leve zuster Ursula
SMIDJE VERHOLEN EN DE RARE ALCHIMIST
OOK VOOR EEN
PERSOONLIJKE LENING
FILMNIEIjWS
gametuwtijdmee-ganaardenmb!
LANDBOUW en VEETEELT
Een vroeg en vrij laat
voorjaar
De hoogste tijd
Goede levenskrachtige
lammeren
Grondontsmetting
met D.D.
Correcties
Broodmaaltijd bejaarden
De rollen verdeeld in
KNVB-subcommissie
Tweede blad Texelse Courant, vrijdag 2 april 1971
rubriek voor o.i.i,-.-r<-<iiii>iie
Als we spreken van vroeg en vrij
laatdan denken we aan de waar
dering van de veehouderijbedrijven
en akkerbouwbedrijven.
We blijven van mening, dat het
voor de veebedrijven 'n gunstig voor
jaar is. Dat heeft 't late wintertje van
eind februari en begin maart beslist
niet ongedaan kunnen maken. Alles
wijst er op, dat de „warmte" die in
januari en februari in de grond is ge
komen daar aanwezig is gebleven. In
dit opzicht zijn we er van overtuigd,
dat de kwestie van de* temperatuur-
som zeker waarde heeft.
Hoewel de weersomstandigheden de
laatste weken werkelijk niet zo voor
jaarsachtig zijn is de groei van het gras
duidelijk op gang gekomen. Van diver-
kanten horen we opmerkingen over
een zichtbare werking van de op tijd
gestrooide stikstof. Het staat voor ons
dan ook vast, dat veehouders die op
dit moment (26 maart) de stikstof nog
niet gestrooid hebben zonden- meer te
laat zijn.
Op bedrijven, waar de eerste gift al-
een bedoeld is als een aanzetten van
de grasgroei wordt het nu de tijd om
de aanvullende stikstofgift te geven.
Wees met die aanvulling niet te zuinig.
Voor zeer veel bedrijven is het een
ïoodzaak om in het voorjaar een flinke
te slaan. We denken hierbij aan
le bedrijven met een zware veebezet-
ling. Voor hen is het in de eerste plaats
nodig om te profiteren van de gunstige
Iroei in de eerste maanden van de
J'eideperiode. En voor alle bedrijven
leidt, dat voorjaarsgras hoogwaardig
Kras is. Zolang u voor grasland, dat be-
lveid moet worden nog niet op een
loorjaarsgift van 90 - 100 kg zuivere
Itikstof en voor percelen, die gekuild
If gehooid moeten worden nog niet aan
Ie 110 - 120 kg zuivere stikstof toe
lent gekomen laat u nog een goede ge
legenheid onbenut.
Werk op
bouwland stagneert
1 Op de akkerbouwbedrijven is op dit
moment praktisch nog geen graan ge
laaid. Op een aantal bedrijven is zelfs
let stoppelknollenzaad nog niet in de
■rond. Hoewel er beslist niet gespro-
Ken kan worden van overvloedige re
ien valt er toch te veel om zonder dat
[de grond verknoeid wordt aan 't werk
i gaan.
Het is op dit moment beslist nog niet
dat we moeten zeggen, dat deze
Jverlating" gevolgen zal hebben voor
p opbrengst van de akkerbouwgewas-
leri. Wel menen we te moeten zeggen,
Bat een late zaai dit voorjaar vrij zeker
peer nadeel zal geven dan in 1970.
*n was het nl. zo, dat de hele natuur
s het ware wat opgeschoven was naar
[en later tijdstip. De groei van het gras
n de wintergranen toont duidelijk aan,
lat daarvan dit jaar geen sprake is.
[Hier en daar liggen er nog percelen
tasland, waar in de vorige herfst of in
loop van de winter stalmest is uit
treden net zo bij als de stalmest er
gekomen is. Hoewel we over het
lerk van de mestwagens over het al-
|meen best tevreden kunnen zijn be
tekent dit toch niet, dat er aan de
mest na het uitrijden niets meer be
hoeft te gebeuren.
De beste tijd daarvoor is voordat de
groei van het gras begint, gesteld, dat
de grond voldoende droog is om het
land te berijden.
Als er van het slepen of horten van
deze percelen tot nu toe niets is geko
men, dan is het daarvoor nu de hoog
ste tijd. Bij verder uitstel gaat het gras
duidelijk lijden van minder fijn ver
deelde stukken stalmest en bovendien
moet u er rekening mee houden, dat
het slepen of horten op een later tijd
stip nadelig is voor de grasgroei.
Het lijkt er op dit moment op, dat de
gunstige weersomstandigheden voor de
schapenhouderij van de afgelopen win
ter een goede invloed hebben gehad op
de vruchtbaarheid van de schapen.
Verder lijkt het er op of ook de vitali
teit van de lammeren over het alge
meen belangrijk beter is dan in het
voorjaar van 1970. Vooral óver dit
laatste horen we gunstige geluiden.
Wat de vruchtbaarheid betreft zal de
mededeling van de schapenhouder
die nadat er 24 schapen hadden gewor
pen 60 lammeren had geteelt wel een
uitzondering zijn, maar het aantal ge
vallen waar men enkele dagen na het
lammen nog op 1.9 lam per ooi zit zijn
toch met zeldzaam.
Vooral het feit, dat de lammeren een
goede vitaliteit hebben is naar we me
nen zeer belangrijk. Het aantal lamme
ren, dat in diverse jaren na enkele da
gen sterft is vrij groot. Slaagt men er
in om een zeer groot gedeelte van de
geboren lammeren groot te brengen,
dan kunnen de uitkomsten ook bij een
iets minder goede vruchtbaarheid van
de schapen nog bevredigend zijn.
Het blijkt, dat de moederdieren over
het algemeen voldoende melk hebben.
Het feit, dat op veel percelen de gras
groei goed begonnen is zal er zeker
aan meewerken om dit op peil te hou
den.
In ons artikeltje over de primering
van grondontsmetting met D.D. ter
voorkoming of bestrijding van aardap
pelmoeheid is verzuimd om mee te de
len, dat aanvragen voor een premie
vóór 1 mei a.s. moeten worden inge
diend. Dit kan gebeuren bij de Hoofd-
mgenieur-Direkteur voor de Bedrijfs
ontwikkeling, Postbys 314, Alkmaar.
Ons artikel over „meer samenwer
king" begon met de constatering, dat
de roep om samenwerking als een
„paar honderd jaar" werd gehoord. Dat
„honderd" was een onjuiste invoeging
van de zetter. In het epistel, dat we af
leverden stond eenvoudig „een paar
jaar". Hoewel we zeker niet meer bij
de jonge landbouwvoorlichters beho
ren kunnen we toch niet op een erva
ring van een paar honderd jaar terug
zien.
Een andere hinderlijke fout is dat
ergens in dit artikel staat; „Zoals ge
zegd is op beide bedrijven mogelijkheid
tot uitbreiding van de bestaande stal-
ruimte". Voor „mogelijkheid" is hier
„geen" uitgevallen.
De Folklorestichting biedt de Texelse
bejaarden op 27 april een broodmaal
tijd aan. Velen hebben zich hiervoor
reeds opgegeven. Verschillende bejaar
den hebben zich gewend tot mevrouw
Bakker-van Leeuwen, maar daarbij is
verzuimd te informeren naar wensen
t.a.v. vervoer e.d. Daarom worden de
belangstellenden die zich al bij me
vrouw Bakker opgaven, verzocht zich
te wenden tot mevrouw Wassenaar, W.
van Beierenstraat 34, telefoon 2181.
GEVONDEN EN VERLOREN
VOORWERPEN
Verloren: 1 gymschoentje kleur wit;
keulse' pot met aarde en resten bloe
men; wieldop Simca; portemonneetje
kleur blauw, model van poesenkop, inh.
ƒ1,90; herenpolshorloge merk EMKO,
rond model, zwart lederen bandje; pa
relsnoer; 1 paar dameshandschoenen
kleur bruin met naam; dameshand
schoen kleur bruin, rechter, suède met
gebreide tussenstuk; herenpolshorloge
merk Union, rond model blank metaal
met dito bandje; rijbewijs BE; zijden
damessjaal lang bruin wit gespikkeld;
fietstas (zijtas) inhoud plastic zak met
wol; twee autosleuteltjes Simca aan
ring; bruine schooltas met schoolboe
ken; herenpolshorloge Pontiac, chroom
kast met zwart bandje.
Gevonden: gele plastic regenjas met
cape; dameshandschoen zwart, rechter;
groen baby truitje, nieuw; grote porte
monnee met inhoud; briefje ƒ10,
meisjeswant rechter, groen-wit-rood
gebreid; bruine suède damesknipporte-
monnee met franje, inhoud ƒ49,en
2 Tesokaartjes; 1 paar damesglacé's, kl.
lichtbruin maar 7%, vrij nieuw.
112. „Nou nou, moet je nog peultjes?"
stamelde smidje Verholen.
„Ick en lust gheen peultjens", grom
de de alchimist. „Maer ick lust u wel!
Ick krygh warempel sin o mu oock
een pack slaegh toe te dienen".
Gelukkig ging hij niet onmiddellijk
over tot deze drastische maatregelen,
want de ridder kwam nu spoorslags
op de auto afgereden. ,yHela, jongelui!
Is er een ongeluk gebeurd? Kan ik mis
schien helpen?" riep hij al van verre.
„Een echte ridder van de oude stem
pel", mompelde de alchimist blij. „A1-
tydt bereyd de helpende hand te bie
den!"
Maar smidje Verholen zei: „Bedankt
voor het aanbod, goede vriend. Maar
zoals ge wel ziet heeft het geknakte
boompje meer hulp nodig dan wij".
„Een kostelijke grap", grinnikte de
ridder. „Als ik landbouwkundig inge
nieur was, zou ik me nu vol ijver op
dat boompje storten. Maar a propos!
Ik zie dat gij u beiden ook hebt ver
kleed in maskeradecostuums. Leuk
idee om met zo'n oude auto te komen!
Gaat gij soms ook naar dat grote lief
dadigheidsfeest op het buitengoed van
jonkheer Duyvemelcker van Epscheu-
ten? Dat zal een dolle boel worden,
zeg! We krijgen een film te zien, er is
gezellige muziek en er is ook gelegen
heid voor een dansje. Een fijn volks
dansje, denk ik".
„Da's mooi", dacht de smid. „Daar
ga ik met die oude alchimist naar toe.
Iedereen zal dan denken, dat we ook
voor de gelegenheid verkleed zijn. Een
mooie kans om die oude baas eens te
laten zien wat er tegenwoordig alle
maal te koop is.
Hij wendde zich dus lachend tot de
ridder en zei „Ja, wij gaan er ook heen.
Maar jammer genoeg zijn we de weg
kwijt geraakt, want het valt helemaal
niet mee dit oude brikje te besturen.
Voor ik het wist zat ik tegen een
boom".
„Met mij is het ook al niet anders",
ginnegapte de ridder. „Ik had er ook
de grootste moeite mee deze knol in
het gareel te houden. Maar wat de weg
naar het landgoed betreft, jullie zijn er
bijna. Deze weg af, bij de tweesprong
naar rechts en dan wijst het zich van
zelf verder. Tot straks!"
Even later reden smidje Verholen en
de oude alchimist weer verder en de
smid zag, dat de oude baas erg somber
zat te kijken.
(wordt vervolgd)
Ons bericht inzake de „rolverdeling"
van de onlangs opgerichte subcommis
sie Texel van de KNVB is enigszins on
duidelijk geworden omdat twee regels
waren omgewisseld. Ter opheldering
van mogelijke misverstanden plaatsen
wij het bericht daarop opnieuw
Al geruime tijd geleden konden wij
melding maken van de oprichting van
de subadviescommissie Texel van de
KNVB Noordholland. Via de commissie
mag Texel voortaan zijn eigen voetbal
zaken regelen. Thans is het zover dat
verschillende werkzaamheden en ver
antwoordelijkheden binnen de commis
sie zijn geregeld. De heer P. L. Duinker
(voorzitter) zal zich bezig houden met
strafzaken, daarbij geassisteerd door
de heer J. M. de Vries. De heer S. J.
Swinkels (secretaris-penningmeester)
is coördinator voor het bedrijfsvoetbal,
de heer C. Bonne regelt het pupillen-
voetbal en de toernooien, de heer C. W.
Kok houdt zich bezig met terreinzaken
en de heer P. v. d. Gracht met scheids-
rechterzaken.
Belangrijk zijn de bemoeiingen van de
commissie met het bedrijfsvoetbal,
waarvoor op de zomeravonden veel
animo bestaat. Het zal niet langer mo
gelijk zijn om dat op eigen houtje op
een of ander terrein te organiseren.
Men dient zich tijdig en wel vóór 15
april a.s. op te geven bij de heer Swin
kels, De Zes 2, Den Burg.
Het komende weekend draait de oor
logsfilm „Mosquito Squadron", een van
de vele verhalen, waarbij de tweede
wereldoorlog het decor vormt en voor
een belangrijk deel de gebeurtenissen
bepaalt. In de zomer van 1944 wordt
Londen aangevallen door de dodelijke
V 2's, de gevreesde en totaal onver
wacht uit de hemel neerstortende vlie
gende bommen, waarmee Duitsland zijn
vijanden teistert. Het gerucht loopt, dat
de uitvinder van dit helse wapen,
Wernher van Braun, in een kasteel in
Noord-frankrijk ijverig bezig is met
het fabriceren van een nog afschuwelij
ker wapen. Dit is dan ook de reden van
een verkenningsvlucht door het Engel
se squadron Mosquito's boven het ge
noemde kasteel. De commandant van
deze onderneming, Quint, keert met
een zwaarbeschadigde machine en een
aantal nuttige foto's naar Engeland te
rug. Men ontdekt, dat onder het kas
teel een tunnel is gegraven en besloten
wordt een bomaanval te ondernemen
met speciaal voor dit doel vervaardigde
stuiterbommen. Quint en zijn (houten)
Mosquito's hebben slechts tien dagen
de tijd om te oefenen. In deze periode
ontdekt Quint verliefd te zijn op Beth,
de weduwe van z'n gesneuvelde vriend
Scotty. Tevens komt hij er achter dat
Scotty nog leeft en als gijzelaar onder
het Franse kasteel gevangen wordt ge
houden. Daarom kan Quint niet aan
Beth vertellen, dat haar man nog leeft.
Hij stelt zijn manschappen voor, dat
terwijl de tunnel wordt aangevallen,
één vliegtuig de muur rond het kasteel
zal bombarderen, zodat de Franse on
dergrondse de Duitse kasteelbewoners
onschadelijk kan maken en tevens de
ingesloten RAF-vliegers bevrijden. Het
wordt een geslaagde operatie met een
bijzonder gelukkige afloop. De film
draait zaterdag-, zondag- en maandag
avond om 8 uur en ook zondagmiddag
om 3 uur. Toegang boven 14 jaar.
[11 Wanneer Henri Likkens al op de
>gte was van de jongste ontwikke
ld liet hij het niet merken. In zijn
T*d had hij een offerte-aanvraag en
[arover won hij het advies van Ursula
trachtte zo goed mogelijk haar
pdaeht bij de kwestie te bepalen, en
Likkens repte van niets anders.
In hij, zoals hij gewoon was, met een
pte buiging het vertrek wilde verla-
riep ze hem terug.
I.Gaat u even zitten, meneer Lik-
Is".
H'J ging zitten, in afwachting, zijn
In met een soort eerbiedige aandacht
I haar gericht.
|ïk kan me niet voorstellen", begon
■"la „dat u niet op de hoogte bent
wat er hier, nog geen uur geleden,
gepasseerd".
P'j knikte kort. „Ik weet er wel iets
daarom komt u dan bij me met die
lrte, alsof er niets gebeurd is?
from spreekt u er niet over? Dat
meonnatuurlijk".
P meende" zei Henri Likkens res-
•yol „dat wanneer er hier ingrij-
■de dingen waren besproken, het aan
fis direkteur van de zaak, stond, mij
fover in te lichtenals u dat
ienst en nodig vond. Ik dacht niet,
i u het op prijs zou stellen als ik,
j een smoesje binnengekomen, pro-
ide een en ander uit te vissen".
Pt hij precies hetzelfde had gedaan,
I hij thans zo verachtend verwierp,
Pat zij Ursula, keurig in de val was
iPen, drong op dat ogenblik niet tot
door. Ze erkende de juistheid van
zienswijze en warmde zich aan het
voor haar persoon, dat daaruit
Haar strak gezicht verzachtte
ze glimlachte, zij het niet vro-
I hjkt me wel gewenst, dat u de
feuilleton door L. van Schooten
juiste toedracht weet. Meneer Jonkers
heeft per sé geweigerd, mede te wer
ken in het systeem datdat wij on
langs bespraken. Hij dreigde zijn ont
slag te nemen. Daarvoor ben ik, na
tuurlijk' niet gezwicht".
„Natuurlijk jiiet", glimlachte Lik
kens.
„Waarom lacht u?" vroeg ze scherp.
„Neemt u me niet kwalijkmaar
ik glimlachte, omdat ik nooit iets an
ders van u zou verwachten. U bent, als
ik zo vrij mag zijn dat te zeggen, met
het type dat voor dreigementen
zwicht".
De dreigende rimpel verdween.
„En verder zei ik: natuurlijk", ver
volgde Likkens stoutmoediger, „omdat
het voor mij eenwoudig vast staat, dat
iemand die in een bedrijf werkt, zich
onderwerpt aan de leiding, en anders
eieren voor zijn geld kiest. Ik vind
het", voegde hij er aan toe, „in de heer
Jonkers te prijzen, dat hij dat zelf heel
duidelijk ingezien heeft. Ik had van
hem ook niet anders verwacht".
„Verklaar u nader", vroeg Ursula.
„Juffrouw Leeuwenstein", Likkens
zag haar aan met een openhartige blik,
u en meneer Jonkers zijn allebei ster
ke wilskrachtige persoonlijkheden.
Maar Jonkers is een man en u bent
een vrouw".
„Maakt dat verschil?" vroeg Ursula
strijdlustig
„Voor mij niet.... voor hèm blijk
baar wel. Hij is.tenminste zo zie ik
hethet primitieve type man, dat
geen leiding van een vrouw verdraagt.
Als zijn gelijke zou hij u misschien
aanvaarden, en met u kunnen samen
werken, als chefnóóit. Dat is hem
waarschijnlijk van het eerste ogenblik
af al duidelijk geweest".
Inderdaad, dacht Ursula getroffen
Likkens had gelijk. Hoe was Frits'
eerste reaktie geweest? Bloemen! Die
bracht je niet mee voor de direkteur,
je aardig vond. Haar gedachten maak-
die bracht je mee voor een vrouw, die
ten wilde sprongendie bloemen
waren eigenlijk een belédiging geweest!
Hij had daarmee als het ware ver
klaard, dat hij in haar niet de direk
teur zag, maar alléén de vrouw, en zijn
houding was daarmee steeds in over
eenstemming geweest! Nu zij zich liet
gelden als leidster van het bedrijf, en
hem dus dwong, te kiezen of te delen
had hij gekozen.en blij dat ze nog
iets kon vinden, waardoor ze toch niet
helemaal een hekel aan hem behoefde
te hebben dacht ze: hij heeft het nog
sportief gedaan óók.
„Meneer Maartens", begon ze op
nieuw, „is van mening dat het voor de
zaak fataal zal zijn".
„Dat kan meneer Maartens ook niet
anders zien", antwoordde Henri „hij zit
vast in het oude gareel, en dat was, al
les maar te laten lopen zoals het liep.
Zo dee<} Frits Jonkers zijn werkr en
daarop had Maartens zich ingesteld.
Goed-beschouwd, passen ze geen van
beiden in een modern, sysematisch ge
leid bedrijf.... Jonkers.... hij is een
scherpzinnige vent, dat heeft u al ge
merkt. heeft dat duidelijk gezien
en.... de konsekwenties getrokken.
Maar hij is nog jong, hij is niet, zoals
Maartens, met lijf en ziel aan de zaak
verbonden. Voor Maartens is de zaak
een stuk léven, héél zijn leven eigen-
leder mens staat wel eens voor
onverwachte uitgaven. Oplossing?
Een persoonlijke lening bij de NMB.
Dat gaat zonder veel pape
rassen of plichtplegingen.
U leent bijvoorbeeld
3000,—. U lost af 18 x
ƒ185,94. Rente en kos
ten zijn daar al bij in
begrepen. Stap even
naar de NMB. Binnen
enkele dagen is alles
voor elkaar.
nederlandsche
middenstandsbank
de bank waar óók u zich
thuis voeltI
lijk. Hij kan niet zo gemakkelijk zeg
gen: dan ga ik er uit!"
„Nee" peinsde Ursula hardop „maar
wat dan?"
Likkens zweeg en staarde voor zich
uit. Voorlopig was alles gegaan zoals
hij het wenste. .Frits Jonkers had z'n
harde kop niet gebogendat had hij
verwacht. Hij zélf had geen kwaad
woord over Frits gezegd, integendeel,
eigenlijk zijn beslissing geprezen. Ursu
la Leeuwenstein zou hèm niet verden
ken van persoonlijke motieven, waar
hij zo nobel op Frits' handelswijze had
gereageerd! Maar het geval-Maartens,
dat zat zo eenvoudig niet! Hij wist, dat
Ursula de oude heer reeds als klein
kind had gekend, hem niet beschouwde
als het factotum van de zaak alleen,
maar ook als een vaderlijke vriend.
„Als ik u was", begon hij voorzichtig
„maar begrijpt u me goed, ik matig me
daarmee niet aan, u advies te geven"
inwendig grinnikte hij: zou ze werke
lijk niet merken, dat hij steeds bezig
was, niet anders te doen? „zou ik ook
meneer Maartens, op zijn leeftijd, niet
meer proberen óm te vormen. En als u
hem voor de keus stelt, de reorganisa
tie te aanvaarden of er uit te gaan, dan
is dateen wreedheid, waartoe u
niet instaat bent", voegde hij er haas
tig aan toe. „Laat meneer Maartens in
zijn waarde, handhaaf hem als procu
ratiehouder, maar laat hij zich alléén
mat de boekhouding bemoeien, neemt
u de verkoopleiding zélf in handen".
Ursula dacht na. Het denkbeeld
lachte haar wel toe.
„Dat zou een oplossing zijn voor het
geval-Maartens" knikte ze „maar daar
mee is de vacature-Jonkers nog niet
vervuld".
Likkens aarzelde. Nu kwam zijn gro
te kanséén misstap en hij zat er
naast.
„Daarmee zou ik me niet haasten"
adviseerde hij ,,u vindt niet direkt een
man als Jonkers. Reizigers bij de vleet
maar iedere nieuweling moet zich
een tijdlang inwerken":
„Zoudt u hem daarbij niet kunnen
helpen?" informeerde Ursula. ,,U weet
er toch óók alles van af?"
Nu niet te begerig zijn, dacht Henri
Likkens. Nu vooral niet te snel inhalen.
De vis hapte al naar het aas.
(wordt vervolgd)
