Groen rZwartsJexeU in het harL,
ico Witte al voor het 35e seizoen
Jan Pleziervaarder
r
d
TAXI
Handstaiidje is traditioneel
hoogtepunt van Sluftertocht
a
K
IpnN
Poppen en
„vreemde vogels
in het raadhuis
(02220) 3132 I
24
1,9
1,9
M
1,8!
I,!
1,61
9!
Bar - Dancing
„De 7 Provinciën"
Geen voorrang: meisje
naar ziekenhuis
Na aanrijding doorgereden
Feest in Oudeschild
HHKflHHIÏlfMfi
Hl
Kt
Beere Bar
I Iedere dag geopend.
Beere goed
,De Vergulde Kip"
Garel de Vries
N.V. vJï. Lange veld A De Roo|
11 Den Burg, Texel - Tel. 2741
de Graaf, Keeeomlaon 43, Den
(02220) 2741, 's avonds (02220) 2403
Verschijnt dinsdags en rrfldags
Bank: Nederl. Middenstandsbank; Coop. Rail*
feiseabank; Amro-bank. Postgiro 652. Aboem.
prjjs ƒ4,50 p. kw. -}- 50 ct incasso; los 20 ct.
Advert. 20 ct per nun. exd. 4®/# BTW
R is tegenwoordig weer veel
w4 belangstelling voor de Jan
A-i Plezier. De mensen begin
nen genoeg te krijgen van
5 en brommers, ze willen zich wel
lekker ontspannen. Maar een jaar
s geleden zag het er tamelijk som-
f 1 uit. Ik heb me toen heel wat keren
"'raagd of het lonend genoeg was
•r mee door te gaan, maar sinds
tijd is de animo elk jaar toegeno-
In de drukste weken moet ik el-
lag mensen teleurstellen. Vol is nu
iaal vol, hè?"
het woord is de heer N. J. Witte
uit Den Burg die dit jaar zijn 35e
als koetsier van de Jan Plezier
•ft. We 'zitten naast Nico Witte op
ok van zijn wagen, die juist de „re-
aan de Kaapstraat heeft veria-
op weg naar de Slufter. Op de
en achter ons een twintigtal pas-
rs die zich in het zonnetje laten
ttrekken naar de voor hen nog on-
75 nde verten van het Tekelse duin-
trandlandschap. Vóór ons de twee
van Walter en Zatopek, ieder 12
oud en sinds zes jaar bij Nico Wit-
in troywe en hooggewaardeerde
st.
Verdraagbare snelheid
IVU
*$*y' Z3fe''tAtSSdhtu-nu.-t-
a Ruijslaan, Badweg en Boodtlaan
Q j het naar de Ruigedijksweg. Bij
7 snelheid van nauwelijks 10 km per
lijkt het alsof we te midden van
ns inhalende auto's en bromfietsen
staan. Superieur glimlachend kij-
ran de passagiers neer op die nerveuse
nacfPart'j temidden van wolken uit-
nfcas Witte keert zich om. „Kunt u
'G snelheid verdragen?", vraagt hij.
XWHmaal serieus bedoeld is het niet,
zoveel van wat hij tijdens de
t expliceert met een paar korreltjes
genomen moet worden. De meeste
agiers leren snel de ernst van de
or te onderscheiden en amuseren
kostelijk. „Je moet veel met de
sen praten", zegt Nico Witte. „Ze
en er echt weinig aan als je boe
,0 ba zegt. Je merkt dat ze aan je
n hangen als je ze wijst op de in-
isante dingen die we allemaal te-
komen. Voor de meeste passagiers,
anders nooit met de vrije natuur in
lerking komen, is het dan een
ibaring".
Petroleumslag
j de Eendenkooi van Korver slaan
linksaf en verlaten het asfalt do-
van het moderne verkeer. Walter
atopek trekken de twintig gasten
Petroleumslag in. „Rare naam, hè?
niet officieel hoor, maar heel vroe-
gebruikten Daal en de andere krui
ers die in deze omgeving en in de
er petroleum bezorgden dit pad
at ze anders een omweg rond de
ledijk moesten maken. De mensen
nden die route daarom eht peter-
•laggie".
otseling houden Walter en Zatopek
pas in. Dat doen ze ongevraagd
t ze weten dat Nico Witte hier
t om de wagen te verlaten en een
al stukjes heide te plukken. De
OF#)gieles die een onmisbaar onder
deel is van de excursie, is begonnen.
„Drie soorten hei", wijst Witte. „Kraai-
hei, dophei en struikhei. Op dit mo
ment bloeit alleen de dophei. De kraai-
hei is al uitgebloeid en draagt zwarte
bessen maar de struikhei staat in knop
en bloeit over een dag of tien". Zo, dat
weten we dan weer. Even later hangt
de wagen even angstig scheef en weer
aarzelen de paarden, i
Herdenking
Tot voor kort liet Nico Witte ook
hier stoppen. Hij verzocht dan om stilte
nam zijn hoed af en keek enige tijd
met sombere blik en gevouwen handen
naar een op een kruis lijkend stuk
wrakhout in de heide. Daarna werd de
tocht voortgezet. De passagiers brand
den dan van nieuwsgierigheid en
meestal informeerde een van hen wat
er op de plaats van het houten kruis
was voorgevallen. Witte zei dan: „Hier
is de vorige week iemand van de wa
gen gevallen. Dood. Het was nogal
warm weer en daarom hebben we hem
ter plaatse moeten begraven". Onzin
natuurlijk, maar veel mensen geloofden
het en het is eens gebeurd dat iemand
verbolgen uitriep dat hij zoiets schan
dalig vond. Witte doet het daarom niet
meer, zeker niet nadat vorige week
echt iemand van de wagen viel. Een
jongetje kwam met zijn been onder het
wiel. Het liep goed af, er was niets ge
broken maar Witte is toch wel even
geschrokken van dit eerste ongeluk in
zijn 35-jarige koetsiersloopbaan.
Het begin
Het is allemaal begonnen in 1931. Er
strandde toen achter Den Hoorn een
schip, de „Astrid". Bij wijze van ver
zetje trok Wittes vader „Jan van
Bloemwijk" er met zijn gezin in de
bakwagen heen. Anderen wilden ook
wel eens meerijden en kermissen van
die anderen ookDie anderen wil
den wel wat betalen en die extra in
komsten kwamen in de crisistijd niet
ongelegen. Vanaf het begin stond zoon
Nico zijn vader terzijde en al gauw had
hij een eigen Jan Plezier die er dage
lijks met gasten op uit ging. In die tijd
betaalden de passagiers 50 cent voor
een rit; nu is het ƒ3,wat voor die
2Vz uur niet veel is.
Zo rond 1937 begonnen andere be
zitters van paarden en wagens in te
zien dat het Jan Plezierrijden een lu
cratieve bezigheid was. Nanning Kik
kert van „Vredestein" was Wittes eer
ste concurrent. Na een paar jaar kwa
men ze echter tot fusie en „De Witte
Kikkert" ontstond, een Jan Plezieron-
derneming die jaren heeft bestaan.
Maar er kwamen er meer: Keijser, Eel-
man, Dirk Witte, Brouwer allemaal
zijn ze er na korte of langere tijd mee
gestopt. Alleen Nico Witte bleef zijn
beroep trouw. Tot zijn voldoening
merkte hij dat hij zijn passagiers tel
kens terugzag. Voor vele Texel vrienden
is een tocht met de Jan Plezier een tra
ditie, een vast onderdeel van elke va
kantie op het eiland.
Slagbomen
„Potverf!". Met deze verbasterde
vloek spoort hij zijn paarden aan. We
verlaten het petroleumslag en komen
in Eierland waar wij onder de duinen
langs rijdend op de 's Hertogenbosch-
weg afgaan. Linksaf naar De Muij. Een
slagboom verspert hier het autoverkeer
maar Nico Witte heeft sleuteltjes
waarmee deze en alle andere slagbo
men die we nog zullen tegenkomen
kunnen worden geopend. Op de helling
bij de doorsteek naar de Muij vlakte
wordt even halt gehouden. Witte wijst
op de uitgestrekte Eierlandse polder en
vertelt over het ontstaan ervan, 135
jaar geleden. Midden in die polder ligt
de internationale luchthaven Texel. De
betekenis daarvan licht hij als volgt
toe: „Kijk, dat vliegveld daar is erg
belangrijk. Hoe heet die toestand ook
weer in de buurt van Amsterdam,
KML of zo....?" „KLM!" corrigeert'
een der passagiers. „Ja, precies. En dat
vliegveld hier is daar een afdeling van.
Potverf!" Langs de geurende kamper
foelie en de wilgenroosjes van de Muij
trekken Walter en Zatopek hun last
verder in Noordelijke richting. Witte
vertelt allerlei bijzonderheden over de
vogels en planten van de Slufter.
Vast nummer
Hij wijst op het zoete water in de
sloot en zegt dat dit voorlopig het laat
ste zoete water is, want straks komen
we in de Slufter en daar is alles zout.
Wie dus nog wat wil drinken moet
even uitstappen. Vlak voordat de Jan
Plezier de zilte Sluftervlakte oprijdt
gebeurt er echter iets spectaculairs dat
een vast nummer is geworden in de
middagrit van de Jan Plezier: het
handstandje boven de moddersloot.
Veel passagiers weten al wat er gaat
komen en pakken hun fototoestel. Wit
te stapt van de bok, haalt portemonnee\
en andere losse artikelen uit zijn zak,
spuwt in zijn handen en heft de armen
ten hemel. Aan show geen gebrek. Dan
pakt hij een bijzonder wrak uitziend
plankje en legt dat over de sloot. En
dan gebeurt het. Witte maakt een per
fecte handstand op de angstig doorbui
gende plank, vlak boven het stinkende
modderwater. De passagiers applaudi-
seren. Voor de zoveel honderdste keer
looft Witte weer een rijksdaalder uit
voor de passagiers die het hem nadoet.
Niemand gaat op het aanbod in. Toch
is het in het verleden wel eens gebeurd.
Een juffrouw verklaarde dat zij op de
Zaterdagavond a.s.
enige dancing X
waar een pilsje nog
de
80 cent kost
Gezellige discotheek
Toen de op de Pontweg rijdende
Simca-bestuurder K.H.M. (20) uit Alt-
haus (Duitsland) rechtsaf wilde slaan
om het erf van hoeve „Flora" op te rij
den, lette hij niet op de op het fiets
pad rijdende brommer, bestuurd door
mej. M. Griffioen (22) uit Baambrugge.
Een aanrijding volgde waarbij de op de
duo van de brommer zittende mej. Z.
Griffioen (20) haar enkel brak en naar
het ziekenhuis moest worden vervoerd.
Een waarschijnlijk beschonken be
stuurder van een Duitse Volkswagen
heeft dinsdagavond omstreeks half tien
in de S-bocht bij hotel „Californië"
drie wielrijders aangereden. De auto
reed met hoge snelheid; in de bocht
schoot de wagen naar links en drukte
de drie wielrijders opzij. De fietsen
werden, gekraakt; de mensen (een ou
derpaar en twee kinderen) liepen won
der boven wonder slechts lichte ver
wondingen op. De VW-bestuurder reed
door; de politie is er tot dusver nog
niet in geslaagd hem aan te houden.
OUiDESOHILD Dat de buurtver-
eniging Oudeschild niet alleen aktief is
in de wintermaanden blijkt uit 't feest
programma dat voor zaterdag 31 juli is
opgesteld, 's Middags om drie uur be
gint het feest met gecostumeerd voet
ballen voor de jeugd op het sportter
rein waarna, om 16.30 uur, ook de ou
deren gecostumeerd een balletje kun
nen trappen. Tijdens deze voetbalwed
strijden wordt begonnen met het bak
ken van vis bij het dorpshuis 't Skiltje
waar gelegenheid bestaat deze in de
versierde tuin op te eten. Tevens kan
men de jeugd van Oudeschild (in kle
derdracht) bezig zien met het maken
van allerlei handwerkjes onder leiding
van mevrouw Janssen-van Esch. Veel
kunstwerk wordt tentoongesteld.
Om acht uur 's avonds begint de lam
pionoptocht voor kinderen, voorafge
gaan door de drumband „Voorwaarts
Mars" uit De Koog. De deelnemende
kinderen moeten zelf voor een lampion
zorgen, 's Avonds is er dansen in het
dorpshuis met muziek van het Duo De
Graaf en kan men ook vertoeven in de
geïllumineerde tuin. De baten van het
een en ander komen ten goede van kin
dervermakelij khe<den te Oudeschild.
grond een handstandje kon maken, dus
waarom niet op een plank boven een
sloot. Maar de wiebelende plank bleek
toch geen ideale basis want de dame in
kwestie stortte in de blauwe modder
en moest voortijdig huiswaarts keren.
Bloemen plukken
Na deze proeve van physieke vitali
teit rijdt de Jan Plezier de Slufter in.
De Lamsoor bloeit en dat is aanleiding
voor een extra stop. Lamsoorbloemen
kunnen worden gedroogd en houden
lang hun kleur. Maar een Duitse dame
wil een aantal planten met wortel en
al meenemen om ze thuis in potten te
zetten. Kan dat Onkel Nico? „Jazeker",
zegt Witte. Lamsoor kun je heel goed
overplanten, maar de planten gaan wel
dood want ze zijn aangewezen op dat
typisch zoute milieu. Het maakt diepe
indruk dat de hele SlufteT van tijd tot
tijd onder water staat. Een strook aan
gespoeld wrakhout en ander vuil is het
bewijs. Links aanhoudend bereikt de
Jan Plezier het strand. Een frisse
noordwestelijke wind doet de passa
giers huiveren. Dus komen de paarden
dekens tevoorschijn. Walter en Zatopek
vinden het heerlijk om door het water
te rijden en de brandingsgolven tussen
hun benen te zien doorspoelen. „Vorige
week werd een van de dames ziek, zee
ziek vanwege de golven. Die hebben we
toen maar in de duinen gezet. De vol
gende dag zouden we haar ophalen,
maar toen was ze verdwenen. Zó snel
w^s ze dus weer opgeknapt".
Nieuwe afspraken
Om Walter en Zatopek geen, voortij
dige hartkwaal te bezorgen stappen de
•passagiers af, als de wagen de standop
gang van De Koog oprijdt. Weinige mi
nuten later wordt de remis<e aan de
Kaapstraat weer bereikt en -zit de 12
km lange rit erop. Alle passagiers zijn
gelukkig en tevreden. Nico Witte in
casseert talrijke handdrukken en ent
housiaste complimentjes. Dat ks voor de
Jan Plezierkoetsier hel; gelukkigste mo
ment van de dag. Maar er staan al
weer nieuwe belangstellenden klaar om
een afspraak te maken voor d© volgen
de dag. 's Morgens gaat de Jan Plezier
naar het Westerslag (start om half tien;
finish om kwart over twaalf) en 's mid
dags naar De Slufter (start om half
drie; finish om vijf uur). In d.e drukke
weken verdient het aanbev eling om
minstens een dag tevoren te bespreken,
in ieder geval wanneer men met meer
dan één persoon wil komen, 's Avonds
kan men telefonisch besprek .en (©2220)
2238.
Een der poppen uit de collectie van
Corrie Wentink
Van 28 juli tot 16 augustus wordt in
dc expositieruimte van het raadhuis
een dubbele tentoonstelling gehouden:
„Poppen" van Corrie Wentink-Bakker
en „Vreemde vogels" van Joppa We-
serman-Heuseveldt.
Corrie Wentink woont en werkt in
Jisp. Van huisuit is zij illustratrice
maar later begon zij met het maken
van poppen. Eerst waren het hang.pop-
pen, muurpoppen maar tenslotte gingen
ze bewegen met behulp van touwtjes
of door handbediening. Een collectie
van 25 poppen wordt in de expositie
ruimte getoond.
De expositie „Vreemde vogels" van
Joppa Weserman sluit daarbij goed
aan. De kleurrijke vogelcollectie is ge
maakt van simpele materialen zoals
lapjes, veertjes, kralen en lovertjes.
Het is een verfijnde vorm van artistie
ke handenarbeid die in ons land nau
welijks bekend is maar in China en
Japan grote populariteit geniet. Een
24-tal vogels wordt getoond. Het werk
is te koop. Gratis bezichtiging op de
openingsuren van het raadhuis.
H
OTSBfliinuiinniimiinDmininiimiinitiiBnnimimniiniiiiiiutiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiifi
iiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiuiiiuiiiuiiiiiiiiiiiiuiiuiuiiiniifluiiiiiiuiiniiuiiiiiiD
Martien van de Wetering
Ook voor ziekenfonds en verz. 1
Gedurende juli speelt in
BAR - DANCING
van Hotel „De Pelikaan",
De Koog - Zijweg 14.
terug uit Amerika van de
Walt Disney Studio's
Hammond-organist/accordeonist
(The man from California)
Pas
Aanbevelend,
Harry Salden.
Traditioneel
hoogtepunt
NICO WITTE
35 jaar op de bok
