Van woeste grond naar cultuurgrond w kankerbestrijding Kollekte Kankerbestrijding en jongen beneden haar stand idrukken uit Californië 125 Jaar steun aan onderzoek, voorlichting, voorzorg, begeleiding Alarmnummers Schietoefeningen Geslaagd Bejaardentocht d. Koningin Wilhelmina Fonds voor de Inlichtingen Tweede blad Texelse Courant, vrijdag 30 augustus 1974 ij het rondkijken in Calif ornië heb >emerkt, dat er nog regelmatig uit- ding van de oppervlakte cultuur- id plaats heeft. Uiteraard zal er door Isuitbreiding ook cultuurgrond ver in gaan, maar de mogelijkheden om verliezen op te vangen zijn nog nschoots aanwezig. ok wat dit betreft zijn de mogelijk en veel groter dan in ons land. Tot toe heeft men de verliezen aan cul- rgrond in ons land voor een deel nen opvangen door het „droogleg- van meren en „zeeën". De uit- iding van cultuurgrond via het in uur brengen van woeste grond B ft praktisch niet meer plaats. Ge- Itelijk omdat er betrekkelijk weinig iste grond meer aanwezig is en voor f ander deel omdat voor het recre- ook een bepaalde oppervlakte iste grond noodzakelijk is. We kun- wel stellen, dat we in Holland wat „aanmaken" van cultuurgrond be- t uitgekeken zijn. heb de indruk gekregen, dat te- het in cultuur brengen van 'woeste' lid in Calif ornië weinig verzet is. 1 ;elijk is dit ook een gevolg van het dat naast de woeste grond, die door erkingen tot cultuurgrond kan wor- gemaakt nog veel woest gebied wezig is, waar hét risico van het in uur brengen niet bestaat, omdat dit itvoerbaar is. Ik denk bij dit laatste de uitgestrekte heuvel- en bergge len. Wat wordt verstaan onder „woeste grond"? H ls ik in het bovenstaande over r (ste grond heb gesproken, dan heb iet oog op grote complexen grond, waar het enige gewas een door boeren- ogen bekeken minderwaardig soort gras was. Omdat deze complexen grond niet kunstmatig van water worden voorzien zien ze er van april tot okto ber verdord en verdroogd uit. De lig ging van deze grond is verder zeer on gelijk. Op korte afstand heb je hoogte verschillen van 1 meter en meer. Waarschijnlijk is de aanduiding „woest" toch niet helemaal juist, want deze grond wordt nl. toch gebruikt. Meestal waren deze complexen bevolkt door flinke koppels „mestvee". In die koppels zag je alle leeftijden mestvee door elkaar lopen. De kalveren bleven bij de moeder lopen. Op een leeftijd van zo'n \Vz jaar werden de dieren dan veelal naar ,huis" gehaald om daar ver der te worden afgemest. Je zou het kun nen vergelijken met het systeem, dat voorheen bij de varkensmesters in ons land vrij veel werd toegepast, het sy steem van de zg. loopvarkens. Deze dieren werden ook geruime tijd „schraal" gehouden om tenslotte te worden afgemest. Het in cultuur brengen Zoals hiervoor werd vermeld is de ligging van de woeste grond zo ongelijk, dat er geen sprake van is, dat er direkt de ploeg in kan worden gezet. Eerst moet er veel zwaarder materiaal aan rukken. Bulldozers en scrapers moeten bergen grond verzetten. Dit egaliseren ging gepaard met enorme stofwolken. Ik herinner me, dat we op een bepaalde dag op zoek waren naar een plaats, waar een kennis-veehouder een nieuw bedrijf zou stichten. Omdat de plaats ons niet precies bekend was moesten we ons oriënteren op het aanwezig zijn van stofwolken. Aan het egaliseren worden hoge eisen gesteld. Zoals we al eerder hebben ver teld staat of valt de mogelijkheid van grondgebruik in Californië met de mo gelijkheid om water aan te voeren op iedere vierkante meter van zo'n com plex. Het zal duidelijk zijn, dat voor het irrigeren van de grond een ideale lig ging vereist is. Een „kwaal", waarmee veel grond in Californië behept is, is het „alkalisch" zijn. Dank zij het feit, dat de redacteur van deze rubriek op ons eiland veel kennis heeft gemaakt met zoutschade was het niet moeilijk om vast te stellen, dat hier sprake was van grond met een hoog zoutgehalte. De witte uitslag, die deze gronden vertoonden wezen daar zeer duidelijk op. Ook de middelen, die werden aangewend om het „alkalisch" zijn op te heffen toonden aan, dat hier sprake was van zoutschade. Op deze grond werd nl. veel gips gebruikt. Verder vertelde men, dat nadat de grond enkele jaren in cultuur was en er royaal met irrigatiewater werd gewerkt het „alkalisch" zijn verdween. Men vertelde ook, dat alkalische grond na enige tijd in cultuur te zijn tot de betere grond ging behoren. Kosten van de grond Op een bedrijf, waar kort voordat we in Californië kwamen een complex woeste grond was aangekocht, vertelde men ons het volgende. De oppervlakte van het bedoelde complex was 160 acre In Californië wordt algemeen de acre gebruikt als oppervlaktemaat. Een acre is 40 are. Er gaat dus acre in een hectare. De aankoopprijs van dit complex van 160 acre, ofwel 64 ha, ofwel 64 ha was 93.000 dollar. Ook op dit complex kon den we zien, dat er grote hoogtever schillen waren. Dit resulteerde in een kostenpost van 30.000 dollar voor het egaliseren. Dan waren er de kosten voor de wa tervoorziening. Je hoort er wat vreemd van op, dat terwijl je al enkele jaren hebt gehoord, dat er in Amerika pre mies werden gegeven als men cultuur grond „braak" liet liggen aan de andere kant premies worden gegeven voor de watervoorziening van in cultuur ge brachte grond. In het hiervoor bedoelde geval vertelde men ons nl. dat op de kosten voor de watervoorziening een subsidie van 40% werd gegeven. Die kosten hadden vooral betrekking op het leggen van grote betonnen bui zen. De watervoorziening gebeurt nl. steeds meer via een gesloten stelsel, d.w.z. door ondergrondse buizen. Dit buizenstelsel was dan ergens aangeslo ten op rivierwater of op pompen, die het water uit de ondergrond haalden. De totale kosten van aankoop grond, egalisatie en watervoorziening kwamen in dit geval voor het complex van 64 ha op zo'n 150.000 tot 160.000 dollar. Dit ligt dus in de buurt van 2500 dollar per ha. Uitgaande van een koers van de dol lar van ƒ2,60 komen we uitgedrukt in Hollands geld op een prijs van ƒ6.000, tot ƒ6.500,per bunder. Rest me nog te vermelden, dat op het bedoelde bedrijf met een oppervlakte van meer dan 1 000 acre de hoofdge wassen waren: amandelen, katoen, zo- mergerst en luzerne. Verder werden er nog zo'n 200 melkkoeien gehouden. C. van Groningen Bij brand (02220) 2066 Bij ongevallen met betekenend lichamelijk letsel (02220) 2011 Bij andere ongelukken (02220) 2644 (Knip bovenstaand berichtje uit en plak het bij uw telefoon). Ligging schietterrein C 52°52,5'N - 4°42,8'E. In het tijdvak van 1 tot en met 30 september 1974 zullen, op werkda gen van 9.00 tot 17.00 uur, van boven genoemd terrein schietoefeninpen wor den gehouden met lichte luchtdoelar tillerie. De onveilige afstand is tot 14.000 meter. De schietoefeningen van de Commis sie van Proefneming, opgenomen in de krant van 20 augustus j.l., worden ge houden van 11.00 tot 22.00 uur. Terwijl ik ook vandaag nog met dankbaarheid terug denk aan de fijne dag die wij als bejaarden deze week sa men mochten genieten, en ik moet zeg gen voor een groot deel het werk van een onverdroten mevrouw Wassenaar, die als altijd weer het meeste werk heeft verzet en daarvoor nogmaals dank, bracht de post vanmorgen een brief van een 75-jarige bejaarde, die er niet om loog, maar omdat deze geen „ondertekening" droeg zou ik gaarne willen, dat hij mij even opzocht omdat hij in tegenstelling tot anderen die mij „aanspraken", averechts reageerde. In afwachting gaarne. N. Eelman, „De Vluchtheuvel" Bij de in Amsterdam gehouden exa mens voor tweede monteur, afgenomen door de Centrale Examencommissie der V.E.V., slaagde de heer G. C. Drijver uit Oosterend, voor het getuigschrift 2e monteur theorie. De heer Drijver is werkzaam bij Texelstroom n.v. in de Centrale annex ontziltingsinstallatie te Oudeschild. Voor gehoorapparatenservice ELECTROHUIS (i feuilleton door Tom Lodewijk „Ja lieve kind" zei hij vaderlijk, je zo stom bent om met dat heer te pappen.Luister jij maar lie- naar je ouwe en wijze oom Chris. Dat kan ze anders beter niet doen", ak opeens een goedmoedige stem. •is versteende, Mab keek snel op en Dof achteruit op haar stoel, Aagje irde verbaasd naar een bejaarde in een donkerblauw pak met een grijs snorretje, die glimlachend r het gesprek had geluisterd. Ach- hem stond een ander, een korte dik- nan die z'n hoed ophield. Is dat jóuw wagen, die Chrysler bui informeerde de man in het don- blauw. Eh.begon Chris. Ik ben blij, Christiaan", zei de man erlijk, „dat je nog niet helemaal iorven bent. Dat je niet zó maar dat ie van jouw is en daarmee een ve onwaarheid ten beste geeft. Nee, it nog wel iets goeds in onze Chris- kan ik deze dame even naar de bus brengen. Wou u soms voor de gezellig heid en zijn scherpe ogen zagen Mab scherp aan. „Mij niet gezien" zei Mab nerveus. „Ik kies m'n gezelschap zélf". „Daar zou ik dan maar een beetje mee uitkijken", waarschuwde de man, „anders kon het wel eens zijn dat er niet meer te kiezen viel. Bent u hier voor het eerst, juffrouw?" wendde hij zich tot Aagje. „Ja meneer" zei ze kleintjes. „Dan zou ik maar meteen afscheid nemen", vermaande de man. „Kom, we gaan hier deze deur uit". Vijf minuten later liep ze huiverend in een stille zijstraat naast de recher cheur. „Nee, rechtsaf" zei hij „ik wou dat u even meeging". „Waarheen?" „Even naar het bureau". „Ik heb toch niks gedaan?" Haar stem was schril van angst. „Wees maar niet bang", zei hij goe dig, „we doen je niks. Maar als kinde ren als jij hier in zulke gelegenheden zwerven en daar alcohol gebruiken en omgaan met individuen als meneer Chris, dan proberen wij daarvoor een stokje te steken, zie je". Zwijgend liepen ze voort. Opeens hoorde de politieman het meisje snik ken. „Nou kind", zei hij vaderlijk, „wind je maar niet op, hoor. Er gebeurt je niks. Wees maar blij, dat je er bijtijds uit bent. Je weet niks van die Chris, je weet ook niks van de Londonderry. Daar hoort een meisje als jij niet. Je leert er niets goeds en je komt straks wie weet wéér terecht. Ik zal je bij juffrouw Levering brengen, die knapt dat zaakje wel op". Juffrouw Levering van de kinderpo litie, een pittige vrouw met een vrien- lelijk gezicht, probeerde Aagje op haar ^emak te zetten. „Kind" zei ze „maak Je maar niet ongerust, er gebeurt niets. Ik breng je straks zelf even naar de bus, je gaat gewoon naar huis en praat ner gens over. Dan kom ik zelf wel eens praten met je vader. „Die is dood". „Je moeder?" „Moeder zal wel tekeer gaan als. „Dat loopt wel los, Aagje. Maar nu moet je eens luisteren. Langzaam zakte de spanning uit het meisje weg. Ze voelde opeens dat ze doodmoe was. Ze luisterde eerst onwil lig, toen meer geïnteresseerd, naar wat juffrouw Levering vertelde. „Kind", zei ze tenslotte met een moe derlijk gebaar, „jullie meisjes denken dat dit het leven ishet is niet meer dan de modderige kant. Je laat je mee nemen, je komt onder de indruk, je vindt het geweldig.tot je merkt dat je er onderdoor gaat en dan is het meestal te laat. Ik weet méér dan die wereldwijze vriendin van je. Die hou den we trouwens allang in de gaten, die dame loopt vandaag of morgen tegen de lamp. Wees wijs en blijf uit haar buurt. Kom het wordt tijd dat we opstap pen Als een slaapwandelaarster liep Aag je met haar begeleidster de straat langs, op weg naar de bus. Haar droomwereld was ineen gezakt, over bleef alleen een diepe teleurstelling, een dodelijke ver moeidheid. Voor het eerst verlangde ze naar huis HOOFDSTUK X Vreemde visite Aagje Borst keek verwonderd op, toen ze binnenkwam. De kamer was ongewoon netjes, haar moeder had haar zondagse japon aangetrokken. Jaap was thuis, en in de stoel die eens vaders stoel geweest was, zat een vreemde heer, die haar vaag bekend voorkwam. „Dat is m'n nicht" zei hij vrolijk en stond op om haar een hand te geven. „Ja, dit is Aagje" stemde de moeder in. „Aag, dit is je oom.je zult hem wel niet kennen, hij is hier zo lang niet geweest. Met een voor haar doen ongewone schuchterheid beantwoordde Aagje de groet, en in haar begon dankbaarheid te gloeien. Gelukkignu hoefde ze niet te praten, niets te vertellen. En het washet was haast gezellig in de ka mer. Moeder keek zo vriendelijk en Jaap knipoogde tegen haar.dat had hij al zo lang niet meer gedaan. Het kropte in haar keel.vanavond in de bus was ze zo alleen, zo hopeloos alleen geweest met haar angst en haar teleur stelling, was de wereld zo vijandig en zo duister. Hier was het.... ja, van avond was het hier licht, en veilig, en goed. (wordt vervolgd) Wie zegt dat kankerbestrijding geen zin heeft? t-yri. Natuurlijk heeft het zin. Ook al weten we dat kanker altijd zal blijven bestaan. We weten immers ook, dat kanker nu al in veel gevallen kan worden genezen, als men er vroeg bij is. Duizenden mensen die nu leven, danken dat leven aan kankeronderzoek. Aan kankerspecialisten. Aan werk dat verricht werd dankzij het geld dat daarvoor beschikbaar was. Kankerbestrijding, een zaak die ons allemaal aangaat. Steun de kollekte die binnenkort wordt gehouden, of wordt lid door een jaarlijkse bijdrage vanaf f 5,- te storten op giro 26000 ten name van KWF Amsterdam, onder vermelding „Lidmaatschap". Centraal Bureau KWF voor de Kankerbestrijding, Koninginneweg 28, Amsterdam. Tel. 020-726000.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1974 | | pagina 5