Verkoop van grond aan „vreemden" ffet flatmysterie Vierde blad Texelse Courant, vrijdag 30 november 1973 v rubriek voor- LANDBOUW en VEETEELT In veevoeding mineralen niet vergeten Nogmaals geen polarisatie Jong en oud Burgerlijke stand SPORT EN SPEL in het afgelopen weekend Bel bij brand 2066 feuilleton door Tom Lodewijk OihI«t ri'daltfii' >mi (>i'ortiiij£vn J Een telefoontje. De man aan de ande kant van de lijn vertelt me, dat hij an plan is een kavel grond te verko pen. De grond in kwestie is verpacht. De man vertelt verder, dat de pachter van de grond niet bereid is» de grond te ko pen, maar er wel prijs op stelt pachter blijven. In 'heel veel gevallen zal de kans om pachter te blijven bij verkoop van rond niet zo groot zijn. Het is nl. zo, dat de ikoper meestal de bedoeling heeft om de grond zelf te gaan gebruiken. In dergelijke gevallen kan de pachter aa het verloop van de paohttermijn nog el eens een verlenging krijgen van een paar jaar, maar daarmee is het dan ook afgelopen. Koper geen grondgebruiker In het geval, dat aan mij werd voor zegd was de koper geen grondgebrui- ;er Volgens mededeling van de tegen- 'oordige eigenaar was ook de kans, dat de naaste toekomst een familielid an de nieuwe eigenaar aanspraak zou gaan maken op de grond niet groot. Er zijn blijkbaar toch nog mensen, die en belegging van hun geld in grond vo ;een onaantrekkelijke zaak vinden, ook is het directe profijt minimaal. Als de kaarten liggen, zoals hiervoor beschreven, dan is er voor de pachter yeinig risico verbonden aan het over man van de grond dn andere handen. De nog lopende pacht jaren van de Dac'httermijn lopen normaal door. Zodra III leze verstreken zijn heeft hij weer recht I ip verlenging met 6 jaar. In zijn positie opzichte van de eigenaar verandert lus in feite niets. We kunnen ons voorstellen dat «achters zijn, die in zo'n geval de moge- ijkheid om te kopen afwijzen Vooral in jevaillen, waarin de pachter al wat ou- is en geen opvolger heeft is het neestal aantrekkelijker om pachter te ilijven dan voor de veel hogere kosten an eigendom te komen staan. Wat wel nodig is Ook in een geval als hiervoor is be dreven moet de eigenaar beginnen net de grond aan de pachter aan te hie len Als regel gebeurt dit in 'n aangete- end schrijven. De pachter moet dan imnen één maand reageren. Reageert pachter niet, of deelt hij de eigenaar ?e, dat hij van z'n voorkeursrecht om c kopen geen gebruik wil maken, dan an de eigenaar overgaan tot verkoop an een andere gegadigde. Tot slot nog dit. Het voorkeursrecht an de pachter om te kopen geldt alleen i gevallen, waarin de pachter over een eldig pachtcontract beschikt. Het is nog niet zo lang geleden, dat in spreker op een bijeenkomst van leehouders op ons eiland de noodzaak het toedienen van mineralen aan undvee discutabel stelde. Deze spreker an oordeel, dat in veel gevallen et toedienen van extra-mineralen niet lodig was. De landbouwvoortiohters, die op deze ïjeenkomst aanwezig waren, hebben bij eze uitspraak toen een vraagteken ge- et. Jarenlang is door de landbouw voor- ehting gewezen op de noodzaak van >evoeging van mineralen aan 'het rant- Den van rundvee. Aanvankelijk ge beurde dit in hoofdzaak in de vorm van losse mineralen. Daar dit nog al wat be zwaren gaf zijn de veevoederfabrikan ten er later toe overgegaan het minera- lenmengsel in een speciaal koekje te persen. We hebben de indruk, dat daar mee de mineral en voeding meer ingang 'heeft gevonden op de bedrij ven. Nog altijd nodig Het verstrekken van extra mineralen is nog altijd een goede zaak, vooral in de periode, waarin aan het rundvee weinig krachtvoer wordt gegeven. Dus speciaal in de tijd van het oudmelks zijn en de drocgstand. Uit onderzoek is nl. gebleken, dat de mogelijkheid om mine ralen in het lichaam op te slaan het grootst is in de periode, waarin de pro- duktie minimaal is, of helemaal stil staat. Bij produktie denken we dan spe ciaal aan de melkproduktie. Een hoog- drachtig dier produceert nl. ook, maar dan in de vorm van groei van de vrucht. Een tweede reden om speciaal in de periode van het oudmelks zijn of de droogstand aan de mineralenvoorzie- ning te denken ligt in het feit, dat aan dieren, die volop in produktie zijn als regel een flinke hoeveelheid krachtvoer wordt gegeven Aan dit normale krachtvoer zijn eveneens mineralen toe gevoegd, zodat de dieren via dit kracht voer ook heel wat mineralen binnen krijgen. Er zijn eclhter heel wat gevallen denk baar, waarin ook in de tijd, waarin een flinke gift krachtvoer wordt gegeven het geven van extra mineralen nog ge wenst is. Mineralenarm ruwvoer Als in het rantsoen voor het vee flin ke hoeveelheden bieten, aardappelen en/of snijmais voorkomen, dan kan de mineralenvoorzaening in gevaar komen. In deze voedermiddelen zijn over het al gemeen de mineralen, die een rol 9pelen bij het goede onderhoud en de produk tie van de dieren slechts vertegenwoor digd. Vooral voor bedrijven die een flinke portie smjmaiis voeren is het ge wenst de mineralenvoorziiening in de gaten te houden. Vooral de mineralen kalk, fosfaat en natrium zijn dn snijmais in hetminimum ten opzichte van hooi en kuilgras. Ook het kopergehalte is aan de lage ikant. Verder as ook het vita mine D gehalte van snijmais aanmerke lijk lager dan van hooi en kuilgras. Als we in aanmerking nemen, dat de extra kosten, die er aan het geven van mmeralenkoek zijn verbonden gering zijn, dan lijkt het ons een verzekering met een lage premie om van deze moge lijkheid gebruik te maken. Al heel 'kort na het verschijnen van de Texelse Courant, waarin het artikel ,,Geen polarisatie" was opgenomen werd ik op mijn vingers getikt. De man in kwestie was van mening, dat ik mij weer zeer eenzijdig had opgesteld. Wat vergoelijkend werd gezegd, dat van ie mand met een landbouwverleden ook eigenlijk niets anders kan worden ver wacht. De man dn kwestie was gevallen over de alinea, waarin dit wordt gezegd: ,,De aantrekkelijkheid van ons eiland voor natuurliefhebbers en recreërende bur gers van elders is goeddeels te danken Een plaatje waarvoor in de vorige krant geen ruimte meer was, gemaakt op de Kotex-ten- toonstelling in ,.De Oranjeboom" De jongste en de oudste inzender van de Kotex-lentoons/elling poseerden voor onze fotograaf Links de 10-jarige Sieme Jan Rijk met een Nederlandse hangoordwerg die als de beste inzending van een jeugdlid weid aangemerkt. Rechts de heer W. van der Wal (78) met een angorakonijn (eigendom van mevrouw Slikker) dat als kampioen van de tentoonstelling werd uitgeroepen. aan het werk van de landbouwende be volking". Mijn opposant kon zich niet voorstel len hoe ik tot zo'n uitspraak kon komen. Eenzijdig Bij nader inzien moet dik toegeven, dat ik inderdaad een te sterke uitspraak heb gedaan. Dat zal vooral van toepas sing zijn als ik ook de natuurliefheb bers noem. Het predikaat „natuurlief hebber" wordt in onze tijd nl dn hoofd zaak toegekend aan personen, die ver liefd zijn op de „ongeschonden natuur". Gronden, die zo min mogelijk in cul tuur zijn gebracht en die rijik bedeeld zijn met „zeldzame" planten en een pa radijs vormen voor bepaalde vogels. Toen ik het woord natuurliefhebber opschreef, daoht d'k ook aan die landge noten, die het zonder meer een plezier vinden om met de fiets, auto, brommer of te voet te gaan langs Texels wegen. Die er van genieten om een paard te strelen, de lammetjes door de weilan den te zien huppelen en minutenlang te kijken hoe de schapen worden gescho ren. Die het Texelse landschap met z'n tuinwallen uniek vinden en die een ple zierig gevoel krijgen bij een bloeiend koolzaadveld. En al deze zaken hebben •met de landbouwende bevolking te ma ken. Ik ben ér nog steeds van overtuigd, dat ons eiland voor een groot gedeelte van de recreanten z'n aantrekkelijkheid zou verliezen als er uitsluitend strand, duinen en bossen waren. De schapen en de koeien, de lammeren en de kalveren, de tarwe en de bieten doen mensen, die een jaar tussen steen en beton wonen ook wel iets. Voor een deel „hoger" werk Nogmaals, ik heb me wat eenzijdig pro-landbouw uitgedrukt. Een goed ge deelte van de aantrekkelijkheid van ons eiland hebben we gewoon gekregen. Het mooie glooiende landschap aan de zuid zijde van Den Burg, de duinen en het strand, de zeldzame orchideën en het Engels gras, de scholeksters en de klu ten zijn geen produkt van de agrarische bevolking. Ze zijn er gewoon om „na tuurliefhebbers" en boeren, landgeno ten, die altijd proberen zoveel mogelijk te verdienen en pretmakers er aan te herinneren, dat er ook nog wat anders is dan geld verdienen en koude zakelijk heid. Laten we er met z'n allen zuinig op zijn. van 21 tot ^n met 27 december 1973 Ondertrouwd: Gerardus J. Zijm en Antonia L. J. van der Wee; Johannes A den Brok en Jozien M. Veldwisch; Pieter van der Vis en Marjan Smidt; Johanes A. Kuijper en Geziena A. Wit te; Cornelis J. W. Bruin en Hendri'ka F. Jansen. ZON, MAAN EN HOOG WATER De zon ikomt 2 december op om 8.27 uur en gaat onder om 16.32 uur; 5 de cember op om 8.31 uur en onder om 16.30 uur. Maan: 3 dec. E.K.; 10 dec. V.M. Hoog water ter rede van Oudeschild: Vrijdag 30 november 11.05 en 23.38 Zaterdag 1 december 11.33 en Zondag 2 december 0.11 en 12.03 Maandag 3 december 0.44 en 12.39 Dinsdag 4 december 1.28 en 13.34 Woensdag 5 december 2.35 en 14.49 Donderdag 6 december 3.52 en 16.14 Vrijdag 7 december 5.13 en 17.38 Zaterdag 8 december 6.27 en 18.54 Aan het strand as het ongeveer een uur eerder hoog water. OOSTEREND (Z) EN MEERVOGELS DEELDEN DE PUNTJES Afgelopen zaterdag kwam Meervo- gels bij Oosterend op bezoek. In de eer ste helft had Oosterend het spel hele maal in handen ondanks de straffe wes tenwind tegen. Oosterend combineerde vooral op het middenveld goed en na een kwartiertje was het de opkomende middenvelder Willem Huizanga die met een laag sdhot de keeper passeerde. Even daarna liep Jaap Dros door op een terugspeelbal en plaatste die moeite loos achter de keeper wat de stand op een nogal fortuinlijke 20 voorsprong bracht. Meervcgels, die gezien de twee de plaats in de competitie meer in hun mars hebben, moesten nu wel aanvallen en dit resulteerde vlak voor de rust in een tegendoelpunt. Na de 'rust verander de 't spelbeeld tegen de verwachting dn maar weinig, integendeel zelfs. Jan Oosterhof kreeg meteen na de aftrap een schitterende kans maar schoot jam- mergenoeg keihard 'in het zijnet. Twee van de Oost erend ^spelers werden door blessures gewisseld en toen Eef Eelman wegens ongeoorloofd aanvallen ook het veld verlaten moest, ontstond er enige verwarring rond de opstelling. Het ver liep dan ook rommelig en dit gaf Meer- vogels de kans om toe te slaan; een vrije schop op de rand van het straf schopgebied zorgde voor de gelijkmaker. De wedstrijd verliep nu verder met een totaal veranderd gezicht Meervogels rook de winst, Oosterend probeerde met 10 man het gelijk spel te behouden. Be halve enkele gevaarlijke momenten en een (gelukkig) afgekeurd doelpunt wist Oosterend deze stand te behouden en stelden bedde ploegen zich met de ge deelde punten tevreden. ZEEMACHT 5 BLEEK STERKER Een verzwakt Oosterend heeft de eer aan Zeemacht moeten laten, dat een 61 zege wist te behalen op een toch hardwerkend Oosterend 3. Zeemacht bleek gewoon de betere ploeg Bij brand altijd bellen: (02220) 2066. Dit geldt voor alle dorpen, zowel over dag als 's nachts. DlllillUlllllllllllllllllillllHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllIIIII lijk. ien 10)21 iiiiiuiiiiiüiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin Garla dronk in één teug haar glas Liep naar het raam, keek uit over et donkere grasperk naar de verlichte imen van de huizen aan de andere int. Toen kwam ze terug en ging vlak oor Henn staan. Ik weet niet of ik je goed begrijp, zei hard, maar het lijkt me dat je wilt aarv^ggen; als ik kan scheiden, dan trouw tooh niet met jou. Dat is het wel zo afpiNeveer niet? Hij keek geschrokken naar haar op. t, ze was weer helemaal de tijgerin, uurgevaarlijk! Hij moest nu heel voor- ehtig te werk gaan, maar in iéder ge- al stak de kat nu z'n kop uit de zak en ij moest het behaalde voordeel niet ujageven, maar ook igeen stampij krij- n. Het zou het beste zijn het hierbij laten, het zaad was geplant. Hij stond op. Wat draaf je toch weer door!, zei hij. mag tooh ook wel es hardop denken, ieder geval, waar kletsen we over? e wil tóch niet scheiden. Ze wil wèl scheiden!, loste Carla haar ïltreffer. Ze heeft 'het me zélf gezegd. Haar ogen lieten zijn gezicht geen (enblik los en ze voelde meer dan ze dat hij wist. En dat weet jij óók!, zei ze er meteen hteraan, je moet niet proberen mij te «nagelen! Ze had hem overrompeld en hij trachtte zich snel te herstellen, maar dat ene ogenblik van zwakte had hem verraden. Daarom, ging ze als een furie te keer, daarom zit je als een ouderling tegen me an te zweren! Daarom zat je te smoe zen van straks krijg je een ouwe vent! Daarom zat je me tegen te maken. Als jij straks de vrijheid hebt, dan moet je mij niet! Ik ben goed genoeg voor een tus sendoortje. Maar als meneer straks z'n handen vrij heeft, dan zoekt meneer een wijf met centen, dat ie met meer hoeft te werken, een wijf dat je makkelijk kunt beduvelen, niet zoals die tut van Herwijnen, die toch zó'n tut niet was of ze 'had je dóór. En nou denk jij mis schien dat ik zal zeggen: goed lieve Hanneman, het gaat alléén om jóuw ge luk. Als jij denkt dat het beter is voor ons beiden, dan scheiden zich hier onze wegen. Net als in de bios. Nog een laat ste omhelzing. Het was zo mooi tussen ons. Scheiden doet lijden. Enzovoorts. Maar dan heb je tooh van de bok ge droomd! Je ken mijn niet als een vod wegsmijten ze viel in haar straatjar gon, zo kwaad was ze ik krab jou en welk ander wijf ook liever de ogen uit, als je dat maar wete! Ze was prachtig, zoals ze daar stond, rechtstreeks uit de jungle, maar gevaar- Hoor es, zei .Henri met vertoon van redelijkheid, als je zó begint, dan is het inderdaad maar beter. Ze zag hem &an, walgend van ver achting. O, zei ze, wat ben jij een loeder! Wat ben jij een misselijke smerige. Car la beschikte over een rijke vocabulaire en ze haalde Henri en al zijn daden en eigenschappen, laaiend van haat, door de goot. Hou je bek tooh, zei Henri grof, ze kunnen je over de hele straat horen! De hele wereld mag me horen! schreeuwde Carla. De hele stad mag weten wat voor 'n ellendig stuk vreten jij 'bent. Ouwe viezerik! En op eens liep ze op hem toe en sloeg hem met de volle hand midden in z'n gezicht. Toen ging ze naar de deur, greep haastig haar jas en smeet de deur met een knal dicht, dat het daverde. Henri zon!k 'uitgeput in een stoel en voelde naar zijn wang. Haastig nam hij een slok whisky. Dat was het dan, zei hij, nou ja. 't is maar gebeurd. Kort maar hevig 't Is uit, jammer.maar goed óók. Nou nou juffrouw, bitste de klant, toen Carla een kop koffie slordig neer zette, dat zich een plas vormde op het schoteltje. Dat is geen manier! Carla voelde dat ze kookte. Liefst had ze 'haar handen in de zij gezet en de dame „met haar keuvels" eens flink de waarheid gezegd, maar de ahef, die haar al enige tijd gadesloeg, was ogenblikkelijk na derbij gekomen. Pardon mevrouw, zei hij, u krijgt een ander kopje. Een ogen blik alstublieft. Eigenhandig nam hij de koffie mee naar het buffet, gaf een an der meisje opdracht de boze klant te be dienen, en behoorlijk! en gaf Carla een wenk. Juffrouw Volkers, zei hij, u hebt van daag bepaald uw dag niet. Néé, hij wenkte bezwerend toen Carla wou te genspreken, iik ben niet benieuwd hoe het komt, uw privé aangelegenheden, daarmee mag ik me niet bemoeien. Maar als u zich niet honderd procent voelt, iheb ik liever dat u er een dag tussenuit gaat, dan dat u de 'klanten wegjaagt Carla beheerste zich moeizaam. Liefst had ze die vent met zijn uitgestreken gezicht verteld dat hij naar de maan kon lopen met zijn hele lunchroom, dat ze niet van plan was, maar tegelijk had ze genoeg gezond verstand om te be grijpen, dat dit zeer dom zou zijn. Géén •getuigschrift, géén werkloosheadsuitke- ring en moeilijk een andere baan. En een andere baan, zou die beter zijn dan deze? Tegelijk zag ze in een flits van zelfkritiek dat 'het helemaal de baan niet was, niet de chef, niet de klant, maar dat ze des duivels was door Henri! De chef was echt de beroerdste niet Nee, zei ze, ik ben ook niet honderd procent, maar 't gaat wél. I'k neem wel een asperientje dat had ze helemaal niet nodig, maar ze moest de schijn op houden en over vijf minuten is het weer o»ké. Nou dat hoop ik dan maar, zei de Chef weifelend; u begrijpt toch wel, als je de mensen een kop-en-een-bak geeft, morsen ze op hun kleren O ja, 'ik snap het best, zei Carla, die moeizaam haar slechte humeur in toom hield, maar 't gaat wel weer. Ik vraag juffrouw Mutsemakers wel even voor u in te vallen, regelde de chef, en doe het maar kalm aan. Hij zag haar na, toen ze naar de kleedkamer ging. Het was tegenwoor dig altijd wat met het personeel, en de ze was bepaald de makkelijkste en ook de beste niet. Maar wat moest je? Beter een half ei dan een lege dop. Hij zou haar wel in de gaten houden 't was gelukkig een stille morgen. Wat had jij?, vroeg Dorie Mutsema kers aan Carla, mot met de baas? Welnee meid, dat ouwe kreng zat te mopperen omdat er een beetje koffie op haar schoteltje kwam. Laat geworden zeker gisteren?, grijnsde Dorie, met kennersblik haar col lega opnemend. Laat geworden! Gisteren! Opeens overviel Carla weer de vernederende 'herinnering aan gisteravond. Laat ge worden? De bons had ze gekregen! Als een ouwe zak had hij haar op zij ge gooid! Met een snelle blik over het res taurant, die haar ervan overtuigde dat niemand 'haar direkt nodig had, maakte ze Dorie deelgenoot van haar woede. Tja, zei Dorde, zo zijn die kerels toch meid. Zo'n ouwe schuinsmarcheerder. Maar d'r zit natuurlijk een ander ach ter. Zou je denken?, vroeg Carla onthutst. Ze was er zó zeker van geweest dat ze Henri helemaal had ingepakt, dat de ge dachte dat hij naast haar nog een ander had, bij haar niet was opgekomen. Ach meid, eerst laat die vent zijn eigen vrouw zitten. En geloof maar niet dat jij de eerste was met wie hij is uit geweest. Zo'n sjieke meneer zei Do rde niet zonder spijtig leedvermaak, want Carla had nogal opgeschept over Henri's mérites die vindt een griet als jou en mij goed genoeg voor een geintje. Je hebt todh nooit eoht gedacht dat ie met je wou trouwen? (wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1973 | | pagina 13