4
vast
en
zeker
Al FILMNIEUWS
eIJsberg
Autogordels
xelse veehouders bezochten
de Waiboerhoeve
Een bank
"die overal voor je ldaar staat
NDBOUW en VEETEELT 1
us
D,
Een reaktie op
voeraardappelen en snijmais
Ook dit jaar weer
boerderijentocht
NEDERLANDSCHE MIDDENSTANDSBANK
Kollekte voor Groesbeekse
tehuizen
Burgerlijke stand
99
aal uit het soldatenleven door L van Schooten
Tweede blad Texelse Courant, vrijdag, 11 februari 1972
riek voor
rvtlitMu-
an (afniinyni
.30
jezoek, dat ruim 20 Texelse vee-
vorige week hebben gebracht
VVaiboerhoeve te Millingen kan
tslaagd worden genoemd. Onder
cundige leiding van de heer Van
n hebben de Texelse veehouders
er goed overzicht gekregen van
efbedrijf, dat met recht baanbre-
k-erk verricht op het gebied van
vesting van melkvee en jongvee,
eid bij het melken en de conser-
van ruwvoer.
aantrekkelijke van de Waiboer-
is, dat een complex van plm. 160
nd dusdanig in kleinere opper-
is verdeeld dat daardoor een
echte praktijkbedrijven zijn ont-
Hierbij zijn drie eenmansbedrij-
twee tweemansbedrijven.
.-er is aan het geheel een loon-
drijf en een bedrijfsverzorgmgs-
e V.
op
dag
de
rka
al
toegevoegd. We hebben de in-
lat op deze wijze de praktijk van
veehouderijbedrijven goed is
rd.
inbegrip van het loonwerkbedrijf
bedrijfsverzorgingsdienst zijn in
11 arbeidskrachten aanwezig. In
zijn er op de Waiboerhoeve plm.
•lkkoeien plus bijbehorend jong-
nevens 120 meststieren aanwe-
De huisvesting
melkvee is op de diverse bedrij-
n.n
een zeer uiteenlopende wijze
est. Dit loopt uiteen van een
,e grupstal via zg. voerligboxstal-
een eenvoudige huisvesting in
ssenhut, waarbij de dieren het
r in de buitenlucht moeten op-
nej
lebben de indruk gekregen, dat
nk aantal van de deelnemers aan
ursie waardering had voor goed-
ormen van huisvesting. Vooral
wij imansbedrijf waar 45 melkkoeien
- Ti ilaats een nissenhut hadden, ter
en annex geplaatste nissenhut
deed als voerplaats, melkstal,
imer en jongveestal maakte een
indruk. Ook de geheel van golf-
opgetrokken voerligboxenstal
0 melkkoeien maakte door het
egelijke geraamte indruk op de
ners. We zijn van mening, dat
er voor het bouwen van derge-
:allen in ons gebied toestemming
innen worden verleend er zeker
imo voor zou bestaan.
voordeel van dit soort gebouwen
ze een geringe hoogte hebben,
x>r ze vrij gemakkelijk achter
iplanting kunnen worden wegge-
Het feit, dat de kubieke inhoud
t soort gebouwen kleiner is dan
gboxenstallen, die van hout of
ijn opgetrokken maakt bovendien
voor ons gevoel minder koud
Het ruwvoer
de meeste „bedrijven" van de
erhoeve is het enige ruwvoer in
i pAterperiode voordroogkuilgras. Op
rlijl n de bedrijven werden de dieren
iet hele jaar met voordroogkuil-
ïvoerd.
kerkelijk was verder, dat dit kuil-
oor bijna 100% was opgeslagen
broodkuilen, die uitsluitend wa-
gedekt met plastic Het betrof
wee lagen zwart polyaethyleen
mm.
het inderdaad mogelijk is het
as op deze wijze goed te bewaren
methode wel zeer aantrekkelijk.
vy ci
n 151
Bo
Blijkens de mededelingen, die hierover
werden gedaan ondervond men geen
overmatige last van broei en schimmel.
De deelnemers konden er zich van
overtuigen, dat de kwaliteit van het
voordroogkuilgras in de meeste geval
len zeer goed was.
Als totaalindruk hebben de deelne
mers meegenomen, dat op de Waiboer
hoeve zeer belangrijk onderzoek wordt
verricht, dat direkt op de praktijk is
gericht.
Naar aanleiding van ons artikeltje,
waarin we de mogelijkheid bespraken
van verbouw van ruwvoer voor vee
teeltbedrijven op akkerbouwbedrijven
kregen we een reaktie.
Wij vergeleken in dit artikel de ren
tabiliteit van snijmais met die van
voeraardappelen, waarbij we voor voer
aardappelen een prijs van 6 cent per
kg aannamen en voor ingekuilde snij
mais een prijs van ƒ50,per ton. Die
prijs van ƒ50,per ton had betrekking
op snijmais nadat ze ingekuild op het
bedrijf van de veehouder ligt.
Onze „opponent" meent, dat de prijs
van snijmais hierbij voor de veehouder
lager is dan die voor voeraardappelen.
Hij gaat hierbij uit van een zetmeel-
waarde van 175 per kg ingekuilde snij
mais. Ook de zetmeelwaarde van aard
appelen ligt ongeveer op dit niveau. We
zouden dus de prijs van 1 kg ingekuild
snijmais gelijk kunnen stellen met die
van 1 kg aardappelen.
Als we hier van uitgaan, dan komt de
berekening inderdaad anders te liggen.
Het saldo van snijmais zou daardoor
ƒ400,per ha hoger komen te liggen.
We berekenden als saldo een bedrag
van ƒ930,Voor voeraardappelen was
dit ƒ995,Zou het inderdaad verant
woord zijn om de prijs van ingekuild
snijmais even hoog te stellen als van
voeraardappelen, dan zou dit bij onze
uitgangspunten resulteren in een saldo
voor snijmais, dat ƒ335,hoger ligt dan
van voeraardappelen.
Mogelijk is onze voorzichtigheid ten
opzichte van snijmais ingegeven door
het feit, dat we hier met een voor ons
gebied onbekende teelt hebben te ma
ken. Dat geldt zowel voor de opbrengst
per bunder als voor de waarde van in
gekuilde snijmais ten opzichte van meer
bekende voedermiddelen.
Als het inderdaad mogelijk zou blij
ken om te komen tot opbrengsten van
40 ton ingekuilde mais en als in de
praktijk blijkt, dat ingekuilde snijmais
in de veevoeding een zelfde waarde
heeft als aardappelen, dan lijkt ons een
kans aanwezig te zijn, dat zowel voor
het eigen verbruik als voor teelt voor
verkoop snijmais een kans gaat maken.
Zoals we reeds eerder hebben ver
meld zal ook dit jaar de boerderijen-
tocht weer worden gehouden. We heb
ben die vastgesteld op vrijdag 18 febru
ari as.
Het aantal objecten, dat we willen
bekijken is ook dit jaar weer zo groot,
dat we zowel in de voormiddag als in
de namiddag op pad zullen gaan. Dat
betekent, dat we om 10 uur zullen be
ginnen. Van 12.15 uur tot 13.30 uur zal
een korte pauze worden gehouden. We
hopen de tocht om plm. half vier te be
ëindigen.
Evenals bij de vorige boerderijen-
tochten zullen we ook dit jaar weer
een overzicht van de te bezoeken objec
ten met enkele bijzonderheden over af
meting, capaciteit en de kosten maken.
In de Texelse Courant van dinsdag 15
februari kunt u in onze rubriek en in
een advertentie nadere bijzonderheden
over deze tocht tegemoet zien.
Om een indruk te krijgen van de be
langstelling voor deze boerderijentocht
zullen we graag opgaven omtrent deel
neming ontvangen. U kunt dit telefo
nisch doorgeven aan de bedrij fsvoor-
lichters. Door een dienstvergadering
zijn we maandag a.s. niet op de maskt
aanwezig.
AT
ZON, MAAN EN HOOG WATER
De zon komt 13 februari op om 8.01 uur en
gaat onder om 17.48 uur; 16 februari op om
7.55 uur en onder om 17.54 uur.
Maan: 15 februari N.M.; 21 februari E.K.
Hoog water ter rede van Oudeschild:
11 febr. 4.12 en 16.50; 12 febr. 5.36 en 18.17;
13 febr. 6.49 en 19.26; 14 febr. 7.53 en 20.28;
15 febr. 8.49 en 21.20; 16 febr. 9.34 en 22.04;
17 febr. 10.12 en 22.41; 18 febr. 10.45 en 23.12;
19 febr. 11.19 en 23.43.
Aan het strand is het ongeveer een uur eer
der hoog water.
Vrijdag 11 februari
Den Burg, Burgemeester De Koninghal,
20.00 uur, openbare voorlichtings
avond over drugs. Spreker Dr. Ma-
thijsen.
Zaterdag 12 februari
Den Burg, hotel 'De Oranjeboom', 20.00
uur toneeluitvoering „St. Jan" met
„Rumoer in een kleine wereld".
Den Burg, Wezenland, 20.00 uur, start
avondrit MAB-club.
Zondag 13 februari
De Dennen, Catharinahoeve, 13.30 -
14.00 uur, start 4e wandeltocht win-
terserie.
Dinsdag 15 februari
Den Burg, „Casino", 20.00 uur, jaarver
gadering Folklore.
Den Burg, kantine LTS, 20.00 uur, plat
telandsvrouwen, boekbespreking.
Oudeschild, Herv. pastorie, 20.00 uur,
serie wintergesprekken, thema „De
profeet als waakhond".
Woensdag 16 februari
De Cocksdorp, gebouw naast Herv. kerk
20.00 uur, serie wintergesprekken,
thema „De profeet als waakhond".
Donderdag 17 februari
Den Hoorn, „Ons Huis", 20.00 uur, se
rie wintergesprekken, thema „De pro
feet als waakhond".
Vrijdag 18 februari
Den Burg, zaaltje Doopsgezinde kerk,
20.00 uur, bijeenkomst fotoclub „De
Kiekendief" met de heer Sweere uit
Den Helder met eigen foto's.
Den Hoorn, „De Waldhoorn", 20.00 uur,
uitvoering Fanfare-D.E.K.
Den Burg, 19.30 uur, jaarvergadering
bejaardenbond plus opvoering revue
buurtgroep Schoonoordsingel - Witte
Kruislaan - Kogerstraat.
Zaterdag 19 februari
Den Hoorn, „De Waldhoorn", 20.00 uur,
uitvoering Fanfare-D.E.K.
Iedere woensdagmorgen
Den Burg, „Casino", 11.00 uur bejaar-
dengymnastiek
Iedere vrijdagavond
Oosterend, „De Bijenkorf", 19.30 uur,
bijeenkomst modelbouwclub
Iedere zaterdagmiddag
De Dennen, „Dennenoord", 15.00 uur,
trimmen in de Dennen.
Iedere vrijdag en zaterdag
De Waal, Wagenmuseum, 14.00 - 17.00
uur open.
Ruim 3 jaar geleden, in de zomer van
het veelbesproken Woodstockfestival,
startte de uit de Engelse arbeidersklas
se in Sheffield stammende, hese pop
zanger Joe Cocker zijn carrière, die in
middels is uitgegroeid tot een legende.
In het begin van de zestiger jaren for
meerde hij tot tweemaal toen een band
en bracht met weinig succes een plaat
op de markt. Zijn succes begon pas met
„Mad Dogs Englishman", de eerste
gouden schijf die hij op zijn naam wist
te zetten. Momenteel noemt men hem
's werelds meest succesvolle platenar-
tiest van de afgelopen twee jaar. Met
zijn wonderlijke gebaren en emotionele
vertolking van teksten en muziek van
o.a. Lennon-Mc. Cartney en Mick Jag-
ger-Keith Richards hypnotiseert hij zijn
publiek volkomen. In 1970 richtte Joe
Cocker een muzikale commune op, de
„rock and roll cross country tour",
waarmee hij een 57 dagen durend tour
nee maakte. Alle gebeurtenissen gedu
rende deze 2 maanden werden door een
bekwaan filmteam vastgelegd. Totaal
werd zo'n 62 uur filmopnamen vergaard
waaruit een minder dan 2 uur durend
journaal is gedistilleerd. Deze film met
80% muziek vertoont sterke gelijkenis
met de Woodstock-produktie en bereikt
naar de mening van velen een zelfde
niveau. Fans van Joe Cocker en lief
hebbers van popmuziek in het algemeen
kunnen het komend weekend genieten
van „Mad dogs and Englishman". De
film draait in het City theater zowel
zaterdag-, zondag- en maandagavond
(8 uur) als zondagmiddag om 3 uur en
is toegankelijk voor alle leeftijden.
Van 14 tot en met 19 februari
Twee verschillende groepen van men
sen, totaal 400, wonen in de Groesbeek
se tehuizen. De kinderen kwamen thuis
liefde, leiding en begrip tekort en krij
gen nu gelegenheid zich tot harmoni
sche mensen te ontwikkelen. De (so
ciaal en geestelijk gehandicapte) vol
wassenen krijgen geborgenheid en aan
gepaste arbeid. Dit wordt gerealiseerd
door opvoeding, onderwijs, vorming
buiten school- en werksfeer, aangepaste
werkvoorziening (o.a. WSW) en aanvul
lende therapieën. De Groesbeekse te
huizen hebben als basis het Evangelie
maar nemen ieder op, ongeacht de le
vensbeschouwing. Omdat de vorming,
inhoudelijke uitbreiding van het werk,
verbouwing en modernisering van de
behuizing niet voldoende door subsidies
worden gedekt wordt ieder jaar de na
tionale kollekte gehouden ten bate van
de Groesbeekse tehuizen. Deze door ra
dio en tv ondersteunde aktie wordt dit
jaar gehouden van 14 tot en met 19 fe
bruari, ook op Texel. Wie geen kollek-
tant mocht treffen kan zijn bijdrage
overmaken op giro 882788 t.n.v. de
Groesbeekse Tehuizen te Groesbeek.
van 2 tot en met 8 februari 1972
Geboren; Lida, dv. Adriaan Hutjes en
Maria C. Kager; Marcus Peter, zv. Pe
trus J. Bakker en Martha J. Veeger;
El ja, dv. Jan van den Hoek en Jelkje
E. de Zwart; Caroline Ellen, dv. Martin
Brouwer en Ina T. Betsema; Frank, zv.
Hendricus Plaatsman en Trijntje Rente
naar.
Ondertrouwd: Hendrik J. van de Belt
en Marijke T. Westerlaken; Johan N. J.
Tukke en Cornelia A. M. Leber; Arie
Knol en Wilhelmina G. A. Leijen.
Overleden: Reijer Daalder, oud 70
jaar, wonende te Den Burg; Jacoba
Rooker, wv. de Rode, oud 80 jaar, wo
nende te Den Burg; Cornelis Zijm, oud
74 jaar, wonende te Den Burg.
2en kwartier later zaten ze in de
Q lie Kees, eenmaal buiten de stad,
v fcn 120-km vaartje over de auto-
et snellen.
ien vijf kwartier stonden ze voor
ort waar Geert, hoogst verwon-
uit het wachtlokaal kwam lopen.
je d'r nou al? Ah die Kees! Dag
iw". Dit tegen Loes.
geen juffrouw, 't is me zuster
zei Kees broederlijk.
wat is er loos?" vroeg Sjoerd
pre it
begon Geert, „dat hoef je niet
gen Dat is Ome Willem, die je
aPje geleverd heeft".
Ik grapje?"
je had natuurlijk zo'n haast om
komen, dat je je kast niet afge-
had. Ik had nog net bijtijds in de
en ik dacht, ik gooi er mijn slot
dan ben ik net in mijn kast bezig
ie Willem komt controleren. Maar
y <s me net te vlug af. Een deining,
't Had maar een haar gescheeld
had mij op de bon geslingerd, dat
Andermans kast bezig was. De ka-
.-er bij gehaald. Van wie is die
5|| Van Koopmans. Aha! zei de ouwe.
j 1 ze moeten zien. Nou, dat moest
Q$ daat Koopmans maar eens afle-
erughalen die man!"
U1S rd werd wit.
aa
rig
re
„En daarvoor laten ze me helemaal
terugkeren. Als ik de auto niet had ge
had, zou ik tot morgenochtend hebben
moeten blijven".
„Dat zou misschien voor de juffrouw
hier niet zo leuk geweest zijn", insenu-
eerde Geert, dit tot zijn oneindig ver
maak Loes zag blozen, „maar je hebt
tenslotte altijd mijn gezelschap nog, en
dat moest je wat waard wezen".
„Je bent evengoed een reus", Sjoerd
sloeg hem op de schouder, „maar nou
ga ik maar gauw".
Sergeant Walvisbeen 'keek ook al ver
wonderd, toen hij de soldaat Koopmans
zo snel zag verschijnen. Kennelijk Jioop-
te hij er op, dat Sjoerd te keer zou
gaan; hij zou niets van dat mannetje
nemen!
„Je boft nog", zei hij treiterend, „ik
had je ook nog een douw kunnen geven.
Ik heb nog een goed woordje voor je ge
daan bij de kapitein. In die kast zitten
je wapens, weet je? Iedereen kan er
bij!"
Sjoerd luisterde zwijgend, knikte zelfs
niet Hij ging naar de kamer, deed zijn
kast op slot. De sergeant stond er bij te
kijken.
„Zo in orde sergeant?"
„Zo is 't in orde", zei Walvisbeen
goedkeurend.
Sjoerd salueerde model en vertrok.
„Waar ga je naar toe?"
„Naar huis!"
„Haal je dat nog?"
„Had u gehoopt van niet, sergeant?"
„Dat gaat je niks an", zei Walvisbeen.
„We zijn even met de auto hierheen
gekard, Bot en ik", legde Sjoerd wel
willend uit, „we hebben er maar meteen
een gezellig avondje-uit van gemaakt.
Try to make the best of it, vindt u ook
met?"
Walvisbeen stapte nijdig weg.
„Ziezo", zei Sjoerd tot Geert, ,die z'n
plezier is vergald. Evengoed een vuile
streek"
„Hij had je te grazen. Hij loerde er
allang op".
„Nou kerel, bedankt dat je 't gepro
beerd hebt. En sterkte. Hou de wacht en
zorg dat ze Walvisbeen niet stelen".
In een restaurant belden ze naar Den
Haag, stelden de oudelui gerust. Vader
Bot was woedend maar Sjoerd lachte
alweer. Toen dook hij met een pak on
der de arm het toilet in en even later
verscheen een net burgerheer, nu met
een ander pak onder de arm. En ze
maakten er gedrieën een gezellige
avond van.
„Jammer dat er één tekort is", zei
Sjoerd knipogend.
„Wie Sjoerd?" viste Loes begerig, en
probeerde op het gelaat van haar broer
te lezen. Maar dat was „als uit steen ge
houwen" vond Sjoerd. Kees liet niets
los.
En toen ze in de avond naar huis re
den, vleide Loes haar donker hoofd stie-
kum tegen de schouder van Sjoerd, en
die vergaf om deze zaligheid sergeant
Walvisbeen alles wat hij in verleden en
toekomst bedreven had of bedrijven
zou. Alleen jammer, dat hij het niet kon
zien!
HOOFDSTUK VII
Terry
Cornelis Bot, senior, verbaasde zich
over het vermogen van de jeugd om on
aangename voorvallen te vergeten. Het
drietal dat 's avonds na de tocht naar
de legerplaats weer voor de deur van
het ouderlijk 'huis aan de rand van
Scheveningen arriveerde, was gans niet
ter neer geslagen. Vooral Sjoerd, die
toch zijn verlof had moeten onderbre
ken om eventjes tweehonderd kilometer
verder zijn kast op slot te gaan doen op
order van een dienstklopperige sergeant
bleek merkwaardig opgewekt, en mis
schien kwam dat ook wel door de opge
wektheid, die straalde uit de ogen van
doohter Loes.
Loes had aanvankelijk innig met
Sjoerd te doen gehad, die zich maar aan
zulke draconische maatregelen moest
onderwerpen en uit pure solidariteit
had ze gezegd „Ik ga mee", al had haar
vrouwelijke intuïtie meteen opgemerkt,
hoe dankbaar Sjoerd reageerde. Bewon
dering had ze echter gekregen voor de
mannelijke manier, waarop Sjoerd het
hele geval had verwerkt. Kees had een
serie bloemrijke verwensingen uitge
stort over het 'hoofd van Ome Wullem,
alias sergeant Walvisbeen.
„Heet hij Wullem?" vroeg Loes.
„Nee, hij heet Adam", lichtte Sjoerd
welgemoed toe.
„Waarom noem je hem dan Wullem?"
„Omdat hij Walvisbeen heet", ver
strekte Sjoerd verdere informatie.
„Hier breekt mijn klomp", zuchtte
Loes.
„De naam Walvisbeen", onderwees
Sjoerd, „verschaft de mogelijkheid tot
verschillende bijnamen. Als een man
één bijnaam heeft is dat een goed teken,
heeft hij er meer dan één, dan is dat
een slecht teken. Adam Walvisbeen
heet de Willem Barendsz, die in de
volksmond ook wel Ome Wullem werd
genoemd. Hij heeft nog meer bijnamen,
maar die zijn niet geschikt voor onder
de achttien jaar. Kun je nagaan hoe ge
liefd hij is".
„Nou ja", onderbrak Kees, „Kapitein
de Mol heeft ook maar één bijnaam
„Het Kruis".
„Maar die is ook zó veelzeggend",
vond Sjoerd, „daar hoeft niks meer bij".
„En de overste?" informeerde Loes
verder.
„Hé, die heeft geen bijnaam.nou
ja, natuurlijk zeggen ze soms: de Ouwe,
maar dat is meer een rangaanduiding"
ontdekte Sjoerd. „De overste, dat is een
vent van de bovenste plank. Nou, dan
hebben we nog de luitenant Korevaars
oftewel de Führer vanwege z'n knevel,
maar dat is ook de beroerdste niet, en
dan sergeant Broeders maar die is niet
van onze sectie, die heet Broedertje
vanzelf. Verder lopen d'r nog een stel
van die sterren en strependragers, daar
zijn fanatiekelingen bij, maar ook bur
gers in uniform".
„En de Stip?" vroeg Loes, blij met
haar kennis van tenminste een béétje
dienstj argon.
„Dat is een kruising tussen een fana
tiekeling en een behoorlijk kristen-
mens", legde Kees uit. „Fanatiek moet
ie zijn als stip zijnde, maar ik denk dat
ze thuis een mens van hem maken".
{wordt vervolgd)