Plattelandsvrouwen hadden geslaagde Noorse avond Mosselvissers te bewegen tot vestiging op Texel ecombineerd met jaarvergadering Jonge ondernemers gaven voorlichting in Yerseke Ongerustheid Van 't één komt 't ander „Boetgedicht" geschreven door Dirk Bruin Jaczn. Texelse honden hoog geclasseerd Zuster Rood vertelde over gezinsverzorging Tweede blad Texelse Courant, dinsdag 25 januari 1972 130 van de 170 leden en een il genodigden waren dinsdagavond czig op de „Noorse avond", die de iing Texel van de plattelandsvrou- n Burg i.v.m. de jaarvergadering ugdherberg „Panorama" organi- e. Vanaf de feestelijke maaltijd, jmee de bijeenkomst geopend werd, et laatste programma-onderdeel de avond in het teken van Noor- :n. Er werd een overbezet program- afgewerkt, zodat men pas tegen crnacht huiswaarts keerde. Het t tijdrovende en misschien ook wel ïaamste onderdeel was de maal- kele tientallen fantastisch opge- ite schotels met diverse salades en orten op verschillende manieren d, waren in een der zalen op een tafel uitgestald. Naar Noors ge- liep ieder rond deze tafel, om naar smaak van de verschillende •hten te voorzien. Het heen en geloop gaf een weliswaar romme- maar zeer gezellige sfeer. Vrijwel gerechten werden klaargemaakt of onder supervisie van de 64-jari- :eer aktieve mevrouw G. Bakker- ewind, die zich tijdens het voor- dende werk even terugwaande in vroegere funktie als jeugdherberg- Ier. Met mevrouw Bruin bakte zij de echt Noorse cake, naar een re- dat zij zo'n tien jaar geleden van vakantie in Noorwegen mee naar namen. Haar inspanningen werden lijk beloond, door het grote en- siasme waarmee ieder zich op de tijd wierp. Uit het feit, dat vrijwel van de grote hoeveelheden salades ndere lekkernijen overbleef mag en, dat haar werk alle eer werd edaan. Na de maaltijd gaf de voor- ;r, mejuffrouw T. Brand een korte essante lezing over de economie in smalste Scandinavische land. Aan and van een eenvoudige kaart be ef zij de onherbergzame fjorden- het hoge noorden, de woonplaats de Lappen en het dichter bevolkte ?n rond de hoofdstad Oslo en de ha- Bergen. Ook gaf zij een beeld van elangrijkste middelen van bestaan e veelbeoefende huisvlijt. Haar in- atieve verhandeling was een nutti- ileiding tot de diavertoning van de J C. Bruin. Vooral de opnamen de middernachtzon, de Lappen- men in het hoge noorden en enkele helde duizenden fjorden waren bijzon- ra fraai. geo igi i (c Zang en dans ior aardige intermezzo's zorgde een al leden van de Plattelandsvrou- irereniging, met zang en dans. Ne- dames hadden o.l.v. de heer Veld- ee h een authentieke Noorse bergdans jtudeerd, die geheel in costuum groot succes werd opgevoerd. Me at tlw v. d. Eijk-Bierens had zich be- ;t met het instuderen van enkele lied- no net een bescheiden koortje. Het re- Is at hiervan was zo geslaagd, dat voorstelde, het zangclubje te laten >rgitbestaan en uit te breiden tot een lie Unr, b.lla» Tarantvsar^rfyAaN 4» T< tt585S3i^!PJWg^JB& tie e Texelaar van dinsdag m eloof, dat u het ook wel vond, ph le vele landtransakties, een heel klein stukje grond, de gemeente 5 m2 ter normalisatie van een goede grens, Van Wijland een klein brokkie, de prijs „Ik schrok me lens!", oop toch maar, dat dit niet klopt en het is een zettersfout, er ers zit onze goeie notaris, misschien van de winter in de koud geloof ik, dat ie wel is „koppie koppie" hij is zeker toch goed wijs, tal toch gaan deze figuren vast niet over één nacht ijs, it er echter toch niets wezen géén fout der zetter zal het zijn, zou ik zeker voor een wekie vast uw tuinman willen zijn, rijs doet mij heel vast vermoeden nu deze zaak is rond, ie heel sterk zou vergissen als ik daar geen goud in vond, ers is het toch wat fraais leer Van Wijland geeft ƒ144, en ƒ3,slechts krijgt Evert Baijs, oop voor u beste notaris, 'ie goudprijs toch niet waar is. C. A. Dekker, Oudeschild CHRIFT 't strookje grond van 5 m2 heeft grote waarde omdat de aangren- grond van de heer Van Wijland ioor tot volwaardig bouwterrein moveert". Door toevoeging van het >kje komt de grond nl. aan de weg ggen en zou erop gebouwd kunnen n. In die situatie is het billijk dat gebruikelijke kosten van ontslui- >- en andere kosten worden doorbe- nd. In elk bouwterrein zijn nl. kos- van riolering, verlichting, straat beplanting e.d. doorberekend, al deze voorzieningen profiteert het nieuwe bouwterrein van notaris Wijland ook al is dit terrein ont- door toevoeging van slechts een strookje grond. Red. volwaardig koor. Tussen de bedrijven door bleef nauwelijks tijd voor de jaar vergadering over. Toch werd nog even de nodige aandacht besteed aan de ak- tiviteiten van de vereniging in het af gelopen jaar en voor het komend sei zoen. Een tiental nieuwe leden werd of ficieel welkom geheten door de voor zitster, waarbij het informatieblad van het landelijk orgaan van de Platte landsvrouwen werd overhandigd. Uit de notulen van secretaresse mevrouw Bruin bleek, dat vorig jaar vele succes volle evenementen waren georgani seerd. Onder meer werden enkele le zingen gehouden en werd een 3-daags reisje gemaakt naar de Plattelands vrouwen te Loppersum. Gastvrouwen Op 16, 17 en 18 mei a.s. zal deze ver eniging een tegenbezoek aan Texel brengen. In verband hiermee verzocht mevrouw Harting de leden, die zich als gastvrouw beschikbaar willen stellen zich zo gauw mogelijk op te geven. Een hartelijk applaus kreeg penning- meesteresse mevrouw Bakker- de Jong, die meedeelde dat de financiële positie van de vereniging bijzonder rooskleurig is. Zij kon het jaar afsluiten met een positief saldo van ƒ608,08. Dit kastegoed gaf mogelijkheden tot investeren. Daar om heeft men per 1 januari van dit jaar een fraai uitgevoerd lidmaatschapskaar tje ingesteld, dat door een plakzegelsy- steem de komende 6 jaar gebruikt kan worden. In het bestuur kwam geen wijziging. De dames A. Bruin-Over en T. Plaats man-Vader, die aftraden, werden bei den met ruime meerderheid van stem men herkozen. Mevrouw Van Maldegem gaf een be knopt verslag van een cursus, die zij volgde bij de Samenlevingsopbouw Noordholland met een 30 tal andere da mes, eveneens uit Noordholland. Zij be treurde het, dat van Texel slechts één deelneemster aanwezig was, terwijl hier toch een groot aantal vrouwenvereni gingen bestaat. De cursus had tot doel een beter inzicht te verschaffen in de samenleving en het antwoord te zoeken op vele vragen t.a.v. gezin, onderwijs enz. Fijne keuken-cursus Het programma voor dit jaar is nog niet volledig vastgesteld. De voorzitster deelde mee, dat de mogelijkheid bestaat in de huishoudschool een Fijne Keuken cursus te organiseren. Bij voldoende be langstelling zal deze op 6 donderdag avonden worden gegeven. De kosten zullen 2,25 (excl. materiaal) per avond per persoon bedragen. Bij het afsluiten van de bijeenkomst haalde de voorzitster diverse personen voor het voetlicht, die een belangrijk aandeel in het welslagen van de Noorse avond hadden. Het echtpaar Veldwisch werd uitvoerig dank gezegd voor het beschikbaar stellen van de eetzaal en keuken, die speciaal voor deze gelegen heid verwarmd moesten worden. Ook mevrouw Van der Eijk-Bierens, me vrouw Bakker-Zuidewind en de heer J. C. Bruin ontvingen een klein hulde blijk. De dames kregen een fraai bloem- stukje en de heren kregen een cadeau bon. Getuige de reakties der aanwezigen, mag gezegd worden dat de Plattelands vrouwen kunnen terugzien op een zeer geslaagde jaarvergadering. De mosselcommissic en de commissie Texcl-promotion van de Jonge Onder nemers Organisatie is zaterdag in Yer seke geweest om te praten met het be stuur van de mosselhandelsvereniging, een orgaan dat als representatief kan worden beschouwd voor de Zeeuwse mossclindustrie. Het gesprek ging over de verplaatsing van de mosselindustrie naar het Waddengebied en in het bij zonder over de vestigingsmogelijkheden op Texel. Het gesprek had op het juiste moment plaats, want vorige weck is de laatste hoop om de verwaterplaatsen in Zeeland te kunnen houden, vervlogen. In een gesprek op het ministerie had men te horen gekregen dat de aanleg van een „geperforeerde" dam voor de Oosterschelde, waardoor de vcrwater- plaatsen gehandhaafd zouden kunnen worden, geen haalbare kaart is. Der halve staan de mosselvissers voor de keus: naar de Waddenzee of stoppen. Twee plaatsen in het Waddengebied lijken het meest in aanmerking te ko men: Den Oever en Texel. De voorkeur van de industrie ging uit naar Den Oe ver omdat men bezwaren heeft tegen vestiging op een eiland hoewel de bio logische voorwaarden die Texel biedt gunstiger zijn. De Jonge Ondernemers arrangeerden het gesprek met de mos selhandelsvereniging om de vooroorde len en misverstanden met betrekking tot het wonen en werken op Texel uit de weg te ruimen. Een feit is nl. dat de Zeeuwen traditioneel zeer sterk aan hun provincie zijn gebonden en vrijwel geen van allen ooit op Texel zijn geweest. Een goede indruk van de verschillende aspecten van het bestaan op Texel werd zaterdagmiddag gegeven door het ver tonen van een serie dia's. Van gedach ten werd gewisseld over de economi sche problemen die Texel zou kunnen opleveren met betrekking tot aan- en afvoer. Stoppen De grote vraag blijft overigens of het tot verplaatsing van de mosselindustrie zal komen. Als zou blijken dat de daar mee gepaard gaande investering zo hoog is, dat het voordeliger is de mos selindustrie stil te leggen en de be trokkenen schadeloos te stellen, zal daaraan wellicht door de regering de voorkeur worden gegeven. Als het tot vestiging op Texel komt zou een gunstige verwaterplaats kunnen worden aangelegd evenwijdig aan de dijk van de Prins Hendrikpolder. Door het leggen van een dijk in zee van 't Horntje naar Ceres, ontstaat een strook van 90 ha. Het bestuur van de mosselhandels vereniging is uitgenodigd om een te genbezoek aan Texel te brengen. Zoals bekend hebben onlangs ook B. en W. een bezoek gebracht aan Yerseke in verband met de mogelijke komst van de mosselindustrie. Dit contact had ech ter plaats op zuiver bestuurlijk niveau. De Jonge Ondernemers menen dat het belangrijk is dat ook gesprekken wor den gevoerd met het bedrijfsleven zelf. Enquête Dat nog maar weinig mosselvissers vastomlijnde plannen hebben, blijkt on der meer uit een enquête die werd ge houden door het Gewestelijk Arbeids bureau te Zierikzee onder de mossel vissers van Bruinisse, Zierikzee en Tholen. De mosselvloot van Zierikzee, Tholen en Bruinisse telt 49 schepen, die eigen dom zijn van in totaal 97 ondernemers. Bij de mosselteelt in de drie genoemde plaatsen zijn alles bij elkaar 139 mensen direct betrokken: werkgevers en werk nemers. De gegevens uit de enqète tonen aan, dat de mosselbedrijven vaak fami liebedrijven zijn, die al vele honderden jaren bestaan. De eigendomsstructuur is daardoor vaak gecompliceerd. Van de 139 mensen die in de mossel cultuur werkzaam zijn, behoren er 110 tot de categorie van eigenaren en hun familieleden. De overige 29 zijn „vreem de" arbeidskrachten in loondienst. Percelen verloren „In 1971 gingen reeds vele goede mosselpercelen verloren. Wat men als tijdelijke compensatie verkreeg in de Eendracht en het Volkerak stond niet in verhouding tot wat men had", merkt de heer D. Dokman, directeur van het Gewestelijk Arbeidsbureau in Zierik zee, op. Een aantal jongeren, dat in loon dienst werkzaam was en niet in familie verhouding stond tot de eigenaar, ver liet de bedrijfstak. Ook enkele onderne mers staakten het bedrijf, doorgaans in verband met de leeftijd of uit gebrek aan een opvolger. De meeste mossel vissers zijn geves tigd in Bruinisse: 96 van wie 55 eige naar zijn van een mosselschip. In totaal zijn er in Bruinisse 34 schepen. Van de 528 mosselpercelen in de Grevelingen de Oosterschelde, het Volkerak en de Waddenzee (totale opbrengst in 1971: 425.600 kg. mosselen) bezitten de vissers uit Bruinisse er 369. En van die 369 percelen liggen er 201 in de afgesloten Grevelingen. Bruinisse is of liever was dus voor ruim 50 procent aangewezen op de Grevelingen, zodat vooral de vissers in deze plaats door de afsluiting zijn ge dupeerd. Moeilijk Tot dusver is in geen enkel geval schadevergoeding uitgekeerd in het ka der van de Deltaschadewet. Nieuwe werkgelegenheid zal blijkens de gege vens uit de enquête, vooral voor de eigenaren-vissers moeilijk te vinden c.q. te creëren zijn, gezien de discrepantie tussen het huidige inkomen en de geno ten schoolopleiding. Veel mosselvissers zijn direkt na het verlaten van de la gere school het bedrijf ingegaan. Gevraagd naar hun wensen, ver klaarden 19 mannen dat zij mossel vis ser willen blijven, 2 zeiden iets te voe len voor de palingsvisserij (voor de palingsvisserij op de Grevelingen zullen slechts enkele vergunningen worden afgegeven), 1 mosselvisser kondigde aan te zullen overschakelen op de bin nenvaart en 6 verklaarden een wal- functie te ambiëren. De 27 overige ge- enqueteerden hadden of geen flauw idee van hun toekomst of hoopten in verband met hun leeftijd met werken te kunnen ophouden. Overigens blijkt uit de enquête dat 64 van de 96 mosselvissers in Bruinisse tussen de 20 en 50 jaar oud zijn. Slechts 27 zijn ouder dan 50 jaar en 5 zijn zelfs jonger dan 20 jaar. rfHABjS&V Brieven van lezers - buiten verantwoordelijkheid van de redaktie Aan de doorsnee 'echte' Texelaar, heil ende saluut Wat Texel en andere eilanden zo aan trekkelijk maken, is dat zij anders zijn. Bewust of onbewust trekt dat dan ook toeristen aan en doet de Eilanders van hun eiland houden. Het is er anders dan elders. Dit anders wordt in hoge mate bepaald door het geïsoleerd zijn. (isola eiland). Alleen dit anders zijn en blijven (d.w.z.: geen veranderingen en houden wat je hebt, en blijven wat je bent) zal een noodzakelijke stabiliteit tot gevolg hebben. Niet alleen in een passend leefmilieu en het voortbestaan van de mens, maar ook in de voor som mige Texelaars zo belangrijke kwaliteit en kwantiteit van het toerisme. Maar de zogenaamde „echte" Texe laar (die van M. Stam, Texelse Courant van 21-l-'72) ziet kennelijk niet meer dat Texel anders is en nog meer, was. Waarschijnlijk vanwege het feit dat hij er iedere dag tegenaan kijkt. Hij wil dus wel eens wat anders: Veranderin gen waardoor Texel op den duur het zelfde wordt als „elders". Meer, grotere en snellere schepen (definitief einde van de isolatie), meer wegen, meer ambte naren, meer toeristische voorzieningen, hotels, huizen, watervervuiling, land schapsvervuiling, autorally's, enz. Texel verandert ten slechte en wordt daar door steeds minder uniek. Maar de Tex elaars zien het niet. Juist omdat ze er zelf wonen. Het is als in een huwelijk; als je niet attent bent en niet zorgt dat zij en jij anders blijven, slijt de liefde en wordt de geliefde alleen maar on gemerkt oud. Het is als met de drinkwatervoorzie ning. Vroeger kwam het drinkwater uit een pompje bij het huis. Toen kregen we het heerlijke duinwater, waar de doorsnee „echte" Texelaar ook nu nog genoeg aan zou kunnen hebben. Maar toeristen dronken het duin in de zomer leeg. Dus moest er een waterfabriek ko men om van zeewater zoet water te maken. Het lijkt allemaal zo logisch. Eerst kostte het „maar" 19 miljoen, nu al 30 en wat zal het eindbedrag zijn? Ook hier worden wij voor een voldon gen feit en niet meer te stoppen werk zaamheden geplaatst. Ondertussen loopt de schuld per inwoner op, en niemand zegt stop tegen het toerisme of andere uitwassen. Het is als bij de Gemeente. Het begon met een leuk gemeentehuis en een paar gezellige ambtenaren (misschien wel „echte" Texelaars). Er kwamen toeris ten en voorzieningen moesten worden getroffen. Er kwamen meer ambtena ren. Er kwamen meer toeristen en er moesten nog meer voorzieningeen ko men. Daarvoor waren weer meer amb tenaren nodig. Het lijkt allemaal zo lo gisch. Er moest een paleis worden ge bouwd en dat staat er nu. En wat zegt nu het efficiency-rapport: het is nog met efficient genoeg, meer ambtenaren. En de ambtenaren, stuk voor stuk beste mensen, worden met elkaar een instel ling, een apparaat, maar een apparaat zonder geweten. Het brein van de amb telijke machine gaat een eigen leven leiden, los van het geweten van iedere ambtenaar afzonderlijk. En het brein doet wat het geweten niet altijd gedaan zou hebben. Texel wordt minder en minder Texel. De schuld per inwoner via gemeentelijke schulden, verbruik van schoon water en natuurgebieden, loopt wéér op. En niemand zegt „stop" Ons verhaal van de boer die in de muur van zijn schapenboet een gedicht kraste weermee hij tot uitdrukking bracht dat hij de boet had kunnen bou wen door zijn centen niet te verdrinken heeft nogal wat reakties opgeleverd. Een mevrouw uit Den Hoorn kon ons precies zeggen welke dichter in de boet aan het werk is geweest: Dirk Bruin Jaczn., geboren in 1806. Hij stond be kend om zijn dichtkunst. Hij was secre taris-penningmeester van de polder „De Kuil" en in die funktie opende hij een nieuw notulenboek in 1867 met een vers. Die dichterlijke aanleg was overi gens een familietrekje dat zich tot op vandaag de dag manifesteert. De heer Willem Kikkert van „De Mient", be kend om zijn hekeldichten in de Texel se Courant, is een afstammeling van wijlen Dirk Bruin Jaczn. Uit het boven staande blijkt dat de boet in de Hem- mer minder oud is dan wij schreven, de boet is nl. niet ouder dan ca 130 jaar. Ter correctie zij verder vermeld dat de laatste eigenaar van de boet niet de heer P. Lap KI.zoon was maar de heer KI. Lap Jaczoon. Van de heer J. K. P. Zwan hoorden we dat het ook in meer recente tijden is voorgekomen dat in de muur van een schapenboet een gedicht werd geschre ven. Aan de Hoornderweg bij Den Burg stond een boet waarin te lezen was: Hij die op 't land zijn leven slijt Zal steeds te laat bemerken Dat hoe hij ook sjouwt met noeste vlijt Toch tot zijn dood moet werken. Het gedicht was in de specie gekrast door de heer Willem Boon Wzn., op 10 juni 1944. Aannemer Boon was toen be last met het opknappen van de boet in opdracht van de eigenaar. De boet werd enkele jaren geleden gekocht en ge sloopt door de heer Zwan, die het bouwsel in gewijzigde vorm opnieuw optrok bij zijn huis aan de Kogerweg. tegen zichzelf, tegen het toerisme of andere ontwikkelingen. Eén heb ik ho ren zeggen „stop", en dat was Maarten Mant je. Nu hebben we dan de rally. Ogen schijnlijk is er niet veel aan de hand. Eien stelletje auto's die voor één keer, heel even, heel voorzichtig en korrekt over het eiland jakkeren. Wat steekt daar voor kwaads in? Maar het is als met de drinkwater voorziening en de ambtelijke machines of eigenlijk iedere woekerende groei van produktie en konsumptie, met Par kinson en Peter als lachende derden: van het één komt het ander. Maar wij zien dat niet, want wij ver liezen de tijd uit het oog. Wij willen ook graag de tijd uit het oog verliezen, want tijd betekent: bedenken wat er fout kan gaan in de toekomst. En daar om vinden we iedereen die zegt dat het fout gaat een beetje gek, en hij heeft het vast niet bij het rechte eind. En iedereen die zegt dat het wel goed komt word de ministerpresident van de toe komst. Maar de tijd tikt door ook nadat Texel dood is, en wie durft er dan nog „leve Texel" te roepen. De toeristen niet meer, want die zitten dan al voor ƒ300,inclusief in de schaduw van een pyramide. Dan staan wij mooi te kijk in ons hemd van beton en asfalt. Wij koesteren ons in welvaart en wel zijn als waren zij eeuwige zonnen. Maar de winter van het mensdom staat voor de deur en hebben wij genoeg natuur lijke reserve-bronnen behouden dan wordt het misschien ook wel weer lente. Een lente met rust, liefde en frisse lucht. Dan moeten we niet meer wer ken «(produktie en efficiëncy), maar dan mogen we werken (ambacht en geluk). Laten we daarom zuinig zijn op alles wat we nog hebben en alvast beginnen om een hoogst onbelangrijke autorally af te schaffen; iets moet een begin zijn. Dan zou de autoriteit ons laten besef fen dat het ernst is en dat de winter voor de deur staat. George Visser, Terschelling Een vijftal Texelse inzendingen be haalden hoge waarderingen op de on langs te Egmond aan Zee gehouden jaarlijkse clubmatch voor Noordholland van de Kynologenclub West-Friesland. Mevrouw N. Bonne-Daalder uit De Koog veroverde met haar dwergkeesjes in de rubriek dameshondjes een eerste plaats voor „Bonny van Grootstalhof" en een tweede plaats van „Beauty van Grootstalhof". De welsch corgi „Poeso" van mevrouw N. K. Savelkouls (ook uit De Koog) werd tweede bij de Schotse herders. Bij de dameshondjes behaalde ook een tweede plaats de dwergpoedel „Lucky's Lady toy of mirror home" van mejuffrouw M. Ellen uit Den Burg. De dalmatische hond „Tanja" van de heer M. J. Bakker uit Den Burg verwierf een tweede plaats in de categorie ge zelschapshonden. De afgelopen week hield het Katho liek Vrouwengilde de jaarlijkse leden vergadering. Na een beknopt overzicht van de aktiviteiten, die in het afgelopen jaar werden ontplooid en het verslag van de penningmeesteres.se van de overigens zeer gezonde financiële ontwikkeling van het Gilde, gaf Zr. Rood een lezing over het Gezins- en Bejaardenwerk op Texel. Het was een duidelijke verhandeling van zowel dc werkzaamheden der gezins- en bejaar denverzorgsters, als van de vele arbeid, die achter de schermen moet worden verricht door o.a. het bestuur. Vaak wordt verondersteld, dat met het betalen van een jaarlijkse, vaste lid maatschapsbijdrage kan worden vol staan, om recht te hebben op hulp. Wanneer men echter gezinshulp nodig heeft, moet dit eerst worden aange vraagd bij Zr. Rood, die in overleg met bestuurslid mevrouw Joustra wekelijks een werkverdeling maakt. Het was een nuttige lezing, die veel inzicht in het werk van de Gezins- en Bejaardenver zorging Texel verschafte. In de rondvraag kwam nog even de milieuvervuiling ter sprake. Een der aanwezigen propageerde het gebruik van regenwater voor het wassen, om dat dan veel minder wasmiddel nodig is. Zij spoorde iedereen aan, door op tal van kleinigheden te letten, mee te helpen aan de reinheid van het milieu. Bijvoorbeeld door zo min mogelijk chloor te gebruiken en geen gekleurd (en daardoor schadelijk) toiletpapier te kopen. Jaarlijks reisje Meegedeeld werd dat het jaarlijkse reisje van het Gilde op donderdag 16 maart zal worden gehouden. Vertrok ken wordt met de boot van acht uur. Dit jaar gaat men naar de Coöp. Con- densfabriek „Friesland" in Leeuwarden en naar het Planetarium te Franeker. Ook zijn in het programma enkele uren vrijgehouden voor winkelen in Leeu warden. Bij voldoende deelname komen de buskosten op ƒ10,per persoon. Ge gadigden worden verzocht, zich zo spoe dig mogelijk op te geven bij mevrouw D. Ran^Dam, telefoon 2751 of bij me juffrouw R. Borgstede, telefoon 2129. Het reisje is niet alléén voor leden van het Vrouwengilde; men mag een vrien din of kennis meenemen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1972 | | pagina 5