Heksen en bezemstelen
Puntgave kopie
van „Ida Mary"
Willem Jansen
trouwt de freule
FILMNIEUWS
Walt Disney produktie:
Werk genoeg op minischeepswerf
- -
Geslaagd
Meedendorp opnieuw
driebandenkampioen
Zon, maan en hoog water
Tweede blad Texelse Courant, dinsdag 24 december 1974
'ifl* Vf1 yTv.rr- - v.TV'
IE*
ïsr-V'^i
r-ki'
De heer f. Hoogerheide temidden van enkele van zijn scheepsmodellen. Foto rechtsonder: het model van de Texelse strandreddingboot
De heer J. Hoogerheide uit Den
Burg (Boogerd 18) heeft een 107 cen
timeter lange, getrouwe kopie ge
maakt van de Texelse strandredding
boot „Ida Mary". Er worden op Texel
meer scheepsmodellen gemaakt, maar
het werkstuk van de heer Hoogerheide
benadert de uiterste perfectie. Van de
in werkelijkheid ruim tien meter lange
boot kan men in het model de kleinste
details terugvinden. De boot is hele
maal zelf gemaakt en dus niet gemon
teerd uit kant en klare onderdelen.
Vanaf juni heeft de heer Hoogerheide
er elke vrije avond en weekend aar?
besteed: er zijn duizenden uren in
gaan zitten.
De heer Hoogerheide die zijn brood
verdient «bij de gemeente Texel en daar
naast ook brandweerman is, heeft in de
zeven jaren van zijn huwelijk meerdere
scheepsmodellen gemaakt. Op de zolder
staan ze te pronk: een onderzeeër, een
Sleepboot, een fregat, een jachtje en een
ouderwets zeilschip. Op laatstgenoemde
twee werkstukken is Hoogerheide niet
trots want de pasklare onderdelen
kwamen uit een (kostbare) bouwdoos.
„Daar is geen kunst aan. Als je het een
paar keer hebt gedaan is het seriewerk".
Volgens bouwtekening
Veel meer voldoening had hij dan ook
van de nabouw van de Terschellinger
motorreddingboot „Carlot", die werd
vervaardigd naar de officiële bouwteke
ning van de Koninklijke Noord- en
Zuidhollandse reddingmaatschappij,
maar waarbij alle onderdelen moesten
worden vervaardigd, tot en met de mi
nuscule 'klinknagels. De „Carlot" troont
in de huiskamer van de familie Hooger
heide, maar voor de strandreddingboot
„Ida Mary" was daarvoor geen plaats.
De boot is inmiddels voor materiaalprijs
(dat zie je vaker: hobbymensen zijn zel
den zakenlui) overgedaan aan de heer
Paul Kikkert, motordrijver van de red
dingboot. De heer Hoogerheide gunt het
hem van harte; hij beschouwt het ook
een beetje als blijk van dank voor de
medewerking die de Texelse redders
hebben verleend bij de voorbereidingen
tot de bouw. Aan de bouwtekening al
leen had Hoogerheide niet voldoende.
Hij wilde de details van het echte schip
van nabij bestuderen en fotograferen,
om alles te kunnen namaken. Railingen,
antennes, lampen, ankers, vlaggen, red
dingboeien, het interieur van de stuur-
kast met stuurwiel en metertjes op het
dashboard en zelfs een zeekaart. Paul
Kikkert die het echte schip kent als zijn
broekzak ontdekte maar één foutje: het
groen en rood van de boordlichten zit
ten aan de verkeerde kant
Evenveel planken
Het bouwmatenaal is voornamelijk
hout. De romp van de „Ida Mary" werd
gemaakt van cederhouten plankjes, pre
cies hetzelfde aantal als in het echte
schip is verwerkt. De verdere onderde
len werden gezaagd uit anderhalf mm
dun triplex, dat aan modelbouwers
wordt geleverd door aannemer Kooger
uit De Waal. De afwerking-is met zo
veel zorg geschied, dat het eindresul
taat er puntgaaf uitziet In tegenstelling
tot het model van de „Carlot" zit in de
„Ida Mary" geen motor. Verder 'heeft
"een proefvaart uitgewezen dat het
scheepje „vijverwaardig" is, maar er
moet dan wel enige ballast in de kiel
worden aangebracht. Het nadeel van
schepen die echt kunnen varen is het
grote gewicht De heer Hoogerheide
vindt het bovendien zonde want het mo
del wordt er erg vuil van.
Typerend voor de minitieuze werk
wijze van Hoogerheide is bijvoorbeeld
het feit dat in de „Carlot" 1600 klink
nageltjes zitten (koperen spijkertjes)
waarvoor evenzoveel gaatjes zijn ge
boord. Met het roer van de „Ida Mary"
kun je alles doen wat bij het grote schip
ook kan: het draait, maar kan ook om
hoog worden geschoven. Alle metalen
delen zijn van koper.
Niet de enige
Hoogerheide is niet de enige Texelaar
die scheepsmodellen maakt. De heer
Keijser uit De Waal heeft bijvoorbeeld
een model van de „Garlot" dat twee
maal zo groot is a'ls het model van Hoo
gerheide en dat ter gelegenheid van het
150-jarig jubileum van de redding
maatschappijen momenteel in Amster
dam wordt tentoongesteld Verder wor
den heel wat Texelse huiskamers ge
sierd door modellen van kotters en an
dere schepen. Omdat er al zoveel mini-
kotters zijn wil de heer Hoogerheide
geen visserij modéllen maken. De ge-
Dinsdag en vanaf 2e kerstdag tot en
met zondag (le kefstdag is er geen
voorstelling) dagelijks om half acht, zijn
Steve McQueen en Dustin Hoffman te
zien als hoofdrolspelers in het ontsnap-
pingsavontuur „Papilion". Een lange
film, naar het gelijknamige boek van
Henri Charriere. De toegang is 14 jaar.
Tweede kerstdag en zondagmiddag om
3 uur, draait in het City theater de bij
zondere alle-leef tij den-film „Heksen en
bezemstelen" (Bedknobs and broom
sticks). Een muzikale fantasie in de stijl
van „Mary Poppins". Gebruikt werd de
gecombineerde techniek van „levende
acteurs" in een tekenfilm. Razendknap
gemaakt, want echte mensen en gete
kende dieren rennen door en langs el
kaar heen en het is moeilijk je te reali
seren waar „werkelijkheid" ophoudt en
de fictie der getekende beelden begint.
Een onderwaterscène met getekende
vissen, luchtbelletjes enz., waarin een
aantal acteurs randloopt, zwemt en
zingt, een voetbalwedstrijd tussen die
ren met een menselijke scheidsrechter;
een stuk film van 22 minuten dat aan
produktiekosten al meer dan een mil
joen dollar opslokte. De tekenaars wa
ren er een jaar mee bezig, want elke mi
nuut film eist 1440 tekeningen voor
één enkele figuur.
Het verhaal begint in Londen, eind
1940. De Londense kinderen worden
onder dreiging van het oorlogsgevaar,
op het platteland in veiligheid gebracht.
Drie kinderen, Paul, Charles en Carrie
worden ondergebracht bij een vreemde,
ongetrouwde dame, die een schriftelijke
cursus volgt in hekserij. Ze schenkt de
kinderen een magische knop van een
bed, die hen in staat stelt op het bed
verre reizen te maken. Samen met hun
De heer J. van der Gracht uit Den
Burg, lid van de Verenigde Schilder
coöperatie, volgde te Hoorn met goed
gevolg de cursus voor Ondernemer in
het schildersbedrijf.
dachten gaan op het ogenblik uit naar
een torpedobootjager en een tanker.
Op de scheepswerf Boogerd 18 ont
breekt het voorlopig niet aan werkge
legenheid.
(goedaardige) heks beleven ze vele fan
tastische avonturen. Hoogtepunt van
kijk- en muziekplezier o.a. de Portobello
Road en op het eiland Naboemu, be
woond en geregeerd door dieren. Twee
voorstellingen dus van deze feestelijke
Disney-produktie, met Angela Lansbury
en David Tomlinson in de hoofdrollen
en talloze getekende dieren (krokodil
len, apen, vogels, vissen en nog veel
meer) in de bijrollen.
Jan Meedendorp is opnieuw Texels
kampioen driebanden. Hij prolongeerde
zijn titel van vorig jaar, na een zeer
spannende eindstrijd waarin ook J. Ven-
neman en H. Spigt tot de laatste par
tijen tot de kanshebbers behoorden. De
drie koplopers speelden in de eindfase
tegen elkaar. Spigt verloor van Venne-
man maar won van Meedendorp die op
zijn beurt op 'het nippertje Venneman
klopte en daardoor zijn titel veilig stel
de. De eindstand, resp. gespeeld, gewon
nen, verloren, beurten, hoogste serie,
punten, gemiddelde, matchpunten:
1. J. Meedendorp
9
8
1
311
5
134
04,30
16
2. J. Venneman
9
8
1
348
7
133
0,382
16
3. H. Spigt 9
7
2
282
3
121
0,429
14
4. W. Bakker 9
6
3
402
3
117
0,291
12
5. H. Ran 9
4
5
349
4
116
0,332
8
6. J. Dekker 9
4
5
374
4
115
0,307
8
7. W. Snoek 9
3
6
471
3
105
0,223
6
8. C. v. Etten 9
3
6
497
3
97
0,195
6
9. S. Langeveld
9
1
8
435
3
97
0,223
2
10. M. Brons 9
1
8
425
3
94
0,221
2
De zon komt 29 december op om 8.48
uur en gaat onder om 16.36 uur; 1 janu
ari op om 8.48 uur en onder om 16.39
uur.
Maan: 29 dec. V.M.; 7 jan. L.K.
Hoog water ter rede van Oudeschild:
Vrijdag 27 december
Zaterdag 28 december
Zondag 29 december
Maandag 30 december
Dinsdag 31 december
Woensdag 1 januari
Donderdag 2 januari
Vrijdag 3 januari
Zaterdag 4 januari
Aan het strand is het ongeveer een
uur eerder hoog water.
Laag water valt gemiddeld 6.15 uur
na hoog water.
6.23 en 18.57
7.30 en 20.01
8.32 en 20.58
9.28 en 21.47
10 18 en 22.30
10.50 en 23.01
11.15 en 23.27
11.36 en 23.49
11.55 en
,,lda Alary", getoond door de 8-jarige Nico Kikkert
FEUILLETON
13. „Die vent zet heel Groenhoven op
stelten" zo verklaarde de notaris op de
soos. „Het is hier altijd een rustig dorp
geweest, maar nu moet alles onderste
boven. Op de Meerwei zijn ze arbeiders
woningen aan het bouwen, er is een
Groene Kruisvereniging gesticht en
daardoor is dat mooie werk van onze
dames vrijwel overbodig geworden, die
dochter van Jansen rijdt in een ver
pleegsterskostuum op de fiets! Joost
mag weten wie haar 't recht geeft, voor
verpleegster te spelen.
,0" zei de burgemeester nuchter „dat
recht heeft ze wel, hoor. Ze is gediplo
meerd. Daar zien wij trouwens als ge
meentebestuur wel op itoe".
„Jullie als gemeentebestuur" smaalde
Bas „en u vooral, burgemeester, u laat
die vent z'n gang maar gaan. Als ik
goed ben ingelicht, is hij op 't raadhuis
als kind aan huis".
„Inderdaad" bevestigde de burge
meester „heb ik veel met de heer Jan
sen te maken. Hij heeft die plannen om
laar huizen neer te zetten met mij be
sproken, en ik zou ook niet weten
"aarom ik goede woningbouw niet zou
bevorderen".
,Als je dat volk teveel toegeeft, wor
den ze alléén maar ontevreden" nijdaste
Bas. Het stak hem dat er in de fabriek
die hij zovele jaren had geregeerd, zo
ingrijpende veranderingen hadden
plaats gehad. Jansens zorg voor zijn per
soneel beschouwde hij als een persoon
lijke aantijging, dat hij Bas, zich nooit
veel aan dat personeel gelegen had la
ten liggen. wat trouwens een onom
streden feit was. En dagelijks moest hij
horen hoe zijn vrouw zich gekrenkt
achtte door de steeds toenemende on
afhankelijkheid van die „rooie troep bij
de fabriek" van de plaatselijke liefda
digheid zoals die door de dames werd
beoefend.
„Straks kiezen ze 'em nog in de ge
meenteraad" suggereerde de dokter, die
stil vermaak schepte in de ontstemming.
„Dat moest er nog bij komen" storm
de Kareld de rentenier.
„Wie zal het ze beletten?' 'vroeg de
dokter onschuldig.
„Dat geloof ik niet", kalmeerde de
burgemeester „maar we lopen toch een
goede kans, dat er volgend jaar een ar
beider in de raad komt. Ik heb de naam
van Henk Graafland al horen noemen".
„Ook zo'n oproerkraaier" meende Bas
„die vent had ik er meteen uit moeten
gooien. Ik heb 'em gehouden terwille
van z'n vader".
„Jawel" dacht 'de burgemeester „en
de vader de straat opgesmeten toen hij
niet meer werken kon. Daar mocht het
armbestuur voor zorgen!" Maar hij hield
zie stil en luisterde maar.
„Ik vind" constateerde Kareis „dat we
een wijs besluit namen toen we die vent
niet in onze soos wilden hebben. Ver
beeld je, dat je hier niet eens rustig kon
zitten, zonder die rooie praatjesmaker
er bij".
„Ik geloof dat de heer Jansen het mo
menteel te druk heeft" zei de dokter „om
veel tijd te hebben voor andere dingen".
„Druk met de mensen opzetten tegen
hun meerderen" vlamde de notaris op.
„En let op mijn woorden.het eind
is er nog niet".
Nu het eind was er inderdaad nog
niet.
Freule Cnoop van Haersma, wier
woord wet was in de tennisclub en die
er in geslaagd was, de meisjes Jansen
buiten de club te houden, zag de grijn
zende schim van haar aartsvijand, Wil
lem Jansen, weer opdoemen op de ver
gadering van het Comité Koninginne
dag.
Dit comité bestond uit de dames Bas
en Sangster, de burgemeestersvrouw,
meester Koper en meneer Hermans. Met
uitzondering van de meester, was het
dezelfde groep die de lakens uitdeelde
in de tennisclub En de Freule presi
deerde.
Het jaarlijkse koninginnefeest verliep
immer naar een vast patroon. De kinde
ren gingen van de school in optocht
vlaggetjes zwaaiend en met oranje ge
sierd, naar het gemeentehuis, waar ze
voor de burgemeester enkele liederen
zongen. Daarna gingen ze naar „Het
Huis" waar ze voor de Freule enkele
liederen zongen, en steevast werden ge
trakteerd op een glas oranjelimonade
en een rood-wit-blauw-gekleurde zuur
stok. Vervolgens gingen ze naar de gro
te wei om daar zoetgehouden te worden
met spelletjes als zaklopen en blokjes-
rapen. Steevast stond op het terrein de
draaimolen van Godali de Italiaan, door
een paard voortbewogen. En des avonds
was er dansen in De Zwaan. Dat was
Groenhovens koninginnedag.
Willem Jansen hield van kinderen en
ten hij het programma hoorde, vond hij
dat er maar weinig aan was.
Hij stapte naar de burgemeester en
kwam met een ander plannetje op de
proppen. Alle kinderen van het dorp
zouden met een plezierboot naar Maar-
veld varen, waar een grote speeltuin
was. Daar zouden de kinderen getrak
teerd worden en zich de hele dag kun
nen vermaken. „Daar hebben ze meer
aan" vond Willem, „dan aan dat eeu
wig zaklopen".
Hij sprak er over met de burgemees
ter. En deze diplomaat droeg zijn vrouw
op, dit plannetje te lanceren op de ver
gadering van het comité.
Er viel een diep stilzwijgen, toen de
burgemeestersvrouw haar woordje ge
daan had.
„Enne wie zal dat betalen?" vroeg
meneer Hermans de bankman, die de
penningen beheerde.
„Er ds iemand" zei de burgemeesters
vrouw voorzichtig „die bereid is het
ontbrekende bij te dragen".
„En mogen we ook weten wie die ie
mand is?" informeerde mevrouw Bas
scherp.
„Die persoon wenst onbekend te blij
ven" riposteerde de burgemeesters
vrouw.
„Dan hoeven we niet te vragen wie
die iemand is" meende de notarisvrouw.
Zij had al lang met lede ogen gezien dat
„die Jansen" zo „aanpapte" met de bur
gemeester, zij wist dat hij er al eens een
paar maal op bezoek was geweest, en
zij beschouwde dit als „verraad" van de
zijde der burgemeestersvrouw.
De Freule zal aan het hoofd van de
tafel, de lippen stijf opeen geklemd.
„Nou, ik voel er niets voor" zei me
vrouw Bas meteen, het is altijd goed ge
gaan en waarom moet het nu anders?"
„Voor de kinderen is het veel leuker"
meende mevrouw Berghuis.
„De kinderen hebben ieder jaar veel
plezier" zei de meester voorzichtig. Hij
moest met de dames en vooral met de
Freule goede vrienden blijven, maar
kindervriend die hij was, voelde hij alles
voor het nieuwe plan. „Maar dit is weer
eens een veranderingetje".
„Die. weldoener" zei de Freule on
heilspellend „is die er tevreden mee dat
wij alles regelen en hij het geld bijpast?
Of wil hij nu maar meteen alles te zeg
gen hebben?"
„Hij wenst onbekend te blijven" ant
woordde de burgemeestersvrouw. „Dus
ik denk niet dat hij zich openlijk met
de zaken van het comité zal gaan be
moeien. Ik voor mij ben wel bereid, als
tussenpersoon te fungeren".
„Natuurlijk" hitste mevrouw Sang
ster.
„Laten we er over stemmen" vond de
Freule en aan haar gezicht was wel te
zien wat ze dacht. „Ik voor mij, ik ben
er tegen. Het is nog gevaarlijk ook zo'n
boot. En 't is juist zo leuk, als de kinde
ren hier in 't dorp blijven".
„En zich de verdere dag lopen te ver
velen, en ons er bij" viel mevrouw Berg
huis is.
(wordt vervolgd)
