Pas voordelta.
Per 500
gram
RitHapper? AQfl
2 rol Brosse Beschuit Centra 79
Fa VoHche-sthiïmSaiïenr 5.95
Doperwten fijn U09
Groentesoep 6-bordenpakje 69
dusd'Oranqe fles 47 llfcer 79
Remia Fritessausemw^e319
1/2 Kilo Ken rkaaS onoe 2.98
'Sheiry&r$515
Snijmrst
Koffer
2krop5la+KbmkommerL48
Grote vette Ana nass 2.98
3 Paprika's 98
Schenkel met Been jss, 3.28
Stooflappen 500 gram 3.98
«£OmL08
Kersen-$&w>
bonbons
495
3i/uwCeHfcat0U(keMeb
Een jongen beneden haar stand
- ïout
Rijksgekewrcl
A-kwaliteit
per stwk
1100 gram
''£S,
Centra.gave ooqst, 1/1 blik J/g jBw
500gram
HieeZakje&hdor.doos&lsbMks 85
KASSAKOOPJE
ltd
iedpoint
behang
ARTIMA!
foor machinaal
koppen
iBUfliinimuiuiDunimiiiiiiiiQfiinTnniiiiiiiiiiui
RTÜMA
ikkP
GE
A. v.d. VIS
Premiekqopje
te n&n'
Irooster,draaispit
Kompleet met
onderstel.
en windschermen, a?m.
ingeklapt 48x25x6.5cm
gew. 6kg. Handig voor
camping.dagje uiten in
de tui n. van49.75 voor
Stefa no
..Moncheri
doosje 24 sfcwks
feuilleton door Tom Lodewijk
-
2. Liesbetih was de jongste dochter
ran Wagenborg, de winkelier. Wagen-
org zelf was klein begonnen, maar had
een streek die in belangrijkheid en
,evolkingsaantal snel •groeide, een
cherp oog getoond voor de mogelijkhe
den. Hij -had de grootste, modernste wdn-
•el van het dorp, die zelfs met de Coö-
eratie kon wedijveren. Hij had winkels
eopend in de aangrenzende dorpen, en
ijn balkfietsen met de grote W zag je
ings alle wegen. Het was van een kru-i-
;emerswinkeltje een winkelbedrijf ge
erden, en alles particulier initiatief!
)aar was hij trots op.
Zijn vrouw was een zachte, meegaan-
moederlij ke vrouw. Wat haar man
jeed was goed. Zij zorgde voor de sfeer
huis. Zij wist wanneer hij binnen kon
omen stuiven voor koffie, en dan was
koffie. Zij wist wanneer ze hem niet
aan z'n kop moest komen", ze wist ook
ranneer ze hem moest -afleiden met een
gaatje over de schijnbare onbenullighe-
ai. Hij sprak haar nooit over zijn za-
diep overtuigd, dat ze -daar geen
erstand van had. Maar dat hinderde
iem niet. Hij had niemand nodig, hij
on het alleen wel af, en wanneer hij
èlf een fout maakte had hij alleen maar
jchzèlf te berispen. Wat hij nodig had
ras het gevoel van geborgenheid, van
rede, van geluk, dat hem altijd weer
inving. wanneer hij met deze stille,
blonde, en ondanks haar jaren nog zo
knappe vrouw alléén was, weggedoken
in zijn makkelijke stoel. Hij kon dan,
van achter zijn krant, opeens naar 'haar
zitten staren, zoals ze daar zat, het hoofd
gebogen over een naaiwerkje, of geboeid
luisterend naar de muziek die 'hij niet
begreep, afdeed met een minachtend
,,opus zoveel".maar die hij tóch aan
liet staan, uit onbewuste eerbied voor
wat zij met haar goede smaak en fijn
zinnigheid vóór had boven hem
Gijs, zijn zoon. was uit hetzelfde hout
gesneden. Het was het verdriet van zijn
leven, dat de jongen niet m de zaak wil
de. Gijs moest studeren, dat kon, want
er zat een kop op die jongen, en luieren
was er niet bij
Vader" had Gijs gezegd, „let op, de
wereld verandert. Vroeger had je macht
als je geld had. Tegenwoordig ligt de
die hij wel eens de „procuratiehoudster"
noemde, en -die de hele administratie
van de zaak beheerde. Dat was een za
kenvrouw. Tenminste, beperkte hij zich
zelf, administratief. Op de grote lijn, op
de handel, had ze geen kijk. Maar ze was
preoies, ijverig, en had een natuurlijk
overwicht, zodat zelfs de meest rebelse
fiets jongen -zijn stem in volume dempte
als „juffrouw -Bertha" in de buurt was.
Zijn enig probleem was, dat Bertha
maar geen man kreeg, hoewel hij haar
voor geen geld had willen missen Maar
Wagenborg was ouderwets. Een onge
trouwde vrouw vereenzelvigde hij in de
geest met een oude vrijster, een vaatje
zuur bier, een -blauwkous, kortom al de
liefdeloze schelwoorden, die een dom
en conservatief geslacht wist te beden
ken voor de meisjes die niet huwden.
•Hij voelde het als een soort schande, dat
er geen man op Bertha afkwam. En ze
was toch warempel presentabel genoeg!
Hij snapte niet wat 'die jongens van te
genwoordig bezielde. Ze durven niet,
had hij gesmaald, ze willen geen vrouw
met hersenszich heerlijk onbewust
van het feit, dat hij, toen hij op vrijers
voeten naar zijn Martha ging, zich wel
in de allerlaatste plaats had afgevraagd
macht -bij de organisatie. Een arme jon- Jk-of ze een vrouw met hersens was!
-gen die kans ziet, vrijgesteld van een^^ In dit gezin was Liesbeth, het nako-
zit straks als gelijke mertje, eigenlijk een vreemde eend in
-bond te worden,
aan tafel met de grootmachtigen van
het kapitaal. Daar ligt het (knooppunt
van de macht En 1-n die organisaties
hebben ze jonge juristen nodig. Pi'k je
de goeie, dan staat de wereld voor je
open. M\j niet-achter de toonbank!"
Wagenborg had niet erg gestormd,
de zijn zoon. Preoies papa. Wat hij in de
kop had, had hij -niet in de benen.
Zijn troost was zijn dochter Bertha,
de bijt, al was het voor de objectieve be
schouwer aanstonds duidelijk, dat ze een
dochter van haar moeder was. Liesbeth
-had, méér nog dan de moeder, van mu
ziek gehouden, -als Ikind al. Vocxr haar
stond de piano in de -grote huiskamer,
al werd Wagenborg „tureluurs van dat
getj-ingel". Ze -ging nu naar de hbs in
de stad en daar -was ze geen licht, maar
-haalde het met veel zesjes er iedere keer
door. Alleen tekenen, daarin was ze de
rest ver vooruit. En wanneer haar huis
werk af was, kwam de schilderdoos te
voorschijn. Ondanks tegenstribbelen van
haar vader had ze doorgezet dat ze te
kenlessen mocht nemen. Bertha sprak
er niet over. Gijs, altijd met een oog op
de pecunia, had -gezegd dat mode-ont
werpsters veel geld konden verdienen,
en zijn zuster aangeraden het in die
richting te zoeken. Liesbetih had geglim
lacht en was stillekens haar gang ge
gaan.
De beredeneerdheid, de zakelijkheid,
het voor-ieder-gat-een-spijker-weten
van de anderen was haar vreemd. Dik
wijls hoorde ze hem praten en dan dron
gen de vragen naar voren. Een enkele
keer was ze zo dom -geweest ze te uiten.
Dan was daar de verbaasde blik van
-haar vader, het hooghartig, scherp com
mentaar van Gijs, de ietwat meelijdende
glimlach van Bertha alsof ze zeggen
wou: ,,Adh poesje, wat weet jij daar nu
van". En dan zweeg ze maar.
Langzamerhand was ze tot de overtui
ging gekomen, dat zij eigenlijk niet pas
te in een wereld die door zakelijkheid
en principes werd geregeerd.
Thuis zei ze haar mening niet, maar
zweeg. Ze las boeken die (haar vader de
wenkbrauwen deden fronsen, die Gijs
deden vragen of ze er wel -iets van snap
te, en Bertha deden -adviseren, toch als
jeblieft eens wat degelijker lectuur te
lezen. Alleen met haar moeder kon ze
praten. Die begreep.
Zo was er in Liesbeth een zekere
schuwheid gegroeid, die 'haar overrom
peld deed zijn, telkens wanneer er iets
in haar leven ingreep. Ze h-ad geen ver
weer.
Die schuwheid was het ook, die haar
stilzwijgend deed toezien hoe Jaap
Borst, een jongen uit een andere we
reld, de wereld van vader, Bertha en
Gijs, zo (handig en flink het karweitje
op-knapte, waarvan zij zelf niet eens had
durven overwegen het zélf te doen,
vooruit wetend dat het haar wel weer
niet lukken zou. Jaap Borst richtte zich
op, frommelde in zijn zak, produceerde
een restant van een pakje sigaretten.
„Ik steek even een sigaretje op" deel
de hij mee, „en als dat op is, zullen we
eens voelen hoe die band zich houdt.
Want wie weet, misschien is door dat
-bonken -nog meer beschadigd. Hebt u
ver gereden op die lekke pijp?"
„Op die.O nee. zodra ik voelde
dat-ie dóórbonkte, ben ik afgestapt", zed
Liesbeth blozend.
„-Heel verstandig" waardeerde Jaap
Borst, Liet zich op zijn gemak neer in
het gras van de berm en stak zijn siga
ret op. Liesbeth bleef staan, met haar
houding verlegen.
„U rookt zelf natuurlijk niet?" stelde
(hij vast.
„Waarom is dat natuurlijk?" infor
meerde Liesbeth met een vrijmoedig
heid, die haar zelf verbaasde.
„Daar ziet u niet naar uit", consta
teerde de jongen met een blik, die haar
toch niet beledigde, appreciërend en
zelfs met enig ontzag. „Niks modems,
geen -boogie-woogie-griet.o pandon,
Ik eh
„Ik weet wel wat een boogie-woogie-
griet is, hoor!" zei Liesbeth. „Veront
schuldig je maar niet!" Opeens vond ze
iets om (haar houding te redden, staan
blijven was zo op-een-afstand, naast
hem gaan zitten te familiair. Ze boog
zich over haar sohilderkist en keek of
het natte doekje niet beschadigd was.
,H. Bloembollen
kwekers
tn Uw narcissen en tul-
in, belt U dan de
FA. VEEGER,
tel. (02220) 2229
iiHiiiiiiiiiiiiiiiiintttiiiiiiHiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiifliie
Sigarenbandjes weg-
»ien? J. Kramer, Bea-
ixlaan 58, telefoon 2464,
tmt ze graag afhalen
ut voor dit, hout voor
it, hout is er voor alles
hat houdt ook,wat!
ikkundige adviezen.
Uw zekerheid met «ns
ut opgebouwd.
it staat als 'n paal
ik ingang Molenstraat.
AC-IF.ITi
garantie voor kwali-
it en service.
van aanschafprijs
„...wrog bij inlevering van
2575 d gelijke oude accu.
anente voorraad van
«est voorkomende
voor
automobielen
tractoren
motorrijwielen
scheepvaart
J),
JAN BEY
9MOBIELBEDRUF
«Burg, tel. (02220) 2345
IUTHANDEL
■'icoweg - Tel. 2356
In één k&p 195.00Q
kippen eruit
Appelmoes w
-
MP®
nbledlngen geldig t/m zaterdag 11 mei.
swijzigingen en uitverkocht voorbehouden.
