De man die niemand werd"
9
FltMNTEUWS
SMID JE VERHOLEN EN DE RARE ALCHIMIST
ri
Ni tri:
LANDBOUW en VEETEELT:, Z
Steeds meer klachten over
onkruid in grasland
Onderzoek van grond en
ruw voer
Aanrijding: schade
mm
Oliebollenverkoop brengt
2.500,in jubileumfonds
Fanfare
Tweede blad Texelse Courant, vrijdag 20 augustus 1971
rubriek voor v<inUir
Van diverse kanten horen we de
klacht, dat in het grasland steeds meer
ongewenste planten verschijnen. Had
den we in het verleden in hoofdzaak te
maken met stekels (distel) op het mo
ment betreft het allerlei planten, die
men als ongewenst beschouwt in het
grasland.
We noemen het minderwaardige gras
zachte dravik, dat door diverse vee
houders nog al eens als wilde haver
wordt aangeduid, paardebloemen,
muur en ridderzuring.
De vraag is dan meestal wat toch de
oorzaak van dit toenemen van deze on
gewenste begroeiing kan zijn. Is het
een tekort of een overmaat aan bepaal
de voedingsstoffen in de grond
Bij de landbouwvoorlichting is men
•an oordeel, dat het niet in de eerste
daats gezocht moet worden in een
ivermaat of een tekort aan meststof-
en, al menen we, dat bemesting er wel
ets mee te maken heeft. We denken
laarbij aan het toenemen van de stik-
jtofbemesting.
Aangepast gebruik
We zijn van mening, dat er nog te
ireinig aan gedacht wordt, dat een ver-
ioging van de stikstofbemesting ge-
laard moet gaan met een aangepast
[ebruik. Als men nu in het voorjaar
lirekt een stikstofbemesting geeft van
110 kg zuivere stikstof per bunder,
irwijl dit voorheen 50 - 60 kg per
|under was, dan zal het gebruik ook
iranderd moeten worden.
Dat wil zeggen, dat vooral 't maaien
|an percelen voor het winnen van kuil-
as en hooi op een vroeger moment
moeten plaats hebben. Voor het
nste tijdstip moet men niet naar de
ilender, maar naar het grasgewas kij-
in. Het is dit jaar wel heel duidelijk
'deken, dat het te laat maaien, d.wz..
een moment, dat de opbrengst aan
•i 7 - 8 ton per bunder is, een enor-
aanslag op de grasmat doet.
En het is hiermee al net zo als met
;el dingen in het leven. Als het goede
moeilijkheden raakt grijpt 't kwaad
kans. Het 'kwaad' zijn in dit geval
minderwaardige grassen en onkrui-
Er wat aan doen
We willen nog wel eens onderstre-
dat we er beslist niets voor voelen
al bij het verschijnen van de eerste
n)kruiden in 'n perceel grasland met
of geschut aan het werk te gaan. Als
t echter zo erg wordt, dat het hoofd-
standdeel van „grasland" niet meer
goede grassen bestaat, maar uit
chte grassen en onkruiden, dan moet
iets gebeuren.
Kort geleden schreven we over gras
met kweek. Om dit kwijt te raken
het nodig zijn het perceel zwart te
ken en na bestrijding van de kweek
nieuw graszaadmengsel in te zaaien.
Us naast veel onkruiden en slechte
issen praktisch geen goed gras aan-
zig is zal de enige oplossing even-
het zwart maken en opnieuw in-
ïen zijn.
er naast een flinke portie onkrui-
nog een flinke kern goed gras aan-
-ig, dan kan e'en chemische bestrij-
van onkruiden een oplossing zijn.
maand augustus is daarvoor een
de tijd. Zowel voor paardenbloemen
als muur en ridderzuring zijn goede be
strijdingsmiddelen aanwezig. Na de ro
yale regen zijn de omstandigheden voor
een goede groei nu weer gunstig. En
juist in zo'n periode heeft de chemische
bestrijding het meeste succes.
Het nemen van monsters van grond
en ruwvoer is een aantal jaren ge
daan door de heer Jn. Kikkert Jaczn.
We menen wel te kunnen zeggen, dat
dit tot grote tevredenheid van zowel
het Bedrijfslaboratorium voor Grond
en Gewasonderzoek als van de Tex
else boeren is gebeurd. De heer Kik
kert is er in geslaagd om met name
het aantal ruwvoedermonsters, dat op
Texelse bedrijven wordt genomen
flink op te voeren.
Door uitbreiding van het bedrijf is
de heer Kikkert genoodzaakt het werk
als monsternemer van het Bedrijfsla
boratorium te beëindigen. Als zijn op
volger is aangesteld de heer M. H.
EelmanSchilderweg B 47, Den Burg.
Zijn telefoonnummer is (02220) 2881.
Wij hopen, dat de heer Eelman het
werk met dezelfde animo en succes
zal kunnen doen als zijn voorganger.
Het is op dit moment zowel voor het
laten nemen van grond- als ruwvoe
dermonsters voluit de geschiktste tijd.
Voor beide geldt nl. dat wanneer de
monsters nu worden genomen de uit
slag van het onderzoek binnen komt op
een tijdstip, waarop we het volle pro
fijt er van kunnen trekken.
We denken hierbij wat de grond
monsters betreft aan de mogelijkheid,
dat uit het onderzoek blijkt, dat een
kalkbemesting nidig is. Wil men in het
volgend seizoen resultaat zien van de
kalkbemesting nodig is. Wil men in het
zomer en vroege herfst worden gege
ven.
We willen nog eens met nadruk wij
zen op de noodzaak om in ieder geval
percelen grasland, die men gaat scheu
ren te laten bemonsteren. Dat geldt zo
wel voor het geval, dat zo'n perceel na
het scheuren opnieuw wordt ingezaaid
met een graszaadmengsel als voor het
geval, waarin het perceel één of meer
jaren als bouwland zal worden ge
bruikt.
Vooral op het zgn. „oude Texel"
komt het telkens voor, dat bij bouw-
landgebruik van zo'n gescheurd per
ceel gebreksverschijnselen optreden.
Met name „zure ziekte" (kalkgebrek)
en kaligebrek.
Maar in het algemeen moet gezegd
worden, dat het moeilijk, zo niet onmo
gelijk is om zonder analyserapporten
van grondonderzoek de juiste bemes
ting vast te stellen.
Hoe is het hooi
en kuilvoer
Heel veel veehouders zijn er van
overtuigd, dat de kwaliteit van het
hooi en het kuilgras belangrijk minder
is dan in 1970. Of dit inderdaad het
geval is en in hoeverre, kunt u alleen
aan de weet komen via het onderzoek
van het Bedrijfslaboratorium voor
Grond- en Gewasonderzoek.
Wilt u in het komende stalseizoen
aan uw dieren een rantsoen geven, dat
de mogelijkheid van een topproduktic
geeft en daarbij tevens geen te grote
aanslag op uw portemonnee doet, dan
kan het resultaat van het onderzoek
van hooi- en kuilmonsters u daarbij
helpen.
Nogmaals, het is nu voluit de tijd!
Een analyserapport van een grondmon
ster, dat u laat in het voorjaar krijgt of
een uitslag van hooi- en kuilmonsters,
die in de tweede helft van het stalsei
zoen op uw bedrijf komen hebben veel
minder waarde dan rapporten, die u op
tijd in uw bezit hebt.
DE KOOG Zaterdagmiddag deed
zich op de Plevierstraat te De Koog
een aanrijding voor tussen twee auto's.
De van de Kamerstraat komende auto
mobilist M.K. uit De Koog sloeg rechts
af de Plevierstraat in en haalde de op
dat moment juist wegrijdende wagen
van de 19-jarige Eindhovenaar
W.T.N.H. in. Beide wagens reden ge
lijk op totdat als gevolg van een weg
versmalling de Eindhovense automobi
list stopte. (Wat door de andere be
trokkene wordt ontkend). K. wilde zijn
auto voor zijn woning parkeren en
week uit naar rechts, waar hij de an
dere wagen in de flank raakte. Het
rechterportier werd flink ingedeukt.
Vrijdag- en maandagavond (8 uur)
draait in het City theater de al eerder
in dit seizoen vertoonde Amerikaanse
speelfilm „Bob Carol Ted Ali
ce". Vier pasgetrouwde jonge mensen
menen aan vrije sex in het huwelijk te
moeten gaan doen. Na enkele buiten
echtelijke avontuurtjes en teleurstel
lende ervaringen komen zij van dit be
sluit terug te gaan weer volgens hun
„ouderwetse" principes leven. Toegang
boven 18 jaar.
„The Graduate" (Mrs. Robinsons min
naar) is een liefdesgeschiedenis tussen
twee pas afgestudeerde jongelui met
vermogende ouders. Tussen beide gene
raties ontstaan grote moeilijkheden,
vooral de moeder van het meisje vormt
een probleem, daar zij de vroegere
minnares van de verliefde student
blijkt te zijn. Personen van 14 jaar en
ouder kunnen er getuige van zijn, hoe
de jongeman na veel moeite zijn bruid
in de armen sluit, nadat hij haar voor
de ogen van haar familie uit de kerk
heeft gesleurd. Zaterdag-, zondag- en
woensdagavond om 8 uur.
Alweer is een nieuwe film van Hein
tje in de circulatie gebracht, onder de
titel „Het zal je kind maar wezen".
Evenals de voorgaande produkties een
vrolijk en pretentieloos verhaal voor
alle leeftijden. Een uitvoeriger be
schrijving kan men in de vorige krant
vinden. De film wordt zondagmiddag
om 3 uur en dinsdagavond om 8 uur
vertoond.
Tenslotte voor de nachtvoorslelling
a.s. zaterdag (23 uur) de film „Het wil
de bloed". Een romance tussen een zi
geuner en een door de rondtrekkende
zigeunerfamilie gekidnapt blank meis
je wordt op wrede wijze verstoord door
een uit het kamp gebannen zigeuner.
Hij dringt 's nachts binnen en ver
moordt met alleen het meisje Margue
rite, waarmee hij volgens de wet had
moeten trouwen, maar rooft later het
mooie blanke meisje. In een gevecht op
leven en dood wordt zij tenslotte gered,
maar niet voordat nog twee andere
kampleden zijn gedood. Toegang boven
18 jaar.
mmessm
137. Lieve help, wat vochten die twee
De stukken vlogen er af! Maar geluk
kig bleek al gauw, dat Sterke Stef zijn
bijnaam niet voor niets droeg. Hij was
inderdaad de sterkste en langzaam
maar zeker wist hij de Kludde onder
de knie te krijgen. „En nou verder geen
kunstjes meer, mannetje!" zei Stef.
Anders zal ik je toch een doffe dreun
op je schedel geven, dat je de eerste
veertien dagen geen boe of ba meer
zeggen kunt!"
„Dat zal je nog tegenvallen", siste de
Kludde, die in elk geval een dapper
man was, wat men verder ook van hem
zeggen mag. De Kludde zag namelijk
Ar
kans het sigaretje te grijpen dat Stef
nog maar zo kort geleden opgestoken
had. Het peukje brandde nog en de
schurk greep het stilletjes beet. En nu
duwde hij het met een snelle beweging
het brandende eind van dit rokertje te
gen het onderste en zeer gevoelige deel
van Stefs rug aan. 'Een onmenselijk
gebrul ontsteeg aan Stefs stembanden
en 'gillend van pijn begon hij rond te
hupsen. En nu greep de Zwarte Kludde
zijn kans. Opnieuw greep hij Stef aan
en nu was de uitslag van het gevecht
niet twijfelachtig meer. Stef moest het
onderspit delven en de Kludde begon
hem over de rand van de oude put te
duwen. Nog enkele ogenblikken dus en
een zware plons kon verwacht worden.
Intussen waren smid je Verholen en
de rare alchimist naar de torenkamer
gegaan, waar de oude baas zijn slaap
stee had. „O, o, o, wat is alles goet af-
geloopen", lachte de oude man blij. „Nu
en heb ick nooyt meer iets te maecken
met Vosmaer in syn malle packjen!
Mag ick nu voor altydt buy tent casteel
en naert moderne leeven met syn trey-
nens en colomatiefs?"
„Natuurlijk", lachte smidje Verholen.
„Wij gaan de schelm naar de politie
brengen en u mag mee
De diverse aktiviteiten ten bate van
het jubileumfonds van het Kon. Texels
Fanfarekorps verlopen tot dusver suc
cesvol. Het bedrag dat nu bijeen is na
dert de ƒ10.000,Zeer succesvol is de
oliebollenverkoop op de wekelijkse fol-
klorewoensdagen; deze zal totaal onge
veer netto ƒ2.500,in het laadje bren
gen. Aan giften van zaken, particulie
ren en verenigingen werd tot dusver
ƒ3.500,ontvangen. Het minder vlot
maar toch redelijk goed loopt de ver
loting; er zijn nu 4000 loten aan de
man gebracht.
Het „waterconcert" dat zaterdag
avond door Excelsior voor de rede van
OudesChild vanaf twee kotters zou
worden gegeven is in verband met de
slechte weersomstandigheden niet
doorgegaan. Het was de bedoeling ge
weest onder het op de dijk luisterende
publiek een collecte te houden. Dit zal
nu vrijdagavond a.s. gebeuren te Oos
terend. „Excelsior" organiseert dan een
Taptoe waaraan door de Texelse mu
ziekkorpsen en drumbands wordt deel
genomen.
ZON, MAAN EN HOOG WATER
Dc zon komt 22 aug. op om 5.34 uur en
gaat onder om 19.51 uur; 25 aug. op om 5.39
uur en onder om 19.45 uur.
Maan: 20 aug. N.M.; 29 aug. E.K.
Hoog water ter rede van Oudescbild
20 aug. 8.27 en 21.02; 21 aug. 9.09 en 21.42;
22 aug. 9.45 en 22.14; 23 aug. 10.11 en 22.42;
24 aug. 10.37 en 23.07; 25 aug. 11.02 en 23.28;
26 aug. 11.25 en 23.49; 27 aug. 11.48 en
28 aug. 0.10 en 12.13.
Aan het strand is het ongeveer een uur eer
der hoog water.
GEVONDEN EN VERLOREN
VOORWERPEN
Gevonden: blauw windscherm in
plastic zak; gouden(?) ringetje, inscrip
tie: 333 HT;Poppel aansteker met in
scriptie; fototoestel, merk Halino Bra
vo; gouden halsketting met hangertje;
beige kindermanteltje, bruine porte
feuille „Genuine Pigskin-Hitachi"; 2
sleutels aan zwart leren label „Swit-
serland" o.a. „Neiman" nr 252330;
blauw regenpak; bruine portemonnee
met rits; damesportemonnee van zee
hondenhuid, inh. „Wing" sleuteltje;
gouden ring initialen TR of RT.brui
ne damesportemonnee met geldbedrag;
gestreepte badhanddoek m. gele zwem
broek, witte ceintuur; hond; bruine
Duitse staander; rechter kmdersandaal-
tje, blauw, 3 gespen, meTk Marathon;
sleuteltje aan groene label, BP sleutel
hanger; goudkleurige ring met afbeel
ding Egyptische koningin.
Verloren: wit babyschoentje maat 19;
zwarte knipportemonnee, inh. ƒ40,-,
rekening Autocentrale; fietssleuteltje
nr 46 S; oranje baddoek, corduroy
broek, sleutel, verzekering; zwarte si
garettenkoker; lichtbruine portemon
nee, inh. 75,-; zwarte hond, vuil-
nisbakkenras; gouden kinderarmbandje
naamplaatje met inscriptie „Annika";
zwarte herenportemonnee, inh. 3 bil
jetten 25,-, 1 biljet ƒ10,- en los geld,
2 pasfoto's; herenregenjas 3/4, grijs,
ronde gesp, steekzakken; zwarte Phi
lips transistor radio, zwarte portemon
nee of portefeuille, inh. 795,-, verzeke
ring op naam van D. H. Lang; paraplu,
dames, zwart met gele motieven* in i
huls; chequekaart van de Frankfurter
Sparkasse; groen etui met sleutels, o.a.
„Viro" sleutel; gouden tientje, aan gou
den ketting, met ring, blauwe dames
blazer, glimmende knopen; donkerbrui
ne knipportemonnee, inh. ƒ115,-;
Polaroid zonnebril, donker montuur;
herenbril, bruin montuur, in blauw
etui; herenhorloge „Timex Service"
bruine herenportemonnee, inh. ƒ40,-
en adres.
«iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiw
Feuilleton door Tom Lodewijk
■lllllllllllUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIOIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
f Langzaam, heel geleidelijk, begon
ich eenzaam te voelen,
jdens de eerste maanden hadden ze
ar zo veel te vertellen,
aar Gerard beleefde, buiten de za-
niet zo veel. En zijn interessen
n alle zakelijk gekleurd, zelfs de
iek interesseerde hem slechts in
rre, als de beurs er door werd be-
>ed. Ze had tijdens hun verloving,
gemerkt dat hij niet zo bijster mu
il was, absoluut niets wist van
lende kunst en behalve kranten,
orten en verslagen alleen detecti-
las ter1 verstrooiing. Tijdens haar
'Vingstijd had ze er zich een voor-
ng van gemaakt hoe ze deze „cul-
baar" geleidelijk ook wat méér in-
se zou bijbrengen, maar ze had
de kans niet gekregen. Ze mocht
gaan waar ze wou, kopen wat ze
en als ze Gerard eens een bepaald
ter lezing aanbeval, beloofde hij
e zullen lezen, maar na een paar
den was hij niet verder gekomen
le eerste bladzijden.
n waren de slagen gekomen. Haar
was gestorven, net zo eenzaam
'j geleefd had, in een hotel in
'el tijdens een conferentie. Oom
de mede-firmant, moest voor een
ge operatie naar het ziekenhuis
die maanden drukte de volle
an de bedrijfsvoering op Gerard,
eer Yvonne haar oom op zijn zie
kbed bezocht, moest Guy eerlijk
toegeven dat hij zich over de zaak geen
kopzorgen maakte, omdat „die jongen"
tegen de taak opgewassen bleek en
zonder veel praten de teugels in han
den had genomen. Hersteld van zijn
ziekte, wilde Guy een cruise naar war
mer oorden gaan maken, en voelde dat
zijn grote interesse in het bedrijf voor
bij was. Hij wilde nu nog wat van het
leven genieten. De firma werd omge
zet in een naamloze vennootschap en
Gerard de Rheede werd direkteur.
Guy Lazare, als mede-direkteur, was
dat eigenlijk nog maar in naam. Ge
rard en Yvonne waren op huwelijks
voorwaarden getrouwd, daar hadden
beide heren Lazare wel op toegezien.
Yvonne bezat de helft van de aande
len, Guy en Gerard ieder een kwart,
wat Gerard het onbehaaglijke gevoel
gaf dat als puntje bij paaltje kwam, die
twee hem altijd konden overstemmen.
Hij peinsde er over hierin verandering
te brengen, maar besloot te wachten
tot zich een gelegenheid bood die hij
dan, naar gewoonte, te rechter tijd zou
weten te benutten.
Toen Guy weer in het land terug
was, maakte hij er een gewoonte van
zijn nichtje dikwijls te bezoeken, meest
wanneer Gerard niet thuis was. Zijn
opmerkzame blik ontging de verkilling
niet, die langzaam tussen Yvonne en
haar man ontstond. En voor Yvonne
was hij de enige met wie ze van hart
tot hart kon praten. Hij werd voor haar
wat haar vader nooit geweest was,
haar vertrouwensman, haar steun en
toeverlaat.
En intussen kon ze er zich van ter
zijde over verheugen, dat haar man in
de kringen waarin hij zich bewoog de
algemene achting genoot. Meer achting
dan sympathie, want zij die respect
hadden voor het oordeel en de be
kwaamheid van De Rheede, zagen geen
kans door te dringen tot de mens.
Er waren altijd vriendschappelijke
schouderkloppen, er werden handen
stevig geschud, maar er ontstonden
geen vriendschappen. Geen zakenrela
tie, die in tijdelijke moeilijkheden was,
zou van De Rheede verwachten, dat hij
bijsprong en enig risico ten behoeve van
een ander zou lopen. En dat was zoals
Gerard het wilde. Hij paste er voor,
als klaagmuur te fungeren. Hij wilde
een sterke zijn onder de sterken, mis
schien eens de sterkste -van allen. De
zwakkelingen moesten zichzelf maar
redden, of ondergaan.
En die zienswijze bepaalde ook zijn
houding tegenover Yvonne. Ze had
hem willen hebben, ze had hem. Ze
kon krijgen wat haar hartje begeerde,
ze kon doen en laten wat ze wilde Ze
hadden een mooi buitenhuis, en ze
woonden in de winter boven het kan
toor, in de weelderig ingerichte ka
mers van het voorname grachtenhuis.
Yvonne was zich gaan interesseren
voor de kunst en zat nogal eens in
comité's wat z'n reputatie ook geen
kwaad deed. Menigeen zou vinger en
duim aflikken naar zulk een bestaan,
dacht de man die vroeger inderdaad
naar zulk een bestaan had verlangd, en
nu had gewonnen.
De verkilling tussen hem en Yvonne
deerde hem niet tot op het ogenblik
dat Yvonne hem in de weg kwam te
staan.
HOOFDSTUK VI
Ontmoeting met Sue
Gerard de Rheede moest er even aan
wennen, dat hij in de auto rechts naast
de bestuurder zat. Hij was er nog al
tijd niet aan toe, de wagen mee naar
Engeland te nemen, dat linkse verkeer
was hem 'te link'. Meestal zat hij trou
wens voor zijn zaken in Londen en het
was bekend, dat je daar met de auto
helemaal nergens terecht kon. De taxi's
waren goedkoop en overvloedig, dus
waarom zou hij z'n zenuwen onnodig
op de proef stellen?
Hij kwam tot de geruststellende ont
dekking, dat dit een juist standpunt
was, nu hij naast Basil Brooker geze
ten, deel uitmaakte van de onafzien
bare slang auto's die zich op het spits
uur door Londen en de buitenwijken
spoedde, nu ja, zich met horten en sto
ten voortbewoog. Het was imponerend
in dit landschap, waar de weg afwis
selend steeg en daalde, die honderden
rode achterlichten te zien, die bij een
stopteken onmiddellijk fel opgloeiden,
en te kijken naar de grote rode dubbel
dekkers die met ontstellend gemak
door dat alles heen manoeuvreerden.
Hij was blij dat Brooker, en niet hij
zelf achter het stuur van de donker
groene Jaguar zat. Maar Brooker werd
er niet koud of heet van en zag kans
ondertussen nog een levendig gesprek
te voeren.
Het was een dag van vermoeiende
conferenties geweest en Gerard had
met beide handen toegegrepen, toen
Brooker hem voorstelde, mee te gaan
naar de Countryclub aan de rand van
de metropolis, om daar nog een gezel
lig uurtje door te brengen. Je kreeg zo
weinig gelegenheid die Engelsen eens
ontspannend en onder mekaar te zien!
De wagen vorderde ondanks alles ge
staag door de voorsteden waar het, na
kilometers vrijwel eendere buitenhuis
jes, opeens weer zo druk was als in de
stad, met volle winkels en vrouwen en
meisjes met boodschappen .Terwijl ze
voor een rood licht wachten, keek Ge
rard naar de winkel van de deftige
poelier met hazen, fazanten en zelfs 'n
reebok, en naar de vlak ernaast gele
gen zelfbedieningszaak waar de vrou
wen, met voor een vastelandsbewoner
onbegrijpelijk geduld en discipline, net
jes wachtten op haar beurt. Bij de bus
halte stond ook weer zo'n keurig rijtje,
een enkele trachtend een krant te lezen
bij het schijnsel van de etalagelichten,
een jong meisje verslonden in 'n goed
kope paperback. Het was een schouw
spel dat hij altijd weer met bewonde
rend genoegen gade sloeg. Dat flegma
tisch en zonder vertoon van haast
wachten, een kenteken van de natie,
dacht Gerard, die zo vaak geleefd en
gehandeld had naar het woord „Wait
and See" .eerst maar es afwachten!
Opeens verliet de wagen de grote
weg en nu gmg het langs landwegen
waar alleenpittoreske brievenbussen
en naambordjes verrieden, dat achter
de bomen en struiken bungalows en
landhuizen verscholen lagen. De be
stuurder vond, tenslotte alleen geleid
door z'n koplampen, een hek met twee
stenen zuilen, en een goed geplaveide
maar kronkelige weg voerde naar een
parkeerplaats. Door de bomen priem
den de lichten van een gebouw dat eer
in de breedte dan in de hoogte „groot"
genoemd mocht worden. Gerard raakte
jas en hoed kwijt in een soort alkoof
en werd toen door zijn gastheer bin
nengeleid in een zaal, eigenlijk meer
een grote laaggewelfde kamer, met tal
van grete leren fauteuils en ter rech
terzijde een bar, die uitstekend voor
zien bleek en waarvoor zich reeds een
dubbele rij liefhebbers verdrong.
(wordt vervolgd)