Lange veld De Rooy
pakt uit
Een illusie armer
x^v 0^ jS
w*e y°\è v»
6*
't) yA® ^mjdschriftenkassettes
O-®- n\o4°°5
\oPPe"
So^^pi e^e
r^el
3 3?
o o
3 3 £-<0
Succes
de veelzijdige losbladige agenda
Lady en Mini 10,50
Junior en Senior
1 en 7 dag per pagina, resp.
11,50/10,50
13,50/12,50
21 x 29,7 cm
26 x 18 cm
14,5 x 21 cm
Speciale aanbieding losbladig
zelfklevend fotoalbum 18,90
(reserve-vullingen verkrijgbaar)
Postpapier in Jugendstyl
mapje 6/6 3,85
oosje met 20 vel briefpapier en
enveloppen 14,95
Doosje met 25 vel briefpapier en
enveloppen 11,20
Jugendstyl memoblokje 10,25
Jugendstyl telefoonadressenboek
7,95
PARKER IMr. 25
het meest succesvolle model van
Parker, met dubbel vulsysteem en
royale octanium pen 25,10
bijpassende balpen 19,70
(ook als set leverbaar)
Parker Jotter Balpen
m.i.v. heden t/m 5 december 4,95
Sinterklaaspapier, stickers,
labels, poppen, etiketten,
boeken etc.
Papermate balpennen met het
pompende hart, levenslange garai
tie - vlekkeloos schrijven.
Balpen Mark VI chromé
Als set met potlood
Balpen Mark VI gold
Als set met potlood
Balpen „Slim" slank model
Balpen „Regular" breed model7,9i
Als set met potlood 15,9^
26,
52,
38,
76, J
7,9
Old Kentucky, grof geweven ju
met naturel lederen lipsluiting 25,5
Jeans uitv. broek met 2 zakken
rode band 26,;
Viltschrijvers in étui
a 6, 10, 12, 18 en 24 stuks, in div.
prijsklassen
Duopoint viltschrijvers
in étuis a 5, 10 en 15 st. resp.
3,75 7,50 en 10,75*
NIEUW
Isograph tekenpen met nieuw]tj
luchtcirkulatiesysteem,
waardoor uitdrogen wordt voor
komen, vanaf 15,25
Dymo lettertang type
met gratis opbergtas
(geschikt voor 6 mm tape)
nr. 174(ii
24,9S;
Aparte leuke kadootjes voor dei
schoen.
prijsjes van 3,50 tot 5,95.
Speelkaartenétuis
vanaf 9,25
In nostalgisch blikje 9,75
FEUILLETON
99
99
TEXELSE COURANT
pagin,h
V
4Nj«i-p
CO -fck Cü O
CD 3
O) Q) i2 M
CD CD -S
O» -U
00 cc
*»J 00
UI UI
/i
t>
9
d
door Leida Graafland
10. Van dit alles bleef Jossa onwe
tend, want Els was er de vrouw niet naar
om de vuile huwelijkswas buiten de deur
ten toon te stellen. Maar haar zusje, die
inmiddels „zus" was geworden en die
een verduveld knappe zus is geworden,
dat constateert ze met de nodige
jaloezie, vertelt van haar huwelijksplan
nen met een grote fruitexporteur. Nee,
Els kan nooit van hem gehoord hebben.
Hoe oud hij is? Een en veertig. Nogal
een verschil in leeftijd, hè? Nu ja,
Antoon is ook negen jaar ouder dan ik.
En Els zucht. Want het is immers toch
misgelopen? Els zegt enkel tot haar
zuster: „Denk er nog maar eens goed
over na, want trouwen is houen. En als
het mis gaat, blijft enkel een scheiding
over. Die geeft een verrotte nasmaak,
Jossa, neem dat maar van mij aan. Als
je dan met alle geweld met die man naar
bed wilt, waarom ga je dan niet met
hem samenleven? Wederzijds vrijblij
vend?"
Jossa wordt rood van verontwaardi
ging en naar lucht happend, zegt ze op
woedende toon: „Heb je mij horen
zeggen, dat ik zo graag met hem naar
bed wil?"
„Vreet me alsjeblieft niet op, wil je?"
Els kijkt Jossa minstens even veront
waardigd aan. „Je bent toch zeker niet
van steen? En je hebt intussen ongeveer
de leeftijd. Zes jaar geleden was ik net
zo oud als jij nu en al getrouwd. En ik
vond het maar wat fijn. Jij zult in dit
opzicht heus niet anders zijn dan elke
normale vrouw. Heb je er dan nooit over
nagedacht om gewoon te gaan samen
wonen?"
„Nee, allicht niet; dat is immoreel. Ik
denk, dat Sam uit zijn vel sprong, als ik
zoiets voorstelde. Hij is op en top een
heer".
„O juist". Els kijkt haar knappe zus
nadenkend aan. „Waarom neem je-hem
niet eens mee? Kom es een zondag
avond, dan hoeven we niet op een
latertje te kijken, want maandags is de
zaak dicht".
„Ik zal het Sam voorstellen; ik bel
wel".
De man in kwestie voelt niet zoveel
voor kennismakingsbezoeken met de
broers en zuster van Jossa. Als jij er een
balletje over opgooit, kijkt hij bedenke
lijk. En komt er eerlijk voor uit, dat 't
hem beslist niet aanlokt. „Van nature
ben ik helemaal niet familiezwak. Zelf
heb ik twee zusters, beiden getrouwd.
De een woont niet eens hier erg ver
vandaan: Ridderkerk. Haar man is inge
nieur en werkt bij de scheepsbouw. Mijn
oudste zus zit met haar man in Zuid-
Amerika. Die heeft daar een eigen zaak
opgebouwd. Ik ben er één keer geweest
met het vliegtuig. Waarschijnlijk zullen
ze wel op ons huwelijk komen, dat ligt
voor de hand. En is het nodig te zeggen,
dat jouw familie even welkom is? Dat is
overigens helemaal jouw aangelegen
heid want je weet mijn instelling: ieder
zijn eigen verantwoordelijkheid. Ook na
ons huwelijk behouden we een zekere
privacy".
Sam is één keer bij oom Frans en
tante Corrie thuis geweest. Uit hoofde
van hun beroepen kennen de mannen
elkaar. Ze schudden stevig de handen
en lachen. Tante Corrie krijgt een hand
kus en een bos bloemen. Waarmee ze
bijzonder verguld is, want Frans koopt
nooit bloemen, dat vindt hij zonde van
het geld. En in de tuin staan er immers
voldoende?
Het wordt wel een gezellige avond,
Jossa is trots op haar vriend, die een
gesprek kan voeren, zowel met oom
Frans als met tante Corrie. Sam is
matig, wat drinken betreft. En daardoor
stijgt hij aanzienlijk in de ogen van tante
Corrie, want zij heeft een hekel aan
„drinkers". Summa summarum is het
echtpaar van mening, dat hun pleeg
dochter en nicht een uitstekende keus
heeft gemaakt.
Toch aarzelt Jossa nog. Het is alsof ze
intuïtief voorvoelt, dat er iets niet klopt.
Al kan ze er helemaal geen definitie van
geven. Want een week of drie na zijn
aanzoek in de duinen bij Wassenaar
vraagt Sam of ze al een verlovingsda
tum in haar hoofd heeft. Ze antwoordt
de man, dat ze er nog altijd over na
denkt. Want er is nog iets, behalve haar
angstige voorgevoel: zus Els heeft met
haar voorstel „samenleven" een angel-
tje in haar vlees geprikt. Al heeft Jossa
het in eerste instantie verontwaardigd
van de hand gewezen, ze heeft er daar
na gedurig over nagedacht. Want een
van haar vroegere vriendinnen is ook
eerst een poos met haar vriend gaan sa
menwonen. Jossa heeft het vrienden
paar een keer bezocht in hun woning.
De jonge mensen hebben toen rustig en
zonder blikken of blozen gezegd, dat ze
eerst een proefhuwelijk willen. Weder
zijds vrijblijvend. „Voorlopig natuurlijk
geen kinderen. Eerst onderzoeken of we
voldoende van elkaar houden om te
zijner tijd een huwelijk te sluiten, want
dat moet dan ook blijvend zijn, scheiden
is banaal, kost veel geld en geeft een
nare nasleep. Als we elkaar blijven lief
hebben en niet irriteren, als we zeker
weten, dat we elkaar altijd zullen kun
nen verdragen, onder elke omstandig
heid, dan is het nog vroeg genoeg om
naar het stadhuis te gaan en daarna pas
gaan we over kinderen denken, niet
eerder. We zijn jong genoeg om eerst
een jaar of twee, drie gewoon samen te
wonen. Overigens, maakt het veel ver
schil, met of zonder trouwboekje? We
kunnen lichamelijk evengoed van elkaar
genieten."
Van dit alles blijft het nodige hangen,
maar ze durft er niet met Sam over te
praten. Natuurlijk mag ze hem en vindt
ze het de laatste tijd zelfs prettig, als hij
met haar dolt en stoeit. Dan is het of ze
pas geheel tot leven komt en groeit er bij
haar een soort verlangen, dat ze nooit
heeft gekend, maar wel zo ongeveer
begrijpt, wat het betekent. Een proefhu-
welijkmet Sam zou misschien neiteenszo
gek zijn. Pas dan zul je weten of je wer
kelijk zoveel van elkaar houdt, dat je een
band voor het leven wilt.
Er is trouwens nog een punt, waar
over ze nog met geen woord gesproken
heeft met Sam: ze wil in de kerk trou
wen. Oom Frans en tante Corrie doen
nergens aan, maar zelf heeft ze met haar
broer en zus een christelijke opvoeding
gehad: haar vader was immers twee
perioden ouderling in de kerk. Na de
dood van haar ouders, toen de kinderen
uit elkaar gingen, bleef Jossa naar de
kerk gaan, waartegen oom Frans en
tante Corrie niet het minste bezwaar
hadden. Integendeel, ze moedigden die
kerkgang zelfs aan. Later ging ze naar
catechisatie en op eenentwintigja
leeftijd deed ze belijdenis.
De laatste tijd gaat ze weinig naai
kerk, ook al omdat Sam bijna
zondag beslag op haar legt, waartei
ze overigens geen bezwaar heeft, rr
de kerkgang schiet er zodoende we
in. Ondanks haar ontrouw van de laa
maanden, wil ze in de kerk trouw
Haar broer is hoofd van een Christel
school in Utrecht en ze zou hem z(
voor 't hoofd stoten als ze te kennen
niet kerkelijk te zullen trouwen. 1
haar staat het intussen vast, dat
nergens aan doet. Over godsdii
heeft ze nog nooit met hem gesprol
Eigenlijk deugt dit niet en Jossa
dan ook, dat het de hoogste tijd is
worden hierover klaarheid te schepp
Sam van Slagen is enigszins verba
als Jossa vaststelt, dat ze ook een
kelijk huwelijk wil. „Ik ben van huis
Hervormd, gedoopt en belijdend
verduidelijkt de jonge vrouw. Wat be
eigenlijk? Je doet nergens aan, he?
Schouderophalend antwoordt
man: „Mijn ouders waren kathol
Voorzover ik weet is enkel mijn oui
zuster in Argentinië praktiserend,
hebben voorgesteld elkander zoveel i
gelijk vrij te laten, dus als jij een kerk
huwelijk wil.... ik zou zeggen:
gang. Dan loop ik zo lang wel
straatje rond".
Jossa proest het uit. „Ik zie W
alleen voor het altaar staan. Seri»
Sam, wil je of wil je niet?" I
(Wordt vervolgt!
