Geld lenen foe het begon Voederwinning is begonnen Vervoerschaos? LANDBOUW en VEETEELT Einde van droogteperiode? Derde blad Texelse Courant, vrijdag 3 mei 1974 ubriek voor- J Oiulrr »un (.rollingen Al enkele dagen voor het begin van meimaand zijn de eerste percelen asland gemaaid voor het winnen van ilgras. Het lijkt me een bijna onbe- jjpelijke zaak voor veehouders, die i andere manier van bedrijfsvoering bben dan hun collega's, die al vóór •i de maaimachine in het gras konden ten. Bij een tochtje over het eiland mt men namelijk ook percelen gras- ad tegen, die hun winterse kleur nog ,t hebben verloren en waar nog maar uwelijks „een bek" gras staat voor iapen. flet zal duidelijk zijn, dat om eind ril een s*nede gras klaar te hebben om maaien, inderdaad een andere dan iderwetse" bedrijfsvoering moet wor- jn gevolgd. Keuze grassoort en bemesting Als men vóór mei een snede gras wil fcben, die (het maaien waard is, dan is E in de eerste plaats nodig een daar- r geschikte grassoort te 'kiezen We i dan aangewezen op een kunstwei i Italiaans raaigras Het zal duidelijk dat dit ook alleen kan worden foe- t als deze grassoort al in de vorige [fst of zomer is gezaaid. Het is be- t niet zo, dat met voorj aars gezaaid fciaans raaigras geen goede resultaten Imen worden bereikt, maar om vroeg ]het voorjaar gras te hebben is men i aangewezen op inzaai in het voor inde seizoen. willen niet beweren, dat de to- llopbrengst van Italiaans raaigras ho- dan van een nieuwe weide met i mengsel voor 'blijvend grasland, is m het feit, dat Italiaans raaigras zo- J vroeg in het voorjaar als laat in de pst een hogere produktie geeft dan I mengsel vooqr blijvend grasland, is H voordeel. Het is niet uitsluitend de grassoort, I er voor zorgt, dat er vroeg gras is. ■maast is een goede bemesting, Irbij we vooral aan een vroege en tele stikstofbemesting denken, een jr belangrijke eis. Vroeg gras veel waard Jen zeer groot voordeel van het vroe- maaien is, dat we al heel vroeg over tras beschikken. Onder gunstige om- "igheden is op zo'n vroeg gemaaide 1de al omstreeks mei voldoende gras Br een „koeienwei" aanwezig. Vee- ders. die weten hoe moeilijk het dik- Is is om juist van half mei tot half pi over goed koeiengras te beschik- J zullen geen moeite hebben om dit Brdeel van het vroege maaien te on- Tschrijven. Bet moet ons overigens van het hart, it ook voor schapenbedrijven Italiaans ligras een groot voordeel kan zijn. ■vóór maart zagen we dit jaar scha- T met lammeren lopen in weiden van liaans raaigras en dat was eoht niet armoe. De dieren liepen royaal in fgras Op tijd maaien t>k in ander opzicht is het van be- l vroeg te maaien. We denken hier aan het stadium van de groei. De le teruggang van nieuw ingezaaid 'land is in veel gevallen te wijten het te laat maaien. Vooral als er n stikstof is gestrooid en daardoor •tand van het gewas dicht is, is het t op tijd te maaien. Doet men dit dan kan men in één keer een flink feite van de goede grassen kwijt zijn. en ander belangrijk voordeel van tij- maaien is de snellere hergroei. Proeven hebben uitgewezen, dat na het maaien van een zware snede de hengroei moeilijk op gang komt. De tijd, die no dig is om na het maaien weer voldoende weidegras te hebben kan bij een zware snede zeker een week langer zijn dan bij tijdig maaien. Het is zaak daaraan te denken bij het vaststellen van de maaidatum, mede ook met het oog op het beschikbaar blijven van voldoende weidegras. Door een week of tien dagen later te maaien wordt de datum, waarop voldoende na gras aanwezig is belangrijk meer dan een week of tien dagen opgeschoven. Door de minder snelle ihergroei kan dit ook wel twee of drie weken worden Hoewel aan het begin van deze week een einde is gekomen aan het sterk dro gende weer, is nog niet te zeggen of in derdaad het einde van deze vroege droogteperiode is bereikt. In diverse bladen heeft men kunnen lezen, dat de duur van deze droge pe riode op een record ibegon te 'lijken. Een droogteperiode in deze tijd van het jaar komt overigens veel minder hard aan dan in de maanden juni en juli. Dat de groei van het gras de laatste weken ver traagd is. lag ook voor een groot gedeel te aan de temperatuur. In bepaalde gevallen zouden de droge weersomstandigheden een goede op komst van de bieten belemmerd hebben. Intussen horen we ook 'berichten over een goede opkomst van de bieten. Het zou echter beslist onjuist zijn om te spreken van ernstige schade als ge volg van de droogte. Toch wel problemen Toch zal de achter ons liggende droge periode wel bepaalde nadelige gevolgen hebben. Neem bijvoorbeeld de chemi sche onkruidbestrijding in bieten! Hoewel de weersomstandigheden on gunstig waren hebben heel wat bieten telers direkt na het zaaien toch de lang zamerhand bekende Pyramin gespoten. Onder gunstige omstandigheden nog al tijd een zeer goed onkruidbestrijdings middel. Die gunstige omstandigheden (voldoende vocht) zijn er dit jaar niet geweest. We moet daarom wel aannemen, dat dn maar zeer weinig gevallen de vroege Pyramin-bespuiting voldoende zal zijn geweest om het onkruid in toom te hou den. Hoewel na voldoende regen deze Pyramin nog wel gedeeltelijk aan 't werk zal gaan, moeten we toch aanne men, dat de Pyramin-bespuiting met name de vroeg gekiemde onkruiden niet zal kunnen verwijderen. Het is moeilijk te zeggen of de vroeg gespoten Pyramin na het voldoende vochtig worden van de grond nog vol doende „agressief" zal zijn om het on kruid, dat dan zeker ook flink zal ver schijnen weg te werken. We menen, dat er ernstig rekening mee moet worden gehouden, dat slechts de meest gevoeli ge omkrulden zich nog door de vroeg ge spoten Pyramin zullen laten verwijde ren. Het zal in veel gevallen zeker no dig zijn om na de opkomst van de bie ten nog een ander onkruidbestrijdings middel toe te passen. Op welke manier? De laatste jaren wordt al in zeer veel gevallen gebruik gemaakt van het mid del Betanal. In een enkel geval werkt men uitsluitend met dit middel, in an dere gevallen heeft men er al een ge woonte van gemaakt om naast de vroe ge Pyramin-bespuiting ook nog Betanal te spuiten. Op grond van het voorgaande moeten we wel aannemen, dat er zeker dit jaar dn heel veel gevallen naar Betanal zal worden gegrepen. Het is heel erg te ho pen, dat er voldoende Betanal voorradig zal zijn om in alle gevallen, waar dit nodig as van dit middel gebruik te ma ken. Om zoveel mogelijk bietentelers de gelegenheid te geven om van Betanal gebruik te maken wordt door een twee tal zeer deskundigen op het gebied van de bestrijding van onkruid in bieten het volgende geadviseerd. Op sterk afgeharde onkruiden en we kunnen die na deze droge periode verwachten verdient het aanbeveling om per bunder 6 liter Betanal plus 5 li ter Schering- 11 E olie te spuiten. De werking van de Betanal wordt door de genoemde toevoeging veel scherper. Als Betanal schaars voorradig is kan ook in gevallen, waarin uitsluitend klein onkruid voorkomt Schering- 11 E olie worden toegevoegd. Voor dit geval wordt aangeraden om per bunder te volstaan met 4 liter Betanal plus 5 liter Schering- E 11 olie. Het ds heel erg te hopen, dat op deze manier toch nog een goed resultaat bij de onkruidbestrijding in bieten kan worden verkregen We moeten nl. heel eenvoudig stellen, dat de bietenteelt in ons gebied staat of valt met het al of niet slagen van de chemische onkruid bestrijding. In deze ingezonden brief wil ik enig commentaar leveren op het in de Texel se Courant van vrijdag 12 april 1974 ge publiceerde artikel „TESO strijdt tegen vervoerschaos". In dit artikel word gesteld, dat het vervoer van auto's jaarlijks met onge veer 10°/o toeneemt. Volgens TESO zou dit tot gevolg hebben, dat het vervoers aanbod van auto's in de komende vijf jaar ongeveer zal verdubbelen. Een ie der die zich wel eens in het verschijnsel rente op rente heeft verdiept, weet dat bij een groeipercentage van 10%> per jaar pas na ruim 7 jaar het begingetal zich verdubbeld heeft en dus niet reeds na 5 jaar. Een verschil van 2 jaar op 100 jaar is van weinig betekenis; bij een verschil van 2 jaar op 7 jaar ligt dit wel even anders. Uitgaande van de gegevens in het krantenartikel zou zo'n verdubbeling van het vervoersaanbod in de praktijk ten opzichte van de huidige situatie slechts weinig meer-problemen opleveren. De toename van het autoaanbod schijnt zich nl. hoofdzakelijk buiten het hoog seizoen voor te doen. Dit leid dk tenmin ste af uit ide zin: „Gebleken is, dat de groei van het aantal te vervoeren auto's slechts voor een gedeelte wordt veroor zaakt door het toenemende aantal toe ristische slaapplaatsen op Texel". Om dat de grootste problemen in het hoog seizoen optreden, kan hieruit worden afgeleid dat bij het achterwege laten van een uitbreiding van het aantal slaapplaatsen, de wachttijden an het hoogseizoen niet langer zullen worden. De toename van het autoaanbod moet dan blijkbaar worden veroorzaakt door een grotere mobiliteit, door de seizoen- verbreding of doordat dagrecreanten en bezoekers van familie .dankzij de huidi ge welvaart, eerder geneigd zijn de au to mee naar Texel te nemen. Om na te kunnen gaan of deze bewe ring juist is, is het nodig dat TESO eens een uitgebreid overzicht van het auto aanbod per maand over een periode van bijv. 5 achter ons liggende jaren zou verstrekken. Pas dan kunnen we cijfer matig vaststellen in welke periode(ai) van het jaar het vervoersaanbod rela tief het meest gestegen is. Dat het gevaarlijk is vast te houden aan in de toekomst gelijkblijvende jaar lijkse procentuele stijgingen, zonder daarbij met de ingrijpende toekomstige wijzigingen in onze samenleving reke ning te houden, wil ik in de volgende uiteenzetting verklaren. Bij een verdub beling van het vervoersaanbod in 7 jaar verdeeld volgens het huidige autoaan bod zou dit inhouden, dat 4 boten het autoaanbod nog niet zonder wachttijden zouden kunnen verwerken. En wanneer TESO stelt dat de procentuele stijging gedurende de komende 7 jaar jaarlijks lO°/o zal bedragen, zou men in dezelfde lijn kunnen stellen, dat ook dn de daar opvolgende 7 jaar de procentuele stij ging gelijk blijft. Het resultaat zou zijn, dat 14 jaar na nu dn het hoogseizoen 8 boten nodig zouden zijnenz., enz. U ziet hoe onrealistisch deze gedach- tengang van de TESO is. De TESO doet er goed aan zidh eens wat beter in de toekomstige plaats van de auto in onze samenleving te verdiepen. Mogelijk dat de teruggaande lijn in het autoaanbod van ruim 8% in maart zich ook in de toekomst zal vertonen. Het resultaat zou zijn, dat de onderneming met een dure overcapaciteit in haar maag komt te zit ten. Dat zich dit jaar nog een grote toena me in het totale autoaanvoer zal voor doen, is gezien de teruggang in januari, maart en de tegen(-mee)vallende gege vens van de paastijd (teruggang 3%) niet te verwachten. Wat de door TESO verstrekte gege vens van de paastijd betreft, wil ik het volgende opmerken: de TESO probeert deze teruggang in de Texelse Courant van 26 april te camoufleren door o.a. een vergelijking te maken met de paas- periode van 1972. Deze vergelijking is echter onjuist, want de paasdagen in 1972 vielen bijna 2 weken eerder (2 en 3 april), terwijl het weer in tegenstelling met dit jaar, in die periode slecht was, nl heel veel neerslag, o.a. hagel en en kele stormen. Dit zal in 1972 ongetwij feld een minder grote trek van dagre- oreanten naar Texel tot gevolg hebben gehad. Tot slot wil ik nog enkele suggesties geven over de wijze, waarop de ver voersbehoefte van auto's zou kunnen worden beperkt. TESO behaalde over 1973 slechts een zeer geringe winst. Laat de toekom stige prijsverhogingen nu eens volledig ten laste komen van het autovervoer. Eventueel alleen door een toeslag op be paalde dagen dn het hoogseizoen. Bevorder het parkeren van de auto nabij de boot of elders in Den Helder (vergelijk de situatie in Harlingen). Eventueel zouden hiervoor speciale^be- waakte-parkeerterreinen of -garages even buiten Den Helder moeten worden opgericht. Deze parkeergelegenheden zouden dan een zeer goede busverbin ding met de boot moeten hebben. In na volging van de Ned Spoorwegen zouden op de desbetreffende terreinen kleine gemakkelijk hanteerbare bagagewagen tjes, voor gratis gebruik op de parkeer plaatsen, haventerreinen en de boot, aangeschaft moeten worden. Deze maatregelen zouden gepaard moeten gaan met een verbetering van het openbaar vervoer op Texel, o.a. ook naar enkele strandslagen. Daarnaast zou de stichting van een onderneming, die op vlotte wijze de distributie van grote hoeveelheden bagage over het eiland zou verzorgen, bevorderd moeten wor den. Het verstrekken van informatie over tijdstippen en dagen waarop een vlotte overtocht naar en van het eiland mogelijk is, bijv. via de VW. Hierop aansluitend het bevorderen dat niet alle gasten op de zaterdag naar en van hun vakantieadres vertrekken. (Taak voor VW, hotels, pensions, ver huurders van zomerhuisjes enz.) Het bevorderen van de plaatsing van een WV-kantoor en een rijwielbe- drijf op of nabij het haventerrein op Texel. Ik weet dat niet alle bovenstaande suggesties even gemakkeijk te verwe zenlijken zijn, maar waar een wil is, is een weg Nico Dijkshoorn, Rode Klif 56, Lelystad NASCHRIFT: Gemakkelijk en betrouwbaar bij de NMB. Voor alle doeleinden. Ook voor het verbeteren van uw woning. Geen informatie bij werkgever. Kwijtschelding bij overlijden. Inlichtingen bij alle NMB-kantoren. NEDERLANDSCHE MIDDENSTANDSBANK voor uw auto voor uw boot voor uw meubilair voor uw keuken voor uw caravan Eén aanmerking op bovenstaand in gezonden stuk. Vervoersbehoefte is niet hetzelfde ails vervoersaanbod. De be hoefte bestaat uit het aantal auto's dat zou worden vervoerd als er onbeperkte vervoerscapaciteit zou zijn, dus als men op elk gewenst moment direkt naar ✓Texel zou kunnen. Deze behoefte zal de komende vijf jaar verdubbelen, zo schreven wij. Het vervoersaanbod wordt gevormd door het aantal auto's dat on danks wachttijden e.d. naar Texel komt en dat is minder. Overigens is het inge zonden stuk een waardevolle -bijdrage aan de discussie over (het vervoerspro bleem. Red. feuilleton door Tom Lodewijk I det begon simpelweg met een lek end *th Wagenborg voelde opeens verontrustend doorveren van haar ierband. Ze wipte op en neer op haar jawel hoor! Duidelijk merkte Pt de velg door de dikte van de band ae gladde asfaltweg raakte, fjveus en gehaast opeens, trapte ze I oor Zou ze.maar nee, het was zeker een half uur naar huis. En iedere trap voelde ze dat dreigende I aen van de velg tegen de weg. De T/P leeg. Als ze doorreed, Je hele band, binnen en buiten, de maan. Ze stapte af. *5^ weg af met een hulpeloze aar smalle macadamweg lag |Hee? en verlaten, zo ver ze zien I eel in de verte wenkten nodend dorP- Een uurtje ets, dat was zeker anderhalf uur -oelde nog eens, volkomen over fill?!11 1 kaiK*- Die fiets, eerst zo'n ftn ?middel' was u een lastpost u 7fn' AUéén een flink stuk lopen I w lij'k' met een flets aan je I ss het een corvée, en je sloeg zo'n vervelend figuur. Het was net of iedereen je uitlachte. Ze keek naar de sChilderkist op haar bagagedrager. Het was beter, zou haar broer Gijs ongetwijfeld zeggen, als je inplaats van dat malle ding een' tas ge reedschap en een pomp had meegeno men. 't Mocht wat. Zélfs met een tas ge reedschap en een pomp maakte ze nog niets klaar. Met haar smalle, fijne han den zou ze niet eens de band van de velg kunnen wringen en hem er weer om heen krijgennee, dat was mannen werk Terwijl ze daar hopeloos stond, en zich hopeloos onbenullig voelde met die thans waardeloze fiets aan de hand, klonk als een dartele juichtoon het ge luid van een fietsbel tot haar door. Zonder dat ze het merkte, geluidloos olver de vlakke weg, was een lange jon gen op een bestelfiets, een grote mand voorop, genaderd. Liesbetihs ogen gingen wijd open. En tegelijk voelde ze een vreemde schuwheid. Wat moest ze zeg gen, hoe moest je.... die fietsjongen, 't was zo'n raar ras „Lekke band juffrouw?" vroeg de jongen. Ze zag hem aan en herkende hem. Het was Jaap Borst, de oudste jongen uit dat grote gezin aan de Ha ven. Hij was in de winkel bij de Coöpe ratie Nu, dat ontbrak er nog maar aan! De Coöperatie, waarmee vader op leven en dood concurreerde! De jongen was afgestapt. Boven zijn witte korte jasje zag ze een open, vrolijk gezicht, met een ipaar heldere, grijze ogen onder grofgolvend, ravenzwart haar. Mooie combinatie, dacht Ldesbeth met haar gevoel voor kleur en vorm, en glimlachte haars ondanks, dat haar lief hebberij zelfs op dit ogenblik nog zo domineerde. De jongen wachtte haar antwoord niet af, maar had zijn fiets al tegen een boom gezet, greep kordaat de bagage drager van Lde^beths fiets en liet het achterwiel langzaam draaien, terwijl hij met kennersblik de band monsterde. Op eens greep hij toe, stopte het draaiende wiel. „Ziet u 'es 'hier!" verzocht hij triom fantelijk, „is 't een wonder?" En hij hield zijn duim tegen een spijker met 'n platte kop, die in de band gedrongen was. „Ja", lachte Liesbetfh, „daartegen is niets bestand! En ik hoopte zo, dat als ie een beetje opgepompt werd, ik het wel halen zou naar huis". „Naar Middendorp? Daar woont u toch, niet? U bent toch een dochter van Wagenborg?" „Ja, dat ben ik", zei Liesbeth timide. Nu zou je het hebben. „Van de concur rent", voegde ze er meteen wat angstige glimlach aan toe. „Concurrentie m'n pèt!" zei de jonge man zonder deze zinsnede nader te ver klaren „U en ik zijn toch geen concur renten, wel?" Het trof Liesbeth, dat hij ondanks zijn vrolijke vrijmoedigheid, niet de minste neiging toonde tot familiariteit, en toch waren ze beiden zowat even oud. Hij zou misschien eenentwintig zijn, en zij was negentien Zonder dat ze het besefte had ze de fiets in zijn sterke handen overgegeven. „Allo!" zei hij en met een zwaai had hij het rijwiel op z'n kop. „M'n kist!" gilde Liesbeth. „Die blijft wel zitten", meende de jongen optimistisch. „Maar d'r zit een nat.ze durfde het niet verder uitleggen. De jongen had als in één moeite door de fiets weer op de wielen gezet. Liesbeth trok haas tig de schilderkist tussen de rubber spanners uit, zette die voorzichtig in het gras aan de kant. „Daar gaat de weer voor niks", zei de jongen en zwaaide andermaal de fiets om. „Wat gaat u daar mee doen?" vroeg Liesbeth. „Ik ben geen u, ik heet Jaap Borst", zei de jongen „Zegt u maar Jaap, hoor". Liesbeth kreeg een kleur. Wat moest ze nu doen? Moest ze zeggen: Ik ben Liesbeth Wagenborg en zeg maar Lies? Ze zag zich morgen al in de Hoofd straat, en deze Jaap Borst langsfietsend met een mand vol boodschappen: Ha! die Lies. Tegelijk (haatte ze zichzelf. Daar is nu een jongen, dacht ze, no- tabene in dienst van 'haar vaders groot ste concurrent. Hij ziet dat ze in moei lijkheden is, stapt af en pakt aan. Hij is niet familiair, hij tutoyeert haar niet eensen het enige wat ze weet te bedenken ds, dat ze het risico loopt dat hij Lies tegen haar zeggen zal. En dat terwijl zij de dochter ds van een midden stander, en hij een jongen uit dat grote en een beetje verwaarloosde huishouden van Borst aan de Haven Jaap Borst inmiddels 'hield zich met al 'die problemen niet op. Hij wachtte niet eens op antwoord, maar begon in zijn fietstas te rommelen en haalde een paar bandenlidhters te voorschijn. Te gen een meisje als dit zei je natuurlijk „u". haar vader had een grote zaak, zij was een dame, en hij was Jaap Borst van de Haven. Zo was het in de wereld. Liesbeth keek voorzichtig en een beetje op een afstand toe, hoe hij met gewende vingers dn de buitenband van de velg pulkte, de binnenband er uit •trok en zocht naar het gaatje. „Nog een bof", zei hij, ,dat 'het een spijker was, dan vinden we het gat makkelijk. Hij zal wel dóór en dóór zijn. Want er is hier geen sloot om 'm effe in te douwe, en ik zie hier zo gauw ook geen huis. U had geen slechter punt voor een lekke band kunnen uitkiezen!" „Ik heb 't niet uitgekozen", zei Lies beth en lachte haars ondanks. „Als ik 't voor 't kiezen 'had, was ik nu al een heel stuk dichter bij Middendorp!" De jongen wreef de band met fijn schuurlinnen schoon en viste uit een blikken doosje een paar stukjes rubber. Liesbeth keek geboeid toe. Hij deed het allemaal zo handig, zo gewend „Ziezo", zei Jaap Borst. „Nu zou je eigenlijk meteen de band er wel in kun nen stoppen, maar laten we het even laten zitten. Ik zal 'em oppompen en dan kijken of ie het houdt". Liesbeth 'had woordeloos al zijn be wegingen gevólgd. Er ging van deze jongen een zekerheid, een daadkracht uit, die haar onweerstaanbaar aantrok ken. {wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1974 | | pagina 9