Werkgroep Landschapszorg
heeft druk jaar achter de rug
IhlimiWIIblIMgl
„VADERS TWEEDE VROUW"
Actie gevoerd tegen tal van bedreigingen
FEUILLETON:
Geslaagd
zaalvoetbaltoemooi
Verjaarsvergadering
paardenvrienden
Papierkar
kapot teruggevonden
Kleppertjes deden liet goed
op kringconcours
Tweede blad Texelse Courant, dinsdag 10 mei 1977
UITSLAGEN:
VRIJDAG 6 MEI 1977:
Junioren:
Tex. Boys Cl-HRC C6 3—3
ZATERDAG 7 MEI 1977:
Junioren:
Flevo C2-Tex. Boys Cl 13
Schagen C3-Texel C3 23
ZONDAG 8 MEI 1977:
Afdeling Noordholland:
Wieringerwaard 3-Tex. Boys 2 62
WGW 7-Texel 4 10—3
Junioren:
Texel Al-Geelzwart Al
2—2
PUPILLENTOERNOOI S.V. DE KOOG
Zaterdag hield S.V. De Koog een groot
pupillentoemooi voor A- en B-pupillen.
De uitslagen luidden als volgt:
Cocksdorp Al-Texel A3 20
Tex. Boys Al-Texel Al 30
De Koog Al-Texel A3 60
Texel Al-Texel A2 11
De Koog Al-Cocksdorp Al 10
Tex. Boys Al-Texel A2 30
Texel B2-Cocksdorp BI 01
Tex. Boys Bl-ZDH BI 0—3
De Koog Bl-Cocsdorp BI 02
ZDH BI-Texel B3 2—0
De Koog BI-Texel B2 11
Tex. Boys Bl-Texel B3 10
Bij de A-pupillen speelden Cocksdorp
Al en Texel Al om de 3e en 4e plaats.
•Dit werd 00, waarna Texel won met
penalty's.
Tex. Boys Al en De Koog Al duel
leerden om de le en 2e plaats. Dit werd
(ook na penalty's) gewonnen door De
Koog.
Bij de B-pupillen speelden Tex. Boys
BI en Texel B2 om de 3e en 4e plaats.
Dit werd 00, waarna de strafschoppen
door Tex. Boys BI gewonnen werden.
Cocksdorp BI en ZDH BI speelden om
de le en 2e plaats. Dit werd verrassend
door Cocksdorp gewonnen (10)
Het junioren BI-toernooi van S.V
Texel dat zaterdag werd gespeeld kan
geslaagd worden genoemd. De sfeer was
voortdurend zeer sportief. Texel BI had
zich verzekerd van de nodige medewer
king. Zo werden de wedstrijden geflo
ten door H. Ploeger, W. Witte, R. Bak
ker, L. Heerschap en J. de Lugt. De be
kers die bij het slot werden uitgereikt
waren beschikbaar gesteld door Bouw
bedrijf Koom, familie De Lugt en S.V.
Texel. Winnaar werd Texel BI. Daar
waren penalty's voor nodig want de fi
nal estrijd tegen Reizenboetiek was on
beslist geëindigd.
Uitslagen:
ZDH-JKM 8—0
Knudde-Swarte Schaep 10
Reizenboetiek-Lelyarappers 3—0.
Texel Bl-Hot Dog 3—0
ZDH-Reizenboetiek 12
Knudde-Hot Dog 30
Texel Bl-Swarte Schaep 21
Reizenboetiek-J KM 10
Knudde-Texel BI 01
Lelytrappers-JKM 02
Hot Dog-Swarte Schaep 22
ZDH-Lelytrappers 53
Finale:
Hot Dog-Lelytrappers 20
Swarte Schaep-JKM 30
ZDH-Knudde 2—0
Reizenboetiek-Texel BI 00
De twintig leden tellende werkgroep
Landschapszorg Texel heeft een druk
jaar achter de rug. Hoewel daarvan
naar buiten minder bekend werd dan
in het verleden, werd veel aktie ge
voerd tegen bestaande en te ver
wachten schade aan het milieu van
Texel.
Uit het dezer dagen verschenen jaar
verslag van de werkgroep blijkt dat
vooral het bestemmingsplan buitenge
bied veel aandacht heeft gevraagd. Met
de grote lijnen van dit plan kon de
werkgroep instemmen, maar men vond
dat B. en W. veel te ruime wijzigings-
en vrij stellingsbevoegdheden hebben.
„Hoewel wij in het algemeen wel gelo
ven in de goede bedoelingen van het
huidige college, betwijfelen we of m ge
vallen van vrijstelling of wijziging wel
rekening zal worden gehouden met de na
tionale en internationale belangrijkheid
van de Texelse natuurgebieden en het
Texelse landschap. Voor een college van
B. en W. zal bij afweging van belangen
nu eenmaal het plaatselijk belang als
doorslaggevend worden ervaren". De
werkgroep konkludeert dan ook dat het
nu vastgestelde bestemmingsplan te
weinig waarborgen geeft dat de reste
rende kwaliteiten van het landschap en
de natuurgebieden en daarmee ook de
aantrekkelijkheid behouden blijven.
Toeristenstop
Volgens de werkgroep is in het be
stemmingsplan ook te weinig rekening
gehouden met het feit dat het aantal
toeristische slaapplaatsen in 1985 niet
hoger dan 47.000 mag zijn. Zoals het er
nu naar uitziet, zal het aantal dan ruim
schoots overschreden zijn. Het bestem
mingsplan geeft desondanks nog grote
mogelijkheden tot „natuurlijke groei"
buiten de akkommodatiekernen. Terrei
nen voor dagrecreatie en andere toeris
tische steunpunten moeten volgens de
groep alleen worden gerealiseerd als zij
aansluiten op bestaande recreatie-ak-
kommodatie.
Fietspaden
De werkgroep heeft bezwaar gemaakt
tegen de aanleg van toeristische rijwiel
paden over de oude binnendijken. „Texel
heeft al een uitgebreid wegennet; deze
fietspaden betekenen een ontoelaatbare
verdere ontsluiting van het nog rustige
cultuurlandschap". Veel positiever heeft
de werkgroep gereageerd op het ont
werp streekplan van de provincie.
„Hierin wordt de bijzondere positie van
Texel zeker beter op zijn waarde ge
schat".
Tegelijk met een stop voor het aantal
slaapplaatsen wenst de werkgroep een
veel krachtiger anti-autobeleid. De
groep is het er dan ook volstrekt mee
oneens dat de veerdienstcapaciteit wordt
aangepast aan het autogebruik van de
toerist. Dat bleek uit het beroep bij GS
tegen het bestemmingsplan voor Het
Homtje en uit de reaktie op de Oriën
teringsnota veerverbinding van de ge
meente. De bestaande capaciteit van het
veer wordt volgens de werkgroep nog
niet volledig benut en de kraanfunctie
van de veerdienst moet behouden blij
ven. „Het steeds weer toegeven aan het
vervoersaanbod staat gelijk aan het stre
ven naar 'n vaste oeververbinding en zal
verdere nivellering van de waarden van
het landschap, de natuur en de dorpen
tot gevolg hebben".
Vliegtuiglawaai
De werkgroep heeft ook aktie gevoerd
tegen het sterk toegenomen luchtver
keer boven en bij Texel, zoals militaire
Donderdag, vrijdag en zaterdag ver
toont het City theater „L'empire des
sens" (Het rijk der zinnen) van de Ja-
paner Nagisa Oshima. Een film waar
over gemakkelijk misverstanden kunnen
ontstaan, niet in het minst door de ge
heel andere opvattingen en tradities die
de Japanners er betreffende sex op na
houden vergeleken met de doorsnee Eu
ropeaan.
De broeierigheid en sfeer van „zonde"
waarmee dit onderwerp bij ons vaak
wordt omringd is in grote tegenstelling
met de Japanse opgewektheid en speel
se verfijning van wat zij zien als nood
zakelijk en volkomen normaal.
Dat de film, ook in Japan zelf, een
taboebrekende werking had, komt dan
ook voornamelijk door Oshima's keuze
van het verhaal.
Zoals in meerdere van zijn voorgaande
films (o.a. „The hanging" en „Boy")
werkte de regisseur weer vanuit een
ware geschiedenis. In een politierapport
uit 1936 vond hij het relaas opgetekend
over een dienstmeisje, razend verliefd
op haar werkgever. Dit merkwaardige
paar, probeert in hun zuiver lichamelij
ke verhouding de absolute climax te be
reiken. Een climax welke in de dood ge
vonden wordt. Het politiebericht vertelt
dat de vrouw (daarin aangemoedigd
door de man) hem wurgt tijdens de lief
desdaad en daarna van de geslachtsde
len ontdoet. Stralend van geluk wordt
zij daarmee enkele dagen later gevon
den.
Een verhaal waarmee een middelma
tig regisseur gemakkelijk zou kunnen
afglijden naar gore en ellendige beelden.
Niet Oshima, die bijna de gehele film
gebruikt om juist de verhouding tussen
de hoofdpersonen in detail weer te ge
ven.
Het spel, hun streven om de climax
(„de kleine dood") te intensiveren gaat
verder en verder. Tot, als beiden willen,
de totale bevrediging komt wanneer alle
remmen zijn verdwenen....: met de
echte dood.
De opervlakkige kijker (gelokt door
de plaatjes) zal dit een vervelende en
soms stuitende film vinden. Twee uur
lang naar twee dezelfde vrijende men
sen kijken, begeleid door traditionele
Japanse muziek, is niet wat men over
het algemeen van „een sexfilm" ver
wacht.
Een ondeugende of zwoele sfeer roept
Oshima al evenmin op met zijn schitte
rende koele beelden. „L'empire des
sens" kan men zien als een erotisch
prentenboek vol uiterst fijne tekenin
gen. Door de kunstenaar (Oshima) is er
dan een naschrift bij dat ongeveer in
houdt dat er tussen gelieven geen en
kele lichamelijke remming mag bestaan.
(Toegang 18 jaar).
Voor hen die wat meer informatie
over de film willen, ligt er bij de kassa
van het City theater een uitgebreid ar
tikel van de hand van Dim Damave (uit
Skoop 9, 12e jaargang) in een gratis fol
der.
oefeningen, helicoptervluchten van en
naar booreilanden, rondvluchten, rekla-
mevluchten en para-droppings. De oude
WV-slogan „eiland van rust en stilte"
lijkt voorgoed opgeborgen. De werkgroep
drong er dan ook bij GS op aan geen
uitbreiding te geven aan de faciliteiten
van het vliegveld en dus geen goedkeu
ring te geven voor de bouw van een
nieuw paracentrum.
'Overleg met KLM Noordzeehelicop-
ters had tot resultaat dat deze onderne
ming een nieuwe aanvliegroute vast
stelde waardoor alle vogelrijke gebieden
en natuurreservaten voortaan worden
gemeden. De helicopters blijven echter
de rust verstoren in het duingebied om
dat de militaire autoriteiten tot dusver
geeQ toestemming hebben gegeven bui
ten de Texelse kust over zee te vliegen.
Wat betreft Oudeschild kwam de
groep in het geweer tegen de in het be
stemmingsplan opgenomen apartemen-
ten, tegen hoogtes van gebouwen, tegen
de grootte van industrieterrein, tegen
de „doorbraak" en tegen het opnemen
van agrarisch gebied binnen dit plan.
Ook tegen de doorbraak Groeneplaats-
Elemert in Den Burg werd geprotes
teerd omdat deze werd beschouwd als
een maatregel ten gunste van het auto
verkeer.
In het jaarverslag wordt melding ge
maakt van goede kontakten met het
Hoogheemraadschap Uitwaterende Slui
zen. De groep gaf commentaar op het
zuiveringsplan voor Texel. Naar aanlei
ding daarvan hadden verschillende ge
sprekken plaats met de directie van de
technische dienst en de hydrobiologe
van het Hoogheemraadschap. Door de
werkgroep werd een lijst opgesteld van
op Texel voorkomende waterplanten in
1915 en 1950, waaruit de verslechtering
van het oppervlaktewater duidelijk
werd. jgfl
In een enkel geval werd bezwaar ge
maakt tegen het verlenen van een lo
zingsvergunning omdat de werkgroep
vond dat onvoldoende voorwaarden wa
ren gesteld.
Bij Rijkswaterstaat Texel werd erop
aangedrongen er beter op toe te zien dat
het verharde weggetje naar de Hors niet
De Vereniging voor Vrienden van het
Paard houdt vrijdagavond a.s. de voor
jaarsvergadering, aanvang 20.30 uur, in
hotel „De Lindeboom-Texel". De agenda
vermeldt onder meer bespreking van
het zomerprogramma. De vergadering
wordt bijgewoond door de heer A. J.
Vermond, secretaris van het Warmbloed
Paardenstamboek in Nederland. Hij zal
een causerie houden onder het motto
„Paardenpraat".
Bij de bestuursverkiezing moet een
opvolger gekozen worden voor de on
langs overleden heer K. du Porto. Kan
didaten zijn W. v. d. Linde uit De
Cocksdorp en S. Plaatsman uit De Waal.
Mevrouw A. Bakker-Witte en de heer
Jac. Lap Azn zijn herkiesbaar.
door fietsers en bromfietsers wordt ge
bruikt in het belang van de rust in dit
gebied. Bij Staatsbosbeheer werd ge
protesteerd tegen de tot ver in mei door
gaande dunmngswerkzaamheden in het
bos. Vogelsoorten als houtsnippen, rans
uilen en torenvalken hebben daar scha
de van ondervonden.
De werkgroep was betrokken bij tal
van andere aktiviteiten en gesprekken.
Zo werd besproken welke maatregelen
mogelijk zijn om doodvliegen te voor
komen van vogels tegen de tuidraden
van de naast de vuurtoren staande zend
mast. Met Staatsbosbeheer werd nuttig
van gedachten gewisseld over allerlei
problemen van milieubescherming op
Texel.
Volkstuintjes
De werkgroep vindt het onbegrijpelijk
dat de gemeente volkstuintjes uitgeeft
binnen het Hogeberggebied. „Een zo
kleinschalige tuinbouw doet afbreuk
aan het landschap". Op spoedige ver
plaatsing van het complex werd aange
drongen. De gemeente liet weten dat
naar mogelijkheden wordt gezocht.
Boos is de werkgroep over het feit dat
de kleiduivenschietbaan op de Mok het
hele jaar in gebruik is gebleven hoewel
de gemeente nog geen hinderwetvergun
ning heeft afgegeven. „Nadere juridi
sche stappen worden overwogen".
Op de laatstgehouden jaarvergadering
van de werkgroep werd Wilma Eelman
uit Den Burg tot voorzitster gekozen.
Penningmeesteresse werd Sytske Dijk-
sen-Overbeeke uit De Koog en secreta
ris bleef Lieuwe J. Dijksen.
De kar waarmee Scouting Texel we
kelijks oud papier ophaalt, is terecht.
Het ding werd gevonden in de buurt van
de speelweide, helaas kapot. Onder an
dere was een wiel verdwenen.
WATERBALLET
Een onbekende heeft in het weekend
een kraan opgengedraaid in een der
winkeltjes van het in aanbouw zijnde
appartementenhotel aan de Nikadel in
De Koog. Aanmerkelijke waterschade
was het gevolg.
Op het zaterdag gehouden kringcon
cours voor pony's te Schagerbrug-Ou-
desluis boekte de Texelse ponyclub „De
Kleppertjes" de volgende resultaten:
Rijbaan 2, klasse BI: Christine Vlas
op Polly, 3e prijs.
Rijbaan 3, klasse BI: Trudy Grootjen
op Daniël, 7e prijs.
Rijbaan 4, klasse BI: Liliane van Lan-
gelaan op Patrick, 4e prijs; Piet de Wit
op Jacky, 6e prijs.
Rijbaan 7, klasse B2: Ina Pool op
Wendy, 2e prijs.
Rijbaan 8, klasse B2: Jacqueline de
Porto op Tornado, 2e prijs; Renske van
IJsseldijk op Hypos, 7e prijs.
Rijbaan 9, klasse B2: Eveline Brans op
Dixy, 2e prijs.
Rijbaan 11, klasse LI: Janine Vlas op
Nellie, 3e prijs.
Rijbaan 13, klasse LI: Joke Dros op
Don Juan, 2e prijs.
Rijbaan 14, klasse LI: Marieke Bakker
op Goodwill, 6e prijs.
Het achttal „De Kleppertjes 1 behaal
de een derde prijs. Deze groep bestond
uit Janine Vlas op Nelly, Frouke Eel
man op Ramon, Sabine Aarts op Sper
wer, Trudie Grootjen op Daniël, Marie
ke Bakker op Goodwill, Liliane Kok op
Beauty, Greet van Maldegem op Joris
en Joke Dros op Don Juan.
DOOR GERRIT FRANSSEN
25. Els had om half zeven het eten
kant en klaar. Toen hij weggereden was,
onmiddellijk na de lunch, had hij ge
zegd: zo tegen half zeven ben ik wel
thuis. Ik ben bang, dat het nog te nat is
om te wieden; eerst moet de zon weer
een dag geschenen hebben, dan helpt
het. Anders zetten de wortels zich zo
weer vast.
Half zeven. Ze hield altijd rekening
met zijn wensen. Hij moet uiteraard het
brood verdienen. Dus om half zeven
was ze klaar. Een sigaret rokend, stond
ze een poosje in de deuropening. De
hond was onrustig, liep heen en weer,
keek naar het bos en liep dan weer te
rug naar de vrouw, haar aankijkend.
Maar Els had er geen erg in. Ze keek
over het dier heen naar het bos. Mis
schien is het slechte weer nu voorbij,
dacht ze. De zon heeft vanmiddag ten
minste weer geschenen. Best mogelijk,
dat er vanavond een beetje grondmist
komt. Ik begin al enige kijk op het weer
te krijgen, wist ze.
Het werd kwart voor zeven. Ze luis
terde, of ze het geluid van de tractor
nog niet hoorde, maar het was eigenlijk
overbodig, want doorgaans kwam Beer
overeind, als Dirk niet ver meer was.
Hoe hij, doof zijnde, toch iedereen weer
rijkelijk van tevoren aankondigde, be
greep ze niet. Het zal wel zijn zoals Dirk
zei: De andere zintuigen zijn nu extra
ontwikkeld. Hij kan waarschijnlijk op
gevoel horen. Idiote terminologie, maar
ze begreep het wel.
Om zeven uur werd ze onrustig. Gek,
ik heb een angstig gevoel. De hond is
ook onrustig. Het dier keek de vrouw
aan. ,,'t Zit me niet lekker, Beer", zei
ze. „Het is al over zevenen; wat doen
we er aan?" Het dier kwam naar haar
toe en legde zijn kop tegen haar knie
aan, zijn blik omhoog gericht. Opnieuw
probeerde hij geluid te maken; er kwam
iets van gejank in zijn keel op. Ze on
derkende 't, omdat ze het al eerder had
gehoord. De hond liep naar buiten, in
de richting van de heide en bleef toen
staan, zich omdraaiende en naar de
vrouw kijkend. Toen ze niet reageerde,
kwam hij terug, legde nog eens zijn kop
tegen haar knie, haar onafgebroken
aankijkend, om daarna weer een eindje
in de richting van de heide te lopen en
zich om te draaien, steeds maar weer
naar de vrouw kijkend.
Ze kreeg het benauwd. Ik moet iets
doen, maar als hij onderweg is en ik
kom hem halverwege tegen, lacht hij
me misschien uit. Laat ik eerst de koe
maar gaan melken, dan is dat tenminste
gedaan. Is Dirk er dan nog niet, dan heb
ik in ieder geval een redelijk argument,
als ik hem toch nog tegen zou komen.
Had-ie maar niet moeten zeggen, dat-ie
om half zeven thuis zou zijn.
Na het melken bracht ze de emmer
in de kelder en controleerde het eten,
dat op het fornuis stond te verpieteren.
Verdraaid, waarom is-ie niet op tijd?
Laat-ie anders niks zeggen, dan wacht
ik met eten opzetten tot hij er is.
Op haar horloge kijkend, constateerde
ze, dat het al over half acht was. Toen
nam ze een besluit. Ik pak de wagen en
rijd naar de hei, want ik kan niet los
komen van het idee, dat er wat met hem
aan de hand is. Misschien kan hij die
tractor niet aan de gang krijgen, wie
zal 't zeggen?
De wagen startte wonderwel bijna
meteen. Voorzichtig reed ze de schuur
uit en omdat de tractor en aanhangwa
gen er niet waren, ging dat vrij gemak
kelijk. Laat de deur maar openstaan,
dacht ze; zoveel van waarde is er niet in
de schuur en er komt toch niemand
langs. Zeker niet zo laat.
Ze wilde wegrijden, maar opeens
stond de hond voor de wagen, met zijn
poten tegen een der koplampen op. Die
wil mee! begreep ze. En nu wist ze haast
wel zeker, dat er met Dirk iets aan de
hand was. Hij zal toch geen ongeluk
hebben gekregen, dat men hem al naar
een ziekenhuis heeft gebracht, dacht ze
bezorgd.
Ze stapte uit en wees naar het huis,
waarvan de voordeur als altijd open
stond. „Jij blijft hier, op het huis pas
sen, ja? Wij komen terug, de baas en ik.
Maar jij blijft daar". Ze wees nogmaals
naar de deuropening.
Ongetwijfeld had de ruige herders
hond haar manualen begrepen, want
langzaam vielen zijn poten van de auto
en met gebogen kop sjokte hij naar het
huis. Daar ging hij als vanouds in de
deuropening zitten, met zijn kop gencht
naar buiten. Els knikte tevreden en reed
weg. Omdat ze nu al enige malen met
Dirk mee geweest was naar de heide,
wist ze de weg. Er was maar één bos-
weggetje, waarover ze kon rijden. Ze
moest enkel goed opletten, want bij een
driesprong moest ze rechtsaf.
Binnen tien minuten bereikte ze de
bosrand en zag de tractor staan, tegen
een boompje, dat half voorovergebogen
was van het gewicht. Aan de tractor
vastgekoppeld de aanhangwagen met
heideplaggen, die gedeeltelijk dwars op
de zandweg stond. De zon zakte al ver
der: meteen klein uurtje zou het donker
zijn. Hoe kon Dirk die wagen zo gek
neerzetten. Ja, waar was hij eigenlijk?
Ze zette de auto aan de bosrand en
sprong er uit. „Dirk!" riep ze, „ben je
hier in de buurt?" Scherp luisterend
hoorde ze enkel de echo van haar eigen
stem. Of was er toch een ander geluid
tussen? Gekreun? Het leek er op.
Hevig verontrust beklom ze het wal
letje, dat de eigenlijke heide scheidde
van de bosweg en de bomen. Daar zag
ze hem opeens liggen. Een gil slakend,
liep ze op hem toe. „Dirk, wat is er met
je gebeurd? Wat is er met je?"
Half tot bewustzijn terugkomend, pre
velde hij: „Dokter halen. Gauw.
„Wat heb je dan? Zeg het me!" Ze was
nu doodsbang.
„Dokter.vlug.Langeveen.
mijn benen.
Ze wist de weg naar Langeveen. Dirk
had het haar een keer, uitgeduid. Ze be
greep nu, dat er iets ergs gebeurd was.
En toen hij nog zei: „Niet optillen.
benen.begreep ze er iets van. Knik
kend keek ze naar de tractor. Maar ze
boog zich snel over hem en zei: „Hou je
taai; ik haal die dokter. Ze snel moge
lijk....".
Geljjk sprong ze op en rende naar de
auto, startte en reed weg. Hoe ze in zo
korte tijd kans zag het dorpje Lange
veen te bereiken, was haar later nooit
duidelijk. Want één ding had haar de
hele weg erheen beheerst: Dirk is in
nood; hij heeft een ongeluk gehad en
behoeft doktershulp. Dat gaf haar
kracht met vaste hand de wagen over
de bochtige en glibberige zandweg te
voeren, naar de woning van de arts.
Ze trof het: hij was thuis. In enkele
woorden legde ze uit, wat er was ge
beurd. „Hij ligt aan de rand van de weg
en kan zich blijkbaar niet verroeren. De
tractor staat met de aanhangwagen
achter zich tegen een boom. Ik ben bang
dat hij overreden is
„Dan is er een ambulance nodig", zei
de man. „Ik zal maar op uw veronder
stelling af gaan en die meteen laten ko
men. Waar ligt hij?"
„In De Pollen. Dat is aan de rand van
het bos, bij de weg, die het bos met de
heide scheidt".
„Goed, ik weet wel zo ongeveer, waar
dat is. Maar de chauffeur van de ambu
lance niet. Blijft u hier en als de zieken
wagen komt, rijdt u voor hem uit naar
de heide. Intussen ga ik erheen, nadat ik
de ziekenauto gewaarschuwd heb".
Het verdere ging voor Els als in een
droom. Ze zag de dokter wegrijden.' Ze
nuwachtig stak ze een sigaret op en trok
er heftig aan. Als hij maar niet dood
gaat, dacht ze, als hij maar niet dood
gaat
Het duurde bijna een half uur, voor
de ambulance het dorp inreed, maar ze
wist, dat de wagen uit Almelo moest
komen. Ze beduidde de schauffeur haar
te volgen en stapte in haar auto. Even
later reed ze voor de ziekenwagen te
rug naar de heide.
(wordt vervolgd)
