WANTAGE
klercq
oor veel bedrijven te droog
SMIDJE VERHOLEN EN DE RARE ALCHIMIST
FILMNIEUWS
.ANDBOUW en VEETEELTZ
Bezichtiging
moderne varkensstal
De jachttijd (op stekels)
is er weer
VANAF 1 JUNI
^ONZEZAAKl
®?glH&.EDAG
vofeopP
hiermee wordt
bereikt, dat wij
vanaf
dinsdagmorgen
tot
zaterdagavond
6 uur met ons
voltallig verkopend
personeel
U volledig van
dienst
kunnen zijn
DEN HELDER I
interieurverzorging
spoorstraat 30
tel. (02230)-14541
ubriek voor «n.i. r
een overmaat van regen in de
jede helft van april is een droge mei-
land gevolgd. In de eerste weken van
|i werd dit als een welkome veran-
Iring na de natte tijd gezien. Met uit-
hdering van enkele bedrijven met
It gezaaide bieten waren deze droge
|ken gunstig voor de hele landbouw.
Maar veel eerder dan men dacht wer-
hier en daar de gevolgen van
jogte al weer zichbaar. Omstreeks 15
fii begon de groei van het gras op de
•est droge gronden al te stagneren,
i het moment, dat we dit artikeltje
urijven (3 juni) is het zo ver, dat op
fijwcl alle bedrijven verlangend wordt
(gezien naar een flinke bui, of moge-
i zelfs wel naar een halve dag regen.
Hoewel ook op diverse percelen
juwland een flinke regenbui zeer wei-
zou zijn is het toch vooral her
[asland, dat door een tekort aan regen
i dit moment te weinig produceert,
lat het bouwland betreft is 't speciaal
T allerhoogste droge zandgrond en de
lat bewerkte zavel- en kleigrond, die
p regen wacht.
Moeilijkheden
onder het oog zien
|Hoewel het niet onze bedoeling is om
igerustheid op te wekken menen we,
fit het voor heel veel veebedrijven
lak is om de situatie goed onder ogen
zien. We betwijfelen nog steeds of
fiere veehouder er van overtuigd is,
fit we dit voorjaar met een flinke
diterstand zijn begonnen. Op praktisch
file bedrijven zijn de ruwvoedervoor-
iden verdwenen. De groei is dit voor
een paar weken later begonnen
in normale jaren. Na enkele weken
zeer goede groei op dit moment
duidelijke stagnatie in de groei. Net
vorig jaar is ook dit jaar de snede
ras, die gemaaid wordt voor kuilgras
nhooi aan de lichte kant. De percelen
fiaar werkelijk een flinke snede wordt
naaid zijn vrij zeldzaam.
I Als we daarbij in aanmerking nemen,
lat op veel bedrijven de veebezetting
e laatste jaren flink is opgevoerd, dan
[rezen we, dat onder deze omstandig-
jden de moeilijkheden op veel bedrij-
voor de deur liggen. Nogmaals, het
niet onze bedoeling onnodige onge-
ïstheid te wekken, maar wel lijkt ons
och nodig een waarschuwend woord te
fiten horen. Een gewaarschuwd man
elt voor twee.
Hoe de moeilijkheden
opvangen
We willen nog eens herhalen wat we
1 eerder hebben geschreven. Op vrij-
fiel alle bedrijven zal dit jaar de stik
stofbemesting tot het optimale moeten
worden opgevoerd. In gedachten horen
we nu al zeggen: „En als het niet re
gent hebben we daar niets aan". Intus
sen blijven we van mening, dat de vee
houders, die ook in een droge periode
door blijven gaan met het strooien van
stikstof het bij het goede eind hebben,
omdat op een onverwacht moment toch
weer een bui valt.
Dan willen we ook nog weer eens
wijzen op de mogelijkheid om tijdig
ruwvoer aan te kopen. Ook dit jaar zal
er weer hooi op stengel, of direkt na
de winning worden verkocht. Dit hooi
is voor niemand goedkoper dan voor de
eigen Texelse veehouders. Als u er vrij
wel zeker van bent, dat u er met in
slagen zal om voldoende ruwvoer te
winnen, dan moet u nu al uw maatre
gelen nemen. U kunt er van verzekerd
zijn, dat u in het komende wintersei
zoen veel meer voor het hooi moet be
talen dan op dit moment. En u moet
dan bovendien genoegen nemen met dat
wat dan nog voorhanden is.
Zeer binnenkort zal de hypermoderne
varkensstal van de heer W. J. Kikkert,
„De Mient" nabij Den Hoorn in gebruik
worden genomen. Het zal uiteraard een
fantastisch gezicht zijn om dit bedrijf
volledig in gebruik te zien. We zijn op
Texel op het gebied van de varkens
houderij niet zo heel veel gewend. De
varkenshouderij wordt maar zeer be
perkt op een eveneens beperkte schaal
bedreven.
Maar we menen te kunnen zeggen,
dat ons eiland over enkele weken over
één van de meest moderne, mogelijk
mogen we zelfs zeggen het meest mo
derne varkensmestbedrijf van onze pro
vincie zal beschikken.
Het varkensbedrijf van de heer Kik
kert zal nl. met recht een volledig ge
automatiseerde varkensmesterij mogen
heten. Het is nl. zo, dat zowel het voe
ren als het uitmesten van de varkens
zal gebeuren via een „wenk" van daar
toe afgestelde klokken. Daar zal dei
heer Kikkert als alles eenmaal volgens
wens verloopt geen hand naar behoeven
uit te steken.
Zoals gezegd, het zal een fantastisch
gezicht zijn om dit bedrijf, waar 480
mestvarkens gehuisvest kunnen worden
volledig te zien draaien. Dit zal echter
niet mogelijk zijn. Het risico van ziek
ten onder een zo waardevolle bevol
king is nl. te groot om bezoekers, die
hoe onverklaarbaar mischien, bepaalde
ziektekiemen kunnen meekrengen, tot
deze „varkensflat", nadat hij bevolkt
is, toe te laten.
Een kijkdag
De heer Kikkert is er van overtuigd,
dat een aantal Texelaars toch heel
graag een kijkje zal willen nemen op
deze afdeling van zijn bedrijf. En we
delen deze mening volledig. Nu het zo
ver is, dat mogelijk al in het begin van
re volgende week de helft van de bewo
ners zullen arriveren heeft de heer
Kikkert zich bereid verklaard om be
langstellende bezoekers het aan het
eind van deze week volledig klaar ge
komen hok te bekijken.
Op zaterdag 6 juni (dus morgen) is
daarvoor gelegenheid. Hoewel de heer
Kikkert mogelijk na afspraak bereid is
u ook op een ander uur te ontvangen
wordt voor het bezichtigen speciaal de
tijd tussen 10 en 12 uur in de voormid
dag gesteld.
Het zullen waarschijnlijk in de eerste
plaats wel collega-varkenshouders zijn,
die dit moderne varkensbedrijf willen
bekijken. We zijn er echter van over
tuigd, dat ook een flink aantal andere
agrariërs en mogelijk ook wel niet-
agrariërs van deze gelegenheid gebruik
willen maken. Als landbouwvoorlich-
te'rs kunnen we het u hartelijk aanbe
velen. We zijn heel blij, dat de heer
Kikkert zijn bedrijf hiervoor beschik
baar stelt.
Het is beslist niet zo, dat op dit mo
ment nog gezegd kan worden, dat de
Texelse bedrijven „onder" de stekels
zitten. Dc tijd, dat ik van deelnemers
aan excursies naar ons eiland telkens
weer moest horen: „Kijk eens wat een
stekels" ligt al een aantal jaren achter
ons.
Het is echter beslist ook niet zo, dat
je kunt zeggen, dat er geen bedrijven
meer zijn, waar het aantal stekels nog
altijd te groot is. Er zijn nog altijd vee
houders, die er geen probleem van ma
ken, dat op hun percelen grasland
plaatselijk hele bossen stekels voorko
men. Ze vinden dat blijkbaar lang zo
erg niet als de boerin, die ik kort gele
den op een zaterdagmorgen met de ou
derwetse stekelhakker jacht zag maken
op dc echt niet talrijke stekels op het
bedrijf.
Nu is het echt niet zo, dat ik hetzelf
de van iedere1 Texelse boerin verwacht.
Maar ik hoop wel, dat het voorbeeld
van de boerin in kwestie een aanspo
ring mag zijn voor veehouders, die nog
altijd te veel van dit hinderlijke en on
sierlijke onkruid op hun bedrijf hebben
om er iets aan te doen.
Gelukkig behoeft dit in erge geval
len niet meer met de stekelhakker te
gebeuren. Hoewel we nog herhaaldelijk
klachten horen, dat men na een bespui
ting met de groeistof MCPA niet direkt
van de stekels af is, menen we op grond
van ervaringen toch te mogen zeggen,
dat u er met een vol gehouden bespui
ting op den duur beslist afraakt. U
weet toch, dat het meest gunstige mo
ment voor de bestrijding het stadium is
waarop de bloeiknop te voorschijn
komt
BURGERLIJKE STAND VAN TEXEL
van 27 mei tot en met 2 juni 1970
Deze week is op de secretarie geen
aangifte gedaan.
OPLOSSING VORIGE PUZZEL
Horizontaal: 1. klomp; 5. aan; 7.
poets; 11. stoer; 13. egaal; 15. rel; 17.
pleiter; 19. ski; 21. anode; 23. net; 24.
kaart; 26. no; 27. baron; 29. as; 30. r.r.;
32. ja; 33. Ed; 34. ha; 35. emoe; 37. s.l.;
39. sr; 40. tolk; 42. Brest; 43. ivoor; 44.
twijg; 46. is; 47. p.e.; 48. Edda; 50. An;
51. N.S.; 53. uk; 54. Ee; 55. et; 57. thans;
61. l.s.; 63. gezin; 66. ore; 67. salet; 69.
ara; 70. element; 73. era; 74. mets; 76
Maarn; 78. dadel; 79. t.a.t.; 80. paard.
Verticaal: 1. koran; 2. Oslo; 3. m.t.;
4. pope; 5. arena; 6. netto; 7. park; 8.
o.a.; 9, Elsa; 10. spits; 12. el; 14. ge; 16.
enorm; 18. Iers; 20. kraal; 22. dl; 25.
af; 27. bassist; 28. nerveus; 31. robijn;
34. horde; 35. ent; 36. erg; 38. l.t.s.; 39.
sip; 40. toe; 41 K.M.A.; 45. water; 49.
deler; 52. Harm; 55. egard; 56. r.i.;
58. hoest; 59. neemt: 60. Aa; 62. stand;
64. zand; 65. Neel; 67. stap; 68. Lena;
71. It; 72. na; 75. i.e.; 77. ra.
58. De eur van het deftige huis ging
open en een indrukwekkende heer
kwam naar buiten. De bakker en de
groenteman tikten netjes tegen hun per
en de heer sprak minzaam: „Goede
morgen, vriendelijke lieden!" Vervol
gens draaide hij zich om en riep door
de deuropening: „Oehoe....!! Lieve
ling!! Daar zijn de leveranciers! Laat
een van de boojen ze even te woord
staan, wil je!?"
Het was dus kennelijk mr. de Wael
van Nimweeghen zelf, die noar buiten
was gekomen. Doch ook z.jn zoontje
trad nu naar buiten en zei met vrien
delijke stem: „Mooi weder, hè, papa?
En wil papa zo vriendelijk zijn mij
naar school te brengen?"
„Naturlijk, Reginald", antwoordde
papa. „Papa brengt zijn eigen jongen
naar school. En
„Ik wil een appel en een krenteboi",
zei Reginald toen, want hij Jhad de
twee wagens ook gezien.
„Een voortreffelijk voorbeeld", lachte
mr. de Wael van Nimweeghen. „Ook ik
was er vroeger dol op naar school te
gaan met in mijn ene handje een appel
en in mijn andere een krenteboi. Papa
gaat meedoen, mijn jongen. Wij kopen
twee appels en twee krentebollen".
„Lieve help!" mompelde smid je Ver
holen. „Hij koopt bij de bakker twee
beroodjes en bij de groenteman twee
appels. Ze eten dat bespoten goedje
op!!"
En ja hoor, de deftige heer en zijn
zoontje wandelden kalm weg, beide ge
zellig peuzelend van de appel en de
krenteboi. Smidje Verholen besloot
toen het tweetal achterna te gaan. Zou
den ze niet ziek worden? Of zou het
niet vies smaken? Nee ze schenen er
niets van te merken dat ze bezig waren
bespoten eetwaar te nuttigen. Lang
zaam wandelden ze, al etend, in de rich
ting van de binnenstad en toen ze ap
pel en krenteboi ophadden, veegden ze
keurig hun mond schoon met hun zak
doek. Toen bleven ze staan voor de eta
lage van een speelgoedwinkel
FEUILLETON
door TOM LODEWIJK
4. Buisman zag de burgemeester
cherp aan. Diens gezicht bleef ondoor-
(rondelijk als altijd. Hij had nog met
[een woord over zijn ontdekking ge
sproken. Zou de burgemeester er al
ets van weten? Die was anders bij de
i]d genoeg en ook net een man om z'n
wetenschap voorlopig voor zichzelf te
louden. Eerst es uitzoeken hoe het zat,
lan pas publiek maken, dat was zijn
wlregel.
„Misschien is 't wel weer niks" zei
luisman „en laten we 't dan kort ma-
want ik wil ook wel es een avond
op tijd thuis zijn".
„Daar ben ik het goed mee eens",
zei Hakvoort.
,,'t Zal geen minuut langer duren dan
nodig is heren", stelde de burgemeester
gerust.
De raadsvergadering verliep vlot,
volgens het gewone recept. De grote
punten die veel geld kostten gingen on
der de hamer door en over de onderge-
ichikte punten werd lang geredekaveld.
Bij de rondvraag liet, tot ieders verba-
hng, Beninga verstek gaan cn dat ver-
loogde de argwaan van Job Huisman,
lad Jeppe beter brood op de iplank?
Hij zou het weldra weten.
De vergadering werd gesloten en de
raadsleden verzocht, nog niet heen te
gaan, omdat er nog een besloten zitting
zou volgen. Iedereen keek verbaasd, de
rede'kteur van het plaatselijk blad ver-
het de tribune, alsook de beide ouwe
roannekes uit het oudeliedenhuis, die
hun avondje-uit op de publieke tribune
besteedden en daarbij gratis koffie kre
gen van de bode. En toen kon, dacht
Job Huisman, het spul beginnen.
„■Deze besloten vergadering", begon
de burgemeester, „is belegd op verzoek
wan de heer Beninga, die me nog niet
beeft verteld, ten minste niet explicit,
*elke de gronden zijn van dit verzoek.
Meneer Beninga, zoudt u zo vriendelijk
billen zijn toe te lichten, om welke re
den u deze besloten zitting van de raad
nodig acht?"
Beninga stond op, ten volle besef-
zend het gewicht van dit moment.
.Mijnheer de voorzitter, mijne heren",
hij plechtig, „dat ik redenen gevon
den heb, ene besloten zitting van de
raad dezer gemeente te verzoeken,
vindt zijn oorzaak in het navolgende".
Iedereen ging recht zitten, de mees-
Jen keken een beetje vermaakt, een en
kele raadpleegde zijn horloge. Achter
de tafel B. en W. zaten alleen maar
stenen beelden.
'iHet is mij ter ore gekomen, mijn
heer de voorzitter en over de wijze
waarop mij zulks ter ore gekomen is,
kan ik op deze plaats en stonde tot
mijn leedwezen generlei uitsluitsel ge
ven. er is mij dan ter ore gekomen
dat er in onze gemeenteik mag
wellicht, mijnheer de voorzitter, herin
neren aan de plicht tot geheimhouding,
welke voor leden van de gemeeteraad
bestaat?"
,yDe herinnering lijkt mij een overbo
dige, mijnheer Benmga voor wat het
college en uw mederaadsleden betreft",
zei de burgemeester niet zonder scherp
te, want hij had sterke vermoedens dat,
wanneer er al eens uit een besloten zit
ting werd gekletst, de vertegenwoordi
ger van de partij t)Gemeentebelang"
daar wel iets meer van wist. Wat kon
je anders verwachten, dacht hij knor
rig, van zo'n onverbeterlijke ouwe klep!
„Mij is dan ter ore gekomen, mijn
heer de voorzitter, mijne heren", ging
het raadslid onverstoorbaar verder,
„dat er in onze gemeente vrij grote op
pervlakten grond zijn aangekocht door
een bepaalde persoon. Zelfs is mij ge
zegd, en ik kan alleen maar veronder
stellen, want1 als raadslid zelf weet ik
van deze dingen, wonderlijk genoeg,
met éne sikkepit af.dat dit gron
den zouden zijn, ten aanzien van dewel
ke de gemeente zeer bepaalde plannen
en voornemens hebben zoude. Dat der
halve, mijnheer de voorzitter, de aan
koop van gemelde gronden geschied zou
zijn niet slechts vanuit een speculatie
oogmerk, maar zelfs en bovendien op
grond van ene bepaalde vóórkennis ten
aanzien van oogmerken, die zelfs ons,
de raad die staat aan het hoofd der ge
meente, tot nog toe niet zijn meege
deeld".
„Daarom", viel wethouder Buisman
in de rede, „zou ik wel eens willen we
ten wie ze u dan heeft meegedeeld?"
De voorzitter klopte zachtjes met de
hamer. Hij had de discussie maar graag
zelf onder controle.
„Daarover kan ik mij, mijnheer de
wethouder, tot mijn leedwezen niet uit
laten. Het was ook gene officiële mede
deling. Ik uit ook generlei beschuldi
gingen, mijnheer de voorzitter, ik vraag
slechts. Heeft dit gerucht een grond van
waarheid?"
„Ik zou graag willen dat u wat dui
delijker werd", vroeg de burgemeester
ontstemd, „bepaalde gronden, een be
paald persoon, hoe kan ik u op uw
vraag antwoorden als ik met weet
waarover u het heeft?"
„Als ik dan ten enemale duidelijk
zoude moeten zijn, mijnheer de voorzit
ter, dan wil ik u wel mededelen, dat
vermoedelijk, en ik herhaal vermoede
lijk, gedoeld wordt op gronden, gelegen
in wat hier in de wandeling bekend
staat als het Broekland, even buiten de
bebouwde kom dezer gemeente, en dat
de aankopen zouden zijn geschied door
of namens een zekere mijnheer Geut-
jens, u allen waarschijnlijk welbekend".
Verscheidene' raadsleden Knikten.
De heer Geutjens was hen maar al te
bekend. Voorzover er uiteraard van
hem iets bekend was. Hij had zich in
Terwerve gevestigd als eigenaar van
een kleine handel in technische gereed
schappen, maar iedereen kreeg de in
druk, dat hij dit zaakje alleen had ge
kocht om iets omhanden te hebben, en
wellicht met het oog op de belastingen.
Geutjens was rijk. Men fluisterde dat
het allemaal verdiend was in de zwarte
handel, en zeker niet van de onschul
digste soort. Hij trok zich van de praat
jes net zo min iets aan als van de men
sen.
Zijn houding gaf duidelijk te kennen,
dat ze wat hem betrof, allemaal naar
de pomp konden lopen. Hij reed in een
grote Amerikaanse slee door hc-t dorp,
vaak in gezelschap van onbekende da
mes die er uitzagen of ze zich aan de
geestelijke verzorging van gevallen me
deburgers wijdden. Er gingen verhalen
over braspartijen in zijn villa „Isolde"
en nog groter braspartijen m duistere
stadse vermaakslokaliteiten. De plaat
selijke leveranciers moesten vaak lang
op hun geld wachten, al kregen ze het
tenslotte, en ze waren ervan overtuigd
dat geen geldgebrek maar pure boos
aardigheid meneer Geutjens daartoe
dreef. Mensen die geldzaken met hem
gedaan hadden, trokken een gezicht als
ze het over hem hadden. Het zou bur
gemeester Bosanquet, en zker wethou
der Buisman, een lief ding waard ge
weest zijn, als de heer Geutjens zijn
biezen had gepakt, maar ze zaten met
hem opgescheept en je kunt zo iemand
niet zo maar over de gemeentegrens
zetten. Eens, toen Terwerve nog Rijks
politie' had, was wachtmeester Klaas-
sens zo stoutmoedig geweest aan te bel
len en meneer te waarschuwen, gezien
het vergevorderde uur en het feestru
moer in huize Isolde, dat hij moest op
passen voor burengerucht. De volgende
dag al zat meneer Geutjens bij de dis
trictscommandant en blies zo verschrik
kelijk hoog van de toren, dat Klaas-
sens heel blij was er af te komen met
een nogal gemoedelijke raadgeving van
zijn hoogste chef, om voortaan pas op te
treden als hij bijzonder sterk in zijn
schoenen stond, en dan nooit of te nim
mer alléén. Altijd met een collega.
(wordt vervolgd)
(advertentie I.M.)
Vrijdag en dinsdag 8 uur „Die knots
gekke kerels in hun vliegende kratten",
of „Hoe ik van Londen naar Parijs
vloog in 25 uur en 11 minuten". De rij
ke Lord Rawnsley gezegend met een
mooie dochter Patricia maakt kennis
met Patricia's vriend, een enthousiast
vliegtuigpionier. Hierdoor komt de
krantenmagnaat Rawnsley er toe een
internationale vliegwedstrijd uit te
schrijven voor de luchtreis Londen-Pa-
rijs. De winnaar zal 10.000 Pond ver
dienen. Na allerlei complicaties gaan
12 vliegtuigen de lucht in. Een landt er
per ongeluk op een rijdende trein. On
onderbroken werken de avonturen op
de lachspieren. Een der winnaars, de
prijs wordt gedeeld, trouwt tenslotte
met Patricia. Tot in de kleinste details
zijn allerlei typen van de vroegere
vliegtuigen voor deze film gereconstru
eerd. (In kleur - alle leeftijden).
Zondag, maandag en woensdag 8 uur
„De cactusbloem", het kostelijke ver
haal van de tandartsassistente, wier
hulp voor de vreemdste zaken ingeroe
pen wordt. In de hoofdrollen Lngrid
Bergman, Walter Matthau en Goldie
Hawn. Een algemeen geprezen film,
geestig van opbouw, alleen al om In-
grind Bergman meer dan de moeite
waard. Terug op het witte doek levert
ze een verrassende creatie. Walter
Matthau als de snoepende tandarts en
Goldie Hawn, de ontdekking van het
jaar. Liefde met allerlei verwikkelingen
die tenslotte tot een oplossing komen.
(In kleur - alle leeftijden).
Zaterdag 8 uur en zondag 3 uur „De
wraak van Gwangi" met James Fran-
siscus, Gila Golan, Richard Carlson,
Gwani de Allosaurus enz. De zigeuner
leider Carlos vindt zijn stervende broer
bij de ingang van de „Verboden Vallei"
en daarbij een klein en woest diertje,
dat hij ondanks waarschuwingen mee
neemt. Hij stelt zich daarmee bloot aan
de wraak van Gwangi. Wat later blijkt
dat het diertje al 50 miljoen jaren uit
gestorven moet zijn. Een stad raakt in
paniek als de machtige Gwangi los
breekt. Eens kende men King-Kong.
Gwangi is nog spannender. Ademloos
wordt de strijd tussen Gwangi, 't mon
ster en de mens gevolgd. (Toegang bo
ven 14 jaar).
