4 vast en zeker Al FILMNIEUWS eIJsberg Autogordels xelse veehouders bezochten de Waiboerhoeve Een bank "die overal voor je ldaar staat NDBOUW en VEETEELT 1 us D, Een reaktie op voeraardappelen en snijmais Ook dit jaar weer boerderijentocht NEDERLANDSCHE MIDDENSTANDSBANK Kollekte voor Groesbeekse tehuizen Burgerlijke stand 99 aal uit het soldatenleven door L van Schooten Tweede blad Texelse Courant, vrijdag, 11 februari 1972 riek voor rvtlitMu- an (afniinyni .30 jezoek, dat ruim 20 Texelse vee- vorige week hebben gebracht VVaiboerhoeve te Millingen kan tslaagd worden genoemd. Onder cundige leiding van de heer Van n hebben de Texelse veehouders er goed overzicht gekregen van efbedrijf, dat met recht baanbre- k-erk verricht op het gebied van vesting van melkvee en jongvee, eid bij het melken en de conser- van ruwvoer. aantrekkelijke van de Waiboer- is, dat een complex van plm. 160 nd dusdanig in kleinere opper- is verdeeld dat daardoor een echte praktijkbedrijven zijn ont- Hierbij zijn drie eenmansbedrij- twee tweemansbedrijven. .-er is aan het geheel een loon- drijf en een bedrijfsverzorgmgs- e V. op dag de rka al toegevoegd. We hebben de in- lat op deze wijze de praktijk van veehouderijbedrijven goed is rd. inbegrip van het loonwerkbedrijf bedrijfsverzorgingsdienst zijn in 11 arbeidskrachten aanwezig. In zijn er op de Waiboerhoeve plm. •lkkoeien plus bijbehorend jong- nevens 120 meststieren aanwe- De huisvesting melkvee is op de diverse bedrij- n.n een zeer uiteenlopende wijze est. Dit loopt uiteen van een ,e grupstal via zg. voerligboxstal- een eenvoudige huisvesting in ssenhut, waarbij de dieren het r in de buitenlucht moeten op- nej lebben de indruk gekregen, dat nk aantal van de deelnemers aan ursie waardering had voor goed- ormen van huisvesting. Vooral wij imansbedrijf waar 45 melkkoeien - Ti ilaats een nissenhut hadden, ter en annex geplaatste nissenhut deed als voerplaats, melkstal, imer en jongveestal maakte een indruk. Ook de geheel van golf- opgetrokken voerligboxenstal 0 melkkoeien maakte door het egelijke geraamte indruk op de ners. We zijn van mening, dat er voor het bouwen van derge- :allen in ons gebied toestemming innen worden verleend er zeker imo voor zou bestaan. voordeel van dit soort gebouwen ze een geringe hoogte hebben, x>r ze vrij gemakkelijk achter iplanting kunnen worden wegge- Het feit, dat de kubieke inhoud t soort gebouwen kleiner is dan gboxenstallen, die van hout of ijn opgetrokken maakt bovendien voor ons gevoel minder koud Het ruwvoer de meeste „bedrijven" van de erhoeve is het enige ruwvoer in i pAterperiode voordroogkuilgras. Op rlijl n de bedrijven werden de dieren iet hele jaar met voordroogkuil- ïvoerd. kerkelijk was verder, dat dit kuil- oor bijna 100% was opgeslagen broodkuilen, die uitsluitend wa- gedekt met plastic Het betrof wee lagen zwart polyaethyleen mm. het inderdaad mogelijk is het as op deze wijze goed te bewaren methode wel zeer aantrekkelijk. vy ci n 151 Bo Blijkens de mededelingen, die hierover werden gedaan ondervond men geen overmatige last van broei en schimmel. De deelnemers konden er zich van overtuigen, dat de kwaliteit van het voordroogkuilgras in de meeste geval len zeer goed was. Als totaalindruk hebben de deelne mers meegenomen, dat op de Waiboer hoeve zeer belangrijk onderzoek wordt verricht, dat direkt op de praktijk is gericht. Naar aanleiding van ons artikeltje, waarin we de mogelijkheid bespraken van verbouw van ruwvoer voor vee teeltbedrijven op akkerbouwbedrijven kregen we een reaktie. Wij vergeleken in dit artikel de ren tabiliteit van snijmais met die van voeraardappelen, waarbij we voor voer aardappelen een prijs van 6 cent per kg aannamen en voor ingekuilde snij mais een prijs van ƒ50,per ton. Die prijs van ƒ50,per ton had betrekking op snijmais nadat ze ingekuild op het bedrijf van de veehouder ligt. Onze „opponent" meent, dat de prijs van snijmais hierbij voor de veehouder lager is dan die voor voeraardappelen. Hij gaat hierbij uit van een zetmeel- waarde van 175 per kg ingekuilde snij mais. Ook de zetmeelwaarde van aard appelen ligt ongeveer op dit niveau. We zouden dus de prijs van 1 kg ingekuild snijmais gelijk kunnen stellen met die van 1 kg aardappelen. Als we hier van uitgaan, dan komt de berekening inderdaad anders te liggen. Het saldo van snijmais zou daardoor ƒ400,per ha hoger komen te liggen. We berekenden als saldo een bedrag van ƒ930,Voor voeraardappelen was dit ƒ995,Zou het inderdaad verant woord zijn om de prijs van ingekuild snijmais even hoog te stellen als van voeraardappelen, dan zou dit bij onze uitgangspunten resulteren in een saldo voor snijmais, dat ƒ335,hoger ligt dan van voeraardappelen. Mogelijk is onze voorzichtigheid ten opzichte van snijmais ingegeven door het feit, dat we hier met een voor ons gebied onbekende teelt hebben te ma ken. Dat geldt zowel voor de opbrengst per bunder als voor de waarde van in gekuilde snijmais ten opzichte van meer bekende voedermiddelen. Als het inderdaad mogelijk zou blij ken om te komen tot opbrengsten van 40 ton ingekuilde mais en als in de praktijk blijkt, dat ingekuilde snijmais in de veevoeding een zelfde waarde heeft als aardappelen, dan lijkt ons een kans aanwezig te zijn, dat zowel voor het eigen verbruik als voor teelt voor verkoop snijmais een kans gaat maken. Zoals we reeds eerder hebben ver meld zal ook dit jaar de boerderijen- tocht weer worden gehouden. We heb ben die vastgesteld op vrijdag 18 febru ari as. Het aantal objecten, dat we willen bekijken is ook dit jaar weer zo groot, dat we zowel in de voormiddag als in de namiddag op pad zullen gaan. Dat betekent, dat we om 10 uur zullen be ginnen. Van 12.15 uur tot 13.30 uur zal een korte pauze worden gehouden. We hopen de tocht om plm. half vier te be ëindigen. Evenals bij de vorige boerderijen- tochten zullen we ook dit jaar weer een overzicht van de te bezoeken objec ten met enkele bijzonderheden over af meting, capaciteit en de kosten maken. In de Texelse Courant van dinsdag 15 februari kunt u in onze rubriek en in een advertentie nadere bijzonderheden over deze tocht tegemoet zien. Om een indruk te krijgen van de be langstelling voor deze boerderijentocht zullen we graag opgaven omtrent deel neming ontvangen. U kunt dit telefo nisch doorgeven aan de bedrij fsvoor- lichters. Door een dienstvergadering zijn we maandag a.s. niet op de maskt aanwezig. AT ZON, MAAN EN HOOG WATER De zon komt 13 februari op om 8.01 uur en gaat onder om 17.48 uur; 16 februari op om 7.55 uur en onder om 17.54 uur. Maan: 15 februari N.M.; 21 februari E.K. Hoog water ter rede van Oudeschild: 11 febr. 4.12 en 16.50; 12 febr. 5.36 en 18.17; 13 febr. 6.49 en 19.26; 14 febr. 7.53 en 20.28; 15 febr. 8.49 en 21.20; 16 febr. 9.34 en 22.04; 17 febr. 10.12 en 22.41; 18 febr. 10.45 en 23.12; 19 febr. 11.19 en 23.43. Aan het strand is het ongeveer een uur eer der hoog water. Vrijdag 11 februari Den Burg, Burgemeester De Koninghal, 20.00 uur, openbare voorlichtings avond over drugs. Spreker Dr. Ma- thijsen. Zaterdag 12 februari Den Burg, hotel 'De Oranjeboom', 20.00 uur toneeluitvoering „St. Jan" met „Rumoer in een kleine wereld". Den Burg, Wezenland, 20.00 uur, start avondrit MAB-club. Zondag 13 februari De Dennen, Catharinahoeve, 13.30 - 14.00 uur, start 4e wandeltocht win- terserie. Dinsdag 15 februari Den Burg, „Casino", 20.00 uur, jaarver gadering Folklore. Den Burg, kantine LTS, 20.00 uur, plat telandsvrouwen, boekbespreking. Oudeschild, Herv. pastorie, 20.00 uur, serie wintergesprekken, thema „De profeet als waakhond". Woensdag 16 februari De Cocksdorp, gebouw naast Herv. kerk 20.00 uur, serie wintergesprekken, thema „De profeet als waakhond". Donderdag 17 februari Den Hoorn, „Ons Huis", 20.00 uur, se rie wintergesprekken, thema „De pro feet als waakhond". Vrijdag 18 februari Den Burg, zaaltje Doopsgezinde kerk, 20.00 uur, bijeenkomst fotoclub „De Kiekendief" met de heer Sweere uit Den Helder met eigen foto's. Den Hoorn, „De Waldhoorn", 20.00 uur, uitvoering Fanfare-D.E.K. Den Burg, 19.30 uur, jaarvergadering bejaardenbond plus opvoering revue buurtgroep Schoonoordsingel - Witte Kruislaan - Kogerstraat. Zaterdag 19 februari Den Hoorn, „De Waldhoorn", 20.00 uur, uitvoering Fanfare-D.E.K. Iedere woensdagmorgen Den Burg, „Casino", 11.00 uur bejaar- dengymnastiek Iedere vrijdagavond Oosterend, „De Bijenkorf", 19.30 uur, bijeenkomst modelbouwclub Iedere zaterdagmiddag De Dennen, „Dennenoord", 15.00 uur, trimmen in de Dennen. Iedere vrijdag en zaterdag De Waal, Wagenmuseum, 14.00 - 17.00 uur open. Ruim 3 jaar geleden, in de zomer van het veelbesproken Woodstockfestival, startte de uit de Engelse arbeidersklas se in Sheffield stammende, hese pop zanger Joe Cocker zijn carrière, die in middels is uitgegroeid tot een legende. In het begin van de zestiger jaren for meerde hij tot tweemaal toen een band en bracht met weinig succes een plaat op de markt. Zijn succes begon pas met „Mad Dogs Englishman", de eerste gouden schijf die hij op zijn naam wist te zetten. Momenteel noemt men hem 's werelds meest succesvolle platenar- tiest van de afgelopen twee jaar. Met zijn wonderlijke gebaren en emotionele vertolking van teksten en muziek van o.a. Lennon-Mc. Cartney en Mick Jag- ger-Keith Richards hypnotiseert hij zijn publiek volkomen. In 1970 richtte Joe Cocker een muzikale commune op, de „rock and roll cross country tour", waarmee hij een 57 dagen durend tour nee maakte. Alle gebeurtenissen gedu rende deze 2 maanden werden door een bekwaan filmteam vastgelegd. Totaal werd zo'n 62 uur filmopnamen vergaard waaruit een minder dan 2 uur durend journaal is gedistilleerd. Deze film met 80% muziek vertoont sterke gelijkenis met de Woodstock-produktie en bereikt naar de mening van velen een zelfde niveau. Fans van Joe Cocker en lief hebbers van popmuziek in het algemeen kunnen het komend weekend genieten van „Mad dogs and Englishman". De film draait in het City theater zowel zaterdag-, zondag- en maandagavond (8 uur) als zondagmiddag om 3 uur en is toegankelijk voor alle leeftijden. Van 14 tot en met 19 februari Twee verschillende groepen van men sen, totaal 400, wonen in de Groesbeek se tehuizen. De kinderen kwamen thuis liefde, leiding en begrip tekort en krij gen nu gelegenheid zich tot harmoni sche mensen te ontwikkelen. De (so ciaal en geestelijk gehandicapte) vol wassenen krijgen geborgenheid en aan gepaste arbeid. Dit wordt gerealiseerd door opvoeding, onderwijs, vorming buiten school- en werksfeer, aangepaste werkvoorziening (o.a. WSW) en aanvul lende therapieën. De Groesbeekse te huizen hebben als basis het Evangelie maar nemen ieder op, ongeacht de le vensbeschouwing. Omdat de vorming, inhoudelijke uitbreiding van het werk, verbouwing en modernisering van de behuizing niet voldoende door subsidies worden gedekt wordt ieder jaar de na tionale kollekte gehouden ten bate van de Groesbeekse tehuizen. Deze door ra dio en tv ondersteunde aktie wordt dit jaar gehouden van 14 tot en met 19 fe bruari, ook op Texel. Wie geen kollek- tant mocht treffen kan zijn bijdrage overmaken op giro 882788 t.n.v. de Groesbeekse Tehuizen te Groesbeek. van 2 tot en met 8 februari 1972 Geboren; Lida, dv. Adriaan Hutjes en Maria C. Kager; Marcus Peter, zv. Pe trus J. Bakker en Martha J. Veeger; El ja, dv. Jan van den Hoek en Jelkje E. de Zwart; Caroline Ellen, dv. Martin Brouwer en Ina T. Betsema; Frank, zv. Hendricus Plaatsman en Trijntje Rente naar. Ondertrouwd: Hendrik J. van de Belt en Marijke T. Westerlaken; Johan N. J. Tukke en Cornelia A. M. Leber; Arie Knol en Wilhelmina G. A. Leijen. Overleden: Reijer Daalder, oud 70 jaar, wonende te Den Burg; Jacoba Rooker, wv. de Rode, oud 80 jaar, wo nende te Den Burg; Cornelis Zijm, oud 74 jaar, wonende te Den Burg. 2en kwartier later zaten ze in de Q lie Kees, eenmaal buiten de stad, v fcn 120-km vaartje over de auto- et snellen. ien vijf kwartier stonden ze voor ort waar Geert, hoogst verwon- uit het wachtlokaal kwam lopen. je d'r nou al? Ah die Kees! Dag iw". Dit tegen Loes. geen juffrouw, 't is me zuster zei Kees broederlijk. wat is er loos?" vroeg Sjoerd pre it begon Geert, „dat hoef je niet gen Dat is Ome Willem, die je aPje geleverd heeft". Ik grapje?" je had natuurlijk zo'n haast om komen, dat je je kast niet afge- had. Ik had nog net bijtijds in de en ik dacht, ik gooi er mijn slot dan ben ik net in mijn kast bezig ie Willem komt controleren. Maar y <s me net te vlug af. Een deining, 't Had maar een haar gescheeld had mij op de bon geslingerd, dat Andermans kast bezig was. De ka- .-er bij gehaald. Van wie is die 5|| Van Koopmans. Aha! zei de ouwe. j 1 ze moeten zien. Nou, dat moest Q$ daat Koopmans maar eens afle- erughalen die man!" U1S rd werd wit. aa rig re „En daarvoor laten ze me helemaal terugkeren. Als ik de auto niet had ge had, zou ik tot morgenochtend hebben moeten blijven". „Dat zou misschien voor de juffrouw hier niet zo leuk geweest zijn", insenu- eerde Geert, dit tot zijn oneindig ver maak Loes zag blozen, „maar je hebt tenslotte altijd mijn gezelschap nog, en dat moest je wat waard wezen". „Je bent evengoed een reus", Sjoerd sloeg hem op de schouder, „maar nou ga ik maar gauw". Sergeant Walvisbeen 'keek ook al ver wonderd, toen hij de soldaat Koopmans zo snel zag verschijnen. Kennelijk Jioop- te hij er op, dat Sjoerd te keer zou gaan; hij zou niets van dat mannetje nemen! „Je boft nog", zei hij treiterend, „ik had je ook nog een douw kunnen geven. Ik heb nog een goed woordje voor je ge daan bij de kapitein. In die kast zitten je wapens, weet je? Iedereen kan er bij!" Sjoerd luisterde zwijgend, knikte zelfs niet Hij ging naar de kamer, deed zijn kast op slot. De sergeant stond er bij te kijken. „Zo in orde sergeant?" „Zo is 't in orde", zei Walvisbeen goedkeurend. Sjoerd salueerde model en vertrok. „Waar ga je naar toe?" „Naar huis!" „Haal je dat nog?" „Had u gehoopt van niet, sergeant?" „Dat gaat je niks an", zei Walvisbeen. „We zijn even met de auto hierheen gekard, Bot en ik", legde Sjoerd wel willend uit, „we hebben er maar meteen een gezellig avondje-uit van gemaakt. Try to make the best of it, vindt u ook met?" Walvisbeen stapte nijdig weg. „Ziezo", zei Sjoerd tot Geert, ,die z'n plezier is vergald. Evengoed een vuile streek" „Hij had je te grazen. Hij loerde er allang op". „Nou kerel, bedankt dat je 't gepro beerd hebt. En sterkte. Hou de wacht en zorg dat ze Walvisbeen niet stelen". In een restaurant belden ze naar Den Haag, stelden de oudelui gerust. Vader Bot was woedend maar Sjoerd lachte alweer. Toen dook hij met een pak on der de arm het toilet in en even later verscheen een net burgerheer, nu met een ander pak onder de arm. En ze maakten er gedrieën een gezellige avond van. „Jammer dat er één tekort is", zei Sjoerd knipogend. „Wie Sjoerd?" viste Loes begerig, en probeerde op het gelaat van haar broer te lezen. Maar dat was „als uit steen ge houwen" vond Sjoerd. Kees liet niets los. En toen ze in de avond naar huis re den, vleide Loes haar donker hoofd stie- kum tegen de schouder van Sjoerd, en die vergaf om deze zaligheid sergeant Walvisbeen alles wat hij in verleden en toekomst bedreven had of bedrijven zou. Alleen jammer, dat hij het niet kon zien! HOOFDSTUK VII Terry Cornelis Bot, senior, verbaasde zich over het vermogen van de jeugd om on aangename voorvallen te vergeten. Het drietal dat 's avonds na de tocht naar de legerplaats weer voor de deur van het ouderlijk 'huis aan de rand van Scheveningen arriveerde, was gans niet ter neer geslagen. Vooral Sjoerd, die toch zijn verlof had moeten onderbre ken om eventjes tweehonderd kilometer verder zijn kast op slot te gaan doen op order van een dienstklopperige sergeant bleek merkwaardig opgewekt, en mis schien kwam dat ook wel door de opge wektheid, die straalde uit de ogen van doohter Loes. Loes had aanvankelijk innig met Sjoerd te doen gehad, die zich maar aan zulke draconische maatregelen moest onderwerpen en uit pure solidariteit had ze gezegd „Ik ga mee", al had haar vrouwelijke intuïtie meteen opgemerkt, hoe dankbaar Sjoerd reageerde. Bewon dering had ze echter gekregen voor de mannelijke manier, waarop Sjoerd het hele geval had verwerkt. Kees had een serie bloemrijke verwensingen uitge stort over het 'hoofd van Ome Wullem, alias sergeant Walvisbeen. „Heet hij Wullem?" vroeg Loes. „Nee, hij heet Adam", lichtte Sjoerd welgemoed toe. „Waarom noem je hem dan Wullem?" „Omdat hij Walvisbeen heet", ver strekte Sjoerd verdere informatie. „Hier breekt mijn klomp", zuchtte Loes. „De naam Walvisbeen", onderwees Sjoerd, „verschaft de mogelijkheid tot verschillende bijnamen. Als een man één bijnaam heeft is dat een goed teken, heeft hij er meer dan één, dan is dat een slecht teken. Adam Walvisbeen heet de Willem Barendsz, die in de volksmond ook wel Ome Wullem werd genoemd. Hij heeft nog meer bijnamen, maar die zijn niet geschikt voor onder de achttien jaar. Kun je nagaan hoe ge liefd hij is". „Nou ja", onderbrak Kees, „Kapitein de Mol heeft ook maar één bijnaam „Het Kruis". „Maar die is ook zó veelzeggend", vond Sjoerd, „daar hoeft niks meer bij". „En de overste?" informeerde Loes verder. „Hé, die heeft geen bijnaam.nou ja, natuurlijk zeggen ze soms: de Ouwe, maar dat is meer een rangaanduiding" ontdekte Sjoerd. „De overste, dat is een vent van de bovenste plank. Nou, dan hebben we nog de luitenant Korevaars oftewel de Führer vanwege z'n knevel, maar dat is ook de beroerdste niet, en dan sergeant Broeders maar die is niet van onze sectie, die heet Broedertje vanzelf. Verder lopen d'r nog een stel van die sterren en strependragers, daar zijn fanatiekelingen bij, maar ook bur gers in uniform". „En de Stip?" vroeg Loes, blij met haar kennis van tenminste een béétje dienstj argon. „Dat is een kruising tussen een fana tiekeling en een behoorlijk kristen- mens", legde Kees uit. „Fanatiek moet ie zijn als stip zijnde, maar ik denk dat ze thuis een mens van hem maken". {wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1972 | | pagina 5