Een natte junimaand Lieve zuster Ursula i ook als u 2000,-, ƒ5000,- of 10.000,- wilt lenen! ga met uw tijd mee - ga naar de nmb! ELECTROHUIS CJ Straks weer inzaai van grasland Kalveren op „schone" weiden Beëindiging van het bedrijf ïk, i r Tweede blad Texelse Courant, vrijdag 18 juni 1971 Het gebeurt niet zo dikwijls, dat in de maand juni de Texelse agrariërs in overgrote meerderheid uitzien naar droog, zonnig weer. We hebben de in druk, dat dit op 't moment, dat we dit schrijven (18 juni) het geval is. Het zijn nu niet alleen de veehouders, die bezig zijn met de hooiwinning, die hopen op een droge periode. Ook de Texelse ak kerbouwers en de veehouders, die geen problemen hebben met de voederwin ning zijn op dit moment gebaat met een aantal droge dagen. Het is ieder jaar weer een triest ge zicht om gras, dat al bijna hooi is ge worden dagenlang op het veld te zien liggen, omdat er geen mogelijkheid is het voldoende droog te krijgen om in te schuren. Vooral als we daarbij beden ken, dat iedere dag, dat dit gras te lang op het veld ligt betekent, dat de krachtvoerpost in het komende winter seizoen hoger zal worden. De buiten gewoon goede melkproduktie in het afgelopen winterseizoen heeft nog eens duidelijk aangetoond, dat goed ruw- voer daarvoor een eerste eis is. Niet overhaasten Al hebben we in het voorgaande on derstreept, dat ieder dag, dat het hooi te lang buiten ligt verlies betekent waarschuwen we toch voor het over haast binnen halen. Vooral als het hooi in balen wordt geperst kan overhaas ting grotere schade betekenen dan het afwachten van de juiste tijd. complete VtoUektfe op klompen onder moedors paraplu classics up to date* hammond gogo 3 beachparty* nonstopovergreens* trum pet gogo 3* happy Lehér* golden non stop dancing 10 POLYDOR STEREO 121.— We moeten daarbij de betekenis van reuk en smaak niet onderschatten. Hooi dat van de winter stoffig en schimme lig uit het pak komt is in ieder geval minder waard dan hooi, dat één of en kele dagen langer buiten is gebleven, maar waar nog iets van reuk en smaak is overgebleven. We willen hierbij nog eens wijzen op het belang van een ventilatie van het hooi na de opslag in de schuur. Welis waar biedt geperst hooi niet de moge lijkheid, die je met los hooi hebt, maar op diverse bedrijven blijkt duidelijk, dat hooi, dat zonder ventilatiemogelijk- heid beslist „verongelukken" zou met ventilatie tot aanvaardbaar ruwvoer wordt gemaakt. Niet alleen nadeel Het zou echter onjuist zijn om de overvloedige regen alleen als een scha depost te zien. We zullen dit jaar het droeve beeld van verdrogend grasland en akkerbouwgewassen, die staan te verkommeren in de 2de helft van juni niet te zien krijgen. Vooral de veebedrijven zullen dit voordeel voor 100% moeten uitbuiten. Aan één van de eerste voorwaarden voor een goede grasgroei is nu voldaan. Het water is er Als u nu voor de stik stof zorgt om de grasgroei maximaal te maken, dan heeft de regen toch ook nog grote voordelen. We krijgen van Texelse boeren, die aan de overkant zijn geweest nog al eens te horen, dat het Texelse grasland in vergelijking met veel streken op het vasteland goed te voorschijn komt. Dat „goed" heeft dan vooral betrekking op de samenstelling van het grasland, waarbij we denken aan de goede gras soorten en de bezetting van onkruid. Wat het grasbestand betreft menen we dat de voorsprong, die er ten op zichte van veel grasland aan de vaste wal is vooral te danken is aan het feit, dat maar in heel weinig gebieden zo veel aan graslandvernieuwing wordt gedaan dan op Texel. Wat de aanwezigheid van andere be standdelen in het grasland betreft me nen we, dat de voorsprong voor een gedeelte eveneens te danken is aan het regelmatig vernieuwen van het gras land. Daarnaast is het feit, dat op veel Texelse bedrijven naast het rundvee ook schapen aanwezig zijn voor een ge deelte ook gunstig. We denken hierbij met name aan de bezetting met boter bloemen. Op bedrijven, waar schapen worden gehouden zijn de boterbloemen geen probleem. Ook wat de bezetting van de weiden met stekels aangaat geloof ik, dat het grasland in ons gebied gunstig afsteekt met veel plaatsen op het vasteland. Misschien, dat de voorsprong van Texel op dit terrein ook voor een gedeelte op de rekening van de landbouwvoorlich ting mag worden gezet. Juli-augustus gunstige tijd Als we de voorsprong, die er bij het grasbestand is willen handhaven, dan zullen we op dit gebied aktief moefen blijven. Dat wil zeggen, dat we regel matig door moeten gaan met 't 'zwart' maken van grasland en het weer op nieuw inzaaien van een goed graszaad mengsel. We zijn nog altijd van mening, dat de maanden juli en augustus daarvoor de meest geschikte tijd zijn. Het is ons bekend, dat er ieder jaar ook nog goede resultaten worden verkregen met sep- tember-inzaai. In 1970 hebben we voor beelden gezien van goed gelukte gras- landinzaai in oktober, maar laten we dit alsjeblieft niet als regel gaan be schouwen. Vooral als de graslandvernieuwing gepaard moet gaan met verbetering van de ligging van de percelen heeft een bewerking in juli en augustus be slist voordelen. Daarbij willen we di- rekt de aantekening maken, dat een verbetering van de ligging van de per celen vrijwel altijd nodig is. Als een bijxomend voordeel voor in zaai in de maand juli geldt, dat de loonwerkers, die het werk moeten uit voeren in deze periode daarvoor meest al goed de tijd hebben. Eén goede methode De Texelse landbouwvoorlichters zijn van mening, dat er voor ons gebied, maar één werkelijk goede methode is van graslandvernieuwing. Die methode1 is de volgende. Na het frezen met de normale frees wordt de grond geploegd. Dit ploegen zal afhankelijk van het feit of er veel of weinig moet worden geëgaliseerd dieper of ondieper moeten gebeuren. Als er veel grond moet worden ver plaatst kan het nodig zijn om 25 - 30 cm diep te ploegen. Het egaliseren kan vrijwel altijd met de kilver gebeuren. Na dit kilveren is de grond tevens goed vast geworden, wat gunstig is voor de goede aanslag van het zaad. Dit zaaien moset gebeu ren met 'n graszaad- of vlaszaaimachi- ne. Iedere keer weer blijkt, dat de aan slag bij machinaal zaaien beter is dan bij breedwerpige zaai met de hand of de kunstmeststrooier. We zijn van mening, dat de zaadhoe- veelheid liefst 40 kg per ha moet zijn. Onder zeer gunstige omstandigheden zou mogelijk kunnen worden volstaan met 35 kg zaad per bunder, maar het komt ons voor, dat het risico van een te dunne stand niet genomen kan worden ,voor een bedrag van 20,per bun der. Wat u ook niet vergeten moet Telkens blijkt, dat na het omploegen van oud grasland de pH of zuurgraad van de grond minder goed in orde is dan uit het onderzoek van een grond monster uit de zodelaag naar voren komt. De grond onder de zodelaag ver keert heel vaak nog in een „natuurlij ke" toestand. Voor ons gebied betekent dit onder meer zeer kalkarm. Daarom zou iedere graslandvernieu wing vooraf moeten worden gegaan door een bemonstering van de grond tot e'en diepte van 20 cm. Als de pH van de grond inderdaad laag is kan de kalk het beste worden gestrooid voor dat de bewerking een aanvang neemt. Met het frezen en ploegen wordt de kalk dan goed door de grond gewerkt. In bepaalde gevallen is het tevens aan te raden om vooraf een koperbe mesting te geven. Koper heeft met kalk gemeen, dat het moeilijk de grond bin nendringt. Daarom is een graslandver nieuwing tevens een goede gelegenheid om de kopervoorziening op peil te brengen. Als op bepaalde bedrijven wordt overgegaan tot het in de zomer „bin nen" houden van de kalveren, dan is de reden daarvoor beslist niet, dat we als algemene waarheid kunnen bewe ren, dat het onderdak houden beter is dan het laten weiden. We kunnen wel stellen, dat er een mogelijkheid van weiden is, die betere resultaten geeft dan het binnen houden met als ruw voer hooi, voordroogkuilgras of vers gras. De reden, dat op sommige bedrijven, waar veel kalveren worden opgefokt toch gekozen wordt voor het op het hok houden is, dat men geen kans ziet om de kalveren op een werkelijk goede manier te laten weiden. Wat bedoelen we hier met die goede manier? Er is bijna geen onderwerp, dat in vakbladen zo dikwijls ter sprake komt als de opfok en de verzorging van kal veren en jongvee. Maar er lijkt ook geen zaak te zijn, die zo'moeilijk door de praktijk wordt aanvaard dan die van de manier, waarop kalveren moe ten worden gehouden. Al diverse jaren wordt er op gewe zen, dat het „kalverweidje", waar de jonge dieren ieder jaar gedurende de hele weideperiode moeten weiden uit de boze is. Toch is nog lang niet op ieder bedrijf dit kalverweidje afge schaft. De laatste jaren kan men tel kens lezen, dat kalveren in feite alleen mogen weiden op percelen, die net in gezaaid zijn, of die kort tevoren zijn gemaaid voor het winnen van kuilgras of hooi. Maar het aantal bedrijven, waar deze methode konsekwent wordt toegepast is nog maar heel klein. Toch moeten we aannemen, dat alleen nieuw ingezaaid grasland, of pas gemaaide percelen aanspraak kunnen maken op de aanduiding „schone weiden". Zorg wordt beloond Het is ook op een landbouwbedrijf niet zo, dat goede zorgen in elk geval beloond worden met een duidelijk be ter resultaat. Telkens loop je tegen ge vallen aan, waarbij je de vraag stelt „Hoe komt het toch, dat er ondanks goede zorgen toch geen bevredigend re sultaat naar voren komt?" We hebben de indruk, dat dit in het algemeen niet geldt voor de verzorging van de kalveren. Uit diverse proeven blijkt ieder jaar weer duidelijk, dat de zorg, die besteed wordt aan de opfok van de kalveren tot uiting komt in een voorspoedige ontwikkeling van de die ren. Het vrij van parasieten houden wordt beloond met een besparing van krachtvoer en het voordeel van een stel gezonde kalveren. ZON, MAAN EN HOOG WATER De zon komt 20 juni op om 4.19 uur en gaat onder om 21.03 uur; 23 juni op om 4.20 uur en onder om 21.04 uur. Maan: 22 juni N.M.; 8 juli V.M Hoog water ter rede van Oudeschild 18 juni 2.52 en 15.42; 19 juni 4.16 en 17.08; 20 juni 5.45 en 18.25; 21 juni 7.02 en 19.29; 22 juni 8.06 en 20.28, 23 juni 9.02 en 21.20; 24 juni 9 49 en 22.09; 25 juni 10 28 en 22.50; 26 juni 11.02 en 23.25. Aan het strand is het ongeveer een uur eer der hoog water. In ons gebied heeft een naar verhou ding vrij groot aantal agrariërs na nieuwjaar de gang naar de districts bureauhouder gemaakt om te spreken over de mogelijkheid van beëindiging van het bedrijf. Hoewel dit spreken in niet alle gevallen heeft geleid tot een aanvrage voor bedrijfsbeëindiging is er toch een aantal aanvragen in behande ling en in de loop van dit jaar zal ze ker nog een aantal volgen. De aanvragen komen niet alleen van agrariërs, die een bedrijf hebben, waar van al jaren gezegd moet worden, dat de oppervlakte te klein is om een in komen te halen, dat gelijkwaardig is met dat van andere beroepen. De plan nen om het bedrijf te beëindigen ko men vooral naar voren op bedrijven, waar de boer z'n „beste" jaren heeft gehad en geen opvolger aanwezig is. Op heel wat bedrijven komt men in deze jaren voor de keus te staan of men het bedrijf moet aanpassen aan nieuwe eisen, of dat men de weg van beëindiging moet kiezen. Vooral als het boeren betreft, die de vijftig gepas seerd zijn en waar geen opvolger aan wezig is kunnen we de keuze voor be drijfsbeëindiging begrijpen. Toch doorgaan Intussen zijn er ook gevallen, waarin men toch welbewust besluit om door te gaan. Kort geleden waren we op een bedrijfje, waarvoor al jaren geldt, dat de oppervlakte te klein is om een vol waardig inkomen te halen. De man in kwestie ziet dit zelf ook heel goed in. Hij is verstandig genoeg om te begrij pen, dat er voor een opvolger geen brood meer in zit. Hij weet ook heel goed, dat z'n arbeid op het bedrijf in vergelijking met werknemers op aller lei bedrijven onvoldoende wordt be loond. Hij denkt er echter niet over om daar „zure" opmerkingen over te ma ken, omdat hij weet, dat dit de prijs is, die hij voor zijn zelfstandigheid moet betalen. Ik geloof, dat je als voorlichter in zo'n geval het onderwerp bedrijfsbe ëindiging ver weg moet houden. Dat je in zo'n geval de economie moet laten wijken voor het plezier en de bevredi ging. Het komt me voor, dat de houding van deze „kleine boer" iets te zeggen heeft aan iedere zelfstandige agrariër. We zijn echt niet blind voor de zorgen en moeite, die het boer-zijn meebrengt. Tegelijk zullen we echter oog moeten hebben voor „de weelde" van het zelf standig zijn. Een weelde, die voor steeds minder mensen is weggelegd. feuilleton door L. van Schooten 25. Hij zag Ursula een verraste be- vegmg maken. „Henkie" ging Frits verder „doet wel :ens gek, maar hij is het niet. Om de Irommel niet. Allereerst was Henkie fan ouds mijn vrindje, dan was hij de peciale beschermeling van de oude leer Maartens, en voorts droeg hij zijn juffrouw direkteur" een blinde ver- ring toe. Je weet niet, Ursula, hoe oed het geweest is, dat je voor de ke- ïltje altijd zo vriendelijk geweest ent.hij was hier je trouwste bond- enoot.... een tijdlang je énige op éél je kantoor!" Ursula zat als een standbeeld achter aar bureau. Likkens omklemde de euningen van zijn stoel, zodat zijn nokkels zich wit aftekenden, en Van fzer had een houding aangenomen als ng hem dit alles niet aan, en wachtte ij maar tot hij met goed fatsoen kon ïrdwijnen. Maar zijn geagiteerd trom- elen op zijn stoelleuning bewees, hoe >gewonden hij was. „Dank zij Henkie, die in voortdurend ►ntact stond met meneer Maartens, en irdoor ook met mijhoe, dat zal je later verklaren, weet ik nu hoe fze twee hun spel gespeeld hebben. Je hebt je vast wel eens afgevraagd, >e het mogelijk was, dat jullie overal altijd Van IJzer op je pad vond, hoe bij alle offertes altijd lager was, hoe zich wist in te dringen bij firma's vroeger zwoeren bij Leeuwenstein léén. Maar Adolf van IJzer wist van zaak nog meer dan jij, dank zij de gevens, die vrind Likkens hier, hem eds in handen speelde. Je hebt je getwijfeld afgevraagd, of Van IJzer ns 'n zesde zintuig hadnu, daar z'n zesde zintuig, en het heet Henri dtens!" .Je liegt, je liegt!" schreeuwde Henri wit als een doek, „ja ik ga daar m'n [en positie ondergraven!" .Jouw positie was gewaarborgd, ind", antwoordde Frits kalm, „als Sfrouw Leeuwenstein murm gemaakt was en de fusie een feit, zou jij ad- junct-direkteur worden bij Leeuwen stein en Van IJzer!" „Hoe weet je dat?" flapte Likkens er onwillekeurig uit. „Je eigen mond veroordeelt je", con stateerde Frits „ik zie dat ik in de roos geschoten heb. Alleen heb je er nog nooit over nagedacht, dat wanneer het eenmaal zover was, Adolf van IJzer al tijd wel een weg zou vinden om zich van jou te ontdoen. Want deze man, die gelooft dat iedereen zijn prijs heeft en alerlei mensen probeert te gebruiken, wil zulke mensen toch niet onder zijn éigen personeel. Die moeten betrouw baar zijn en niet te koop. Maar zo ver, Hanneman, waren jouw gedachten nog niet gegaan! Hoe je echter de moed kon hebben, vanavond mee te gaan naar dat diner, zogenaamd tot steun van juffrouw Leeuwenstein, maar in wer kelijkheid als de doodgraver van haar bedrijf en medeplichtige van Van IJzer, daar breekt m'n klomp". Zijn stem was laag van verachting. „Dat je zo'n schurk was, zo'n misselijke karakterlo ze slak, dat had zelfs ik niet van je ge dacht". Likkens zakte in zijn stoel terug, zijn gloeiende blikken nu eens op Frits en dan weer op Van IJzer gevestigd. „En hij speelde zijn rol zo goed" ver- nieuwe jobstijdingen brengen. Wat volgde Frits, „steeds meer moest hij heeft hij gescholden op Van IJzer! Die lui waren hem altijd voor! En wat heeft hij tegelijk handig juffrouw Leeuwenstein zo ver helpen brengen, dat ze inzag, dat het aanbod van Van IJzer tenslotte het enige was dat de zaak en het personeel nog redden kon". „Hoe wéét je dat allemaal", fluister de Ursula, „het is zo. woordelijk!" „Twee mensen, Ursulade oude getrouwe, de heer Maartens, die de zaak door en door kende, en Henkie, die voor jou door het vuur zou gaan. Henkie gaf oren en ogen de kost. Maar tens wist genoeg om te kunnen nagaan waar de schoen wrong. Tot op het laat ste toe heeft de informatiedienst ge werkt. Zodoende wist ik van alle plan nen, ook van het feest van vanavond, ook van het diner, dat meneer Van IJ zer in Carlton heeft besteld. Kreeften, cocktail, reerug, nietwaar Adolf? Het beste was niet goed genoeg. Maar het was me dan een triomf!" „Gemene leugenaar dat je bent!" Het was Likkens, die zijn zelfbeheersing verloor en opvloog uit zijn stoel. Zijn klauwende handen grepen Fnts naar de keel, maar een forse stoot tegen zijn kin deed hem terugdeinzen. Een ogenblik stond hij te wankelen op zijn benen, maar meteen had Frits hem te pakken bij de kraag en het zitvlak en duwde hem naar de deur. Die ging, als door een wonder, vanzelf open, en Frit's hief zijn rechterbeen en bespoedigde de aftocht van Henri Likkens zodanig, dat die met een vaart de deur uitschoot. Frits smeet die achter hem dicht. Te vreden klopte hij zich de handen af, als na een welvolbracht, maar stoffig karwei. „Dat is één", constateerde hij wel gemoed. „En nu hebben we hier nog ons aller vriend Adolf". Van IJzer was opgestaan met zoveel waardigheid als hij maar kon opbren gen. „Op al de nonsens die jij hier hebt uitgekraamd, jongeman", zei hij hoog hartig, „wil ik niet eens ingaan. Wan neer juffrouw Leeuwenstein al deze leugens en fantasietjes wil geloven, moet zij dat weten. Maar u zult be grijpen hij wendde zich tot Ursula fmtlikdi: Hebt u op korte termijn geld nodig? Bij de NMB wordt u zonder omslag geholpen. Bijvoorbeeld 2000,in handen, betaling in 18 x 127,07. Of 5000,-in han den, betaling in 24 x 240,33. Of 10.000,- in handen, betaling in 36 x 340,79. Ook voor andere bedragen kunt u prettig terecht bij elk NMB kantoor. nederlandsche middenstandsbank de bank waar óóku zich thuis voelt! dat na dit alles van onze overeen komst niets meer terecht komt. Mijn aanbod is ingetrokkenu kunt op eigen gelegenheid naar de bliksem gaan!" „Neem dat terug", verzocht Frits met dreigende kalmte, vraag excuus aan juffrouw Leeuwenstein, ten eerste voor de manier waarop je haar hebt bedro gen en ten tweede voor de belediging die je haar hebt aangedaan, want ik zweer je Adolf-me-vrind", hij stond nu vlak voor Van IJzer en zijn ogen spra ken een duidelijke taal, „dat je precies dezelfde weg opgaat als m'n vriend Hanneman, misschien nog een beetje hardhandiger". „Dat is mishandeling!" protesteerde Van IJzer, „ik dien 'n aanklacht in.." „O nee", wist Frits, „dat doe jp niet. Alles liever dat dat. Je moet nooit in de modder gaan roeren, Adolf, je weet nooit wat er dan wellicht boven komt. Dus. „Goed", zei hij, m'n excuus. We spre ken mekaar nog". „Dat hoop ik niet voor je," glimlach te Frits, „want dat kon wel eens een heel onprettig en eenzijdig gesprek worden, erger nog dan nu. Enne Adolf, maak je maar geen zorgen om je diner af te bestellen, want dat komt wel op. Daar heb ik al voor gezorgd". HOOFDSTUK XIV Ursula treedt af Ursula Leeuwenstein staarde door de zaal van het restaurant. Aan de wit gedekte tafels, waarop zilver blonk en kristal fonkelde, zaten de gasten, praat ten, lachten. Als duistere geesten be wogen zich de kellners daartussen door. Haar ogen hadden een nieuwe glans, op haar wangen was weer kleur en Fnts, aan de andere kant van de tafel, moest zichzelf beheersen om niet op te springen, en dat geliefde gezicht tus sen zijn handen te nemen. Maar telkens toch leek het, of die glans in haar ogen overschaduwd werd door bezorgdheid, en na enkele hape rende aanloopjes sprak ze haar zorg uit tegen Frits, die zijn wel wat kaal colbertje verwisseld had voor een din- nerjacket, dat hem als gegoten zat, en waarmee hij er, vond ze, uitzag als een prins. (wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1971 | | pagina 3