oorpagina
Ruwvoederpositie op diverse
bedrijven nog krap
SMIDJE VERHOLEN EN DE RARE ALCHIMIST
gametuwtijdmee-gamardenmb
00K VOOR
HOGE SPAARRENTE
ubriek voor japp
LANDBOUW en VEETEELT
SI
Korrektie
Vruchtwisseling nog
altijd belangrijk
Uitslag schaatswedstrijd
IJsclub Oudeschild
Jeugdd
ammen
VERHAAL UIT DE KRANTENWERELD
u v
Tweede blad Texelse Courant, dinsdag 12 januari 1971
We hebben de indrukdat op heel
it Texelse bedrijvenwaar schapen
orden gehouden de eerste vorstpe-
>de met vreugde is uitgeluid. Op
>el wat bedrijven hebben we de op-
•rking gehoorddat de ruwvoeder-
orraden zeker nog niet zo zijndat
?n zonder zorgen een strenge win-
en laat voorjaar tegemoet durft te
i.
Wat het rundvee betreft kan vooral
t tijdstip van het begin van het voor-
rr een belangrijke rol spelen. Het
gin van de weideperiode kan in een
oeg voorjaar wel 14 dagen eerder
Hen dan in een voorjaar als we in
70 hebben beleefd. Bij een veestapel
n zo'n 20 melkkoeien met bijbeho-
d jongvee kan die 14 dagen wel
tot vier ton hooi, of een gelijk-
jardige hoeveelheid kuilgras beteke-
Op bedrijven met schapen is er naast
invloed van een vroeg of laat voor-
r ook die van een „open" winter of
nter met veel ijs en sneeuw. Hoewel
afelopen vorstperiode zeker niet
oeg is ingevallen betekende deze paar
ken ijs en sneeuw tooh al een nog
•t verwadhte aanslag op de ruwvoe-
rvoorraden. Omstreeks 20 december
opten <heel wat schapenhouders nog,
t de schapen het de eerste weken nog
iden kunnen doen met gras, dat nog
de weiden aanwezig was.
Nu het weer open weer is
i de schapen werden gegeven weer
verminderen nu ijs en sneeuw weer
n verdwenen. In veel gevallen zal
t mogelijk zijn.
Dok al is het gras, dat nog op het
id staat van niet zo'n beste kwaliteit
n het toch bij de voeding van de
lapen een belangrijke rol spelen.
De afgelopen dagen kwam bij het be
rk aan de bedrijven enkele malen de
•gelijkheid van vervanging van ruw
er door krachtvoer bij schapen ter
ake. Er werd daarbij gewezen op er-
ringen in het verleden, waarbij de
ïapen gedurende de hele winter geen
vvoer kregen bijgevoerd. Ze moesten
n de vorige krant was een ingezon-
t stuk opgenomen waarin de heer A.
os uit Eindhoven wees op verschil
de vormen van landsahapsbederf op
xel en pleitte voor een commissie die
h met het signaleren en verhelpen
irvan zou bezig houden. Men kon
irover met de heer Dros contact op-
nen. Dat laatste zou echter wel eens
eilijk kunnen worden want als adres
,s onder het stukje vermeldt: Lijster
laan 3. Het juiste adres is echter
sterlaan 3. Fouten bij postbezorging
i vrijwel zeker omdat in Eindhoven
c een Lijsterbeslaan is.
het in deze gevallen doen met gras, dat
nog op het land aanwezig was en een
flinke portie krachtvoer.
Als we de voedernormen van scha
pen vanaf twee maanden vóór het wer
pen tot aan de lammerentijd bekijken,
dan moet dit ook wel mogelijk zijn, al
moet er in dit geval wat de portie
krachtvoer betreft flink in de zak wor
den getast. Zolang er maar wat gras is
te vinden moet het mogelijk zijn om
met 1 kg 'krachtvoer per schaap de die
ren voldoende in conditie te houden en
voor te bereiden voor het moeder-zijn.
Het krachtvoer moet in dit geval wel
van goede kwaliteit zijn. We denken
daarbij vooral aan de zetmeelwaarde.
Wat het eiwit betreft is krachtvoer met
12 - 15% verteerbaar ruw eiwit al vol
doende.
We kunnen ons voorstellen, dat de
meeste schapenhouders nog wel wat
„zwaar" aankijken tegen die kilo
krachtvoer per dag. Als men er echter
vrijwel zeker van is, dat de ruwvoeder-
voorraad te klein is en men dus voor
de keus staat om óf hooi te kopen voor
ƒ200,óf meer per ton, dan kan het
naar we menen op de weg liggen om te
kiezen voor een grotere portie kracht
voer.
We zullen het op prijs stellen de me
ning van sohapenhouders hierover te
horen.
In een inleiding, die de heer C. Zij
dewind, bedrijfstakdeskundige van het
consulentschap voor de Akkerbouw te
Sohagen onlangs heeft gehouden kwam
ook het belang van een goede vrucht-
wisseling ter sprake. Het is een onder
werp, dat even oud is als de landbouw
zelf, maar dat nog altijd aandacht ver
dient.
De heer Zijdewind baseerde zich in
zijn mededelingen op gegevens, die ver
kregen zijn op een vruchtwisselings-
proefveld in de Wieringermeer. Daaruit
blijkt duidelijk, dat zowel voor granen
als voor hakvruahten een goede afwis
seling van gewassen nog altijd belang
rijk is.
Bieten en aardappelen
Bij een vergelijking van een driejari
ge en zesjarige vruchtwisseling bleek,
dat het eenmaal in de drie jaar bieten
verbouwen ten opzichte van het een
maal in de zes jaar bieten verbouwen
een opbrengstvermindering van 11%
opleverde.
Dit opbrengst verschil was bij aard
appelen nog veel groter. Daar kwam
men tot oogstdepressies van 40% als
men een driejarige teelt vergeleek met
een zesjarige.
Vergelijking van een driejarige met
een vierjarige vruóhtwisseling gaf lang
niet zulke grote opbrengstverminderin
gen 'bij de driejarige teelt, maar ook
in dit geval zijn -er aanwijzingen, dat
men heel gemakkelijk tot een op
brengstvermindering van enkele pro
centen.
De heer Zijdewind had de indruk,
dat een opbrengstvermindering van en
kele procenten vrij gemakkelijk wordt
genomen, omdat men redeneert, dat
ook bij een wat lagere opbrengst van
bieten en aardappelen de financiële re
sultaten toch altijd beter zijn dan bij
de verbouw van granen.
De heer Zijdewind toonde met cijfers
aan, dat een opbrengstvermindering
van bijv. 4%, ofwel 2 ton bieten bij een
driejarige teelt al voldoende kan zijn
om over te gaan op een teelt van een
maal in de vier jaar. Uitbreiding van
de graanteelt zou in dit geval aantrek
kelijker zijn dan de zeer intensieve bie
tenteelt.
Bij de granen
Ook voor granen geldt, dat bij een
hoog percentage granen in het bouw
plan de opbrengst vrij spoedig gaat te
rug lopen. Ook hier geldt, dat bij een
opbrengstvermindering door een te in
tensieve teelt al heel gauw de verbouw
van andere gewassen aantrekkelijker
wordt. Hier werd met name gewezen
op de verbouw van zgn. handelsgewas
sen. Voor ons gebied zouden we hierbij
kunnen denken aan gewassen als stop-
pelknollenzaad, zaadteelt van bladkool
en graszaadteelt.
In dit verband willen we nog eens
wijzen op het belang van een goede op
volging van de diverse graansoorten.
Als men voor de noodzaak staat om
een intensieve graanteelt te bedrijven,
dan is de volgorde, waarin deze graan
gewassen worden verbouwd zeer be
langrijk. Als het er naar uitziet, dat
drie jaar achter elkaar graan moet ver
bouwen, dan is naar onze mening deze
volgorde veruit te verkiezen boven een
andere haver, tarwe, zomergerst. Op
nog niet volledig uitgebouwde grond
kan men bij deze opvolging voor alle
gewassen een „volledige" opbrengst
verwachten.
OUDESCHILD De vorige week
door de IJsclub Oudeschild georgani
seerde schaatswedstrijden voor de
jeugd, leverden de navolgende uitsla
gen op:
Meisjes 6 en 7 jaar: 1. Ans Schellin-
ger; 2. Hanneke Bakker; 3. Trudy Bet-
sema.
Meisjes 8 en 9 jaar: 1. Gerda Zijm;
2. Mirjam Kok; 3. Marjan Kuiper.
Meisjes 10 en 11 jaar: 1. Nies Schel-
linger; 2. Mary Boersen; 3. Yvonne
Bakker.
Jongens 6 en 7 jaar; 1. Kees Boersen;
2. Cor Barends; 3. André Janssen.
Jongens 8, 9 en 10 jaar: 1. Hans Zijm;
2. Kees Jongedijk; 3. Piet Bruijn en Cas
v. d. Kerkhof.
Jongens 11 en 12 jaar: 1. Jaap Zijm;
2. Bert Schaven; 3. Dick van Liere.
103. „Jonge, jonge, jonge....", dacht
de smid. „Als professor Nosco werke
lijk de Kludde is, dan passen de stukjes
van de Kludde-legkaart werkelijk goed
in elkaar! Daar heb je bijvoorbeeld die
avond, dat de Kludde mij een klap op
mijn kop gaf! Waar ben ik toen bij
mijn positieven gekomen? Vlak bij het
huis van Nosco! En die had mij er ge
makkelijk zelf naartoe kunnen dragen,
want hij is sterk genoeg. Hij rukte me
immers met gemak die goeiendag uit
de hand en smeet die over de muur van
het kasteel. En wat deed hij thuis met
mij? Hij lapte me op met pilletjes en
drankjes en pleistertjes en vertelde me,
dat-ie zo'n beetje in de scheikunde
liefhebberde. Dat is ook al héél toeval
lig, want in de oude kelder onder het
slot zit de alchimist, die al van alles
heeft uitgevonden. Nosco zou dus thuis
al die uitvindsels kunnen testen. En
wat heeft hij verschrikkelijk zijn best
gedaan om mij er maar van te over
tuigen, dat er absoluut geen Kludde
bestond! Hij daagde me zelfs uit om
me't hem te gaan wandelen in het Kne
kelwoud om het bestaan van de Kludde
te bewijzen. Maar wie we toen zagen,
géén Kludde. Nee, allicht niet! Nosco is
immers zélf de Kludde! Maar nou heb
ik hem tooh in de smiezen, de schurk!"
Smidje Verholen dacht nog wat ver
der na en kwam toen tot de slotsom,
dat hij er heel onverstandig aan had
gedaan de professor te vertellen van
die rare alchimist onder in het kasteel
van Balderik.
„Hij deed toen héél erg verwonderd",
gromde de smid. „Maar nu snap ik
waarom! Hij dacht natuurlijk in zich
zelf: Alle duivels! Hoe weet die Verho
len dat?
Later ging hij met mij het oude slot
binnen en zakte toen door een valluik
ja ja. maar dat deed hij met
opzet of mijn naam is geen smidje Ver
holen!"
Uitslagen van 5 januari 1971
B. Duin-J. Hooijberg 20
F. Bos-E. v. d. Wetering 02
F. Commandeur-P. Witte (B) 20
J. Bakker-C. Blom 02
H de Beurs-R. Jumier 20
C. Mozes-P. van Beek 20
D. Zuidewind-D. Witte 20
K. Ie Noble-^W. Oosterhof 20
B. Koning-J. v. d. Slikke 11
J. Veenbaas-A. Kikkert 02
R. Gaasbeek-E. Rutten 02
E. v. d. Wetering-B. Duin 02
G. Blom-F. Commandeur 02
J. Bakker-J. Hooijberg 02
F. Bos-H. de Beurs 20
C. Zoetelief-C. Mozes 20
R. Jurnier-K. Ie Noble 02
W. Oosterhof-A. Kikkert 02
P. van Beek-W. Bakker 02
J. v. d. Slikke-P. Witte (B) 02
J. Veenbaas-R. Gaasbeek 02
E. Rutten-G. Blom 02
W. Bakker-K. Ie Noble 20
F. Commandeur-F. Bos 20
P. van Beek-B. Koning 20
C. Mozes-J. Bakker 02
R. Jurnier-W. Oosterhof 20
W. Bakiker-C. Zoetelief 20
F. Commandeur-B. Duin 02
A. Kikkert-K. Ie Noble 20
G. Blom-F. Bos 20
E. Rutten-D. Zuidewind 02
J. v. d. Slikke-J. Veenbaas 20
D. Zuidewind-J. Hooijberg 02
A. Kikkert-P. van Beek 20
J. Bakker-J. v. d. Slikke 20
J. Hooijberg-B. Duin 02
J Hooijberg, E v. d. Wetering en F.
Commandeur speelden kansrijk tegen
B. Duin, maar moesten allen genoegen
nemen met een nederlaag.
Van degenen, die meer dan 10 wed
strijden hebben gespeeld, is de situatie
aan kop
gesp. pnt
B. Duin 13 24 92.31
G. Blom 12 18 75
F. Commandeur 15 22 73.33
J. Hooijberg 11 16 72.73
E. v. d. Wetering 12 16 66.67
F. Bos 16 20 62.50
P. Wite (B) 12 15 62.50
Zeer kansrijk staat ook H. Jonker
met 10 punten uit 5 wedstrijden.
5. Het getuigenverhoor rekte zich.
ar de verdediger vorderde en door
eg de rechtbank er van, dat de al-
éérste aanleiding tot dit dodelijk on-
ral was geweest het rijden van de
ohtautochauffeur, die de veiligheid
het verkeer in gevaar had gebracht
>r niet voldoende rechts te houden,
het dat het zo érg veel zou helpen,
liscussieerde Mark met een collega,
vaste klant van de rechtbank, maar
waren nu twee schuldigen, de een
ekt, de ander indirekt. Als Van Bas-
niet zo doezelig geweest was, had
natuurlijk kunnen remmen, dat
>te al het water van de zee niet af.
-laar de verdediger had alvast een
chologisch effekt bereikt: de situatie
arin Van Basten zich bevond, was
t normaal, hij was niet zómaar de
Bp opgereden, het was niet zijn
uld dat hij tegen de vrachtauto was
•otst, dat kwam door het onvoor-
ïtig rijden van de andere chauffeur.
Punt één" zei de collega en Mark
kte, bijna voldaan. Nu hij toch het
r omgooide, gaf het hem haast voi
cing, een punt in het voordeel van
man, die hij ook wel enigszins be-
ouwde als zijn eigen slachtoffer, te
men noteren. „En het komt er alle-
ial in" beloofde hij zichzelf, „hij
Igt het volle -pond",
ïen jongen van de zetterij schuifelde
rzichtig achter de perstafel, haalde
beschreven velletjes weg. „Méér kan
niet in, meneer Weeda", fluisterde
„complimenten van Prins en hij
t sluiten".
Zo is 't genoeg", constateerde Mark,
blik vloog nog even over het pa-
dan krabbelde hij gauw (de po-
eskundige was net aan het woord,
vertelde tooh niets nieuws) de kop
en het papier: „AANRIJDING OP
BURGWAL BERECHT
kCHTWAGENCHAUFFEUR REED
VOORZICHTIG". Ziezo. Vandaag
O -d-
werd Van Basten tenminste een beetje
ontlast in de Avondpost.
De zitting duurde lang, werd ge
schorst voor middagpauze, 't Was te
voorzien dat het de hele dag zou du
ren, met al die getuigenwacht, nee
die waren meest nodig voor dit vracht
wagen-geval, vanmiddag zouden ze wel
harder opschieten.
De middag vond Mark Weeda weer
gekluisterd aan de perstafel in de kille
lichte en ongezellige zaal met de groe
ne gordijnen en de groene tafel.
De brigadier, die 's morgens z'n han
den vol had gehad met de eerste aan
rijding, werd nu over het eigenlijke
feit gehoord. Ja, de gedaagde sprak
wartaal, was diezelig, rook sterk naar
drank. Het hele lijstje van zijn verte
ringen werd opgesomd.
,,U hebt het nogal stevig aangepakt",
zei de president, zijn ogen scherp ach
ter zijn fonkelende brilleglazen, „heeft
u er niet bij stilgestaan, dat u straks
weer moest autorijden?"
Van Basten schudde het hoofd, suffig
Deze man was al verslagen, dacht
Mark. Gelukkig voor hem, dat hij zo'n
vechtjas van een verdediger heeft.
Visser, de compagnon, werd voorge
roepen. Mark keek verbaasd op, maar
het bleek, dat de wagen waarmee de
aanrijding was geschied, zijn eigendom
was.
„U wist toch wel" aldus de president,
„dat Van Basten aan de borrel was?
Waarom gaf u hem toch de wagen?"
„Die had hij nodig voor z'n werk",
antwoordde de man stug.
„Hebt u hem nooit gewaarschuwd,
dat het op die manier niet door kon
gaan?"
„Als ie nuchter was was ie heel goed
voor z'n werk. Ik heb trouwens niks
meer met hem te maken. We werken
niet meer samen".
„Hebt u de samenwerking verbro
ken?"
„Ja".
ontwaardiging over de dronken auto
bestuurder. Hij ontkende dat zijn cliënt
dronken was geweest, hij kon heel wat
hebben, maat gaf toe dat zijn reactie
vermogen verminderd was. De presi
dent glimlachte een beetje.dat
maakt voor hem niets uit, wist Mark.
Maar de pleiter legde er wel de volle
nadruk op dat zonder het onverant
woordelijke rijden van de vrachtwa
genchauffeur Van Basten nimmer de
macht over het stuur zou hebben ver
loren. Hij probeerde de konklusie
„dood door schuld" langs allerlei juridi
sche aanvalslinies te verzwakken. Hij
wees op de gevaarlijke situatie ter
plaatse, op de gladheid van de we'g
door de regen, kortom, hij liet niets na
om de aansprakelijkheid van zijn cliënt
voor het dodelijk ongeval te verminde
ren.
Van Basten heeft 'n goeie aan hem,
dacht Mank, maar ik vraag me af, of
hij e»r iets mee klaarmaakt. Vooral in
dit stadium. De heren rechters hebben
al meer getoond, onverbiddelijk te zijn
voor autobestuurders „onder invloed"
die brokken maakten, laat staan nu het
een mensenleven heeft gekost.
Toen belichtte de adrvocaat de per
soon van zijn cliënt, wiefts grote zwak
was dat hij zijn maat niet wist en die
zijn auto nodig had voor zijn werk.
anders beter géén auto had kunnen
hebben. Hij liet uitkomen, dat Van
Basten geen man was die het huis
houdgeld verdronk, integendeel een
goed echtgenoot, een zorgzaam vader,
maar altijd weer geplaagd door zijn
zwak.
Met name, zidh beroepend op het
reclasseringsrapport, schilderde hij de
volkomen verslagenheid van zijn cliënt
door dit ongeval, vertelde en passant
dat de overleden dokter diens eigen
huisdokter was geweest en dat hij zeer
zwaar gestraft was door de wroeging,
die hem dag en nacht geen rust liet. De
toestalte van de man in de verdachten-
bank scheen ineen te schrompelen, en
opeens voelde Marfk wat hij nimmer
had gedacht met deze man te kunnen
hebben: medelijden. De pleiter tornde
niet aan de eis, deze man voor lange
tijd het rijbewijs te ontnemen, hij acht
te dat goed voor hem, al zou het hem
in zijn werk wellicht benadelen. Maar
hij pleitte uiterste clementie, ook met
het oog op het gezin. Tenslotte haalde
hij een brief te voorschijn.
nederlandsche
middenstandsbank
de bank waar óók u zich
thuis voeltl
„Dus hij ds zijn broodwinning kwijt".
„Ja.'t was allesbehalve een re-
klame voor de zaak".
Mark meende te zien, tot zijn genoe
gen, dat ook de president niet bepaald
wég was van die meneer Visser.
De advocaat modht een vraag stellen.
„Is het waar, getuige, dat u het gezin
Van Basten ook zonder mCer hebt la
ten zittenze niet gesteund hebt of
zo".
„Dat heeft met de zaak niet te ma
ken", wees de president terecht, „en
als de getuige daartoe niet verplicht
kon worden, was hij juridisch ook niet
verplicht het te doen".
De advocaat maakte een verontschul
digend gebaarhet zou hem straks
in zijn pleidooi te pas komen.
Een reeks vragen en antwoorden
bracht weinig nieuws. Mark spitste
zich op het requisitor van de officier
van justitie. Deze magistraat stak on
gemeen scherp van wal, en Mark con
stateerde zonder plezier, dat hij zelfs
de Avondpost citeerde, hij zag De Jode
lachend zijn collega's aanstoten. De
eiser liep licht reen over de eerste aan
rijding, legde de volle nadruk op de
dronkenschap van de bestuurder, wijd
de gevoelige woorden aan het slacht
offer, besloot met een algemene perora
tie over de piraten, die de weg onvei
lig maken. De eis was niet mals.
„Nou nou", zei Marks collega, „dat
heb je d'r van jong, als je die kerels in
de krant nog eens ophitst. Dan geven
ze 'm helemaal van katoen.
Mark glimlachte witjes. Maar hij
ging recht zitten toen de pleiter aan 't
woord kwam. Die begon met eien woord
van deernis voor de familie van het
slachtoffer en sloot zich aan bij mijn
heer de officier in zijn algemene ver-
Het is goed sparen bij de NMB.
De vele spaarvormen garanderen
voor elke omstandigheid de hoogste
opbrengst. Bovendien zijn er de 8%%
NMS-Rentespaarbrieven.
