AGENDA
O
HET GEHEIM
Joolse weefster demonstreert
in 't Swarte Schaep
Reaktie op een Texels
bedrijf in 1971
FILMNIEUWS
Geslaagd
jj
feuilleton van Tom Lodewijk
'rubriek voor
LANDBOUW en VEETEELT
I wccuc uidu i cAcibc isuurdru vnjudg juii iv/t.
Na de succesvolle expositie van
'exels werk van Toon de Haas in „'t
«arte Schaep" is nu een tentoonstel-
jng van een Poolse weefster, mevrouw
anka Czajkowska, te zien. Zjj maakt
eel uit van de coöperatie „Cepelia" in
Warschau. Regelmatig bezoekt zij lan
en in Europa (Nederland, Denemar-
en, Engeland) waar ze tentoonstellin
gen van Poolse weefkunst begeleidt. In
'olen is het haar taak uit de diverse
ntwerpen van andere coöperaties be-
jngrijke of nieuwe tendensen te ont-
ekken en in haar eigen coöperatie toe-
asbaar te maken. Op deze manier ver
reeg zij een goed overzicht van de
naak en gebruiken die de verschillen
de technieken en dessins bepalen.
In gebroken Engels begeleidt zij de
xpositie. De motieven en gebruikte
leuren hebben veel te maken met de
ude volkskunst en verschillende met de
reek waar de artiesten vandaan ko-
ien, hetgeen door haar uitgelegd wordt,
ver politiek wordt niet gepraat, want
anka Czajkowska beperkt zich tot de
jbelins en kelims. Ook over het funk-
oneren van coöperaties wil ze niet veel
►slaten. De coöperatie „Cepelia", voor
unst en arbeid, heeft 90 leden, waar-
an 10 zich met gobelins en kelims be-
ghouden. Mevrouw Czajkowska on-
erhoudt niet alleen kontakten met an-
ere coöperaties, ze is ook ontwerpster
i weefster.
Biënnale
Omdat ze ontwerpster is en door haar
erk beter op de hoogte dan vele colle
ga's, mocht ze de laatste maal niet mee-
oen op het jaarlijkse concours, dat
ordt gehouden om de stand van zaken
i de kunst te beoordelen en de kunste
aars te stimuleren. Wel deed ze de
iatste maal mee met de twee-jaarlijkse
oolse Biennale (alleen toegankelijk
oor Poolse artiesten) waar ze een me-
aille won. De selektie om als artiest
legelaten te worden tot een coöperatie
streng. Een commissie beoordeelt
chmek en smaak; afwijzing betekent
inder meer dat de sollicitant ander
erk moet zoeken. Hanka Czajkowska
erd toegelaten maar hierbij zal een
rote rol gespeeld hebben dat zij les
reeg van Eleonora Plutinska, een deT
ootste Poolse kunstenaressen. „Vrij-
el alle Poolse weefkunst komt uit haar
elier", aldus mevrouw Czajkowska,
Ge hiermee wil onderstrepen hoe be
ugrijk haar leermeesteres in Polen
ordt geacht.
De expositie in ,,'t Swarte Schaep" is
n verzameling gobelins en kelims die
een beeld moeten geven van Poolse
eefkunst. Het is de commerciële kant
an deze kunst. Het beroemde abstrakte
erk dat de laatste jaren uit de ateliers
Van Poolse artiesten komt, een ware re-
olutie op dit gebied, is helaas niet ver-
genwoordigd. Men waakt nauwgezet
Dor smaakbederf door popularisatie.
aarom wordt ook al het werk, dat in
het buitenland geëxposeerd wordt,
reng geselekteerd. De weefkunst is ge-
ondvest op eeuwenoude motieven en
ibruiken. Langzaam probeert men het
ide vakmanschap en oude technieken
kombineren met modernere opvattin
gen Dat dit niet altijd lukt blijkt, aldus
evrouw Czajkowska, wel uit de enor-
e hoeveelheid wanprodukten die soms
oor beroemde artiesten wordt afgele
erd. Ze vergelijkt het met de vele kit-
herige molentjes en klompen die vol-
ms haar de volkskunst in Nederland
ltsieren.
Commercie
Men heeft wel bereikt dat vrijwel
veral in Polen de wol handgeweven
ordt. De speciale wol, die vooral voor
e kelims ruw moet zijn (vergelijkbaar
iet Texelse wol), kan op vele manieren,
tegenwoordig ook met verschillende
materialen, verwerkt worden tot een
voudige motieven of rijkgeschakeerde
kleurenkombinaties. De verzameling in
,,'t Swarte Schaep" is inderdaad tame
lijk commercieel. Er zitten nauwelijks
opvallende modellen tussen, het werk
is fraai en vaktechnisch vrijwel perfekt
maar de enorme hoeveelheid kleden en
kleedjes lijkt erg op de verkoop gericht.
Overigens zijn de prijzen opvallend laag
gehouden. De kelims, die minder werk
dan de gobelins vergen, zijn meestal
beneden de ƒ100,De gobelins zijn
vaak duurder. De prijs wordt per m2
berekend.
Gedurende de expositie geeft Hanka
Czajkowska, in klederdacht, regelma
tig demonstraties op het weefgetouw.
Tegelijkertijd, als aardig kontrast, laat
Loes Witte in Texels kostuum zien hoe
een spinnewiel werkt.
„Zij dachten slechts aan vrouwen"
heet de film die vrijdag- en maandag
avond in het City theater draait en die
de belevenissen van twee detectives als
onderwerp heeft. Het tweetal exploi
teert een detectivebureau. De komst
van een fraaie secretaresse is het begin
van een reeks verwikkelmgen. Een rijke
industrieel voelt zich bedreigd door zijn
ex-vrouw en haar vriend; hij geeft het
detectivebureau opdracht een aanslag
op zijn leven te voorkomen. De man
komt om, maar op een andere wijze
dan hij had gevreesd. In de hoofdrollen
Walter Rilla en Crissie Malberg. Zwart
wit. Toegang boven 14 jaar.
Zaterdag-, zondag- en dinsdagavond
een amusante rolprent met de onsterfe
lijke Louis de Funès in de hoofdrol:
„Wie een kuil graaft voor een ander".
Brisbard, de succesvolle toneelschrijver
komt op het idee een thriller te produ
ceren waarbij hij komt te staan voor de
vraag: hoe ontdoe ik me van het lijk
van de vermoorde chanteur. Het merk
waardige toeval wil dat Brisbard in de
zelfde situatie komt te verkeren als de
hoofdfiguur in zijn toneelstuk. Bij de
pogingen zich van het lijk te ontdoen
doen zich even komische als merkwaar
dige complicaties voor. In kleur. Alle
leeftijden.
Voor de nachtvoorstelling van zater
dagavond (11 uur) koos men „Gimme
Shelter", een „direkt-cinema" reportage
van een massaal muzikaal gebeuren in
Californië. In kleur. Alle leeftijden.
Zondagmiddag drie uur „Tarzans
avonturen". Harry Holt wil trachten
zijn vroegere vriendin Jane Parker die
met Tarzan ergens op de Mutia hoog
vlakte leeft te bewegen terug te keren
naar de beschaafde wereld. Tevens gaat
het om het vinden van een olifanten
kerkhof waar kostbaar ivoor voor het
oprapen ligt. Door toedoen van Tarzan
mislukt het plan. Tarzan wordt door een
kogel geveld maar is niet dood. Na door
de apen te zijn verzorgd keert hij terug
om Jane te redden en om met Harry
Holt en zijn vriend af te rekenen. In de
hoofdrollen Johnny Weismuller en Mau
reen O'Sullivan. Zwart-wit, Alle leef
tijden.
Met een opmerkelijke cijferlijst (ge-
mideld negen), slaagde vorige week on
ze plaatsgenoot de heer J. Chattellon,
in Den Haag voor het Staatsexamen
H.A.V.O. De heer Chattellon volgde
schriftelijke lessen van de Leidse On
derwijs Instellingen.
Donderdag 20 juli
De Cocksdorp, sportveld SVC, 20.00 uur,
voetbalwedstrijd gasten Texelaars.
Den Hoorn, sportveld ZDH, 19.30 uur,
voetbalwedstrijd gasten Texelaars.
Den Burg, Ned. Herv. kerk, 19.30 uur,
interkerkelijke zangdienst.
Den Burg, sportveld S.V. Texel, 20.00
uur, spuitvoetbalwedstrijd.
Den Burg, City theater, 20.00 uur,
„Diamonds are forever".
Den Burg, Sarasani, „grootst mogelijke
verrassing".
Vrijdag 21 juli
Den Hoorn, speelplaats Jan Drijver-
school, 10.00 uur, kinderspelen 6-14
jaar.
Den Hoorn, strand, 14.00 uur, strand-
spelen 6-14 jaar.
Oosterend, muzieknis, 20.00 uur, volks
zang m.m.v. „Excelsior".
Den Burg, City theater, 20.00 uur,
„Zij dachten slechts aan yrouwen".
Den Burg, Sarasani, Focus.
Zaterdag 22 juli
Den Burg, speelweide Emmalaan, 10 00
uur, concours hippique.
Oosterend, Blazerstraat, 14.00 uur, rom-
meltjesmarkt.
Oudeschild, terein rond de molen, 10.00
uur, kunstmarkt.
Den Burg, terrein S.V. Texel, 13.30 uur,
kaats wedstrij den.
Den Burg, City theater, 20.00 uur,
„Wie een kuil graaft voor een ander".
Den Burg, City theater, 23.00 uur,
„Gimme Shelter".
Zondag 23 juli
De Cocksdorp, N. H. kerk, 19.30 uur,
interkerkelijke zangdienst.
Den Burg, City theater, 15.00 uut,
„Tarzans avonturen".
Den Burg, City theater, 20.00 uur,
„Wie een kuil graaft voor een ander".
Maandag 24 juli
De Waal, dorpshuis, 14.00 uur, kinder
spelen 6-14 jaar, bij mooi weer bij
paal 12 (Jan Ayeslag).
Den Burg, City theater, 20.00 uur,
„Zij dachten slechts aan vrouwen".
Dinsdag 25 juli
De Koog, speelweide Boodtlaan, 10.00
uur, kinderspelen 6-14 jaar.
De Koog, Badweg, 14.00 uur, strandspe-
len 6-14 jaar.
De Koog, speelweide Boodtlaan, 19.00
uur volleyballen boven 16 jaar.
Den Hoorn, sportveld ZDH, 19.30 uur,
voetbalwedstrijd Nederlanders^Duit-
sers.
Den Burg, hotel „De Lindeboom-Texel",
20.00 uur bridgedrive.
Den Burg, City theater, 20.00 uur,
„Wie een kuil graaft voor een ander".
Expositieruimte raadhuis
Den Burg, tot en met 28 juli
Wilfried Voet met landschappen
etsen, droge naald en houtsnede) en
Weren Nauta met foto's. Openingstij
den: iedere werkdag 9 - 12 en 2-5
uur en woensdagavond 8 - 9.30 uur.
Voor
Gehoorapparatenservice
op Texel
ELECTROHUIS
te blijven en zich in te spannen voor al
les en nog wat. Maar de verandering
moest wèl een definitieve verbetering
zijn.
Martha had niet gereageerd, maar dat
bewees alleen maar dat alle mogelijkhe
den wijd open waren. De gestadige
drop holde de hardste steen en zo'n
harde steen was Martha van Vloten niet.
En als de kogel door de kerk was, nu
dan was Emiel van Maeseyck een man
in bonus en kon het goede leven begin
nen. Misschien een ander leven dat Mar
tha verwachtte, maar dan had ze beter
moeten uitkijken.
Overleg en vlijt maakt huizen tot kas
telen, dacht mijnheer Emiel, en bouwde
al voortwandelend, verder aan zijn
luchtkasteel.
HOOFDSTUK XI
Open kaart.
Freek Doks kreeg een raar gevoel in
zijn maag toen hij, vol verwachting aan-
tuffend met zijn Lelijk Eendje, bij de
bushalte een rode sportwagen zag staan
en een hem maar al te bekende figuur
daar vlot in zag wippen.
Hij herkende de sportwagen, want die
was hier in de stad een veel geziene
verschijning. En de jonge heer Ossewey-
er had hij ook al meer dan eens gezien,
bij de behandeling van diverse ver
keersovertredingen voor de kadi. Er had
een voorwaardelijke intrekking van zijn
rijbewijs boven zijn hoofd gehangen en
dat had de jonkman wel een beetje
voorzichtiger gemaakt, want wat moest
hij zonder die sportwagen, die hem zijn
image als playboy gaf?
Zozo, dacht Freek, dus José van Vlo
ten laat zich liften door mijnheer Osse-
weyer? Maar direkt begreep hij dat hij
onbillijk was. Waarom zou ze niet....
Galerie ,,'t Swarte Schaep"
Den Burg, Kogerstraat 100, tot en met
28 juli, Hanka Czajkowska, Poolse
weefster met gobelins, kelims en
weef demonstratie. Openingstijden: ie
dere dag 10.00 - 21.00 uur en zondags
14.00 - 18.00 uur.
Iedere vrijdagavond
Oosterend, „De Bijenkorf", 19.30 uur,
bijeenkomst modelbouwclub.
Iedere maandagavond
De Koog, R.K. kerk, 20.30 uur, dia
avond, mevr. A. Tiessen over Texel.
Den Burg, gebouw Groene Kruis, 20.00 -
21.30 uur openstelling informatiecen
trum en middelendepot NVSH.
De Cocksdorp, N.H. kerk, 20.00 uur, dia
voorstelling over Texel.
Ook nu is weer duidelijk gebleken,
dat het „financiële" verhaal van een be
drijf uit de eigen omgeving grote be
langstelling heeft. Dit artikel is goed en
zoals ons blijkt ook .kritisch" gelezen.
Vooral om dat laatste zijn we blij. We
rekenen er niet op en zouden dat ook
niet waarderen als alles wat we schrij
ven als „zoete koek" wordt aangenomen.
Vóór of achter de komma
In bedoeld artikel werd verteld, dat
op dit bedrijf na aftrek van alle kos
ten (incl. eigen arbeid) een bedrag over
bleef dat met vijf cijfers moet worden
geschreven. Gevraagd werd of ook de
cijfers achter de komma meetelden. Ik
geloof, dat de meeste lezers wel zullen
begrepen hebben, dat hier sprake was
van cijfers vóór de komma.
We willen nog wel eens duidelijk stel
len, dat beslist geen sprake is van een
overdreven hoog arbeidsinkomen. Als
vergoeding voor de eigen arbeid was
een bedrag van ƒ18.000,ingerekend.
De aanduiding: een bedrag, dat met vijf
cijfers wordt geschreven houdt in, dat
het netto-overschot in ieder geval
ƒ10.000,bedraagt. Het arbeidsinko
men op dit bedrijf was dus in ieder ge
val de som van ƒ18.000,plus
ƒ10.000,of minstens ƒ28.000,Nog
maals, we vinden dit zeker niet overdre
ven als we in aanmerking nemen, dat
op een boerenbedrijf sprake is van sterk
wisselende inkomens en we daarbij be
denken, dat 1971 voor de veehouder een
goed jaar is geweest.
Vcehouderij-akkerbouw
Enkele akkerbouwers hadden zich
„gestoten" aan de vergelijking van de
bruto-opbrengst van de graslandsector
en de bouwlandsector. In dit artikel
werd verteld, dat die bruto-opbrengst
per ha voor het grasland ƒ3.800,was
en voor het bouwland ƒ2.000,Enkele
dagen na het schrijven van dit artikel
kregen we inzage van een andere be
drijfseconomische boekhouding, waar de
bruto-opbrengst van het grasland en
van de akkerbouw nog meer verschilde.
De lezers, die mij hierover „aanvie
len" namen wel aan, dat de verhouding
tussen de bruto-opbrengst van het gras
land en het bouwland op veel bedrijven
inderdaad zo zou liggen. Ze waren ech
ter van mening, dat daarnaast ook de
kosten van beide sectoren moesten wor
den vermeld.
Het lijkt ons goed er op te wijzen, dat
vooral op bedrijven, waar de akkerbouw
een ondergeschikte plaats inneemt de
aan de akkerbouw toe te rekenen kos
ten vrij hoog zijn. In dit geval moet er
nl. al een flink gedeelte van de op
brengst worden betaald voor loonwerk.
Op het bedrijf in kwestie bleef van de
opbrengst van het bouwland na aftrek
en waarom wel met hèm? Natuurlijk
kende hij haar ook, misschien beter dan
hij, Freek. Kende hij José? Nee, en dat
griefde hem diep. Want de begeerte
haar beter te leren kennen, had stevig
in hem postgevat. Met andere woorden:
Freek Doks was zwaar verliefd op de
jongedame, die met zoveel ijver repe
teerde voor de rol van Lady Jane.
Niet ieder schot is een eendvogel,
dacht Freek, daarom niet getreurd.
Maar toen hij een week later over de
Markt liep op weg naar zijn auto, zag
hij weer de rode sportwagen wachten
en liep hij bijna José tegen 't lijf, die
haastig op weg was naar de halte.
„Rijdt u mee?" riep hij, „ik ga net de
auto halen". „Nee" zei ze en lachte
vriendelijk „er staat al iemand op me te
wachten". Knarsetandend zag Freek hoe
de sportwagen langzaam opreed, en
José instapte. Tja, dat was iets anders
dan zomaar een lift, dat was een af
spraak! En met die opschepper van
Osseweyer! Mooi heer, dacht Freek ver
bitterd. Nou, als ze dat soort heren pre
fereerde, kon ze van hèm opvliegen!
Het was de gewone ogenblikkelijke
reaktie van een verliefd hart, die even
onverbiddelijk gevolgd werd door ande
re gedachten. Freek werd er zich van
bewust, dat José toch niet zo maar een
meisje was. Moest hij de strijd opge
ven7 Moest hij nu zo maar opzij gaan
voor die knul met zijn lefkar? Enne.
was José zich bewust van de reputatie
van dat heerschap, dacht ze wel om haar
eigen reputatie?
Freek was er niet erg bij in gedachten
die avond, toen hij in Merendorp de
bloemsierkunst-tentoonstelling in het
Groene Kruisgebouw (de zaal van de
Bonte Koe was nog niet op orde) moest
verslaan, en het toeval wilde dat hij een
VOETBAL INDELINGEN
SEIZOEN 1972 - 1973
KNVB 4e klasse B:
BKC, Flevo, Grasshoppers, Hollandia
T, Ilpendam, MFC, RKWS, SC Spirit,
Succes, Texel, De Valken en WW.
KNVB afd. N.H. 3e klasse A:
Apollo '68, Cocksdorp, Con Zelo, DESS,
DWOW, Koedijk, De Koog, Westzaan,
Wieringerwaard, WSW en Zuidermeer.
KNVB afd. N.H. 3e klasse B:
Callantoog, Dirkshorn, GSV, Kreiler-
oord, Meervogels Z, Oosterend, Ouden
dijk, Sporting S, Strandvogels, VADA
en Zaanse Boys
KNVB afd. N.H. 3e klasse C:
RKEDO, Schellinkhout, Sint Boys, SSV,
Texelse Boys, Uitgeest, Vesdo, WBSV,
Winke, Wiron en ZDH.
van zaaizaad, bemestingskosten en loon
werk een bedrag van ƒ1.100,per ha
over. Dit bedrag van ƒ1.100,moet nog
worden verminderd met de overige kos
ten als vergoeding eigen werktuigen,
eigen arbeid en de pachtprijs. Het zal
duidelijk zijn, dat in deze gevallen het
bedrag, dat uiteindelijk als zuivere
winst overblijft niet groot is.
Ter voorkoming van misverstand wil
len we wel opmerken, dat op akker-
bouwbedrijven, waar men streeft naar
een intensief bouwplan met een hoog
percentage suikerbieten en pootaard-
appelen de bruto-opbrengst per ha be
langrijk hoger ligt.
De leefbaarehid
Enkele lezers waren verder van me
ning, dat ik bij de vergelijking veehou-
derij-akkerbouw ook vergeten had te
denken aan de leefbaarheid van dit be
drijf. Zoals we al diverse malen hebben
bemerkt vindt een groot gedeelte van
de agrariërs een eenmansbedrijf met 30
of meer melkkoeien met daarnaast ook
nog een aantal schapen geen „leefbaar"
bedrijf. Dit houdt men beslist niet vol
tot de AO W-leef tijd.
Ook wij denken hier niet licht over.
Toch ben ik er van overtuigd, dat we
ook in ons gebied op dit moment een
aantal veehouders hebben, die er be
slist niet tegen op zien om een dergelijk
bedrijf te runnen. Een groot gedeelte
van de veehouders onderschat de moge
lijkheden, die moderne bedrijfsgebou
wen bieden. Bij een goede verkaveling
van de grond en een goede inrichting
van de bedrijfsgebouwen is de dagelijk
se arbeid op een bedrijf met 30 - 40
melkkoeien jarenlang vol te houden.
Als het grootste bezwaar is er dan de
gebondenheid. De onmogelijkheid om er
eens enkele dagen uit te breken of zelfs
om ziek te worden. In een gesprek over
dit bedrijf met een Texelse veehouder,
die samen met een werknemer 60-70
melkkoeien verzorgt merkte deze op,
dat hij zijn omstandigheden verre ver
kiest boven die van de man op het be
sproken bedrijf, ook al zou zijn inko
men dan enkele duizenden guldens la
ger liggen. De vrije weekends waren
hem dat duidelijk waard.
Helaas, bieden maar heel weinig
Texelse bedrijven de mogelijkheid om
een aantal koeien te melken, dat het
aantrekken van een werknemer moge
lijk maakt. Daarvoor zijn de meeste be
drijven te klein. De oplossing kan in dit
geval alleen worden gevonden door sa
menwerking van bedrijven, die elk op
zich te klein zijn om een werknemer
aan te trekken. Jammer genoeg komt
deze samenwerking nog steeds niet op
gang. Blijkbaar is de „nood" daarvoor
nog niet groot genoeg.
ander man met een grief ontmoette, te
weten de heer Kossen.
Opeens schoot Freek te binnen dat hij
nog nooit had gehoord, waarom kossen
zo opeens bij Concordia weg was. Hij
kende Geert van allerlei gelegenheden
waarbij deze een organiserende of lei
dende rol had gespeeld en terwijl ze sa
men een kopje koffie dronken zei Freek
achteloos „hoe kwam u nou opeens zo
gauw weg bij Concordia?"
„Hoe minder je daarvan praat, hoe
liever het me is", zei Geert somber. „En
straks staat er weer zoiets moois in de
krant".
Freek ontdekte dat Kossen een hele
boel op zijn lever had, en eigenlijk mets
liever zou doen dan eens goed roskam
men, maar gedreven werd door angst
voor „de man van de krant".
„Luister es meneer Kossen", zei Freek
„alles wat ik hoor komt niet in de krant,
en als iemand mij iets vertelt en het
mag niet in de krant, dan komt het er
ook niet in".
„Eerewoord".
„Wat heb je d'r dan an al vertel ik
het je?"
„Mischien hebt u er wat aan", waag
de Freek „een mens wil wel es praten,
niet?"
„Dan toch niet hier" zei Geert „ieder
een staat met z'n oren te flapperen in
dit dorp. Kom dan maar mee naar huis".
Zuster Anna zat op de naaikrans en
Geert en Freek hadden het huis voor
zichzelf. Een paar handige vragen van
Freek brachten Kossen op z'n praat
stoel en toen, als een stortvloed, barstte
alle verdriet, spijt, ergenis en wantrou
wen los. Geert kende Freek wel, hij
mocht die jongen wel, geloofde dat hij
een eerlijke vent was.
(wordt vervolgd)
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
kSSllMillllllllllllllllllilllllJIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIllllllilllllllllllllllltlllllJIliUUttHIlUUIIIIIIIlllfllllllUIHHIlllllllUlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
14. „Ik ben nog niet zo oud", beleed
ijnheer Emiel, „dat ik m'n hele leven
irder zo wil leven, maai ik ben ook
et op zoek naar een vrouw. Daar moet
tegenaan lopen. Een vrouw die het
ven kent, niet te jong maar ook nog
et oud", hij pauzeerde even en keek
omeng naar buiten, „nou en dan sa-
en in een aardig huisje, in een mooie
reek, genieten van het leven. Gewoon
ptemeren, es uitgaan, es wat in je
in doen.daar kan ik echt wel es
ar verlangen. Maar zoals ik zeg, daar
n er twee voor nodig".
^Nog een kopje koffie?" vroeg Martha
ktvol en ze wist dat ze niet behoefde
vragen, want mijnheer Emiel was, zo-
5 hij zelf bekende, een „leut".
In haar propere keukentje had ze
en tijd om na te denken.
Zat mijnheer Emiel maar zo een beet-
nardop te denken ofhad hij er
n bedoeling mee? Zou hij't Was
eens heel wat anders, opnieuw be-
toen, heerlijk rustig buiten, ze hield
van de bossen en de hei, en ze kon
-r eigenlijk nooit weg, één week in 't
ar deed ze de tent op slot, dat was al-
h j es lekker doen waar je zin
nad en wat je nooit had gekund.
Kïaarmet mijnheer Emiel?
r~'
En terwijl ze de koffie inschonk, nam
ze een besluit. Ze had hem er nooit zo
op aangekeken. Ze zou de boot afhouden
en hem eens scherp observeren, niet al
leen als een goeie kennis die af en toe
koffie kwam drinken, maar als een man
ja, als een echtgenoot. Niet over één
nacht ijs!
En toen ze de koffie binnenbracht, be
gon ze over De Bonte Koe, waar nu de
„toneelzaal" werd gemoderniseerd. Toen
mijnheer Emiel een kwartiertje later
naar huis wandelde, droeg zijn gezicht
een vergenoegde uitdrukking. Het zaad
was gezaaid.
Hij wist dat Martha van Vloten er
warmpjes bijzat. Hij wist dat ze maar
één dochter had, en José zou heus haar
leven lang niet bij moeder blijven. Die
trouwde wel, vandaag of morgen.
Hij verdacht Geert Kossen ervan, ook
een oogje op Martha te hebben, maar
die had hij effectief de laan uitgewerkt.
En zonder moeite. Geert bleef wel weg
uit zichzelf. Nog een paar duwtjes en
Geert Kossen was helemaal uitgeran
geerd, en dan werd hij een ouwe knor
repot die nergens meer een vinger in
de pap had, inplaats van de man waar
om alles in Merendorp draaide.
Nee, mijnheer Emiel had helemaal
geen puf om zijn hele leven in dit gat
Omlrr mluMii-
>un f.vnniiurrii
