Vieux
Plantiac
ALLES DRAAIT OM MOEDER'
In welke richting investeren?
Garage Dros n.v. introduceert
nieuwe Renault 12
SMID JE VERHOLEN EN DE RARE ALCHIMIST
landbouw en VEETEELT
I tweede blad
ZAKENNIEUWS
K. Plantinga &Zoon. Bolsward. Anno 1870.
TEXELSE COURANT
DINSDAG 21 APRIL 1970
ubriek voor g -
Het is al weer een hele tijd geleden,
ik van een Texelse veehouder de
ilgcnde opmerking te horen kreeg. „U
hrijft veel in de „Rubriek voor land-
iuw en veeteelt", maar het gaai nooit
is over de varkenshouderij". De man
kwestie heeft volkomen gelijk. Maar
I feit, dat er niet over varkens wordt
schreven heeft niet te maken met
mpathie of onsympathie voor deze
drijfstak, maar uitsluitend met het
it, dat de redakteur van deze zaak te
einig afweet.
Intussen ben ik er van overtuigd, dat
varkenshouderij de laatste jaren in
jcl gebieden een zeer belangrijke be-
ijfstak is geworden. Heel veel boeren
et een te kleine oppervlakte grond
n de stijging van het inkomen bij te
uden hebben het gezocht in deze niet
in de oppervlakte grond gebonden bc-
ijfstak. En in veel gevallen met suc-
een afzet aan vee van ƒ400,per koe,
of wel ƒ800,per ha.
De opbrengst >per ha is dan:
9.000 kg melk ad 37 ct per kg 3.310,
omzet en aanwas 800,
totaal
4.110,-
Daar ook op Texel "de belangstelling
K>r de varkenshouderij toeneemt wil-
we proberen er in dit artikeltje iets
^er te zeggen.
Grond kopen
of varkens houden?
De laatste maanden lazen we een
aar aitikelen, waarin de vraag aan de
rde kwam of bij het zoeken naar ver-
jting van het bedrijf in de eerste
•rh laats gedacht moet worden aan aan-
epri oop van grond (zo dit mogelijk is) of
i d', an een investering voor uitbreiding
an de varkenshouderij. In de geval-
n die besproken werden had de boer
kwestie gekozen voor uitbreiding van
i varkenshouderij, omdat hij van me-
ing was dat een zelfde investering in
irkensmesterij of varkensfokkerij een
,3ger rendement zou geven dan in de
chting van de rundveehouderij.
We hebben geprobeerd om wat cij-
:rs op papier te krijgen, die een in
ruk geven over de rentabiliteit van
»n zelfde investering in de melkvee-
ouderij en de varkenshouderij.
Zoals we hiervoor al gezegd hebben
■eten we van de varkenshouderij te
'einig af om een duidelijk advies in
eze richting te geven. We doen daar
in een beroep op Texelse varkenshou-
ers om met opbouwende critiek te
De kosten
Als rente over de aankoop van de
grond en het vee rekenen we een per
centage van 8%. Voor rente en afschrij
ving over stalruimte 10°/o.
We krijgen dan de volgende kosten-
optelling:
rente over ƒ9.400,752,
kosten stal ad 10°/o 250,
lasten 1 ha grond 100,
bemestingskosten per ha 300,
K I. fokver., dierenarts
ad ƒ100,per koe 200,
veevoer ad ƒ450,per koe 900,
kosten werktuigen en
loonwerk 250,
algemene kosten 125,
totale kosten per ha
2.877,—
Daar de totale opbrengst ƒ4.110,
was blijft er als saldo over een bedrag
van 1.233,We zouden dit het ar
beidsinkomen per ha bij een intensief
gebruik voor de rundveehouderij kun
nen noemen.
Dit arbeidsinkomen is bereikt met
een totale investering van rond
ƒ12.000,per ha grond.
Dezelfde investering in de
varkenshouderij
We kunnen nu de vraag stellen wat
we met een investering van ƒ12.000,
in de varkenshouderij kunnen doen.
Stellen we he't bedrag voor het on
derbrengen van een zeug op ƒ1.300,
dan is dit een gemiddelde van de kos
ten van kraamhokken en hokruimte
voor „droge" zeugen en opfokzeugen.
Stellen we de prijs van een zeug op een
gemiddeld bedrag van ƒ400,dan be
tekent dit per zeug plus huisvesting
een bedrag van ƒ1.'700,
Voor het bedrag van ƒ12.000,dat
per ha in de melkveehouderij moet
worden geïnvesteerd kunnen we dus
7 zeugen gaan houden. Om een zelfde
rentabiliteit te krijgen als bij de melk
veehouderij moet er van deze 7 zeugen
een arbeidsinkomen per jaar gehaald
worden van 1.233,Dit is nog geen
ƒ200,per aanwezige zeug. Uit deel-
boekhouding van de varkensfokkerij
komen gemiddelde bedragen van ƒ300,-
per zeug aan arbeidsinkomen per jaar.
In dat geval zou dus een investering in
de varkensfokkerij aantrekkelijker zijn
dan in de melkveehouderij.
Gaan we het bedrag van ƒ12.0^0,
investeren in de varkensmesterij, dan
wordt het als volgt.
Voor huisvesting moet gerekend wor
den op een bedrag van ƒ300,per var
ken. Stellen we de gemiddelde investe
ring per varken op 175,dan is voor
hokkenbouw en het „bevolken" van de
hokken een bedrag van 475,per
varken nodig.
Van een bedrag van ƒ12.000,kun
nen, dat er par jaar 2V2 maal een kop-
25 mestvarkens opzetten. Als we reke
nen, dat er per jaar 2J/s maar een kop
pel kan worden afgeleverd komen we
op een aflevering van rond 60 mestvar
kens per jaar.
Bij een overschot van 20,per var
ken komen we in dit geval dus op een
zelfde rentabiliteit als bij de melkvee
houderij. Als we spreken van 'n „over
schot" van ƒ20,dan denken we aan
het bedrag, dat er overblijft als van de
opbrengst per varken de kosten van
aankoop big, voederkosten, afleverings-
kosten en kosten van huisvesting zijn
afgetrokken.
Varkenshouders, die derhalve kans
zien om gemiddeld meer dan 20,
per varken over te houden zouden bij
de door ons gebruikte uitgangspunten
voordeliger varkens kunnen mesten dan
melkvee houden.
We zullen het zeer op prijs stellen om
speciaal reacties te vernemen van var
kenshouders. Ook voor een weerwoord
van melkveehouders op de door ons ge-
gebruikte gegevens voor de melkvee
houderij zijn we zeer dankbaar.
Renault heeft zijn
allernieuwste model,
de Renault 12, op 17
april in Nederland ge
ïntroduceerd. Sinds die
dag is deze wagen te
zien in de showroom
van Garage Dros in
Eierland.
De Renault 12 is een
ruime en moderne
personenauto, die een
aanvulling zal vormen
op 't uitgebreide pro
gramma van Renault
in de personenwagen
sector. De wagen heeft
een vooringeplaatste
1300 cc motor van 60
pk, met voorwielaan
drijving en een vier-
versnellingsbak met
vloerschakeling. De
vierdeurs carrosserie
is sterk pijlvormig met
aërodynamisch gun
stige eigenschappen.
De wielophanging is
onafhankelijk. De ach
terasophanging is zo
danig geconstrueerd
dat 'n zeker meestuur
effect wordt verkregen. Dit betekent
dat de1 auto goed en gemakkelijk over
een bochtige weg rijdt terwijl het ge
drag op een rechte weg wordt geken
merkt door koersvastheid en ongevoe
ligheid voor zijwindvlagen. De wagen
heeft een topsnelheid van ruim 140
km/u.; he't benzineverbruik ligt rond
de 1 op 11 a 13.
De ontwikkeling van de Renault 12
heeft 6 jaar gevergd. Van 1963 tot 1965
werden 18 verschillende carrossenevor-
men ontworpen, die uiteindelijk een
waar schaalprototype opleverden, dat
in 1965 aan de eerste dynamische tests
werd onderworpen. Tussen eind 1965
Rundveehouderij
Stel het geval, dat iemand in zijn om-
eving grond kan kopen voor een be-
rag van J 6.000,vrij op naam. Hij
aat deze grond intensief gebruiken
oor de melkveehouderij. Door dit in
tensieve gebruik slaagt hij er in 2
lellckoeien plus bijbehorend jongvee
er bunder te" houden. Hij komt hier
op een veebezetting van 2.35
rootvee-eenheid per ha. Voor ons ei-
and een zeer zware veebezetting.
Daar het nodig is om voor de uit
leiding van de' veestapel stalruimte te
louwen moet er per bunder aangekoch-
e grond een bedrag van 2.500,aan
talruimte worden gebouwd. We menen
iet dit bedrag van ƒ1.250,per meik
oe nog aan de lage kant te zitten.
Verder moet de veestapel op peil ge-
racht worden. Per bunder aangekoch-
e grond zijn dit 2 melkkoeien plus bij-
>ehorend jongvee. We moeten dit stel
en op een bedrag van ƒ3.400,per
ia. In totaal is de investering per bunder
langekochte grond dan als volgt:
ankoop grond
talruimte
ankoop vee
•taal per ha
6.000,-
2.500,—
3.400,—
ƒ11.900,—
Baten en kosten bij
1de melkveehouderij
Stel de produktie van het rundvee op
•500 kg per koe. Per ha wordt dit
•000 kg melk. Verder rekenen we op
49. Knarsend en piepend hield de bus
halt en smidje Verholen vroeg: „Gaat
u naar de stad?"
„Natuurlijk", antwoordde de chauf
feur. „Waar zouden de' laatste bussen
in dit verlaten oord anders heengaan?"
,yDan rij ik mee, lachte de smid, stap
te in en kocht een kaartje. Even later
zat hij naast een knikkebollend en eer-
zaa.m persoon, die met erg spreekzaam
was. Deze legde na een pookje zijn
hoofd zuchtend tegen de schouder van
de smid, blijkbaar menend, dat gedeel
de slaap dubbele slaap was. Maar wie
nu zou menen dat de smid hiervan ook
in slaap zou sukkelen, die heeft het
mis. Hij begon ingespannen na te den
ken over die geheimzinnige geschiede
nis van de Zwarte Kludde, van het ou
de kasteel en de rare alchimist. „Hoe
moiit dat nu?" vroeg hij zich af. „Ik
had de alchimist beloofd, dat ik hem
weer zou komen opzoeken. Doch dank
zij een nare samenloop van allerlei
droevige omstandigheden ziet de ge
leerde professor Nosco mij nu voor de
Kludde aan. Ik ben uit de gevangenis
ontvlucht en kan dus onmogelijk terug
gaan als smidje Verholen. Iedereen zou
me immers dadelijk herkennen, en me
met de vinger nawijzen! Nee, nee, voor-
lopig kan ik me niet in de buurt van
het Knekelwoud wagen. Tenminste niet
in de gedaante van smidje Verholen.
Maarja! Dat is het! Ik hèb het!"
Blij met zijn idee sloeg de smid vol
vreugde zijn handen in elkaar. Maar
daarop had die slaperige persoon op
zijn schouder naturlijk niet gerekend,
zodat hij van zijn zetel schoof en op de
grond belandde. Dat hij daarvan wak
ker schrok spreekt wel vanzelf en hij
vroeg met een dwaas stemmetje: „Hè?
Watte? Is er een bom ontploft? Of heeft
us Abe een kool gemaakt?"
„Welnee", lachte de smid. Ik zei al
leen maar dat ik het had. En dat bete
kent, dat ik weet wat ik moet gaan
doen".
„En ik weet ook wat jullie moeten
gaan doen", zei de chauffeur, zich om
draaiend. „We zijn aan het eindpunt.
Dus jullie moeten er uit. Goeiennacht
en wel te rusten".
en midden 1969 werden 40 prototypen
gebouwd, waarvan er acht meer dan
2V2 miljoen testkilometers hebben af
gelegd. Een prototype' reed in totaal
ruim 260.000 kilometers in drie ver
schillende continenten.
Uitgebreide windtunnelproeven met
prototypen van verschillende vorm be
paalden de uiteindelijke carrosserie;
laag van vorm, met het hoogste punt
van de wagen achteraan; deze vorm
biedt veel hoofdruimte voor achterpas
sagiers, een royale kofferruimte en
geeft een lage luchtweerstand met goe
de aërodynamische stabiliteit.
De Renault 12 zal in Nederland in
twee uitvoeringen leverbaar zijn, name
lijk een model 12 L en een model 12 TL.
De beide uitvoeringen zijn mechanisch,
motorisch en wat betreft het uiterlijk
identiek, maar de Renault 12 TL be
schikt over een aantal luxueuze extra's,
zoals elektrisch verwarmde achterruit,
gescheiden voorstoelen met tot slaap-
stand verstelbare rugleuning, midden
armsteunen vóór en achter, extra ver
lichting in handschoenenkastje en kof
ferruimte, armsteunen aan de binnen
zijde van de portieren, sigarenaanste
ker en een antiverblindingsspiegel.
Beide uitvoeringen hebben een wis
selstroomdynamo, ruitewissers met
twee snelheden, ruitesproeier en een
uiterst efficiënt verwarmings- en venti
latiesysteem. Evenals de andere Re-
nault-typen, zal ook de Renault 12 van
fabriekswege een Tectyl ML behande
ling krijgen.
De prijs van de Renault 12 is vastge
steld op 7.122,die voor de Renault
12 TL op ƒ7.483,beide prijzen incl.
BTW (af importeur).
CONSULTATIEBUREAU VOOR
ZUIGELINGEN
De zuigelingen, die aan de beurt
zijn, worden op het bureau verwacht
op de tijden dat hun eigen huisarts
zitting heeft. Deze tijden zijn als volgt:
dokter Van Loon, woensdag 22 april,
om 13.00 uur.
dokter Coutinho,
om 15.00 uur.
woensdag 22 april,
UQHIIUIIIIIIUIIIIIIIIIIII
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllltl
FEUILLETON
door TOM LODEWIJK
MllJllllllHIHIIltdlllilllHIIUllllllllllllllllllUIUUIllllllllirtHllilUllllilllllllUlUlllllllllUllllllllllllIIIIUllllllllUIIUyilUUUllfllllllllllllllllllHIIIIIIIIIIIIillllllUIIIIIIIIIIIIHIIH
21. „Nu ja", zei Bert en er was een
>ndertoon van ernst in zijn scherts, „ik
ieb van het begin af geweldig tegen
ou opgezien, daarom hoef ik toch niet
Alsmaar juffrouw te blijven zeggen".
..Nee", stemde Anneke toe, „het wordt
ook wel een beetje lastig. Straks zegt
Sereen jij en jou, mijn moeder en
jouw moeder zijn ook nog ouwe ken
nissen, en wij zitten maar te uwen
't Wordt wat opzichtig. Zeg tegen mij
maar gewoon Anneke hoor".
Maar zij zelf moest wel even wen
nen om Bert te zeggen. Het wende
gauw. Vooral tijdens deze onbezorgde
dt door het zomerse landschap.
In het Schiphol-restaurant aten ze sa-
fóen op hun gemak en vóór Anneke
het wist, werden de passagiers voor
Zurich afgeroepen.
Bij de douane was het tijd voor af
scheid.
-Nu", zei Bert, „nu moet ik je aan
anderen, overlaten. De stewardess zal
extra goed op je passen".
„Alsjeblieft Bert", zei Annke, „ze
beschouwen me toch niet als een inva
lide?"
!»Nee, maar een beetje extra zorg kan
geen kwaad. Nu meisje, pas vooral goed
°P jezelf. Denk er om, je bent nog niet
v*n ijzer".
„Ik moet jou bedanken", zei ze, „voor
alle goeie zorgen. En ik zal je de mooi
ste kaart sturen, die ik vinden kan".
„Doe dat vooral", zei hij met klem,
„nu Anneke, een fijne vakantie, doe ze
allemaal de groeten, ja?"
Hij reed alweer op de grote weg, toen
de Varavelle zich met donderend ge
weld in de lucht verhief. Hij stuurde
de auto in de1 berm, in een vage angst,
je kon nooit weten maar neé, de
grote vogel scheerde steil omhoog en
verdween weldra uit het gezicht. Anne
ke is in de wolken, dacht hij.
Anneke was er weldra ook en zag
buiten de zon stralen, terwijl beneden
haar een de'k van witte watten zich
blinkend ontplooide. Meteen was de
stewardess bij haar.
„U bent juffrouw Treeberg? Ik zal
u zo dadelijk thee brengen. En als u
iets nodig hebt, u geeft mij maar een
seintje".
Het gaf Anrteke een veilig gevoel.
Ook hier was ze door goede zorgen om
ringd. Ze verveelde zich geen ogenblik.,
bladerde wat in tijdschriften, maar
liefst gaf ze zich over aan haar ge
dachten, die soms wonderlijke wegen
gingen.
Toen kwam het lichtsignaal „Sigaret
ten doven, gordels vastmaken" en de
stem van de piloot die aankondigde
dat ze in Zurich gingen landen. Op
eens beving haar een paniek. Stel je
voor dat er iets mis was gegaan, dat
er niemand voor haar was? De' stewar
dess stond naast haar. En ze begreep
dat in dat geval er altijd een organi
satie klaar stond om haar te helpen.
Ze hoefde niet bang te zijn, dat ze bij
nacht en ontij alléén in de straten van
een vreemde stad zou moeten rond
dwalen!
De douaneformaliteiten verliepen
heel vlot en door een glazen deur zag
ze opeens een bekende grijze kuif. Jo
viaal zwaaide dokter Broers. Een pak
van haar hart hij was er! Nu ging
alles verder goed.
Met een stralende) glimlach liep ze
hem tegemoet, sloeg haar armen om
zijn hals en zoende zijn rimpelige wang,
Hij werd er verlegen van.
„Lieve meid", zei hij schor, „wat fijn
om jou zo doodgewoon hier te zien uit-
istappen. Tante Mies zit op hete kolen
maar ze kan niet weg, er was iets met
in orde met de verwarming en daar
moest ze bij blijven".
„Ziezo", zei hij toen ze in de taxi za
ten, „in Zurich heb ik een fijne hotel
kamer voor je, daar kun je je dan een
beetje opknappen en misschien wat uit
rusten".
„Niet nodig", zei Anneke, „ik ben zo
fris als een hoentje".
„Mooi. En dan gaan we samen heel
lekker eten, kun je de Zwitserse keu
ken leren kennen, bijna zo goed als van
je tante, maar een beetje duurder. Dan
op tijd onder de wol, lekker slapen,
dan gaan we morgen met de^ trein ver
der. Het is maar een uurtj'e. En dan
nog een dik half uur mei de auto, en
dan zijn we thuis. Zou je dat halen,
denk je?"
„Het lijkt me héérlijk", zei Anneke.
Ze leefde als in een droom. Ze wan
delde door de straten van de stad en
genoot van de schitterende etalages, ge
noot van de gezellige sfeer in het re
staurant, van de verhalen die dokter
Broers ophing van het leven in de ber
gen.
De volgende dag voerde de trein
haar door het majesteuze alpenland
schap, té kort duurde haar deze rit.
„Je kunt er een maand lang van ge
nieten", troostte de dokter, „Straks
snak je weer naar Terwoerd".
Anneke lachte. Dan moest er heel
wat gebeuren!
Bij het station kwam een gebruinde
chauffeur naar hen toe.
„Ah Herr Doktor! Herzlich willkom-
men! So, und das ist die Genadige
Jungfrau?"
De genadige jonkvrouw lachte.
„Hermann en ik zijn al goeie vrin
den", ze'i de dokter, „als ik weg moet
rijdt hij me, dat is niet zo vaak, maar
bij het kegelen, hè Hermann?"
Hermann lachte een rij bruine tanden
bloot en verklaarde, dat de dokter he't
wel leren zou.
„Ik dacht dat u al kampioen was",
plaagde Anneke.
„Ze moeten nog wennen aan mijn
stijl legde hij uit. „Ik speel niet om
de' winst, maar om het spel".
„Jawohl", lachte Hermann die het
best verstaan had. „Es gibt Pudels vor
und nach". En ze lachten allebei sma
kelijk.
Langs vele haarspeldbochten klom
de bedaagde grote wagen langzaam
naar boven. „Nu moet je opletten", zei
de dokter, „hier voorbij de bocht moet
je naar boven kijken".
Anneke tuurde. Ze zag groene hellin
gen, bezaaid met bloemen, hier en daar
een huis, en dan
„De vlag!" riep ze „rood-wit-blauw!"
„Dat is ons huis", zei de dokter, „en
die vlag wappert daar ter ere van jou".
„Ach", zei ze, „jullie bent schatten al
lebei".
Op het gras voor het huis stond me
vrouw Broers al uit te kijken.
„Kind, van harte welkom hier! Ik
ben zo blij dat je er bent! Nu wordt
het hier pas echt gezellig!"
„Merci", bromde de dokter, „als je
iets aardigs wil horen, moet je vooral
naar je eigen vrouw luisteren".
„Och arme stakker, heb jij het zo
slecht bij me? Zal ik je eens wat ver
tellen? We hebben aardbeien met slag
room, vèrse slagroom".
„Dat mag ik eigenlijk niet hebben",
zei de dokter verlekkerd, „slecht voor
mijn lijn".
„Dan eten wij ze samen maar op",
vond mevrouw Broers. „Anneke hoeft
voor haar lijn nog niet bang te zijn".
„Maar ik wil het offer wel brengen",
besloot de dokter.
„U bent een edel mens", zei Anneke
HOOFDSTUK X
Aan boord van de „Edelweiss"
Als een wit sprookjespaleis, blinkend
in de vroege ochtendzon, lag de grote
salonboot „Edelweiss" voor de steiger
van Sankt Goar. Enkele vroege gasten
van de hotel-pensions langs de Rijn
oever wandelden zonder enige haast
langs, namen de boot goed op, en een
enkele vaderlandslievende Hollander
wuifde op goed geluk naar het rood-
wit-blauw, dat aan de achtersteven
zachtjes door het windje werd bewogen.
(wordt vervolgd)
