel maisgluten-
voer en B-koek.
Weliswaar is de krachtvoergift vrij
hoog, maar daar ontkomt men bij een
dergelijke produktie en met gebruik
van matig ruwvoer niet aan.
Het kwam ter sprake in een gesprek
met iemand, die op een heel directe ma
nier te maken heeft met het onderhoud
van sloten. De vraag: „Waarvoor dient
een sloot nu eigenlijk?"
De man met wie ik het gesprek had,
vertelde mij, dat in gesprekken met vee
houders dikwijls blijkt, dat men als de
belangrijkste functie van een sloot ziet,
dat die een heining vormt, waardoor de
dieren op de plaats blijven, waar de
veehouder ze wil hebben. Zolang de
sloot deze functie nog kan vervullen,
Of hij zag haar in het water, de
Jiden strekkend en om hulp roepend.
B i koene duik.en dan haar li-
lam in zijn armen, haar ogen geslo-
En als ze ze weer opsloeg zouden
vragend rondgaan tot ze hem zag,
ar redder. En ze zou glimlachen,
ikr als Frits haar al in het water zag
het in het zwembad, en was ze
ik aan 't schoonsprmgen, haar mooie
ipele lichaam gestrekt, talmend, ge
itend van de bewondering, en ze kon
emmen als de beste. Dus daar was
geen kans op. Of dokter De Hoogh
sterven en dan zou blijken dat hij
naliet, dat zijn gezin in zwarte
aoe achterbleef, en dan zou hij ko
t-er n en Jeanne aanbieden voor haar te
rken tot hij zwart zag, opdat hij haar
er de luxe kon geven waaraan ze
end was. Maar gisteren nog reed
dokter in zijn grote Opel door de
lat, zo te zien kerngezond en hele-
lal niet van plan van dit leven te
ieiden en zijn gezin onverzorgd ach-
te laten terwille van Frits. De men-
zeiden dat hij niet rijk was, dat hij
dure vrouw en een dure dochter
maar in ieder geval, die grote wa-
kon er blijkbaar nog best af.
est In nu was opeens het ongelooflijke,
onvoorstelbare geschied,
lij stapte op de Markt in de bus, en
met één oogopslag Jeanne zitten.
5t haar was nog een plaats vrij,
ar Frits dacht er niet aan daar te
tl zitten. Hij was als zoveel mannen
nooit déór durven te gaan zitten
-Jat ze graag zouden willen zitten, uit
jst in de gaten te lopen. Zo liep hij
ibe5 door het gangpad van de al weer
lende bus, gaf Jeanne een bedeesde
|f k en zijn hart sloeg een keer over
11 a ze vriendelijk tegen hem glimlach-
1 en zei: „Ha Frits. Hoe maak jij het
enwoordig?" Het was te gek om,
ande in het pad van de slingerende
obus, haar bescheid te doen, er zat
ts anders op dan de lege plaats in te
nen, waartegen ze blijkbaar geen be-
aar had.
'eanne liet hem vertellen van zijn
'k, hem af en toe met een belang-
Hende vraag onderbrekend en genie-
ti van het feit dat iedere blik uit
T donkere ogen hem zichtbaar deed
een. Jeanne had intellectueel maar
inig aan de balk te spijkeren, ze kon
i moeizaam handhaven op de Mid-
bare Meisjesschool en had al eens
loubleerd, maar op één gebied was
-I zeer intelligent: waar het de andere
^1' se betrof. Ze besteedde veel zorg
'haar kleren, terwijl het bij de meis
van haar klas juist mode was daar
weinig zorg aan te besteden, op
j'ftte hakken te lopen, truien te dra-
en lipstick en poedertjes te ver
zien. Jeanne was in de klas dan ook
1 populair, werd ,,de mannequin"
öemd, maar dat beschouwde ze als
eretitel. Ze wist de aandacht van
jongens te trekken, ze wist ook pre-
wanneer ze die aandacht had al
denkt men er in veel gevallen niet aan
om iets aan het onderhoud van de slo
ten te doen.
Ik geloof, dat mijn gesprekspartnet
hier voor een groot deel gelijk in heeft.
Het is ook bij het maken van plannen
voor 't zgn. kavelwerk in de ruilverka
veling dikwijls gebleken, dat men aan
drong op het graven van een flink aan
tal sloten, omdat de kavel toch ver
deeld moest worden in een aan
tal percelen van bijv. 1 - 2 ha. Men
dacht er in die gevallen heel dikwijls
niet aan, dat dit veel goedkoper kan ge
beuren door het plaatsen van een hei
ning. Ten oprechte meent men, dat een
sloot een goedkope afscheiding vormt.
Als we het belangrijke verlies aan
grond en daarbij het onderhoud van de
sloten berekenen, dan staat het vast,
dat zelfs een heining met creosootpalen
en ursusgaas een goedkoper afscheiding
vormt dan een sloot met een boven
breedte van 4-5 meter.
Er zijn sloten nodig
We zijn de laatsten om te beweren,
dat het zonder sloten kan. Vooral als de
ligging van de grond niet erg egaal is,
zijn er wel eens meer sloten nodig dan
uit het oogpunt van kosten gewenst is.
Een goede afwatering en ontwatering
is van zeer groot belang. We laten daar
over ook in deze rubriek geen misver
stand bestaan.
Daarom is het verheugend, dat met
name het bestuur van ons grootste Wa
terschap er alles op zet om de sloten,
waarvoor zij aansprakelijk is goed te
onderhouden. Er zijn daarvoor op het
moment prima werktuigen beschikbaar,
waardoor het mogelijk is om in één
werkuur wel 150 - 200 meter sloot weer
op diepte te brengen. Iedere boer heeft
de kans om daarvan te profiteren.
Willen de sloten goed kunnen werken,
dan is een eerste eis, dat duikers in
dammen met hun hele doorsnede water
kunnen afvoeren. Ook daarvoor is het
nodig, dat de sloten zoveel mogelijk hun
oorspronkelijke diepte behouden.
Een zwak punt hierbij bleven de lege
kunstmestzakken. We hebben daarover
in deze rubriek al eerder een opmerking
gemaakt. In korte tijd ben ik nog weer
tweemaal benaderd door mensen, die
hiermee direct te maken hebben. Het
gebeurt in de periode, waarin de slo
ten veel water moeten afvoeren her
haaldelijk, dat er bij het polderbestuur
klachten binnen komen over te hoge
waterstand, waarbij door kunstmestzak
ken verstopte duikers de oorzaak zijn.
Daarom nogmaals een dringend beroep
op landbouwers om lege plasticzakken
niet te laten slingeren. De kans, dat ze
in de sloten belanden is dan wel heel
groot. En de weg naar de duiker is dan
niet eens zo heel lang.
Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
FEUILLETON
door TOM LODEWIJK
liliiiiiillllllilliilliiiliiii'iiiiillllliilliilliiiiiilllillilllllliillllllllllillliiiiiillililiillllillllllllillllililiiililiiilllilliillillliiiil'JllllllllllilllillillllllilliillllllilllllillllllllllllllliilllllHI'il!
veinsde ze niets te merken. Ze was
zich ook bewust van de verre verering
van Fritsje, die op de lagere school al
verliefd op haar geweest was.
Maar Frits Heyblom was de zoon van
een doodgewone bankklerk. Een arme
bankklerk. Jeanne, onderwezen door
haar veel geld aan kunnende moeder,
had al vroeg geleerd dat het ging om
het geld. Een man met een titel was
niks als ie geen geld had, dat zag je
aan haar vader, de dokter, die zich bij
na over de kop werkte, een grote staat
voerde (meest op instignatie van zijn
vrouw) maar verder geen cent had en
nooit genoeg scheen te verdienen. En
had ze er haar ouders niet over horen
praten, dat Heyblom miljoenen zou er
ven? Frits wou architect worden, nu,
dat was nog zo gek niet, architect, dat
was interessant, die bouwden raadhui
zen en bankgebouwen en kwamen in
de krant. Frits was stapel van haar.
Zo'n man moest je hebben, die de
grond waarover je liep te koud vond.
Ze moest hem toch eens een beetje uit
zijn tent lokken, je kon nooit weten.
„Architect", zei ze, „lijkt me enig.
Zoals die Fransman
„Le Corbusier", wist Frits. „Ja, zo
zijn er maar weinig, en Lloyd Wright".
Ze dacht dat Lloyd Wright een film
held was, maar Jeanne zei nooit te veel.
Laat mannen maar praten, had haar
wereldwijze moeder haar geleerd, voor
al over zichzelf. Ze houden van vrou
wen die kunnen luisteren. Begrijpen,
noemen ze dat. Ook al snap je er niks
van, als je af en toe maar eens bewon
derend kijkt, denken ze dat je er meer
van snapt dan zij zelf. Nu, bij Frits
Heyblom ging die stelling wel op. Hij
was ervan overtuigd dat Jeanne er al
les van wist en alleen maar zo lief was
om naar hem te luisteren omdat ja,
verder durfde hij niet denken.
„Zwem je nog altijd?" vroeg Frits
van zijn kant, zich ervan bewust dat
hij te veel over zichzelf praatte. Frits'
moeder had namelijk gans andere op
vattingen dan mevrouw De Hoogh. Die
zei: „Je moet nooit zoveel over je zelf
praten".
„O ja", zei Jeanne geanimeerd, „ik
zit in die figuurzwemclub, weet je
wel? Morgen geven we een demonstra
tie in het Sportfondsenbad. Kom je kij
ken?"
Al zou Frits morgen een operatie
hebben moeten ondergaan, waar zijn
leven van afhing, hij zou de ingreep
een dag hebben uitgesteld.
„Ja graag", zei hij. Jeanne glimlach
te. De bus dreunde Drechtermond bin
nen. „Ik ben er", zei ze. Hij stond ver
schrikt op, hij moest nog een halte ver
der, zou graag gelijk met haar zijn uit
gestapt, maar dat durfde hij niet.
„Tot morgen dan hè", zei ze.
Frits liep de weg naar huis, als trad
hij op wolken.
HOOFDSTUK VII
Samen uit
„En?" vroeg Suus Heyblom haar
Hollanders komen eigenlijk
veel te kort. Doen niet aan
skütsjesilen,* kunnen niet
fierljeppen* en van berenbur
gen hebben ze natuurlijk ook
nog nooit gehoord. Arme
Hollanders. Nooit 'ns dat
warme,opwekkende gevoel
van een Berenburger in
je buik. En toch is Sonnema
Berenburg al sinds 1860
voor ons montere Friezen
hèt middel om druilerige
buien buiten te houden. Het
lijkt ons dat daar in de rest
kvan ons land af en toe
toch ook wel behoefte
aan zal zijn
schuitjevaren en
polsstokverspringen zoals een
enkele bereisde hollander
u vertellen kan.
zoon Frits, „hoe was het in het zwem
bad?"
Ze wist natuurlijk ook wel, of ver
moedde in ieder geval, wat er stak ach
ter die plotselinge voorliefde van haar
zoon voor het rijk van Neptunus. Frits
was een redelijk zwemmer, maar deed
het alleen als het warm was, ter afkoe
ling. Zijn plotselinge, ongebreidelde be
langstelling voor de zwemdemonstratie
in de stad had haar verwonderd, maar
Mieke fungeerde als de inlichtingen
dienst thuis, door haar vriendinnen rijk
van nieuws voorzien.
„Het is natuurlijk om dat aanstelle
rige schepsel van De Hoogh", had ze
gezegd, „die Jeanne. Die zit in die
schoonzwemclub of zoiets".
Suus merkte op, dat ze nog nooit iets
had gemerkt van een vriendschap tus
sen Frits en Jeanne.
„O nee. Frits is altijd al gek op dat
kind geweest, ik weet niet wat-ie er in
ziet, maar hij was lucht voor haar. Wat
er gebeurd is weet ik niet, maar hij
schijnt weer hoop te hebben. Hebt u
niet gezien hoe hij zich opdofte, dat
hoef je toch heus niet te doen als je
alleen maar naar het zwemmen gaat
kijken?"
De buitengewone zorg van haar zoon
voor zijn toilet was ook Suus opgeval
len.
„Hij had zelfs Brylcream in zijn
haar", dikte Mieke aan, met een ge
zicht als gebruikte haar broeder verdo
vende middelen.
Suus lachte. Ja, dat waren zo wel de
symptonen!
„Is dat dat lange meisje met dat don
kere haar?"
„Met die paalhakken. De mannequin,
noemen wij haar altijd".
„Is dat iets voor Frits?"
„Ach welnee, maar zo zijn knullen",
zei Mieke met hautaine minachting
voor het mannelijke geslacht. „En die
Sjaan heeft altijd een sliert van die
knulletjes achter zich aan, van dat
soort met de wagen van pa. Daar kan
Frits tóch niet tegen concurreren".
(wordt vervolgd)
Bovenstaande kreet heeft geen
betrekking op 't boekje van Mao
Tse Tung maar op het telefoon-
gidsje voor Texel dat enkele ja
ren geleden is uitgegeven door de
N.V. T.O.C. Dat was destijds een
loffelijk streven, doch helaas niet
door de P.T.T. goedgekeurd ini
tiatief. Het boekje is nu sterk
verouderd maar hangt deson
danks nog naast honderden
Texelse telefoontoestellen. Met 't
gevolg dat dagelijks massa's ver
keerde nummers worden gedraaid
met alle ergernis van dien. Hoe
naar het is om gemiddeld vier of
vijf keer per dag te worden opge
beld door mensen die met een an
der contact hadden willen heb
ben, vertelde ons mevrouw Borg
man, Hollewal 16 te Den Burg.
De familie Borgman heeft nl. het
telefoonnummer 2058 dat 2Vz jaar
geleden nog toebehoorde aan
Langeveld De Rooij N.V. en de
drukkerij Texelse Courant. Dat
nummer staat derhalve nog in het
Rode Boekje en wordt dan ook
herhaaldelijk gedraaid als men 'n
advertentie wil opgeven, school-
behoeften wil bestellen, de redac
teur wil spreken enz., enz. Me
vrouw Borgman is daarom onbe
zoldigd telefoniste geworden voor
Langeveld De Rooij, maar stelt
op de functie beslist geen prijs.
Ongetwijfeld veroorzaakt het Ro
de Boekje meer van dergelijke
toestanden. Mede namens me
vrouw Borgman en alle anderen
die dagelijks te maken krijgen
met mensen die hun nummers
niet in de nieuwe P.T.T.-gids
zoeken, vragen wij de Texelse te
lefoonabonnees het T.O.C.-gidsjc
te brengen naar de juiste plaats:
de vuilnisbak.
Dat moet de N.V. T.O.C. zich
niet aantrekken. De uitgave van
een handig gidsje voor Texel
voorzag destijds in een behoefte.
Het beleid van de P.T.T. staat 'n
vernieuwde heruitgave evenwel
niet toe.
van 17 november t/m 1 december
Nadere mededelingen
1. Oproepkaart meenemen.
2. De kosten bedragen ƒ2,50 per per
soon en dienen in de auto te worden
voldaan.
Per minuut worden 3 personen ge
fotografeerd. Betaalt U, om opont
houd te voorkomen, met gepast geld.
3. Ontkleden is niet nodig. Wel wordt
verzocht er op toe te zien dat kno
pen in de kleding alleen voorkomen
over het midden van borst en rug.
4. Alleen in bijzondere gevallen (ziek
te, verhuizing, vakantie, beroeps
werkzaamheden b.v.) mag men op
een andere tijd of plaats dan de op
roepkaart aangeeft, worden onder
zocht.
5. Het personeel van de P.T.T. ont
vangt 2 oproepkaarten. Verzocht
wordt, beide oproepkaarten naar de
onderzoekauto mee te nemen.
woensdag 19 november
14.00 - 15.15 uur, Midden Eierland bij
Dros smederij.
16.00 - 17.00 uur, De Cocksdorp bij ho
tel „De Hoop".
18.15 - 19.30 uur, De Cocksdorp bij ho
tel „De Hoop".
donderdag 20 november
8.30 - 10.00 uur, Gollards rustoord Den
Burg.
10.30 - 12.00 uur, Jan Dirkszoord, Den
Burg.
13.30 - 15.00 uur, De Waal bij dorps
huis.
vrijdag 21 november
9.00 - 12.00 uur, Den Burg, achter post
kantoor.
13.30 - 15.30 uur, Den Burg, achter
postkantoor.
maandag 24 november
14.30 - 17.00 uur, De Koog bij R.K. kerk
18.30 - 19.30 uur, De Koog bij R.K. kerk
dinsdag 25 november
9.00 - 12.00 uur, Den Burg achter post
kantoor.
14.00 - 17.00 uur, Oudeschild, achter
dorpshuis.
18.30 - 19.30 uur, Oudeschild, achter
dorpshuis.
woensdag 26 november
14.00 - 14.30 uur, Spang, bij hoeve „Va
ria".
15.30 - 16.30 uur, Oost bij oude school.
19.00 - 20.15 uur, Zuid Eierland, bij
vliegveldpaviljoen.
donderdag 27 november
14.00 - 15.15 uur, Gerritsland, bij Jac.
Verseput.
16.00 - 17.0J uur, De Westen, bij D. W.
Keijser.
19.00 - 21.00 uur, Den Hoorn, bij o.l.
school.
vrijdag 28 november
8.30 - 10.00 uur, St. Jan rusthuis, Den
Burg.
10.45 - 12.15 uur, huize Irene, Den Burg
13.30 - 16.30 uur, Den Burg, achter
postkantoor.
maandag 1 december
14.00 - 15.00 uur, P.H. Polder, bij H. G.
Timmer
15.15 - 16.15 uur, Zuid Haffel, K.I. sta
tion.
18.00 - 20.00 uur, Den Burg, achter
postkantoor.