me
olitie gaat strenger
optreden tegen
loslopende honden
Ondernemers hadden
prekmet Waddenvereniging
geleden: de „Oakford"-ramp
Veertig jaar
Electrohuis
TEXELS VERLEDEN
IN BEELD
Uitslag Rode
_;uiswoordpuzzel (IV)
rouw De Wit-Sehoo
.Voorwaarts Mars"
Burgerlijke stani
Schrijfmachines
msimm
Ie Vereniging tot Behoud van de
wordt erkend dat de Texe-
Jt eten en dat de recreatie daar-
lelangnjke factor is. Het -wordt
warmend gevonden dat de Jon-
rnemersorganisatie niettemin
ezorgd is over het lot van
Pkl voortdurende groei van de re-
zoals dat in dè afgelopen tien
•beurd en daarom andere we-
inslaan, blijkens 'het rapport
n eiland voor recreatie". Over
vafrt heeft een afvaardiging van
'(denvereniging onlangs een ge-
larï1 ad met JonSe ondernemers.
tarSmoeting van mensen die op ra-
wijze ihet Waddengebied voor
antasting willen behoeden met
ie tot voor kort berden ver
heden die niets liever willen
j -1 Texel volzetten met ihuisjes,
tinfti auto's, is bijzonder aange
lopen. Br is een duidelijk be-
lossing van de vierde Rode
Ijrdpuzzel luidt. „Verstuur nu
j kaart". Er viel slechts één
in de prijzen. Dat was de heer
t Den Burg; hij won een mini
le
p
)OG Mevrouw R. de Wit-
t haar taak als instructrice bij
drumband „Voorwaarts Mars"
arom doet nu het bestuur van
een beroep op iemand, die de
ïakkelijke taak van mevrouw
vil overnemen. De opvolg(st)er
?de voor muziek hebben en be
over een flink portie geduld,
en dat we er iemand voor vin-
ai de drumband die voor De
h eigenlijk een begrip is kan
dl h -taan", aldus het bestuur.
gin van wederzijds begrip, zo blijkt uit
het verslag van het gesprek dn het jong
ste nummer van het Waddenbulletin.
Na de kernpunten van het J.O.-rapport
te hebben genoemd, wordt gemeld:
„Het rapport bleek een uitstekende
basis voor een gesprek te zijn. De be
zorgdheid van de jonge ondernemers
die ook al uit het sympathieke rapport
te onderkennen viel, kwam dn dit ge
sprek duidelijk naar voren Voor ons
een hartverwarmende ervaring. Men
stelde dat de recreatie op Texel ama
teuristisch was opgezet en dat men ver
ontrust was over de vlucht die de re
creatie in de jaren '65-'70 genomen had.
Men vond dat er een totaalvisie nodig
was en daarom was ook het rapport op
gesteld, met de hierboven aangehaalde
conclusies. Tegen onze vereniging bleek
overigens nog al wat weerstand te be
staan. Men verweet ons de zaken
vooral in het Waddenbulletin nog al
eens te overtrekken en meende dat wij
uit strategische overwegingen de tak-
tiek huldigen van; „keihard er tegen
aan: dan blijft er toch nog wat van over
in het waddengebied". Wij van onze
kant legden uit dat wij, dn tegenstelling
tot de jonge ondernemers, de recreatie
niet uitsluitend vanuit de Texelse hoek
bekeken maar vanuit de problematiek
van 9 tot en met 15 januari 1974
Geboren: Jöhan Jan, zv. Jan Kikkert
en Maria M Meeldijk; Maarten Pieter,
ziv. Pieter M. Bakker en Maria F. Visser;
Angelique Diana Desiré, dv Arnold
Looijer en Geertje C. Prins; Johannes
Pieter Martinus, zv. Martinus J. Smit
en Maria H. de Porto; Saskia, dv. Jo
hannes P. Jaspers en Auna F. M. Witte.
Ondertrouwd: Pieter B. Kooger en
Hiddina Bakker; Gerhard Oehlen en
Emma A Bakker; Johannes G. Duinker
en Frauke Visser.
Overleden: Hendrik Leijen, oud 77
jaar, wonende te 't Horntje; Frederik H.
Spigt, oud 55 jaar, wonende te Den
Burg; Trijntje Daalder, wv. Eelman,
oud 74 jaar, wonende te Oosterend; Ger-
berdina Duinker, wv. Timmer, oud 83
jaar, wonende te Den Burg.
^■tste tijd worden steeds vaker
1 vernomen over honden die op
j fcnd onrust en schade veroorza-
HlAral in deze tijd van het jaar
flMoslopende honden een groot ge-
yHat de schapen enkele maanden
gjzijn. Als schapen in paniek op
leSht slaan voor een hond is de
igllot dat zij hun lammeren ver-
gjnog afgezien van de kans dat
zelf om het leven komen of
idfl raken bijv. doordat zij in de
oojjceht komen. Het gebeurt dan
rnwaaldelijk dat de politie door
Bouders te hulp wordt geroepen.
►b»cs*c gevallen is het leed dan al
eo9 en is de hond in geen velden
IB meer te bekennen. Een enkele
lfi»igt de politie er in een hond op
jat! te betrappen en neer te schic-
en soms agressieve rassen die zich als
schapendoders laten kennen, maar vaak
heel lieve dieren waarover de eigenaars
geen kwaad woord willen horen. De
praktijk heeft evenwel geleerd dat vrij
wel elke hond op genoemde wijze uit de
band kan springen. Mevrouw Mant je
hoopt dat met name de nieuw ingeko
men Texelaars daarmee rekening zullen
houden. Het is overigens verboden hon
den los te laten lopen; 't dier moet ten
minste onder appel van de eigenaar
zijn. Wie een hond koopt, verplicht zich
daarmee het dier enkele malen per dag
uit te laten Tenzij men over een groot
afgesloten eigen terrein beschikt. Wie
geen tijd of lust heeft om deze conse
quentie te nemen, kan 'beter een ander
huisdier aanschaffen. Zomaar een tijdje
los te laten lopen, zoals zo vaak ge
beurt, is onverantwoord. De politie liet
ons weten dat veel strenger dan tot
dusver zal worden opgetreden tegen ei
genaars van loslopende honden.
medewerking van de honden-
zal het honden-schapenpro-
wereld niet kunnen worden
■en. Helaas is wat dit betreft
tfvan toenemende onverschillig-
KJevrouw Mantje-Bloos te De
(OMe zich uit overwegingen van
J&cherming in het probleem
__erdiept, is van mening dat veel
Jok is te wijten aan onwetend-
et name de nieuwe inwoners van
blijken in de mening te verkeren
Jzijn hond hier best vrij kan la-
idlopen. Ruimte genoeg, weinig
1wat wil je nog meer. Het
^iet in hun hoofd op dat honden
n bepaald geen vredige combi-
•^jrmen. Als schapen zich niets
tlblaffende vreemdeling zouden
-^en zou er weinig aan de hand
at de meeste honden zijn er niet
schapen aan te vallen.
Paniek
Be s'ohapen zetten het op een lo-
(hond vindt dat leuk en zet de
■'^oiging dn waarbij schapen in een
opórden gedreven, in paniek over
gekken en tuinwallen trachten
-»gen met alle daaruit voortvloei-
'gpnde Sommige honden ontpop-
tijdens dit spelletje als bloed-
Jt dieren en kunnen de schapen
^:e bijtwonden toebrengen. In de
rij aren hebben al heel wat scha
keen dergelijke situatie de dood
en Het zijn lang niet altijd grote
(iittiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
iiiiiiiiHiiiiiiiiiuiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiuujiiiiiiüiiiiiuiuiiiiuiiiiiiiuiiiiimiiiniiiiuiiiiiii}
ding in de richting van het voorjaar
de tijd dat gebroed en gezoogd wordt
wel eens niet wenselijk zou kunnen zijn.
Wij van onze kant erkenden uiteraard
dat ook de Texelaar moet eten en dat de
recreatie een belangrijke factor hierbij
is. Helemaal zijn we er gezamenlijk niet
uitgekomen, of eigenlijk helemaal niet.
Of het moest zijn t.a.v. de stelling dat
als een recreatieproject zoals gepropa
geerd door de jonge ondernemers zou
moeten worden doorgevoerd, dit zou
moeten gebeuren op een bestaand re
creatiegebied of een daartoe al in ont
wikkeling zijnd gebied. Maar het be
langrijkste was dit niet van deze avond.
Dat was voor ons althans, het feit dat
op Texel vanuit de bevolking zelf de
problematiek van de recreatie gedegen
wordt bestudeerd en dat daarbij geble
ken is dat er een basis is voor een goed
gesprek en 'misschien zelfs wel een
overeenstemming. Maar daarvoor zullen
dan nog wel meer gesprekken nodig
zijn. En dan graag zulke gesprekken als
die met de jonge ondernemers".
van het gehele waddengebied en dat
wij door dit andere uitgangspunt behal
ve met een veel groter gebied ook met
veel meer bedreigingen geconfronteerd
werden dan alleen die van de recreatie.
Hierdoor begreep men van de zijde van
de jonge ondernemers beter onze stel
ling „dat vol/vol ds" en dat een ontwik
keling dn de vorm van een recreatieuit
breiding in het waddengebied niet aan
vaardbaar is, tenzij er op andere wijze
van s'anering sprake is. Begrip ontmoet
te ook ons argument dat seizoenverbre-
In de nacht van 17 op 18 janu
ari 1934 strandde het Engelse
stoomschip „Oakford" in een he
vige storm op de Eierlandse
gronden. Het werd een Iramp want
de tien bemanningsleden die de
hulp van de reddingboot „Eier-
land" hadden geweigerd verlieten
naderhand zelfstandig het schip.
De sloep sloeg om jen allen kwa
men om het leven. Waarom zij,
enkele minuten na hun weigering
om door de Cocksdorper redders
in veiligheid te worden gebracht,
deze (poging deden is altijd een
raadsel gebleven.
De mo to rstrand reddingboot „Ei-
erland" met sdhipper J. van der
Kooij kwam om twee uur in de
nacht ilangszij, na een barre tocht.
De bemanning wenste het schip
niet te verlaten en de reddingboot
keerde onverrichter zake terug.
Toen later ook de reddingboot
jBrandanis" van Terschelling
langszij kwam bleek het schip te
zijn verlaten. De lijken van de be
manning spoelden op de Viiehors
aan; ze werden door de redding
boot Eiehland opgehaald en naar
Texel gebracht. De „Oakford"
bleef nog geruime tijd volkomen
in takt.
Weigering
Als de mannen aan boord wa
ren gebleven zou hen niets zijn
overkomen. Door middel van mor
setekens had de sleepboot Holland
geprobeerd de opvarenden te be
wegen het schip niet te verlaten.
Wegens de gevaarlijke kust moest
men in ieder geval geen sloep
strijken. De kapitein seinde terug
„Sloep wordt gestreken, zee niet
gevaarlijk" en hij voegde de daad
bij het woord.
De 669 ton metende „Oakford"
kwam van Gent in ballast en was
op weg naar Delfzijl. Het was in
1900 gebouwd, had een motor van
130 pk en was eigendom van rede
rij Chas. Stubin en Co ltd te Lon
den. Men heeft het niet kunnen
bergen. De „Oakford" raakte en
kele dagen na de stranding lek en
zakte steeds dieper in het zand
weg.
Nevenstaande foto's komen uit
de kollektie van de heer KI. Uit
geest. Op de grote foto ziet men
de „Oakford" met de reddingboot
nadat op het verlaten schip een
onderzoek is ingesteld.
De tweede foto toont de „Eier-
land" met de lijken van de tien
bemanningsleden.
Derde foto: Na overleg met de
Engelse consul werden de omge
komenen naar Enigeland ver
scheept Men ziet hoe aan boord
van het beurtschip in Oudesohild
onder grote belangstelling de laat
ste eer aan de slachtoffers wordt
bewezen.
Vierde foto: De „Oakford" korte
tijd na de ramp, bij laag water.
