Plattelandsvrouwen hadden
geslaagde Noorse avond
Mosselvissers te bewegen tot
vestiging op Texel
ecombineerd met jaarvergadering
Jonge ondernemers gaven
voorlichting in Yerseke
Ongerustheid
Van 't één komt 't ander
„Boetgedicht" geschreven
door Dirk Bruin Jaczn.
Texelse honden hoog
geclasseerd
Zuster Rood vertelde
over gezinsverzorging
Tweede blad Texelse Courant, dinsdag 25 januari 1972
130 van de 170 leden en een
il genodigden waren dinsdagavond
czig op de „Noorse avond", die de
iing Texel van de plattelandsvrou-
n Burg i.v.m. de jaarvergadering
ugdherberg „Panorama" organi-
e. Vanaf de feestelijke maaltijd,
jmee de bijeenkomst geopend werd,
et laatste programma-onderdeel
de avond in het teken van Noor-
:n. Er werd een overbezet program-
afgewerkt, zodat men pas tegen
crnacht huiswaarts keerde. Het
t tijdrovende en misschien ook wel
ïaamste onderdeel was de maal-
kele tientallen fantastisch opge-
ite schotels met diverse salades en
orten op verschillende manieren
d, waren in een der zalen op een
tafel uitgestald. Naar Noors ge-
liep ieder rond deze tafel, om
naar smaak van de verschillende
•hten te voorzien. Het heen en
geloop gaf een weliswaar romme-
maar zeer gezellige sfeer. Vrijwel
gerechten werden klaargemaakt
of onder supervisie van de 64-jari-
:eer aktieve mevrouw G. Bakker-
ewind, die zich tijdens het voor-
dende werk even terugwaande in
vroegere funktie als jeugdherberg-
Ier. Met mevrouw Bruin bakte zij
de echt Noorse cake, naar een re-
dat zij zo'n tien jaar geleden van
vakantie in Noorwegen mee naar
namen. Haar inspanningen werden
lijk beloond, door het grote en-
siasme waarmee ieder zich op de
tijd wierp. Uit het feit, dat vrijwel
van de grote hoeveelheden salades
ndere lekkernijen overbleef mag
en, dat haar werk alle eer werd
edaan. Na de maaltijd gaf de voor-
;r, mejuffrouw T. Brand een korte
essante lezing over de economie in
smalste Scandinavische land. Aan
and van een eenvoudige kaart be
ef zij de onherbergzame fjorden-
het hoge noorden, de woonplaats
de Lappen en het dichter bevolkte
?n rond de hoofdstad Oslo en de ha-
Bergen. Ook gaf zij een beeld van
elangrijkste middelen van bestaan
e veelbeoefende huisvlijt. Haar in-
atieve verhandeling was een nutti-
ileiding tot de diavertoning van de
J C. Bruin. Vooral de opnamen
de middernachtzon, de Lappen-
men in het hoge noorden en enkele
helde duizenden fjorden waren bijzon-
ra fraai.
geo
igi
i (c
Zang en dans
ior aardige intermezzo's zorgde een
al leden van de Plattelandsvrou-
irereniging, met zang en dans. Ne-
dames hadden o.l.v. de heer Veld-
ee h een authentieke Noorse bergdans
jtudeerd, die geheel in costuum
groot succes werd opgevoerd. Me
at tlw v. d. Eijk-Bierens had zich be-
;t met het instuderen van enkele lied-
no net een bescheiden koortje. Het re-
Is at hiervan was zo geslaagd, dat
voorstelde, het zangclubje te laten
>rgitbestaan en uit te breiden tot een
lie
Unr, b.lla» Tarantvsar^rfyAaN 4» T<
tt585S3i^!PJWg^JB&
tie e Texelaar van dinsdag
m eloof, dat u het ook wel vond,
ph le vele landtransakties,
een heel klein stukje grond,
de gemeente 5 m2 ter
normalisatie van een goede grens,
Van Wijland een klein brokkie,
de prijs „Ik schrok me lens!",
oop toch maar, dat dit niet klopt
en het is een zettersfout,
er ers zit onze goeie notaris,
misschien van de winter in de koud
geloof ik, dat ie wel is „koppie
koppie" hij is zeker toch goed wijs,
tal toch gaan deze figuren vast
niet over één nacht ijs,
it er echter toch niets wezen
géén fout der zetter zal het zijn,
zou ik zeker voor een wekie
vast uw tuinman willen zijn,
rijs doet mij heel vast vermoeden
nu deze zaak is rond,
ie heel sterk zou vergissen
als ik daar geen goud in vond,
ers is het toch wat fraais
leer Van Wijland geeft ƒ144,
en ƒ3,slechts krijgt Evert Baijs,
oop voor u beste notaris,
'ie goudprijs toch niet waar is.
C. A. Dekker,
Oudeschild
CHRIFT
't strookje grond van 5 m2 heeft
grote waarde omdat de aangren-
grond van de heer Van Wijland
ioor tot volwaardig bouwterrein
moveert". Door toevoeging van het
>kje komt de grond nl. aan de weg
ggen en zou erop gebouwd kunnen
n. In die situatie is het billijk dat
gebruikelijke kosten van ontslui-
>- en andere kosten worden doorbe-
nd. In elk bouwterrein zijn nl. kos-
van riolering, verlichting, straat
beplanting e.d. doorberekend,
al deze voorzieningen profiteert
het nieuwe bouwterrein van notaris
Wijland ook al is dit terrein ont-
door toevoeging van slechts een
strookje grond. Red.
volwaardig koor. Tussen de bedrijven
door bleef nauwelijks tijd voor de jaar
vergadering over. Toch werd nog even
de nodige aandacht besteed aan de ak-
tiviteiten van de vereniging in het af
gelopen jaar en voor het komend sei
zoen. Een tiental nieuwe leden werd of
ficieel welkom geheten door de voor
zitster, waarbij het informatieblad van
het landelijk orgaan van de Platte
landsvrouwen werd overhandigd. Uit
de notulen van secretaresse mevrouw
Bruin bleek, dat vorig jaar vele succes
volle evenementen waren georgani
seerd. Onder meer werden enkele le
zingen gehouden en werd een 3-daags
reisje gemaakt naar de Plattelands
vrouwen te Loppersum.
Gastvrouwen
Op 16, 17 en 18 mei a.s. zal deze ver
eniging een tegenbezoek aan Texel
brengen. In verband hiermee verzocht
mevrouw Harting de leden, die zich als
gastvrouw beschikbaar willen stellen
zich zo gauw mogelijk op te geven.
Een hartelijk applaus kreeg penning-
meesteresse mevrouw Bakker- de Jong,
die meedeelde dat de financiële positie
van de vereniging bijzonder rooskleurig
is. Zij kon het jaar afsluiten met een
positief saldo van ƒ608,08. Dit kastegoed
gaf mogelijkheden tot investeren. Daar
om heeft men per 1 januari van dit jaar
een fraai uitgevoerd lidmaatschapskaar
tje ingesteld, dat door een plakzegelsy-
steem de komende 6 jaar gebruikt kan
worden.
In het bestuur kwam geen wijziging.
De dames A. Bruin-Over en T. Plaats
man-Vader, die aftraden, werden bei
den met ruime meerderheid van stem
men herkozen.
Mevrouw Van Maldegem gaf een be
knopt verslag van een cursus, die zij
volgde bij de Samenlevingsopbouw
Noordholland met een 30 tal andere da
mes, eveneens uit Noordholland. Zij be
treurde het, dat van Texel slechts één
deelneemster aanwezig was, terwijl hier
toch een groot aantal vrouwenvereni
gingen bestaat. De cursus had tot doel
een beter inzicht te verschaffen in de
samenleving en het antwoord te zoeken
op vele vragen t.a.v. gezin, onderwijs
enz.
Fijne keuken-cursus
Het programma voor dit jaar is nog
niet volledig vastgesteld. De voorzitster
deelde mee, dat de mogelijkheid bestaat
in de huishoudschool een Fijne Keuken
cursus te organiseren. Bij voldoende be
langstelling zal deze op 6 donderdag
avonden worden gegeven. De kosten
zullen 2,25 (excl. materiaal) per avond
per persoon bedragen.
Bij het afsluiten van de bijeenkomst
haalde de voorzitster diverse personen
voor het voetlicht, die een belangrijk
aandeel in het welslagen van de Noorse
avond hadden. Het echtpaar Veldwisch
werd uitvoerig dank gezegd voor het
beschikbaar stellen van de eetzaal en
keuken, die speciaal voor deze gelegen
heid verwarmd moesten worden. Ook
mevrouw Van der Eijk-Bierens, me
vrouw Bakker-Zuidewind en de heer
J. C. Bruin ontvingen een klein hulde
blijk. De dames kregen een fraai bloem-
stukje en de heren kregen een cadeau
bon.
Getuige de reakties der aanwezigen,
mag gezegd worden dat de Plattelands
vrouwen kunnen terugzien op een zeer
geslaagde jaarvergadering.
De mosselcommissic en de commissie
Texcl-promotion van de Jonge Onder
nemers Organisatie is zaterdag in Yer
seke geweest om te praten met het be
stuur van de mosselhandelsvereniging,
een orgaan dat als representatief kan
worden beschouwd voor de Zeeuwse
mossclindustrie. Het gesprek ging over
de verplaatsing van de mosselindustrie
naar het Waddengebied en in het bij
zonder over de vestigingsmogelijkheden
op Texel. Het gesprek had op het juiste
moment plaats, want vorige weck is de
laatste hoop om de verwaterplaatsen in
Zeeland te kunnen houden, vervlogen.
In een gesprek op het ministerie had
men te horen gekregen dat de aanleg
van een „geperforeerde" dam voor de
Oosterschelde, waardoor de vcrwater-
plaatsen gehandhaafd zouden kunnen
worden, geen haalbare kaart is. Der
halve staan de mosselvissers voor de
keus: naar de Waddenzee of stoppen.
Twee plaatsen in het Waddengebied
lijken het meest in aanmerking te ko
men: Den Oever en Texel. De voorkeur
van de industrie ging uit naar Den Oe
ver omdat men bezwaren heeft tegen
vestiging op een eiland hoewel de bio
logische voorwaarden die Texel biedt
gunstiger zijn. De Jonge Ondernemers
arrangeerden het gesprek met de mos
selhandelsvereniging om de vooroorde
len en misverstanden met betrekking
tot het wonen en werken op Texel uit
de weg te ruimen. Een feit is nl. dat de
Zeeuwen traditioneel zeer sterk aan hun
provincie zijn gebonden en vrijwel geen
van allen ooit op Texel zijn geweest.
Een goede indruk van de verschillende
aspecten van het bestaan op Texel werd
zaterdagmiddag gegeven door het ver
tonen van een serie dia's. Van gedach
ten werd gewisseld over de economi
sche problemen die Texel zou kunnen
opleveren met betrekking tot aan- en
afvoer.
Stoppen
De grote vraag blijft overigens of het
tot verplaatsing van de mosselindustrie
zal komen. Als zou blijken dat de daar
mee gepaard gaande investering zo
hoog is, dat het voordeliger is de mos
selindustrie stil te leggen en de be
trokkenen schadeloos te stellen, zal
daaraan wellicht door de regering de
voorkeur worden gegeven.
Als het tot vestiging op Texel komt
zou een gunstige verwaterplaats kunnen
worden aangelegd evenwijdig aan de
dijk van de Prins Hendrikpolder. Door
het leggen van een dijk in zee van 't
Horntje naar Ceres, ontstaat een strook
van 90 ha.
Het bestuur van de mosselhandels
vereniging is uitgenodigd om een te
genbezoek aan Texel te brengen. Zoals
bekend hebben onlangs ook B. en W.
een bezoek gebracht aan Yerseke in
verband met de mogelijke komst van
de mosselindustrie. Dit contact had ech
ter plaats op zuiver bestuurlijk niveau.
De Jonge Ondernemers menen dat het
belangrijk is dat ook gesprekken wor
den gevoerd met het bedrijfsleven zelf.
Enquête
Dat nog maar weinig mosselvissers
vastomlijnde plannen hebben, blijkt on
der meer uit een enquête die werd ge
houden door het Gewestelijk Arbeids
bureau te Zierikzee onder de mossel
vissers van Bruinisse, Zierikzee en
Tholen.
De mosselvloot van Zierikzee, Tholen
en Bruinisse telt 49 schepen, die eigen
dom zijn van in totaal 97 ondernemers.
Bij de mosselteelt in de drie genoemde
plaatsen zijn alles bij elkaar 139 mensen
direct betrokken: werkgevers en werk
nemers. De gegevens uit de enqète tonen
aan, dat de mosselbedrijven vaak fami
liebedrijven zijn, die al vele honderden
jaren bestaan. De eigendomsstructuur
is daardoor vaak gecompliceerd.
Van de 139 mensen die in de mossel
cultuur werkzaam zijn, behoren er 110
tot de categorie van eigenaren en hun
familieleden. De overige 29 zijn „vreem
de" arbeidskrachten in loondienst.
Percelen verloren
„In 1971 gingen reeds vele goede
mosselpercelen verloren. Wat men als
tijdelijke compensatie verkreeg in de
Eendracht en het Volkerak stond niet
in verhouding tot wat men had", merkt
de heer D. Dokman, directeur van het
Gewestelijk Arbeidsbureau in Zierik
zee, op.
Een aantal jongeren, dat in loon
dienst werkzaam was en niet in familie
verhouding stond tot de eigenaar, ver
liet de bedrijfstak. Ook enkele onderne
mers staakten het bedrijf, doorgaans in
verband met de leeftijd of uit gebrek
aan een opvolger.
De meeste mossel vissers zijn geves
tigd in Bruinisse: 96 van wie 55 eige
naar zijn van een mosselschip. In totaal
zijn er in Bruinisse 34 schepen. Van de
528 mosselpercelen in de Grevelingen
de Oosterschelde, het Volkerak en de
Waddenzee (totale opbrengst in 1971:
425.600 kg. mosselen) bezitten de vissers
uit Bruinisse er 369. En van die 369
percelen liggen er 201 in de afgesloten
Grevelingen.
Bruinisse is of liever was dus voor
ruim 50 procent aangewezen op de
Grevelingen, zodat vooral de vissers in
deze plaats door de afsluiting zijn ge
dupeerd.
Moeilijk
Tot dusver is in geen enkel geval
schadevergoeding uitgekeerd in het ka
der van de Deltaschadewet. Nieuwe
werkgelegenheid zal blijkens de gege
vens uit de enquête, vooral voor de
eigenaren-vissers moeilijk te vinden c.q.
te creëren zijn, gezien de discrepantie
tussen het huidige inkomen en de geno
ten schoolopleiding. Veel mosselvissers
zijn direkt na het verlaten van de la
gere school het bedrijf ingegaan.
Gevraagd naar hun wensen, ver
klaarden 19 mannen dat zij mossel vis
ser willen blijven, 2 zeiden iets te voe
len voor de palingsvisserij (voor de
palingsvisserij op de Grevelingen zullen
slechts enkele vergunningen worden
afgegeven), 1 mosselvisser kondigde
aan te zullen overschakelen op de bin
nenvaart en 6 verklaarden een wal-
functie te ambiëren. De 27 overige ge-
enqueteerden hadden of geen flauw
idee van hun toekomst of hoopten in
verband met hun leeftijd met werken
te kunnen ophouden.
Overigens blijkt uit de enquête dat
64 van de 96 mosselvissers in Bruinisse
tussen de 20 en 50 jaar oud zijn. Slechts
27 zijn ouder dan 50 jaar en 5 zijn zelfs
jonger dan 20 jaar.
rfHABjS&V Brieven van lezers - buiten verantwoordelijkheid van de redaktie
Aan de doorsnee 'echte' Texelaar, heil
ende saluut
Wat Texel en andere eilanden zo aan
trekkelijk maken, is dat zij anders zijn.
Bewust of onbewust trekt dat dan ook
toeristen aan en doet de Eilanders van
hun eiland houden. Het is er anders
dan elders. Dit anders wordt in hoge
mate bepaald door het geïsoleerd zijn.
(isola eiland). Alleen dit anders zijn
en blijven (d.w.z.: geen veranderingen
en houden wat je hebt, en blijven wat
je bent) zal een noodzakelijke stabiliteit
tot gevolg hebben. Niet alleen in een
passend leefmilieu en het voortbestaan
van de mens, maar ook in de voor som
mige Texelaars zo belangrijke kwaliteit
en kwantiteit van het toerisme.
Maar de zogenaamde „echte" Texe
laar (die van M. Stam, Texelse Courant
van 21-l-'72) ziet kennelijk niet meer
dat Texel anders is en nog meer, was.
Waarschijnlijk vanwege het feit dat hij
er iedere dag tegenaan kijkt. Hij wil
dus wel eens wat anders: Veranderin
gen waardoor Texel op den duur het
zelfde wordt als „elders". Meer, grotere
en snellere schepen (definitief einde van
de isolatie), meer wegen, meer ambte
naren, meer toeristische voorzieningen,
hotels, huizen, watervervuiling, land
schapsvervuiling, autorally's, enz. Texel
verandert ten slechte en wordt daar
door steeds minder uniek. Maar de Tex
elaars zien het niet. Juist omdat ze er
zelf wonen. Het is als in een huwelijk;
als je niet attent bent en niet zorgt dat
zij en jij anders blijven, slijt de liefde
en wordt de geliefde alleen maar on
gemerkt oud.
Het is als met de drinkwatervoorzie
ning. Vroeger kwam het drinkwater uit
een pompje bij het huis. Toen kregen
we het heerlijke duinwater, waar de
doorsnee „echte" Texelaar ook nu nog
genoeg aan zou kunnen hebben. Maar
toeristen dronken het duin in de zomer
leeg. Dus moest er een waterfabriek ko
men om van zeewater zoet water te
maken. Het lijkt allemaal zo logisch.
Eerst kostte het „maar" 19 miljoen, nu
al 30 en wat zal het eindbedrag zijn?
Ook hier worden wij voor een voldon
gen feit en niet meer te stoppen werk
zaamheden geplaatst. Ondertussen loopt
de schuld per inwoner op, en niemand
zegt stop tegen het toerisme of andere
uitwassen.
Het is als bij de Gemeente. Het begon
met een leuk gemeentehuis en een paar
gezellige ambtenaren (misschien wel
„echte" Texelaars). Er kwamen toeris
ten en voorzieningen moesten worden
getroffen. Er kwamen meer ambtena
ren. Er kwamen meer toeristen en er
moesten nog meer voorzieningeen ko
men. Daarvoor waren weer meer amb
tenaren nodig. Het lijkt allemaal zo lo
gisch. Er moest een paleis worden ge
bouwd en dat staat er nu. En wat zegt
nu het efficiency-rapport: het is nog
met efficient genoeg, meer ambtenaren.
En de ambtenaren, stuk voor stuk beste
mensen, worden met elkaar een instel
ling, een apparaat, maar een apparaat
zonder geweten. Het brein van de amb
telijke machine gaat een eigen leven
leiden, los van het geweten van iedere
ambtenaar afzonderlijk. En het brein
doet wat het geweten niet altijd gedaan
zou hebben. Texel wordt minder en
minder Texel. De schuld per inwoner
via gemeentelijke schulden, verbruik
van schoon water en natuurgebieden,
loopt wéér op. En niemand zegt „stop"
Ons verhaal van de boer die in de
muur van zijn schapenboet een gedicht
kraste weermee hij tot uitdrukking
bracht dat hij de boet had kunnen bou
wen door zijn centen niet te verdrinken
heeft nogal wat reakties opgeleverd.
Een mevrouw uit Den Hoorn kon ons
precies zeggen welke dichter in de boet
aan het werk is geweest: Dirk Bruin
Jaczn., geboren in 1806. Hij stond be
kend om zijn dichtkunst. Hij was secre
taris-penningmeester van de polder „De
Kuil" en in die funktie opende hij een
nieuw notulenboek in 1867 met een
vers. Die dichterlijke aanleg was overi
gens een familietrekje dat zich tot op
vandaag de dag manifesteert. De heer
Willem Kikkert van „De Mient", be
kend om zijn hekeldichten in de Texel
se Courant, is een afstammeling van
wijlen Dirk Bruin Jaczn. Uit het boven
staande blijkt dat de boet in de Hem-
mer minder oud is dan wij schreven, de
boet is nl. niet ouder dan ca 130 jaar.
Ter correctie zij verder vermeld dat
de laatste eigenaar van de boet niet de
heer P. Lap KI.zoon was maar de heer
KI. Lap Jaczoon.
Van de heer J. K. P. Zwan hoorden
we dat het ook in meer recente tijden is
voorgekomen dat in de muur van een
schapenboet een gedicht werd geschre
ven. Aan de Hoornderweg bij Den Burg
stond een boet waarin te lezen was:
Hij die op 't land zijn leven slijt
Zal steeds te laat bemerken
Dat hoe hij ook sjouwt met noeste vlijt
Toch tot zijn dood moet werken.
Het gedicht was in de specie gekrast
door de heer Willem Boon Wzn., op 10
juni 1944. Aannemer Boon was toen be
last met het opknappen van de boet in
opdracht van de eigenaar. De boet werd
enkele jaren geleden gekocht en ge
sloopt door de heer Zwan, die het
bouwsel in gewijzigde vorm opnieuw
optrok bij zijn huis aan de Kogerweg.
tegen zichzelf, tegen het toerisme of
andere ontwikkelingen. Eén heb ik ho
ren zeggen „stop", en dat was Maarten
Mant je.
Nu hebben we dan de rally. Ogen
schijnlijk is er niet veel aan de hand.
Eien stelletje auto's die voor één keer,
heel even, heel voorzichtig en korrekt
over het eiland jakkeren. Wat steekt
daar voor kwaads in?
Maar het is als met de drinkwater
voorziening en de ambtelijke machines
of eigenlijk iedere woekerende groei
van produktie en konsumptie, met Par
kinson en Peter als lachende derden:
van het één komt het ander.
Maar wij zien dat niet, want wij ver
liezen de tijd uit het oog. Wij willen
ook graag de tijd uit het oog verliezen,
want tijd betekent: bedenken wat er
fout kan gaan in de toekomst. En daar
om vinden we iedereen die zegt dat het
fout gaat een beetje gek, en hij heeft
het vast niet bij het rechte eind. En
iedereen die zegt dat het wel goed komt
word de ministerpresident van de toe
komst. Maar de tijd tikt door ook nadat
Texel dood is, en wie durft er dan nog
„leve Texel" te roepen. De toeristen
niet meer, want die zitten dan al voor
ƒ300,inclusief in de schaduw van een
pyramide. Dan staan wij mooi te kijk
in ons hemd van beton en asfalt.
Wij koesteren ons in welvaart en wel
zijn als waren zij eeuwige zonnen. Maar
de winter van het mensdom staat voor
de deur en hebben wij genoeg natuur
lijke reserve-bronnen behouden dan
wordt het misschien ook wel weer lente.
Een lente met rust, liefde en frisse
lucht. Dan moeten we niet meer wer
ken «(produktie en efficiëncy), maar dan
mogen we werken (ambacht en geluk).
Laten we daarom zuinig zijn op alles
wat we nog hebben en alvast beginnen
om een hoogst onbelangrijke autorally
af te schaffen; iets moet een begin zijn.
Dan zou de autoriteit ons laten besef
fen dat het ernst is en dat de winter
voor de deur staat.
George Visser,
Terschelling
Een vijftal Texelse inzendingen be
haalden hoge waarderingen op de on
langs te Egmond aan Zee gehouden
jaarlijkse clubmatch voor Noordholland
van de Kynologenclub West-Friesland.
Mevrouw N. Bonne-Daalder uit De
Koog veroverde met haar dwergkeesjes
in de rubriek dameshondjes een eerste
plaats voor „Bonny van Grootstalhof"
en een tweede plaats van „Beauty van
Grootstalhof". De welsch corgi „Poeso"
van mevrouw N. K. Savelkouls (ook uit
De Koog) werd tweede bij de Schotse
herders. Bij de dameshondjes behaalde
ook een tweede plaats de dwergpoedel
„Lucky's Lady toy of mirror home" van
mejuffrouw M. Ellen uit Den Burg. De
dalmatische hond „Tanja" van de heer
M. J. Bakker uit Den Burg verwierf
een tweede plaats in de categorie ge
zelschapshonden.
De afgelopen week hield het Katho
liek Vrouwengilde de jaarlijkse leden
vergadering. Na een beknopt overzicht
van de aktiviteiten, die in het afgelopen
jaar werden ontplooid en het verslag
van de penningmeesteres.se van de
overigens zeer gezonde financiële
ontwikkeling van het Gilde, gaf Zr.
Rood een lezing over het Gezins- en
Bejaardenwerk op Texel. Het was een
duidelijke verhandeling van zowel dc
werkzaamheden der gezins- en bejaar
denverzorgsters, als van de vele arbeid,
die achter de schermen moet worden
verricht door o.a. het bestuur.
Vaak wordt verondersteld, dat met
het betalen van een jaarlijkse, vaste lid
maatschapsbijdrage kan worden vol
staan, om recht te hebben op hulp.
Wanneer men echter gezinshulp nodig
heeft, moet dit eerst worden aange
vraagd bij Zr. Rood, die in overleg met
bestuurslid mevrouw Joustra wekelijks
een werkverdeling maakt. Het was een
nuttige lezing, die veel inzicht in het
werk van de Gezins- en Bejaardenver
zorging Texel verschafte.
In de rondvraag kwam nog even de
milieuvervuiling ter sprake. Een der
aanwezigen propageerde het gebruik
van regenwater voor het wassen, om
dat dan veel minder wasmiddel nodig
is. Zij spoorde iedereen aan, door op
tal van kleinigheden te letten, mee te
helpen aan de reinheid van het milieu.
Bijvoorbeeld door zo min mogelijk
chloor te gebruiken en geen gekleurd
(en daardoor schadelijk) toiletpapier te
kopen.
Jaarlijks reisje
Meegedeeld werd dat het jaarlijkse
reisje van het Gilde op donderdag 16
maart zal worden gehouden. Vertrok
ken wordt met de boot van acht uur.
Dit jaar gaat men naar de Coöp. Con-
densfabriek „Friesland" in Leeuwarden
en naar het Planetarium te Franeker.
Ook zijn in het programma enkele uren
vrijgehouden voor winkelen in Leeu
warden. Bij voldoende deelname komen
de buskosten op ƒ10,per persoon. Ge
gadigden worden verzocht, zich zo spoe
dig mogelijk op te geven bij mevrouw
D. Ran^Dam, telefoon 2751 of bij me
juffrouw R. Borgstede, telefoon 2129.
Het reisje is niet alléén voor leden van
het Vrouwengilde; men mag een vrien
din of kennis meenemen.