Lieve zuster Ursula
Vieux
Plantiac
Flits
JAN REY-DEN BURG
WiKfeur
Flitsblokjes
UW BMW-DEALER
Kantenklare
kunsthars vulpasta
SMID JE VERHOLEN EN DE RARE ALCHIMIST
interieuradviseurs
NUTSSPAARBANK
K. Plantinga Zoon. Bolsward. Anno 1870.
etn nj Feest
De Wits smederij
4,65
DE GROOTSTE ZAAK HEBBEN WIJ NIET
Waalderstraat 15, tel. 02220-2345
PURLIEK VERKOPEN
Tweede blad Texelse Courant vrijdag 21 mei 1971
min
feuilleton door L. van Schooten
20. „Nummer één in de oranche zijn"
•erbeterde Likkens. „Dat is kennelijk
de man z'n eerzucht".
„Ik weet niet wat ik moet doen" be-
cende Ursula.
„Nu" antwoordde Likkens stellig „ik
:ou het wél weten".
„Wat dan?"
„Aanpakken".
„Denkt u niet om uw eigen toekomst
neneer Likkens?"
„U zoudt mij en alle collega's een
irote dienst bewijzen, juffrouw Leeu
wenstein, wanneer u er als een der
oorwaarden zoudt willen stellen dat
Yan Uzer het personeel overneemt".
„Maartens ook?"
„Die is met vier maanden aan zijn
jensioen toe".
Hij kan ze er toch ze weer uitgooien
Wat heeft het voor zin?"
„Kan hij ook.behalve als ze vol-
ioen. En ik zal heus m'n best doen om
ie zorgen, dat Leeuwenstein met of zon
der Van IJzer, z'n reputatie handhaaft
Zoals ik dat" voegde hij er bescheiden
aan toe ,tot nog toe steeds heb gedaan".
'Daarvoor ben ik u ook zeer erken
telijk" zei Ursula. „En wat uw verzoek
aetreft.... ik zou dat zeker als voor
waarde willen stellen. Misschien" voeg
de ze er neerslachtig aan toe „hebt u
19 aetere perspectieven dan hier.
Weer viel de stilte in het kantoor.
Ursula keek naar de klok. Nog twintig
minuten.
)t „Laat mij de punten die Van IJzer
heeft genoemd, en uw voorwaarden,
ven op papier zetten", stelde Likkens
'oor. „Dan kunt u het overzien.en
hij ook. Dan is er ook minder mogelijk
heid van misverstand".
„Graag" knikte Ursula „uiteindelijk
aa'moet ik toch de beslissing nemen".
„Ook déze" zei Likkens met een sym-
i pathiserende hoofdknik „hoe moeilijk
vi] iet ook is. U bent de moeilijkheden
^ajiooit uit de weg gegaan, juffrouw
Leeuwenstein, dus ook déze niet...."
Ze had willen zeggen, dat ze juist op
het punt stond ihet te doen, door het
oorsel van Van IJzer te accepteren,
maar hij was al weg.
Van IJzer was nu precies op tijd.
Ursula gaf hem het papier.
Hij fronste even het voorhoofd, in
formeerde naar de personeelsbezetting
.die Likkensis dat een goede
;racht?" en knikte toen kort.
„In principe akkoord" verklaarde hij.
,Het lijkt me het beste, dat we deze
overdracht vastleggen in een voorlopig
contract, waarin de overeenkomst
principieel wordt vastgelegd. Later
kunnen we dan het definitieve contract
•pmaken, wanneer de taxatieprijs be
tend is".
„Wanneer wilde u dat doen?" infor
meerde Ursula en schrok van de uit
drukking op zijn gezicht. Hij glimlach
te, maar het was een boosaardige glim
lach.
„Éénmaal, juffrouw Leeuwensein,
heb ik u gezegd, dat men zulke dingen
beter bespreekt aan de witte tafel.
Daarvoor voelde u toen niets. Ik zou
mijn uitnodiging nu willen herhalen.
Van IJzer".
Het was Ursula of een afgrond aan
haar voeten gaapte.
Opeens zag ze Adolf van IJzer, zoals
hij werkelijk was. Niet alleen maar een
scherpe zakenman met een dikke huid,
o nee, hij had een heel dun huidje! Ze
had hem met haar trotse houding van
eertijds, en vooral met die weigering,
zeer diep gekwetst, begreep ze nu. En
op de toekomst van Leeuwenstein en
Adolf van IJzer was geen man die ver
gaf. Veel meer dan zakelijke, had zijn
felle concurrentieoorlog persoonlijke
motieven gehad. Niet slechts de firma
Leeuwenstein en Co, maar vooral die
trotse Ursula Leeuwenstein zou het
hoofd buigen! Zij, die eens zo fier zijn
uitnodiging verwierp, zou die uitnodi
ging thans wel móéten aanvaarden. En
terwijl hij de gulle gastheer speelde,
zou hij genieten van zijn volkomen
triomf: de concurrent uitgerangeerd,
het meisje dat hem vernederde, op
haar beurt vernederd!
Hij zag haar verstijven en werd een
ogenblik bang, dat die triomf hem zou
ontgaan.
„Kijk es, juffrouw Leeuwenstein"
pleitte hij verzoenend „de mensen pra
ten zoveel. Ik zou niet graag willen
det deze ehfusie een verkeerde in
druk maakte. Veel liever zou ik willen
dat iedereen kon zien, dat deze eh.
Laten we, na tekening van dit contract,
belangengemeenschap tot stand was ge
komen in volkomen harmonie tussen
beide partijena propos, u zult er
wel geen bezwaar tegen hebben, nog
met wat aandelen in het bedrijf te blij
ven zitten.... puur nominaal, natuur
lijk, maar zoals ik zeide goodwill
van de naam Leeuwenstein.
Ursula sloot de ogen. Haar handen
waren ijskoud, een ogenblik dacht ze
dat ze zou flauwvallen. Maar ze her
stelde zich.
Er was maar één alternatief, het uit
eindelijke faillissement van Leeuwen
stein. Die naam uitgewist, haar eigen
kapitaal verdwenen, Maartens zonder
pensioen, de mensen op straat.ze
was Likkens dankbaar dat hij haar
niet alleen om haar, er aten méér men
sen van dit bedrijf.
„Ik neem uw uitnodiging aan" zei ze
als zegde ze 'n van buiten geleerd lesje
op.
Hij straalde.
„Zullen we dan zeggenmorgen
avond? Ik kom u om vijf uur met de
wagen halen, dan rijden we eerst even
naar Mr. Leesberg die het voorlopig
contract intussen heeft opgemaakt en
dan bestel ik een goed dinertje in Carl
tonlaat dat maar aan Adolf van
IJzer over! En bij het kopje koffie
na.dan tekenen we het contract, en
bent u van alle zorgen af!"
Hij nam geen enkel risico, bedacht ze.
Eén ogenblik had haar een uitvlucht
voor ogen gezweefdna het bezoek
aan de advocaat zou ze zware hoofdpijn
of iets dergelijks kunnen veinzen maar
Adolf van IJzer had haar ook die ont
snappingsmogelijkheid afgesneden
ze vond het zelf trouwens onwaardig.
„Het is goed" zei ze toonloos. „Mor
genmiddag om vier uur ben ik klaar".
„En u zorgt wel, dat u er een beetje
feestelijk uitziet?" vroeg hij, maar het
klonk als een bevel. „Ik wil graag eer
met u inleggen!" voegde hij er lachend
aan toe.
Ze knikte. „Wilt u me nu verder ver
ontschuldigen, meneer Van IJzer, ik
ben.
„U wilt er nog wel eens rustig over
napeinzen" knikte hij ijverig. „Natuur
lijk, natuurlijk. Juffrouw Leeuwen
stein", hij stak een hand uit die ze met
tegenzin aannam, „tot morgen. Au re-
voir!"
Lang nadat hij weg was, zat Ursula
ineengedoken achter haar bureau, het
hoofd in de handen. De strijd was ver
loren...., morgen werd de overgave
een voldongen feit. Morgen zou ze in
Carlton zitten, aan een feestelijke ta
fel, met de man die ze haatte en ver
achtte, Adolf van IJzer, en ze zou
samen gaan dineren en het glas heffen
vriendelijk en vrolijk moeten zijn, want
er was haar en haar mensen te veel
aan gelegen, dat hij zijn woord gestand
deed
Maar de slaap wilde die nacht niet
komen.
HOOFDSTUK XI
„Meneer Jonkers voor u!"
„O" zei Henkie verbaasd, en vergat
in de verbouwereerdheid zijn beroemde
saluut te maken, „wat bent u mooi!"
Ursula glimlachte witjes. Ze zag er
inderdaad voortreffelijk uit in dit een
voudige, maar door zijn coupe opval
lende grijze avondjurkje, een snoer pa
rels om de blanke hals en een zware,
antiek-zilveren armband om de pols.
(wordt vervolgd)
JEUGDKAMPIOENSCHAP
SCHAKEN
3de ronde
G. Kruithof-J. Hooijberg Vz
5de ronde
W. Bakker-P. Bakker 01
W. Jas-F. Bos 10
J. Hooijberg-C. Vermuë 10
N. Zoetelief-R. Riteco 01
G. Kruithof-F. Kellner 10
6de ronde
F. Kellner-W. Bakker 01
C. Vermuë-N. Zoetelief 10
F. Bos-J. Hooijberg 01
P. Bakker-W. Jas 10
7de ronde
F. Bos-^G. Kruithof 01
De strijd verloopt uitermate boeiend.
Piet Bakker is de grote verrassing. Hij
presteerde het om in de le ronde favo
riet Gerard Kruithof te verslaan en
later andere kanshebbers als Wim Jas
en Wilfried Bakker.
Uit onderstaande stand blijkt dat er
diverse spelers nog voor de eerste plaats
in aanmerking komen. Verrassend is
dat Gerard Kruithof vrijwel uitgescha
keld is.
gesp. pnt
1. Joost Hooijberg 6 5%
2. Piet Bakker 6 5
3. Wim Jas 6 5
4. Wilfried Bakker 6 4
5. Rob Riteco 5 4
6. Gerard Kruithof 5 2Vfc
7. Co Vermuë 6 2
8. Frans Kellner 6 1
9. Nico Zoetelief 5 0
10. Frans Bos 7 0
Wat slecht te repareren
lijkt.lukt met PORION, de
in Zwitserland ontwikkelde
universele kunsthars VUL/
STOP/PLAMUUR-MASSA.
Gebruiksgereed, geen ver
lies van resten, onbeperkt
houdbaar. Onmisbaar bij elk
klusje. Hecht op alles; op
jMÉMMÉMÉwmetaal,
naar
'ge als voel
ge ondergrond. Onschadelijk
hout steen, beton, meta;
tegels, glas, noem maar c
en zowel op droge als vochti-
voorde handen. Krimpt niet,
zet niet uit, scheurt niet.
In
f 8.55. 2 kg
f29.95, bij:
emmertjes van 1 kg
f 15.30, 5 kg
De moeite waard om
wat extra blokjes in
huis te nemen.
Telefoon (02220) 3 3 4 1
Wij hebben te koop
1 rolblok 2,50 m.
1 kunstmeststrooier voor
3-punts hefinrichting.
Den Hoorn, telefoon 357
tijdelijk van 5,85 nu
Uw fotohandel
in de Parkstraat
Toch zijn er dingen, waarin
een kleine zaak groot kan zijn.
Ons vakmanschap is daar een
voorbeeld van.
'n goed idee, voor vakwerk naar
arri=
WILHELMINALAAN 30
Notaris J. R. van Wijland te Texel zal op donderdag 27 mei
1971 te 3 uur n.m. in hotel „De Zwaan", te Den Burg, Texel,
1. ten verzoeke van het R.K. Kerkbestuur van Den Burg,
Texel:
De riante woning met garage, onder en bijgelegen grond
aan de Beatrixlaan 50 te Den Burg, Texel, groot ongeveer
3 aren 67 centiaren.
Het woonhuis is als volgt ingedeeld: royale hall met toilet
en kelderkast. Grote woonkamer met 2 vaste kastèn, stu
deerkamer, woonkeuken met stookgelegenheid en toegang
naar voor- en achtertuin en garage, ruime garage met wa
terleiding en afvoer.
Fraaie trapopgang naar boven, ruime overloop met kast,
douche met vaste wastafel en toegang naar plat dak, 3
slaapkamers voorzien van veel kastruimte, 1 slaapkamer
voorzien van vaste wastafel. Grote begaanbare zolder met
mogelijkheid voor meerdere slaapkamers.
2 ten verzoeke van de heer A. Maas te Den Burg, Texel, huize
St. Jan, kamer 112.
Een woonhuis met onder en bijgelegen grond aan de Zwaan
straat 1 te Den Burg, Texel, groot 66 centiaren.
Omvattende: gang met trapopgang en kelderkast, juime
woonkamer, keuken met 50 liter Daalderop warmwaterboi-
Ier, keukenkast, bijkeuken met toilet en gelegenheid voor
het maken van een douche, erf met fietsen- en kolenhok.
Boven: gang met toegang naar 3 slaapkamers, waarvan 2
met vaste wastafel, 1 slaapkamer geeft toegang tot plat dak.
Vliso-trap naar grote zolder met mogelijkheid tot het maken
van slaapkamers. Al de vloerbedekking, gordijnen, vitrage,
gordijnroeden zoals aanwezig in het pand zijn bij de ver
koop inbegrepen.
3. ten verzoeke van de erven P. J. Bremer te Texel:
Een perceel land, gelegen aan de Pontweg in de Everstc-
koog op Texel, geschikt voor bloembollencultuur, groot
1.53.40 ha.
Verpacht tot 20 maart 1973 voor 270,per jaar aan de
heer J. G. Roeper te Akenbuurt, Texel.
Beide woonhuizen zijn te bezichtigen op zaterdag 15 en 22 mei
a.s. van 3 tot 5 uur n.m. verder na afspraak. Sleutel van het
huis sub 1 verkrijgbaar ten kantore van de notaris en het huis
sub 2 bij de heer A. Maas, voornoemd. De woonhuizen wor
den verkocht vrij van huur en gebruik, met vrije vestiging
voor permanente bewoning.
Betaling van de koopsommen voor of uiterlijk op 7 juli 1971.
Nadere inlichtingen worden verstrekt ten kantore van genoem
de notaris, telefoon (02220) 2564 - 3110.
a 120. We kunnen het de oude alchi-
,|ij jnist werkelijk niet kwalijk nemen, dat
;t alles verklapte. Hij was zo ge
schrokken van de vuistslag en die re
volverschoten, dat hij stamelend zei:
1 Jaemyn macker Verholen komt
iS borgen weeromme. Hy komt vaeck 's
aevonds laet hier om my te besoecken".
„En wat draagt hij dan?" wilde de
Kludde weten. „Een maskeradepak of
fen vermomming?"
„Neestamelde de alchimist.
•Hy draegt altydt een bolvormig hoed-
ten ende een grote kneevel. Daerne-
vens oock nog een roodgestreept truyt-
ten ofte boezeroentjen.
-Ach zodie beschrijving past
Precies op de knecht van Sterke Stef",
dompelde de Kludde. „Zacharias Ze
melmans is dus niemand minder dan
smidje Verholen. Jammer dat ik toen
die flitspuit achterin de auto had lig
gen. Die heeft hij natuurlijk gezien,
toen hij die Engelse sleutel uit de bak
haalde. Nou ja, geen nood. Ik krijg hem
wel!"
„Ghy kryght hem nóóit!" riep de al
chimist dapper. "Verholen heeft u he
lemaal in de snotjen! Hy sal u te pac-
ken nemen ende U overgeeven aen de
schout en syn rackers!"
„Er valt niet veel te pakken te ne
men", grijnsde de Kludde. „Ik laat jul
lie allebei spoorloos verdwijnen. Er zal
geen haan meer naar jullie kraaien!
Sta om te beginnen maar eens op en ga
mee!"
De revolver van de Kludde zette er
de nodige dwang bij en zo moest de
oude alchimist natuurlijk wel met zijn
overweldiger meegaan. Treurig sjokte
hij voor hem uit, bibberend in zijn dun
ne nachtjaponnetje. En waar kwam hij
tenslotte terecht? In dezelfde cel, waar
in ook smidje Verholen al eens een
keer opgesloten had gezeten. En daar
bond de Kludde de arme, oude baas
stevig vast met touwen en kettingen en
bovendien duwde hij hem een prop in
de mond. Vervolgens verdween hij uit
de cel, doch deze maal vergat hij niet
de deur stevig af te sluiten. En terwijl
dit allemaal in het oude slot gebeurde
lag smidje Verholen op een oor en wist
van niets.
(wordt vervolgd)
