Verkoop van grond
aan „vreemden"
ffet flatmysterie
Vierde blad Texelse Courant, vrijdag 30 november 1973
v
rubriek voor-
LANDBOUW en VEETEELT
In veevoeding mineralen
niet vergeten
Nogmaals geen polarisatie
Jong en oud
Burgerlijke stand
SPORT EN SPEL
in het afgelopen weekend
Bel bij brand 2066
feuilleton door Tom Lodewijk
OihI«t ri'daltfii'
>mi (>i'ortiiij£vn
J Een telefoontje. De man aan de ande
kant van de lijn vertelt me, dat hij
an plan is een kavel grond te verko
pen. De grond in kwestie is verpacht. De
man vertelt verder, dat de pachter van
de grond niet bereid is» de grond te ko
pen, maar er wel prijs op stelt pachter
blijven.
In 'heel veel gevallen zal de kans om
pachter te blijven bij verkoop van
rond niet zo groot zijn. Het is nl. zo,
dat de ikoper meestal de bedoeling heeft
om de grond zelf te gaan gebruiken.
In dergelijke gevallen kan de pachter
aa het verloop van de paohttermijn nog
el eens een verlenging krijgen van een
paar jaar, maar daarmee is het dan ook
afgelopen.
Koper geen grondgebruiker
In het geval, dat aan mij werd voor
zegd was de koper geen grondgebrui-
;er Volgens mededeling van de tegen-
'oordige eigenaar was ook de kans, dat
de naaste toekomst een familielid
an de nieuwe eigenaar aanspraak zou
gaan maken op de grond niet groot.
Er zijn blijkbaar toch nog mensen, die
en belegging van hun geld in grond
vo ;een onaantrekkelijke zaak vinden, ook
is het directe profijt minimaal.
Als de kaarten liggen, zoals hiervoor
beschreven, dan is er voor de pachter
yeinig risico verbonden aan het over
man van de grond dn andere handen.
De nog lopende pacht jaren van de
Dac'httermijn lopen normaal door. Zodra
III leze verstreken zijn heeft hij weer recht
I ip verlenging met 6 jaar. In zijn positie
opzichte van de eigenaar verandert
lus in feite niets.
We kunnen ons voorstellen dat
«achters zijn, die in zo'n geval de moge-
ijkheid om te kopen afwijzen Vooral in
jevaillen, waarin de pachter al wat ou-
is en geen opvolger heeft is het
neestal aantrekkelijker om pachter te
ilijven dan voor de veel hogere kosten
an eigendom te komen staan.
Wat wel nodig is
Ook in een geval als hiervoor is be
dreven moet de eigenaar beginnen
net de grond aan de pachter aan te hie
len Als regel gebeurt dit in 'n aangete-
end schrijven. De pachter moet dan
imnen één maand reageren. Reageert
pachter niet, of deelt hij de eigenaar
?e, dat hij van z'n voorkeursrecht om
c kopen geen gebruik wil maken, dan
an de eigenaar overgaan tot verkoop
an een andere gegadigde.
Tot slot nog dit. Het voorkeursrecht
an de pachter om te kopen geldt alleen
i gevallen, waarin de pachter over een
eldig pachtcontract beschikt.
Het is nog niet zo lang geleden, dat
in spreker op een bijeenkomst van
leehouders op ons eiland de noodzaak
het toedienen van mineralen aan
undvee discutabel stelde. Deze spreker
an oordeel, dat in veel gevallen
et toedienen van extra-mineralen niet
lodig was.
De landbouwvoortiohters, die op deze
ïjeenkomst aanwezig waren, hebben bij
eze uitspraak toen een vraagteken ge-
et. Jarenlang is door de landbouw voor-
ehting gewezen op de noodzaak van
>evoeging van mineralen aan 'het rant-
Den van rundvee. Aanvankelijk ge
beurde dit in hoofdzaak in de vorm van
losse mineralen. Daar dit nog al wat be
zwaren gaf zijn de veevoederfabrikan
ten er later toe overgegaan het minera-
lenmengsel in een speciaal koekje te
persen. We hebben de indruk, dat daar
mee de mineral en voeding meer ingang
'heeft gevonden op de bedrij ven.
Nog altijd nodig
Het verstrekken van extra mineralen
is nog altijd een goede zaak, vooral in
de periode, waarin aan het rundvee
weinig krachtvoer wordt gegeven. Dus
speciaal in de tijd van het oudmelks zijn
en de drocgstand. Uit onderzoek is nl.
gebleken, dat de mogelijkheid om mine
ralen in het lichaam op te slaan het
grootst is in de periode, waarin de pro-
duktie minimaal is, of helemaal stil
staat. Bij produktie denken we dan spe
ciaal aan de melkproduktie. Een hoog-
drachtig dier produceert nl. ook, maar
dan in de vorm van groei van de vrucht.
Een tweede reden om speciaal in de
periode van het oudmelks zijn of de
droogstand aan de mineralenvoorzie-
ning te denken ligt in het feit, dat aan
dieren, die volop in produktie zijn als
regel een flinke hoeveelheid krachtvoer
wordt gegeven Aan dit normale
krachtvoer zijn eveneens mineralen toe
gevoegd, zodat de dieren via dit kracht
voer ook heel wat mineralen binnen
krijgen.
Er zijn eclhter heel wat gevallen denk
baar, waarin ook in de tijd, waarin een
flinke gift krachtvoer wordt gegeven
het geven van extra mineralen nog ge
wenst is.
Mineralenarm ruwvoer
Als in het rantsoen voor het vee flin
ke hoeveelheden bieten, aardappelen
en/of snijmais voorkomen, dan kan de
mineralenvoorzaening in gevaar komen.
In deze voedermiddelen zijn over het al
gemeen de mineralen, die een rol 9pelen
bij het goede onderhoud en de produk
tie van de dieren slechts vertegenwoor
digd. Vooral voor bedrijven die een
flinke portie smjmaiis voeren is het ge
wenst de mineralenvoorziiening in de
gaten te houden. Vooral de mineralen
kalk, fosfaat en natrium zijn dn snijmais
in hetminimum ten opzichte van hooi
en kuilgras. Ook het kopergehalte is
aan de lage ikant. Verder as ook het vita
mine D gehalte van snijmais aanmerke
lijk lager dan van hooi en kuilgras.
Als we in aanmerking nemen, dat de
extra kosten, die er aan het geven van
mmeralenkoek zijn verbonden gering
zijn, dan lijkt het ons een verzekering
met een lage premie om van deze moge
lijkheid gebruik te maken.
Al heel 'kort na het verschijnen van
de Texelse Courant, waarin het artikel
,,Geen polarisatie" was opgenomen
werd ik op mijn vingers getikt. De man
in kwestie was van mening, dat ik mij
weer zeer eenzijdig had opgesteld. Wat
vergoelijkend werd gezegd, dat van ie
mand met een landbouwverleden ook
eigenlijk niets anders kan worden ver
wacht.
De man dn kwestie was gevallen over
de alinea, waarin dit wordt gezegd: ,,De
aantrekkelijkheid van ons eiland voor
natuurliefhebbers en recreërende bur
gers van elders is goeddeels te danken
Een plaatje waarvoor in de vorige krant geen
ruimte meer was, gemaakt op de Kotex-ten-
toonstelling in ,.De Oranjeboom"
De jongste en de oudste inzender van de
Kotex-lentoons/elling poseerden voor onze
fotograaf Links de 10-jarige Sieme Jan Rijk
met een Nederlandse hangoordwerg die als
de beste inzending van een jeugdlid weid
aangemerkt. Rechts de heer W. van der Wal
(78) met een angorakonijn (eigendom van
mevrouw Slikker) dat als kampioen van de
tentoonstelling werd uitgeroepen.
aan het werk van de landbouwende be
volking".
Mijn opposant kon zich niet voorstel
len hoe ik tot zo'n uitspraak kon komen.
Eenzijdig
Bij nader inzien moet dik toegeven, dat
ik inderdaad een te sterke uitspraak
heb gedaan. Dat zal vooral van toepas
sing zijn als ik ook de natuurliefheb
bers noem. Het predikaat „natuurlief
hebber" wordt in onze tijd nl dn hoofd
zaak toegekend aan personen, die ver
liefd zijn op de „ongeschonden natuur".
Gronden, die zo min mogelijk in cul
tuur zijn gebracht en die rijik bedeeld
zijn met „zeldzame" planten en een pa
radijs vormen voor bepaalde vogels.
Toen ik het woord natuurliefhebber
opschreef, daoht d'k ook aan die landge
noten, die het zonder meer een plezier
vinden om met de fiets, auto, brommer
of te voet te gaan langs Texels wegen.
Die er van genieten om een paard te
strelen, de lammetjes door de weilan
den te zien huppelen en minutenlang te
kijken hoe de schapen worden gescho
ren. Die het Texelse landschap met z'n
tuinwallen uniek vinden en die een ple
zierig gevoel krijgen bij een bloeiend
koolzaadveld. En al deze zaken hebben
•met de landbouwende bevolking te ma
ken.
Ik ben ér nog steeds van overtuigd,
dat ons eiland voor een groot gedeelte
van de recreanten z'n aantrekkelijkheid
zou verliezen als er uitsluitend strand,
duinen en bossen waren. De schapen en
de koeien, de lammeren en de kalveren,
de tarwe en de bieten doen mensen, die
een jaar tussen steen en beton wonen
ook wel iets.
Voor een deel
„hoger" werk
Nogmaals, ik heb me wat eenzijdig
pro-landbouw uitgedrukt. Een goed ge
deelte van de aantrekkelijkheid van ons
eiland hebben we gewoon gekregen. Het
mooie glooiende landschap aan de zuid
zijde van Den Burg, de duinen en het
strand, de zeldzame orchideën en het
Engels gras, de scholeksters en de klu
ten zijn geen produkt van de agrarische
bevolking. Ze zijn er gewoon om „na
tuurliefhebbers" en boeren, landgeno
ten, die altijd proberen zoveel mogelijk
te verdienen en pretmakers er aan te
herinneren, dat er ook nog wat anders
is dan geld verdienen en koude zakelijk
heid.
Laten we er met z'n allen zuinig op
zijn.
van 21 tot ^n met 27 december 1973
Ondertrouwd: Gerardus J. Zijm en
Antonia L. J. van der Wee; Johannes
A den Brok en Jozien M. Veldwisch;
Pieter van der Vis en Marjan Smidt;
Johanes A. Kuijper en Geziena A. Wit
te; Cornelis J. W. Bruin en Hendri'ka F.
Jansen.
ZON, MAAN EN HOOG WATER
De zon ikomt 2 december op om 8.27
uur en gaat onder om 16.32 uur; 5 de
cember op om 8.31 uur en onder om
16.30 uur.
Maan: 3 dec. E.K.; 10 dec. V.M.
Hoog water ter rede van Oudeschild:
Vrijdag 30 november 11.05 en 23.38
Zaterdag 1 december 11.33 en
Zondag 2 december 0.11 en 12.03
Maandag 3 december 0.44 en 12.39
Dinsdag 4 december 1.28 en 13.34
Woensdag 5 december 2.35 en 14.49
Donderdag 6 december 3.52 en 16.14
Vrijdag 7 december 5.13 en 17.38
Zaterdag 8 december 6.27 en 18.54
Aan het strand as het ongeveer een
uur eerder hoog water.
OOSTEREND (Z) EN MEERVOGELS
DEELDEN DE PUNTJES
Afgelopen zaterdag kwam Meervo-
gels bij Oosterend op bezoek. In de eer
ste helft had Oosterend het spel hele
maal in handen ondanks de straffe wes
tenwind tegen. Oosterend combineerde
vooral op het middenveld goed en na
een kwartiertje was het de opkomende
middenvelder Willem Huizanga die met
een laag sdhot de keeper passeerde.
Even daarna liep Jaap Dros door op een
terugspeelbal en plaatste die moeite
loos achter de keeper wat de stand op
een nogal fortuinlijke 20 voorsprong
bracht. Meervcgels, die gezien de twee
de plaats in de competitie meer in hun
mars hebben, moesten nu wel aanvallen
en dit resulteerde vlak voor de rust in
een tegendoelpunt. Na de 'rust verander
de 't spelbeeld tegen de verwachting dn
maar weinig, integendeel zelfs. Jan
Oosterhof kreeg meteen na de aftrap
een schitterende kans maar schoot jam-
mergenoeg keihard 'in het zijnet. Twee
van de Oost erend ^spelers werden door
blessures gewisseld en toen Eef Eelman
wegens ongeoorloofd aanvallen ook het
veld verlaten moest, ontstond er enige
verwarring rond de opstelling. Het ver
liep dan ook rommelig en dit gaf Meer-
vogels de kans om toe te slaan; een
vrije schop op de rand van het straf
schopgebied zorgde voor de gelijkmaker.
De wedstrijd verliep nu verder met een
totaal veranderd gezicht Meervogels
rook de winst, Oosterend probeerde met
10 man het gelijk spel te behouden. Be
halve enkele gevaarlijke momenten en
een (gelukkig) afgekeurd doelpunt wist
Oosterend deze stand te behouden en
stelden bedde ploegen zich met de ge
deelde punten tevreden.
ZEEMACHT 5 BLEEK STERKER
Een verzwakt Oosterend heeft de eer
aan Zeemacht moeten laten, dat een
61 zege wist te behalen op een toch
hardwerkend Oosterend 3. Zeemacht
bleek gewoon de betere ploeg
Bij brand altijd bellen: (02220) 2066.
Dit geldt voor alle dorpen, zowel over
dag als 's nachts.
DlllillUlllllllllllllllllillllHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllIIIII lijk.
ien
10)21
iiiiiuiiiiiüiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
Garla dronk in één teug haar glas
Liep naar het raam, keek uit over
et donkere grasperk naar de verlichte
imen van de huizen aan de andere
int. Toen kwam ze terug en ging vlak
oor Henn staan.
Ik weet niet of ik je goed begrijp, zei
hard, maar het lijkt me dat je wilt
aarv^ggen; als ik kan scheiden, dan trouw
tooh niet met jou. Dat is het wel zo
afpiNeveer niet?
Hij keek geschrokken naar haar op.
t, ze was weer helemaal de tijgerin,
uurgevaarlijk! Hij moest nu heel voor-
ehtig te werk gaan, maar in iéder ge-
al stak de kat nu z'n kop uit de zak en
ij moest het behaalde voordeel niet
ujageven, maar ook igeen stampij krij-
n. Het zou het beste zijn het hierbij
laten, het zaad was geplant.
Hij stond op.
Wat draaf je toch weer door!, zei hij.
mag tooh ook wel es hardop denken,
ieder geval, waar kletsen we over?
e wil tóch niet scheiden.
Ze wil wèl scheiden!, loste Carla haar
ïltreffer. Ze heeft 'het me zélf gezegd.
Haar ogen lieten zijn gezicht geen
(enblik los en ze voelde meer dan ze
dat hij wist.
En dat weet jij óók!, zei ze er meteen
hteraan, je moet niet proberen mij te
«nagelen!
Ze had hem overrompeld en hij
trachtte zich snel te herstellen, maar
dat ene ogenblik van zwakte had hem
verraden.
Daarom, ging ze als een furie te keer,
daarom zit je als een ouderling tegen
me an te zweren! Daarom zat je te smoe
zen van straks krijg je een ouwe vent!
Daarom zat je me tegen te maken. Als jij
straks de vrijheid hebt, dan moet je mij
niet! Ik ben goed genoeg voor een tus
sendoortje. Maar als meneer straks z'n
handen vrij heeft, dan zoekt meneer een
wijf met centen, dat ie met meer hoeft
te werken, een wijf dat je makkelijk
kunt beduvelen, niet zoals die tut van
Herwijnen, die toch zó'n tut niet was of
ze 'had je dóór. En nou denk jij mis
schien dat ik zal zeggen: goed lieve
Hanneman, het gaat alléén om jóuw ge
luk. Als jij denkt dat het beter is voor
ons beiden, dan scheiden zich hier onze
wegen. Net als in de bios. Nog een laat
ste omhelzing. Het was zo mooi tussen
ons. Scheiden doet lijden. Enzovoorts.
Maar dan heb je tooh van de bok ge
droomd! Je ken mijn niet als een vod
wegsmijten ze viel in haar straatjar
gon, zo kwaad was ze ik krab jou en
welk ander wijf ook liever de ogen uit,
als je dat maar wete!
Ze was prachtig, zoals ze daar stond,
rechtstreeks uit de jungle, maar gevaar-
Hoor es, zei .Henri met vertoon van
redelijkheid, als je zó begint, dan is het
inderdaad maar beter.
Ze zag hem &an, walgend van ver
achting.
O, zei ze, wat ben jij een loeder! Wat
ben jij een misselijke smerige. Car
la beschikte over een rijke vocabulaire
en ze haalde Henri en al zijn daden en
eigenschappen, laaiend van haat, door
de goot.
Hou je bek tooh, zei Henri grof, ze
kunnen je over de hele straat horen!
De hele wereld mag me horen!
schreeuwde Carla. De hele stad mag
weten wat voor 'n ellendig stuk vreten
jij 'bent. Ouwe viezerik! En op eens liep
ze op hem toe en sloeg hem met de volle
hand midden in z'n gezicht.
Toen ging ze naar de deur, greep
haastig haar jas en smeet de deur met
een knal dicht, dat het daverde.
Henri zon!k 'uitgeput in een stoel en
voelde naar zijn wang. Haastig nam
hij een slok whisky.
Dat was het dan, zei hij, nou ja.
't is maar gebeurd. Kort maar hevig 't
Is uit, jammer.maar goed óók.
Nou nou juffrouw, bitste de klant,
toen Carla een kop koffie slordig neer
zette, dat zich een plas vormde op het
schoteltje. Dat is geen manier! Carla
voelde dat ze kookte. Liefst had ze 'haar
handen in de zij gezet en de dame „met
haar keuvels" eens flink de waarheid
gezegd, maar de ahef, die haar al enige
tijd gadesloeg, was ogenblikkelijk na
derbij gekomen. Pardon mevrouw, zei
hij, u krijgt een ander kopje. Een ogen
blik alstublieft. Eigenhandig nam hij de
koffie mee naar het buffet, gaf een an
der meisje opdracht de boze klant te be
dienen, en behoorlijk! en gaf Carla een
wenk.
Juffrouw Volkers, zei hij, u hebt van
daag bepaald uw dag niet. Néé, hij
wenkte bezwerend toen Carla wou te
genspreken, iik ben niet benieuwd hoe
het komt, uw privé aangelegenheden,
daarmee mag ik me niet bemoeien.
Maar als u zich niet honderd procent
voelt, iheb ik liever dat u er een dag
tussenuit gaat, dan dat u de 'klanten
wegjaagt
Carla beheerste zich moeizaam. Liefst
had ze die vent met zijn uitgestreken
gezicht verteld dat hij naar de maan
kon lopen met zijn hele lunchroom, dat
ze niet van plan was, maar tegelijk had
ze genoeg gezond verstand om te be
grijpen, dat dit zeer dom zou zijn. Géén
•getuigschrift, géén werkloosheadsuitke-
ring en moeilijk een andere baan. En
een andere baan, zou die beter zijn dan
deze? Tegelijk zag ze in een flits van
zelfkritiek dat 'het helemaal de baan
niet was, niet de chef, niet de klant,
maar dat ze des duivels was door Henri!
De chef was echt de beroerdste niet
Nee, zei ze, ik ben ook niet honderd
procent, maar 't gaat wél. I'k neem wel
een asperientje dat had ze helemaal
niet nodig, maar ze moest de schijn op
houden en over vijf minuten is het
weer o»ké.
Nou dat hoop ik dan maar, zei de
Chef weifelend; u begrijpt toch wel, als
je de mensen een kop-en-een-bak geeft,
morsen ze op hun kleren
O ja, 'ik snap het best, zei Carla, die
moeizaam haar slechte humeur in toom
hield, maar 't gaat wel weer.
Ik vraag juffrouw Mutsemakers wel
even voor u in te vallen, regelde de chef,
en doe het maar kalm aan.
Hij zag haar na, toen ze naar de
kleedkamer ging. Het was tegenwoor
dig altijd wat met het personeel, en de
ze was bepaald de makkelijkste en ook
de beste niet. Maar wat moest je? Beter
een half ei dan een lege dop. Hij zou
haar wel in de gaten houden 't was
gelukkig een stille morgen.
Wat had jij?, vroeg Dorie Mutsema
kers aan Carla, mot met de baas?
Welnee meid, dat ouwe kreng zat te
mopperen omdat er een beetje koffie op
haar schoteltje kwam.
Laat geworden zeker gisteren?,
grijnsde Dorie, met kennersblik haar col
lega opnemend.
Laat geworden! Gisteren! Opeens
overviel Carla weer de vernederende
'herinnering aan gisteravond. Laat ge
worden? De bons had ze gekregen! Als
een ouwe zak had hij haar op zij ge
gooid! Met een snelle blik over het res
taurant, die haar ervan overtuigde dat
niemand 'haar direkt nodig had, maakte
ze Dorie deelgenoot van haar woede.
Tja, zei Dorde, zo zijn die kerels toch
meid. Zo'n ouwe schuinsmarcheerder.
Maar d'r zit natuurlijk een ander ach
ter.
Zou je denken?, vroeg Carla onthutst.
Ze was er zó zeker van geweest dat ze
Henri helemaal had ingepakt, dat de ge
dachte dat hij naast haar nog een ander
had, bij haar niet was opgekomen.
Ach meid, eerst laat die vent zijn
eigen vrouw zitten. En geloof maar niet
dat jij de eerste was met wie hij is uit
geweest. Zo'n sjieke meneer zei Do
rde niet zonder spijtig leedvermaak,
want Carla had nogal opgeschept over
Henri's mérites die vindt een griet
als jou en mij goed genoeg voor een
geintje. Je hebt todh nooit eoht gedacht
dat ie met je wou trouwen?
(wordt vervolgd)