Samenwerking"
'e IJsberg"
kerbouwer en veehouder
Een bank
die gelooft in vele kleintjes
FILMNIEUWS
Tweede blad Texelse
Courant, vrijdag 4 februari 1972
JDBOUW en VEETEELT
Burgerlijke stand
NEDERU SCHE MIDDENSTANDSBANK
haal uit het soldatenleven door L van Schooten
VOOr Onilt'p ri-<tuMit*
d in
i)
om)
ïtkan
ite k
el bi
bij
iO,—
:heid
aan
ten.
aaide gedeelten van ons land
:n „samenwerking" tot stand
tussen akkerbouwers en vee-
ap het gebied van de voeder-
In veel gevallen betreft het
rijbedrijven, die geen kans
>p hun bedrijf voldoende ruw-
innen voor de sterk uitgebrei-
eehouderij. Aan akkerbouw-
bchoefte aan een uitbreiding
bouwplan door „nieuwe" ge
it „nieuwe" gewas is in een
vallen snijmais. De akkerbou-
ït de volledige teelt van dit ge-
voor zijn rekening en bij de
•dt het direkt naar het bedrijf
(treffende veehouder gebracht.
n2 tftluidelijk zijn, dat ook hier de
[rking het best op z'n plaats is
nch|lvcn' die in eikaars nabijheid
iche I
Mogelijkheid voor Texel
ons gebied komen er veehou-
ijven, die er aan toe zijn om
eiding van de veestapel te ver
en door aankoop van ruwvoer
re bedrijven. Dit geldt zeker
bedrijven, die op eigen bedrijf
oende mogelijkheden hebben
iogere opbrengst van het gras
omen. We denken hierbij aan
die met de stikstofbemesting
heel stuk beneden 300 kg zui-
;tof per bunder grasland zitten.,
het voordeliger zijn om eerst
tot opvoering van de stikstof-
fg-
Texel zijn akkerbouwbedrij-
zoeken naar verruiming van
•plan. Vooral nu de teelt van
[appelen vragen begint op te
/erder ziet het er naar uit, dat
[ppervlakte febrieksaardappelen
imende jaren beperkt zal moe
ien. Welke mogelijkheden zijn
|et wegvallen van deze teelten
gen?
ard is het altijd mogelijk de
granen uit te breiden, hoewel
uitbreiding ook grenzen zijn.
ken hierbij aan het belang van
pe vruchtwisseling.
(artikel willen we eens bekijken
erspectief zit in de teelt van
Èappelen en/of snijmais voor na-
veehouderijbedrijven. Daarbij
Ve deze gewassen tegenover zo-
n \v|
-insl
op
.T.\
prgerst
voeraardappelen -
snijmais
Ian in dit geval voor de drie ge
lde zg. saldo's berekenen. Daar-
len kosten, die voor de drie ge-
Igelijk of praktisch gelijk zijn
lenomen. Het saldo kan dus ze-
beschouwd worden als „winst".
Zomergerst
T^«*an voor dit gewas uit van een
'^st van 4.500 kg per ha en een
irengst van 3 ton.
Direkte kosten
130 kg zaaizaad ad 65 ct p. kg 85,-
Bemesting 500 kg 17-17-17 165,-
Onkruidbestrijding (2 maal) 60,-
Combinen 175,-
Persen van stro 70,-
Schonen en drogen 60,-
Totaal direkte kosten 615,
Saldo is 1.530,min ƒ615,is ƒ915,
Voeraardappelen
Opbrengst 42 ton per ha
ad 6 ct per kg ƒ2.520,
Direkte kosten
Pootgoed 500,
Poten 100,
Bemesting 350,
Ziektebestrijding 75,
Rooien 400,
Afvoer 100,
Totale direkte kosten ƒ1.525,
Saldo is ƒ2.520,ƒ1.525,— is ƒ995,
Snijmais
40 ton ingekuilde mais
ad 50,per ton ƒ2.000,
Direkte kosten
Zaaizaad ontsmetting
bestrijding tegen vogelschade 120,
Zaaien m. precisiezaaimachine 100,
Bemesting 250,
Onkruidbestrijding
en ziektebestrijding 125,
Oogsten en vervoer naar
veehouder 375,
Inkuilkosten 100,
1st
I gerst ad 31 ct
po ad ƒ45,
1.395,
135,
ƒ1.530,
Totaal direkte kosten ƒ1.070,
Saldo ƒ2.000,ƒ1.070,— is ƒ930,—
We komen dus tot de volgende saldo's
Zomergerst per ha 915,
Vooraardappelen 995,
Snijmais 930,
Daarbij kunnen we nog de volgende
opmerkingen maken.
a. Snijmais is voor ons gebied een
nieuw gewas. We hebben als op
brengst aangenomen 40 ton ingekuild
produkt per bunder. Aan de over
kant komt men wel tot opbrengsten
van 50 ton per bunder. We zijn van
mening dat het in ieder geval in dit
stadium niet verantwoord is hier
van uit te gaan voor ons gebied.
b. Uit het oogpunt van de arbeid is
snijmais zeer aantrekkelijk. We kun
nen wel stellen, dat bij de kostenop-
stelling, zoals we die genomen heb
ben dit gewas vanaf het zaaien tot
de oogst weinig arbeid vraagt.
c. Bij de teelt van voeraardappelen zijn
we uitgegaan van een aflevering di
rekt na het rooien. In dit geval kan
de prijs naar we menen niet hoger
gesteld worden dan 6 ct per kg.
Tenslotte dit. We zullen het zeer op
prijs stellen uw op- en aanmerkingen
over deze opstelling te vernemen.
van 26 jan. tot en met 1 febr. 1972
Geboren: Elizabeth Geertruida, dv.
Johannes T. Witte en Maria H. Pel; Su-
sanne Jeannette, dv. Menno Stam en
Gertruda M P Raemaekers; Torvald
Klaas, zv. Lieuwe H. Visser en Maartje
Eenhoorn; Stefhan Johan, zv. Johannes
G. Witte en Maria M. Rodenburg; Mar-
tinus Hendrikus, zv. Hendrik van Heer-
waarden en Maria Klippel
Overleden: Maartje Sluisman, wv.
Barhorst, oud 76 jaar, wonende te De
Cocksdorp.
Zaterdag, zondag en maandag (8 uur)
draait in het City theater de spectacu
laire film „Spartacus", naar een op his
torische gegevens gebaseerd verhaal. Het
is een indrukwekkende produktie met
een unieke rolbezetting van bekende
sterren als Kirk Douglas, Tony Curtus,
John Gavin en Jean Simmons. Sparta
cus is een slaaf, die wordt uitverkoren
voor opleiding tot zwaardvechter. Hij
blijkt een van de talentvolste vechters
te zijn en moet zijn vaardigheid tonen
aan generaal Marcus Crassus van Rome
in een tweestrijd met een kolossale ne
ger. De neger blijkt de sterkste maar
weigert zijn vriend te doden, waarmee
hij zijn eigen doodvonnis tekent. Na zijn
dood gaat de verbeten Spartacus over
tot verzet. Met de getrainde zwaard
vechters en duizenden ontvluchte sla
ven brengt hij een respectabel leger op
de been en trekt ten strijde. Aan zijn
zijde de onafscheidelijke knappe slavin
Varinia, Spartacus' grote liefde. De
steeds groeiende strijdmacht dwingt de
Romeinse Senaat tot tegenaktie. Cras
sus zendt zijn leger uit, om de opstande
lingen te onderdrukken, maar wordt op
allerlei manieren tegengewerkt door
zijn aartsrivaal Graechus, die hem uit
zijn funktie wil stoten. Na diverse veld
slagen en een langdurige, felle strijd
rond de poorten van Rome wordt Spar
tacus verslagen. Aanvankelijk is men in
de veronderstelling dat hij op het slag
veld is gesneuveld. Zijn geliefde Varinia
wordt met haar pasgeboren zoon door
Crassus mee naar Rome gevoerd en hier
met rijkdom overladen. Tot zijn woede
blijft zij ongevoelig voor zijn attenties.
Als blijkt dat Spartacus nog leeft en
zich onder de krijgsgevangenen bevindt,
laat Crassus hem opnieuw aan een
tweegevecht deelnemen, waarbij de
winnaar zal worden gekruisigd. Dit
wordt uiteindelijk het tragische lot van
de held van de slavenopstand. In de
laatste ogenblikken voor zijn dood ziet
hij echter, dat zijn strijd niet tevergeefs
is geweest. Langs de weg waar hij ge
kruisigd is passeert Varinia met zijn
zoon, vrijgekocht, op weg naar een vrij
leven. Toegang 14 jaar.
Zondagmiddag (3 uur) een film van
het duo Abbott en Costello. In „Op glad
ijs" zoeken zij, als straatfotografen, stad
en land af naar exklusieve plaatjes.
Door hun argeloosheid en onhandig op
treden komen zij in tal van wonderlijke
situaties terecht, waarin zij ruimschoots
de kans krijgen ongewone foto's te ma
ken. Onder meer zijn ze getuige van een
brand en raken betrokken bij een bank
roof, die vanuit een ziekenhuis wordt
gepleegd. Via hun misdadige kontakten
komen zij ook in een wintersportoord
terecht, waar zij een oude vriend tegen
het lijf lopen en een heel aantrekkelijk
zangeresje. Een der vrienden raakt he
vig verliefd op haar en is in de zevende
hemel, als zij hem toevertrouwd, dat zij
in het huwelijk wil treden. De uitverko
rene blijkt echter de oude jeugdvriend
te zijn, zodat hij als een muurbloempje
achter blijft. Gelukkig zijn er nog zijn
trouwe kameraad en een aardig ver
pleegstertje, die hem over zijn treurige
stemming heen helpen. Een vrolijke
film voor alle leeftijden.
Zaterdag 5 februari
Oudeschild, ,,'t Skiltje", 20.00 uur, to
neeluitvoering „De Kerkestraat is een
keurige straat".
Den Burg, hotel 'De Oranjeboom', 20.00
uur, Vereniging Oud-leerlingen La
gere Landbouwschool met toneeluit
voering „Zwart schaap, witte lamme
tjes".
Den Burg, „Casino", 13.45 uur, bijeen
komst Waddenruiters en Kleppertjes.
Woensdag 9 februari
Den Burg, bijeenkomst Doopsgezinde
jongere zusterkring.
De Koog, ten huize van mevrouw Mets
van Houte, 20.00 uur, serie winterge
sprekken, thema „De profeet als
waakhond".
Donderdag 10 februari
Den Burg, hotel „De Graaf", 20.00 uur,
postzegelruilbeurs.
Zaterdag 12 februari
Den Burg, hotel 'De Oranjeboom', 20.00
uur toneeluitvoering „St. Jan" met
„Rumoer in een kleine wereld".
Den Burg, Wezenland, 20.00 uur, start
avondrit MAB-club.
Zondag 13 februari
De Dennen, Catharinahoeve, 13.30 -
14.00 uur, start 4e wandeltocht win-
terserie.
Iedere woensdagmorgen
Den Burg, „Casino", 11.00 uur bejaar-
dengymnastiek
Iedere vrijdagavond
Oosterend, „De Bijenkorf", 19.30 uur,
bijeenkomst modelbouwclub
Iedere zaterdagmiddag
De Dennen, „Dennenoord", 15.00 uur,
trimmen in de Dennen.
Iedere vrijdag en zaterdag
De Waal, Wagenmuseum, 14.00 - 17.00
uur open.
EVENEMENTEN IN DE KOMENDE
TIEN WEKEN
Dinsdag 15 februari
Den Burg, bijeenkomst plattelandsvrou
wen.
Den Burg, jaarvergadering Folklore.
Oudeschild serie wintergesprekken N.H.
gemeente.
Woensdag 16 februari
De Cocksdorp, serie wintergesprekken
N.H. gemeente.
Donderdag 17 februari
Den Hoorn, serie wintergesprekken N.
H. gemeente.
Vrijdag 18 februari
Den Burg, bijeenkomst fotoclub.
Den Hoorn, uitvoering Fanfare-DEK.
Den Burg, jaarvergadering Bejaarden-
bond.
Zaterdag 19 februari
Den Hoorn, uitvoering Fanfare-DEK.
Oudeschild, carnaval.
Maandag 21 februari
Den Burg, bijeenkomst Christelijke
plattelandsvrouwen.
Dindsdag 22 februari
Den Burg, viering 50-jarig bestaan
Doopsgezinde zusterkring.
Woensdag 23 februari
Den Burg, bijeenkomst vrouwenvereni
gingen NKV en R.K. Gilde.
De Cocksdorp, bijeenkomst plattelands
vrouwen.
Vrijdag 25 februari
Den Burg, zangavond N.H gemeente,
Zaterdag 26 februari
Den Burg, uitvoering Fanfare-DEK.
De Waal, uitvoering 't Amateurtje.
Vrijdag 3 maart
Den Burg, bijeenkomst In Aqua Vita.
Zaterdag 4 maart
Oosterend, uitvoering Excelsior.
De Waal, uitvoering 't Amateurtje.
Zondag 5 maart
Openingswandeltocht NHWB.
Maandag 6 maart
Den Burg, bijeenkomst muntenverzame-
laars.
Vrijdag 10 maart
Oosterend, serie wintergesprekken N.H.
gemeente.
Donderdag 16 maart
Den Burg, postzegelruilbeurs
Zaterdag 18 maart
Den Burg, jubileumavond bestuurders-
bond NVV.
Oosterend, uitvoering GVO.
Maandag 20 maart
Den Burg, bijeenkomst Christelijke
plattelandsvrouwen.
Vrijdag 24 maart
Den Burg, bijeenkomst fotoclub.
Zaterdag 25 maart
Den Burg, uitvoering GVT
Maandag 3 april
Den Burg, paasrit
Donderdag 6 april
Den Burg, lezing R.K. Gilde.
Vrijdag 7 april
Den Burg, uitvoering UDI
Zaterdag 8 april
Den Burg, uitvoering UDI
Donderdag 13 april
Den Burg, postzegelruilbeurs
Zaterdag 15 april
Wandel- en fietstocht ANWB.
Zondag 16 april
Wandel- en fietstocht ANWB.
Maandag 17 april
Den Burg, bijeenkomst Chr. platte
landsvrouwen.
Donderdag 20 april
Den Burg, bijeenkomst plattelandsvrou
wen.
Vrijdag 21 april
Den Burg, bijeenkomst fotoclub.
Woensdag 26 april
De Cocksdorp, bijeenkomst plattelands
vrouwen.
ïoe bedoel je dat?" vroeg de ka-
leteen al mjdig want dat was
|jk een steek op hèm. Maar als
pmans hier de ontwapenaar wou
zou hij hem wel eens even
eren.
zei Sjoerd rustig, „ik bedoel
lel het fascisme als het commu-
Jet gevaarlijkst werden door het
apparaat, dat er achter stond.
Hitier geworden zijn zonder
fieren van de Wehrmacht, die
unden?"
es even", zei de kapitein, een
pgelucht, want de ontwapening
phjkbaar niet aan de orde, „ik
J geen wereldgeschiedenis te ver-
Jheb je anders wel nodig voor je
Beschouwing", vond Sjoerd.
1 is hier geen debatclub", wees
Item hem terecht, „geef jij hier
V of ik?"
felukkig u kapitein" zei Sjoerd
|at bedoelde zo'n vent daar nou
- moest hem in de gaten houden
ïvas zeer de vraag of hij wel vol-
I respect had voor zijn meerde-
voor sergeant Walvisbeen was
r vraag, ,,'t Is een goeie voor de
lolonne", zei de sergeant, in het
midden latend wat daaronder diende te
worden verstaan.
Dat alles kwam in vele dingen tot ui
ting, bijvoorbeeld in de militaire groet
die Sjoerd altijd respectvol maar nim
mer volmaakt model bracht, nèt niet
voldoende optrekken van de knieën, nèt
met hard genoeg stampen, nèt niet ge
noeg doorzwaaien met de armen. Want
dat vond Walvisbeen heerlijk. Op zijn
bevel gingen daar al die armen, stamp
ten al die voeten, vielen de geweerkol
ven met één dreunende slag. En de ke
rels stonden alsof ze een bezemsteel
hadden ingeslikt als hij, Adam Walvis
been, met alle kracht der longen brulde
„Gief akt!" Dan dacht hij aan dat
versje dat zijn socialistische vader, voor
wiens overtuiging hij zich thans diep
schaamde, hem geleerd had:
„Heel het raderwerk staat stil
als uw machtige arm het wil".
En die machtige arm, dat was zijn
arm, die van sergeant Adam Walvis
been.
Het arendsogen speurde hij naar on
gerechtigheden bij de jongens, die aan
getreden stonden om naar huis te gaan
en allemaal koortachtig rekenden of ze
de trein nog wel zouden halen. Walvis
been was zich dan altijd bewust van de
verscheurdheid van zijn innerlijke ge
voelens. Zo'n vent er tussenuit te halen
omdat er iets aan zijn uitrusting man
keerde, hem voor het front uit te voete
ren en hem niet met verlof te laten
gaan, streelde zijn machtsbewustzijn.
Maar ze daar allemaal te zien staan,
stijf als planken zonder dat er een
knoop los zat of een pruik te lang was,
dat was omdat ze voor hem sidderden,
doodsbenauwd dat hij ze terug zou stu
ren. Dat was omdat hij er zo de wind
onder had. Hij en kapitein De Mol, die
evenmin iets door de vingers zag.
De kapitein knikte goedkeurend. Het
commando inrukken werd gegeven, ze
liepen rustig naar de deur, eenmaal bin
nen brak het tumult los.
Kees en Sjoerd stompten mekaar van
plezier. Na zijn verblijf tussen de mu
ren voelde Kees zich als een jong veu
len in de wei. Hij groette zelfs met op
vallende vriendelijkheid de wit-getreste
„kalkemmers", die op het perron sur
veilleerden en die arme jongens, zo veel
vriendelijkheid bij de uitoefening van
hun plicht niet gewend, vatten meteen
argwaan op en hij zag ze nog kijken,
toen hij de trein instapte.
„Ze mogen ook wel eens 'n goed
woord hebben", zei Kees grootmoedig.
..Wij gaan naar hus en zij hebben
dienst".
„Ik dacht dat je na die bekeuring het
niet zo erg op ze had", grinnikte Sjoerd.
„Een man die zijn plicht doet", ver
klaarde Kees, „dat is mijn man". En hij
dacht aan de korporaal met de varkens-
oogjes, die hij hoopte nog eens in een
donker laantje alléén tegen te komen.
Maar die wachtmeester was toch echt
de beroerdste niet geweest. Vandaar
sprongen zijn gedachten lichtvoetig over
naar een zekere blonde dame, tot Sjoerd
zei: „Wat zit jij te grijzen", en hij be
greep dat hij zijn hartsgevoelens beter
in toom kon houden. „Jammer dat
Geert er niet bij is, dan was het spul
volmaakt", zei hij. Maar Geert had de
wacht.
'In den huize Bot werden de beide
landsverdedigers warm ontvangen. De
begroeting was hevig maar kort, want
ze spurtten meteen naar boven om zich
om te kleden.
„Ik snap het niet", zei mevrouw Bot
hoofdschuddend, „ze lopen toch heus
niet voor schut in dat uniform".
„Nee", beaamde haar man, „dan wij
met ons bokkebaai, onze beenwindsels
en onze taillehaken en die gore veld-
muts op je kop".
„Daar heb ik jou anders nooit mee
gezien", zei ze.
„Nee, omdat ik een buitenmodelletje
kon overnemen en ik kende toen een
grietje dat het me goed vond staan.
Trouwens, die vindt het nu haar zoon
óók nog goed staan".
„Een mens trouwt eigenlijk veel te
jong", zei mevrouw Bot met een schat
tende blik op haar man. Je weet dan
nog niet wat je doet".
„Als de man het dan maar weet",
vond Kees Bot senior en keek lachend
naar zijn vrouw. Op zulke ogenblikken
kon ze nog net kleuren als dat „grietje"
dat ze was toen hij haar in zijn buiten
modelletje trachtte te imponeren.
„Uit mijn keuken", gebood de vrouw
des huizes haar zoon, „als je wat heb
ben wilt krijg je het wel. Maar ik laat
jou geen baas. De vorige week was al de
melk op".
„Melk is goed voor elk", meende
Kees.
„Voor èlk", wees ze terecht, „en d'r
zijn er hier méér. En toen ik dacht zes
karbonaden te hebben, waren er nog
maar vijf".
„Die ene was ingelijfd bij de Konink
lijke landmacht", lichtte Kees toe.
„Jullie lijkt wel uitgehongerd. Krijg
je daar niet genoeg te eten?"
„Niet zo lekker als hier", grinnikte
Sjoerd. Hij had met één oogopslag ge
zien dat Loes er niet was en dat drukte
zijn stemming een beetje, maar dat ging
over toen hij hoorde dat ze alleen maar
aan 't winkelen was in de stad.
De vrouw des huizes liet haar keu
rend oog over de tafel gaan. Kees dacht
al aan geen dienst meer, Loes zat te
lachen naar Sjoerd, die haar charmes
belangrijker vond dan de tramontanen
van sergeant en kapitein, en zich de
varkenshaas en de spruitjes liet sma
ken.
„Ik denk wel es dat jullie daar niet
half genoeg krijgt", zei ook Loes, die de
beide landsverdedigers zag bunkeren.
„We krijgen wel genoeg, maar het is
nooit zo lekker", vond Kees tussen twee
happen door. „Je besteedt zowat je hele
soldij aan extra-eten".
„Daarom zit je natuurlijk altijd om
geld verlegen", ontdekte vader Bot.
„Maar is dat nou zo Sjoerd of is de vent
alleen maar een verwende lekkerbek".
„Meneer", zei Sjoerd op zijn rustige
manier, „het eten is heus wel goed,
maar het is niet altijd lekker, 't Zijn
dikwijls eenpansmaaltijden en als je het
nou toevallig niet lust.
„Kom, kom," zei vader Bot, „daar
werd bij mij thuis ook niet naar ge
vraagd. Mijn moeder zei altijd; zet het
maar zeven voet van je, dan hindert je
de lucht ook niet".
(wordt vervolgd)
