oerderij entocht ook
dit jaar groot succes
De IJsb
FILMNIEUWS
\NDBOUW en VEETEELT
top Experimentele ligboxenstal
bedrijf „Labora"
Bleekscheet contra
Molukkers
NEDERLANDSCHE MIDDENSTANDSBANK
Embanh
umm UMJ-Aohm mmhemgaM
Subsidies vlootvernieuwing
Burgerlijke stand
99
laai uit het soldatenleven door L van Schooien
Tweede blad Texelse Courant, vrijdag 25 februari 1972
briek voor imi.-
:bad
/2y
we de boerderijentocht 1972 een
succes noemen dan hebben we
ij in de eerste plaats de grote
ame op het oog. Zeker 100 perso-
amen aan de tocht deel. Maar we
n daarbij niet minder aan de grote
igstelling, die er voor de diverse
!ten was. Eén van de vaste deelne-
verzekerde ons, dat het program
ing nooit zo goed was geweest als
jaai
deze wijze wordt het organiseren
zo'n tocht voor de landbouwvoor-
tt-rs een zeer prettige bezigheid.
,1 willen in dit artikel in het kort
I akties op de verschillende objecten
I 'even.
stal imponeerde door zijn voor
scMse begrippen enorme omvang.
(Ni en, die een onderkomen bieden
p zo'n 130 melkkoeien zijn voor ons
3be pd tot nu toe uniek,
app jpt imponerende van de omvang kon
oorkomen, dat er ook nog al wat
:k werd gehoord. Zo vond men
ten bezwaar, dat het zicht op de
door de vele stijlen moeilijk, zo
[onmogelijk was. Dit geldt speciaal
de dieren, die in de ligboxen aan
itenzijde van het gebouw een lig-
kiezen.
|rder maakte de stal op veel deel-
een wat kille indruk. Het ont-
n van isolatie onder het met allu-
tm gedekte dak maakt inderdaad,
jLMe stal veel temperatuurgevoeliger
rf&an stallen, waaronder de dakbedek-
|wel een isolerende laag is aange-
t. Ook het ontbreken van stro in
;boxen vinden veel veehouders een
k het feit, dat de melkstal en de
kamer niet in of direkt aan het ge-
is aangebracht vond men een be-
v.n|
ER
P li
'98
Loopstal met visgraatmelkstal
bedrijf „Zeeland"
>t was duidelijk, dat wat het onder-
■n van de koeien betreft deze stal
veel gunstiger pers kreeg dan de
jaande stal. Het feit, dat de koeien
op een stro-bed verkeren spreekt
•ehouders sterk aan. Ook de aan-
heid van een „plafond" van hout
de dieren werkt er aan mee, dat
1 een veel warmere indruk maakt
e zg. experimentele stal op bedrijf
!ora".
in veehouders van het „oude Texel"
en we zowel op het bedrijf „Labo-
,s op bedrijf „Zeeland" waarderen-
'oorden over de melkkoeien. Op-
ind was de flinke maat van de die-
1 bewondering was er ook voor de
•aatmelkstal, die uitgerust is met
lontainers, ofwel melkglazen. Door
lanwezigheid van deze melkglazen
men een goede controle op de
gift. Bij de overgang van het mel-
in de „emmers" naar het melken
"e melkleiding hoort men veelal de
it, dat men de controle op de melk-
kwijt is. Dit wordt voorkomen bij
ezigheid van containers. Het feit,
[de containers op dit bedrijf ook
Igekeurd zijn voor het bepalen van
eikgift bij de proefmelking van de
en Controlevereniging betekent
flinke vereenvoudiging van het
Meststal voor stieren
bedrijf „Noordwijk"
Mt was wel één van de objecten, die
de grootste belangstelling kreeg. Alge
meen was men van oordeel, dat het
mesten van stieren in een omvang als
de heer K. Eelman op het oog heeft al
leen mogelijk is in een stal als op dit
bedrijf is gebouwd. De stal biedt plaats
aan 120 stieren tot een leeftijd van 16
maanden. Dit seizoen is de stal bevolkt
met plm. 80 stieren. Opvallend was de
„reinheid" van de dieren. Op geen en
kele wijze is het mogelijk om stieren
zo schoon te houden als in een stal met
betonnen roostervloer.
De meststal op dit bedrijf is zeer ro
yaal uitgevoerd. Onder de asbestce-
mentplaten van het dak is een isoleren
de laag tempex met een dikte van 4 cm
aangebracht. De mestkelders onder de
roosters kunnen wel ruim 300 m3 drijf-
mest bergen.
We menen ook te mogen zeggen, dat
de stieren op dit bedrijf goed ontwik
keld waren en in prima conditie waren.
Het rantsoen van deze dieren bestond
od het moment van het bezoek uit voor-
droogkuilgras, ingekuilde bietenkoppen
en ingekuilde smjmais. Daarnaast werd
per dag en per dier 2 kg B-brok ver
strekt.
Het oordeel over de ingekuilde snij-
mais was zeer gunstig. Speciaal de
frisse geur van dit produkt viel op. Dat
de proef, die de heer Eelman in 1971
met snijmais heeft genomen goed beval
len is, kan worden opgemaak uit het
feit dat de heer heer Eelman dit jaar
een oppervlakte van bijna 7 ha smjmais
gaat verbouwen.
Ligboxenstal bedrijf
Th. Witte
nabij „St. Marcus"
Zeer veel waardering was er ook voor
deze ligboxenstal. Speciaal ook het feit,
dat de heer Witte deze stal met hulp
van een „losse" vakman overeind heeft
gekregen kreeg bewondering. Hierbij
werd ook vooral de aanvaardbare prijs
van deze stal in rekening gebracht. Als
men er in slaagt om een gebouw als dit
met stenen wanden, ijzeren spanten, een
dak van asbestplaten, dat geïsoleerd is
met tempex, een metalen vastzethek
voor het melkvee plus doorloopmelkstal
en melkkamer te bouwen voor een prijs
van ƒ950,per stuks grootvee, dan is
dit een vermelding waard.
Uit de reaktie van de deelnemers
bleek wel duidelijk, dat wanneer een
ligboxenstal door een goede isolatie van
het dak minder kil is en als bovendien
de ligboxen een ligbed van stro hebben
een veel groter aantal veehouders waar
dering kan opbrengen voor de ligboxen
stal dan in gevallen, waarin deze voor
zieningen ontbreken. Van een Texelse
veehouder kregen we te horen, dat de
bedrijf svoorlichters aan deze zaken veel
meer aandacht moeten geven. Naar zijn
mening moet er alles op gezet worden
om .het veehouderijbedrijf leefbaar te
houden en daarbij achtte hij het klimaat
in de stal wel zeer belangrijk.
Grupstal op
bedrijf „Molenhoeve"
Ongeveer de helft van een door het
bouwbedrijf van M. Boon te De Cocks-
dorp gebouwde schuur van geïsoleerde
betonplaten is door de heren Kooiman
ingericht als dubbele Hollandse stal
voor plm. 50 melkkoeien. De schuur kan
dus eventueel uitgebreid worden tot een
stal voor plm. 100 melkkoeien.
De koeien zijn hier bevestigd aan zg.
Amerikaanse beugels. Dit is op dit be
drijf speciaal gebeurd, omdat men bij de
melktijden de dieren van de grupstal
haalt om ze te melken in de visgraat
melkstal. De Amerikaanse beugels be
letten nl. dat de dieren doorlopen naar
de voergang.
De eigenlijke bevestiging gebeurt met
een eenvoudige knip, waardoor het los
en wees vastmaken van de dieren een
kwestie van weinig tijd is. De heren
Kooiman zijn over dit systeem zeer te
vreden.
Het feit, dat men het van stal halen
hier graag op de koop toeneemt bewijst
wel heel duidelijk, dat het melken in
een zg. doorloopmelkstal zeer aantrek
kelijk is. Het komt ons voor, dat vee
houders, die in de toekomst naar een
aantal melkkoeien van 40 stuks en meer
toegaan op den duur vrij algemeen zul
len overgaan tot het melken in de door
loopmelkstal.
Eenvoudige dubbele
Hollandse stal
op „Bargcrhof"
Dit objekt was opgenomen om te la
ten zien hoe veehouders, die hun melk
vee uit het oogpunt van de arbeid zeer
ondoelmatig hebben ondergebracht tot
een meer aanvaardbare oplossing kun
nen komen.
Tot vorig jaar moest het melkvee op
dit bedrijf op 3 plaatsen worden gestald.
Zelfs bij een aantal van 20 melkkoeien
wordt dit al een bezwaarlijke zaak.
Wij kunnen ons voorstellen, dat voor
al op bedrijven met een wat beperkte
oppervlakte grond en bovendien in ge
vallen, waarin de veehouder in de 2e
helft van zijn arbeidsperiode is geko
men zonder dat een opvolger aanwezig
is er niet toe overgaat om een grote in
vestering te gaan doen voor het onder
brengen van het melkvee. We kunnen
er echter ook in komen, dat men het
niet kan opbrengen om tot aan de
AOW-leeftijd door te gaan met de
melkveehouderij in een ondoelmatige
stal.
We zijn echter van mening, dat in de
ze gevallen de bouw van een eenvoudi
ge dubbele Hollandse stal voor een prijs
van ƒ850,per koe de aandacht ver
dient. Algemeen was men van gedachte,
dat deze stal met houten wanden het in
ieder geval wel 25 jaar zou uithouden.
Vergrote melkveestal
bedrijf „Ruysdaal"
Op dit bedrijf is een uitbreiding van
de melkveestal verkregen door aan de
zijde van de stolp, waar het melkvee
is gestald een „afdak" te bouwen. Hier
door werd een uitbreiding met 15 plaat
sen verkregen.
Bovendien werd door deze uitbrei
ding de mogelijkheid geschapen om een
rondgaande mestketting aan te leggen.
Hoewel de deelnemers in deze stal
weer duidelijk kennis maakten met de
aantrekkelijkheid van een ruim ge
strooide ligboxenstal, waarbij ook het
prima vee op dit bedrijf aan meewerkte
waren er toch heel wat bedenkingen
ten aanzien van de arbeidsbehoefte van
deze stal. We hoorden de wat ondeu
gende opmerking: „Dit is ook een loop
stal, maar voor de veehouder". Persoon
lijk zijn we er van overtuigd, dat deze
verbouwing een verbetering is voor dit
dit bedrijf. Aan de andere kant zijn we
er van overtuigd, dat het verzorgen van
zo'n 40 melkkoeien in deze stal voor
één man wel een hele opgave wordt.
Ook als deze stal mettertijd zal worden
voorzien van een melkleiding zal toch
de verzorging van zo'n koppel melkvee
van de veehouder veel meer tijd en
moeite vragen dan in een ligboxenstal.
Tot besluit
We menen, dat zolanp de animo voor
de boerderij entocht zo blijft als tot nu
toe het geval is geweest, deze aktiviteit
voortgang moet vinden. Het feit, dat de
excursie ook werd meegemaakt door
een drietal dames bewijst wel, dat men
zo'n tocht als een zeer aantrekkelijke
vorm van voorlichting beschouwt.
De „bleekscheet" is weer in de weer
Dat zijn wij wel gewend
Want het is niet de eerste keer
Dat hij zijn kleur bekend!
Hier schold hij de Molukkers uit
Zo kwam het aan de gang
Die maakten hem met schoensmeer
zwart
Het blijkt, zij zijn niet bang!
Bleekscheten bleven daarna thuis
Met ware heldenmoed
Aangeven durfden zij hen niet
Och, och, wat was die goed!
'k Hoop dat de overheden gaan
In Holland „recht door zee"
En hier zo iets niet kan bestaan
Daar doen wij niet aan mee!
J. J. de Waal, Den Burg
Het enkele jaren geleden op touw ge
zette plan voor vernieuwing van de zee
visserijvloot verloopt uitstekend. Gere
kend werd op maximaal 15 nieuwe hek
trawlers in vijf jaar, waarvan er nu
reeds elf geheel of gedeeltelijk zijn ge
realiseerd. Het gaat hier om investerin
gen van 4 tot 5 miljoen gulden per
schip.
Momenteel wordt bestudeerd of ook
voer de kottervloot tot een regeling
moet worden gekomen. Uier! ij i..
moeilijkheid dat de capaUïtii ai. t.
vloot eigenlijk al te groot is. De minis
ter van landbouw en visserij voelt er
niets voor, deze capaciteit met subsidie
regelingen kunstmatig te verhogen,
maar sluit de mogelijkheid om op ande
re wijze tot vlootvernieuwing te gera
ken niet uit.
van 16 tot en met 22 februari 1972
Geboren: Jan Jacob, zv. Jacob S.
Keijser en Margaretha Dros; Geert, zv.
Kornelis de Weerd en Jantje Grunpen;
Johanna, dv. Cornells F. M. Buijsman
en Elisabeth J. de Zwart; Barry, zv.
Roelof Berkenbosch en Pietje Monsma.
Ondertrouwd: Ernst E. van Ba vel en
Gerda A. Heerschap.
Overleden: Jan Medema, oud 54 jaar,
wonende te Den Burg; Marretje Bak
ker, wv. Brouwer, oud 72 jaar, wonen
de te Oosterend, Joannes P. van Heer
waarden, oud 54 jaar, wonende te Den
Burg; Clasina Rijneveld, ev. van Hee-
ringen, oud 71 jaar, wonende te Den
Burg.
„Voor een paar kogels meeris
de titel van een spannend Westernver
haal, waarin een aantal mensen elkaar
achtervolgen, bedriegen en naar het le
ven staat om een kapitaal van §500.000
in bezit te krijgen. Het fortuin is ver
borgen in het huis van een kolonel, die
op zijn sterfbed de naam van z-jn lie
velingsboek en van zijn invalide dochter
Regina fluistert. Met deze summiere
aanwijzingen komt een tweetal vrijbui
ters, door het gerecht met het opsporen
van het fortuin belast, op het goede
spoor terecht. Het huis van de kolonel
verbrandt weliswaar voor het grootste
deel, maar geassisteerd door de trouwe
dienaar van de kolonel en de ineens op
gedoken invalide dochter zouden zij het
kapitaal hebben kunnen opsporen. Het
meisje in de rolstoel dat zich voor Re
gina uitgeeft blijkt echter de verpleeg
ster van de inmiddels overleden kolo
nelsdochter te zijn, die met de huis
knecht onder één hoedje speelt om de
buit te veroveren. Gelukkig wordt het
spel tijdig doorzien en radikaal beëin
digd Voor het zover is worden echter
heel wat gevechten geleverd, onder
meer met een broer van de kolonel, die
met zijn beruchte bende ook een poging
onderneemt het kapitaal te roven. De
film draait in het City theater zowel
zaterdag- als zondagavond (8 uur) en is
geschikt voor personen van 18 jaar en
ouder.
Zondagmiddag (3 uur) wordt ook ai
jacht gemaakt op een felbegeerde prooi.
Deze keer is het de formule van een
sensationele ontdekking van een be
roemd atoomgeleerde. De formule ver
dwijnt en ook de assistent van de ge
leerde. Michael King, een succesvolle
inbreker en ongrijpbaar voor de politie,
neemt de taak op zich, het geval uit te
zoeken. Ieder spoor dat hij volgt leidt
naar een mysterieuze figuur, die door
zijn personeel nog nooit in levende lijve
is aangebouwd en aangeduid wordt met
„het genie". Er moet heel wat vinding
rijkheid en moed aan te pas komen,
voor King de geheimzinnige man achter
de schermen ontmaskert en de unieke
formule aan de atoomgeleerde terug
kan geven. „Een miljoen voor 7 moor
den" is toegankelijk voor personen van
14 jaar en ouder.
Ze zou geen man trouwen om z'n
of rang, 20 was ze niet, ze zou op
manier van hem houden, maar ze
iets in hem zien, dn zijn toekomst
are geborgen weten. Hij keek naar
[vader. Waar die met zijn gedachten
ocht Joost weten. Vader.op-
werd zijn hart warm. Zoals hij
at kon je je hem voorstellen zoals
roeger geweest was, in zijn smerige
rail, met die bijna zwarte ogen die
i zagen, die korte, stevige handen
alles maken konden. Hij had het
toch maar gelapt, zonder relaties,
l^r titels, leider van een der groot-
autobedrijven van Den Haag, met
veilige aandelenmeerderheid. Zijn
)psgat was nog maagdelijk.mis-
"7 bij een jubileum, zou hij de
aje-nassau krijgen, wat' voor Den
nauwelijks iets betekende. Hij
it aan de onderscheidingen die de
t van Terrys vader sierden. Ze wa-
hem gegund, het was niet eens alle-
1 kerstboomversiering, hij had de
taire Willemsorde en die kreeg je
cadeau. Maar needéze toe-
ist lachte hem niet toe. Méér dan de
van de nieuwe gardecommandant
J zijn heerlijkheid interesseerde hem
loorsnee van de motor van die nieu-
Japanse wagen. Die Japanners kon-
wel wat. Dat was niet langer imita-
Als hij uit dienst kwam, zou het
niet zo gek zijn, je eens te wagen aan
een nieuw merk waar muziek in zat,
een service-apparaat op te bouwen. Hij
luisterde allang niet meer naar Terry,
maakte al plannen.
Die avond liep hij met Sjoerd nog een
straatje om.
„Heel verschil jó", zei Sjoerd.
Kees had geen nadere uitleg nodig.
„Ik geloof", ging Sjoerd voort, „dat
als je een beetje je best deed, je die
juffrouw Terry best aan de haalt sloeg.
Ze zat alleen maar zo op te scheppen
om indruk op jou te maken".
,,'t Is geen kwaaie meid", zei Kees,
„laat ik liever zeggen; het is een prima
meid. Met zó een brengt een man het
ver".
„Maar niet in jouw richting", glim
lachte Sjoerd. „Al dat heilige vuur. Jij
hebt liever een ijsberg, niet?"
„Ik denk, dat mijn ijsberg warmer is"
zei Kees.
HOOFDSTUK VIII
Driemaal scheepsrecht
Kees Bot vond dat het geluk van
avond met hem was.
In het busstation had hij het toilet on
bezet gevonden en met een door oefe
ning verkregen handigheid in die be
nauwde ruimte zijn uniform voor een
burgerpak verwisseld, 't Was een inge
wikkeld ritueel deels zittend deels staand
te verrichten, waarbij hij geducht ge
hinderd werd door de ketting van de
trekker, maar Kees zag kans in min
der dan vier minuten de gedaantever
wisseling te bewerkstelligen. De juf
frouw achter het buffet kende eveneens
het klappen van de zweep en bergde de
weekendtas veilig onder haar toon
bank.
't Was eigenlijk onzinnig, vond Kees,
je mocht gerust buiten de legerplaats in
burger lopen, maar je moest er in uni
form uit of in. Gelukkig was hij ruim
op tijd voor de bus. En terwijl hij uit
stond te kijken, schoof opeens een klein
lelijk eendje langs en herkende Kees
met een schok de befaamde staatsiewa
gen van overste Haren. Pijlsnel dacht
hij na, wat dat hem voor een douw kon
kosten, want al was hij zich van niets
strafbaars bewust, je wist het maar
nooit. Ergens in het reglement op de
krijgstucht kon wel een paragraafje
staan waarover hij gestruikeld was.
„Zo", zei de overste, zijn hoofd bui
ten het portier stekend, „aangekleed
gaat uit. Naar de stad zeker?"
„Jawel overste", zei Kees, met zijn
houding verlegen, want in burger kon
je moeilijk in de houding springen en
salueren.
„Nou, spring d'r maar in", zei de
overste, „ik moet ook die kant uit".
Kees zat nog enigszins verdwaasd
door de voorruit te kijken. Dat was nou
weer net iets voor de overste, eerst je
de stuipen op het lijf jagen en je dan
een lift geven. Hij grinnikte.
„Je hebt er zin in", zei zijn superieur.
„Wat ga je doen, dienstplichtig soldaat
Bot?"
„Naar de volksuniversiteit, overste".
„Klinkt nogal geleerd. Welke studie?"
„Nou, studie niet bepaald. Er is van
avond een causerie met muzikale illus
tratie over Oscar Peterson, Thelonious
Monk, en nog een paar van die neger
pianisten. Nou, daar ben ik nogal gek
op, en dat wou 'k wel es horen".
„Jaja, die zoon van mij jit daar ook
doorlopend plaatjes van te draaien. Ik
hoor het mooie er zo niet van".
„Daar moet u voor gaan zitten, over
ste, dat moet je léren mooi vinden.
Vond u Bach mooi de eerste keer dat u
't hoorde?"
„Jongen", beleed de overste, „ik ben
niet muzikaal. Ik ben alleen maar dol
op een draaiorgel, en op marsmuziek.
Mijn kinderen zegggen dat ik een kui
tuurkannibaal ben. Maar ik ben nou
weer dol op zeilen".
„U hebt een staverse jol, niet?"
„Nou, die is van Hans, m'n zoon, ik
mag er wel eens mee. Ik zeil zelf een
Valk".
Daar zat je nou, dacht Kees, met je
overste te prevelementen over zeilen.
Zou zo'n man weten wat een beurt ie
hiermee maakte? Morgen was het over
heel de compagnie. Maar stunten was
niks voor de overste. Die deed zoiets
gewoon, bij ingeving.
„Ik zet je hier af", zei de overste, „je
bent er vlakbij niet? Veel plezier, en
zorg je dat je op tijd binnen bent? An
ders geef ik je een douw".
„Een lift en een douw", grinnikte
Kees, „dat zou een mooie combinatie
zijn! Dank u wel overste".
Dat was een goed begin, overpeinsde
Kees, terwijl hij op zijn dooie gemak
langzaam door de straten slenterde,
overbodig winkels keek, om nog ruim
op tijd bij het concertgebouw aan te ko-
Hij was vroeg en kon nog een plaats
een beetje vooraan krijgen. Het pro
gramma had aardige bijzonderheden
over de componisten die zouden worden
besproken en beluisterd en toen de
spreker op het kleine podium kwam,
keek Kees haastig om en constateerde
dat de niet zo grote zaal mudvol zat,
meest jongeren, een enkele oudere er
tussen. De man die de causerie hield
deed dat met duidelijke kennis van za
ken, en de aandacht van de toehoorders
bewees dat hij hun belangstelling wist
vast te houden. Een prachtige stereofo-
nische versterker-installatie gaf de illu
sie, als zaten de musici in de zaal, en
het ritme kreeg de toehoorders in z n
an. Kese vergat alles, genietend van
de zeldzame virtuositeit van Errol Gar
ner, de diepzinnige varianten van
Monk.
Het licht, dat de zaal half in schemer
had gehuld, floepte op volle sterkte aan,
de betovering was verbroken en ieder
haastte zich naar de ruime foyer. Kees
voelde zich ontnuchterd. Nu moest je
iemand bij je hebben waarmee je je in
drukken kon uitwisselen. Hij schuifelde
door de volte om te proberen aan een
flesje cola te komen. Zacht lurkend aan
het rietje, stond hij tegen de wand het
gedwarrel aan te zien, en zag Ruth. Ze
keek naar hem.
Opeens begreep hij, dat ze onzeker
was. Ze kende hem alleen als soldaat,
had hem nog nooit in burger gezien. Hij
zelf zou het eerste teken van herken
ning moeten geven. Kees kende volledig
de taktiek om met een meisje in contact
te komen, maar hier leek hij alles ver
geten. Hij zag haar aan en knikte. Nu
hing alles van haar af. Zou ze terug
groeten? Zou ze misschien.
