COMMISSIES MOETEN DREMPELVREES HELPEN VERKLEINEN
Maatschappelijk Werk Texel wil
meer contact met bevolking
Caravanbezitters trekken zich
niets aan van verordening
Bert Weijdt in algemene beschouwing Texels Belang:
„VISSERIJSTEIGER IR HAVEN
OUDESCHILD BLIJFT NOODZAAK
Zelfs als kottervloot door
sanering wordt uitgeschakeld
Spoedig harde
maatregelen
Schietoefeningen
DINSDAG 22 NOVEMBER 1977
Het maatschappelijk werk is bezig op Texel zijn vleugels verder uit
te slaan. In het komende jaar zullen pogingen worden gedaan om de
drempelvrees die velen nog hebben, weg te nemen en daardoor veel
bredere lagen van de bevolking met het werk in kontakt te brengen.
De Stichting voor Maatschappelijk Werk in de kop van Noordholland
heeft voor dit stimuleringswerk zelfs een speciale kracht genoemd.
Het is de 34-jarige Hannie Hoogvorst uit Den Helder die één jaar op
ons eiland aktief zal zijn en in die periode nauw zal samenwerken met
Frank van Lare, die drie jaar geleden als maatschappelijk werker op
Texel werd aangesteld.
Uit het bovenstaande mag niet de
konklusie worden getrokken dat het
maatschappelijk werk op Texel niet van
de grond is gekomen. Het tegendeel is
waar: Frank van Lare heeft het zo druk
dat hij aan het uitbouwen van het werk
niet toekomt. Een merkwaardige situa
tie: Frank van Lare heeft aan „klanten"
geen gebrek, maar hoe meer mensen bij
hem om hulp vragen hoe duidelijker het
wordt dat er nog veel meer hulpbehoe
venden zijn die om een of andere reden
de weg naar het Groene Kruis-gebouw
{waar vier keer per week spreekuur
wordt gehouden) niet willen of durven
bewandelen.
Frank van Lare en zijn medewerkster
weten er van mee te praten (al doen zij
dat natuurlijk slechts in algemene ter
men): ook de Texelse wereld is vol span
ning en ellende. Relatieproblemen lijken
soms meer regel dan uitzondering.
Daarbij moet niet alleen worden gedacht
aan huwelijksproblemen maar evengoed
aan slechte verhoudingen tussen twee
of drie mensen in de breedste zin. Zelfs
ale alle betrokkenen van goede wil zijn
kunnen enorme spanningen ontstaan
die het leven voor een goed deel
vergallen en waar anderen indirekt ook
slachtoffer van worden.
In de knoop
Het helpen oplossen van dergelijke
relatieproblemen is een van de taken
van de maatschappelijk werker. Zelfs
mensen die met zichzelf in de knoop
zitten, zijn bij hem (of haar) welkom.
Frank van Lare vertelt dat hij niet in alle
gevallen zelf helpt. Veelal worden men
sen doorgestuurd naar gespecialiseerde
HANNIE HOOG VORS T
bureaus zoals het bureau rechtshulp, de
psycholoog, de psychiater, sociale
dienst (als het om financiële problemen
gaat) etc. Op Texel is het wel een
bezwaar dat die gespecialiseerde instel
lingen niet op het eiland zelf zijn en ge
bleken is dat de mensen er om die
reden niet toe komen het verwijzings
advies op te volgen. Dat komt ook
omdat zo'n hulpzoekende in de aanvang
niet overloopt van vertrouwen in de
aanbevolen deskundigen. Elke barrière
kan voor hem aanleiding zijn om het
voor gezien te houden en „gewoon" te
blijven voortmodderen. De betrokkene
kan zich eenvoudig niet voorstellen dat
een probleem waarmee hij soms jaren
tobt „zomaar" door een ander kan
worden opgelost. Ten dele heeft hij
gelijk want de maatschappelijk werker
weet niet voor elk probleem raad en
meestal gaat het niet „zomaar", doch
pas na vele lange gesprekken. Het komt
maar zelden voor dat de maatschappe
lijk werker zegt: zó moet je het doen. De
hulpbehoevende moet het zelf doen en
de hulpverlener treedt op als begeleider,
als betrekkelijk objectieve buitenstaan
der. Hij weet iets over het ingewikkelde
proces van geestelijke aktie en reaktie,
herkent bepaalde symptomen en is
daardoor in staat dóór te vragen en de
betrokkenen te laten ontdekken wat hen
en de anderen bewegen tot een bepaald
gedrag. De mogelijkheid tot verbetering
dient zich dan veelal vanzelf aan.
Wennen
Frank van Lare realiseert zich dat de
mensen nog moeten wennen aan de
aanwezigheid van een maatschappelijk
werker. Traditiegetrouw gaan mensen
met problemen naar de dokter, de
pastor of de dominee en er is geen
twijfel aan dat deze mensen ook nu nog
een belangrijke hoeveelheid maatschap
pelijk werk verrichten en dat in de
meeste gevallen graag doen. Maar ook
een buurvrouw, kennis of vriend kan
een taak vervullen die veel op die van de
maatschappelijk werker lijkt.
Als onze maatschappij goed in elkaar
zou zitten zou dat voldoende moeten
zijn, dan zouden de mensen geen spe
cialisten nodig hebben om te praten, om
vertrouwen te leren geven, om onnodi
ge angsten te overwinnen, om teleur
stellingen te kunnen verwerken kort
om om niet alleen met geld en goed
maar ook met gevoelens te kunnen
leven. Wie vervreemding tussen men
sen en groepen van mensen als typisch
,.stads"verschijnsel beschouwt en
denkt dat het op het gemoedelijke Texel
allemaal veel beter is, komt bedrogen
uit. Frank van Lare heeft het gevoel dat
hij alleen het topje van de ijsberg op zijn
spreekuur heeft gehad.
Experiment
Het streven om het maatschappelijk
werk dichter bij het volk te brengen is
een experiment dat door een éénmalige
subsidie van het ministerie van sociale
zaken mogelijk is gemaakt. De man
kracht die met dit geld is aangetrokken
is dus in tijdelijke dienst, maar als het
experiment slaagt zou de minister best
eens bereid kunnen zijn veel meer geld
voor dit werk uit te trekken omdat de
behoefte dan is aangetoond. De perso
neelsstop die thans geldt zou
worden opgeheven.
Commissi
Hannie Hoogvorst is inmiddels
het werk gegaan. Ze zal kontakt o
men met de Texelse instellingen die
bewegen op sociaal-maatschap;
terrein. Ze is van plan twee commi:
in het leven te roepen: een bestaand
inwoners van Den Burg en één
andere Texelaars. Deze commii
worden zodanig geïnstrueerd dat
staat zijn het maatschappelijk wei
steunen en uit te dragen. Het
schappelijk werk zal dan veel mi
passief worden. Op het ogenblik i
een hulpbehoevende zelf het init
nemen. In de toekomstige situatie ii
ook mogelijk dat hij ongevraagd v\
benaderd, wat alleen mogelijk is bi
grotere betrokkenheid van het publi
Wie interesse heeft voor dit werk
zich vervoegen op het rayonbureau
de stichting in het Groene Kruisgebt
maandags en woensdags de hele
telefoon 4185.
II
Woensdag 23 november wordt
10.00 tot 19.00 uur te Breezanddijk
oefend met 25 mm geschut.
Het gemeentebestuur gaat harder optreden tegen mensen die een
(sta)caravan illegaal op hun erf hebben staan. Die hardere maatregelen
zijn nodig omdat de meeste caravanbezitters zich niets blijken aan te
trekken van de gemeentelijke verordening. Bij een omstreeks 1
november gehouden controle werden maar liefst 65 caravans waar
genomen.
„Wij zijn van mening dat het niet
naleven van de verordening thans niet
langer kan en mag worden getolereerd,
dit mede in het belang van allen die zich
wél aan de voorschriften houden. Wij
zijn dan ook voornemens gebruik
makend van de ons wettelijk toegestane
bevoegdheden harder op te tra
tegen bezitters van (sta)caravans
weigeren deze te verwijderen Dit ha
optreden zal in veel gevallen leiden
het op kosten van overtreders
laten verwijderen van de caravan".
Verder denken B. en W. er over
toercaravanbezitters die wél vergunr
hadden maar hun caravan niet pe
oktober hebben verwijderd, volgend
geen vergunning meer te geven.
B. en W. hebben de gemeenter
schriftelijk van een en ander op
hoogte gesteld.
Volgens een verordening is het toege
staan een toercaravan van maximaal 6
meter lengte op een erf te hebben in de
periode 15 mei - 1 oktober, echter met
speciale vergunning van B. en W. de
zg. bijzondere kampeerexploitatiever-
gunning waarbij diverse voorwaarden
worden gesteld. Sta-caravans zijn op
erven nooit toegestaan. Als overgangs
recht werd dit jaar bepaald dat caravans
waarvan geen vergunning kon worden
afgegeven toch konden blijven staan tot
1 oktober. Het volgende jaar zou van
toelating uiteraard geen sprake meer
kunnen zijn.
Hardnekkig
Ondanks de vele publicaties heeft de
regeling op de eigenaars van de cara
vans blijkbaar weinig indruk gemaakt,
gezien het feit dat het overgrote deel
van de betrokkenen er zich niets van
heeft aangetrokken. De meeste toerca-
ravans waarvoor de afgelopen zomer
periode vergunning werd gegeven, zijn
volgens de regel tijdig overgebracht
naar een opslagplaats of op een andere
manier verwijderd maar het overgrote
deel van de sta-caravans (waarvoor
buiten de campings dus een totaal
verbod geldt) staat er echter nog.
Overal staan nog caravans. De gemeente telde er 65.
Bert Weijdt van Texels Belang vindt de bouw van een visserijsteiger
in de werkhaven van Oudeschild „broodnodig". Naar aanleiding van
de beleidslijnen van B. en W. waarin het college zich afvroeg of zo'n
steiger nog wenselijk is, bracht de Texels Belang-man hedenmiddag
in zijn algemene beschouwing naar voren dat zo'n steiger er moet
komen, zelfs als een deel van de vloot noodgedwongen zou moeten
worden opgelegd als gevolg van de sanerings- en quoteringsmaatre
gelen. Dat eventueel opleggen van een deel van de vloot moet
volgens Weijdt in de thuishaven kunnen gebeuren, in het belang van
toezicht en klein onderhoud. Wat nu in de weekenden gebeurt (de
schepen liggen dan soms vijf rijen dik langs de kade en ook in de
haveningang) kan niet voor langere tijd.
Als de gevolgen van sanering en quotering meevallen en de vloot in
zijn geheel kan blijven varen, dan is de steiger voor een behoorlijke
bedrijfsvoering eveneens noodzakelijk. Weijdt drong er bij het college
met klem op aan de noodzaak ven een steiger niet eerst te onder
zoeken maar direkt tot daden over te gaan en in de begroting geld
daarvoor uit te trekken.
Ondanks de beperkende maatregelen
is het met de Texelse visserij tot dusver
goed gegaan. „Maar een verdere ver
harding van de quoteringsmaatregelen
hangt als een zwaard van Damocles
boven de bedrijven. Weijdt vroeg om
het „tijdig aanpakken" van de stabilisa
tie die hieruit mogelijk voortkomt en
wilde ook weten of al wordt nagegaan
of vestiging van viskwekerijen tot de
mogelijkheden behoort.
Jaloezie
Voor de quoteringsmaatregelen op
zichzelf had Weijdt weinig goede woor
den. Hij noemde de door de Europese
Gemeenschap voorgestelde maatrege
len „waanzinnig in de ogen van ieder
weldenkend mens" en vreesde dat
Nederland er gevolg aan geeft „omdat
dit land altijd voorop loopt met betalen
en met het zonder voorbehoud gevolg
geven aan gezamenlijke maatregelen".
Bij acceptatie van de voorstellen ver
wachtte hij de ondergang van een groot
deel van de Nederlandse en dus ook de
Texelse consumptievisserij, ten gunste
van de vissers van de andere partnerlan-
den die met de kleine maaswijdte vissen
voor de vismeelfabricage. „De Europe
se maatregelen zijn veel meer geënt op
jaloezie op de Nederlandse Noordzee
visserij dan op overbevissing. Worden
de maatregelen bekrachtigd, dan gaat
op Texel binnenkort een groot aantal
arbeidsplaatsen verloren".
Weijdt constateerde stabilisering bij
de winkel- en verzorgende bedrijven en
vroeg zich af of dit verband houdt met
de 47.000 toeristische slaapplaatsen die
als voorlopig maximum zijn gesteld.
„Ruim baan geven aan allerlei ont
wikkelingen met behoud van het eigen
gezicht", zoals in de beleidsnota staat,
vertaalde Weijdt als „geven en nemen
van beide kanten. Het gezicht kan eigen
blijven maar dat houdt niet in dat het
gezicht niet mag veranderen.
Sprekende over de toekomstige
bouwmogelijkheden vreesde Weijdt dat
het Marsplan (uitbreidingsplan Den
Burg) te laat komt en hij verzocht het
college dan ook een duidelijk overzicht
te geven van de bouwmogelijkheden in
de eerstkomende jaren. Ook wilde hij
weten of de controle op de 47.000 slaap
plaatsen waterdicht is. Er alvast reke
nend vanuit gaande dat dit niet het
geval is, verwachtte hij dat de 47.000 vèr
voor 1985 zal worden overschreden.
Terugblikkend stelde Weijdt vast dat
het met de verschillende takken van be
drijvigheid op Texel (toerisme, land
bouw, bollenteelt) goed tot vrij goed
is gegaan. Waarbij hij een uitzondering
maakte voor de strandexploitanten die
het als gevolg van het over het alge
meen slechte strandweer niet zo best
hebben gehad, terwijl de opbrengst van
de op zichzelf goede oogsten bij de
akkerbouw werden gedrukt door lage
prijzen. De dijkverzwaring heeft plaats
volgens het door de minister toegezeg
de hoge tempo; de duinen met de daar
achter gelegen natuurgebieden lopen
echter nog steeds gevaar al had de
afslag in de nagenoeg stormloze winter
1976-'77 deze keer geen grote omvang.
Onduidelijkheid
Sprekende over de passage „bestuur
en personeel" in de beleidsnota stelde
Weijdt vast dat de burgers geen weg
meer weten in wetten en regelingen die
Bert Weijdt Texels Belang)
zij worden geacht te kennen. „Alle
maatregelen die meer duidelijkheid kun
nen brengen voor de burger zullen wij
zonder meer ondersteunen". Weijdt
sprak er zijn twijfel over uit of de samen
werking tussen bestuurders en ambte
naren over de hele lijn gezien weer goed
is.
De Texels Belang-man waarschuwde
tegen een beleid dat erop is gericht het
autoverkeer geheel ondergeschikt te
maken aan de fietsers en voetgangers.
Het bevoorrechten van fietsers en voet
gangers kan volgens hem veroorzaken
dat deze categoriën weggebruikers
(nog) meer rechten nemen dan zij
hebben. „Bij een ongewilde confronta
tie is de auto minder kwetsbaar". Weijdt
wilde weten hoe het gemeentebestuur
de dienstregeling van de AOT denkt te
kunnen verbeteren en wat dat zal
kosten. De fraktievoorzitter van Texels
Belang (het was zijn laatste algemene
beschouwing want voor de komende
raadsperiode zal hij zich niet herkiesbaar
stellen) toonde zich tevreden over het
beleid dat het college voert om de reha
bilitatie van woningen van de grond te
krijgen. Hij waarschuwde echter tegen
al te rechtlijnig streven naar een ideale
toestand. Het moet voor de eigenaar
bewoners betaalbaar blijven.
Weijdt vond dat de gemeente met
spoed voor bouwgrond moet zorgen.
„Anders wordt onze achterstand wat de
woningvoorraad betreft nog groter".
Drinkwater
Sprekende over de openbare voorzie
ningen bracht Weijdt naar voren dat hij
weinig heil ziet in het plan om het
volgens een duur procédé gemaakte
drinkwater in de winterperiode op te
slaan in de Hogeberg, waaruit het dan 's
zomers kan worden betrokken om in het
dan optredende tekort te voorzien. Het
zou beter zijn het oppervlaktewater op te
slaan. „Dat oppervlaktewater brengen
we nu in zee, halen het weer binnen en
maken er dan weer zoet water van.
Een vreemde aanpak die erg veel kost".
Moeten
Het college stelt in de beleidsnota dat
van de mogelijkheid tot aansluiting op
het aardgasnet beter gebruik móet
worden gemaakt. Weijdt wilde wel eens
weten hoe het college dat „moeten"
denkt waar te maken. Hij verwachtte er
niet veel van, gezien de kostbare aan
passingen die veelal noodzakelijk zijn en
het steeds kleiner worden van het
financiële voordeel van aardgasgebruik
in vergelijking met andere brandstoffen.
Weijdt vroeg hoe het college zich
voorstelt „steun te verlenen" aan in
stanties en organisaties die werkzaam
zijn in het belang van natuur en milieu.
„Van die steun mag nooit de op Texel
levende en werkende mens slachtoffer
worden. De bewoners staan voor ons
centraal; dat blijft onze basis". Weijdt
zou graag hebben vernomen dat de
aankoop van agrarische gronden in het
belang van de natuurbescherming zal
worden tegengegaan. Spreker zei van
mening te zijn dat geen vierkante meter
kan worden gemist en vond ook dat de
waterbeheersing moet zijn afgestemd
op de agrarische belangen. Over de bij
drageregeling voor het oude land van
Texel zei hij pessimistisch te zijn ge
stemd.
Hote Texel
Wat betreft de passage over sociaal-
cultureel werk waarschuwde Weijdt
tegen het onderbrengen van alleen maar
kostende zaken in hotel „De Linde-
boom-Texel". „Anders hangen we een
te zware molensteen om onze nek". Hij
wilde ook niet al te veel bemoeienis van
gemeente of Recreatiestichting met de
exploitatie. „Zelfwerkzaamheid is in
deze belangrijk. Men houdt dan de o
open voor de financiële konsekwenl
Als men denkt dat het toch wel wi
betaald, zijn we op de verkeerde weg
Inzake de bewaking en controle
het maximaal toegestane aantal
47.000 toeristenplaatsen in 1985
Weijdt zich weinig hoopvol. De
schuiving van „niet permanente
permanente akkommodaties" (n
huisjes en minder tenten) vond Weiji
zeker opzicht bedenkelijk. Het klin
op Texel staat toch niet toe dat hl
hele jaar seizoen zal worden zodat i
meer permanente akkommodaties i
een deel van het jaar zullen leegsti
De voorzieningen die de gemeente n
aanleggen voor deze akkommodi
zijn echter kostbaar en het is de vraai
dat verantwoord is.
Werkgelegenhei
Wat (betreft het streven naar beh
en uitbreiding van de werkgelegenl
vroeg Weijdt wie de door B. en W.i
gekondigde „werkgelegenheidsm
zal opstellen of hiervoor al basisgi
vens geschikbaar zijn. De Commi
Vestiging Bedrijven (industriecom
sie) heeft tot dusver niet veel ben
Verder informeerde Weijdt welke
men van ambacht en bedrijvigheid B
W. op het oog hebben voor de inij
trieterreinen bij Oudeschild.
Tevreden was Weijdt over het inr
dels in praktijk gebrachte streven
door herinrichting van straten het kr
klimaat aldaar te bevorderen. Een
zwaar is wel door het plaatsen vai
paaltjes de in veel gevallen noodzal
ke bevoorrading van de winkels w
bemoeilijkt. Hij vroeg te onderzoeke
bevoorrading aan de achterzijde
worden mogelijk gemaakt.
Toeristenbelastii
Weijdt twijfelde er aan of de to
tenbelasting die de gemeente
heffen ook werkelijk helemaal bin
komt. Hij vroeg waaruit de conl
daarop in de praktijk bestaat.
Weijdt liet zich negatief uit over
langs de binnendijk van de PH-po
geprojecteerde fietspad. Fietspaden
sen de dorpen ten behoeve van
lieren en woon werkverkeer vond hi
urgenter.
Over de eigenlijke begroting
Weijdt nauwelijks opmerkingen. Hij
er zelfs zeer tevreden over. „De dre
dat we een artikel 12-gemeente wol
is voorlopig en hopelijk voorgoed
genomen.
