jemeente Texel te vergelijken net een garagebedrijf Zangkanariekweker moet muzikaal en eindeloos geduldig zijn sx 50 IBurgemeester in nieuwjaarstoespraak tot Raad laad moet beter iunnen oordelen dan de kiezers foi Burgerlijke stand x De heer Schenk plukt de vruchten van jarenlange inspanning ijkt ilichti: is-scl tegen] ntage Mijn totaalindruk is dat wij nog ien uitgesproken evenwichtig beleid terenmaar dat er toch een groeiend •grip is wederzijds en dat enkele lij- '12 schetsmatig getrokken zljri'aldus irgemeester Sprenger in zijn nieuw- rstoespraak aan het begin van de sdagmiddag gehouden raadsverga- ing. Hij wees erop dat raad en B. W. op 1969 kunnen terugzien als it eerste en enige kalenderjaar van d gehele gezelschap. Het is geken- ukt door aan elkaar wennen en ter- n verkennendoor het zoeken naar i gezamenlijke koers. De gemeente jxel vergelijkend met een garagebe- ijt zei Mr. Sprenger dat een aantal tgens is afgeleverd die zich volop het verkeer bewegen (De Bolder, de olenqemeenschap, de woningwet- •ningen in Oudeschild en De Cocks- irp). Een aantal wagens is juist ge ut: (Onderwijscontact, industriecom- |ssie, rioleringsplan De Koog) of ge- om te starten (gymlokaal aan de IeitrixlaanVerscheidene andere lan nog in de montagehal, of ze zijn rji het proefrijden (raadhuis, Ceres- Crnj of aan het proefdraaien (water- briek, plan Kerckeland, Krimplan, Iilmsstortplaats, woningbouw Den g-Oost en Den Hoorn) of ze zijn nog de maak (verbetering Postweg, •rstekoog, Gerritsland, het plan voor buitengebied, herziening van hel •reatiefacetplan). „Helaas staan er veel buiten te wachten, te wach- tot we over het nodige materiaal Schikken (haven Oudeschild, verple- g en dienstverlening voor bejaar- een gezinsvervangend tehuis, mte voor de jeugd) of te wachten we geld hebben (diverse riolerings- innen, schooluitbreidingen, wegver- teringen)" iIrSprenger deed in dit verband de dedeling dat de rijksbijdrage voor zwembad is toegezegd zodat de fi- ïciering voor dit urgente plan rond n spoedig met de bouw zal kunnen Tden begonnen. De burgemeester ak zijn erkentelijkheid uit jegens de btenaren die de grondslag voor deze dewerking hebben gelegd door ar- imenten en financiële gegevens te strekken en die daarbij naast des- ■ïdigheid ook blijk hebben gegeven li een grote mate van vasthoudend- ei'1. Ongelukken Terugkerend tot zijn garage-vergelij- ing stelde Mr. Sprenger dat elke vorm an sleur en verstarring fataal is, maar fen fataal kunnen de gedragingen van et publiek zijn. Waarmee werd ge- oeld op de cijfers omtrent branden en Brkeersongevallen over 1969. Bij de 17 inden kan men zich afvragen of deze grotere zorgvuldigheid alle zouden uitgebroken. De 105 verkeersonge- en waarvan 14 na alcoholgebruik, jben 26 zwaargewonden (één per 14 ;en) en 9 doden tot gevolg gehad ronder vijf voetgangers en twee jmfietsers). „Van harte ben ik het ee eens dat voor bewoners en gas- een zo groot mogelijke vrijheid 'dt bepleit, maar daar tegenover ,en we verlangen dat van die vrij- een gepast gebruik wordt gemaakt in het verkeer". let lijkt verontrustend dat 30 on- allen zijn gebeurd op de Pontweg, strekkende kilometer is dat méér 13 ongevallen op het traject Post- eg-Waalenburgerweg. In een neer achtige bui zou men kunnen verdedi- de Postweg dan maar te laten wat is. Aan de andere kant mogen we 'stellen dat het nu overvloedig be- gde kruispunt Pijpersdijk-Wester- in Waalenburg in 1969 geen slacht- trs heeft geëist. Daarom: laten we oed erin houden en blijven reke- op het gezond verstand van de [gebruikers". Sprenger memoreerde het gereed ien van het werkgedeelte van het iwe raadhuis en het feit dat het •rd „Groene"plaats wat vrijmoedi- kan worden uitgesproken nu daar nnen is met het poten van bomen, s personeelsvoorziening bij de ge- eente is bevredigend; er zijn diverse Biwe gezichten. Het teamrverband be nt vorm te krijgen. „Ik twijfel er niet .n dat de Texelse arbeidsvreugde na «tooiing van alle veranderingen on- schokt zal blijken. Daarbij besef ik t arbeidsvreugde niet alleen te ma- heeft met een gezondheid, maar ■t met het ontbreken van spanningen Jn kantoor en huis. Als ik tot verbe- van die sfeer persoonlijk iets kan jragen door wijziging van mijn me len, zal ik dat met ernst nastreven, vertrouw dat de gemeentesecretaris en openhartig als tot dusver zal wil- i blijven fungeren als spreekbuis tus- fflbestuur en ambtenaren". betert Geen bedrijfsleiding t het niet juist is de gemeente te elijken met een zakelijke onderne- bracht Mr. Sprenger op de vol wijze tot uitdrukking: „Een ge- jntebestuur is iets wezenlijk anders een bedrijfsleiding. Investeringspo litiek, rentabiliteit en praktisch resul taat moeten voor de overheid anders worden bezien dan voor de particulier. Toch is het verschil niet zó groot als soms wordt verondersteld. In de be drijfseconomie dringt langzamerhand het besef door dat men opbrengsten niet alleen in geld kan meten. Net zo min als men koopkracht alleen in geld kan uitdrukken. Wie een produkt blijft verkopen, ook als het ergenis opwekt, is een slecht zakenman. Wie denkt dat het de mensen goed gaat omdat ze meer dan het minimum loon verdienen, ter wijl ze in feite niet kunnen slapen van lawaai of tibberij, is een slecht be stuurder. In zo'n geval zullen zaken man èn bestuurder maatregelen moeten nemen. Dikwijls betekent dat: veran dering brengen in de manier van wer ken, volgorde van werken en werk ruimte. Verandering brengen. Wat doen wij eigenlijk anders, als we het hebben over plastic zakken en over het stel sel van „controlled tipping" voor de reinigingsdienst? Maar even goed zijn we aan het veranderen, als we spreken over: verfijning in de beoordeling van het schoolgaande kind, ruimere ont plooiingskansen voor jongeren, het voortdurend bijscholen van volwasse nen en het zelfstandig-houden van be jaarden. Waar draait het telkens weer om? Om de noodzaak, vandaag ruimte en tijd te reserveren voor dingen die we mis schien in de toekomst zullen willen of moeten doen. Om het vermijden van dwangposities. Het is helemaal niet zo moeilijk, de ruimte en de tijd in te delen, zó dat er voor 't ogenblik een bruikbaar schema te voorschijn komt. Soms lijkt het zelfs eenjvoudig. Maar kansen voor de toekomst open houden, zodanig dat we tijdig de ba kens kunnen verzetten en niet vastlo pen door plaatsgebrek, dat is niét zo eenvoudig". Denkwerk „Gemeentebeleid in het algemeen en ruimtelijke ordening in het bijzonder kosten denkwerk. Ruimtelijke ordening is geen vlakjes-vullen, maar vooruit denken; mogelijkheden naast elkaar zetten en in hun gevolgen zichtbaar maken. Zulk denken kost tijd. Als men haast heeft, komt dat slecht uit. Maar wee het bedrijf en wee de gemeente, die geen tijd neemt voor denkwerk! Met name als het gaat tussen ,,'t snel verkeerd doen" en ,,'t minder snel goed doen". Natuurlijk moet men ook hierbij onderscheiden. Niet alles hoeft :voor 100°/o te kloppen. Het kan verantwoord zijn, risico te nemen. De garageman zegt dan: „U kunt ermee rijden,, maar pas op en kom binnenkort terug!" Dat zult u hem niet kwalijk nemen, tenzij u de volgende dag met een geblokkeerd stuur zit. Want het risico van blokke ren mag een garageman niet nemen en een gemeentebestuurder net zo min". Van de gemeente wordt verwacht dat uitbreiding van de bestaande kampeer- bedrijven in Everstekoog - Gerritsland wordt mogelijk gemaakt, maar ver wacht wordt ook dat een evenwichtige ontwikkeling wordt voorbereid, dat kansen zullen worden geboden voor nieuwe bedrijven en dat het geheel be antwoordt aan de eisen van morgen wat betreft slechtweervoorzieningen, win tergebruik, kampeerhygiëne en verkeer en dat allemaal met de zeer beperkte geldmiddelen die beschikbaar zijn, liefst nog zonder toeristenbelasting. „Hier zal een zo goed mogelijk gemo tiveerde keus moeten worden gedaan. Burgemeester en wethouders zoeken naar een oplossing die voor niemand stilstand betekent". Vrijheid Voorts ging de burgemeester in op het ervaringsfeit dat menigeen heeft ondervonden dat zijn welzijn in sterke mate afhangt van de activiteiten van zijn buurman en van de gedragingen van de bezoekers in de omgeving. De overheid staat voor de vraag hoever de mensen vrijgelaten kunnen worden. Waar moet regelend worden opgetre den om te voorkomen dat mensen el kaar overmatig hinderen. Antwoord op die vraag kan gegeven worden door de wensen van de belanghebbenden en de adviezen van deskundigen. De uitla tingen van geen van beiden mogen zon der meer doorslaggevend zijn. De be stuurder is niet klaar met de meningen van de belanghebbenden maar hij is ook niet klaar met de adviezen van deskundigen. Hij zal die adviezen kri tisch moeten bekijken en neemt al een bepaalde aansprakelijkheid op zich met het kiezen van de deskundigen. De be slissing van een onkundige op va'kter- rein is een gevaarlijke onderneming maar even gevaarlijk is het zijdelings volgen van een deskundige. Nog ge vaarlijker zou het zijn als „iedereen" zou mogen beslissen over „van alles". Dat zou het hoofdbeginsel van de de mocratie miskennen, nl. dat de kiezers u leden van de raad aan het hoofd van de gemeente (dus „hoog") geplaatst hebben, omdat u zich als overheid een zo goed mogelijk overzicht kunt ver schaffen en daardoor beter kunt oor delen dan de kiezers. Dat schept voor ons allen een dubbele plicht: we moe ten goed beslagen ten ijs komen, tel kens als een beslissing wordt gevraagd maar we moeten tevens proberen bij de kiezers aannemelijk te maken, wat beslist is. Niet in die zin dat iedereen het met de genomen beslissingen eens moet zijn maar wel zo dat de doorsnee kiezer begrijpt op welke feiten en op welke motieven de beslissing in hoofd lijnen berust". De burgemeester deed in deze een beroep op de pers die tot taak heeft bij de voorlichting over het ge meentelijk wel en wee de ambtelijke stukken zodanig te „vertalen" tot pers berichten die de krantenlezer aanspre ken. Bestuurders en bestuurden spre ken niet dezelfde taal. Subsidie voor Teso busdienst Mr. Sprenger zette uiteen dat veran deringen in de maatschappij ertoe lei den dat het particulier initiatief niet meer op de oorspronkelijke basis zijn aandeel kan leveren bij het vervullen van taken. Niemand verbaast er zich over dat de gemeente een omvangrijke subsidie verieent aan het Groene Kruis want het Groene Kruis vervult een ge meenschapstaak. Hetzelfde1 gaat nu gel den ten aanzien van het busbedrijf van de N.V. Teso. Teso heeft de alarmklok geluid en om gemeentelijke subsidie ge vraagd. Dit om te voorkomen dat de dienstverlening moet worden ingekrom pen waarvan de meest geïsoleerden en minst draagkrachtigen de dupe zouden worden. Inkrimping van de busdienst zou ook ernstige gevolgen hebben voor de volksgezondheid en hte toerisme. Binnenkort zal een voorstel worden ge daan tot verhoging van de gemeente subsidie aan Teso. Vier voornemens Tenslotte riep Mr. Sprenger de raads leden op aandacht te schenken aan de Teleac-cursus „Bij leven en welzijn". In de les van 17 januari is naar voren gebracht dat wij vier voornemens no dig hebben om de maatschappij in het goede spoor te krijgen, nl. meer variatie te brengen in ons handelen, grotere dienstbaarheid te verlenen, grotere aan dacht te schenken aan achterblijvende groeperingen en gelegenheid te bieden voor praktische experimenten. „Ik spreek graag het vertrouwen uit dat wij samen met de vier voornemens voor ogen de bestuursjacht zullen ontplooien waaraan Texel in 1970 zo dringend be hoefte heeft". Geboren: Theresia Elisabeth, dv. Klaas Veldman en Johanna Hoetmer; Biem Cornelis, zv. Pieter Vlaming en Fijtje Trap. Overleden: Anne Jonker, oud 68 jaar, wonende te Den Burg; Johannes H. Segerink, oud 76 jaar, wonende te Den Burg; Arie Koopman, oud 88 jaar, wo nende te Den Burg. ALFRED WAS DE WINNAAR De zeer jeugdige Alfred Bakker was dinsdag erg verdrietig. Hij had de dooi de IJsclub Den Burg uitgeschreven schaatswedstrijd voor kinderen tot en met 6 jaar gewonnen, maar aan de Texelse Courant was de naam Albert Bakker doorgegeven zodat de eer naar de verkeerde gingBij deze is de fout hersteld. WAAR IS „BEPPIE" Als op de weg een hond of kat wordt doodgereden is dat geen nieuws voor de krant, hoewel het soms toch een erg verdrietige gebeurtenis is. Elk huis dier pleegt nu eenmaal een eigenaar te hebben en deze is vaak zeer aan het beest gehecht. Een dode hond kan een heel wat gevoeliger verlies betekenen dan een vernielde auto. Vaak treft men in de advertentiekolommen oproepen aan in de stijl van „Wie heeft onze. en dan volgt het signalement van de verdwenen hond, kat of ander huis dier. Meestal zijn deze annonces ver geefs; het publiek is geneigd over zo iets heen te lezen. Maar juist voor de eigenaar vaak martelend, zoals voor mevrouw A. Huizinga-van Dijk die nu al meer dan twee weken haar zwart witte (gesneden) kater „Beppie" kwijt is. Het dier vertoonde geen tekenen van ziekte en móet dus wel een onge luk overkomen zijn. De eigenares heeft langdurige zoekacties gehouden, ook bij nacht, maar Beppie blijft spoorloos. Een advertentie leverde geen resultaat op en mevrouw Huizinga die onder de onzekerheid duidelijk gebukt gaat, vroeg ons het nog eens met een be richtje te proberen. Dat doen we, zij het bij wijze van uitzondering. Voor gege vens die zekerheid kunnen verschaffen over het lot van haar kater is ze bij voorbaat zeer dankbaar. Mevrouw Hui zinga woont op Schilderend 61, telefoon 1(02220) 2962. RECTIFICATIE Door een zetfout stond in de vorige krant de mededeling dat de heer J. .Feikema uit De Koog was geslaagd voor het doctoraal examen Nederlands. Bedoeld was: Nederlands Recht. „Je begint met een holrol, dan vol gen een waterrol of schokkel, de hol- klingels, de kloeken en de fluiten en dan kan er nog een klingeltoer inzit ten, een soort belletjeAan het woord is de heer C. Schenk uit Den Burg, Texels enige zangkanariekweker. Bij het horen van zinnen als deze wordt het de leek al spoedig duidelijk dat zangkanaries fokken maar niet zó maar een hobby is. Een aquariumhou der of konijnenfokker komt met ent housiasme al een heel eind, maar zangkanaries kweken eist meer, ten minste als je niet alleen tevreden wilt zijn met het feit dat de vogeltjes zin gen maar dat die zang ook werkelijk aan hoge muzikale eisen moet vol doen. De heer Schenk, schilder van beroep, praat over zijn kanaries als een dirigent over zijn orkest. De vogel tjes volgen dan ook een opleiding Daarbij bereikt de eigenaar evenwel niets met voordoen; net resultaat is afhankelijk van de erfelijke eigen schappen van de dieren en van de keuze van dieren die bij elkaar wor den gezet en die het uiteindelijke or kest vormen dat op nationale en inter nationale tentoonstellingen in de prij zen moet vallen. De kanaries van Schenk slagen daar in. Eén stam die hij exposeerde in Am sterdam werd met 315 punten kam pioen; bij een tentoonstelling in Den Helder werd één vogel kampioen en een voorlopige bekroning van de ja renlange inspanning was vorige week de eerste prijs op de Rotterdamse ten toonstelling waar een stam kanaries 345 punten vergaarde met drie punten voor „stamharmonie". Vooral met die drie punten is de heer Schenk bijzonder ingenomen omdat daaruit blijkt dat het groepje zingende kanaries tesamen een harmonieus lied produceert. Om goed en minder goed zingende kanaries te onderscheiden moet men De heer Schenk bij het „uitluisteren" van zijn kampioensstani Harzer zangkanaries. „Muzi kaal gevoel en eindeloos geduld een muzikaal gehoor hebben. Volgens de heer Schenk is dat wel een van de belangrijkste eigenschappen om de top te kunnen halen. Maar minstens even belangrijk is eindeloos veel geduld. Niet alleen bij het urenlange „uitluiste ren" van de dieren en het telkens pro beren van nieuwe combinaties maar vooral bij het kweken. Het duurt soms jaren voordat men, al fokkend, het vo geltje in handen heeft dat nu juist dèt bepaalde geluid kan voortbrengen. Dat vereist dat de kweker zich verdiept in de erfelijkheidswetten; hij moet weten waar hij met het kruisen van vogels naartoe werkt. „Mendelen" heet dat in de fokkerswereld. Van alles wat In 1958 was de heer Schenk nog een vogeltjeshouder zoals er op Texel hon derden zijn. Hij had „van alles was", waaronder ook wat zangkanaries. Bij het bezoeken van tentoonstellingen voelde hij zich steeds meer aangetrok ken tot de zangkanarieteelt zodat hij zich daarop tenslotte concentreerde. Hij koos voor Harzar zangkanaries. „Een Harzar is een rolvogel. Je hebt ook Waterslagers; dat zijn slagvogels", zegt Schenk, die desgevraagd graag uitlegt dat een slagvogel een geluid maakt dat doet denken aan het blazen van lucht belletjes door een rietje in water. Als een kanarie een slag-achtig geluid maakt zeggen de kwekers: Er zit water in Als men dat zegt van een Harzer kanarie is het niet best. Nog een greep uit het vakjargon: „Een waterrol is niet bevordelijk voor de toervorming". We moeten om definities vragen. Wat is een toer? „Een toer", zegt Schenk, „is een compleet lied, het hele repertoire dat de vogel achter elkaar ten beste kan geven. Dat lied van de Harzer is samengesteld uit kolrollen, knorren, schokkels, kloeken. Bij mijn stam ligt de volgorde vast". In kooitjes De tientallen zangkanaries van de heer Schenk zitten in kleine kooitjes. Ze staan op planken achter een gordijn op e«en der kamers van het huis aan de Willem van Beierenstraat. Een rustige omgeving is belangrijk, met in de laat ste plaats om lelijke geluiden te weren die de vogels zouden kunnen gaan imi teren. Bij het showen op tentoonstel lingen wordt gewerkt met vier of vijf vogels tegelijk, de stam. De vier kooi tjes worden boven elkaar gezet, zodat de vogels elkaar alleen kunnen horen. De heer Schenk zet het aldus gevormde torentje voor hem op tafel, onder de lamp. Het licht brengt de vogels in goede stemming en weinige seconden later uiten ze dat door hun complete lied feilloos te vertolken, feilloos al thans naar de mening van uw verslag gever die niet kijkt op een kloekje te veel of een knorretje te weinig. De vier vogels zijn de winnaars van de genoemde tentoonstellingen. Vooral door elkaar aan te zetten komen ze tot hun prestatie. Het is het resultaat van eindeloos proberen. Eens werd begon nen met het bijelkaar plaatsen van vier betrekkelijk willekeurig uitgekozen zangkanaries. Er is ongeveer een week voor nodig om vast te stellen „wat erin zit". In het winterhalfjaar worden de tentoonstellingen gehouden, dan is het topseizoen en worden de vogels inten sief getraind. Niet te lang achter el kaar want wie langer dan 14 dagen achtereen met de vogels werkt krijgt te maken met zangmoeheid. De beoorde ling op tentoonstellingen is een lang durige zaak. De jury gaat er rustig een half uur voor zitten alvorens de punten worden vastgesteld. Administratie De heer Schenk houdt er een lijvige administratie op na om de vele bevin dingen die hij tijdens het kruisen van zijn vogels opdeed te registreren. Hij toont een pakket stambomen en vertelt dat hij vanaf 1961 heeft gekweekt voor de stam die nu de prijzen wegsleept. Er wordt nu gewerkt aan de samenstel ling van een tweede stam en het is de bedoeling daaruit één nieuwe te selec teren die de jury dan nóg meer moet vertederen. Een probleem is dat inteelt moet worden voorkomen en (wist u dat?) dat alleen de mannetjeskanaries kunnen zingen. De poppen (vrouwtjes) geven geen geluid maar dragen wél de erfelijke eigenschappen. Vaak wordt de volgende proef genomen om te zien welke zangeigenschappen in het popje besloten liggen: een mannetje wordt bij een vijftal poppen gezet. Uit de zang die het nakomelingschap voortbrengt worden de conclusies getrokken, een tijdrovend experiment. Intussen moet de kweker niet vergeten dat hij vogels moet kweken met een goede lichame lijke conditie. „Ze moeten een brede borst hebben; de flinke vogels zingen het best". Het enige wat er helemaal niet toe doet, is de kleur. Zangkanaries mogen geel, bont of groen zijn. De enige Er wordt alleen maar naar geluisterd. De heer Schenk is lid van „Kanaria" te Den Helder. Niet van „Kotex" of „Op eigen wieken", want dat zou betekenen dat voor die éne kweker een keur meester naar Texel zou moeten komen. Het gebrek aan contact met andere zangkanariekwekers voelt de heer Schenk wel als een gemis. Hij hoopt dan ook dat anderen er ook eens aan zullen beginnen, maar hij is bang dat mogelijk geïnteresseerden zich zullen laten afschrikken door de zeer serieu ze aanpak en het geduld dat de hobby vereist. In de tentoonstellingsperiode is hij elke dag een uur of drie met zijn vogels zoet, meer tijd hééft iemand met normaal dagelijks werk gewoon niet. De heer Schenk die nu ook nog de cur sus keurmeester volgt: „Eigenlijk moet je er gepensionerd voor zijn".

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1970 | | pagina 7