oorpagma
ADVIEZEN VEEVOEDING
.Tü
■ANDBOUW en VEETEELT
lezi
stei
Mengrotor werkt
de laatste week
Ze zijn er nog wel
K. Plantinga &Zoon. Bolsward. Anno 1870.
Wat weegt
voordroogkuilgras
Kerstmaaltijd Oudleerlingen
g§*
Ül?
szunmsmmss
Jeugdschaken
Is de pil wel zo veilig?
Pas op voor bijverdienste-
advertenties
VERHAAL UIT DE KRANTENWERELD
sen
miiiiiiiiinui
Tweede blad Texelse Courant, dinsdag 8 december 1970
ubriek voor Omh'p n-ctnkiic
Illlllltllllltl
IING
dec.
in H
Texel
:ie 1
iber
TUUI
We hebben het al meer gezegd, dat
t werk van de landbouwvoorlichters
de loop van zo'n dertig jaar op di-
•se punten is veranderd. Van vrijwel
ver landbouwtechnische voorlichting,
i-.z. adviezen over veevoeding, ras-
ikeuze en onkruidbestrijding, is er
el meer het zicht op het hele bedrijf
iomen. Daarmee deed de zg. bedrijfs-
momische voorlichting zijn intree,
n een artikel over „wijkers en blij-
•s" zou ik me zo'n 25 jaar geleden
t hebben gewaagd.
Toch moeten we de kleinere zaken
•t helemaal uit het oog verliezen. Za-
n als een goede bemesting, een goede
edmg van het vee, een doelmatige
kruidbestrijding zijn nog altijd van
lang. Ze bepalen nl. in hoge mate de
brengst van vee en grond en een
ede opbrengst is nog altijd erg be-
ïgrijk.
Nu: de veevoeding
n de maanden, die nu komen behoort
de „kleinere zaken" vooral de vee-
eding. Er leven op dit gebied nog al-
i vragen en er worden ook nog altijd
iten gemaakt. We zijn er van over-
gd, dat een aantal veehouders het
iar speelt om zelf een evenwichtig
itsoen samen te stellen, hoewel onze
/aring is, dat veehouders, die op
Dnd van hun opleiding dit heel ge-
tkkelijk zouden kunnen doen toch al-
d nog weer behoefte voelen om ons in
schakelen.
i
osterAv
We vinden 't dan ook volkomen nor
maal en juichen het alleen maar toe
als andere veehouders met minder op
leiding daarvoor een beroep op ons
doen. Het hoeft geen ingewikkeld ge
val te zijp. Een vraag, zoals we één de
zer dagen kregen is belangrijk genoeg
en bewijst, dat de man in kwestie de
taak van de landbouwvoorlichters goed
ziet.
Bedoelde veehouder vertelde ons, dat
hij voor de komende maand krachtvoer
moest bestellen. Als ruwvoer zou hij in
de komende maand voordroogkuilgras
en stoppelknollen gebruiken. En zijn
vraag was nu: „Welk krachtvoer moet
ik daarnaast gebruiken?"
Daar we op de hoogte waren met de
kwaliteit van het kuilgras en de samen
stelling van stoppelknollen goed be
kend is was de vraag of het nu A-
krachtvoer of B-krachtvoer moest zijn
niet moeilijk te beantwoorden. Hier
past beslist A-krachtvoer.
Vraag het ons
Er zullen veehouders zijn, die ons
voor bovenstaande vraag niet nodig
hebben. Maar we weten, dat op heel
wat bedrijven vragen op het gebied van
de veevoeding leven, waar de veehou
der óf zelf geen antwoord op kan ge
ven, óf er behoefte aan heeft de eigen
mening te laten beoordelen door de land
bouwvoorlichters. Met een telefoontje,
of een boodschap op een andere manier
kunt u een landbouwvoorlichter op uw
bedrijf krijgen.
Op het moment, dat we dit schrijven
december) ziet het er naar uit, dat
mengrotor deze week het werk zal
eindigen Het laatste werk wordt ge-
an in de P.H. polder, op het bedrijf
n de heer Jn. Kikkert, „Hoorn en
irg". Ook op het bedrijf van de heer
J. Kikkert in het Hoornder-Nieuw-
d is een oppervlakte van 1 ha be-
*rkt.
ver
Als de mengrotor aan het eind van
ze week wordt afgevoerd is er dit
ar een oppervlakte van ruim 30 ha
werkt. Deze oppervlakte is in ieder
val groot genoeg om in de komende
Ir en en hopelijk volgend jaar al te be-
ILJA rdelen of de kosten, die hiermee ge
ard gaan verantwoord zijn. Als we
er schrijven 'hopelijk volgend jaar al',
n betekent dit niet, dat we hopen,
t 1971 een extreem droog jaar zal
5 J orden. Maar we zijn van mening, dat
k in een jaar met normale weersom-
indigheden enkele perioden voorko
en, waarin op droogtegevoelige perce-
n de eerste verschijnselen van droog-
schade zichtbaar worden.
Volgend jaar weer
Op dit moment wordt van de kant
m de Ned. Heidemij en ook van de
de van de instantie, die financierings-
ciliteiten heeft verleend de vraag al
ïsteld of er volgend jaar weer een op-
'rvlakte zal bewerkt kunnen worden,
'e vinden het heel moeilijk om hierop
n antwoord te geven.
In de eerste plaats zal men op de be-
ijven, waar dit jaar gewerkt is heel
aag de resultaten in het volgend
'oeiseizoen willen afwachten. Welis-
aar was het resultaat op het bedrijf
in de heer G. C. Bakker op het per-
el, dat vorig jaar een bewerking heeft
had zeer goed, maar de meeste boe-
n zullen dit voor eigen bedrijf willen
wachten.
In de tweede plaats ziet het er naar
uit, dat de kosten voor de diepgrond-
bewerking vrij wat hoger zullen wor
den. Ook als leek kan je wel nagaan,
dat de uitvoering van dit werk voor de
Ned. Heidemij geen winstgevende zaak
is. Daar men de kosten dit jaar al hoog
vond mag men wel aannemen, dat men
bij verhoogde kosten pas bereid zal zijn
om een oppervlakte te laten bewerken
als de kans op succes vrijwel verzekerd
is.
Wat aandacht verdient
Om na de diepgrondbewerking een
goede kans op succes te krijgen is naar
onze mening een eerste eis, dat ook na
de bewerking de ontwatering goed is.
Daarbij moeten we er rekening mee
houden, dat de eisen, die na de bewer
king gesteld worden hoger liggen dan
vóór de bewerking. Een drainage, die
maar 60 cm diep ligt is na de diep
grondbewerking beslist onvoldoende.
Als de slootdiepte het toelaat is een
diepte van 100 cm beslist vereist.
Het draineren van diep bewerkte
grond zal zeker het eerste jaar en mo
gelijk nog langer vrij moeilijk zijn. We
zijn daarom van mening, dat het aan te
raden is om grond, die men diepbe-
werking wil geven vooraf voldoende
diep te laten draineren. Dit jaar is wel
gebleken, dat het in het algemeen goed
mogelijk is de drains bij de bewerking
te sparen. Op het moment blijkt zeer
duidelijk, dat goed gedraineerde perce
len ook na de bewerking geen overlast
van water hebben.
Dezer dagen kwamen we er nog weer
eens een paar tegen: een paar „ouder
wetse" kuilen. We hebben het aan geur
aan handen en auto een paar dagen
kunnen bemerken. En we moesten di-
rekt aan 't raadslid,, dat 'n pleit voerde
voor 't verbieden van opslag van kuil
gras in het dorp denken. Als de man
bij kuilgras aan dergelijk materiaal
dacht kunnen we begrip opbrengen
voor zijn suggestie. Het is inderdaad
een buitengewoon onaangename geur.
En het feit, dat een veehouder, die zo'n
kuil heeft, vertelt, dat de koeien het
graag vreten doet daaraan niets af.
We moeten in dit verband ook den
ken aan de man, die kort geleden bij
ons kwam. Hij meende de geldswaarde
van een partij kuilgras te kunnen af
leiden uit het feit, dat „de koeien en
zelfs de schapen" dit kuilgras graag
opnamen. Hij kon het dan ook niet eens
zijn met de landbouwvoorlichters, die
over dit kuilgras een negatief oordeel
hadden gegeven.
Oorzaak te achterhalen
Het is gelukkig niet zo, dat de oor
zaak van het „mislukken" van de gras-
kuilen, die we bij ons bezoek aan de
bedrijven tegen kwamen niet te achter
halen is. Inkuilen van gras is echt niet
een gokje, waarvan je maar moet af
wachten of het lukt of mislukt. Bij een
juiste werkwijze tijdens het maken en
bewaren van het kuilgras kan je met
bijna 100% zekerheid zeggen, dat er in
de winter een goede kuil voor de dag
komt.
In de gevallen, die we op het oog
hebben is de hoofdoorzaak van het niet
slagen het drogestofgehalte van het
gras.
In één geval werd een goede partij
gras direkt na het maaien aan de hoop
gereden. Als de veehouder in kwestie
de moeite had genomen het gras een
paar maal te schudden en na enkele
droge dagen aan de kuil te brengen,
dan had hij nu een goede partij kuil
gras gehad. Nu was het een echte
stinkkuil.
De tweede kuil was al twee jaar oud.
In de natte nazomer van 1968 was het
gras na 14 dagen op het veld te hebben
geslingerd bij elkaar gereden. Het re
sultaat was als bij de eerstbedoelde
kuil. Van dit gras was onder die om
standigheden alleen met een flinke toe
voeging van suiker of melasse goed
kuilgras te maken geweest.
De derde kuil, die we bekeken was
deze herfst bij nat weer gemaakt. Er
werd suiker toegevoegd, maar voor de
omstandigheden, waaronder de kuil
werd gemaakt vrij zeker te weinig. Bij
weersomstandigheden, zoals die tijdens
het inkuilen op dit bedrijf waren kan
pas een zware toevoeging van suiker
of melasse voorkomen, dat er een stink
kuil tevoorschijn komt. Het feit, dat de
boterzuurgeur minder sterk was dan
bij de vorige kuilen wijst er op, dat de
suiker wel iets gedaan heeft.
Onze conclusie
Zolang er nog graskuilen voorkomen,
zoals we ze hiervoor signaleerden heb
ben de landbouwvoorlichters nog een
taak bij de advisering van de voeder
winning.
Ik heb wel eens het gevoel, dat be
paalde mensen de neiging hebben om
Vieux
Plantiac
de vraag te stellen of het niet overdre
ven ds om ieder jaar maar weer de
voorlichting bij de voederwinning in
ons werkprogramma op te nemen. Er
varingen, zoals we ze hiervoor beschre
ven maken ons duidelijk, dat het nog
altijd nodig as.
Bij het schatten van de hoeveelheid
ruwvoer, die op het bedrijf aanwezig is
kan het voorkomen, dat het nodig is
vast te stellen hoe groot de voorraad
kuilgras is. Het gewicht van een kubie
ke meter hooi is al diverse keren vast
gesteld. Afhankelijk van de hoogte van
stapeling, het feit of het hooi wel of
niet gebroeid heeft en verder ook de
fijnheid van het hooi is er een vrij gro
te variatie in het gewicht van een ku
bieke meter hooi. Het kan wel variëren
van 110 kg tot 160 kg per m3.
Van het gewicht van voordroogkuil
gras is tot nu toe minder bekend. Hel
is wel zeker, dat we tot nu toe van te
hoge gewichten zijn uitgegaan. Dat zal
vrij zeker te wijten zijn aan het feit,
dat we er onvoldoende rekening mee
hielden, dat voordroogkuilgras heel an
der materiaal is dan het kuilgras, dat
voorheen op de bedrijven werd gevon
den. Kuilgras, dat gemaakt wordt van
gras, dat niet is voorgedroogd, of flink
nat is geregend kan in de winter een
gewicht van 700 kg tot 800 kg per ku
bieke meter hebben.
Kort geleden hebben we van een
tweetal kuilen, waarin voordroogkuil
gras was opgeslagen het gewicht van
een kubieke meter gras bepaalt.
In het eerste geval was het een kuil,
die uitsluitend met plastic was afgedekt.
Het gehalte droge stof was 60%. Bij
weging bleek het gewicht 300 kg per
m3 te zijn.
Het tweede geval betrof een kuil met
eveneens kuilgras met 60% droge stof.
Deze kuil was afgedekt met plastic plus
een flinke steek zand. Het gewicht per
kubieke meter was hier 350 kg. Onze
mening was, dat het verschil tussen een
kuil, die uitsluitend met plastic en een
andere, die op het plastic een laag zand
heeft gekregen groter zou zijn. Het viel
ons echter op, dat bij de kuil met zand
uitsluitend de bovenste laag van het
gras duidelijk vaster in elkaar zit dan
bij de kuil zonder zand. Bij de diepere
lagen maakt dit geen verschil.
Ter uwer oriëntatie menen we het
volgende te kunnen stellen:
Gewichten voordroogkuilgras
Bij 40% droge stof 400 - 450 kg per m3
Bij 50% droge stof 340 - 380 kg per m3
Bij 60% droge stof 300 - 350 kg per m3
Bij 70% droge stof 225 - 250 kg per m3
Op vrijdag 18 december organiseert
de oud-leerlingenvereniging van de
landbouwschool een kerstmaaltijd die
in het schoolgebouw zal worden gehou
den. Leden met hun dames zijn welkom
evenals oud-leerlingen van de huis
houdschool. Wie wil aanzitten worden
verzocht zich uiterlijk vrijdag a.s. op te
geven bij de heer C. P. Laan, Koger-
straat 21.
0 J/.Y2.
Dinsdag werd op beperkte schaal ge
start. De eerste uitslagen waren:
D. Witte-W. Jas 0—1
A. Verseput-A. Visser 01
W. Bakker-J. Hooijberg 10
P. Witte (N)-C. Zoetelief 0—1
Dinsdag a.s. wordt verder gespeeld,
om ca 4 uur. Bij voldoende belangstel
ling kan ook om kwart over drie wor
den begonnen.
In de Texelse Courant van dinsdag
24 november j.l. las ik onder de kop
„Jongeren voelden weinig voor sexdis-
cussie" het volgende.
Op de vraag of de pil gevaarlijk kan
zijn, werd geantwoord dat nooit bewe
zen is dat de pil kanker kan veroorza
ken. Ogenschijnlijk is dit antwoord
juist, maar naar mijn mening ook zeer
onvolledig. Het is bekend dat de NVSH
onvolledige gegevens verstrekt, wat de
pil betreft. Het percentage vrouwen dat
de pil niet kan verdragen is veel hoger
dan door de NVSH wordt opgegeven.
De vraag of de pil gevaarlijk is, kan pas
over vele jaren beantwoord worden, als
de kinderen die nu door de NVSH wor
den „voorgelicht" de vruchtbare jaren
achter de rug hebben. Pas dan zullen
we weten of een leven met condooms en
pillen lichamelijk maar ook geestelijk
gevaarlijk is geweest. Je kunt de pil
(die het hormoonmechanisme beïnvloed)
niet vergelijken met een adspirineta-
bletje en ze als zodanig verstrekken.
Het is inmiddels trouwens al gebleken
dat dat onschuldige aspirientje, dat mil
joenen mensen gebruiken, helemaal niet
zo onschuldig is.
Ik ben voor sexuele voorlichting, maar
dan moet die goed en objectief zijn.
Dan moet je niet de gegevens van de
deskundigen onder de1 tafel vegen, maar
open kaart spelen Maar bij de NVSH
mag je niet aan hun stokpaardje (de
pil) komen. Het wordt tijd dat de jeugd
wordt verteld, niet, dat je maar kunt
„aanrotzooien", omdat de NVSH de pil
aanprijst, maar, dat je als pilgebruik
ster (zonder deskundige begeleiding) 'n
enorm risico loopt.
G. Weick, De Bilt
De laatste tijd verschijnen in veel
dag- en andere bladen advertenties
waarin bijverdiensten worden aangebo
den, soms onder de kop „Verdien
ƒ150,per week extra!" Wie erop in
gaat komt bedrogen uit want in de mees'
te gevallen krijgt men bericht met het
verzoek een bepaald bedrag over te
maken, waarna men een lijst ontvangt
met adressen die men dan zelf schrifte
lijk moet benaderen met de vraag of
men daar werk heeft.De werkzoekende
is dan dus niets opgeschoten. Hij is wat
geld kwijt en adressen rijker, die hij
ook in het telefoonboek of in de kran
ten had kunnen vinden. Ook in de{
Texelse Courant hebben dergelijke ad
vertenties gestaan en wel van „Destico"
te 's-Hertogenbosch. Verschillende men
sen lieten zich beetnemen. Wie erop
schreef moest ƒ5,betalen en kreeg
dan een „thuiswerkuitgave" waarin on
der meer het bezorgen van drukwerk
huis-aan-huis werd genoemd. De mo
gelijkheid om direkt aan de slag te
gaan was er niet bij. Wel waren er
adressen waar om werk kon worden
gevraagd. Wie ƒ10,betaalt krijgt van
Destico ieder kwartaal een nieuwe lijst
met adressen toegezonden. Wie een bij
verdienste zoekt doet er verstandig aan
dit soort bemiddelingsbureaus links te
laten liggen, zo adviseert het jongste
nummer van de „Consumentengids".
Enkele weken geleden reeds besloot
de Texelse Courant dergelijke adver
tenties niet meer op te nemen.
i/IER
eur.
king
7. „Goed, je xioet maar.... o jakkes
e telefoon. Avondpost! Ja, met Wee-
t.o, meneer Donkervoort.Nee,
eneer Van Rooden is naar de Ka-
er..O, dank u wel! Doet me ge
legen!. Ik hoop dat iedereen er zo
er denkt!ach, dat weet je vaak
et, er zijn zoveel tegenstrijdige belan-
:n! Ik zal 't meneer Van Rooden zeg-
tn! Ja.meneer Donkervoort!"
.jDonkervoort van de rechtbank", leg-
hij uit aan Prins, „complimenten
'er de kruistocht".
„Jij blij", constateerde Prins, die
■oit uit de plooi kwam, „kan dat in-
rview met die tramdirekteur niet tot
orgen overstaan?"
„Nee", besliste Mark, ,dat moet er
slist vandaag in. Laat dan dat artikel
er Terschelling maar wachten".
„Dat is al opgemaakt op 5, die vorm
ian ze direkt draaien".
„Enne.laat 's kijken.dat stuk
>n Kernkamp over die Euromarkt.
»ar is geen haast bij, neem dat dan
orgen maar mee".
Wéér die telefoon.
„Avondpost! Ja.ik geef u even
>or aan de stadsredaktie.Koning,
dierenbescherming!neem 'm
en, ja?"
Hij zuchtte toen Prins verdwenen
wierp een haastige blik op z'n bu-
auagenda.
„Ik ben even naar de American", zei
hij tegen Kersten, „voor 'n praatje met
mister Allison van de Columbia. Hoop
met een uurtje tedug te zijn".
„Ga jij maar lekker in de American
zitten, wij zullen wel werken", grijnsde
Kersten. Mark zwaaide een groet en
liep de deur uit.
Diep in gedachten ging hij door de
drukke straat, groette verstrooid enkele
kennissen, zag de helft niet.
De „kruistocht voor veilig verkeer"
van De Avondpost had aangeslagen,
overpeinsde hij. Ingezonden stukken,
prijzende brieven, telefoontjes.... van
alle kanten had men het initiatief ge
waardeerd. Nu Donkervoort weer. Gis
teren had de hoofdcommissaris nog ge
zegd: De publieke opinie moet wakker
gemaakt worden, dan kunnen wij beter
optreden! Hij, Mark, had het wel goed
gezien! En De Echo viste achter het net.
Die kon niet anders zijn dan.... een
echo van De Avondpost. Goeie mop,
grinnikte hij. De Avondpost is de stem,
De Echo is haar echo.... In de beste
stemming bereikte hij de American.
,yHa, meneer Weeda", zei Claus, de
gérant.
„Ik kom voor mister Allison".
„Die is net een half uurtje geleden
weggegaan, maar hij zei dat hij zó weer
terug was. Dat moeten we blijkbaar
met een korreltje zout nemen".
„Er zit niet anders op dan dat ik op
hem wacht".
„Drink een kopje koffie met me",
verzocht Claus en leidde zijn bezoeker
naar een tafeltje achter in het restau
rant. „Dan kunnen we meteen de deur
in 't oog houden als Allison komt".
Mark knikte. Hij kon met Claus heel
goed opschieten. Die leidde al 'n kwart
eeuw deze zaak, kende de stad als zijn
broekzak, wist veel van allerlei mensen
en had hem menige waardevolle tip ge
geven. Hij was geen roddelaar, zijn oor
deel was bezonken. De kellner haastte
zich met de koffie „voor het huis".
„Druk met je kruistocht?" begon
Claus, roerend in zijn kopje.
Mark lachte.
„Hoor je d'r nog wat over?" infor
meerde Claus.
„Iedereen vindt het prachtig", grin
nikte Mark. „Maar jij niet natuurlijk".
„Waarom niet?"
„Doet je zaak scha".
„Dat zal zo'n barre vaart niet lopen",
meende Claus. „Tenminste niet voor
mijn bedrijf. Maar ik denk toch dat
veel anderen er wel pijn aan zullen
hebben".
„Je kunt geen ommelet maken", gaf
Mark ten antwoord, „zonder eieren stuk
te slaan".
„Waarom persé ommelet? Je kunt je
eieren op zóveel manieren gebruiken",
glimlachte Claus. „Luister es Weeda.
vóórop gesteld dat ik het in principe
roerend met je eens ben.dan zie ik
toch nog wel enige bezwaren. En nu
moet je me niet meteen aankomen met
dat argument van de portemonnee".
„Nee", stemde Mark toe, „dat doe ik
bij jou ook niet. Ik hoor integendeel erg
graag eens een andere mening. Weet je
Claus, als ik zo van alle kanten ge
roemd en geprezen wordt, krijg ik een
groot gevoel van onbehagen. Dan denk
ik: er moet toch wel èrgens iets fout
zijn. Dat zal ook wel, ook in dit geval.
En dan hoor ik het maar liever van jou
dan van een ander".
„D'r zitten natuurlijk ook aan deze
zaak diverse kanten", begon Claus, „dat
hoef ik je niet te vertellen, daar ben je
zelf bijdehand genoeg voor. Laat mij
het nou maar es zien van de kant van
de Horeca-mensen. En dan zie ik dit:
wanneer jouw krant, en andere kranten
(want jij bent de enige niet) zo door
gaan, en wanneer de rechters beginnen
met zulke zware straffen, dan krijgen
de automobilisten de schrik beet".
,;Dat is ook juist de bedoeling", zei
Mark strak.
„Dan durft geen mens meer iets te
drinken wanneer hij straks nog moet
rijden. Dan worden er geen dineetjes
meer gegeven, geen avondpartijtjes, dan
worden de verjaardagen opgefrist met
chocomel en limonade".
„Wat een zwart toekomstbeeld", lach
te Mark. „Gelukkig de man die geen
auto heeft".
„O", grinnikte Claus, die altijd bereid
was van z'n apropos te gaan als er een
mop te vertellen viel, „ik heb al ge
hoord dat ze in Den Haag tegenwoor
dig allemaal vruchtensap drinken, op
dat iedereen zal denken dat men een
auto heeft".
„Ja, dat heb ik ook gehoord", zei
Mark, „en de ergsten drinken een bor
rel, opdat iedereen zal denken dat ze
een auto met chauffeur hebben!"
Ze lachten beiden.
„Wat ik maar zeggen wil", ging Claus
weer ernstig verder, „je kunt er vast
wel op rekenen, dat je verzet krijgt van
de Horeca-bedrijven en alles wat er
mee samenhangt".
„Dat is niet erg", antwoordde Mark.
„Maar dat verzet is niet zonder
grond", vervolgde Claus, „want je kunt
dit niet tè scherp doorvoeren. De een
kan veel meer hébben dan de ander.
Het wordt straks zo simpel dat, omdat
je een biertje gedronken hebt, je al de
klos bent, als er iets gebeurt. Zeg, we
nemen nog een sherry". Hij wenkte de
kellner, die ijlings toeschoot. „Twee
sherry, dry.Zeg Weeda, als je nu je
auto voor de deur had staan, zou je
dan een sherry drinken?"
„Ik. niet".
„Omdat je dan onbekwaam was?"
„O nee, dat wordt ik niet van een
glas sherry".
„Waarom dan niet?"
„Omdat ik geen risico wil lopen".
„Omdat je geen risico wilt lopen, dat
de een of andere zondagsrijer straks
door z'n eigen stommiteit tegen je op
rijdt, en jij me de klos bent, omdat je
naar de sherry ruikt", stelde Claus vast.
„Zieje, daar ga je al. De rechter slijpt
de zaak zo scherp mogelijk, de officier
van justitie doet het niet minder, de
politie krijgt verscherpte orders en
wanneer ze maar even aan je adem rui
ken zeggen ze: gaat u voor alle zeker
heid maar mee, meneer".
„Kom kom". Mark glimlachte, maar
zijn ogen stonden nadenkend.
„Ik praat er verder niet over", zei
Claus opstaande, „en ik zie daar de
wagen van meneer Allison al langsrij
den, dus die zal zó wel hier zijn....
maar denk er es over na. Heb je wel
eens gelezen wat er boven mijn buffet
staat?"
